Relaties
alle pijlers
Wie wil zijn meest afgrijselijke date ervaring kwijt?
woensdag 16 augustus 2006 14:48
Natuurlijk komt dit niet uit het niets! Ik heb een date achter de rug!
Na lange tijd en rottige relatie ben ik weer aan het daten geslagen. Niet dat ik me op datingsites begeef (ben toch een beetje van de ouderwetse klik in real life)
Nu heb ik iemand ontmoet, mijn leeftijd en ziet er niet slecht uit. Heel spontane man en onze eerste gesprekken verliepen erg leuk en gezellig. Onze dates zijn beperkt gebleven tot uit etentjes, een dagje terassen en een paar keer dvdtje/eten bij hem thuis. Hij is nog niet bij mij thuis geweest, ten eerste omdat ik rustig aan wil doen en het prettig vind om te zeggen "ik ga maar eens op huis aan" en ik dus bepaal wanneer er een einde aan de date komt, en ten tweede omdat ik ergens vraagtekens bij zijn persoonlijkheid zet...
De eerste keer dat ik bij hem thuis kwam, was zijn moeder er. Hij woont niet meer thuis. Zij was daar in haar kloffie aan het poetsen en iets zei me dat dat vast niet de eerste keer was. Vast niets verkeerd mee, maar ik hou meer van onafhankelijke mannen die zelf hun zaakjes regelen. Hij werkt voornamelijk thuis en heeft overdag niet al te veel om handen (verneem ik aan zijn frequente online msn gedrag en bezoekjes aan de sportschool waar ie me over verteld).
Waar ik ook mijn vraagtekens bij zette, zijn moeder vertelde hem dat ze hem morgen ochtend kwam halen want ze moesten nog boodschappen doen en ze zou dan gelijk zijn was brengen. Hij heeft zelf een auto en ook een wasmachine (heb ik nagevraagd).
Hij is nogal materialistisch, en alhoewel ik zelf ook wel van leuke spullen hou vind ik het wat te ver gaan om daar een specifiek merk of bedrag aan te verbinden. Alles wat hij heeft is merk en duur, wat hij ook graag benadrukt. Dat vind ik een afknapper... En hij zit vol met grote verhalen. En ik zou het helemaal niet zo'n probleem vinden als ie door zo draven over wat voor'n voetbal tallent hij is, maar dit gaat vooral over geld en invloedrijke mensen, dat soort dingen. Hoe hij een vip behandeling daar en daar krijgt omdat hij vriendjes met die en die is en hoe goed ze hem dan wel niet behandelen (BORING)
Tijdens onze laatste DVD'tje bij hem thuis heeft zijn moeder hem wel 6 keer gebeld!:o waarbij ie constant eindigd met woorden als "dankjewel mamma" en "ik vind je lief" en "ik hou ook van jou" Ze gaan samen (alleen met zn 2tje) op vakantie en zijn moeder moest hem dus bellen omdat ze vragen heeft (zijn verklaring toen ik opmerkte dat zijn moeder wel erg vaak belde). Er zaten ook allemaal van die Hallmark kaartjes aan de deur geplakt, weet je wel van die kaartjes als "je bent de allerliefste" en "ik hou zoveel van jou" dat soort dingen. Dus ik denk vraag eens of ie nog niet helemaal los van zn ex is (beetje met humor) begint ie te lachen en zegt ie, nee joh, die zijn van mn moeder. ik denk dat ik het toch gezonder vond als ze nog van zn ex waren) De hele deur zat onder!
Opeens vindt ik het helemaal niet raar dat ie nog vrijgezel is... Deze kerel komt niet door de sollicitatieprocedure heen. Niet geschikt! Niet dat ik helemaal geweldig ben hoor! Heb ook zo mijn mankementen, maar jeetje!!!
Wie heeft er ook van die ervaringen? Dat die man die heel erg leuk leek, toch niet zo heel erg leuk was?
Na lange tijd en rottige relatie ben ik weer aan het daten geslagen. Niet dat ik me op datingsites begeef (ben toch een beetje van de ouderwetse klik in real life)
Nu heb ik iemand ontmoet, mijn leeftijd en ziet er niet slecht uit. Heel spontane man en onze eerste gesprekken verliepen erg leuk en gezellig. Onze dates zijn beperkt gebleven tot uit etentjes, een dagje terassen en een paar keer dvdtje/eten bij hem thuis. Hij is nog niet bij mij thuis geweest, ten eerste omdat ik rustig aan wil doen en het prettig vind om te zeggen "ik ga maar eens op huis aan" en ik dus bepaal wanneer er een einde aan de date komt, en ten tweede omdat ik ergens vraagtekens bij zijn persoonlijkheid zet...
