Relaties
alle pijlers
Weer zo'n onzekere zeur miep, sorry!
woensdag 18 november 2009 om 20:28
Ik denk dat ik een flinke schop onder mn kont nodig heb. Ik heb steeds gezegd dat ik niet op het forum ging schrijven hierover, wat ik weet dat er al genoeg topics over zijn geweest, en dat jullie wellicht denken 'weer zo'n zeur miep'.
Toch moet ik het kwijt, en ik kan het nu even niet bij iemand anders kwijt. Mijn excuus als jullie dit soort topics zat worden, en ik zeur!
Ik ben onzeker in mn relatie, en ik word er gek van. Ik ben altijd wel onzeker geweest in relaties, ik heb gesprekken gehad met een psychotherapeut/ coach en een grote valkuil is dat ik niet veel zelfvertrouwen heb. In die zin, over mezelf...ik heb me jaren dik gevoeld, was ook te zwaar..afgelopen jaar 15 kilo afgevallen en voelde me de koning te rijk! Ook in mijn relatie, want ik had geen reden om onzeker te zijn, en door dat afvallen had ik echt zelfvertrouwen! Ik heb nu ruim een half jaar een relatie, en het gaat goed! Meer een weekend relatie omdat we een uur uit elkaar wonen..geen probleem, en het gaat goed.
Tot een maand terug was ik nog steeds niet onzeker....ik voelde dat het goed zit! En nu, het komt weer allemaal terug. Ik ben bang dat hij me niet meer mooi vind, niet meer verliefd is, ik vind mezelf niet mooi, en ik weet dat het daar grotendeels vandaan komt.
Maar toch vraag ik me af of het alleen aan mijn eigen zelfvertrouwen ligt....ik heb geen reden om onzeker over mn relatie te zijn, mijn vriend is gek op me, vind me een 'lekker wijf' zegt me dat ook. Maar ik lees alleen de negatieve dingen, of beter gezegd, ik maak er zelf iets negatiefs van.
Als ik het idee heb dat hij afstandelijker doet, dan ga ik alles wat hij vervolgens zegt tegen het licht houden.En dan bevestig ik het soms: ''zie je wel, hij wil van me af''.
Ik ben bang dat hij ineens bij me weggaat. Heb het eerder meegemaakt, en ik besef nu wat een leuke relatie ik heb, dat wil ik niet kwijt. Logisch natuurlijk, maar ik ben mezelf aan het killen!
Ik vertel het mn vriend weleens, dat ik me zorgen maak..hij zegt dat ik me geen zorgen moet maken.
Heb ik dan zo weinig vertrouwen in hem dat ik toch denk dat hij we zomaar ineens bij me weggaat? Ik vind het heel moeilijk om het vertrouwen te hebben dat het gewoon goed zit..ik vind het misschien moeilijk voor te stellen dat ik een relatie als deze kan hebben. Deze relatie is zo anders dan mn vorige, dit voelt vanaf het begin zo goed, en zo vertrouwd, dat ik het ergens eng vind en ik bedacht me altijd dat dit niet voor mij was bestemd, hoe graag ik het ook wilde.
Klinkt negatief he? Maar hoe kom ik er vanaf.
heb therapie gehad, weet donders goed waar het vandaan komt. Ik voelde me heerlijk, had zoveel zelfvertrouwen paar maanden terug, en daarom begrijp ik niet waar dit onzekere gedoe dan weer ineens vandaan komt? Mijn vriend geeft me geen aanleiding in ieder geval, het ligt aan mezelf.
Maar ik kan het nog zo vaak tegen mezelf zeggen, ik krijg het niet uit mn hoofd.
Wat ik wil...het liefst hoor ik elke dat dat ie me mist, maar ik weet dat ik dat niet kan verwachten en het is ook niet wat ik wil, want het is overdreven,...maar waarom kan ik me dan alleen goed voelen als hij lief tegen me is. Ik zoek steeds naar bevestiging, en die krijg ik dan niet altijd, en dan begint het hele riedeltje weer van voor af aan....
Kortom, ik begrijp dat jullie me vinden zeuren, omdat ik mezelf ook een zeur vind. Verstandelijk weet ik het allemaal zo goed, maar gevoelsmatig is dat compleet anders!
Ik denk dat ik gewoon wat reacties moeten horen van buitestaanders..en ik moest het even kwijt.
Bedankt voor het lezen!
Toch moet ik het kwijt, en ik kan het nu even niet bij iemand anders kwijt. Mijn excuus als jullie dit soort topics zat worden, en ik zeur!
Ik ben onzeker in mn relatie, en ik word er gek van. Ik ben altijd wel onzeker geweest in relaties, ik heb gesprekken gehad met een psychotherapeut/ coach en een grote valkuil is dat ik niet veel zelfvertrouwen heb. In die zin, over mezelf...ik heb me jaren dik gevoeld, was ook te zwaar..afgelopen jaar 15 kilo afgevallen en voelde me de koning te rijk! Ook in mijn relatie, want ik had geen reden om onzeker te zijn, en door dat afvallen had ik echt zelfvertrouwen! Ik heb nu ruim een half jaar een relatie, en het gaat goed! Meer een weekend relatie omdat we een uur uit elkaar wonen..geen probleem, en het gaat goed.
Tot een maand terug was ik nog steeds niet onzeker....ik voelde dat het goed zit! En nu, het komt weer allemaal terug. Ik ben bang dat hij me niet meer mooi vind, niet meer verliefd is, ik vind mezelf niet mooi, en ik weet dat het daar grotendeels vandaan komt.
