Relaties
alle pijlers
Weinig/geen vrienden kletstopic
dinsdag 5 januari 2021 10:58
Ik zie het onderwerp hier zo vaak voorbij komen dat ik dacht dat anderen misschien ook wel behoefte hebben om hun ei kwijt te kunnen. Niet perse zozeer over het hebben van weinig vrienden (mag uiteraard wel) of als doel om vriendinnen te zoeken, maar gewoon om het bespreken van dagelijkse dingetjes of even spuien van wat dan ook.
Mij situatie: ik ben nu 35 en ik merk dat ik uit 'eerdere levensfases' geen echte vrienden heb overgehouden. Op de basisschool/middelbare had ik geen hechte vriendschappen en ik ben sinds mijn studietijd bovendien vaak verhuisd. Tijdens mijn studie altijd wel goede vriendschappen gehad maar die zijn bijna allemaal verwaterd. Volgens mij heeft dit verschillende oorzaken, zoals afstand, uit elkaar groeien qua interesses of minder prioriteit van een kant. Ik besef me wel goed dat bij al mijn verwaterde vriendschappen ik de gemeenschappelijke factor ben, dus mijn gedrag/karakter er zeker mee te maken heeft. Ik ben bijvoorbeeld geen groepspersoon en ik haal dus ook geen voldoening uit afspreken in groepen, terwijl dat in sommige vriendschappen wel de norm is.
Ik voel me niet echt eenzaam, ik heb een relatie en prima band met familie, maar het voelt toch soms kwetsbaar en alleen. Ik heb wel wat mensen die ik af en toe app en 1/2 keer per jaar zie, maar daar blijft het bij.
In topics over dit onderwerp zie ik vaak tips voorbij komen om nieuwe mensen te ontmoeten, maar daar zit het hem niet in. Normaal gesproken ontmoet ik genoeg mensen via sport, werk, zwangerschapsgym, maar alles blijft hangen op niveau kennissen.
Anyway, daar hoeft het wat mij betreft dus niet over te gaan maar ik zie wel als er mensen aan willen sluiten.
Mij situatie: ik ben nu 35 en ik merk dat ik uit 'eerdere levensfases' geen echte vrienden heb overgehouden. Op de basisschool/middelbare had ik geen hechte vriendschappen en ik ben sinds mijn studietijd bovendien vaak verhuisd. Tijdens mijn studie altijd wel goede vriendschappen gehad maar die zijn bijna allemaal verwaterd. Volgens mij heeft dit verschillende oorzaken, zoals afstand, uit elkaar groeien qua interesses of minder prioriteit van een kant. Ik besef me wel goed dat bij al mijn verwaterde vriendschappen ik de gemeenschappelijke factor ben, dus mijn gedrag/karakter er zeker mee te maken heeft. Ik ben bijvoorbeeld geen groepspersoon en ik haal dus ook geen voldoening uit afspreken in groepen, terwijl dat in sommige vriendschappen wel de norm is.
Ik voel me niet echt eenzaam, ik heb een relatie en prima band met familie, maar het voelt toch soms kwetsbaar en alleen. Ik heb wel wat mensen die ik af en toe app en 1/2 keer per jaar zie, maar daar blijft het bij.
In topics over dit onderwerp zie ik vaak tips voorbij komen om nieuwe mensen te ontmoeten, maar daar zit het hem niet in. Normaal gesproken ontmoet ik genoeg mensen via sport, werk, zwangerschapsgym, maar alles blijft hangen op niveau kennissen.
Anyway, daar hoeft het wat mij betreft dus niet over te gaan maar ik zie wel als er mensen aan willen sluiten.
woensdag 10 februari 2021 09:49
Het is ook niet makkelijk. Op mijn werk kom ik ook genoeg mensen tegen en met sommige klikt het maar als ze al voorzien zijn van een gezin of relatie dan staan ze vaak niet echt open voor contact naast werk.hondenmens schreef: ↑10-02-2021 00:34Ik ben 35.
Mijn moeder denkt dat een factor is dat ik behalve op mijn werk geen mensen tegenkom waar ik mee praat. In clubjes heb ik momenteel geen zin. Toen ik daar nog wel op zat ontstonden er geen vriendschappen of andere contacten uit. Ook kom ik gesloten over, maak niet makkelijk contact. Heb ook moeite om mensen te vertrouwen, wat door pesten in mijn jeugd komt.
woensdag 10 februari 2021 10:34
Zeer herkenbaar ook voor mij.Mimosa80 schreef: ↑10-02-2021 00:20Ronin, die opmerkingen kan ik inderdaad ook wel dromen: 'het komt vanzelf wel' 'op ieder potje past een deksel' 'er loopt voor iedereen iemand rond' (zal best, maar dan moet je die wel toevallig tegenkomen) 'je bent zo leuk, ik kan me niet voorstellen dat je nooit iemand gaat vinden' 'een nicht van de broer van de kapper van mijn overbuurvrouw dacht ook altijd dat er niemand voor haar was en die is nu gelukkig getrouwd' etc etc etc je zal ze ook allemaal wel gehoord hebben.
Nou ja, en nu twintig jaar later zijn hun voorspellingen dus niet uitgekomen.
