Relaties
alle pijlers
Why not me?
woensdag 24 februari 2010 om 19:13
ik ben denk ik een flinke schop onder mijn kont nodig, zal wel even uitleggen waarom....
een jaar terug heb ik een punt gezet achter een relatie van 5 jaar. met als voornaamste reden dat we gewoon nooit echt een stel waren, we gingen ieder onze eigen gang en zo zijn we uit elkaar gegroeid. En met nog wat meer problemen had ik het gehad en heb ik het uitgemaakt.
dat is nu een jaar terug, ik ben 25, bijna 26. En ik maak me weleens zorgen over wat als ik nou nooit iemand anders vindt en de rest van mijn leven alleen zou blijven, of wat als het nou een aantal jaren duurt tot ik een leuk iemand vindt en het te laat is voor kinderen, die ik wel graag wil. Ik ben soms zo bang dat ik mijn kansen heb vergooid. tuurlijk aan de ene kant weet ik dat ik een goede keus heb gemaakt, ik was niet gelukkig in die relatie, terwijl het best wel een lieve jongen was, ging het gewoon niet meer voor mij. ik wilde meer in een relatie. maar ik ben ook heel bang dat wat ik zoek in een relatie misschien niet te vinden is, terwijl ik volgens mij geen onredelijke 'eisen' heb. ik wil iemand die zorgzaam, lief en oprecht van mij houdt, iemand waar ik echt een leven mee samen kan delen. Om me heen gaan vriendinnen zich verloven, samenwonen, kinderen krijgen soms ben ik zo bang dat dat voor mij gewoon nooit is weggelegd, Momenteel vermaak ik me prima alleen, ben niet hard op zoek, maar vraag me soms wel af of ik straks misschien toch alleen over blijf.
Ben ik de enige die zich hier weleens zorgen om maak? Zijn er wel meer mensen die bang zijn alleen over te blijven?
een jaar terug heb ik een punt gezet achter een relatie van 5 jaar. met als voornaamste reden dat we gewoon nooit echt een stel waren, we gingen ieder onze eigen gang en zo zijn we uit elkaar gegroeid. En met nog wat meer problemen had ik het gehad en heb ik het uitgemaakt.
dat is nu een jaar terug, ik ben 25, bijna 26. En ik maak me weleens zorgen over wat als ik nou nooit iemand anders vindt en de rest van mijn leven alleen zou blijven, of wat als het nou een aantal jaren duurt tot ik een leuk iemand vindt en het te laat is voor kinderen, die ik wel graag wil. Ik ben soms zo bang dat ik mijn kansen heb vergooid. tuurlijk aan de ene kant weet ik dat ik een goede keus heb gemaakt, ik was niet gelukkig in die relatie, terwijl het best wel een lieve jongen was, ging het gewoon niet meer voor mij. ik wilde meer in een relatie. maar ik ben ook heel bang dat wat ik zoek in een relatie misschien niet te vinden is, terwijl ik volgens mij geen onredelijke 'eisen' heb. ik wil iemand die zorgzaam, lief en oprecht van mij houdt, iemand waar ik echt een leven mee samen kan delen. Om me heen gaan vriendinnen zich verloven, samenwonen, kinderen krijgen soms ben ik zo bang dat dat voor mij gewoon nooit is weggelegd, Momenteel vermaak ik me prima alleen, ben niet hard op zoek, maar vraag me soms wel af of ik straks misschien toch alleen over blijf.
Ben ik de enige die zich hier weleens zorgen om maak? Zijn er wel meer mensen die bang zijn alleen over te blijven?
woensdag 24 februari 2010 om 19:20
Ja hoor, dat had ik ook. Ik verbrak mijn relatie van vier jaar om precies dezelfde redenen als jij gedaan hebt. We waren wel samen, maar toch voelde ik me alleen. Op een gegeven moment kon ik dat niet meer. Toen was ik 25. Ik ben een jaar alleen geweest en toen dacht ik ook wel: "Straks vind ik niemand meer. Wat nou als ik een grote fout heb gemaakt? Misschien duurt het jaren voor ik iemand vind en is het te laat voor kinderen".
En nu (2,5 jaar later) ben ik getrouwd en zwanger van mijn eerste kind. Geloof me dus maar, het komt echt wel goed.
En nu (2,5 jaar later) ben ik getrouwd en zwanger van mijn eerste kind. Geloof me dus maar, het komt echt wel goed.
