Relaties
alle pijlers
Wie is er hier ook codenpendent?
woensdag 2 december 2009 om 16:06
Codependency is een aandoening waarbij volwassen mannen en vrouwen moeite hebben om op een functionele wijze om te gaan met de volgende vijf basisthema's:
* moeite om een gezonde eigenwaarde te ontwikkelen
* moeite om gezonde grenzen te hanteren en aan te houden
* moeite om op een functionele manier om te gaan met leerprocessen, fouten maken, zich te kunnen ontwikkelen
* moeite om voor de eigen volwassen behoeften te zorgen
* moeite om op een functionele en gepaste wijze uiting te geven aan de eigen gevoelens en waarheid
Ik heb mezelf zo enorm buiten de deur gezet met mijn codependent gedrag, dat het een heel gevecht gaat worden om mezelf terug te vinden.
Codependents komen ook vaak in een narcistische relatie terecht, zoals ikzelf en voeden dus de aandacht die de narcist zoekt, de codependent cijfert haar/hemzelf helemaal weg totdat er werkelijk niets meer over is.
Ik zoek lotgenoten hier die in een zelfde situatie zitten.
* moeite om een gezonde eigenwaarde te ontwikkelen
* moeite om gezonde grenzen te hanteren en aan te houden
* moeite om op een functionele manier om te gaan met leerprocessen, fouten maken, zich te kunnen ontwikkelen
* moeite om voor de eigen volwassen behoeften te zorgen
* moeite om op een functionele en gepaste wijze uiting te geven aan de eigen gevoelens en waarheid
Ik heb mezelf zo enorm buiten de deur gezet met mijn codependent gedrag, dat het een heel gevecht gaat worden om mezelf terug te vinden.
Codependents komen ook vaak in een narcistische relatie terecht, zoals ikzelf en voeden dus de aandacht die de narcist zoekt, de codependent cijfert haar/hemzelf helemaal weg totdat er werkelijk niets meer over is.
Ik zoek lotgenoten hier die in een zelfde situatie zitten.
woensdag 2 december 2009 om 16:19
Kun je niet een voorbeeld geven? Want je vraagt nu heel gericht naar iets, en ik zie dat je op zoek bent naar lotgenoten, maar in principe zijn er ook mensen die je kunnen helpen / vragen hebben zonder dat je zelf codependency hebt. Ik herken hierin bijvoorbeeld veel van (wat ik weet van) verlatingsangst, pddnos (en autisme), adhd en noem maar op. Wat maakt dat dit iets anders is?
woensdag 2 december 2009 om 16:27
citaat van http://peterdekock.nl/2009/12/01/
"In een klassieke codependent relatie is een people pleaser iemand die zo gericht is op de behoeften van een ander, dat hij/zij de eigen behoeften niet herkent en daarom verwaarloost. Door zich op de ander te richten verwacht de people pleaser dat er voor hem/haar wordt gezorgd. In een klassieke codependent relatie accepteert de people pleaser gedrag van de ander dat schadelijk en gewelddadig is."
Ik zelf zit dus in een hele slechte relatie door mijn codependent gedrag, ik ben dus zo'n pleaser en ben totaal gericht op wat mijn partner wil, doet en zegt en denk niet aan mezelf, ik durf eerlijk gezegd ook niet voor mijn mening uit te komen of terug te praten zeg maar, wetende dat ik dan een sessie ga krijgen van een paar uur waar ik te horen krijg waarom ik dan wel niet deug....wetende diep van binnen dat dat natuurlijk niet waar is, maar ik ga er ook niet tegen in omdat ik wil dat het ophoudt.
Ik zal dus niet gauw een confrontatie aangaan.....
Is dat wat meer duidelijk?