De eerste keer dat ik bij hem thuis kwam, was zijn moeder er. Hij woont niet meer thuis. Zij was daar in haar kloffie aan het poetsen en iets zei me dat dat vast niet de eerste keer was. Vast niets verkeerd mee, maar ik hou meer van onafhankelijke mannen die zelf hun zaakjes regelen. Hij werkt voornamelijk thuis en heeft overdag niet al te veel om handen (verneem ik aan zijn frequente online msn gedrag en bezoekjes aan de sportschool waar ie me over verteld).
Waar ik ook mijn vraagtekens bij zette, zijn moeder vertelde hem dat ze hem morgen ochtend kwam halen want ze moesten nog boodschappen doen en ze zou dan gelijk zijn was brengen. Hij heeft zelf een auto en ook een wasmachine (heb ik nagevraagd).
Hij is nogal materialistisch, en alhoewel ik zelf ook wel van leuke spullen hou vind ik het wat te ver gaan om daar een specifiek merk of bedrag aan te verbinden. Alles wat hij heeft is merk en duur, wat hij ook graag benadrukt. Dat vind ik een afknapper... En hij zit vol met grote verhalen. En ik zou het helemaal niet zo'n probleem vinden als ie door zo draven over wat voor'n voetbal tallent hij is, maar dit gaat vooral over geld en invloedrijke mensen, dat soort dingen. Hoe hij een vip behandeling daar en daar krijgt omdat hij vriendjes met die en die is en hoe goed ze hem dan wel niet behandelen (BORING)
Tijdens onze laatste DVD'tje bij hem thuis heeft zijn moeder hem wel 6 keer gebeld!:o waarbij ie constant eindigd met woorden als "dankjewel mamma" en "ik vind je lief" en "ik hou ook van jou" Ze gaan samen (alleen met zn 2tje) op vakantie en zijn moeder moest hem dus bellen omdat ze vragen heeft (zijn verklaring toen ik opmerkte dat zijn moeder wel erg vaak belde). Er zaten ook allemaal van die Hallmark kaartjes aan de deur geplakt, weet je wel van die kaartjes als "je bent de allerliefste" en "ik hou zoveel van jou" dat soort dingen. Dus ik denk vraag eens of ie nog niet helemaal los van zn ex is (beetje met humor) begint ie te lachen en zegt ie, nee joh, die zijn van mn moeder. ik denk dat ik het toch gezonder vond als ze nog van zn ex waren) De hele deur zat onder!
Opeens vindt ik het helemaal niet raar dat ie nog vrijgezel is... Deze kerel komt niet door de sollicitatieprocedure heen. Niet geschikt! Niet dat ik helemaal geweldig ben hoor! Heb ook zo mijn mankementen, maar jeetje!!!
Wie heeft er ook van die ervaringen? Dat die man die heel erg leuk leek, toch niet zo heel erg leuk was?
vrijdag 18 augustus 2006 13:57
Ik heb ooit eens via een contactadvertentie een man leren kennen die een behoorlijk eindje bij mij vandaan bleek te wonen. Wij eerst mailen en bellen en toen afgesproken dat hij naar mij toe zou komen 's avonds om wat te gaan drinken. Enfin, ik maar wachten en wachten en hij kwam dus maar niet. Ik dacht al dat alles fake was tot hij 's avonds om een uur of 12 belde dat hij -omdat hij nogal zenuwachtig was- een borrel had genomen voordat 'ie in de auto stapte en vervolgens op pad is gegaan. Onderweg (donker en regenachtig weer) macht over het stuur kwijt geraakt en in de greppel beland.... Toen hij me dus eindelijk belde zat 'ie op het politiebureau.
Stiekem vond ik het allemaal toch wel spannend en ben ik in het holst van de nacht alsnog naar hem toegegaan. Was allemaal reuzespannend en het eindigde dan ook in bed...(hoe kan het ook anders midden in de nacht). Enfin, paar keer afgesproken en meneer bleek nogal van bondage te houden. Nou vind ik bijv. polsen vastbinden ook wel eens spannend, maar verder hoeft het van mij niet te gaan. Tot dat 'ie een keer meerdere zeemansknopen op me uitgeprobeerd heeft en ik geen kant meer op kon! Toen ik hem duidelijk liet merken hier niet van gediend te zijn, heeft hij me gelukkig losgemaakt en is het uiteindelijk met een sisser afgelopen. Tsja, niks geworden uiteindelijk, maar achteraf moest ik wel lachen om het hele verhaal ondanks dat het allemaal ook heel anders af had kunnen lopen (ik bedoel m.b.t. afspreken direct bij iemand thuis).