Maar toch vraag ik me af of het alleen aan mijn eigen zelfvertrouwen ligt....ik heb geen reden om onzeker over mn relatie te zijn, mijn vriend is gek op me, vind me een 'lekker wijf' zegt me dat ook. Maar ik lees alleen de negatieve dingen, of beter gezegd, ik maak er zelf iets negatiefs van.
Als ik het idee heb dat hij afstandelijker doet, dan ga ik alles wat hij vervolgens zegt tegen het licht houden.En dan bevestig ik het soms: ''zie je wel, hij wil van me af''.
Ik ben bang dat hij ineens bij me weggaat. Heb het eerder meegemaakt, en ik besef nu wat een leuke relatie ik heb, dat wil ik niet kwijt. Logisch natuurlijk, maar ik ben mezelf aan het killen!
Ik vertel het mn vriend weleens, dat ik me zorgen maak..hij zegt dat ik me geen zorgen moet maken.
Heb ik dan zo weinig vertrouwen in hem dat ik toch denk dat hij we zomaar ineens bij me weggaat? Ik vind het heel moeilijk om het vertrouwen te hebben dat het gewoon goed zit..ik vind het misschien moeilijk voor te stellen dat ik een relatie als deze kan hebben. Deze relatie is zo anders dan mn vorige, dit voelt vanaf het begin zo goed, en zo vertrouwd, dat ik het ergens eng vind en ik bedacht me altijd dat dit niet voor mij was bestemd, hoe graag ik het ook wilde.
Klinkt negatief he? Maar hoe kom ik er vanaf.
heb therapie gehad, weet donders goed waar het vandaan komt. Ik voelde me heerlijk, had zoveel zelfvertrouwen paar maanden terug, en daarom begrijp ik niet waar dit onzekere gedoe dan weer ineens vandaan komt? Mijn vriend geeft me geen aanleiding in ieder geval, het ligt aan mezelf.
Maar ik kan het nog zo vaak tegen mezelf zeggen, ik krijg het niet uit mn hoofd.
Wat ik wil...het liefst hoor ik elke dat dat ie me mist, maar ik weet dat ik dat niet kan verwachten en het is ook niet wat ik wil, want het is overdreven,...maar waarom kan ik me dan alleen goed voelen als hij lief tegen me is. Ik zoek steeds naar bevestiging, en die krijg ik dan niet altijd, en dan begint het hele riedeltje weer van voor af aan....
Kortom, ik begrijp dat jullie me vinden zeuren, omdat ik mezelf ook een zeur vind. Verstandelijk weet ik het allemaal zo goed, maar gevoelsmatig is dat compleet anders!
Ik denk dat ik gewoon wat reacties moeten horen van buitestaanders..en ik moest het even kwijt.
Bedankt voor het lezen!
woensdag 18 november 2009 om 20:33
woensdag 18 november 2009 om 20:35
Onzekerheid kan veel kapot maken hoor.
Ik heb het in mijn vorige relatie ook gehad.
Nu, in een andere relatie, heb ik het van mij afgezet. Mijn vriend is na 4 jaar nog bij me, en ik geniet gewoon van onze relatie. Een relatie kan altijd uitgaan, dit kan na 2 jaar, maar ook na 22 jaar. Probeer gewoon te genieten!
Ik heb het in mijn vorige relatie ook gehad.
Nu, in een andere relatie, heb ik het van mij afgezet. Mijn vriend is na 4 jaar nog bij me, en ik geniet gewoon van onze relatie. Een relatie kan altijd uitgaan, dit kan na 2 jaar, maar ook na 22 jaar. Probeer gewoon te genieten!
woensdag 18 november 2009 om 20:41
Bedankt voor jullie snelle reacties.
Er is niks gebeurd een maand terug! Serieus, mijn vriend is niet de aanleiding, het zit echt in mijn hoofd.
Ik denk er veel over na, en wat ik kan bedenken is:
Ik ben weer iets aangekomen, baal daarvan, vind het moeilijk om ze weer kwijt te raken, en ik voel me nu weer dik!
Mijn vriend vind dat niet, en ik ben ook niet dik..maar omdat ik dat jarenlang zo zag, ben ik dat beeld blijkbaar nog niet kwijt.
Verder vind ik het te mooi om waar te zijn dat ik eindelijk een leuke relatie heb, de gewoon lekker loopt..geen gedoe, geen leugens, maar gewoon echt leuk!
En dat is echt zo...dus voor het geval mensen denken dat er iets is gebeurd tussen mij en vriend, dat is niet zo.
Ik baal ook, want blijkbaar komt het elke keer weer terug. Hoe goed ik me ook voelde afgelopen half jaar, toch komt dat onzekere op een gegeven moment weer terug.
En ik snap het niet, hoe dat zo ineens kan. En ik ban bang dat ik teveel ga leunen op mn vriend, dat hij er genoeg van krijgt...iets dat ik wel kan begrijpen dan
Er is niks gebeurd een maand terug! Serieus, mijn vriend is niet de aanleiding, het zit echt in mijn hoofd.
Ik denk er veel over na, en wat ik kan bedenken is:
Ik ben weer iets aangekomen, baal daarvan, vind het moeilijk om ze weer kwijt te raken, en ik voel me nu weer dik!
Mijn vriend vind dat niet, en ik ben ook niet dik..maar omdat ik dat jarenlang zo zag, ben ik dat beeld blijkbaar nog niet kwijt.
Verder vind ik het te mooi om waar te zijn dat ik eindelijk een leuke relatie heb, de gewoon lekker loopt..geen gedoe, geen leugens, maar gewoon echt leuk!