"In een klassieke codependent relatie is een people pleaser iemand die zo gericht is op de behoeften van een ander, dat hij/zij de eigen behoeften niet herkent en daarom verwaarloost. Door zich op de ander te richten verwacht de people pleaser dat er voor hem/haar wordt gezorgd. In een klassieke codependent relatie accepteert de people pleaser gedrag van de ander dat schadelijk en gewelddadig is."
Ik zelf zit dus in een hele slechte relatie door mijn codependent gedrag, ik ben dus zo'n pleaser en ben totaal gericht op wat mijn partner wil, doet en zegt en denk niet aan mezelf, ik durf eerlijk gezegd ook niet voor mijn mening uit te komen of terug te praten zeg maar, wetende dat ik dan een sessie ga krijgen van een paar uur waar ik te horen krijg waarom ik dan wel niet deug....wetende diep van binnen dat dat natuurlijk niet waar is, maar ik ga er ook niet tegen in omdat ik wil dat het ophoudt.
Ik zal dus niet gauw een confrontatie aangaan.....
Is dat wat meer duidelijk?
woensdag 2 december 2009 om 16:38
quote:orchideetje schreef op 02 december 2009 @ 16:27:
citaat van http://peterdekock.nl/2009/12/01/
Ik zelf zit dus in een hele slechte relatie door mijn codependent gedrag, ik ben dus zo'n pleaser en ben totaal gericht op wat mijn partner wil, doet en zegt en denk niet aan mezelf, ik durf eerlijk gezegd ook niet voor mijn mening uit te komen of terug te praten zeg maar, wetende dat ik dan een sessie ga krijgen van een paar uur waar ik te horen krijg waarom ik dan wel niet deug....wetende diep van binnen dat dat natuurlijk niet waar is, maar ik ga er ook niet tegen in omdat ik wil dat het ophoudt.
Ik zal dus niet gauw een confrontatie aangaan.....
Is dat wat meer duidelijk?Nog nooit van condepedency gehoord hoor, maar met dit voorbeeld lijkt het meer alsof je gewoon een vervelende man hebt en dus confrontatie/discussies uit de weg gaat. Je schrijft zelf al dat je eigenlijk, diep van binnen, wel beter weet. Maar hoe kom je bij dat condependency en wie heeft gezegd dat jij dat hebt?
citaat van http://peterdekock.nl/2009/12/01/
Ik zelf zit dus in een hele slechte relatie door mijn codependent gedrag, ik ben dus zo'n pleaser en ben totaal gericht op wat mijn partner wil, doet en zegt en denk niet aan mezelf, ik durf eerlijk gezegd ook niet voor mijn mening uit te komen of terug te praten zeg maar, wetende dat ik dan een sessie ga krijgen van een paar uur waar ik te horen krijg waarom ik dan wel niet deug....wetende diep van binnen dat dat natuurlijk niet waar is, maar ik ga er ook niet tegen in omdat ik wil dat het ophoudt.
Ik zal dus niet gauw een confrontatie aangaan.....
Is dat wat meer duidelijk?Nog nooit van condepedency gehoord hoor, maar met dit voorbeeld lijkt het meer alsof je gewoon een vervelende man hebt en dus confrontatie/discussies uit de weg gaat. Je schrijft zelf al dat je eigenlijk, diep van binnen, wel beter weet. Maar hoe kom je bij dat condependency en wie heeft gezegd dat jij dat hebt?
woensdag 2 december 2009 om 16:48
Ik ben artikelen gaan zoeken over narcisme, want ik denk dat mijn man wel in dit plaatje past. Vooralsnog dit is niet een diagnose die door een dokter is gesteld.
Al lezende over narcistisch gedrag in een relatie kwam ik ook bij de codendent die de relatie in stand houdt en daar herken ik mezelf dus heel erg in.
Dat mijn man vervelend is, in mijn mening erg kort door de bocht gesteld, hij dreigt en terroriseert..en iedereen moet dus zeg maar doen wat hij zegt.
Al lezende over narcistisch gedrag in een relatie kwam ik ook bij de codendent die de relatie in stand houdt en daar herken ik mezelf dus heel erg in.