What if I fall? Oh but my darling, what if you fly?
woensdag 24 februari 2010 om 19:25
Als ik je post goed lees had je een jongen die oprecht van je hield; je eisen gaan dus verder dan dat.
Ik denk niet dat je bang hoeft te zijn alleen over te blijven, maar misschien moet je juist wel wat actiever gaan zoeken. De kans dat 'hij' net in de supermarkt loopt als jij je appels staat te wegen is natuurlijk niet erg groot.
Ik ken je angst niet overigens dus misschien heb je er niks aan.
Ik denk niet dat je bang hoeft te zijn alleen over te blijven, maar misschien moet je juist wel wat actiever gaan zoeken. De kans dat 'hij' net in de supermarkt loopt als jij je appels staat te wegen is natuurlijk niet erg groot.
Ik ken je angst niet overigens dus misschien heb je er niks aan.
woensdag 24 februari 2010 om 19:30
Ik herken dat gevoel ook wel. Ben 30 en kan kiezen om met mijn ex verder te gaan en de enige reden om dat te doen is om kinderen te krijgen en niet alleen over te blijven. Maar dan vraag ik me af of ik de rest vanmijn leven met deze man wil doorbrengen en het antwoord is heel duidelijk nee.
Bedenk, je droomman kan je overal tegenkomen. hij moet ergens zijn, daar geloof ik in.
Bedenk, je droomman kan je overal tegenkomen. hij moet ergens zijn, daar geloof ik in.
woensdag 24 februari 2010 om 19:31
Ik ken het wel, het komt en gaat in golven.
Nu gaat het alweer een tijd goed. Wat mij erg geholpen heeft is een back-up plan. Voor mij is mijn toekomst als moeder belangrijker dan mijn toekomst als partner, nu heb ik een goede vriend die wel zaad donor wil zijn, wanneer ik dat zou willen.
Ik zou graag verliefd worden op iemand die dat ook op mij is en ooit met diegene kinderen krijgen maar het geeft mij rust dat ik het ook zonder kan.
sterkte in ieder geval
Nu gaat het alweer een tijd goed. Wat mij erg geholpen heeft is een back-up plan. Voor mij is mijn toekomst als moeder belangrijker dan mijn toekomst als partner, nu heb ik een goede vriend die wel zaad donor wil zijn, wanneer ik dat zou willen.
Ik zou graag verliefd worden op iemand die dat ook op mij is en ooit met diegene kinderen krijgen maar het geeft mij rust dat ik het ook zonder kan.
sterkte in ieder geval
woensdag 24 februari 2010 om 19:36
quote:bloodflowers schreef op 24 februari 2010 @ 19:13:
ik ben denk ik een flinke schop in mijn kont nodig, zal wel even uitleggen waarom....
?
Onder je kont, onder...
Perspectief van 40+er: Meid je bent nog zo jong! De kans dat je verder single door het leven zal gaan is vrij klein.
Je zegt je vermaakt je prima, vooral blijven doen. iemand met een blij gezicht is direct al een stuk aantrekkelijker dan iemand die sikkeneurig is.
Blijf leuke dingen doen, houd gelijktijdig je ogen open.
ik ben denk ik een flinke schop in mijn kont nodig, zal wel even uitleggen waarom....
?
Onder je kont, onder...
Perspectief van 40+er: Meid je bent nog zo jong! De kans dat je verder single door het leven zal gaan is vrij klein.
Je zegt je vermaakt je prima, vooral blijven doen. iemand met een blij gezicht is direct al een stuk aantrekkelijker dan iemand die sikkeneurig is.
Blijf leuke dingen doen, houd gelijktijdig je ogen open.
Known to cause insanity in laboratory mice
woensdag 24 februari 2010 om 19:40
Ik ben 36, vrijgezel en kinderloos, maar ik weet voor mezelf dat ik ook zonder kinderen wel gelukkig kan worden, dus ik wil alleen een kind met iemand waar ik van hou. Ik wil een kind ook een vader bieden, een kind nemen omdat ík het wil vind ik dan ook vrij egoistisch. Bovendien wie zegt dat je (ik) kinderen kán krijgen, dat is ook niet voor iedereen weggelegd. Ik vind geen partner en geen kinderen op je 25e geen ramp en snap eerlijk gezegd niet zo goed waar je je druk over maakt. Sorry...
woensdag 24 februari 2010 om 19:43
Je bent nog jong.