Stiekem vond ik het allemaal toch wel spannend en ben ik in het holst van de nacht alsnog naar hem toegegaan. Was allemaal reuzespannend en het eindigde dan ook in bed...(hoe kan het ook anders midden in de nacht). Enfin, paar keer afgesproken en meneer bleek nogal van bondage te houden. Nou vind ik bijv. polsen vastbinden ook wel eens spannend, maar verder hoeft het van mij niet te gaan. Tot dat 'ie een keer meerdere zeemansknopen op me uitgeprobeerd heeft en ik geen kant meer op kon! Toen ik hem duidelijk liet merken hier niet van gediend te zijn, heeft hij me gelukkig losgemaakt en is het uiteindelijk met een sisser afgelopen. Tsja, niks geworden uiteindelijk, maar achteraf moest ik wel lachen om het hele verhaal ondanks dat het allemaal ook heel anders af had kunnen lopen (ik bedoel m.b.t. afspreken direct bij iemand thuis).
vrijdag 18 augustus 2006 14:49
Geweldig topic, weet zeker dat Hopeloos hierdoor opfleurt!...Ik heb een tijdje terug tijdens het stappen een leuke jongen ontmoet. Leuk gepraat, gedanst, gezoend en mailadressen uitgewisseld. Enfin, wij wat heen en weer mailen, vroeg hij om een foto van me. Nou dat kon dus ik stuurde hem een foto...krijg ik ook foto's van hem terug, en niet eentje....nee gelijk veertien (ik herhaal v.e.e.r.t.i.e.n). En het erge was, op elke foto had hij andere kleren aan, met bijpassende kettingen en petjes enzo (maar wel steeds zo'n armoedige flat op de achtergrond hehe) Goed, dat was wat overdreven maar ik vond het geen reden om niet te gaan daten.Eerste date; ik haal hem af bij het station...heeft ie een bos bloemen gekocht (gelukkig geen rozen). Wel mooi en lief bedoeld, maar ook weer net te...vooral omdat ik hem ervan verdacht dat de achterliggende gedachte was om zodoende naar mijn huis te gaan, want ze moesten toch in het water...terwijl we afgesproken hadden om uit eten te gaan. We gingen wel gelijk naar een restaurant, lekker gegeten, leuk gepraat; ondanks de dingen die ik noemde vond ik hem echt leuk. We zouden daarna nog even naar de kroeg...toen toch eerst de bloemen thuisgebracht...en ja hoor, we zijn nog niet binnen of meneer heeft mij in een stevige houdgreep, klaar voor het betere zoenwerk...dus ik worstel me los en zeg "dat ik toch echt die bloemen in het water wil zetten"...als dat gelukt is, ontkom ik er niet aan, hij is wat subtieler maar we beginnen toch te zoenen en te voelen...floeps, opeens is z'n broek al los en hangt die op z'n knieen...dat was voor mij de druppel, ik zei hem dat het veel te snel ging. Zegt 'ie: maar we willen allebei toch hetzelfde? Ja, dat wel, maar niet op deze manier. Omdat 'ie er niks van snapte zei ik maar dat ik ongesteld was...zegt 'ie: 'maar je kunt toch met mij spelen?' Achteraf hilarisch...heb hem netjes naar de trein gebracht...Maar goed, ik ben ook maar blond en we bleven mailen. De tweede date ging, wat het etentje betreft, weer erg leuk, hoewel hij wel de hele tijd over merkkleding zat te zeuren (ik moest ook raden hoeveel een of ander shirt had gekost, hier heb ik uiteraard niet aan mee gedaan). Thuisgekomen wilde ik wel seks met hem en ik hoefde niet te vragen of hij wilde...maarrrrr wat een afknapper. 'Ik heb niet zo'n grote' zegt ie nog voordat ie z'n witte slip (!!!) uittrekt...nee hij was gemiddeld maar dat hoeft niet erg te zijn...als je maar weet wat je ermee doet. En dat wist 'ie dus niet. Het klikte he-le-maal niet in bed...hij had steeds z'n ogen dicht terwijl ik ervan hou iemand aan te kijken... en als ik dacht: oh, ga nou sneller, hield hij weer in....lastig te omschrijven maar het komt er op neer dat je gewoon ligt te wachten tot hij klaar is, toen wilde hij in een bijzonder rap tempo in slaap vallen maar ik heb hem nog even verteld dat ik niet klaar was...hij dus nog even met mij aan de slag (ook weer helemaal niet op de manier die ik voor ogen had maar desalniettemin toch een orgasme)Als ik dit zo schrijf, vraag ik me af wat me heeft bezield...lang verhaal, tot slot: toen ik dacht dat hij op vakantie was, zag ik hem in de disco dansen met een meisje...m'n vriendin en ik zijn zo gaan staan dat zij ons wel moesten zien, terwijl wij hen zogenaamd niet zagen...en wat denk je...meneer was heel snel verdwenen! Toen hij de zg. spontane ontmoeting met mij niet meer kon vermijden, had hij opeens heel veel te vertellen aan m'n vriendin...toen moest hij snel drinken halen...o ja en toen konden wij nog even kletsen...ik kon al niet eens meer boos zijn zo'n slapstick was het geworden. Heb gezegd dat ik hoopte dat 'ie nog een leuk meisje ging versieren...ik geloof dat ik hem in opperste staat van verwarring heb achtergelaten, hahaha!!!
