Relaties
alle pijlers
weet het niet meer, graag advies
dinsdag 24 november 2009 om 20:59
Hallo,
ik lees hier al tijden mee, maar nooit zelf gepost.
nu ik steeds tegen hetzelfde probleem aanloop toch maar eens een account aangemaakt, in de hoop dat iemand weet wat te doen.
Ik heb nu dik twee jaar een relatie met mijn vriend en we wonen anderhalf jaar samen. Standaard maar waar; de relatie loop perfect en we hebben (bijna) nooit problemen, op een ding na.
Mijn vriend liegt zo nu en dan, en gaat daar flink ver in. Hij is zeker geen pathelogische leugenaar en liegt over in die zin relevante zaken dat hij weet dat het anders een probleem kan worden. Eigenlijk gaat het altijd om financiele zaken, hij is niet goed in het regelen van deze dingen waardoor we in het verleden regelmatig brieven thuis kregen. Deze verzweeg hij altijd voor me, tot het praktisch te laat was of ik er toevallig zelf een vond. Sindsdien regel ik bijna alles op financieel gebied. Wel kon hij dan heel ver gaan in het nog steeds proberen te verzwijgen van deze problemen.
Ook nu weer moest hij een familielid bellen over een bepaalde afspraak omtrent geld. Na lang aandringen deed hij dit, maar het bleek dat heel het telefoontje "fake" was, het hele gesprek voerde hij dus met zichzelf. Mijn onderbuikgevoel is gelukkig heel sterk, dus ik heb het altijd direct door. Eerst houdt hij dan oneindig lang vol dat hij wel gebeld heeft, om vervolgens toch toe te geven dat hij loog.
Mijn vraag is wat ik hieraan kan doen. Ik snap dat het verhaal vaag overkomt, maar het komt er op neer dat er ongeveer eens in de 3 maanden zo'n grove leugen heel ver doorgevoerd wordt over het een of het ander. Ik heb zelf op alle manieren hierop geprobeerd te reageren, van begripvol tot kwaad. Ook weet hij dat ik nooit boos om de waarheid zal worden, maar het lijkt hem er niet van te weerhouden te liegen. Zelf zegt hij hierover dat hij het doet uit schaamte of toch angst dat ik boos word/hij mij kwijtraakt.
Hij ligt nu in bed, hij is helemaal stuk, maar ik kan het nog even niet oprengen met hem te gaan praten hierover.
ik lees hier al tijden mee, maar nooit zelf gepost.
nu ik steeds tegen hetzelfde probleem aanloop toch maar eens een account aangemaakt, in de hoop dat iemand weet wat te doen.
Ik heb nu dik twee jaar een relatie met mijn vriend en we wonen anderhalf jaar samen. Standaard maar waar; de relatie loop perfect en we hebben (bijna) nooit problemen, op een ding na.
Mijn vriend liegt zo nu en dan, en gaat daar flink ver in. Hij is zeker geen pathelogische leugenaar en liegt over in die zin relevante zaken dat hij weet dat het anders een probleem kan worden. Eigenlijk gaat het altijd om financiele zaken, hij is niet goed in het regelen van deze dingen waardoor we in het verleden regelmatig brieven thuis kregen. Deze verzweeg hij altijd voor me, tot het praktisch te laat was of ik er toevallig zelf een vond. Sindsdien regel ik bijna alles op financieel gebied. Wel kon hij dan heel ver gaan in het nog steeds proberen te verzwijgen van deze problemen.
Ook nu weer moest hij een familielid bellen over een bepaalde afspraak omtrent geld. Na lang aandringen deed hij dit, maar het bleek dat heel het telefoontje "fake" was, het hele gesprek voerde hij dus met zichzelf. Mijn onderbuikgevoel is gelukkig heel sterk, dus ik heb het altijd direct door. Eerst houdt hij dan oneindig lang vol dat hij wel gebeld heeft, om vervolgens toch toe te geven dat hij loog.
Mijn vraag is wat ik hieraan kan doen. Ik snap dat het verhaal vaag overkomt, maar het komt er op neer dat er ongeveer eens in de 3 maanden zo'n grove leugen heel ver doorgevoerd wordt over het een of het ander. Ik heb zelf op alle manieren hierop geprobeerd te reageren, van begripvol tot kwaad. Ook weet hij dat ik nooit boos om de waarheid zal worden, maar het lijkt hem er niet van te weerhouden te liegen. Zelf zegt hij hierover dat hij het doet uit schaamte of toch angst dat ik boos word/hij mij kwijtraakt.