Ga niet opzoek naar iemand, maar kom gewoon iemand tegen.
Ik ben zelf ook 25 jaar (net geworden).
Mijn vorige relaties zijn allemaal ook niets geworden en waren erg kort (maximaal 3,5 maand).
Ik heb nu sinds 5,5 week weer een nieuwe vriend.
Misschien is het nog te vroeg om te zeggen. Maar het gaat echt super. Ik voel me erg goed bij hem (nog nooit zo'n gevoel gehad) en alles loopt prima.
Normaal had ik vaak aan het begin van een relatie (na aantal weken) twijfels, maar die zijn er nu niet.
Ik schrik er alleen heel erg van hoe goed ik me bij hem voel. Het is zo erg nieuw voor me. Maar het enige wat ik kan doen is genieten.
Wat ik je zeker wil zeggen.
Maak je geen zorgen. 25/26 is nog jong. Je kan echt nog die super leuke jongen tegen komen, waar je je leven mee wilt gaan delen, en hij zijn leven met jou.
Ga niet opzoek naar iemand, maar kom gewoon iemand tegen.
Ik ben zelf ook 25 jaar (net geworden).
Mijn vorige relaties zijn allemaal ook niets geworden en waren erg kort (maximaal 3,5 maand).
Ik heb nu sinds 5,5 week weer een nieuwe vriend.
Misschien is het nog te vroeg om te zeggen. Maar het gaat echt super. Ik voel me erg goed bij hem (nog nooit zo'n gevoel gehad) en alles loopt prima.
Normaal had ik vaak aan het begin van een relatie (na aantal weken) twijfels, maar die zijn er nu niet.
Ik schrik er alleen heel erg van hoe goed ik me bij hem voel. Het is zo erg nieuw voor me. Maar het enige wat ik kan doen is genieten.
Wat ik je zeker wil zeggen.
Maak je geen zorgen. 25/26 is nog jong. Je kan echt nog die super leuke jongen tegen komen, waar je je leven mee wilt gaan delen, en hij zijn leven met jou.
woensdag 24 februari 2010 om 19:45
quote:zakdoekjeopviva schreef op 24 februari 2010 @ 19:25:
Als ik je post goed lees had je een jongen die oprecht van je hield; je eisen gaan dus verder dan dat.
Ik denk niet dat je bang hoeft te zijn alleen over te blijven, maar misschien moet je juist wel wat actiever gaan zoeken. De kans dat 'hij' net in de supermarkt loopt als jij je appels staat te wegen is natuurlijk niet erg groot.
Ik ken je angst niet overigens dus misschien heb je er niks aan.nee, mijn ex hield niet van mij. hij had al heel snel een andere vriendin en ook al zei hij dat hij mij niet kwijt wilde, heeft hij er ook niks aan gedaan om iets te veranderen om de situatie voor ons te verbeteren. als je van iemand houdt dan wil je er ook wel voor gaan.
Als ik je post goed lees had je een jongen die oprecht van je hield; je eisen gaan dus verder dan dat.
Ik denk niet dat je bang hoeft te zijn alleen over te blijven, maar misschien moet je juist wel wat actiever gaan zoeken. De kans dat 'hij' net in de supermarkt loopt als jij je appels staat te wegen is natuurlijk niet erg groot.
Ik ken je angst niet overigens dus misschien heb je er niks aan.nee, mijn ex hield niet van mij. hij had al heel snel een andere vriendin en ook al zei hij dat hij mij niet kwijt wilde, heeft hij er ook niks aan gedaan om iets te veranderen om de situatie voor ons te verbeteren. als je van iemand houdt dan wil je er ook wel voor gaan.
woensdag 24 februari 2010 om 19:48
Mmm, ja toch wel herkenbaar, met het verschil dat ik 30 ben, al mijn vrienden samenwonen en er op dit moment 4 van mijn beste vriendinnen zwanger zijn.. En dan voel ik me ook wel eens remi, en ben ik bang dat ik de aankomende jaren niemand ontmoet die ik echt heel leuk vind, en dus kinderloos overblijf, terwijl ik wel graag kinderen wil. Buiten het feit of ik úberhaupt kinderen kan krijgen, want dat is ook altijd nog maar de vraag.
Ik probeer gelukkig te zijn in mijn eentje, maar dat valt niet altijd mee tussen al die stelletjes die niet meer uitgaan en nesteldrang hebben.