En dat is echt zo...dus voor het geval mensen denken dat er iets is gebeurd tussen mij en vriend, dat is niet zo.
Ik baal ook, want blijkbaar komt het elke keer weer terug. Hoe goed ik me ook voelde afgelopen half jaar, toch komt dat onzekere op een gegeven moment weer terug.
En ik snap het niet, hoe dat zo ineens kan. En ik ban bang dat ik teveel ga leunen op mn vriend, dat hij er genoeg van krijgt...iets dat ik wel kan begrijpen dan
woensdag 18 november 2009 om 20:45
Hey,
Het feit dat je je hier al verschillende keren excuseert voor je topic, geeft je onzekerheid aan.
En dan nog, hier zijn meerdere topics ongeveer hetzelfde, maar uiteindelijk hebben ze allemaal toch hun persoonlijke touch.
Ik denk dat je gewoon moet wennen aan het idee hoe leuk een relatie ook wel kan zijn. Probeer er gewoon van te genieten, hoe het verder loopt weet niemand en het heeft ook geen zin om daar nu al over te piekeren, aangezien je daar zo te lezen ook helemaal geen redenen voor hebt.
Pas ook op dat datgene waar je zo schrik voor hebt, gaat creeëren door teveel bevestiging ed. te gaan vragen aan je vriend. Dat kan voor hem op de duur verstikkend gaan werken en dan is de cirkel rond.
Probeer jezelf te zien als iemand die deze relatie gewoon verdient en dat heeft op zich niets met kilo's te maken. Dat maak jij ervan.
Dus gewoon genieten nu en niet teveel piekeren over wat eventueel zou kunnen gaan gebeuren! Klinkt misschien simpel, maar dat is het ergens uiteindelijk ook wel. Veel succes!
Het feit dat je je hier al verschillende keren excuseert voor je topic, geeft je onzekerheid aan.
En dan nog, hier zijn meerdere topics ongeveer hetzelfde, maar uiteindelijk hebben ze allemaal toch hun persoonlijke touch.
Ik denk dat je gewoon moet wennen aan het idee hoe leuk een relatie ook wel kan zijn. Probeer er gewoon van te genieten, hoe het verder loopt weet niemand en het heeft ook geen zin om daar nu al over te piekeren, aangezien je daar zo te lezen ook helemaal geen redenen voor hebt.
Pas ook op dat datgene waar je zo schrik voor hebt, gaat creeëren door teveel bevestiging ed. te gaan vragen aan je vriend. Dat kan voor hem op de duur verstikkend gaan werken en dan is de cirkel rond.
Probeer jezelf te zien als iemand die deze relatie gewoon verdient en dat heeft op zich niets met kilo's te maken. Dat maak jij ervan.
Dus gewoon genieten nu en niet teveel piekeren over wat eventueel zou kunnen gaan gebeuren! Klinkt misschien simpel, maar dat is het ergens uiteindelijk ook wel. Veel succes!
woensdag 18 november 2009 om 20:47
quote:hoelagirl schreef op 18 november 2009 @ 20:28:
Ik denk dat ik een flinke schop onder mn kont nodig heb. Ik heb steeds gezegd dat ik niet op het forum ging schrijven hierover, wat ik weet dat er al genoeg topics over zijn geweest, en dat jullie wellicht denken 'weer zo'n zeur miep'.
Toch moet ik het kwijt, en ik kan het nu even niet bij iemand anders kwijt. Mijn excuus als jullie dit soort topics zat worden, en ik zeur!
Ik ben bang dat hij ineens bij me weggaat. Heb het eerder meegemaakt, en ik besef nu wat een leuke relatie ik heb, dat wil ik niet kwijt.
weet donders goed waar het vandaan komt. Ik voelde me heerlijk, had zoveel zelfvertrouwen paar maanden terug, en daarom begrijp ik niet waar dit onzekere gedoe dan weer ineens vandaan komt?
Kortom, ik begrijp dat jullie me vinden zeuren, omdat ik mezelf ook een zeur vind. Verstandelijk weet ik het allemaal zo goed, maar gevoelsmatig is dat compleet anders!
Ik denk dat ik gewoon wat reacties moeten horen van buitestaanders..en ik moest het even kwijt.
Bedankt voor het lezen!
NP zeur maar effe lekker an...
Ja herkenbaar juist door je therapie weet je misschien ook dat je toppen en dalen hebt.
Nu dus even een dal.... das toch niet gelijk opnieuw het begin van 't end? Je weet waar het vandaan komt, als je gedrag neigt naar claimen tov van vriendlief : bijt even op je tong, duik in bad, ga een endje om (rennnend of niet), doe een rondje yin-yang , wattan ook bij je past. Net zolang totdat het heftigst eraf is.
Bespreek daarna met je vriend, op het moment dat je dit dus niet meer zo heftig voelt hoe je het ervaart met jezelf. Niet zijn gedrag dus maar het jouwe. En leg je vervolgens erbij neer....eenmaal aangeleerde systeempjes ben je niet zo maar kwijt...perioden dat het er is duren misschien wel korter....naarmate de tijd vordert...zomaar whoesj verdwenen is het niet.
Succes!
Ik denk dat ik een flinke schop onder mn kont nodig heb. Ik heb steeds gezegd dat ik niet op het forum ging schrijven hierover, wat ik weet dat er al genoeg topics over zijn geweest, en dat jullie wellicht denken 'weer zo'n zeur miep'.
Toch moet ik het kwijt, en ik kan het nu even niet bij iemand anders kwijt. Mijn excuus als jullie dit soort topics zat worden, en ik zeur!
