Relaties
alle pijlers
Wie gelooft er in ware liefde? (Partner relatie)
zaterdag 20 oktober 2018 00:12
Hoi allemaal,
Ik ben benieuwd of er mensen zijn die in ware liefde geloven en/of het zelfs al hebben gevonden?
Ik heb het zelf nog nooit ervaren en denk ook dat geluk voor een groot deel in jezelf zit. Ik denk dat je pas echt gelukkig kan zijn in de liefde als je ook gelukkig en blij met jezelf bent en ook gelukkig kan zijn als je zonder partner bent.
Uiteraard zijn mijn kinderen mijn grootste liefdes maar ik bedoel op relatiegebied.
Er zijn zoveel mensen die gelukkig zijn in hun leven en super verliefd zijn op hun partner en zielsveel van hun partner houden maar bestaat er zoiets als de ware? Zo ja, hoe weet je dat die persoon je ware liefde is? Ik hoor wel eens mensen zeggen hij/zij is de ware maar heb dat zelf nooit gehad in mijn relaties. Wel een gevoel van met hem zou ik wel oud willen worden etc. Ben wel benieuwd naar ervaringen![😊]()
Ik ben benieuwd of er mensen zijn die in ware liefde geloven en/of het zelfs al hebben gevonden?
Ik heb het zelf nog nooit ervaren en denk ook dat geluk voor een groot deel in jezelf zit. Ik denk dat je pas echt gelukkig kan zijn in de liefde als je ook gelukkig en blij met jezelf bent en ook gelukkig kan zijn als je zonder partner bent.
Uiteraard zijn mijn kinderen mijn grootste liefdes maar ik bedoel op relatiegebied.
Er zijn zoveel mensen die gelukkig zijn in hun leven en super verliefd zijn op hun partner en zielsveel van hun partner houden maar bestaat er zoiets als de ware? Zo ja, hoe weet je dat die persoon je ware liefde is? Ik hoor wel eens mensen zeggen hij/zij is de ware maar heb dat zelf nooit gehad in mijn relaties. Wel een gevoel van met hem zou ik wel oud willen worden etc. Ben wel benieuwd naar ervaringen
zaterdag 20 oktober 2018 00:43
zaterdag 20 oktober 2018 00:45
Ware liefde bestaat. Je kan het bij meerdere personen ervaren, maar als je het ervaart is het een gevoel van thuiskomen. 
Als je niet gelukkig bent met jezelf, zul je de liefde van een ander vaker wantrouwen of niet herkennen, en loop je het risico dat wat de ander ook voor je doet, het nooit genoeg is. Omdat de ander jouw issues niet kan oplossen, dus die blijven bestaan. Je kunt ze uiteindelijk alleen oplossen als je daar zelf toe bereid bent en er de juiste inzichten voor hebt. Bovendien maak je jezelf dan afhankelijk van de ander. Wat weer misbruik door de ander kan veroorzaken. Of dat je de ander ongezond adoreert of claimt.
Maar een partner kan je wel steunen en van inzichten voorzien en dus op die manier bijdragen aan jouw geluk.
Als je niet gelukkig bent met jezelf, zul je de liefde van een ander vaker wantrouwen of niet herkennen, en loop je het risico dat wat de ander ook voor je doet, het nooit genoeg is. Omdat de ander jouw issues niet kan oplossen, dus die blijven bestaan. Je kunt ze uiteindelijk alleen oplossen als je daar zelf toe bereid bent en er de juiste inzichten voor hebt. Bovendien maak je jezelf dan afhankelijk van de ander. Wat weer misbruik door de ander kan veroorzaken. Of dat je de ander ongezond adoreert of claimt.
Maar een partner kan je wel steunen en van inzichten voorzien en dus op die manier bijdragen aan jouw geluk.
zaterdag 20 oktober 2018 00:46
zaterdag 20 oktober 2018 00:51
Ja ik geloof in de ware liefde en ik heb die gelukkig ook gevonden.
We wisten beiden echt direct dat wij met elkaar verder wilden. Ik had een ( slechte) relatie van 10 jaar, die heb ik dezelfde dag nog verbroken een paar uur nadat ik mijn huidige man tegenkwam en zijn ook direct samen gaan wonen. Een paar maanden geleden hebben we het wel even moeilijk gehad maar daar zijn we ook snel weer uitgekomen.