Ik ben ook niet echt verbitterd, en ook zeker niet wanhopig op zoek, maar ik heb wel het gevoel dat ik iets essentieels mis.
Liefde is toch wel een beetje de kleur van het leven. Niet dat er niet genoeg ander moois is, maar liefde is iets wat ik toch graag nog eens zou willen meemaken. Het stata nog net niet op mijn bucketlist, maar eigenlijk toch wel stiekem een beetje.
Toen ik ergens rond begin twintig was ging het bij mij ook veel makkelijker. ik heb toen verspreid over een paar jaar relatief veel date-ervaring opgedaan. Dat was met ongeveer twintig verschillende mensen denk ik, maar ik kwam steeds niet verder dat de eerste fase, de date-fase.
Meestal stopte het na 1 of 2 dates. Tweemaal wist ik iets verder te komen en heb ik heel kort iets met iemand gehad waar ik eigenlijk geen omschrijving voor heb, het was te kort om het echt een relatie te noemen, maar het was wel meer dan los daten, misschien zou je het een soort beginnende relatie kunnen noemen, wat dus verder niet tot bloei is gekomen daarna. En dat was het eigenlijk, daarna is er niets noemenswaardig meer gebeurd op dat vlak. Af en toe nog wel wat flirten met bv een collega, maar dat was meer in de hoop dat ik een beetje kon oefenen met mijn 'versier-skills' en om me toch nog een beetje geliefd te voelen, dat was niet serieus met als doel een date te krijgen, vind het werk daar ook niet zo'n geschikte plek voor. Dus los van wat flirten heb ik dus eigenlijk de afgelopen pakweg twintig jaar geen ervaring meer opgedaan met romantiek. Ik snap ook niet hoe ik dat vroegder deed, ik heb het gevoel dat me dat nu niet meer opnieuw zou kunnen lukken. Volgens mij komt dat ook omdat ik toen meer onbevangen was.
Wat ik eerder ook al schreef; tussen mijn 20-e en 25e ging het me iets beter af.
Maar daarna is het weer ver weggezakt.
Heb ooit nog weleens een date gehad, na een avondje speeddating.
Dit is helaas niets geworden.
Heb nogal een soort van weerstand tegen dating gekregen.
Ook door de vele teleurstellende ervaringen die ik hierin heb ondervonden.
Toch sta ik er ergens nog wel voor open.
Het heeft er ook wat mee te maken dat ik het moeilijk vind om nieuwe contacten aan te gaan en ben best wel bang voor nieuwe teleurstellingen.
Als ik de link met vriendschappen even leg, dan zijn hier zeker raakvlakken ook in.
woensdag 10 februari 2021 10:46
Vind het erg goed van je dat je op een datingsite, voor autisme, actief bezig bent.hondenmens schreef: ↑10-02-2021 00:15@Ronin76 en Mimosa: Dat "zwart gat" wat betreft relaties herken ik. Beetje anders wel. Bij mij is het nog maar 6 jaar geleden dat ik "iets" had met een man. Alleen waren dat nooit serieuze relaties. Ik weet niet hoe dat is, echte liefde van een partner. Twee kalverliefdes en een fwb gehad. Eigenlijk waren die mannen totaal mijn types niet. Alleen in het begin vond ik hen wat aardiger dan gemiddeld, maar dat verdween naarmate ik hen langer kende. Ze voelden zich meer dan mij. Soms vraag ik me ook af of mijn tijd nog komt. Of ik een laatbloeier ben of gewoonweg niet in staat ben tot relaties. Ik ben nu wat aan het chatten op een datingsite voor mensen met autisme. Er lopen een paar leuke gesprekken. Of er verder iets uitgroeit weet ik niet. Het is wel fijn om herkenning te vinden.
En fijn ook voor je dat je herkenning hierin vindt.
woensdag 10 februari 2021 13:48
Dat herken ik zeker. Wat mij daarin helpt is door het niet als teleurstellingen te zien, maar als kansen om te leren. En in het geval van dates die op zichzelf wel leuk waren, probeer ik niet als mislukkig te zien, maar als een leuke herinnering aan die dag. Dat klinkt misschien wat flower power en het is uiteraard niet zo simpel en makkelijk zoals ik het nu schrijf. Op die manier omdenken werkt natuurlijk maar tot op bepaalde hoogte, want het blijft uiteraard pijnlijk. Toch merk ik dat het helpend is om er, naast de pijn die het mag doen, er op deze manier naar te kijken. Vaak lukt dat niet meteen vers na de teleursteling, maar wel een paar jaar later. Het is niet zaligmakend, en ook zeker niet makkelijk, maar ik merk wel dat als ik consequent op deze manier probeer het psoitief te benaderen dat dit me op het geheel wel helpt om me minder verbitterd of verdrietig te voelen. Het is daarin wel belangrijk om de gevoelens van teleurstelling en verdriet niet te ontkennen of onder het tapijt te schuiven. Misschien heb je iets aan die tip?Ronin76 schreef: ↑10-02-2021 10:34Heb nogal een soort van weerstand tegen dating gekregen.
Ook door de vele teleurstellende ervaringen die ik hierin heb ondervonden.
Toch sta ik er ergens nog wel voor open.
Het heeft er ook wat mee te maken dat ik het moeilijk vind om nieuwe contacten aan te gaan en ben best wel bang voor nieuwe teleurstellingen.