Ik ben bang dat hij ineens bij me weggaat. Heb het eerder meegemaakt, en ik besef nu wat een leuke relatie ik heb, dat wil ik niet kwijt.
weet donders goed waar het vandaan komt. Ik voelde me heerlijk, had zoveel zelfvertrouwen paar maanden terug, en daarom begrijp ik niet waar dit onzekere gedoe dan weer ineens vandaan komt?
Kortom, ik begrijp dat jullie me vinden zeuren, omdat ik mezelf ook een zeur vind. Verstandelijk weet ik het allemaal zo goed, maar gevoelsmatig is dat compleet anders!
Ik denk dat ik gewoon wat reacties moeten horen van buitestaanders..en ik moest het even kwijt.
Bedankt voor het lezen!
NP zeur maar effe lekker an...
Ja herkenbaar juist door je therapie weet je misschien ook dat je toppen en dalen hebt.
Nu dus even een dal.... das toch niet gelijk opnieuw het begin van 't end? Je weet waar het vandaan komt, als je gedrag neigt naar claimen tov van vriendlief : bijt even op je tong, duik in bad, ga een endje om (rennnend of niet), doe een rondje yin-yang , wattan ook bij je past. Net zolang totdat het heftigst eraf is.
Bespreek daarna met je vriend, op het moment dat je dit dus niet meer zo heftig voelt hoe je het ervaart met jezelf. Niet zijn gedrag dus maar het jouwe. En leg je vervolgens erbij neer....eenmaal aangeleerde systeempjes ben je niet zo maar kwijt...perioden dat het er is duren misschien wel korter....naarmate de tijd vordert...zomaar whoesj verdwenen is het niet.
Succes!
woensdag 18 november 2009 om 20:52
quote:mellie001 schreef op 18 november 2009 @ 20:45:
Hey,
Het feit dat je je hier al verschillende keren excuseert voor je topic, geeft je onzekerheid aan.
En dan nog, hier zijn meerdere topics ongeveer hetzelfde, maar uiteindelijk hebben ze allemaal toch hun persoonlijke touch.
Ik denk dat je gewoon moet wennen aan het idee hoe leuk een relatie ook wel kan zijn. Probeer er gewoon van te genieten, hoe het verder loopt weet niemand en het heeft ook geen zin om daar nu al over te piekeren, aangezien je daar zo te lezen ook helemaal geen redenen voor hebt.
Pas ook op dat datgene waar je zo schrik voor hebt, gaat creeëren door teveel bevestiging ed. te gaan vragen aan je vriend. Dat kan voor hem op de duur verstikkend gaan werken en dan is de cirkel rond.
Probeer jezelf te zien als iemand die deze relatie gewoon verdient en dat heeft op zich niets met kilo's te maken. Dat maak jij ervan.
Dus gewoon genieten nu en niet teveel piekeren over wat eventueel zou kunnen gaan gebeuren! Klinkt misschien simpel, maar dat is het ergens uiteindelijk ook wel. Veel succes!
Weet je, dit is wat ik een vriendin of een ander zou vertellen. Voor anderen weet ik het altijd zo goed, maar als het op mezelf aankomt geldt dat ineens niet meer ofzo.
Ik denk inderdaad dat het ook te maken heeft dat ik nu zie en ervaar hoe leuk een relatie kan zijn. Ik ben bang om dat te verliezen, maar garanties heb je inderdaad nooit!
Ik ben ook op het punt dat ik me zorgen maak datik hem verstik, daarom heb ik het ook hier geschreven, ik moest erover praten.
Ik ga veel dingen bevestigen, negatief...''zie je wel''..en dat soort dingen, ik zorg er dan zelf voor dat hij er genoeg van krijgt.
Ik heb hierdoor ook de neiging om juist tegen hem veel te zeggen dat ik hem mis, dat ik gek op hem ben enz...terwijl ik helemaal niet zo klef ben, maar misschien hoop ik daarmee een reactie van hem uit te lokken
Hey,
Het feit dat je je hier al verschillende keren excuseert voor je topic, geeft je onzekerheid aan.
En dan nog, hier zijn meerdere topics ongeveer hetzelfde, maar uiteindelijk hebben ze allemaal toch hun persoonlijke touch.
Ik denk dat je gewoon moet wennen aan het idee hoe leuk een relatie ook wel kan zijn. Probeer er gewoon van te genieten, hoe het verder loopt weet niemand en het heeft ook geen zin om daar nu al over te piekeren, aangezien je daar zo te lezen ook helemaal geen redenen voor hebt.
Pas ook op dat datgene waar je zo schrik voor hebt, gaat creeëren door teveel bevestiging ed. te gaan vragen aan je vriend. Dat kan voor hem op de duur verstikkend gaan werken en dan is de cirkel rond.
Probeer jezelf te zien als iemand die deze relatie gewoon verdient en dat heeft op zich niets met kilo's te maken. Dat maak jij ervan.
Dus gewoon genieten nu en niet teveel piekeren over wat eventueel zou kunnen gaan gebeuren! Klinkt misschien simpel, maar dat is het ergens uiteindelijk ook wel. Veel succes!
Weet je, dit is wat ik een vriendin of een ander zou vertellen. Voor anderen weet ik het altijd zo goed, maar als het op mezelf aankomt geldt dat ineens niet meer ofzo.
Ik denk inderdaad dat het ook te maken heeft dat ik nu zie en ervaar hoe leuk een relatie kan zijn. Ik ben bang om dat te verliezen, maar garanties heb je inderdaad nooit!