Dat mijn man vervelend is, in mijn mening erg kort door de bocht gesteld, hij dreigt en terroriseert..en iedereen moet dus zeg maar doen wat hij zegt.
woensdag 2 december 2009 om 20:31
Omdat je hoopt dat het beter zal gaan....
Omdat we samen kinderen hebben....
Omdat we samen zaken hebben waar ik dus ook in werk en het niet zo makkelijk is om er dus uit te stappen wanneer je dat wilt.....
Dat hij dreigt om de kinderen te ontvoeren
Dat hij dreigt om me te vermoorden
Dat ik redelijk geisoleerd ben waar ik woon en dus geen contact heb, anders dan met klanten
Dat mijn familie allemaal in het buitenland woont en ik dus ook niet snel daar naar toe kan gaan....
En ja, ik laat het toe, om bovenstaande redenen, het is niet altijd zo makkelijk om ergens uit te stappen, buiten dat, hou ik ook nog steeds van hem op de momenten dat hij zijn "goede" momenten heeft, want op die momenten zie ik de man waar ik verliefd op werd....
Omdat we samen kinderen hebben....
Omdat we samen zaken hebben waar ik dus ook in werk en het niet zo makkelijk is om er dus uit te stappen wanneer je dat wilt.....
Dat hij dreigt om de kinderen te ontvoeren
Dat hij dreigt om me te vermoorden
Dat ik redelijk geisoleerd ben waar ik woon en dus geen contact heb, anders dan met klanten
Dat mijn familie allemaal in het buitenland woont en ik dus ook niet snel daar naar toe kan gaan....
En ja, ik laat het toe, om bovenstaande redenen, het is niet altijd zo makkelijk om ergens uit te stappen, buiten dat, hou ik ook nog steeds van hem op de momenten dat hij zijn "goede" momenten heeft, want op die momenten zie ik de man waar ik verliefd op werd....
woensdag 2 december 2009 om 20:38
woensdag 2 december 2009 om 20:41
quote:orchideetje schreef op 02 december 2009 @ 20:31:
Dat hij dreigt om de kinderen te ontvoeren
Dat hij dreigt om me te vermoorden
Dat ik redelijk geisoleerd ben waar ik woon en dus geen contact heb, anders dan met klanten
....Sorry dat ik het zo formulier, ik wil jou absoluut niet kwesten of wat. Maar op mij komt hij eerder over als een psychopaat!
Dat hij dreigt om de kinderen te ontvoeren
Dat hij dreigt om me te vermoorden
Dat ik redelijk geisoleerd ben waar ik woon en dus geen contact heb, anders dan met klanten
....Sorry dat ik het zo formulier, ik wil jou absoluut niet kwesten of wat. Maar op mij komt hij eerder over als een psychopaat!
woensdag 2 december 2009 om 20:45
Dat we samen geen toekomst meer hebben na alles wat er is gebeurd, de geestelijke en lichamelijke mishandeling is me nu wel duidelijk, dus ja ik ben mijn vertrek aan het plannen....weggaan bij een narcist is zoiets als je doodvonnis tekenen heb ik van verschillende al gehoord, dus het zal veilig moeten gaan.
Wat ik wil bereiken is dat ik niet weer mezelf buiten de deur ga zetten met relaties. Voorlopig heb ik nergens geen behoefte aan laat ik dat voorop stellen, maar dit gaat verder dan een man vrouw relatie, ik heb ook problemen met andere gezonde relaties, zoals familie leden die ik nog steeds probeer te pleasen of vriendinnen die eigenlijk wel toxic zijn maar waar ik geen standpunt in durf te nemen...
Nu werk ik dus in de zaak van echtgenoot, maar ik weet van mijn werkzame periode met een baas dat ik ook daar problemen heb om simpelweg nee te zeggen of om een grens aan te geven.