Als ik de link met vriendschappen even leg, dan zijn hier zeker raakvlakken ook in.
Met vriendschappen heb ik trouwens ook inderdaad ongeveer hetzelfde. Iemand schreef hierboven al over collega's warmee het leuk is, maar die wel altijd binnen het kader van collega zijn blijven, dat heb ik ook veel meegemaakt. Ook op clubs waar ik lid was, daar had ik echt leuke contacten, maar het blijft altijd gebonden aan de gezamelijke hobby. Zodra de ander of ik geen lid meer was van zo'n club, verviel daarmee ook het contact.
woensdag 10 februari 2021 17:20
vrijdag 12 februari 2021 21:43
Mag ik meekletsen? Wat fijn dat hier een topic voor is. Ik ben eind 20 en ondanks dat ik een partner + veel 'oude' vriendinnen heb die ik 4x per jaar zie, mis ik toch regelmatig echte vriendinnen waar ik meer contact mee kan hebben met meer diepgang.
Door wat teleurstellingen (o.a. investeren in mensen die niet echt in een vriendschap geïnteresseerd waren) merk ik dat ik wat voorzichtiger ben geworden. Dit uit zich in: eigenlijk niet meer snel open/kwetsbaar willen zijn, gevoel van 'geen energie' hebben om weer in nieuwe mensen te investeren, en ook dat ik meer ga 'meten'. Als ik bijv. merk dat ik vaker iemand uitnodig of app dan andersom, dan stop ik daar mee. En redelijk vaak hoor ik dan weinig meer, of bijv. alleen 1x in de 3-4 maanden en is het vaag of het eigenlijk een 'vriendschap' is. Ik merk dat ik me nu erg op dit soort dingen focus uit zelfbescherming maar dat wil ik eigenlijk niet, ik kan me beter focussen op dat ik een betere vriendin voor anderen ben i.p.v. balen dat ze wel met anderen afspreken en ik weinig hoor. Ik wil geen bitter persoon worden/zijn..
(ondertussen ga ik even de rest van het topic doorlezen)
Door wat teleurstellingen (o.a. investeren in mensen die niet echt in een vriendschap geïnteresseerd waren) merk ik dat ik wat voorzichtiger ben geworden. Dit uit zich in: eigenlijk niet meer snel open/kwetsbaar willen zijn, gevoel van 'geen energie' hebben om weer in nieuwe mensen te investeren, en ook dat ik meer ga 'meten'. Als ik bijv. merk dat ik vaker iemand uitnodig of app dan andersom, dan stop ik daar mee. En redelijk vaak hoor ik dan weinig meer, of bijv. alleen 1x in de 3-4 maanden en is het vaag of het eigenlijk een 'vriendschap' is. Ik merk dat ik me nu erg op dit soort dingen focus uit zelfbescherming maar dat wil ik eigenlijk niet, ik kan me beter focussen op dat ik een betere vriendin voor anderen ben i.p.v. balen dat ze wel met anderen afspreken en ik weinig hoor. Ik wil geen bitter persoon worden/zijn..
Dit vind ik een interessante post Ronin76, lukt het ook om teleurstellingen als leerkansen te gaan zien? En heb je tips hoe jij dit doet?
(ondertussen ga ik even de rest van het topic doorlezen)
vrijdag 12 februari 2021 22:21
Ik herken me in veel berichten. Ben midden 20, had op mijn studie veel vriendinnen gemaakt maar door verschillende redenen is daar nu nog maar 1 van over. Nog een vriendin is een paar jaar geleden overleden, wat eigenlijk mijn beste vriendin was. We kenden elkaar al sinds onze kindertijd 
Spreek af en toe nog af met een vriendin van vroeger maar dat is het wel zo'n beetje.
Op zich zou ik het wel fijn vinden om een klein clubje vriendinnen te hebben om leuke dingen mee te doen maar tegelijkertijd vind ik het ook heerlijk om dingen alleen te doen. Ga ook regelmatig alleen winkelen of wandelen. Heb ook een vriend waar ik gelukkig mee ben of doe leuke dingen met m'n moeder waar ik een hele hechte band mee heb. Ik vermaak me wel. Maarja soms is het wel een beetje jammer haha.
Spreek af en toe nog af met een vriendin van vroeger maar dat is het wel zo'n beetje.Op zich zou ik het wel fijn vinden om een klein clubje vriendinnen te hebben om leuke dingen mee te doen maar tegelijkertijd vind ik het ook heerlijk om dingen alleen te doen. Ga ook regelmatig alleen winkelen of wandelen. Heb ook een vriend waar ik gelukkig mee ben of doe leuke dingen met m'n moeder waar ik een hele hechte band mee heb. Ik vermaak me wel. Maarja soms is het wel een beetje jammer haha.
vrijdag 12 februari 2021 22:34
@TostiMetKaas wat erg dat je beste vriendin is overleden, dat hakt er wel in denk ik..
En wat je zegt een klein clubje om leuke dingen mee te doen mis ik ook wel. Ik heb nog wel een clubje van de middelbare school maar die zijn allemaal naar andere steden verhuisd + kinderen.