Ik ben ook op het punt dat ik me zorgen maak datik hem verstik, daarom heb ik het ook hier geschreven, ik moest erover praten.
Ik ga veel dingen bevestigen, negatief...''zie je wel''..en dat soort dingen, ik zorg er dan zelf voor dat hij er genoeg van krijgt.
Ik heb hierdoor ook de neiging om juist tegen hem veel te zeggen dat ik hem mis, dat ik gek op hem ben enz...terwijl ik helemaal niet zo klef ben, maar misschien hoop ik daarmee een reactie van hem uit te lokken
woensdag 18 november 2009 om 20:55
quote:hoelagirl schreef op 18 november 2009 @ 20:52:
[...]
Ik heb hierdoor ook de neiging om juist tegen hem veel te zeggen dat ik hem mis, dat ik gek op hem ben enz...terwijl ik helemaal niet zo klef ben, maar misschien hoop ik daarmee een reactie van hem uit te lokken
Dan kan je toch op je tong bijten....je weet welk gevoel bij deze opmerkingen horen... dat gevoel is eerder dan dat je de woorden uitspreekt. ....
Jezelf anders focussen...door weg te lopen, te gaan lol forummen.... euh... vriendin bellen , dvd kijken wattan ook zorgt ervoor dat je dit niet gaat doen.
[...]
Ik heb hierdoor ook de neiging om juist tegen hem veel te zeggen dat ik hem mis, dat ik gek op hem ben enz...terwijl ik helemaal niet zo klef ben, maar misschien hoop ik daarmee een reactie van hem uit te lokken
Dan kan je toch op je tong bijten....je weet welk gevoel bij deze opmerkingen horen... dat gevoel is eerder dan dat je de woorden uitspreekt. ....
Jezelf anders focussen...door weg te lopen, te gaan lol forummen.... euh... vriendin bellen , dvd kijken wattan ook zorgt ervoor dat je dit niet gaat doen.
woensdag 18 november 2009 om 21:03
Mij hielp het oa toen ik echt probeerde niet meer voor hem te denken. Dus niet meer denken "Hij zegt dit...maar hij bedoelt het vast zo....", dat soort dingen.
Telkens als je jezelf erop betrapt tegen je zelf zeggen "Is dat echt zo of denk ik dat alleen maar".
Ik denk dat je je onzekerheid gebruikt om jezelf te beschermen, om jezelf voor te bereiden op de pijn die het zal geven als je relatie stuk gaat.
Zorg ervoor dat je een eigen leven hebt, zelfvertrouwen uit jouw dingen kunt halen (werk, hobbies, vriendschappen, kinderen opvoeden, whatever) zodat je niet emotioneel totaal afhankelijk van hem bent. En hij een aanvulling op je leven is en geen invulling. Zodat je wanneer je hem kwijt zou zijn, ook alleen zijn dingen zou missen, en niet je halve eigen leven, zodat je je gewoon helemaal prima zelf kunt redden, ook zonder hem, al doe je het liever met.
En dan is het alleen maar extra gelukkig als je relatie ook nog eens heel erg leuk is.
Telkens als je jezelf erop betrapt tegen je zelf zeggen "Is dat echt zo of denk ik dat alleen maar".
Ik denk dat je je onzekerheid gebruikt om jezelf te beschermen, om jezelf voor te bereiden op de pijn die het zal geven als je relatie stuk gaat.
Zorg ervoor dat je een eigen leven hebt, zelfvertrouwen uit jouw dingen kunt halen (werk, hobbies, vriendschappen, kinderen opvoeden, whatever) zodat je niet emotioneel totaal afhankelijk van hem bent. En hij een aanvulling op je leven is en geen invulling. Zodat je wanneer je hem kwijt zou zijn, ook alleen zijn dingen zou missen, en niet je halve eigen leven, zodat je je gewoon helemaal prima zelf kunt redden, ook zonder hem, al doe je het liever met.
En dan is het alleen maar extra gelukkig als je relatie ook nog eens heel erg leuk is.
woensdag 18 november 2009 om 21:15
Schop! Het zit in je eigen hoofd dus: kappen ermee. Piekeren heeft geen zin. Relaties kunnen om de kleinste redenen uitgaan, dat hou je niet tegen. Dus waarom je hier nu al druk over maken? Zinloos en je jaagt hem alleen maar weg.
En het welbekende cliché: als je niet van jezelf houd, kan je ook niet van een ander houden. Dus gun jezelf wat rust!
En het welbekende cliché: als je niet van jezelf houd, kan je ook niet van een ander houden. Dus gun jezelf wat rust!
woensdag 18 november 2009 om 21:17
oei, maak dr geen selfdestroying prophecy van! Jij bent jij en je hoeft je daarvoor niet te verontschuldigen en denk niet 'vindt hij me nog wel leuk?' maar 'ik ben gewoon de leukste!'
Echt hoor, als je zo onzeker en verontschuldigend bent als jij hoef je niet bang te zijn dat je naast je schoenen gaat lopen als je jezelf regelmatig een flinke dosis peptalk geeft.
Echt hoor, als je zo onzeker en verontschuldigend bent als jij hoef je niet bang te zijn dat je naast je schoenen gaat lopen als je jezelf regelmatig een flinke dosis peptalk geeft.
woensdag 18 november 2009 om 21:21
quote:hoelagirl schreef op 18 november 2009 @ 20:52:
[...]
Weet je, dit is wat ik een vriendin of een ander zou vertellen. Voor anderen weet ik het altijd zo goed, maar als het op mezelf aankomt geldt dat ineens niet meer ofzo.