Ik overschrijd dus continue grenzen en eet mezelf daar dus over op....
Wat ik wil bereiken is dat ik niet weer mezelf buiten de deur ga zetten met relaties. Voorlopig heb ik nergens geen behoefte aan laat ik dat voorop stellen, maar dit gaat verder dan een man vrouw relatie, ik heb ook problemen met andere gezonde relaties, zoals familie leden die ik nog steeds probeer te pleasen of vriendinnen die eigenlijk wel toxic zijn maar waar ik geen standpunt in durf te nemen...
Nu werk ik dus in de zaak van echtgenoot, maar ik weet van mijn werkzame periode met een baas dat ik ook daar problemen heb om simpelweg nee te zeggen of om een grens aan te geven.
Ik overschrijd dus continue grenzen en eet mezelf daar dus over op....
woensdag 2 december 2009 om 20:51
Jeetje wat een situatie/relatie! Ik kan je er niet in adviseren had er nog nooit van gehoord. Wil je wel heel veel sterkte en wijsheid wensen, want dat ga je zeker nodig hebben!
Je meot niet alleen voor je zelf uitkijken met je man maar vooral voor je kinderen.
Als hij nu al dreigd met ontvoering? Heb je ergens hulpverleing in d evorm van therapie of maatschappelijk werk?
Je meot niet alleen voor je zelf uitkijken met je man maar vooral voor je kinderen.
Als hij nu al dreigd met ontvoering? Heb je ergens hulpverleing in d evorm van therapie of maatschappelijk werk?
woensdag 2 december 2009 om 20:52
http://nl.wikipedia.org/wiki/Codependence
Het is zo te lezen geen officiele dsm diagnose. Ik herken er heel veel van bij mezelf maar denk dat dit ook voor heel veel mensen kan gelden eigenlijk.
Het is zo te lezen geen officiele dsm diagnose. Ik herken er heel veel van bij mezelf maar denk dat dit ook voor heel veel mensen kan gelden eigenlijk.
woensdag 2 december 2009 om 20:53
Orchidee, bijna al je punten die jij opnoemde was voor mij ook een redenen om te blijven. Toch heb ik op een gegeven moment die stap ondernomen en ondanks dat het heel zwaar was, angstige tijd en geïsoleerd zijn heb ik nooit spijt gehad dat ik die stap heb genomen.
Nu heb je nog de energie, zometeen niet meer... Heeft hij jou leeggezogen.
Zoek hulp bij een professionele instelling want dit los jij niet alleen op. Je zult moeten leren om assertief te zijn, grenzen aangeven en van jezelf te leren gaan houden.
Dat zijn teveel dingen waaraan gewerkt moet worden en daar moet je de rust en tijd voor krijgen.
Nu heb je nog de energie, zometeen niet meer... Heeft hij jou leeggezogen.
Zoek hulp bij een professionele instelling want dit los jij niet alleen op. Je zult moeten leren om assertief te zijn, grenzen aangeven en van jezelf te leren gaan houden.
Dat zijn teveel dingen waaraan gewerkt moet worden en daar moet je de rust en tijd voor krijgen.
woensdag 2 december 2009 om 20:55
Leren verantwoording nemen voor je eigen leven dus, wat best lastig kan zijn zonder goede ervaringen.
Orchidee, kan het zijn dat je ook een beetje verslaaft bent aan drama? Dat op het moment dat het eigenlijk wel een beetje gaat, je iets creeert wat drama oplevert? Eigenlijk meer verslaaft aan intense gevoelens. Intense blijdschap, intens verliefd, intens verdrietig enz..
Dat houdt je namelijk juist bij een narcist. Want die kan al die behoeftes bevredigen (hoewel je het niet bewust als bevrediging voelt)
Orchidee, kan het zijn dat je ook een beetje verslaaft bent aan drama? Dat op het moment dat het eigenlijk wel een beetje gaat, je iets creeert wat drama oplevert? Eigenlijk meer verslaaft aan intense gevoelens. Intense blijdschap, intens verliefd, intens verdrietig enz..