Maar jij bent 25, geloof me, je komt echt wel iemand tegen! Misschien niet meteen nu, maar jouw man komt nog wel, en je bent nog jong, geniet er van! Ga ik dat ook doen! Want mijn man loopt ook wel ergens rond, ben ik toch wel van overtuigd!
Ik probeer gelukkig te zijn in mijn eentje, maar dat valt niet altijd mee tussen al die stelletjes die niet meer uitgaan en nesteldrang hebben.
Maar jij bent 25, geloof me, je komt echt wel iemand tegen! Misschien niet meteen nu, maar jouw man komt nog wel, en je bent nog jong, geniet er van! Ga ik dat ook doen! Want mijn man loopt ook wel ergens rond, ben ik toch wel van overtuigd!
woensdag 24 februari 2010 om 19:49
ik ben ook wel jong, dat weet ik ook wel. het is ook niet zo dat ik perse nu een relatie wil, maar ben wel bang om iets te vinden. en natuurlijk kan er nog zoveel gebeuren, je weet nooit. maar het is wel iets waar ik me soms zorgen om kan maken, wat als ik nooit iemand vindt, of als het zo lang duurt dat het samen kinderen krijgen te laat is.
@billie, ik heb bewondering voor je instelling! Mocht ik nooit iemand kunnen vinden, dan wil ik het ook kunnen accepteren zoals jij dat kunt!
@billie, ik heb bewondering voor je instelling! Mocht ik nooit iemand kunnen vinden, dan wil ik het ook kunnen accepteren zoals jij dat kunt!
woensdag 24 februari 2010 om 19:54
quote:goldmember schreef op 24 februari 2010 @ 19:48:
Mmm, ja toch wel herkenbaar, met het verschil dat ik 30 ben, al mijn vrienden samenwonen en er op dit moment 4 van mijn beste vriendinnen zwanger zijn.. En dan voel ik me ook wel eens remi, en ben ik bang dat ik de aankomende jaren niemand ontmoet die ik echt heel leuk vind, en dus kinderloos overblijf, terwijl ik wel graag kinderen wil. Buiten het feit of ik úberhaupt kinderen kan krijgen, want dat is ook altijd nog maar de vraag.
Ik probeer gelukkig te zijn in mijn eentje, maar dat valt niet altijd mee tussen al die stelletjes die niet meer uitgaan en nesteldrang hebben.
Maar jij bent 25, geloof me, je komt echt wel iemand tegen! Misschien niet meteen nu, maar jouw man komt nog wel, en je bent nog jong, geniet er van! Ga ik dat ook doen! Want mijn man loopt ook wel ergens rond, ben ik toch wel van overtuigd!
knap hoor zoals jij er mee omgaat! en het is ook wel zo dat zelfs als je 30 bent je nog jong genoeg bent om iemand te vinden. Het is alleen soms zo lastig dat je niet de toekomst in kunt kijken. soms is het wel geruststellend als je tenminste weet dat er wel iemand op je pad komt.
het is ook nog zo dat ik liever de rest van mijn leven alleen blijf, dan ongelukkig samen met iemand (wat ik trouwens ook bij sommige vriendinnen van mij zie) als ik wil kan ik heel vlot wel met iemand een relatie beginnen, maar ik wil dan ook zo graag dat ik gelukkig ben en dat het goed is in de relatie. Als ik om me heen kijk lijkt dat zo zeldzaam. in mijn omgeving zijn er maar weinig stelletjes, waar het gewoon goed bij gaat, anderen hebben zoveel gezeur en problemen en dat ontmoedigt me ook weleens.
Mmm, ja toch wel herkenbaar, met het verschil dat ik 30 ben, al mijn vrienden samenwonen en er op dit moment 4 van mijn beste vriendinnen zwanger zijn.. En dan voel ik me ook wel eens remi, en ben ik bang dat ik de aankomende jaren niemand ontmoet die ik echt heel leuk vind, en dus kinderloos overblijf, terwijl ik wel graag kinderen wil. Buiten het feit of ik úberhaupt kinderen kan krijgen, want dat is ook altijd nog maar de vraag.
Ik probeer gelukkig te zijn in mijn eentje, maar dat valt niet altijd mee tussen al die stelletjes die niet meer uitgaan en nesteldrang hebben.