Is meestal zo dat als je zelf in een situatie zit, het zelf minder helder ziet, maar die vriendinnen zeggen nu hetzelfde tegen jou vermoed ik .
Ik denk inderdaad dat het ook te maken heeft dat ik nu zie en ervaar hoe leuk een relatie kan zijn. Ik ben bang om dat te verliezen, maar garanties heb je inderdaad nooit!
Inderdaad, daarom nu gewoon proberen te genieten wat je nu hebt en erin vertrouwen dat het ook gewoon goed zit.
Ik ben ook op het punt dat ik me zorgen maak datik hem verstik, daarom heb ik het ook hier geschreven, ik moest erover praten.
Ik ga veel dingen bevestigen, negatief...''zie je wel''..en dat soort dingen, ik zorg er dan zelf voor dat hij er genoeg van krijgt.
Dat is inderdaad het gevaar. Maar aangezien je dit al zelf aanhaalde in vorige antwoord, kan je hopelijk ook zelf die knop omzetten.
Ik heb hierdoor ook de neiging om juist tegen hem veel te zeggen dat ik hem mis, dat ik gek op hem ben enz...terwijl ik helemaal niet zo klef ben, maar misschien hoop ik daarmee een reactie van hem uit te lokkenJa, je wilt constant van hem horen dat hij je nog steeds graag ziet. Maar op de duur gaat het voor hem 'verplicht' over komen en is de spontaniteit helemaal weg. Vertrouw vooral op zijn daden (en woorden die hij spontaan zegt) dat hij je graag ziet. Het is in een relatie niet de bedoeling dat die ander constant bevestiging geeft, komt idd. verstikkend over + maakt jou ook minder aantrekkelijk.
Je zegt zelf nog eens dat je helemaal geen reden hebt om aan zijn liefde voor jou te twijfelen, dat het in jezelf zit. Probeer dat ook altijd voor ogen te houden en rem je op zo'n momenten wat af. Maar belangrijkste is dat je jezelf toespreekt dat het gewoon goed zit nu en dat je de moeite waard bent om een fijne relatie te hebben. Aangezien jouw vriend voor jou gekozen heeft en nog steeds graag bij je is en er verder geen problemen zijn, geeft toch aan dat hij je ook de moeite waard vindt.
[...]
Weet je, dit is wat ik een vriendin of een ander zou vertellen. Voor anderen weet ik het altijd zo goed, maar als het op mezelf aankomt geldt dat ineens niet meer ofzo.
Is meestal zo dat als je zelf in een situatie zit, het zelf minder helder ziet, maar die vriendinnen zeggen nu hetzelfde tegen jou vermoed ik .
Ik denk inderdaad dat het ook te maken heeft dat ik nu zie en ervaar hoe leuk een relatie kan zijn. Ik ben bang om dat te verliezen, maar garanties heb je inderdaad nooit!
Inderdaad, daarom nu gewoon proberen te genieten wat je nu hebt en erin vertrouwen dat het ook gewoon goed zit.
Ik ben ook op het punt dat ik me zorgen maak datik hem verstik, daarom heb ik het ook hier geschreven, ik moest erover praten.
Ik ga veel dingen bevestigen, negatief...''zie je wel''..en dat soort dingen, ik zorg er dan zelf voor dat hij er genoeg van krijgt.
Dat is inderdaad het gevaar. Maar aangezien je dit al zelf aanhaalde in vorige antwoord, kan je hopelijk ook zelf die knop omzetten.
Ik heb hierdoor ook de neiging om juist tegen hem veel te zeggen dat ik hem mis, dat ik gek op hem ben enz...terwijl ik helemaal niet zo klef ben, maar misschien hoop ik daarmee een reactie van hem uit te lokkenJa, je wilt constant van hem horen dat hij je nog steeds graag ziet. Maar op de duur gaat het voor hem 'verplicht' over komen en is de spontaniteit helemaal weg. Vertrouw vooral op zijn daden (en woorden die hij spontaan zegt) dat hij je graag ziet. Het is in een relatie niet de bedoeling dat die ander constant bevestiging geeft, komt idd. verstikkend over + maakt jou ook minder aantrekkelijk.
Je zegt zelf nog eens dat je helemaal geen reden hebt om aan zijn liefde voor jou te twijfelen, dat het in jezelf zit. Probeer dat ook altijd voor ogen te houden en rem je op zo'n momenten wat af. Maar belangrijkste is dat je jezelf toespreekt dat het gewoon goed zit nu en dat je de moeite waard bent om een fijne relatie te hebben. Aangezien jouw vriend voor jou gekozen heeft en nog steeds graag bij je is en er verder geen problemen zijn, geeft toch aan dat hij je ook de moeite waard vindt.
woensdag 18 november 2009 om 21:22
Ik ben jullie wel dankbaar hoor, ik kan zeker wat met jullie reacties. Ik lees ze tig keer door, zodat ik het ook ga beseffen!
Kan het ook een stukje controledrang zijn? daar heb ik ook vee last van, alles onder controle willen houden!
En dat ik mn onzekerheid gebruik..het zou kunnen hoor. Ik weet wel dat ik atijd een muur om me heen had, ik was en ben soms nog wel de meid met de zogeten grote mond, maar klein hartje. Achter die harde buitenkant zit dus een onzeker meisje!
Misschien probeer ik mezelf wel te beschermen, ik probeer alles te analyseren, om maar de controle te houden (die ik natuurlijk niet kan houden!)