vrijdag 18 augustus 2006 15:04
Hoi Hopeloosenverdrietig,
Ook mijn huidige man was enigzins een mama's kindje in de zin van dat zij de was deed en het zijn huis schoonmaakte. Toen wij iets kregen en het daadwerkelijk serieus begon te worden (in de zin van dat dit wel eens voor langere duur kon zijn) heb ik aangegeven dat ik de relatie met zijn moeder niet prettig vond en dat dit wat mij betreft wel moest veranderen. We hebben een wasmachine aangeschaft en zijn moeder kwam niet meer schoonmaken. Voor mij opende dat namelijk de deur naar bemoeienis waar ik niet op stond te wachten.. Mijn man begreep het en was het met mij eens. Op bepaalde momenten heeft ze nog wel eens tussen ons in gestaan en hadden we wel eens ruzie over iets wat zij had gezegd of gedaan, maar ik weet dat hij altijd aan mijn kant staat en mocht het ooit uit de hand lopen hij voor mij zou kiezen. Begrijp me niet verkeerd, ik heb en had van meet af aan een goede relatie met mijn schoonmoeder en durfde haar gelukkig op een gegeven moment ook zelf te zeggen dat ik van bepaalde dingen niet gediend was. Door de steun van mijn vriend voelde ik me sterk genoeg dit te doen. Ik heb alleen wel een schoonmoeder die je tactisch wat op afstand moet houden omdat ze zich anders overal mee gaat bemoeien. Kortom, je kunt het in sommige gevallen wel doorbreken.
Moet wel eerlijk zeggen: ik denk dat dit geval te hopeloos is en dat je inderdaad beter kunt zeggen dat het niets wordt. Zoals je aangeeft wil je dat zelf ook niet. Zou het ook niet verkeerd vinden als je reden hierbij aangeeft dan weet ie tenminste ook wat er aan mankeert
en das misschien wel handig voor de volgende relatie ..
Verder over vreselijke dates: ik had ooit een date nadat het een paar weken uit was met mijn ex. Deze jongen: 25 jaar (ik was toen 19 of 20) was zo groen als groen. Hij had zelfs nog nooit gezoend met een meisje en dat was wel te merken zeg .. nee. nee. heb niet met hem gezoend. Het was te merken in zijn gedrag. Hij was stunteliger dan stuntelig. Hij dacht ook meteen dat we wat "hadden" omdat we één keertje naar de bios waren geweest en begon me enigzins te stalken en te zeuren dat ik hem maar moest bellen.. waar ik dus absoluut geen behoefte aan had. Ik had alleen niet het lef om het hem te vertellen :-S Uiteindelijk is het doodgebloed. Kennelijk was ie nog wel zo realistisch in te zien dat we dus echt geen verkering hadden...
Ook mijn huidige man was enigzins een mama's kindje in de zin van dat zij de was deed en het zijn huis schoonmaakte. Toen wij iets kregen en het daadwerkelijk serieus begon te worden (in de zin van dat dit wel eens voor langere duur kon zijn) heb ik aangegeven dat ik de relatie met zijn moeder niet prettig vond en dat dit wat mij betreft wel moest veranderen. We hebben een wasmachine aangeschaft en zijn moeder kwam niet meer schoonmaken. Voor mij opende dat namelijk de deur naar bemoeienis waar ik niet op stond te wachten.. Mijn man begreep het en was het met mij eens. Op bepaalde momenten heeft ze nog wel eens tussen ons in gestaan en hadden we wel eens ruzie over iets wat zij had gezegd of gedaan, maar ik weet dat hij altijd aan mijn kant staat en mocht het ooit uit de hand lopen hij voor mij zou kiezen. Begrijp me niet verkeerd, ik heb en had van meet af aan een goede relatie met mijn schoonmoeder en durfde haar gelukkig op een gegeven moment ook zelf te zeggen dat ik van bepaalde dingen niet gediend was. Door de steun van mijn vriend voelde ik me sterk genoeg dit te doen. Ik heb alleen wel een schoonmoeder die je tactisch wat op afstand moet houden omdat ze zich anders overal mee gaat bemoeien. Kortom, je kunt het in sommige gevallen wel doorbreken.