Ik schaam me er soms wel een beetje voor dat ik diepgaande vriendschappen mis, omdat ik 5-10 jaar terug juist de extravert was die veel vrienden had, alle feestjes afging en elk dagdeel had volgepland met afspraken. Nu zit ik denk ik in het midden van extra-intravert en ga inderdaad ook wel eens alleen wandelen, winkelen etc. Maar met anderen is het toch leuker.
Mijn beste vriendin is vorig jaar geremigreerd naar haar thuisland, ze is nu een halfjaar weg en ik mis haar nog steeds wel erg (ze woonde op loopafstand en hadden lol én diepgaande gesprekken). Door het tijdsverschil van 9 uur, cultuurverschil en haar gebrek aan ritme en plan-skills is het bijna onmogelijk een lange afstands vriendschap te onderhouden helaas. Ze reageert ook heel langzaam op berichtjes (toen ze hier was ook al) maar dat maakt het praktisch onmogelijk om goed contact te hebben.
En wat je zegt een klein clubje om leuke dingen mee te doen mis ik ook wel. Ik heb nog wel een clubje van de middelbare school maar die zijn allemaal naar andere steden verhuisd + kinderen.
Ik schaam me er soms wel een beetje voor dat ik diepgaande vriendschappen mis, omdat ik 5-10 jaar terug juist de extravert was die veel vrienden had, alle feestjes afging en elk dagdeel had volgepland met afspraken. Nu zit ik denk ik in het midden van extra-intravert en ga inderdaad ook wel eens alleen wandelen, winkelen etc. Maar met anderen is het toch leuker.
Mijn beste vriendin is vorig jaar geremigreerd naar haar thuisland, ze is nu een halfjaar weg en ik mis haar nog steeds wel erg (ze woonde op loopafstand en hadden lol én diepgaande gesprekken). Door het tijdsverschil van 9 uur, cultuurverschil en haar gebrek aan ritme en plan-skills is het bijna onmogelijk een lange afstands vriendschap te onderhouden helaas. Ze reageert ook heel langzaam op berichtjes (toen ze hier was ook al) maar dat maakt het praktisch onmogelijk om goed contact te hebben.
vrijdag 12 februari 2021 23:45
@DanceSleepRepeat
Het lukt mij steeds beter om teleurstellingen etc als leerkansen te zien.
Echt hele concrete tips heb ik hier momenteel helaas niet echt voor.
Probeer zoveel mogelijk te relativeren en vooral luchtig te blijven.
Ben lange tijd best wel gesloten en naar binnen gericht geweest.
Ik probeer me tegenwoordig wel steeds meer open te stellen voor andere inzichten en ook adviezen etc.
Het lukt mij steeds beter om teleurstellingen etc als leerkansen te zien.
Echt hele concrete tips heb ik hier momenteel helaas niet echt voor.
Probeer zoveel mogelijk te relativeren en vooral luchtig te blijven.
Ben lange tijd best wel gesloten en naar binnen gericht geweest.
Ik probeer me tegenwoordig wel steeds meer open te stellen voor andere inzichten en ook adviezen etc.
zaterdag 13 februari 2021 09:52
@TostiMetKaas, jeetje, wat erg dat je beste vriendin is overleden, dat lijkt me heel heftig. 
@DanceSleepRepeat, vervelend voor je dat je beste vriendin geëmigreerd is.
Met zo’n afstand en tijdsverschil vergt het denk ik veel toewijding en planning om nog een vriendschap te onderhouden. Ik weet ook niet of ik dat als ‘achterblijver’ zou kunnen. Ik vind het ook wel belangrijk om mensen af en toe te zien.
@DanceSleepRepeat, vervelend voor je dat je beste vriendin geëmigreerd is.
Met zo’n afstand en tijdsverschil vergt het denk ik veel toewijding en planning om nog een vriendschap te onderhouden. Ik weet ook niet of ik dat als ‘achterblijver’ zou kunnen. Ik vind het ook wel belangrijk om mensen af en toe te zien.
maandag 15 februari 2021 07:21
Dat heb ik dus ook. Dan denk ik, ik heb nou al een aantal keer gevraagd om af te spreken enz. Nu wacht ik eens af of de ander ermee komt en dan komt het niet....en dan verwaterd het.DanceSleepRepeat schreef: ↑12-02-2021 21:43Mag ik meekletsen? Wat fijn dat hier een topic voor is. Ik ben eind 20 en ondanks dat ik een partner + veel 'oude' vriendinnen heb die ik 4x per jaar zie, mis ik toch regelmatig echte vriendinnen waar ik meer contact mee kan hebben met meer diepgang.
Door wat teleurstellingen (o.a. investeren in mensen die niet echt in een vriendschap geïnteresseerd waren) merk ik dat ik wat voorzichtiger ben geworden. Dit uit zich in: eigenlijk niet meer snel open/kwetsbaar willen zijn, gevoel van 'geen energie' hebben om weer in nieuwe mensen te investeren, en ook dat ik meer ga 'meten'. Als ik bijv. merk dat ik vaker iemand uitnodig of app dan andersom, dan stop ik daar mee. En redelijk vaak hoor ik dan weinig meer, of bijv. alleen 1x in de 3-4 maanden en is het vaag of het eigenlijk een 'vriendschap' is. Ik merk dat ik me nu erg op dit soort dingen focus uit zelfbescherming maar dat wil ik eigenlijk niet, ik kan me beter focussen op dat ik een betere vriendin voor anderen ben i.p.v. balen dat ze wel met anderen afspreken en ik weinig hoor. Ik wil geen bitter persoon worden/zijn..
