Relaties
alle pijlers
Weer zo'n onzekere zeur miep, sorry!
woensdag 18 november 2009 om 20:28
Ik denk dat ik een flinke schop onder mn kont nodig heb. Ik heb steeds gezegd dat ik niet op het forum ging schrijven hierover, wat ik weet dat er al genoeg topics over zijn geweest, en dat jullie wellicht denken 'weer zo'n zeur miep'.
Toch moet ik het kwijt, en ik kan het nu even niet bij iemand anders kwijt. Mijn excuus als jullie dit soort topics zat worden, en ik zeur!
Ik ben onzeker in mn relatie, en ik word er gek van. Ik ben altijd wel onzeker geweest in relaties, ik heb gesprekken gehad met een psychotherapeut/ coach en een grote valkuil is dat ik niet veel zelfvertrouwen heb. In die zin, over mezelf...ik heb me jaren dik gevoeld, was ook te zwaar..afgelopen jaar 15 kilo afgevallen en voelde me de koning te rijk! Ook in mijn relatie, want ik had geen reden om onzeker te zijn, en door dat afvallen had ik echt zelfvertrouwen! Ik heb nu ruim een half jaar een relatie, en het gaat goed! Meer een weekend relatie omdat we een uur uit elkaar wonen..geen probleem, en het gaat goed.
Tot een maand terug was ik nog steeds niet onzeker....ik voelde dat het goed zit! En nu, het komt weer allemaal terug. Ik ben bang dat hij me niet meer mooi vind, niet meer verliefd is, ik vind mezelf niet mooi, en ik weet dat het daar grotendeels vandaan komt.
Maar toch vraag ik me af of het alleen aan mijn eigen zelfvertrouwen ligt....ik heb geen reden om onzeker over mn relatie te zijn, mijn vriend is gek op me, vind me een 'lekker wijf' zegt me dat ook. Maar ik lees alleen de negatieve dingen, of beter gezegd, ik maak er zelf iets negatiefs van.
Als ik het idee heb dat hij afstandelijker doet, dan ga ik alles wat hij vervolgens zegt tegen het licht houden.En dan bevestig ik het soms: ''zie je wel, hij wil van me af''.
Ik ben bang dat hij ineens bij me weggaat. Heb het eerder meegemaakt, en ik besef nu wat een leuke relatie ik heb, dat wil ik niet kwijt. Logisch natuurlijk, maar ik ben mezelf aan het killen!
Ik vertel het mn vriend weleens, dat ik me zorgen maak..hij zegt dat ik me geen zorgen moet maken.
Heb ik dan zo weinig vertrouwen in hem dat ik toch denk dat hij we zomaar ineens bij me weggaat? Ik vind het heel moeilijk om het vertrouwen te hebben dat het gewoon goed zit..ik vind het misschien moeilijk voor te stellen dat ik een relatie als deze kan hebben. Deze relatie is zo anders dan mn vorige, dit voelt vanaf het begin zo goed, en zo vertrouwd, dat ik het ergens eng vind en ik bedacht me altijd dat dit niet voor mij was bestemd, hoe graag ik het ook wilde.
Klinkt negatief he? Maar hoe kom ik er vanaf.
heb therapie gehad, weet donders goed waar het vandaan komt. Ik voelde me heerlijk, had zoveel zelfvertrouwen paar maanden terug, en daarom begrijp ik niet waar dit onzekere gedoe dan weer ineens vandaan komt? Mijn vriend geeft me geen aanleiding in ieder geval, het ligt aan mezelf.
Maar ik kan het nog zo vaak tegen mezelf zeggen, ik krijg het niet uit mn hoofd.
Wat ik wil...het liefst hoor ik elke dat dat ie me mist, maar ik weet dat ik dat niet kan verwachten en het is ook niet wat ik wil, want het is overdreven,...maar waarom kan ik me dan alleen goed voelen als hij lief tegen me is. Ik zoek steeds naar bevestiging, en die krijg ik dan niet altijd, en dan begint het hele riedeltje weer van voor af aan....
Kortom, ik begrijp dat jullie me vinden zeuren, omdat ik mezelf ook een zeur vind. Verstandelijk weet ik het allemaal zo goed, maar gevoelsmatig is dat compleet anders!
Ik denk dat ik gewoon wat reacties moeten horen van buitestaanders..en ik moest het even kwijt.