Maar jij bent 25, geloof me, je komt echt wel iemand tegen! Misschien niet meteen nu, maar jouw man komt nog wel, en je bent nog jong, geniet er van! Ga ik dat ook doen! Want mijn man loopt ook wel ergens rond, ben ik toch wel van overtuigd!
knap hoor zoals jij er mee omgaat! en het is ook wel zo dat zelfs als je 30 bent je nog jong genoeg bent om iemand te vinden. Het is alleen soms zo lastig dat je niet de toekomst in kunt kijken. soms is het wel geruststellend als je tenminste weet dat er wel iemand op je pad komt.
het is ook nog zo dat ik liever de rest van mijn leven alleen blijf, dan ongelukkig samen met iemand (wat ik trouwens ook bij sommige vriendinnen van mij zie) als ik wil kan ik heel vlot wel met iemand een relatie beginnen, maar ik wil dan ook zo graag dat ik gelukkig ben en dat het goed is in de relatie. Als ik om me heen kijk lijkt dat zo zeldzaam. in mijn omgeving zijn er maar weinig stelletjes, waar het gewoon goed bij gaat, anderen hebben zoveel gezeur en problemen en dat ontmoedigt me ook weleens.
woensdag 24 februari 2010 om 20:04
Bloodflowers, ja het is ook moeilijk, denk ik wel eens.
Ik kreeg op mijn 26e een serieuze relatie na anderhalf jaar vrijgezel te zijn geweest, deze relatie heeft 2,5 jaar geduurd en uiteindelijk heb ik het uitgemaakt om bepaalde redenen. Nog steeds, bijna een jaar later, heb ik het daar moeilijk mee, ook omdat mijn klok begint te tikken. Ik heb daarna nog een 'relatie' gehad van 4 maanden maar die haalde het niet bij mijn vorige relatie. Daardoor ben ik ook soms aan het twijfelen of ik we het juiste heb gedaan toendertijd.
En vooral omdat al mijn vrienden dus wel allemaal gesetteld zijn, dat maakt het soms moeilijker.
Ook ik zie dat geen enkele relatie perfect is, en soms baal ik ervan dat ik dat een jaar geleden niet kon inzien.
Aan de andere kant, heb ik het natuurlijk niet voor niets uitgemaakt... lastig. Het zou al anders zijn als een deel van mijn vrienden ook nog uit zou willen gaan en vrijgezel zou zijn, soms voel ik me dan echt een mislukkeling, en heb ik het idee dat mijn vrienden en ouders me soms een beetje zielig vinden, en dat wil ik helemaal niet! Ik zou best wat stoerder willen zijn, en helemaal happy in mijn eentje, dat lukt de ene dag beter dan de andere...
Maar nogmaals: ik ben echt heel leuk , en ik ga echt niet overblijven! Dus dat komt helemaal goed!
Ik kreeg op mijn 26e een serieuze relatie na anderhalf jaar vrijgezel te zijn geweest, deze relatie heeft 2,5 jaar geduurd en uiteindelijk heb ik het uitgemaakt om bepaalde redenen. Nog steeds, bijna een jaar later, heb ik het daar moeilijk mee, ook omdat mijn klok begint te tikken. Ik heb daarna nog een 'relatie' gehad van 4 maanden maar die haalde het niet bij mijn vorige relatie. Daardoor ben ik ook soms aan het twijfelen of ik we het juiste heb gedaan toendertijd.
En vooral omdat al mijn vrienden dus wel allemaal gesetteld zijn, dat maakt het soms moeilijker.
Ook ik zie dat geen enkele relatie perfect is, en soms baal ik ervan dat ik dat een jaar geleden niet kon inzien.
Aan de andere kant, heb ik het natuurlijk niet voor niets uitgemaakt... lastig. Het zou al anders zijn als een deel van mijn vrienden ook nog uit zou willen gaan en vrijgezel zou zijn, soms voel ik me dan echt een mislukkeling, en heb ik het idee dat mijn vrienden en ouders me soms een beetje zielig vinden, en dat wil ik helemaal niet! Ik zou best wat stoerder willen zijn, en helemaal happy in mijn eentje, dat lukt de ene dag beter dan de andere...