Ik denk ook vaak voor hem ja...dan denk ik idd, ''ja je zegt dat wel, maar je bedoeld het vast anders''.
Vermoeiend is het! En ik wil zo helemaal niet zijn
Ik ga de reacties nog een paar keer lezen
Kan het ook een stukje controledrang zijn? daar heb ik ook vee last van, alles onder controle willen houden!
En dat ik mn onzekerheid gebruik..het zou kunnen hoor. Ik weet wel dat ik atijd een muur om me heen had, ik was en ben soms nog wel de meid met de zogeten grote mond, maar klein hartje. Achter die harde buitenkant zit dus een onzeker meisje!
Misschien probeer ik mezelf wel te beschermen, ik probeer alles te analyseren, om maar de controle te houden (die ik natuurlijk niet kan houden!)
Ik denk ook vaak voor hem ja...dan denk ik idd, ''ja je zegt dat wel, maar je bedoeld het vast anders''.
Vermoeiend is het! En ik wil zo helemaal niet zijn
Ik ga de reacties nog een paar keer lezen
woensdag 18 november 2009 om 21:28
Je kunt hem ook vragen op welke manier hij liefde aan jou geeft. Wanneer heeft hij het gevoel lief voor jou te zijn?
Dikke kans dat hij iets heel anders zegt dan dat jij zou antwoorden.
Mijn man zegt bijvoorbeeld wel eens dat hij bij bepaalde liedjes in de auto aan mij denkt, en dat ie zichzelf lief vind zijn als ie koffie of thee zet, of als ie in het huishouden bezig is, of als ie me ophaalt of wegbrengt, dat soort dingen...
Terwijl ik gewoon "Ik vind je een ongelooflijk lekker wijf" wilde horen en daar ook enorm ook focuste. Toen ik dat los liet kon ik ook veel beter zien hoe lief ie eigenlijk voor me was (ondanks dat ik vind dat de helft van het huishouden gewoon zijn taak is, niks lief).
Dikke kans dat hij iets heel anders zegt dan dat jij zou antwoorden.
Mijn man zegt bijvoorbeeld wel eens dat hij bij bepaalde liedjes in de auto aan mij denkt, en dat ie zichzelf lief vind zijn als ie koffie of thee zet, of als ie in het huishouden bezig is, of als ie me ophaalt of wegbrengt, dat soort dingen...
Terwijl ik gewoon "Ik vind je een ongelooflijk lekker wijf" wilde horen en daar ook enorm ook focuste. Toen ik dat los liet kon ik ook veel beter zien hoe lief ie eigenlijk voor me was (ondanks dat ik vind dat de helft van het huishouden gewoon zijn taak is, niks lief).
woensdag 18 november 2009 om 22:03
donderdag 19 november 2009 om 22:00
Ik heb veel nagedacht over jullie reacties, en ik heb er wel wat aan! Ik probeer, als de onzekere gedachten opsteken, om aan jullie reacties te denken en mezelf even met beide benen op de grond te zetten.
Ik ga tevens een cursu zelfvertrouwen, of iets in die trant doen..en ik hoop van harte dat het daarmee minder wordt.
Ik wil mn relatie namelijk absoluut niet verpesten door mijn eigen negatieve gedachten en onzekerheid!
Ik ga tevens een cursu zelfvertrouwen, of iets in die trant doen..en ik hoop van harte dat het daarmee minder wordt.
Ik wil mn relatie namelijk absoluut niet verpesten door mijn eigen negatieve gedachten en onzekerheid!
donderdag 19 november 2009 om 22:07
Nou zeur (Heerlijk, die zelfspot).
Wat dacht je er van om iedere keer dat jij onzeker wordt jezelf op te peppen. Je gedachten te richten op jezélf (en de leuke dingen aan jezelf, blijkbaar ben je een lekker ding. Je hebt zelfspot, zelfkennis, een leuke relatie, leuk werk misschien?) ipv op je vriend.
Dus dwaal je af naar twijfel en onzekerheid, raap jezelf bij elkaar. Geef voor jezelf toe dat je even de fout inging (en accepteer dat) en denk meteen aan iets leuks. Iets waar jij blij van wordt. Bevestig jezelf !
Want als het goed gaat, voelt en is, dan is het jammer om het met zeuren te verpesten toch
Edit, ik lees nu dat je gewicht een grote rol speelt bij je. Ga lekker naar de sportschool. Zing een lekker vrolijk nummer in je hoofd onderweg, je gaat lekker bewegen, het is goed voor je lijf en er komt zo'n stof vrij waar je ook een oppepper van krijgt.
Wat dacht je er van om iedere keer dat jij onzeker wordt jezelf op te peppen. Je gedachten te richten op jezélf (en de leuke dingen aan jezelf, blijkbaar ben je een lekker ding. Je hebt zelfspot, zelfkennis, een leuke relatie, leuk werk misschien?) ipv op je vriend.
Dus dwaal je af naar twijfel en onzekerheid, raap jezelf bij elkaar. Geef voor jezelf toe dat je even de fout inging (en accepteer dat) en denk meteen aan iets leuks. Iets waar jij blij van wordt. Bevestig jezelf !