Bedankt voor het lezen!
Toch moet ik het kwijt, en ik kan het nu even niet bij iemand anders kwijt. Mijn excuus als jullie dit soort topics zat worden, en ik zeur!
Ik ben onzeker in mn relatie, en ik word er gek van. Ik ben altijd wel onzeker geweest in relaties, ik heb gesprekken gehad met een psychotherapeut/ coach en een grote valkuil is dat ik niet veel zelfvertrouwen heb. In die zin, over mezelf...ik heb me jaren dik gevoeld, was ook te zwaar..afgelopen jaar 15 kilo afgevallen en voelde me de koning te rijk! Ook in mijn relatie, want ik had geen reden om onzeker te zijn, en door dat afvallen had ik echt zelfvertrouwen! Ik heb nu ruim een half jaar een relatie, en het gaat goed! Meer een weekend relatie omdat we een uur uit elkaar wonen..geen probleem, en het gaat goed.
Tot een maand terug was ik nog steeds niet onzeker....ik voelde dat het goed zit! En nu, het komt weer allemaal terug. Ik ben bang dat hij me niet meer mooi vind, niet meer verliefd is, ik vind mezelf niet mooi, en ik weet dat het daar grotendeels vandaan komt.
Maar toch vraag ik me af of het alleen aan mijn eigen zelfvertrouwen ligt....ik heb geen reden om onzeker over mn relatie te zijn, mijn vriend is gek op me, vind me een 'lekker wijf' zegt me dat ook. Maar ik lees alleen de negatieve dingen, of beter gezegd, ik maak er zelf iets negatiefs van.
Als ik het idee heb dat hij afstandelijker doet, dan ga ik alles wat hij vervolgens zegt tegen het licht houden.En dan bevestig ik het soms: ''zie je wel, hij wil van me af''.
Ik ben bang dat hij ineens bij me weggaat. Heb het eerder meegemaakt, en ik besef nu wat een leuke relatie ik heb, dat wil ik niet kwijt. Logisch natuurlijk, maar ik ben mezelf aan het killen!
Ik vertel het mn vriend weleens, dat ik me zorgen maak..hij zegt dat ik me geen zorgen moet maken.
Heb ik dan zo weinig vertrouwen in hem dat ik toch denk dat hij we zomaar ineens bij me weggaat? Ik vind het heel moeilijk om het vertrouwen te hebben dat het gewoon goed zit..ik vind het misschien moeilijk voor te stellen dat ik een relatie als deze kan hebben. Deze relatie is zo anders dan mn vorige, dit voelt vanaf het begin zo goed, en zo vertrouwd, dat ik het ergens eng vind en ik bedacht me altijd dat dit niet voor mij was bestemd, hoe graag ik het ook wilde.
Klinkt negatief he? Maar hoe kom ik er vanaf.
heb therapie gehad, weet donders goed waar het vandaan komt. Ik voelde me heerlijk, had zoveel zelfvertrouwen paar maanden terug, en daarom begrijp ik niet waar dit onzekere gedoe dan weer ineens vandaan komt? Mijn vriend geeft me geen aanleiding in ieder geval, het ligt aan mezelf.
Maar ik kan het nog zo vaak tegen mezelf zeggen, ik krijg het niet uit mn hoofd.
Wat ik wil...het liefst hoor ik elke dat dat ie me mist, maar ik weet dat ik dat niet kan verwachten en het is ook niet wat ik wil, want het is overdreven,...maar waarom kan ik me dan alleen goed voelen als hij lief tegen me is. Ik zoek steeds naar bevestiging, en die krijg ik dan niet altijd, en dan begint het hele riedeltje weer van voor af aan....
Kortom, ik begrijp dat jullie me vinden zeuren, omdat ik mezelf ook een zeur vind. Verstandelijk weet ik het allemaal zo goed, maar gevoelsmatig is dat compleet anders!
Ik denk dat ik gewoon wat reacties moeten horen van buitestaanders..en ik moest het even kwijt.
Bedankt voor het lezen!
zaterdag 21 november 2009 om 19:00
Weet je wat ook helpt in je relatie? Hem je GOEDKEURING en VERTROUWEN te laten blijken (uit Vrouwen komen van venus, mannen komen van mars.... dus GEEN aandacht en begrip (dat willen vrouwen vooral), maar GOEDKEURING en VERTROUWEN). Zo zal hij zich extra prettig gaan voelen, door jouw 'goeie' daad. En daarbij zul jij je én goed voelen door je positieve energie richting hem én je ervaart de positieve gevolgen van hem. Dat zal je toenemende onzekerheid wellicht weer wat doen afnemen.