Maar nogmaals: ik ben echt heel leuk , en ik ga echt niet overblijven! Dus dat komt helemaal goed!
woensdag 24 februari 2010 om 20:05
[quote]bloodflowers schreef op 24 februari 2010 @ 19:49:
ik ben ook wel jong, dat weet ik ook wel. het is ook niet zo dat ik perse nu een relatie wil, maar ben wel bang om iets te vinden. en natuurlijk kan er nog zoveel gebeuren, je weet nooit. maar het is wel iets waar ik me soms zorgen om kan maken, wat als ik nooit iemand vindt, of als het zo lang duurt dat het samen kinderen krijgen te laat is.
@billie, ik heb bewondering voor je instelling! Mocht ik nooit iemand kunnen vinden, dan wil ik het ook kunnen accepteren zoals jij dat kunt![/quote]
Begrijp me niet verkeerd hoor, ik hóóp wel dat ik iemand tegenkom en kinderen krijg en een gezin kan vormen. Realiteit is echter dat dat evt. niet gaat gebeuren en ik op het punt kan komen dat ik te oud ben voor kinderen.
Ik vertik het om te settelen voor less met een man.
Nu scheelt het denk ik wel dat mijn kinderwens nooit vreselijk groot is geweest (ben geen geboren moeder ofzo). Ik hoor van mensen dat ze echt depressief kunnen worden van het idee geen kinderen te krijgen. Misschien is dat wel iets hormonaals ofzo, dat kan ik niet beoordelen en weet ook niet hoe het met jou is. Zou je nu al kinderen willen dan?
ik ben ook wel jong, dat weet ik ook wel. het is ook niet zo dat ik perse nu een relatie wil, maar ben wel bang om iets te vinden. en natuurlijk kan er nog zoveel gebeuren, je weet nooit. maar het is wel iets waar ik me soms zorgen om kan maken, wat als ik nooit iemand vindt, of als het zo lang duurt dat het samen kinderen krijgen te laat is.
@billie, ik heb bewondering voor je instelling! Mocht ik nooit iemand kunnen vinden, dan wil ik het ook kunnen accepteren zoals jij dat kunt![/quote]
Begrijp me niet verkeerd hoor, ik hóóp wel dat ik iemand tegenkom en kinderen krijg en een gezin kan vormen. Realiteit is echter dat dat evt. niet gaat gebeuren en ik op het punt kan komen dat ik te oud ben voor kinderen.
Ik vertik het om te settelen voor less met een man.
Nu scheelt het denk ik wel dat mijn kinderwens nooit vreselijk groot is geweest (ben geen geboren moeder ofzo). Ik hoor van mensen dat ze echt depressief kunnen worden van het idee geen kinderen te krijgen. Misschien is dat wel iets hormonaals ofzo, dat kan ik niet beoordelen en weet ook niet hoe het met jou is. Zou je nu al kinderen willen dan?
woensdag 24 februari 2010 om 20:25
nee ik zou nu nog geen kinderen willen. Ik ben eerlijk gezegd met alles laat door mijn studie, ik ben net afgestudeerd. ben aan het wachten voor een eigen huisje (woon nu nog thuis) en heb ook nog geen zicht op vast werk, doe wel veel invalwerk, maar nog niks geen zekerheid ook op dat gebied. het is nu dus ook helemaal niet het moment voor kinderen, daarvoor is mijn situatie nog te onzeker. maar ja over een aantal jaar, een jaar of 5 zou ik toch wel graag kinderen willen.
kijk als het goed had gezeten met mijn ex, had ik inmiddels kunnen samenwonen, trouwen en over jaar of twee kinderen kunnen krijgen. Dat gaat nu gewoon wat langer duren en dat vind ik niet zo'n probleem. Maar zou het wel over langere tijd graag willen. En ik heb al gedacht dat ik zonder een man ook wel kinderen kan krijgen, die technologie is er tegenwoordig wel, maar wil dat toch samen met iemand delen. wil een gelukkig gezinnetje worden met iemand.
kijk de wereld vergaat niet als dat nooit mocht gebeuren, een man en kinderen is natuurlijk niet alles in het leven, natuurlijk is er meer dan dat. maar het zou toch ook wel fijn zijn met iemand te kunnen delen.