Moet wel eerlijk zeggen: ik denk dat dit geval te hopeloos is en dat je inderdaad beter kunt zeggen dat het niets wordt. Zoals je aangeeft wil je dat zelf ook niet. Zou het ook niet verkeerd vinden als je reden hierbij aangeeft dan weet ie tenminste ook wat er aan mankeert
en das misschien wel handig voor de volgende relatie .. Verder over vreselijke dates: ik had ooit een date nadat het een paar weken uit was met mijn ex. Deze jongen: 25 jaar (ik was toen 19 of 20) was zo groen als groen. Hij had zelfs nog nooit gezoend met een meisje en dat was wel te merken zeg .. nee. nee. heb niet met hem gezoend. Het was te merken in zijn gedrag. Hij was stunteliger dan stuntelig. Hij dacht ook meteen dat we wat "hadden" omdat we één keertje naar de bios waren geweest en begon me enigzins te stalken en te zeuren dat ik hem maar moest bellen.. waar ik dus absoluut geen behoefte aan had. Ik had alleen niet het lef om het hem te vertellen :-S Uiteindelijk is het doodgebloed. Kennelijk was ie nog wel zo realistisch in te zien dat we dus echt geen verkering hadden...
vrijdag 18 augustus 2006 15:23
Heerlijk topic, ik lach me rot!
Ik heb ooit in een flat gewoont, met een erg leuke benedenbuurman. Ik maakte wel eens een praatje met hem en soms kwam hij eens koffiedrinken. Best een aardige vent, had alleen niet heel veel te vertellen. Tenminste, niet heel veel boeiends. Wat ik wel interessant vond, was dat hij een jaar of 29 was en ikzelf net 20.
Om een lang verhaal kort te maken, hij nodigde me uiteindelijk uit voor het eten en het was best wel gezellig.
Toen vroeg hij of ik wilde blijven slapen. NOUOUOU, dat wilde ik wel (vooral na die paar borrels die ik op had).
We lagen koud in bed en toen begon de pret.
Hij zoende me (ieuwwww... bah, hij kon er geen klap van) en deed mijn onderbroek uit. Voor ik kon zeggen dat dat wel een beetje snel ging, deed hij ook zijn eigen onderbroek uit en toen schrok ik me dood! Hij had een ENORME piemel! :o Echt, een beetje hengst is er niks bij! En zonder aarzelen ramt hij hem zo bij me naar binnen!
En dat deed verdomde zeer, kan ik je vertellen, want ik was nog zo droog als wat, dat ding was monsterachtig en hij ramde gewoon door.
Ik heb verteld dat hij op moest houden (dat deed hij gelukkig meteen) en toen vertelde hij me dat hij het nooit eerder had gedaan.
Hij was verder wel heel aardig ofzo, maar het deed zo zeer. Wat we ook probeerden, het paste gewoon niet....
Uiteindelijk is het niks meer geworden.
Ik heb ooit in een flat gewoont, met een erg leuke benedenbuurman. Ik maakte wel eens een praatje met hem en soms kwam hij eens koffiedrinken. Best een aardige vent, had alleen niet heel veel te vertellen. Tenminste, niet heel veel boeiends. Wat ik wel interessant vond, was dat hij een jaar of 29 was en ikzelf net 20.
Om een lang verhaal kort te maken, hij nodigde me uiteindelijk uit voor het eten en het was best wel gezellig.
Toen vroeg hij of ik wilde blijven slapen. NOUOUOU, dat wilde ik wel (vooral na die paar borrels die ik op had).
We lagen koud in bed en toen begon de pret.
Hij zoende me (ieuwwww... bah, hij kon er geen klap van) en deed mijn onderbroek uit. Voor ik kon zeggen dat dat wel een beetje snel ging, deed hij ook zijn eigen onderbroek uit en toen schrok ik me dood! Hij had een ENORME piemel! :o Echt, een beetje hengst is er niks bij! En zonder aarzelen ramt hij hem zo bij me naar binnen!
En dat deed verdomde zeer, kan ik je vertellen, want ik was nog zo droog als wat, dat ding was monsterachtig en hij ramde gewoon door.
Ik heb verteld dat hij op moest houden (dat deed hij gelukkig meteen) en toen vertelde hij me dat hij het nooit eerder had gedaan.
Hij was verder wel heel aardig ofzo, maar het deed zo zeer. Wat we ook probeerden, het paste gewoon niet....
Uiteindelijk is het niks meer geworden.
vrijdag 18 augustus 2006 16:04
Ohhhhhh wat erg allemaal, die verhalen!! Ik lig zowat blauw hier!
Ik heb dus ook zo'n exemplaar aan de hand gehad. Beetje een heel verhaal om het weer helemaal op te schrijven. Je kunt het hier lezen.
Ik heb dus ook zo'n exemplaar aan de hand gehad. Beetje een heel verhaal om het weer helemaal op te schrijven. Je kunt het hier lezen.
vrijdag 18 augustus 2006 16:09
Hahahah, ik lach me ook vierkant hier!