Dit vind ik een interessante post Ronin76, lukt het ook om teleurstellingen als leerkansen te gaan zien? En heb je tips hoe jij dit doet?
(ondertussen ga ik even de rest van het topic doorlezen)
Ik ben het laatste jaar eigenlijk wel gekapt met Social media omdat het in mijn ogen allemaal zo nep leventje is. En ik merkte dat ik het gevoel had dat ik ook zo moet zijn. Ik wil geen foto's van mijn kind op Social media. Maar daardoor merk ik ook omdat ik niet neerzet dat mijn kind jarig is (gisteren) heb ik van vrienden niet eens een felicitatie gehad. En dan denk ik vrienden
....right. Ik irriteer mij daardoor of nouja meer teleurstelling.
maandag 15 februari 2021 07:49
Mag ik meeschrijven?
Ik ben achterin de 30 en heb niet veel vrienden. Reden: ik ben sociaal niet zo handig door autisme en een leerstoornis en heb geen baan. Naast de vriendschappen die ik heb en die heel fijn zijn, zou ik graag nog een vriend of vriendin willen hebben met wie ik het goed zou kunnen vinden. Een grote vriendengroep vind ik niet prettig. Ben ook graag op mezelf en samen met mijn partner.
Ik ben achterin de 30 en heb niet veel vrienden. Reden: ik ben sociaal niet zo handig door autisme en een leerstoornis en heb geen baan. Naast de vriendschappen die ik heb en die heel fijn zijn, zou ik graag nog een vriend of vriendin willen hebben met wie ik het goed zou kunnen vinden. Een grote vriendengroep vind ik niet prettig. Ben ook graag op mezelf en samen met mijn partner.
maandag 15 februari 2021 07:52
Herkenbaar voor mij.Baby12345 schreef: ↑15-02-2021 07:21Dat heb ik dus ook. Dan denk ik, ik heb nou al een aantal keer gevraagd om af te spreken enz. Nu wacht ik eens af of de ander ermee komt en dan komt het niet....en dan verwaterd het.
Ik ben het laatste jaar eigenlijk wel gekapt met Social media omdat het in mijn ogen allemaal zo nep leventje is. En ik merkte dat ik het gevoel had dat ik ook zo moet zijn. Ik wil geen foto's van mijn kind op Social media. Maar daardoor merk ik ook omdat ik niet neerzet dat mijn kind jarig is (gisteren) heb ik van vrienden niet eens een felicitatie gehad. En dan denk ik vrienden
....right. Ik irriteer mij daardoor of nouja meer teleurstelling.
maandag 15 februari 2021 13:04
Welkom in dit interessante en leerzame topic.Elfje* schreef: ↑15-02-2021 07:49Mag ik meeschrijven?
Ik ben achterin de 30 en heb niet veel vrienden. Reden: ik ben sociaal niet zo handig door autisme en een leerstoornis en heb geen baan. Naast de vriendschappen die ik heb en die heel fijn zijn, zou ik graag nog een vriend of vriendin willen hebben met wie ik het goed zou kunnen vinden. Een grote vriendengroep vind ik niet prettig. Ben ook graag op mezelf en samen met mijn partner.
Zelf herken ik deze situatie wel.
Heb weliswaar geen partner, maar wel autisme.
Zelf vind ik een grote vriendengroep ook niet zo prettig.
Ook omdat ik het overzicht hierin moeilijk kan bewaren en bepaalde contacten ook moeilijk in stand kan houden.
Ik hou het liever wat compacter en dat ik niet teveel vrienden heb.
Heb sowieso ook meer kennissen dan vrienden.
maandag 15 februari 2021 22:38
amby schreef: ↑13-02-2021 09:52@DanceSleepRepeat, vervelend voor je dat je beste vriendin geëmigreerd is.
Tja, ik heb het idee dat ik het als achterblijver wel kan (omdat we in NL zo close waren en ik er echt tijd voor wil maken) maar kan haar nu gewoon moeilijk bereiken en ze is via videocall minder open dan toen ze hier in NL was. Wellicht een cultuur dingetje nu ze terug is, maar daardoor voelt het alsof de vriendschap ook oppervlakkiger wordt.
Nog gefeliciteerd met de verjaardag van je kind!Baby12345 schreef: ↑15-02-2021 07:21Dat heb ik dus ook. Dan denk ik, ik heb nou al een aantal keer gevraagd om af te spreken enz. Nu wacht ik eens af of de ander ermee komt en dan komt het niet....en dan verwaterd het.
Ik ben het laatste jaar eigenlijk wel gekapt met Social media omdat het in mijn ogen allemaal zo nep leventje is. En ik merkte dat ik het gevoel had dat ik ook zo moet zijn. Ik wil geen foto's van mijn kind op Social media. Maar daardoor merk ik ook omdat ik niet neerzet dat mijn kind jarig is (gisteren) heb ik van vrienden niet eens een felicitatie gehad. En dan denk ik vrienden
....right. Ik irriteer mij daardoor of nouja meer teleurstelling.