We wisten beiden echt direct dat wij met elkaar verder wilden. Ik had een ( slechte) relatie van 10 jaar, die heb ik dezelfde dag nog verbroken een paar uur nadat ik mijn huidige man tegenkwam en zijn ook direct samen gaan wonen. Een paar maanden geleden hebben we het wel even moeilijk gehad maar daar zijn we ook snel weer uitgekomen.
zaterdag 20 oktober 2018 00:58
Ok dat is duidelijke uitleg ik heb niet goed opgelet haha. Ware liefde of de ware is idd niet hetzelfde. Maar hoe weet je dat iets bijvoorbeeld ware liefde is? Ik hoor wel eens verhalen dat een stel bijv. Al 8 jaar samen is maar dat de man/vrouw de partner al jaren bedriegt. Toch dacht de partner ik kwestie dat hij/zij ware liefde had met die partner maar kwam maar van 1 kant achteraf. Anderen stellen zeggen weer regelmatig hun ware in elkaar te hebben gevonden (soulmates, twinsoules etc.), ik heb dat nooit gehad vind het wel grappig dat iedereen zo verschillend is en lijkt me wel mooi om echt te geloven dat je ware of de ware liefde heb gevonden.chocolol schreef: ↑20-10-2018 00:46Die opmerking was naar aanleiding van je eerste zin in de OP, niet de titel. Ik heb een partner gevonden en ik geloof dat onze liefde oprecht en waar is. Dus ja ik heb ware liefde gevonden. Geloof ik in de ware? Nee. Misschien zijn we over 3 jaar wel weer uit elkaar.
zaterdag 20 oktober 2018 01:01
WoW dat is wel heel speciaal. Maar hoe wisten jullie het dan direct? Of is dat niet uit te leggen? Vind het wel mooi dat mensen dat hebben.Whatsinaname1988 schreef: ↑20-10-2018 00:51Ja ik geloof in de ware liefde en ik heb die gelukkig ook gevonden.
We wisten beiden echt direct dat wij met elkaar verder wilden. Ik had een ( slechte) relatie van 10 jaar, die heb ik dezelfde dag nog verbroken een paar uur nadat ik mijn huidige man tegenkwam en zijn ook direct samen gaan wonen. Een paar maanden geleden hebben we het wel even moeilijk gehad maar daar zijn we ook snel weer uitgekomen.
zaterdag 20 oktober 2018 01:12
Ik ben op mijn 33e de ware (nog) niet tegengekomen. Alleen een paar kalverliefdes en een FWB gehad, maar op geen van hen was ik verliefd. Ik vind gewoon iemand niet snel superleuk. Vond ze alleen aardiger dan andere jongens/mannen. Ze versierden mij en omdat ik net als leeftijdgenoten ook vriendje wilde ging erop in. Ook denken dat ik niks beters kon krijgen. Niet de beste insteek voor een relatie. Maar men zegt soms dat zoiets ook kan groeien naarmate je elkaar beter kent. Nou nee, mijn gevoel voor hen werd al gauw steeds minder. Vooral omdat ze nogal vol van zichzelf waren. En we waren gewoon te verschillend. Ik geloof er niet in voor mezelf. Ben nogal afwijkend in veel opzichten. Denk niet dat ik iets te bieden heb. Een enorme twijfelmiep over alles, zie gauw beren op de weg. Ooit hoop ik dat de liefde me wel eens overkomt. Om te weten hoe dat is, ook al is het niet voor altijd. Maar actief op zoek ben ik niet.
zaterdag 20 oktober 2018 01:38
Mooi dat je het meegemaakt heb en heel naar voor je dat hij overleden is. Hoop dat je nog wel gelukkig bent ondanks die nare gebeurtenisBlondie456 schreef: ↑20-10-2018 01:21Ja ik geloof in ware liefde omdat ik het zelf heb mee gemaakt. Toen mijn man en ik een relatie kregen hebben we beiden gezegd en gevoeld van dit is het wat men bedoelt met ware liefde. Helaas is hij overleden. Wij zijn 30 jaar samen geweest.
zaterdag 20 oktober 2018 02:20
Nee, ik ben niet gelukkig.Lovemykids77 schreef: ↑20-10-2018 01:38Mooi dat je het meegemaakt heb en heel naar voor je dat hij overleden is. Hoop dat je nog wel gelukkig bent ondanks die nare gebeurtenis
zaterdag 20 oktober 2018 02:37
Het klinkt een beetje alsof je de ware/ware liefde uitlegt als “een relatie zonder enig tekort, zonder enige moeite, zonder hobbels”. Dat soort perfectie lijkt me zeldzaam, maar niet onmogelijk.