Nou, na een aantal smsjes van zijn kant en het negeren van de telefoon... moest ik er toch aan. Nou hebben we alleen nog maar een beetje gezoend, maar ja dan zeggen via sms ik zie je niet zitten vind ik ook weer zo iets (volgende keer... doe ik dat dus wel!). Dus bel ik hem, krijg ik zo'n zielig verhaal dat ie zo gestressed is van zijn werk (ehm.. maar je msn't wel de hele dag?) Shit man... ik kwam er maar niet tussen dus ik zeg dat ik dan en dan wel even langs kom. Nee, ik kom wel langs jou zegt hij, dan kan ik eindelijk jouw paleisje eens zien. Ehm.. don't think so! Nee, ik heb het druk ik heb 2 afspraken maar ik heb daar tussendoor nog wel heel even tijd om je op te zoeken ("we moeten praten" daar vond ik het toch echt nog te vroeg voor) En ik dacht al, had nou een smsje gestuurd nu zit je weer met dit gekwal..
Kom ik daar... is zijn moeder er weer!!! Ik wist niet of ik moest lachen of huilen maar ik kon in ieder geval niet meer weglopen want hij had me al gezien. ik dacht al kutterdekut, want hoe kan ik hem nou dumpen als zn moeder er bij staat! Dus ik loop binnen, staat de tafel voor 3 gedekt... Zegt ie, mn moeder heeft voor ons gekookt, lief he! En ik dacht NEEEEEE. Ik heb maar snel gezegd dat ik naar mijn volgende afspraak moest (nu al?) en buiten heb ik hem gezegd dat ik het toch niet zo zag zitten tussen ons. Met de grootste koeienogen die je ooit hebt gezien en bijpassend pruillipje zegt ie: maar waarom niet, we passen zo goed bij elkaar. Dus ik zeg hem, ik ben toch niet de eerste die de kriebels van die band met je moeder krijgt he... loopt ie weg en smijt ie heel hard de deur dicht... WHAHAHAHAHHA
Later kreeg ik nog een smsje... mijn moeder vind je ook een kutwijf.... daarna eentje met: sorry, kunnen we het nog een keer proberen en weer later eentje met: ik ben toch veel te goed voor jou... (natuurlijk op allemaal wijzelijk niet gerageerd)
Ja kerel, veel succes verder!
Hahaha, ben wel blij dat dit achter de rug is! Nu hopen dat er ook leuke normale mannen van mijn leeftijd vrijgezel zijn!
Nou, na een aantal smsjes van zijn kant en het negeren van de telefoon... moest ik er toch aan. Nou hebben we alleen nog maar een beetje gezoend, maar ja dan zeggen via sms ik zie je niet zitten vind ik ook weer zo iets (volgende keer... doe ik dat dus wel!). Dus bel ik hem, krijg ik zo'n zielig verhaal dat ie zo gestressed is van zijn werk (ehm.. maar je msn't wel de hele dag?) Shit man... ik kwam er maar niet tussen dus ik zeg dat ik dan en dan wel even langs kom. Nee, ik kom wel langs jou zegt hij, dan kan ik eindelijk jouw paleisje eens zien. Ehm.. don't think so! Nee, ik heb het druk ik heb 2 afspraken maar ik heb daar tussendoor nog wel heel even tijd om je op te zoeken ("we moeten praten" daar vond ik het toch echt nog te vroeg voor) En ik dacht al, had nou een smsje gestuurd nu zit je weer met dit gekwal..
Kom ik daar... is zijn moeder er weer!!! Ik wist niet of ik moest lachen of huilen maar ik kon in ieder geval niet meer weglopen want hij had me al gezien. ik dacht al kutterdekut, want hoe kan ik hem nou dumpen als zn moeder er bij staat! Dus ik loop binnen, staat de tafel voor 3 gedekt... Zegt ie, mn moeder heeft voor ons gekookt, lief he! En ik dacht NEEEEEE. Ik heb maar snel gezegd dat ik naar mijn volgende afspraak moest (nu al?) en buiten heb ik hem gezegd dat ik het toch niet zo zag zitten tussen ons. Met de grootste koeienogen die je ooit hebt gezien en bijpassend pruillipje zegt ie: maar waarom niet, we passen zo goed bij elkaar. Dus ik zeg hem, ik ben toch niet de eerste die de kriebels van die band met je moeder krijgt he... loopt ie weg en smijt ie heel hard de deur dicht... WHAHAHAHAHHA
Later kreeg ik nog een smsje... mijn moeder vind je ook een kutwijf.... daarna eentje met: sorry, kunnen we het nog een keer proberen en weer later eentje met: ik ben toch veel te goed voor jou... (natuurlijk op allemaal wijzelijk niet gerageerd)
Ja kerel, veel succes verder!
Hahaha, ben wel blij dat dit achter de rug is! Nu hopen dat er ook leuke normale mannen van mijn leeftijd vrijgezel zijn!
vrijdag 18 augustus 2006 16:40
Toffe verhalen!
Ben ook wel beniewd naar jullie tips om vriendelijk doch duidelijk te zeggen dat het niks zal worden....
Ik heb namelijk van de week een date gehad, ging erg snel, we hadden wel 2 keer ge-msnt!