En daarnaast ben ik van mening dat jouw onzekerheid zooo diep zit nog, dat een nieuw bezoekje aan je therapeut geen foute keuze zou zijn.
Hou je haaks!
En daarnaast ben ik van mening dat jouw onzekerheid zooo diep zit nog, dat een nieuw bezoekje aan je therapeut geen foute keuze zou zijn.
Hou je haaks!
zaterdag 21 november 2009 om 23:22
To-ta-le herkenning! Precies hetzelfde: nooit onzeker, leuke vriend, maar ineens, echt helemaal uit het niets: ben ik weer onzeker. Vraag ik veel bevestiging, aandacht etc. Niet door mijn gewicht of iets dergelijks maar doordat ik de laatste tijd niet zo goed in mijn vel zit.
Zou het liefst ook de hele tijd horen dat hij me geweldig vindt, nog van me houdt en dat ik zo ontzettend heet bent.
Maar mensen: jullie hebben gelijk. Pff, wat goed om dit even te lezen. Dat het een self fulfilling prophecy is enzo. Dat wéét je zelf ook wel, (ik zou ook wegrennen als een man constant zo veel aandacht wilde) maar het is toch lastig.
En wat er gezegd wordt over positieve energie: je wilt toch liever dat die ander vrolijk is en zich goed voelt over zichzelf dan constant zit te zeuren dat ze niet leuk genoeg is en constant serieus wil praten? (Ik herhaal het even voor mezelf)
Mijn vriend is nou ook twee weken weg en vanmidag smste ik hem dat ik hem miste, ik heb nu nog niks terug gehad en weet al zeker dat hij me niet mist, ook niet van me houdt en het uit gaat maken als hij terug is. Terwijl we al bijna twee jaar samen zijn en volgende week weer gaan samenwonen! Zo'n onzin..
(en de laatste goede vond ik inderdaad: luister naar wát hij zegt en ga niet voor hem denken)
Zou het liefst ook de hele tijd horen dat hij me geweldig vindt, nog van me houdt en dat ik zo ontzettend heet bent.
Maar mensen: jullie hebben gelijk. Pff, wat goed om dit even te lezen. Dat het een self fulfilling prophecy is enzo. Dat wéét je zelf ook wel, (ik zou ook wegrennen als een man constant zo veel aandacht wilde) maar het is toch lastig.
En wat er gezegd wordt over positieve energie: je wilt toch liever dat die ander vrolijk is en zich goed voelt over zichzelf dan constant zit te zeuren dat ze niet leuk genoeg is en constant serieus wil praten? (Ik herhaal het even voor mezelf)
Mijn vriend is nou ook twee weken weg en vanmidag smste ik hem dat ik hem miste, ik heb nu nog niks terug gehad en weet al zeker dat hij me niet mist, ook niet van me houdt en het uit gaat maken als hij terug is. Terwijl we al bijna twee jaar samen zijn en volgende week weer gaan samenwonen! Zo'n onzin..
(en de laatste goede vond ik inderdaad: luister naar wát hij zegt en ga niet voor hem denken)
zaterdag 21 november 2009 om 23:29
quote:Enneaaa schreef op 18 november 2009 @ 20:55:
[...]
Dan kan je toch op je tong bijten....je weet welk gevoel bij deze opmerkingen horen... dat gevoel is eerder dan dat je de woorden uitspreekt. ....
Jezelf anders focussen...door weg te lopen, te gaan lol forummen.... euh... vriendin bellen , dvd kijken wattan ook zorgt ervoor dat je dit niet gaat doen.Ook eengoeie dit (ik herhaal het allemaal voor mezelf om het zo goed mogelijk te laten inzinken)
[...]
Dan kan je toch op je tong bijten....je weet welk gevoel bij deze opmerkingen horen... dat gevoel is eerder dan dat je de woorden uitspreekt. ....