Het zijn termen die voor mij weinig betekenis hebben. Mijn partner is mijn eerste en laatste partner, en ik de hare. We kennen elkaar vanaf dat ik ongeveer een week oud was, hebben een relatie vanaf het einde van onze puberteit, en zijn daarmee samen volwassen geworden, en zijn inmiddels veruit het grootste deel van ons leven samen. We hebben alles, gezin, carrière, herinneringen en geld, samen opgebouwd en er is niets van betekenis in ons leven dat niet op een of andere manier gedeeld is, niet op een of andere manier door ons samen tot stand is gebracht. Wij kennen de donkerste paden van elkaars ziel en accepteren die van elkaar. Hoewel we elkaar nog regelmatig verrassen weten we al op voorhand vrij nauwkeurig hoe de ander onze verrassingen zal waarderen. Hoewel we een meute kinderen hebben waar we stuk voor stuk zielsveel van houden en voor wie we zonder terughoudendheid de Styx zouden oversteken en terug, houden we nog meer van elkaar en zetten we elkaar op de eerste plaats. Onze enige echte angst in het leven is dat de ander eerder dood gaat. We zouden beiden moeiteloos ons leven neerleggen voor de ander, maar we zouden het absoluut niet van de ander willen. Monogamie is voor ons geen keuze maar vanzelfsprekend. Voor ons beide geldt dat de gedachte aan seks met een ander, buiten de context van geile fantasie, fysiek misselijk maakt.
We zijn periodes onmogelijk voor elkaar geweest, zijn door gitzwarte periodes gegaan en hebben elkaar vreselijk pijn gedaan. We hebben scheiding overwogen en zijn nog dichter bij zelfmoord geweest, omdat we beiden wisten dat we na scheiden niets meer zouden zijn. En we hebben elkaar nooit kunnen loslaten, zijn altijd tot oplossingen gekomen en hebben op dit moment zelfs een vorm van liefde, intimiteit en nabijheid gevonden die zo spectaculair is dat we het oprecht een wonder noemen.
Van onszelf houden gast ons beiden trouwens beroerd af, heel beroerd
Zijn wij voor elkaar “de ware”? Hebben wij “ware liefde”? We gebruiken die termen niet, maar ik vermoed dat je het zo kan noemen.
Het zijn termen die voor mij weinig betekenis hebben. Mijn partner is mijn eerste en laatste partner, en ik de hare. We kennen elkaar vanaf dat ik ongeveer een week oud was, hebben een relatie vanaf het einde van onze puberteit, en zijn daarmee samen volwassen geworden, en zijn inmiddels veruit het grootste deel van ons leven samen. We hebben alles, gezin, carrière, herinneringen en geld, samen opgebouwd en er is niets van betekenis in ons leven dat niet op een of andere manier gedeeld is, niet op een of andere manier door ons samen tot stand is gebracht. Wij kennen de donkerste paden van elkaars ziel en accepteren die van elkaar. Hoewel we elkaar nog regelmatig verrassen weten we al op voorhand vrij nauwkeurig hoe de ander onze verrassingen zal waarderen. Hoewel we een meute kinderen hebben waar we stuk voor stuk zielsveel van houden en voor wie we zonder terughoudendheid de Styx zouden oversteken en terug, houden we nog meer van elkaar en zetten we elkaar op de eerste plaats. Onze enige echte angst in het leven is dat de ander eerder dood gaat. We zouden beiden moeiteloos ons leven neerleggen voor de ander, maar we zouden het absoluut niet van de ander willen. Monogamie is voor ons geen keuze maar vanzelfsprekend. Voor ons beide geldt dat de gedachte aan seks met een ander, buiten de context van geile fantasie, fysiek misselijk maakt.