Ja, ik hoor het wel vaker over het initiatief nemen. Best apart dat er mensen zijn die wel willen afspreken als je het zelf vraagt maar zelf niks vragen. Ik zag hier pas een onderzoekje over: https://www.mynd.nu/slecht-helft-van-al ... ederzijds/
Het is alleen wel confronterend dat als je zelf dan geen initiatief neemt, er blijkbaar ook weinig van anderen komt.
Goed dat je bent gestopt met social media. Ik merk zelf dat als ik niks post of niet actief ben dat ik weinig hoor, en soms als ik leuke foto's post mensen reageren of weer willen afspreken. Ik snap dat het met zichtbaarheid te maken heeft maar dat noem ik geen echte vriendschap. Het is natuurlijk best vervelend dat jouw vrienden je niet feliciteren met je kind als je hier niks over post.
Soms lees ik (op dit forum of andere blogs) dat mensen tips geven als: 'ga er meer op uit', 'communiceer beter wat jij wilt in de vriendschap', 'vraag het gewoon zelf', maar er zijn best veel dingen die ik normaal vind in een vriendschap (loyaliteit, vragen hoe het met de ander gaat, een algemene balans in geven/nemen) en dat niet aan een ander wil 'moeten' uitleggen..
maandag 15 februari 2021 22:45
Welkom in het topic! Kan me voorstellen dat het nu een wat eenzamere tijd is, in lockdown en geen baan. Fijn dat je wel enkele vriendschappen hebt die heel fijn zijn! Ik heb ook nog wel wat fijne vriendschappen (weliswaar op een lager pitje, zijn meer oude vriendinnen die al kinderen hebben) maar dan alsnog kan je naar een nieuwe vriendschap verlangen.Elfje* schreef: ↑15-02-2021 07:49Mag ik meeschrijven?
Ik ben achterin de 30 en heb niet veel vrienden. Reden: ik ben sociaal niet zo handig door autisme en een leerstoornis en heb geen baan. Naast de vriendschappen die ik heb en die heel fijn zijn, zou ik graag nog een vriend of vriendin willen hebben met wie ik het goed zou kunnen vinden. Een grote vriendengroep vind ik niet prettig. Ben ook graag op mezelf en samen met mijn partner.
maandag 15 februari 2021 22:51
Dat vind ik soms ook zulke vreemde tips. Natuurlijk is het goed om uit te spreken wat je wilt of ergens bij voelt, maar sommige dingen zouden toch vanzelfsprekend moeten zijn? Ik had eens een contact waar de ander steeds haar afspraken niet na kwam en toen adviseerde iemand: 'heb je ook naar haar toe uitgesproken dat je afspraken nakomen belangrijk vind? Anders kan ze het niet weten.'DanceSleepRepeat schreef: ↑15-02-2021 22:38Soms lees ik (op dit forum of andere blogs) dat mensen tips geven als: 'ga er meer op uit', 'communiceer beter wat jij wilt in de vriendschap', 'vraag het gewoon zelf', maar er zijn best veel dingen die ik normaal vind in een vriendschap (loyaliteit, vragen hoe het met de ander gaat, een algemene balans in geven/nemen) en dat niet aan een ander wil 'moeten' uitleggen..
Ja, my bad.
dinsdag 16 februari 2021 08:02
Ja, inderdaadDanceSleepRepeat schreef: ↑15-02-2021 22:45Welkom in het topic! Kan me voorstellen dat het nu een wat eenzamere tijd is, in lockdown en geen baan. Fijn dat je wel enkele vriendschappen hebt die heel fijn zijn! Ik heb ook nog wel wat fijne vriendschappen (weliswaar op een lager pitje, zijn meer oude vriendinnen die al kinderen hebben) maar dan alsnog kan je naar een nieuwe vriendschap verlangen.
Nu door corona kan ik niet de dingen doen die ik normaal gesproken doe. Dan ga ik er veel meer op uit, meestal alleen. Nu zit ik vooral thuis. Er is hier in de buurt een platform voor mensen met autisme. Als de corona voorbij is ga ik daar misschien eens kijken.
dinsdag 16 februari 2021 09:20
@elfje
Ik vindt dat zo zonde dat het dan verwaterd. Mja vriendschap moet wel van 2 kanten komen. Ik krijg daardoor wel eens de twijfel aan mezelf. Heb jij dat ook?
@dancesleeprepeat
Dankje voor je felicitatie, dat is lief!
Net alsof je alleen nieuwtjes kan delen via sociale media en niet persoonlijk. Ja ik ben het ermee eens dat vriendschap ook idd uit loyaliteit moet bestaan. Dat je voor elkaar klaar staat wanneer het nodig is.
@mimosa is toch logisch dat het normaal is dat je afspraken nakomt. Snap sommige mensen echt niet...
Ik vindt dat zo zonde dat het dan verwaterd. Mja vriendschap moet wel van 2 kanten komen. Ik krijg daardoor wel eens de twijfel aan mezelf. Heb jij dat ook?
@dancesleeprepeat
Dankje voor je felicitatie, dat is lief!
Net alsof je alleen nieuwtjes kan delen via sociale media en niet persoonlijk. Ja ik ben het ermee eens dat vriendschap ook idd uit loyaliteit moet bestaan. Dat je voor elkaar klaar staat wanneer het nodig is.