Jezelf anders focussen...door weg te lopen, te gaan lol forummen.... euh... vriendin bellen , dvd kijken wattan ook zorgt ervoor dat je dit niet gaat doen.Ook eengoeie dit (ik herhaal het allemaal voor mezelf om het zo goed mogelijk te laten inzinken)
zondag 22 november 2009 om 19:36
Hoi,
denk dat het voor veel vrouwen herkenbaar is...en hopelijk kunnen we hier van elkaar leren.
Ik heb ook dit weekend nagedacht over de reacties hier op mijn topic, en de reacties hebben me toch wel geholpen. Ik heb geluisterd naar wat mijn vriend tegen me zei...hij zei dat hij van me houdt, zo uit het niets..en toen bedacht ik me, ja hoela dat zegt hij niet zomaar, hij houdt van je! Ik heb niet gedacht 'dat meen je vast niet', maar ik geloofde hem.
En zo heb ik mezelf constant voorgehouden dat hij niet bij me blijft als hij me niet leuk vindt...dat hij echt meent wat hij zegt, en dat hij niet voor niets vrijdagavond laat nog naar me toe komt terwijl ie hartstikke moe is (we wonen een uur uit elkaar).
Ik denk, en hoop, dat als ik dit steeds weer tegen mezelf zeg, dat ik uiteindelijk die onzekerheid kan onderdrukken.
Ik vind het fijn om hier ervaringen te delen, en objectieve reacties te krijgen, want ik ben zelf soms totaal niet objectief, en denk ik in mijn hoofd te weten hoe het zit, terwijl die negativiteit je alleen maar naar beneden haalt.
Ik probeer ook liever tegen mezelf te zijn...trots op mezelf zijn dat ik toch maar 15 kilo ben afgevallen, en hoewel ik nog niet geheel tevreden ben, ik er best mag zijn, en ik een leuke meid ben. Dat geloof ik echt niet altijd, maar ik moet positief tegen mezelf zijn, wat dan voel ik me beter en komt de onzekerheid over mn vriend ook minder snel naar boven.
En idd, niet voor hem denken....dat doe ik heel erg!
denk dat het voor veel vrouwen herkenbaar is...en hopelijk kunnen we hier van elkaar leren.
Ik heb ook dit weekend nagedacht over de reacties hier op mijn topic, en de reacties hebben me toch wel geholpen. Ik heb geluisterd naar wat mijn vriend tegen me zei...hij zei dat hij van me houdt, zo uit het niets..en toen bedacht ik me, ja hoela dat zegt hij niet zomaar, hij houdt van je! Ik heb niet gedacht 'dat meen je vast niet', maar ik geloofde hem.
En zo heb ik mezelf constant voorgehouden dat hij niet bij me blijft als hij me niet leuk vindt...dat hij echt meent wat hij zegt, en dat hij niet voor niets vrijdagavond laat nog naar me toe komt terwijl ie hartstikke moe is (we wonen een uur uit elkaar).
Ik denk, en hoop, dat als ik dit steeds weer tegen mezelf zeg, dat ik uiteindelijk die onzekerheid kan onderdrukken.
Ik vind het fijn om hier ervaringen te delen, en objectieve reacties te krijgen, want ik ben zelf soms totaal niet objectief, en denk ik in mijn hoofd te weten hoe het zit, terwijl die negativiteit je alleen maar naar beneden haalt.
Ik probeer ook liever tegen mezelf te zijn...trots op mezelf zijn dat ik toch maar 15 kilo ben afgevallen, en hoewel ik nog niet geheel tevreden ben, ik er best mag zijn, en ik een leuke meid ben. Dat geloof ik echt niet altijd, maar ik moet positief tegen mezelf zijn, wat dan voel ik me beter en komt de onzekerheid over mn vriend ook minder snel naar boven.
En idd, niet voor hem denken....dat doe ik heel erg!
zondag 22 november 2009 om 21:23
kweet niet hoe diep je erop in wil gaan, maar hoe vind je het als je dat voelt? Ik dacht vroeger bijv. Haha jij bent gewoon raar, dat je van mij houdt, kijk dan naar mij, ik ben n sukkel! En dat je van mij kan houden maakt van jou helemaal n sukkel...