Wij afgesproken, gezellige avond gehad, want op zich konden we wel leuk
kletsen. Hij is bij me blijven slapen (geen seks). Hij vertrok 's
middags uit mijn huis, en 's avonds kreeg ik al een smsje of ik nog zin
had om wat te drinken.... Beetje snel vond ik.
De dag erna belde hij of ik koffie had en of ie bij me langs mocht
komen. Ik heb toegestemd, dus zat hij op mijn bank een beetje te zappen
en eigenlijk een beetje afwachtend of ie nog een keer bij me mocht
slapen. Ik met mijn domme hoofd toegestemd, want eigenlijk vond ik hem
al minder leuk dan bij het stappen (zou het door de drank komen?) Is
hij de volgende ochtend veel vroeger wakker geworden dan ik en is
hij blijven hangen, waardoor hij te laat op zijn werk kwam. Zucht... ik
hou niet van die types die geen eigen beslissingen kunnen maken!
Dus... Hoe kom ik nou vriendelijk van hem af?
Ben ook wel beniewd naar jullie tips om vriendelijk doch duidelijk te zeggen dat het niks zal worden....
Ik heb namelijk van de week een date gehad, ging erg snel, we hadden wel 2 keer ge-msnt!
Wij afgesproken, gezellige avond gehad, want op zich konden we wel leuk
kletsen. Hij is bij me blijven slapen (geen seks). Hij vertrok 's
middags uit mijn huis, en 's avonds kreeg ik al een smsje of ik nog zin
had om wat te drinken.... Beetje snel vond ik.
De dag erna belde hij of ik koffie had en of ie bij me langs mocht
komen. Ik heb toegestemd, dus zat hij op mijn bank een beetje te zappen
en eigenlijk een beetje afwachtend of ie nog een keer bij me mocht
slapen. Ik met mijn domme hoofd toegestemd, want eigenlijk vond ik hem
al minder leuk dan bij het stappen (zou het door de drank komen?) Is
hij de volgende ochtend veel vroeger wakker geworden dan ik en is
hij blijven hangen, waardoor hij te laat op zijn werk kwam. Zucht... ik
hou niet van die types die geen eigen beslissingen kunnen maken!
Dus... Hoe kom ik nou vriendelijk van hem af?
vrijdag 18 augustus 2006 17:00
Jemig, wat een verhalen!! Wel veel gedeet, gelukkig niet al te veel dramatische ervaringen. Behalve de volgende:
Nog uit het pre-internettijdperk: ik had een contactadvertentie gezet en kreeg veel reacties. Leuke brieven uitgezocht, inclusief een brief van een jongen die een babyfoto van hem had meegestuurd. Vond ik wel schattig (wist ik veel). Toen ik hem zag, wist ik meteen waarom hij geen recente foto had opgestuurd. Aaaaggghhhh!!! Zo lelijk, ik moest erg mijn best doen om mijn gezicht in plooi te houden. Het erge was ook dat we meteen een dinerdate hadden afgesproken. Pfff, ik heb nog nooit zo snel gegeten. Daarna wist ik meteen dat een eetdeet niet handig is...
En één uit het internettijdperk: leuke jongen (dacht ik), aardige foto, zelfs nog gezellig een uur aan de telefoon gekletst. Afgesproken voor een borrel (jawel: een ezel stoot zich niet...). Toen hij binnenkwam, herkende ik hem haast niet. Hij was in de tussentijd minstens 10 kg zwaarder geworden en bijna net zoveel hoofdhaar verloren. En hij was saaaaaaaaaaaaiiiiiii. Zat vol enthousiasme te vertellen dat hij zijn werk als ambtenaar (jaja, die vergunningprocedures zijn zooooo interessant) zo uitdagend was en begon me in detail uit te leggen hoe het allemaal in zijn werk ging. Ik dacht, in welke film ben ik nu weer beland, en dacht, ik ga echt niet langer dan 1 uur met die jongen zitten. Probeerde oprecht geïnteresseerd het gesprek op gang te houden. Tevergeefs. Tot ik vroeg of hij eigenlijk nog iets over mij wilde weten (vroeg niets, daar word ik echt niet goed van). Hij wist geen zinnige vraag te verzinnen. Gelukkig was het uur om, en heb hem maar gezegd dat we geen match waren. Ietwat gepikeerd is hij toen weggegaan. Tjeezus, wat een sukkels lopen er toch rond. En meteen besloten voortaan geen energie meer te steken in eerst bellen, want zo betrouwbaar bleek dat nou ook weer niet...
Nog uit het pre-internettijdperk: ik had een contactadvertentie gezet en kreeg veel reacties. Leuke brieven uitgezocht, inclusief een brief van een jongen die een babyfoto van hem had meegestuurd. Vond ik wel schattig (wist ik veel). Toen ik hem zag, wist ik meteen waarom hij geen recente foto had opgestuurd. Aaaaggghhhh!!! Zo lelijk, ik moest erg mijn best doen om mijn gezicht in plooi te houden. Het erge was ook dat we meteen een dinerdate hadden afgesproken. Pfff, ik heb nog nooit zo snel gegeten. Daarna wist ik meteen dat een eetdeet niet handig is...