Hij ligt nu in bed, hij is helemaal stuk, maar ik kan het nog even niet oprengen met hem te gaan praten hierover.
dinsdag 24 november 2009 om 21:45
quote:Teigera schreef op 24 november 2009 @ 21:41:
Succes!! En je geeft hem de keus naar de psycholoog te stappen... wat is de andere kant van de keuze?
Waar leg jij je grens?ik hoop dat de andere kant is dat dan mijn grens definitief is bereikt en het over is...maar om heel eerlijk te zijn dacht ik dat de vorige keer ook al.
Succes!! En je geeft hem de keus naar de psycholoog te stappen... wat is de andere kant van de keuze?
Waar leg jij je grens?ik hoop dat de andere kant is dat dan mijn grens definitief is bereikt en het over is...maar om heel eerlijk te zijn dacht ik dat de vorige keer ook al.
dinsdag 24 november 2009 om 21:48
Om de drie maanden een grove leugen heel ver doorvoeren vind ik heel, heel erg. Of het nu om schoenveters, geld, de hoeveelheid wc-papier per veegbeurt of vreemdgaan gaat.
Bedenk je grens. Bedenk de consequentie. Maak dat duidelijk en voer het uit.
Maak het inzichtelijk voor hem. Schrijf elke leugen op een gekleurd papiertje.. teken een galgje (van dat woordraadspelletje).
Elke stok/lichaamsonderdeel van dat galgje geef je de kleur van het papiertje waar de leugen opstaat.
(jaja, kleuterachtig.. maar dat past wel bij zijn gedrag nietwaar?)
En als je een tussenstap nodig hebt: dan ga je latten i.p.v. hem verlaten.
Bedenk je grens. Bedenk de consequentie. Maak dat duidelijk en voer het uit.
Maak het inzichtelijk voor hem. Schrijf elke leugen op een gekleurd papiertje.. teken een galgje (van dat woordraadspelletje).
Elke stok/lichaamsonderdeel van dat galgje geef je de kleur van het papiertje waar de leugen opstaat.
(jaja, kleuterachtig.. maar dat past wel bij zijn gedrag nietwaar?)
En als je een tussenstap nodig hebt: dan ga je latten i.p.v. hem verlaten.
woensdag 25 november 2009 om 00:26
Als ik het goed begrijp heb jij hem iets gevraagd waar hij om een of andere reden helemaal geen zin in had (namelijk een familielid bellen over geld) en toen hij weigerde heb je net zolang aangedrongen tot hij om er maar van af te zijn een toneelstukje aan de telefoon opvoerde. Niet handig, maar ik weet niet of ik dit echt als liegen beschouw. Het is geen spontane leugen, maar eerder een actie van iemand die in het nauw gedreven is.
En nu wil je hem ook nog dwingen om naar een psycholoog te gaan.
Met de informatie die ik uit jouw bijdragen kan opmaken lijkt het mij niet zo'n gelijkwaardige relatie.
Misschien komt dit wat confronterend over, in vergelijking tot de andere reacties, maar het is goed bedoeld. Als je je relatie wilt redden moet je ook bereid zijn naar je eigen gedrag te kijken.
En nu wil je hem ook nog dwingen om naar een psycholoog te gaan.
Met de informatie die ik uit jouw bijdragen kan opmaken lijkt het mij niet zo'n gelijkwaardige relatie.
Misschien komt dit wat confronterend over, in vergelijking tot de andere reacties, maar het is goed bedoeld. Als je je relatie wilt redden moet je ook bereid zijn naar je eigen gedrag te kijken.
woensdag 25 november 2009 om 10:08
Dat je over zulke dingen liegt, is natuurlijk niet de bedoeling. Openheid is een van de meest belangrijke zaken in een relatie.
Maar is het niet zo dat hij zich wellicht toch gewoon schaamt voor z'n gedrag/tekortkoming op dat gebied, zoals je zelf al aangaf?
Niet om te bagatelliseren, maar als het om rekeningen van 20 euro gaat.. En natuurlijk, uiteraard gaat het om het principe. Maar damn zeg.. Niemand is perfect en daar kun je door er samen over te praten, heel goed uitkomen. Misschien moet je je aanpak eens veranderen, en er niet meteen zo snel op inhakken (die indruk krijg ik namelijk).
Maar is het niet zo dat hij zich wellicht toch gewoon schaamt voor z'n gedrag/tekortkoming op dat gebied, zoals je zelf al aangaf?
Niet om te bagatelliseren, maar als het om rekeningen van 20 euro gaat.. En natuurlijk, uiteraard gaat het om het principe. Maar damn zeg.. Niemand is perfect en daar kun je door er samen over te praten, heel goed uitkomen. Misschien moet je je aanpak eens veranderen, en er niet meteen zo snel op inhakken (die indruk krijg ik namelijk).