Dat liep dus altijd mis, tot ik mezelf wat vriendelijker ging zien en dacht Ja, ik ben ook hardstikke leuk, gelijk heb je! En Boem, ik had geen boodschap meer aan slechte relaties/vriendschappen, heel verfrissend
Dat liep dus altijd mis, tot ik mezelf wat vriendelijker ging zien en dacht Ja, ik ben ook hardstikke leuk, gelijk heb je! En Boem, ik had geen boodschap meer aan slechte relaties/vriendschappen, heel verfrissend
maandag 23 november 2009 om 10:44
Dat is zo dom he: dat je die ander gaat afrekenen op de rare gedachtes die je zelf hebt.
Ik betrapte mezelf er gisteren tijdens de seks zelfs op dat ik dacht: waarom wil je eigenlijk seks met me? Je vindt me toch helemaal niet leuk? Je zegt wel dat je het leuk vindt om me weer te zien, maar waarom zou je dat zeggen?
Zo ontzettend zelfdestructief is het! En super onzinnig.
Ik betrapte mezelf er gisteren tijdens de seks zelfs op dat ik dacht: waarom wil je eigenlijk seks met me? Je vindt me toch helemaal niet leuk? Je zegt wel dat je het leuk vindt om me weer te zien, maar waarom zou je dat zeggen?
Zo ontzettend zelfdestructief is het! En super onzinnig.
maandag 23 november 2009 om 10:54
En weet je wat nou de echte rotstreek is?
Je vriend houdt van je, vind je een lekker wijf, houdt van je, is helemaal niet van plan er ineens vandoor te gaan, hij houdt van je, en oh ja, hij houdt dus van je. En de beste manier om dat te laten eindigen, is je eigen onzekerheid. Want het is nogal een aanslag op je relatie, een vriendin die zo vreselijk onzeker is.
Maar het goede nieuws: je hebt dat dus al tegen hem gezegd, en hij houdt nog steeds van je!
Uit een film, waarvan de titel me niet te binnen schiet: hoe weet je nu dat iemand echt van je houdt? Als hij/zij je diepste, donkerste geheimen kent, en het niet erg vindt.
Je bent onzeker, hij weet dat, en hij houdt van je. Geniet er van
Je vriend houdt van je, vind je een lekker wijf, houdt van je, is helemaal niet van plan er ineens vandoor te gaan, hij houdt van je, en oh ja, hij houdt dus van je. En de beste manier om dat te laten eindigen, is je eigen onzekerheid. Want het is nogal een aanslag op je relatie, een vriendin die zo vreselijk onzeker is.
Maar het goede nieuws: je hebt dat dus al tegen hem gezegd, en hij houdt nog steeds van je!
Uit een film, waarvan de titel me niet te binnen schiet: hoe weet je nu dat iemand echt van je houdt? Als hij/zij je diepste, donkerste geheimen kent, en het niet erg vindt.
Je bent onzeker, hij weet dat, en hij houdt van je. Geniet er van
maandag 23 november 2009 om 11:03
Pfff, ik heb weer zo'n bui hoor. Zit me helemaal gek te maken over een meisje dat hem leuk zou vinden. Hij vindt haar niet leuk, zegt dat er niets aan de hand is en ik word gewoon wakker met haar naam in m'n hoofd. Zit me zo vreselijk druk te maken!
Het slaat helemaal nergens op. En dan ga ik ook echt zoeken: praat ie nog meer met meisjes en zegt hij dan rare dingen? (Rare dingen als in: aardige dingen die ik dan op een vreselijke manier uit kan leggen en waarin hij al 300x vreemd is gegaan)
AHHHH zo ben ik helemaal niet. Jean hou op! Ik ga even een rondje wandelen denk ik.
Het slaat helemaal nergens op. En dan ga ik ook echt zoeken: praat ie nog meer met meisjes en zegt hij dan rare dingen? (Rare dingen als in: aardige dingen die ik dan op een vreselijke manier uit kan leggen en waarin hij al 300x vreemd is gegaan)
AHHHH zo ben ik helemaal niet. Jean hou op! Ik ga even een rondje wandelen denk ik.
maandag 23 november 2009 om 12:00
Ik hoef geen eens een topic hierover te openen. Ik heb hetzelfde probleem. Ik weet dat hij van me houdt, geef hem ook de volle vrijheid om hem te laten merken dat ik hem vertrouw, en om mezelf rust in mijn hoofd te geven. Ik wil me namelijk helemaal niet druk maken over een lunch met die, of een kopje koffie met die. Ik doe dat namelijk ook weleens en het stelt niks voor. Maar toch gaat het soms mis. Lijkt alsof al die informatie over zijn eigen leven teveel wordt eventjes en dan sla ik door om iets heel onbenulligs.