Dat houdt je namelijk juist bij een narcist. Want die kan al die behoeftes bevredigen (hoewel je het niet bewust als bevrediging voelt)
woensdag 2 december 2009 om 21:01
Dat is ook mijn plan, ik ga van de week naar een dokter, kijken of ik een verwijzing kan krijgen voor therapie.
Ik zal ook een blijf gaan bellen en voorzichtig aan ben ik al geld aan het wegsluizen en belangrijke papieren.
Ik ben echter bang, natuurlijk, voor gevolgen zoals stalking of erger, bang voor mezelf dat ik het maar allemaal wel aankan omdat ik eerlijk gezegd na al dit helemaal leeg gezogen ben....
Ik weet amper nog wie ik ben, als dat wat duidelijk maakt...
Ik zal ook een blijf gaan bellen en voorzichtig aan ben ik al geld aan het wegsluizen en belangrijke papieren.
Ik ben echter bang, natuurlijk, voor gevolgen zoals stalking of erger, bang voor mezelf dat ik het maar allemaal wel aankan omdat ik eerlijk gezegd na al dit helemaal leeg gezogen ben....
Ik weet amper nog wie ik ben, als dat wat duidelijk maakt...
woensdag 2 december 2009 om 21:23
Nee geen drama eerlijk gezegd....alhoewel ik wel van drama in een film hou, of een tv programma, dan kan het niet dramatisch genoeg zijn.
Ik ben wel altijd, besef ik nu, heel erg op zoek geweest naar iemand die van mij houdt.
Met name door mijn narcistische vader die me gebruikte wanneer hij het nodig had, een moeder die aan de drank was en nog steeds is verslaafd en dus een partner uit zocht toen ik 14 was die ook flink aan de drank was, helaas.
Dat lichtje is nu dus wel aangegaan....ik snap het nu allemaal wel, nu dus naar de weg eruit. Dus geen nieuwe relaties, eruit met het oude en leren hoe het dus wel moet en hoort, dat gaat een lange weg worden....
Daarom zoek ik dus lotgenoten, ik weet dat ik niet alleen ben!
Ik ben wel altijd, besef ik nu, heel erg op zoek geweest naar iemand die van mij houdt.
Met name door mijn narcistische vader die me gebruikte wanneer hij het nodig had, een moeder die aan de drank was en nog steeds is verslaafd en dus een partner uit zocht toen ik 14 was die ook flink aan de drank was, helaas.
Dat lichtje is nu dus wel aangegaan....ik snap het nu allemaal wel, nu dus naar de weg eruit. Dus geen nieuwe relaties, eruit met het oude en leren hoe het dus wel moet en hoort, dat gaat een lange weg worden....
Daarom zoek ik dus lotgenoten, ik weet dat ik niet alleen ben!
woensdag 2 december 2009 om 21:28
Ik vind het tof van je dat je er zo graag uit wilt komen en dat ook van plan bent te doen. Aangezien dat niet zo makkelijk is, is daadkracht best van groot belang. Het begint bij echt willen
Ik ben daar geweest waar jij nu bent. Het voordeel is dat je heel veel zelfvertrouwen kunt kweken als je doorzet. Zien dat je op jezelf kunt bouwen zodat je ook van jezelf kan gaan houden en een ander welkom is in je leven, maar niet kosten wat het kost.
Zoek wel iemand die je op het rechte pad kan houden. Je hebt geen steunpilaar gehad in je jeugd, dat stuk zal je in zekere zin in moeten halen en daarmee nieuwe ervaringen kweken. Iemand die niet met je meehuilt, maar met je meeleeft en je een schop onder je donder geeft en een arm om je heen. Iemand die niet je vriendje is
Ik ben daar geweest waar jij nu bent. Het voordeel is dat je heel veel zelfvertrouwen kunt kweken als je doorzet. Zien dat je op jezelf kunt bouwen zodat je ook van jezelf kan gaan houden en een ander welkom is in je leven, maar niet kosten wat het kost.