We zijn periodes onmogelijk voor elkaar geweest, zijn door gitzwarte periodes gegaan en hebben elkaar vreselijk pijn gedaan. We hebben scheiding overwogen en zijn nog dichter bij zelfmoord geweest, omdat we beiden wisten dat we na scheiden niets meer zouden zijn. En we hebben elkaar nooit kunnen loslaten, zijn altijd tot oplossingen gekomen en hebben op dit moment zelfs een vorm van liefde, intimiteit en nabijheid gevonden die zo spectaculair is dat we het oprecht een wonder noemen.
Van onszelf houden gast ons beiden trouwens beroerd af, heel beroerd
Zijn wij voor elkaar “de ware”? Hebben wij “ware liefde”? We gebruiken die termen niet, maar ik vermoed dat je het zo kan noemen.
Like a great eternal Klansman
With his two flashing red eyes
Turn around he's always watching
(Dead Kennedys)
With his two flashing red eyes
Turn around he's always watching
(Dead Kennedys)
zaterdag 20 oktober 2018 02:46
O dat vind ik heel rot voor je. Heel veel sterkte in ieder geval
zaterdag 20 oktober 2018 02:55
Jeetje wat een verhaal!!! Mooie stukken maar ook een beetje enge gedeeltesJollyRider schreef: ↑20-10-2018 02:37Het klinkt een beetje alsof je de ware/ware liefde uitlegt als “een relatie zonder enig tekort, zonder enige moeite, zonder hobbels”. Dat soort perfectie lijkt me zeldzaam, maar niet onmogelijk.
Het zijn termen die voor mij weinig betekenis hebben. Mijn partner is mijn eerste en laatste partner, en ik de hare. We kennen elkaar vanaf dat ik ongeveer een week oud was, hebben een relatie vanaf het einde van onze puberteit, en zijn daarmee samen volwassen geworden, en zijn inmiddels veruit het grootste deel van ons leven samen. We hebben alles, gezin, carrière, herinneringen en geld, samen opgebouwd en er is niets van betekenis in ons leven dat niet op een of andere manier gedeeld is, niet op een of andere manier door ons samen tot stand is gebracht. Wij kennen de donkerste paden van elkaars ziel en accepteren die van elkaar. Hoewel we elkaar nog regelmatig verrassen weten we al op voorhand vrij nauwkeurig hoe de ander onze verrassingen zal waarderen. Hoewel we een meute kinderen hebben waar we stuk voor stuk zielsveel van houden en voor wie we zonder terughoudendheid de Styx zouden oversteken en terug, houden we nog meer van elkaar en zetten we elkaar op de eerste plaats. Onze enige echte angst in het leven is dat de ander eerder dood gaat. We zouden beiden moeiteloos ons leven neerleggen voor de ander, maar we zouden het absoluut niet van de ander willen. Monogamie is voor ons geen keuze maar vanzelfsprekend. Voor ons beide geldt dat de gedachte aan seks met een ander, buiten de context van geile fantasie, fysiek misselijk maakt.
We zijn periodes onmogelijk voor elkaar geweest, zijn door gitzwarte periodes gegaan en hebben elkaar vreselijk pijn gedaan. We hebben scheiding overwogen en zijn nog dichter bij zelfmoord geweest, omdat we beiden wisten dat we na scheiden niets meer zouden zijn. En we hebben elkaar nooit kunnen loslaten, zijn altijd tot oplossingen gekomen en hebben op dit moment zelfs een vorm van liefde, intimiteit en nabijheid gevonden die zo spectaculair is dat we het oprecht een wonder noemen.
Van onszelf houden gast ons beiden trouwens beroerd af, heel beroerd
Zijn wij voor elkaar “de ware”? Hebben wij “ware liefde”? We gebruiken die termen niet, maar ik vermoed dat je het zo kan noemen.