Op dit moment zit mijn relatie daardoor weer in een impasse. Hij heeft zich door mijn gezeur een beetje teruggetrokken (logisch) dus ik wacht op zijn telefoontje, dat nog steeds niet is gekomen. Enige voordeel hiervan is dat ik nu WEL weet waarom hij me niet belt. Zucht.
Ik heb maar een boekje aangeschaft waarin ik alles van me afschrijf, wanneer ik voel dat ik weer aandrang krijg om hem de wind van voren te geven als iets niet naar mijn wens (mijn normen en waarden) gaat, of ik me teleurgesteld in hem voel. Het is mijn zwakheid en die wil ik niet laten merken. Niet in die vorm in ieder geval. Hij is mij namelijk niet, dus ik kan hem niet opleggen hoe ik dingen zou aanpakken.
Nu zit ik dus met de gebakken peren en dit kost zeker minstens 2 weken tot het weer goed zit tussen ons.
Hoop ik
Op dit moment zit mijn relatie daardoor weer in een impasse. Hij heeft zich door mijn gezeur een beetje teruggetrokken (logisch) dus ik wacht op zijn telefoontje, dat nog steeds niet is gekomen. Enige voordeel hiervan is dat ik nu WEL weet waarom hij me niet belt. Zucht.
Ik heb maar een boekje aangeschaft waarin ik alles van me afschrijf, wanneer ik voel dat ik weer aandrang krijg om hem de wind van voren te geven als iets niet naar mijn wens (mijn normen en waarden) gaat, of ik me teleurgesteld in hem voel. Het is mijn zwakheid en die wil ik niet laten merken. Niet in die vorm in ieder geval. Hij is mij namelijk niet, dus ik kan hem niet opleggen hoe ik dingen zou aanpakken.
Nu zit ik dus met de gebakken peren en dit kost zeker minstens 2 weken tot het weer goed zit tussen ons.
Hoop ik
maandag 23 november 2009 om 14:53
Tijgermeisje, ik denk dat jij heel erg in de goede richting zit. Ik wil er best diep op ingaan hoor, vind het zelfs fijn! Ik denk, dat misschien alles in dit verhaal wel te maken heeft met de manier waarop ik naar mezelf kijk, mijn eigen onzekerheid dus. Ik heb serieus nooit geloofd dat een man verliefd op mij kon worden, mij dat lekkere wijf zou vinden. Ik geloofde dat, dat het niet waar kon zijn!
Toen ik mijn vriend leerde kennen, ruim een half jaar terug, zat ik midden in die afslankfase, en ik voelde me oprecht zelfverzekerd! Ik had toen dus ook geen last van gedachtes als 'vind hij me wel leuk'. NU, na ruim een half jaar ga ik er wel weer over nadenken, want ik ben uit die 'flow' waar ik toen ik zat, en denk ik weer 'huh, houdt hij echt van me'?
Ik vind het blijkbaar nog steeds moeilijk te geloven dat ik de moeite waard ben...ik heb me immers jarenlang (ben 27) naar beneden gepraat.
Ik zeg nu vaker tegen mezelf dat ik wel de moeite waard ben, en dat ik een leuke meid ben...want ik weet dat het zo is, maar gevoelsmatig heb ik daar af en toe grote moeite mee.
Rider: gelijk heb je! Hij houdt van me, ondanks mijn slechte eigenschappen en mn gezeur. Ik wil ook voorkomen dat ik het verknal door mijn eigen probleem, mijn onzekerheid.
Jeanjacq: je maakt jezelf gek he! Ik zou nu tegen jou zeggen dat het onzin is wat je allemaal denkt, maar ik doe het zelf ook. Moet wel zeggen dat ik me totaal niet druk maak om andere vrouwen, dat ik bang ben dat mijn vriend me zou bedonderen, of dat er een andere vrouw is die hem leuk vind....in mijn geval gaat het puur om mij!
Noa_73: balen dat je nu in zo'n situatie zit. Dit is dus de situatie die ik wil voorkomen! Jij weet ook heel goed wat je verkeerd doet, en waar je aan moet werken. Het is zo zonde om je relatie te laten verpesten hierdoor!