Zoek wel iemand die je op het rechte pad kan houden. Je hebt geen steunpilaar gehad in je jeugd, dat stuk zal je in zekere zin in moeten halen en daarmee nieuwe ervaringen kweken. Iemand die niet met je meehuilt, maar met je meeleeft en je een schop onder je donder geeft en een arm om je heen. Iemand die niet je vriendje is
woensdag 2 december 2009 om 21:30
orchideetje, ik kan je de boeken van Melody Beaty aanraden. Iemand die zelf hersteld is van codependency.
Codependency wil niets anders zeggen dan dat je bestaat in gratie van een ander. Zonder de ander ben je 'niets'. En dat is de kern van het probleem. Als de ander wegvalt, val jij in een gat omdat je immers denkt dat je niets bent.
Zelf ben ik een paar keer naar een hulpgroep geweest en mede dankzij de boeken van Melody Beaty zijn mijn ogen wagenwijd opengegaan. Breken met dit patroon vergt geduld, moed en heel veel mildheid naar jezelf toe. Het is niet iets wat je even doet. Toch loont het de moeite. Je ontdekt dat je veel meer bent dan je altijd dacht en langzaam aan lossen de negatieve patronen op. Het is niet eens zozeer dat je verandert maar dat je lagen wegpelt die de echte 'jij' in de weg staan.
Je bent zeker niet de enige. Omdat codependency een typisch Amerikaans iets is, is het hier nog niet zo bekend. Je kunt het onder allerlei noemers scharen. Wat telt is of je je zelf erin herkent en of het je vooruit helpt.
Codependency wil niets anders zeggen dan dat je bestaat in gratie van een ander. Zonder de ander ben je 'niets'. En dat is de kern van het probleem. Als de ander wegvalt, val jij in een gat omdat je immers denkt dat je niets bent.
Zelf ben ik een paar keer naar een hulpgroep geweest en mede dankzij de boeken van Melody Beaty zijn mijn ogen wagenwijd opengegaan. Breken met dit patroon vergt geduld, moed en heel veel mildheid naar jezelf toe. Het is niet iets wat je even doet. Toch loont het de moeite. Je ontdekt dat je veel meer bent dan je altijd dacht en langzaam aan lossen de negatieve patronen op. Het is niet eens zozeer dat je verandert maar dat je lagen wegpelt die de echte 'jij' in de weg staan.
Je bent zeker niet de enige. Omdat codependency een typisch Amerikaans iets is, is het hier nog niet zo bekend. Je kunt het onder allerlei noemers scharen. Wat telt is of je je zelf erin herkent en of het je vooruit helpt.
woensdag 2 december 2009 om 21:38
Domnaiefmutsje mag ik vragen of jou partner toevalllig ook narcistisch is/was.....heb je helemaal met hem gebroken.
Bij ons zijn er natuurlijk kinderen, die ondanks de mishandeling erg van hun vader houden, tuurlijk ze kennen ook geen andere wereld waar geen mishandeling is en waar ze niet in het gareel worden geschreeuwd....
Ik ga de volledige voogdij aanvragen omdat hij gedreigd heeft met ontvoering, ik wil eigenlijk dat hij ze alleen nog maar krijgt te zien onder toezicht....niet wetende of ik dat allemaal voor elkaar ga krijgen..
Bij ons zijn er natuurlijk kinderen, die ondanks de mishandeling erg van hun vader houden, tuurlijk ze kennen ook geen andere wereld waar geen mishandeling is en waar ze niet in het gareel worden geschreeuwd....