Zelfmoord overwegen is best heftig. Het is het ene uiterste of het andere uiterste. Ben wel een beetje overdonderd dat liefde soms blijkbaar geen grenzen heeft. Ben in ieder geval blij voor jullie dat jullie er altijd uitkomen samen en zoveel liefde voor elkaar hebben. Veel geluk toegewenst
zaterdag 20 oktober 2018 03:17
Van tijd tot tijd ben ik nog wel verliefd op mijn partner, zijn ruim 40 jaar bij elkaar en hebben ook slechte tijden gekend. Armoede heeft ons nooit uit elkaar gedreven evenals mijn scheve schaats die van tijd tot tijd nog erl eens uit het vet gehaald wordt. Natuurlijk hebben we wel eens ruzie en dat wordt niet altijd uitgesproken maar daar wordt wel over gedacht en meegewogen in het omgaan met elkaar. Je komt niet altijd tot een vergelijk (is dat een goede zin?). We houden onvoorwaardelijk van elkaar ook al zijn we vaak elkaars tegenpool, dat houd je scherp denk ik. We zijn op veel punten naar elkaar gegroeid maar blijven toch verschillend. Zij richt ons huis in waarin ik me thuis voel, ik breng haar naar plekken waar zij zich prettig voelt. Ook is er een groot gemis wat ons beiden verdrietig maakt, wat niet te overbruggen is. Ondanks dat zou ik mijn leven met haar zo weer op dezelfde manier over doen.
Blondie
. Wat een gemis en verdriet. Veel sterkte.
Blondie
. Wat een gemis en verdriet. Veel sterkte.
zaterdag 20 oktober 2018 06:44
Ja, ik geloof in ware liefde, en ik heb het geluk het al voor de tweede keer mee te mogen maken.
Onze liefde is echt, diep, en wederzijds. Ik snap nooit zo goed hoe mensen er niet in kunnen geloven, heb je zelf dan nog nooit echt van iemand gehouden? Als je zelf onbekend bent met liefde snap ik dat je er niet in gelooft, maar als je echt oprecht van iemand houdt weet je toch dat het bestaat?
Onze liefde is echt, diep, en wederzijds. Ik snap nooit zo goed hoe mensen er niet in kunnen geloven, heb je zelf dan nog nooit echt van iemand gehouden? Als je zelf onbekend bent met liefde snap ik dat je er niet in gelooft, maar als je echt oprecht van iemand houdt weet je toch dat het bestaat?
zaterdag 20 oktober 2018 06:46
12,5 jaar het samen met elkaar volhouden heeft op zichzelf in mijn ogen niks met liefde te maken. Dat is puur samenblijven en zegt niks over eventuele liefde.
zaterdag 20 oktober 2018 06:58
Ik geloof niet in 1 echte ware. De ware. Nee das onzin wmb. Ik geloof wel in echte liefde. Ik geloof ook in het huwelijk. Juist dat tot de dood is voor mij het mooiste. Want scheiden is geen optie, dus wat gaan we doen om uit dit dal te komen. Zo had ik het ook aan ex voorgelegt. Ik wil graag trouwen, maar als we trouwen is dat voor altijd. Daar was hij het mee eens. Dus we trouwde. De eerste jaren happy maar de jaren erna wat hobbels. Toen de laatste hobbel te lang duurde voor hem was scheiden ineens wel een optie. Ik vind dat nog altijd een verraad. Ook al ben ik zelf gelukkig in de liefde nu met nieuwe man. Die wil graag trouwen. Maar ik doe het liever niet meer. Ik geloof niet dat hij het wel voor altijd vind. Misschien met een andere partner wel. Maar hou ook van deze. Dus ik denk dat we ongetrouwd samen blijven voor zolang het leuk is.
Zo een liefde als dat hierboven werd beschreven door Jolly geloof. Daar geloof(de?) ik in. Dat dat nu Annie is maakt niet dat zij de enige is. Het had ook Tessa kunnen zijn. Of Vivian. Als je iemand vind waarmee je wilt trouwen is dat voor mij de ware. Maar dat dat maar 1 iemand op de planeet kan zijn lijkt mij sterk.
Zo een liefde als dat hierboven werd beschreven door Jolly geloof. Daar geloof(de?) ik in. Dat dat nu Annie is maakt niet dat zij de enige is. Het had ook Tessa kunnen zijn. Of Vivian. Als je iemand vind waarmee je wilt trouwen is dat voor mij de ware. Maar dat dat maar 1 iemand op de planeet kan zijn lijkt mij sterk.