Ik denk eerlijk gezegd ook niet dat ik ongelukkig zou zijn zonder man of kinderen, maar het is toch ook wel iets wat ik toch graag zou willen in de toekomst.
kijk als het goed had gezeten met mijn ex, had ik inmiddels kunnen samenwonen, trouwen en over jaar of twee kinderen kunnen krijgen. Dat gaat nu gewoon wat langer duren en dat vind ik niet zo'n probleem. Maar zou het wel over langere tijd graag willen. En ik heb al gedacht dat ik zonder een man ook wel kinderen kan krijgen, die technologie is er tegenwoordig wel, maar wil dat toch samen met iemand delen. wil een gelukkig gezinnetje worden met iemand.
kijk de wereld vergaat niet als dat nooit mocht gebeuren, een man en kinderen is natuurlijk niet alles in het leven, natuurlijk is er meer dan dat. maar het zou toch ook wel fijn zijn met iemand te kunnen delen.
Ik denk eerlijk gezegd ook niet dat ik ongelukkig zou zijn zonder man of kinderen, maar het is toch ook wel iets wat ik toch graag zou willen in de toekomst.
woensdag 24 februari 2010 om 20:37
dat is ook zo, de ene dag vind ik het allemaal wel prima, denk ik er niet eens over na, maar er zijn af en toe ook dagen dat ik me daar echt zorgen om kan maken en denk ja maar wat als...
het is alleen soms ook zo fijn om te horen dat je niet de enige bent met die gevoelens, want ik heb soms echt het idee dat ik de enige was die zich daar druk om kan maken.
we vinden vast wel een leuke man, ze lopen er vast wel rond, je moet ze alleen zien te vinden haha.
het is alleen soms ook zo fijn om te horen dat je niet de enige bent met die gevoelens, want ik heb soms echt het idee dat ik de enige was die zich daar druk om kan maken.
we vinden vast wel een leuke man, ze lopen er vast wel rond, je moet ze alleen zien te vinden haha.
woensdag 24 februari 2010 om 20:40
quote:bloodflowers schreef op 24 februari 2010 @ 19:54:
[...]
en het is ook wel zo dat zelfs als je 30 bent je nog jong genoeg bent om iemand te vinden. .
Och meid, ik moest even lachen om bovenstaande uitspraak. Dertig klinkt al best oud he?
Maar zonder gekheid, deze bijna 30-er mag straks ook weer opnieuw beginnen en och.. Ik heb ook mijn momenten waarop ik denk 'gaat het nog goed komen "op mijn leeftijd" ', maar dan kijk ik in de spiegel, naar mijn bankrekening en mooie baan, mijn vrienden en familie, geef mezelf schop onder mijn kont en ben ik weer verdomd blij met mezelf
Komt goed!
[...]
en het is ook wel zo dat zelfs als je 30 bent je nog jong genoeg bent om iemand te vinden. .
Och meid, ik moest even lachen om bovenstaande uitspraak. Dertig klinkt al best oud he?
Maar zonder gekheid, deze bijna 30-er mag straks ook weer opnieuw beginnen en och.. Ik heb ook mijn momenten waarop ik denk 'gaat het nog goed komen "op mijn leeftijd" ', maar dan kijk ik in de spiegel, naar mijn bankrekening en mooie baan, mijn vrienden en familie, geef mezelf schop onder mijn kont en ben ik weer verdomd blij met mezelf
Komt goed!
woensdag 24 februari 2010 om 20:53
Zoals er al meer hebben gezegd: je bent nog erg jong. Als ik jou was zou ik me niet teveel zorgen maken.
Ik ben inmiddels al (pas) 36 en heb ook een tijdje gehad dat ik graag kinderen wilde hebben. Inmiddels heb ik me er bij neergelegd dat het er voor mij niet meer inzit.
En soms als ik niet lekker in mijn vel zit heb ik ook weleens een bui dat ik me heel zielig vind en niet snap waarom ik nou net die ene leuke vrouw niet tegen kom.
Ik ben inmiddels al (pas) 36 en heb ook een tijdje gehad dat ik graag kinderen wilde hebben. Inmiddels heb ik me er bij neergelegd dat het er voor mij niet meer inzit.
En soms als ik niet lekker in mijn vel zit heb ik ook weleens een bui dat ik me heel zielig vind en niet snap waarom ik nou net die ene leuke vrouw niet tegen kom.
woensdag 24 februari 2010 om 21:45
Ay, errug herkenbaar. Al is m'n eerste reactie naar jou toe ook: 25??! Joh, je hebt alle tijd!
Maar ik snap je gevoel hoor, het is best moeilijk om weer alleen verder te gaan op een moment dat veel mensen juist kiezen voor vastigheid (ook al zie je dat dat ook niet altijd over rozen gaat).