Ik ga de volledige voogdij aanvragen omdat hij gedreigd heeft met ontvoering, ik wil eigenlijk dat hij ze alleen nog maar krijgt te zien onder toezicht....niet wetende of ik dat allemaal voor elkaar ga krijgen..
woensdag 2 december 2009 om 21:42
quote:orchideetje schreef op 02 december 2009 @ 21:38:
Domnaiefmutsje mag ik vragen of jou partner toevalllig ook narcistisch is/was.....heb je helemaal met hem gebroken.
Bij ons zijn er natuurlijk kinderen, die ondanks de mishandeling erg van hun vader houden, tuurlijk ze kennen ook geen andere wereld waar geen mishandeling is en waar ze niet in het gareel worden geschreeuwd....
Ik ga de volledige voogdij aanvragen omdat hij gedreigd heeft met ontvoering, ik wil eigenlijk dat hij ze alleen nog maar krijgt te zien onder toezicht....niet wetende of ik dat allemaal voor elkaar ga krijgen..
Nee, achteraf niet. Achteraf was hij mijn spiegel alleen uitte zich dat anders. Wel narcistische trekjes. Het leek wel zo. Van echte mishandeling was geen sprake zoals bij jou. Daar mag je tegen beschermt worden en je kinderen ook. Dat jij je kinderen alleen nog maar afstaat aan hem onder toezicht is ook meer dan terecht.
Kinderen zijn altijd loyaal aan hun ouders. Zoals je het op wilt lossen is de goede manier. Zo loop je geen risico en zo houdt je ze ook niet weg. Bouw wel een dossier op!
Domnaiefmutsje mag ik vragen of jou partner toevalllig ook narcistisch is/was.....heb je helemaal met hem gebroken.
Bij ons zijn er natuurlijk kinderen, die ondanks de mishandeling erg van hun vader houden, tuurlijk ze kennen ook geen andere wereld waar geen mishandeling is en waar ze niet in het gareel worden geschreeuwd....
Ik ga de volledige voogdij aanvragen omdat hij gedreigd heeft met ontvoering, ik wil eigenlijk dat hij ze alleen nog maar krijgt te zien onder toezicht....niet wetende of ik dat allemaal voor elkaar ga krijgen..
Nee, achteraf niet. Achteraf was hij mijn spiegel alleen uitte zich dat anders. Wel narcistische trekjes. Het leek wel zo. Van echte mishandeling was geen sprake zoals bij jou. Daar mag je tegen beschermt worden en je kinderen ook. Dat jij je kinderen alleen nog maar afstaat aan hem onder toezicht is ook meer dan terecht.
Kinderen zijn altijd loyaal aan hun ouders. Zoals je het op wilt lossen is de goede manier. Zo loop je geen risico en zo houdt je ze ook niet weg. Bouw wel een dossier op!
woensdag 2 december 2009 om 21:59
Lieve Orchidee,
Zo te lezen zit je in een helse, onmogelijke relatie. Afschuwelijk, voor jou, voor je kinderen.
Goed om te lezen dat je zover bent dat je bezig bent een einde aan deze relatie te maken. Ben je al zover dat je een geschikte plek hebt om tijdelijk met je kinderen te verblijven (hoe oud zijn ze?)? Dat lijkt mij nl. het allerbelangrijkst: zorg dat je belangrijke papieren bij je hebt (zowel van jezelf als van je kinderen), geld, pinpas e.d. en vertrek! Wanneer je eenmaal op een veilige plek zit, kun je van daaruit de boel in gang gaan zetten om je huwelijk te laten ontbinden en je kinderen veilig te stellen.
Ik herken overigens wel wat je schrijft over dat je voelt dat dingen niet goed gaan in je relatie, maar dat je op het laatst volkomen murw geslagen op de bank zit en het allemaal maar aanhoort, maar hoort hoe jij niet deugt, hoe het allemaal aan jou ligt. En dat je het simpelweg niet meer op kunt brengen om er nog tegenin te gaan. Het brengt je immers niets anders dan alleen maar urenlange betogen van hetzelfde. Het ligt immers allemaal aan jou.. (yeah right!).