En één uit het internettijdperk: leuke jongen (dacht ik), aardige foto, zelfs nog gezellig een uur aan de telefoon gekletst. Afgesproken voor een borrel (jawel: een ezel stoot zich niet...). Toen hij binnenkwam, herkende ik hem haast niet. Hij was in de tussentijd minstens 10 kg zwaarder geworden en bijna net zoveel hoofdhaar verloren. En hij was saaaaaaaaaaaaiiiiiii. Zat vol enthousiasme te vertellen dat hij zijn werk als ambtenaar (jaja, die vergunningprocedures zijn zooooo interessant) zo uitdagend was en begon me in detail uit te leggen hoe het allemaal in zijn werk ging. Ik dacht, in welke film ben ik nu weer beland, en dacht, ik ga echt niet langer dan 1 uur met die jongen zitten. Probeerde oprecht geïnteresseerd het gesprek op gang te houden. Tevergeefs. Tot ik vroeg of hij eigenlijk nog iets over mij wilde weten (vroeg niets, daar word ik echt niet goed van). Hij wist geen zinnige vraag te verzinnen. Gelukkig was het uur om, en heb hem maar gezegd dat we geen match waren. Ietwat gepikeerd is hij toen weggegaan. Tjeezus, wat een sukkels lopen er toch rond. En meteen besloten voortaan geen energie meer te steken in eerst bellen, want zo betrouwbaar bleek dat nou ook weer niet...
vrijdag 18 augustus 2006 17:31
Oops, de eerste keer ging het niet helemaal goed geloof ik..;)
Hoe kom je van zo iemand af? Tja, als verzhuizen/een ander telefoonnummer nemen/de volgende keer dat je hem tegenkomt zeggen dat je jouw identieke tweelingzusje bent en niet weet wie hij is/een overlijdensadvertentie van jezelf in de krant plaatsen niet werkt- dan zit er maar 1 ding op en dat is eerlijk tegen hem zeggen dat je niet denkt dat het iets gaat worden tussen jullie...
Succes!
vrijdag 18 augustus 2006 17:50
Oké, mijn verhaal is ook niet echt spectaculair, maar voor mij was het wel een rampdate, dus ik zet ‘m er toch maar tussen.3 jaar geleden had ik via internet een date. Het was niet de eerste keer, wist inmiddels dat veel mannen uit waren op seks, en hij was de eerste man die eens heel serieus en normaal op zaken inging. De mailwisselingen waren erg leuk. Oké, op de foto was hij niet mijn type, maar dat zette ik even van mij af.Die bewuste avond kwam hij bij mij thuis en ik dacht al direct: oh, dear, dit wordt niks. Kaki kleurige kleding uit de jaren '70 en een Pukkel (lees: tas) Stil blijven staan in die tijd dus.Bovendien was zijn lichaamsgeur stuitend.Toch met hem uit gaan eten en zo spraakzaam en diepgaand hij was via de mail, zo zwijgend was hij die hele avond. Hij zei niets, zat alleen naar mij te lachen, sneed geen enkel onderwerp aan en wanneer ik iets vroeg, verscheen er eerst een frons en leek het alsof de vraag 3 minuten later pas binnen kwam en was het ook 3 minuten stil, waardoor ik steeds zenuwachtiger werd en om me heen ging kijken of ik geen bekenden zag met wie ik even kon kletsen tussendoor.Zijn antwoord kwam vervolgens in slow motion en met grote tussenpozen van stiltes. Na 3 woorden, stopte hij weer om over de rest van een zin na te denken. Of hij stopte midden in een zin en ging de zin opnieuw doen. Zelfs een paar glazen wijn, maakten hem niet losser.Het was afschuwelijk!!!Eenmaal weer bij mij thuis, zei ik dat ik de volgende ochtend heel vroeg op moest. Gelukkig ging hij direct.De volgende dag kreeg ik een mail.Hij zag het helemaal zitten met mij, wilde voor mij gaan!Zoiets als met mij, had hij nog nooit meegemaakt!Ik had diepgang en hij kon met mij praten.(Huh?)Dit wilde hij een kans geven, op 1 voorwaarde:Ik mocht me niet meer inlaten met andere mannen en mijn mannelijke vrienden ook niet. Voor hem gold natuurlijk hetzelfde, schreef hij, maar hij had toch al geen vriendinnen.(Goh, nee?)Heb hem een retour mail gestuurd en geschreven dat ik niet van claimende mannen houd en van verder contact afzag. Daarna nog een mail terug gekregen, die ik linea recta heb gedelete, ongelezen.Oef.Dit was mijn laatste internetdate.