Ik word volgende maand 31 en heb 4 jaar geleden een punt gezet achter een relatie van 9 jaar. Sindsdien wat vriendjes gehad, maar tot nu toe nog geen 'blijvertje'. Vriendinnen gaan trouwen en worden massaal zwanger. Ik merk dat ik een soort gevoel krijg van dat ik op moet schieten. Ik weet dat ik kinderen wil binnen een fijne en stabiele relatie. Maar nu ben ik net weer single. Ik merk dat het lastiger wordt om onbevangen in een relatie te stappen..... toch ergens het gevoel dat ik geen tijd wil verdoen met iemand waar geen toekomst inzit. Hartstikke raar idee natuurlijk, wat dat van die toekomst, dat weet je pas na een tijd samen. Moeilijk....
Maar meid, je hebt echt nog alle tijd. Blijf vooral onthouden wat je zelf zegt in je OP; je was niet gelukkig in die relatie en je weet dat je de juiste keuze hebt gemaakt. Geniet van je eigen leventje, ga leuke dingen doen.... het mooie is namelijk dat er best aardig wat leuke mannen rondlopen daarbuiten
Maar ik snap je gevoel hoor, het is best moeilijk om weer alleen verder te gaan op een moment dat veel mensen juist kiezen voor vastigheid (ook al zie je dat dat ook niet altijd over rozen gaat).
Ik word volgende maand 31 en heb 4 jaar geleden een punt gezet achter een relatie van 9 jaar. Sindsdien wat vriendjes gehad, maar tot nu toe nog geen 'blijvertje'. Vriendinnen gaan trouwen en worden massaal zwanger. Ik merk dat ik een soort gevoel krijg van dat ik op moet schieten. Ik weet dat ik kinderen wil binnen een fijne en stabiele relatie. Maar nu ben ik net weer single. Ik merk dat het lastiger wordt om onbevangen in een relatie te stappen..... toch ergens het gevoel dat ik geen tijd wil verdoen met iemand waar geen toekomst inzit. Hartstikke raar idee natuurlijk, wat dat van die toekomst, dat weet je pas na een tijd samen. Moeilijk....
Maar meid, je hebt echt nog alle tijd. Blijf vooral onthouden wat je zelf zegt in je OP; je was niet gelukkig in die relatie en je weet dat je de juiste keuze hebt gemaakt. Geniet van je eigen leventje, ga leuke dingen doen.... het mooie is namelijk dat er best aardig wat leuke mannen rondlopen daarbuiten
woensdag 24 februari 2010 om 21:50
quote:boarder schreef op 24 februari 2010 @ 20:53:
Zoals er al meer hebben gezegd: je bent nog erg jong. Als ik jou was zou ik me niet teveel zorgen maken.
Ik ben inmiddels al (pas) 36 en heb ook een tijdje gehad dat ik graag kinderen wilde hebben. Inmiddels heb ik me er bij neergelegd dat het er voor mij niet meer inzit.
En soms als ik niet lekker in mijn vel zit heb ik ook weleens een bui dat ik me heel zielig vind en niet snap waarom ik nou net die ene leuke vrouw niet tegen kom.Je bent een man van 36 en je hebt je erbij neergelegd dat het er voor jou niet meer in zit. Definitief? Goh, ben een vrouw van 36 en heb me daar niet definitief bij neergelegd. Wat niet is, kan voor mij nog zo'n 4 jaar komen. Voor jou nog wel heel wat meer jaartjes hoor. Mijn vriendin is 42 en zwanger van haar eerste....
Zoals er al meer hebben gezegd: je bent nog erg jong. Als ik jou was zou ik me niet teveel zorgen maken.
Ik ben inmiddels al (pas) 36 en heb ook een tijdje gehad dat ik graag kinderen wilde hebben. Inmiddels heb ik me er bij neergelegd dat het er voor mij niet meer inzit.
En soms als ik niet lekker in mijn vel zit heb ik ook weleens een bui dat ik me heel zielig vind en niet snap waarom ik nou net die ene leuke vrouw niet tegen kom.Je bent een man van 36 en je hebt je erbij neergelegd dat het er voor jou niet meer in zit. Definitief? Goh, ben een vrouw van 36 en heb me daar niet definitief bij neergelegd. Wat niet is, kan voor mij nog zo'n 4 jaar komen. Voor jou nog wel heel wat meer jaartjes hoor. Mijn vriendin is 42 en zwanger van haar eerste....