Toen ik mijn vriend leerde kennen, ruim een half jaar terug, zat ik midden in die afslankfase, en ik voelde me oprecht zelfverzekerd! Ik had toen dus ook geen last van gedachtes als 'vind hij me wel leuk'. NU, na ruim een half jaar ga ik er wel weer over nadenken, want ik ben uit die 'flow' waar ik toen ik zat, en denk ik weer 'huh, houdt hij echt van me'?
Ik vind het blijkbaar nog steeds moeilijk te geloven dat ik de moeite waard ben...ik heb me immers jarenlang (ben 27) naar beneden gepraat.
Ik zeg nu vaker tegen mezelf dat ik wel de moeite waard ben, en dat ik een leuke meid ben...want ik weet dat het zo is, maar gevoelsmatig heb ik daar af en toe grote moeite mee.
Rider: gelijk heb je! Hij houdt van me, ondanks mijn slechte eigenschappen en mn gezeur. Ik wil ook voorkomen dat ik het verknal door mijn eigen probleem, mijn onzekerheid.
Jeanjacq: je maakt jezelf gek he! Ik zou nu tegen jou zeggen dat het onzin is wat je allemaal denkt, maar ik doe het zelf ook. Moet wel zeggen dat ik me totaal niet druk maak om andere vrouwen, dat ik bang ben dat mijn vriend me zou bedonderen, of dat er een andere vrouw is die hem leuk vind....in mijn geval gaat het puur om mij!
Noa_73: balen dat je nu in zo'n situatie zit. Dit is dus de situatie die ik wil voorkomen! Jij weet ook heel goed wat je verkeerd doet, en waar je aan moet werken. Het is zo zonde om je relatie te laten verpesten hierdoor!
maandag 23 november 2009 om 14:59
Precies dat wilde ik even meegeven, dat het veel erger kan door je eigen toedoen, dan wat hij EVENTUEEL allemaal zou kunnen doen. Zolang dat niet gebeurt of je er niet van weet heeft het toch helemaal geen zin je vanalles in je hoofd te halen. Je houdt het toch niet tegen ook.
Hij heeft al gebeld en belt straks weer zei hij
Maar ik hou me rustig, en hopelijk met een beetje hulp kan ik me volgende keer bij een zwak moment inhouden. Want dat is waar het om draait, we kunnen hem niet onder controle houden (ik ben ook een controlfreak, maar wil hem niet onder controle houden dat is zo DOM) maar zou mezelf onder controle moeten kunnen houden!
Stom is het gewoon. Vandaar dat we ervan af willen, want wij zijn leuk toch!!!
Hij heeft al gebeld en belt straks weer zei hij
Maar ik hou me rustig, en hopelijk met een beetje hulp kan ik me volgende keer bij een zwak moment inhouden. Want dat is waar het om draait, we kunnen hem niet onder controle houden (ik ben ook een controlfreak, maar wil hem niet onder controle houden dat is zo DOM) maar zou mezelf onder controle moeten kunnen houden!
Stom is het gewoon. Vandaar dat we ervan af willen, want wij zijn leuk toch!!!
maandag 23 november 2009 om 15:21
Ja die controle drang, zo herkenbaar!
Ik wil het liefst dat alles gaat zoals ik het wil...en als er iets van afwijkt dan raak ik teleurgesteld..zo vermoeiend is dat!
En totaal niet terecht, want hij is hij!
Het stomme vind ik, dat we dondersgoed weten dat we dit niet moeten doen, maar toch doen we het! We weten dat het averechts werkt, dat hij wel bij je weggaat als we zo doorgaan, maar toch doen we het.
Is toch onvoorstelbaar...
misschien hopen we toch stiekem die controle wel te kunnen houden als we dit gedrag vertonen
Ik wil het liefst dat alles gaat zoals ik het wil...en als er iets van afwijkt dan raak ik teleurgesteld..zo vermoeiend is dat!
En totaal niet terecht, want hij is hij!
Het stomme vind ik, dat we dondersgoed weten dat we dit niet moeten doen, maar toch doen we het! We weten dat het averechts werkt, dat hij wel bij je weggaat als we zo doorgaan, maar toch doen we het.
Is toch onvoorstelbaar...
misschien hopen we toch stiekem die controle wel te kunnen houden als we dit gedrag vertonen
maandag 23 november 2009 om 15:26
nou het enige dat we ermee opschieten is elke keer weer de opluchting dat hij ondanks onze enorm irritante af -en-toe onzekerheid toch nog bij ons blijft. Dan houdt hij toch echt wel van me, dat gevoel, een soort overwinning. Hij zegt het zelf ook, bij een ander was ik allaaaang weggeweest.