Wanneer ik lees dat ook je kinderen mishandeld worden, dan hoop ik dat je net zover komt als ik destijds kwam: zodra dit gebeurt, is het einde oefening. Hoewel in mijn relatie 'alleen maar' sprake was van geestelijke mishandeling (en dreigen met lichamelijk geweld..zich nog nét in kunnen houden, maar me wel klem in een hoek forceren, met zijn gebalde vuist tegen mijn kaak), heeft het bij mij ook veel te lang geduurd vooraleer ik durfde door te pakken. Maar geloof me, op enig moment bén je zover en wanneer je dan een plek hebt waar je je veilig weet, waar jij en je kinderen weg zijn van zijn invloed, dan pak je door en zet je de juiste stappen.
Ik hoop voor jou (en je kinderen!!) dat deze dag snel komt!
Veel liefs,
Zo te lezen zit je in een helse, onmogelijke relatie. Afschuwelijk, voor jou, voor je kinderen.
Goed om te lezen dat je zover bent dat je bezig bent een einde aan deze relatie te maken. Ben je al zover dat je een geschikte plek hebt om tijdelijk met je kinderen te verblijven (hoe oud zijn ze?)? Dat lijkt mij nl. het allerbelangrijkst: zorg dat je belangrijke papieren bij je hebt (zowel van jezelf als van je kinderen), geld, pinpas e.d. en vertrek! Wanneer je eenmaal op een veilige plek zit, kun je van daaruit de boel in gang gaan zetten om je huwelijk te laten ontbinden en je kinderen veilig te stellen.
Ik herken overigens wel wat je schrijft over dat je voelt dat dingen niet goed gaan in je relatie, maar dat je op het laatst volkomen murw geslagen op de bank zit en het allemaal maar aanhoort, maar hoort hoe jij niet deugt, hoe het allemaal aan jou ligt. En dat je het simpelweg niet meer op kunt brengen om er nog tegenin te gaan. Het brengt je immers niets anders dan alleen maar urenlange betogen van hetzelfde. Het ligt immers allemaal aan jou.. (yeah right!).
Wanneer ik lees dat ook je kinderen mishandeld worden, dan hoop ik dat je net zover komt als ik destijds kwam: zodra dit gebeurt, is het einde oefening. Hoewel in mijn relatie 'alleen maar' sprake was van geestelijke mishandeling (en dreigen met lichamelijk geweld..zich nog nét in kunnen houden, maar me wel klem in een hoek forceren, met zijn gebalde vuist tegen mijn kaak), heeft het bij mij ook veel te lang geduurd vooraleer ik durfde door te pakken. Maar geloof me, op enig moment bén je zover en wanneer je dan een plek hebt waar je je veilig weet, waar jij en je kinderen weg zijn van zijn invloed, dan pak je door en zet je de juiste stappen.
Ik hoop voor jou (en je kinderen!!) dat deze dag snel komt!
Veel liefs,
woensdag 2 december 2009 om 22:50
quote:luna2006 schreef op 02 december 2009 @ 20:41:
[...]
Sorry dat ik het zo formulier, ik wil jou absoluut niet kwesten of wat. Maar op mij komt hij eerder over als een psychopaat!Nee hoor je kwetst mij daar niet mee, zoals ik al eerder zei, het is niet een diagnose die een arts heeft gesteld, het is mijn eigen persoon eindelijk door heeft dat er iets niet klopt en dat ik weg moet...
[...]
Sorry dat ik het zo formulier, ik wil jou absoluut niet kwesten of wat. Maar op mij komt hij eerder over als een psychopaat!Nee hoor je kwetst mij daar niet mee, zoals ik al eerder zei, het is niet een diagnose die een arts heeft gesteld, het is mijn eigen persoon eindelijk door heeft dat er iets niet klopt en dat ik weg moet...