@mimosa is toch logisch dat het normaal is dat je afspraken nakomt. Snap sommige mensen echt niet...
dinsdag 16 februari 2021 20:37
@elfje: ben benieuwd of dat platform misschien nog leuke vriendschappen gaat opleveren! Jammer dat het nog lockdown is.
@Baby12345: wat jij aan elfje vraagt over of je niet aan jezelf gaat twijfelen, dat heb ik wel eens. Twijfel of ik wel leuk genoeg gezelschap ben of wel echt een goede vriendin ben voor anderen.
@Mimosa: Ja precies dat, daar zou ik ook geen zin in hebben.
Dan nog een andere random gedachte: in mijn omgeving lijken veel mensen met anderen af te spreken omdat ze 'gewoon even een leuke tijd willen hebben' of moeite hebben met alleen zijn, maar geen echte 1-op-1 vriendschap willen opbouwen. Niet per se iets mis mee, maar ik heb gemerkt dat ik slechter met dit type match omdat ik wel die diepgang wil en niet alleen spelletjesavonden in groepsverband. Ik merk nu in de lockdown erg dat deze types niks meer laten horen. Misschien dat ik daarom niet zo heb op groepen net als jullie.
@Baby12345: wat jij aan elfje vraagt over of je niet aan jezelf gaat twijfelen, dat heb ik wel eens. Twijfel of ik wel leuk genoeg gezelschap ben of wel echt een goede vriendin ben voor anderen.
@Mimosa: Ja precies dat, daar zou ik ook geen zin in hebben.
Dan nog een andere random gedachte: in mijn omgeving lijken veel mensen met anderen af te spreken omdat ze 'gewoon even een leuke tijd willen hebben' of moeite hebben met alleen zijn, maar geen echte 1-op-1 vriendschap willen opbouwen. Niet per se iets mis mee, maar ik heb gemerkt dat ik slechter met dit type match omdat ik wel die diepgang wil en niet alleen spelletjesavonden in groepsverband. Ik merk nu in de lockdown erg dat deze types niks meer laten horen. Misschien dat ik daarom niet zo heb op groepen net als jullie.
woensdag 17 februari 2021 13:06
Als een vriendschap verwaterd dan ga ik zeker twijfelen aan mezelf. Maar ik ben twee keer tot de conclusie gekomen dat het niet aan mij lag dat het verwaterde, maar aan we ander. Ik wil niet altijd degene zijn die contact opneemt. En ik zei ook niet vaak een afspraak op z'n laatst af.
Zeker zonde. Maar het is ook leuk als de ander ook in mij geïnteresseerd is.
woensdag 17 februari 2021 13:59
Ik las gisteren een uitgebreid artikel over vriendschap.
Vooral die lol/gezondheidsmatrix is wel leuk.
https://www.bestweter.nl/volwassen-vrie ... t-deel-13/
Welke vrienden hebben jullie? Ik heb vooral mensen in de blauwe zone (kennissen) en wat mensen in de verschillende tinten groen, maar geen 'bromance'.
Mensen in de roze en oranje zones heb ik eruit gekieperd. Ik las in een ander artikel (weet niet meer welke) dat je je eenzaam en geïsoleerd kan voelen als je zulke mensen in je leven hebt (soort tweederangsvrienden) en zo voelt het voor mij ook.
Vooral die lol/gezondheidsmatrix is wel leuk.
https://www.bestweter.nl/volwassen-vrie ... t-deel-13/
Welke vrienden hebben jullie? Ik heb vooral mensen in de blauwe zone (kennissen) en wat mensen in de verschillende tinten groen, maar geen 'bromance'.
Mensen in de roze en oranje zones heb ik eruit gekieperd. Ik las in een ander artikel (weet niet meer welke) dat je je eenzaam en geïsoleerd kan voelen als je zulke mensen in je leven hebt (soort tweederangsvrienden) en zo voelt het voor mij ook.
woensdag 17 februari 2021 14:42
Leuk artikel!
Ergens werd genoemd dat je je vrienden maakt in het eerste deel van je leven (volgens mij zegt hij 26 jaar). Ik weet niet of dat helemaal klopt. Afhankelijk van hoe outgoing en sociaal je bent, en hoe je leven is ingericht, kan dat ook best op latere leeftijd. Ik denk wel dat het makkelijker is wanneer je jong bent. Simpelweg omdat je dan in korte tijd veel mensen leert kennen en veel mensen in die fase (puberteit/studententijd) ook daadwerkelijk op zoek zijn naar vriendschap en gelijkgestemden. Hoe ouder je wordt, hoe meer mensen hun leven al gevuld hebben of druk zijn met werk/gezin. En soms heb je (een) fijne vriendschap(pen), maar raak je die kwijt. Dat is soms ook gewoon botte pech. Bijvoorbeeld als een goede vriend ziek wordt of nog erger. Verhuizingen naar de andere kant van het land helpen ook niet mee.