Maar ja, tot wanneer kan dit zo blijven, hij heeft ook zn grens en zegt ooit echt een keer doei!
Dat wil ik dus niet, en ik wil ook niet zo een onzekere trut zijn. Als het moet dan moet het en dan trek ik mijn mond ook open en ik vind ook dat ik dat moet blijven doen. Een man wil ook geen ja-knikker. Maar soms is het gewoon net even op het randje, en dat wil ik gewoon niet meer. Bijvoorbeeld wanneer alles heel goed gaat, hij belt vaak, mailt vaak, doet veel dingen met me, dan moet ik me gewoon in kunnen houden!
Nu kan ik het toch ook? Omdat ik weet dat ik laatst al tever ben gegaan...als ik dit nu weet vast te houden, dan is er niks aan de hand.
Maar ja, tot wanneer kan dit zo blijven, hij heeft ook zn grens en zegt ooit echt een keer doei!
Dat wil ik dus niet, en ik wil ook niet zo een onzekere trut zijn. Als het moet dan moet het en dan trek ik mijn mond ook open en ik vind ook dat ik dat moet blijven doen. Een man wil ook geen ja-knikker. Maar soms is het gewoon net even op het randje, en dat wil ik gewoon niet meer. Bijvoorbeeld wanneer alles heel goed gaat, hij belt vaak, mailt vaak, doet veel dingen met me, dan moet ik me gewoon in kunnen houden!
Nu kan ik het toch ook? Omdat ik weet dat ik laatst al tever ben gegaan...als ik dit nu weet vast te houden, dan is er niks aan de hand.
maandag 23 november 2009 om 19:11
Maar is het bij jou dan ook dat je zo onzeker bent over jezelf?
Daar komt het bij mij vandaan, het idee dat zo'n leuke vent toch niet van mij kan houden.
Het slaat allemaal nergens op!
Ik weet het, jij weet het, iedereen weet het.
Ik ben er wel heel bewust mee bezig de laatste paar dagen. Ik ben positief tegen mezelf en ik vertel mezelf constant dat het goed zit, en daar moet ik op vertrouwen.
Moet zeggen, nu ik daar bewust mee bezig ben voel ik me wel lekkerder!
Daar komt het bij mij vandaan, het idee dat zo'n leuke vent toch niet van mij kan houden.
Het slaat allemaal nergens op!
Ik weet het, jij weet het, iedereen weet het.
Ik ben er wel heel bewust mee bezig de laatste paar dagen. Ik ben positief tegen mezelf en ik vertel mezelf constant dat het goed zit, en daar moet ik op vertrouwen.
Moet zeggen, nu ik daar bewust mee bezig ben voel ik me wel lekkerder!
dinsdag 24 november 2009 om 13:03
ik denk het, normaal gesproken vind ik mezelf leuk dan denk ik hij mag blij zijn met zo iemand als ik en hij is niet voor niks bij me, maar natuurlijk heb ik ook mijn mindere dagen, dat ik mezelf helemaal niet zo vind (ik word ouder ), dan denk ik er zijn veeel leukere meiden dan ik (en die zijn er ook) dus hij kan maar zo verder willen kijken, op mij uitgekeken raken, dat kan! En dan ja, dan hoeft er maar een telefoontje terug te lang te duren en ik raak teleurgesteld in hem, hij vind me niet belangrijk genoeg om meteen terug te bellen ofzo en val tegen m uit. Met als gevolg ruzie, telefoons die uitgaan, ook die van mij op het laatst, en iemand met verdriet op mijn voicemail. Shit is dat.
Er is altijd iemand leuker dan ik, betekent dat dan dat ik dit mijn hele leven moet gaan trekken? daar heb ik helemaal geen zin in. ben zelfs in staat om dan maar te kappen met de relatie (ruzie uitlokken?), maar doe het niet.
Er is altijd iemand leuker dan ik, betekent dat dan dat ik dit mijn hele leven moet gaan trekken? daar heb ik helemaal geen zin in. ben zelfs in staat om dan maar te kappen met de relatie (ruzie uitlokken?), maar doe het niet.