Want als het goed gaat, voelt en is, dan is het jammer om het met zeuren te verpesten toch
Edit, ik lees nu dat je gewicht een grote rol speelt bij je. Ga lekker naar de sportschool. Zing een lekker vrolijk nummer in je hoofd onderweg, je gaat lekker bewegen, het is goed voor je lijf en er komt zo'n stof vrij waar je ook een oppepper van krijgt.
donderdag 19 november 2009 om 22:17
quote:Vl43inder schreef op 18 november 2009 @ 21:03:
Zorg ervoor dat je een eigen leven hebt, zelfvertrouwen uit jouw dingen kunt halen (werk, hobbies, vriendschappen, kinderen opvoeden, whatever) zodat je niet emotioneel totaal afhankelijk van hem bent. En hij een aanvulling op je leven is en geen invulling. Zodat je wanneer je hem kwijt zou zijn, ook alleen zijn dingen zou missen, en niet je halve eigen leven, zodat je je gewoon helemaal prima zelf kunt redden, ook zonder hem, al doe je het liever met.
En dan is het alleen maar extra gelukkig als je relatie ook nog eens heel erg leuk is.Goede post Vlinder!
Zorg ervoor dat je een eigen leven hebt, zelfvertrouwen uit jouw dingen kunt halen (werk, hobbies, vriendschappen, kinderen opvoeden, whatever) zodat je niet emotioneel totaal afhankelijk van hem bent. En hij een aanvulling op je leven is en geen invulling. Zodat je wanneer je hem kwijt zou zijn, ook alleen zijn dingen zou missen, en niet je halve eigen leven, zodat je je gewoon helemaal prima zelf kunt redden, ook zonder hem, al doe je het liever met.
En dan is het alleen maar extra gelukkig als je relatie ook nog eens heel erg leuk is.Goede post Vlinder!
donderdag 19 november 2009 om 22:51
quote:Madhe schreef op 19 november 2009 @ 22:07:
Nou zeur (Heerlijk, die zelfspot).
Wat dacht je er van om iedere keer dat jij onzeker wordt jezelf op te peppen. Je gedachten te richten op jezélf (en de leuke dingen aan jezelf, blijkbaar ben je een lekker ding. Je hebt zelfspot, zelfkennis, een leuke relatie, leuk werk misschien?) ipv op je vriend.
Dus dwaal je af naar twijfel en onzekerheid, raap jezelf bij elkaar. Geef voor jezelf toe dat je even de fout inging (en accepteer dat) en denk meteen aan iets leuks. Iets waar jij blij van wordt. Bevestig jezelf !
Want als het goed gaat, voelt en is, dan is het jammer om het met zeuren te verpesten toch
Edit, ik lees nu dat je gewicht een grote rol speelt bij je. Ga lekker naar de sportschool. Zing een lekker vrolijk nummer in je hoofd onderweg, je gaat lekker bewegen, het is goed voor je lijf en er komt zo'n stof vrij waar je ook een oppepper van krijgt.
Mooie reactie, dank je wel!
Ik ga echt proberen om telkens als onzekerheid naar boven komt, me bij elkaar te rapen en iets positiefs te denken! Ik denk dat ik het ook moet leren....ik heb me jarenlang zelf naar beneden gepraat, dus ik ben ook niet anders gewend, hoe stom het ook klinkt.
Ik heb idd zelfspot, zal niet zeggen dat ik een lekker ding ben, want daar ben ik dan natuurlijk weer te onzeker voor
Ik moet echt leren om positieve gedachten te hebben, over mezelf. Ik ben me er steeds meer van bewust dat negatieve gedachten en onzekerheid zo'n enome invloed hebben op je hele leven. En dat is uiteraard niet wat je wil!
Ik denk weleens..een half jaar geleden was ik single, en happy, onafhankelijk enz....en nu met een relatie maak ik mezelf emotioneel dus afhankelijk van hem.....raar he!
Maar goed, je hebt gelijk..het is zonde om het hierdoor te verpesten!
Nou zeur (Heerlijk, die zelfspot).
Wat dacht je er van om iedere keer dat jij onzeker wordt jezelf op te peppen. Je gedachten te richten op jezélf (en de leuke dingen aan jezelf, blijkbaar ben je een lekker ding. Je hebt zelfspot, zelfkennis, een leuke relatie, leuk werk misschien?) ipv op je vriend.
Dus dwaal je af naar twijfel en onzekerheid, raap jezelf bij elkaar. Geef voor jezelf toe dat je even de fout inging (en accepteer dat) en denk meteen aan iets leuks. Iets waar jij blij van wordt. Bevestig jezelf !
Want als het goed gaat, voelt en is, dan is het jammer om het met zeuren te verpesten toch
Edit, ik lees nu dat je gewicht een grote rol speelt bij je. Ga lekker naar de sportschool. Zing een lekker vrolijk nummer in je hoofd onderweg, je gaat lekker bewegen, het is goed voor je lijf en er komt zo'n stof vrij waar je ook een oppepper van krijgt.
Mooie reactie, dank je wel!
Ik ga echt proberen om telkens als onzekerheid naar boven komt, me bij elkaar te rapen en iets positiefs te denken! Ik denk dat ik het ook moet leren....ik heb me jarenlang zelf naar beneden gepraat, dus ik ben ook niet anders gewend, hoe stom het ook klinkt.
Ik heb idd zelfspot, zal niet zeggen dat ik een lekker ding ben, want daar ben ik dan natuurlijk weer te onzeker voor
Ik moet echt leren om positieve gedachten te hebben, over mezelf. Ik ben me er steeds meer van bewust dat negatieve gedachten en onzekerheid zo'n enome invloed hebben op je hele leven. En dat is uiteraard niet wat je wil!
Ik denk weleens..een half jaar geleden was ik single, en happy, onafhankelijk enz....en nu met een relatie maak ik mezelf emotioneel dus afhankelijk van hem.....raar he!
Maar goed, je hebt gelijk..het is zonde om het hierdoor te verpesten!