Wat voor mij in elk geval werkt: vriendengroepjes. Geen grote groepen met 20 man, maar gewoon kleine groepjes. Als ik een dag geen zin heb om te vragen hoe het met iemand gaat, doet een ander in de appgroep dat wel, en zo blijf ik toch op de hoogte. Als ik een keer geen zin heb om een cadeau te bedenken, doet een ander dat voor mij en ontvang ik gewoon een tikkie. Ik heb slechts één losse vriendin, de rest van mijn vrienden zitten verspreid in 3 groepen. En ik merk dat dat voor mij echt beter werkt. Bij verhuizingen of nieuwe banen moet je bij individueel contact echt actief bezig blijven met contact houden en dat verwatert bij mij dan al snel. Bij groepen heb ik dat helemaal niet.
Oke, lang verhaal haha, dat was helemaal je vraag niet. Maar ik heb hier de laatste tijd toevallig veel over na gedacht.
Ergens werd genoemd dat je je vrienden maakt in het eerste deel van je leven (volgens mij zegt hij 26 jaar). Ik weet niet of dat helemaal klopt. Afhankelijk van hoe outgoing en sociaal je bent, en hoe je leven is ingericht, kan dat ook best op latere leeftijd. Ik denk wel dat het makkelijker is wanneer je jong bent. Simpelweg omdat je dan in korte tijd veel mensen leert kennen en veel mensen in die fase (puberteit/studententijd) ook daadwerkelijk op zoek zijn naar vriendschap en gelijkgestemden. Hoe ouder je wordt, hoe meer mensen hun leven al gevuld hebben of druk zijn met werk/gezin. En soms heb je (een) fijne vriendschap(pen), maar raak je die kwijt. Dat is soms ook gewoon botte pech. Bijvoorbeeld als een goede vriend ziek wordt of nog erger. Verhuizingen naar de andere kant van het land helpen ook niet mee.
Wat voor mij in elk geval werkt: vriendengroepjes. Geen grote groepen met 20 man, maar gewoon kleine groepjes. Als ik een dag geen zin heb om te vragen hoe het met iemand gaat, doet een ander in de appgroep dat wel, en zo blijf ik toch op de hoogte. Als ik een keer geen zin heb om een cadeau te bedenken, doet een ander dat voor mij en ontvang ik gewoon een tikkie. Ik heb slechts één losse vriendin, de rest van mijn vrienden zitten verspreid in 3 groepen. En ik merk dat dat voor mij echt beter werkt. Bij verhuizingen of nieuwe banen moet je bij individueel contact echt actief bezig blijven met contact houden en dat verwatert bij mij dan al snel. Bij groepen heb ik dat helemaal niet.
Oke, lang verhaal haha, dat was helemaal je vraag niet. Maar ik heb hier de laatste tijd toevallig veel over na gedacht.
anoniem_646f50a3aa01a wijzigde dit bericht op 19-02-2021 22:06
36.18% gewijzigd
woensdag 17 februari 2021 16:18
Leuke reactie plekk, vind het wel interessant om te lezen hoe anderen dit benaderen.
Groepjes hebben voor en nadelen, ik vind de groepsdyamiek soms wel grappig, leuk, en soms rete irritant, dan heb ik het gevoel dat het me teveel energie kost. Ook voel ik me niet altijd veilig in een groep. Maar heb het toch ook wel weer nodig om een beetje te normaliseren op z'n tijd, het gevoel dat ik ook maar een gewoon mens ben en niet te speciaal ga denken over mezelf. Als rasechte einzelganger heb ik wel die neiging, ik psychologiseer ook nog wel eens, ben te beschouwend of trek me van alles aan, onderdeel zijn van een groepje neutraliseert dat een beetje op één of andere manier.
Ik vind het knap plekk hoe je die hechte vriendschappen onderhoudt incl het geven en nemen! Je klinkt als een lieve vriendin.
Groepjes hebben voor en nadelen, ik vind de groepsdyamiek soms wel grappig, leuk, en soms rete irritant, dan heb ik het gevoel dat het me teveel energie kost. Ook voel ik me niet altijd veilig in een groep. Maar heb het toch ook wel weer nodig om een beetje te normaliseren op z'n tijd, het gevoel dat ik ook maar een gewoon mens ben en niet te speciaal ga denken over mezelf. Als rasechte einzelganger heb ik wel die neiging, ik psychologiseer ook nog wel eens, ben te beschouwend of trek me van alles aan, onderdeel zijn van een groepje neutraliseert dat een beetje op één of andere manier.
Ik vind het knap plekk hoe je die hechte vriendschappen onderhoudt incl het geven en nemen! Je klinkt als een lieve vriendin.
woensdag 17 februari 2021 17:56
Heel erg bedankt voor het plaatsen van deze link.Avage schreef: ↑17-02-2021 13:59Ik las gisteren een uitgebreid artikel over vriendschap.
Vooral die lol/gezondheidsmatrix is wel leuk.
https://www.bestweter.nl/volwassen-vrie ... t-deel-13/
Welke vrienden hebben jullie? Ik heb vooral mensen in de blauwe zone (kennissen) en wat mensen in de verschillende tinten groen, maar geen 'bromance'.
Mensen in de roze en oranje zones heb ik eruit gekieperd. Ik las in een ander artikel (weet niet meer welke) dat je je eenzaam en geïsoleerd kan voelen als je zulke mensen in je leven hebt (soort tweederangsvrienden) en zo voelt het voor mij ook.
Vind het erg interessant en geeft me ook weer nieuwe inzichten.
