Relaties
alle pijlers
Wijze raad zou fijn zijn...
vrijdag 20 november 2009 om 21:03
Ik lees een paar weken mee op dit forum en heb lang getwijfeld of ik mijn verhaal kwijt wil..maar bij deze toch maar een poging.
Ongeveer 3 jaar geleden heb ik een aantal dingen meegemaakt waardoor ik in een depressie raakte. Mijn toenmalige vriend kon er lastig mee omgaan en is er met een ander vandoor gegaan (na 8 maanden vreemdgaan). Hierdoor raakte ik nog dieper in de put tot ik een nieuwe man ontmoette. Ik was ontzettend verliefd en dit zorgde ervoor dat ik me weer veel beter voelde.
De eerste 6 maanden gingen geweldig. Ik was de ware voor hem en hij voor mij. Hij wilde zelfs mijn naam laten tatoeeren op zijn arm. Ik was de moeder van zijn kinderen etc. etc. Hij heeft er alles aan gedaan om er voor te zorgen dat ik weer in de liefde kon geloven.
Echter na die 6 maanden viel ik weer terug in mijn depressie. Alle energie ging in mijn werk zitten, ik wilde geen andere mensen meer zien, kon niet meer slapen, was angstig, dronk te veel alcohol en zag het leven helemaal niet meer zitten. Al die tijd is hij ontzettend lief voor me geweest en heeft hij me enorm gesteund. Hij was de enige die wist hoe slecht het met mij ging. Hij bleef ook in onze liefde geloven en heeft tot op de laatste week gezegd dat ik de ware voor hem was.
Los van mijn depressie leek het tussen ons goed te zitten tot we ongeveer een maand geleden ruzie kregen en hij wegliep en de hele nacht niet meer terugkwam. Toen hij de volgende avond weer naar huis kwam maakte hij het uit. Er was iets geknapt bij hem vanwege de ruzie.
Ik ben toen naar mijn ouders gegaan. Heb alles verteld wat er gebeurd is en heb gelijk hulp gekregen van een psycholoog en zit inmiddels ook aan de anti-depressiva. Ik werk hard aan mezelf en merk dat het nu alweer een stuk beter met me gaat.
Twee weken geleden kwam ik erachter dat mijn ex ook vreemdging en alweer een nieuwe vriendin heeft. Dit heeft mijn hart gebroken. Dit had ik echt niet van hem verwacht. Hij heeft zo zijn beste gedaan om mijn vertrouwen te winnen.
Wat is nou mijn vraag? Dat weet ik eigenlijk niet zo goed. Ik kom erg veel wijze raad tegen op dit forum. Ik hoop dat jullie mij ook raad kunnen geven. Misschien zodat ik weer vertrouwen kan hebben in de toekomst/mannen. De situatie van een andere kant belichten etc. etc. Alles is welkom. Ik hoop dat ik er verder mee kan.
Ongeveer 3 jaar geleden heb ik een aantal dingen meegemaakt waardoor ik in een depressie raakte. Mijn toenmalige vriend kon er lastig mee omgaan en is er met een ander vandoor gegaan (na 8 maanden vreemdgaan). Hierdoor raakte ik nog dieper in de put tot ik een nieuwe man ontmoette. Ik was ontzettend verliefd en dit zorgde ervoor dat ik me weer veel beter voelde.
De eerste 6 maanden gingen geweldig. Ik was de ware voor hem en hij voor mij. Hij wilde zelfs mijn naam laten tatoeeren op zijn arm. Ik was de moeder van zijn kinderen etc. etc. Hij heeft er alles aan gedaan om er voor te zorgen dat ik weer in de liefde kon geloven.
Echter na die 6 maanden viel ik weer terug in mijn depressie. Alle energie ging in mijn werk zitten, ik wilde geen andere mensen meer zien, kon niet meer slapen, was angstig, dronk te veel alcohol en zag het leven helemaal niet meer zitten. Al die tijd is hij ontzettend lief voor me geweest en heeft hij me enorm gesteund. Hij was de enige die wist hoe slecht het met mij ging. Hij bleef ook in onze liefde geloven en heeft tot op de laatste week gezegd dat ik de ware voor hem was.
Los van mijn depressie leek het tussen ons goed te zitten tot we ongeveer een maand geleden ruzie kregen en hij wegliep en de hele nacht niet meer terugkwam. Toen hij de volgende avond weer naar huis kwam maakte hij het uit. Er was iets geknapt bij hem vanwege de ruzie.
Ik ben toen naar mijn ouders gegaan. Heb alles verteld wat er gebeurd is en heb gelijk hulp gekregen van een psycholoog en zit inmiddels ook aan de anti-depressiva. Ik werk hard aan mezelf en merk dat het nu alweer een stuk beter met me gaat.
Twee weken geleden kwam ik erachter dat mijn ex ook vreemdging en alweer een nieuwe vriendin heeft. Dit heeft mijn hart gebroken. Dit had ik echt niet van hem verwacht. Hij heeft zo zijn beste gedaan om mijn vertrouwen te winnen.
Wat is nou mijn vraag? Dat weet ik eigenlijk niet zo goed. Ik kom erg veel wijze raad tegen op dit forum. Ik hoop dat jullie mij ook raad kunnen geven. Misschien zodat ik weer vertrouwen kan hebben in de toekomst/mannen. De situatie van een andere kant belichten etc. etc. Alles is welkom. Ik hoop dat ik er verder mee kan.
vrijdag 20 november 2009 om 21:08
Lieve Letgo, allereerst een knuffel want die kan je wel gebruiken geloof ik
Je hebt het hartstikke zwaar met je depressie en daar zal je eerst zelf helemaal zelf uit moeten komen meis.
Geluk vind je niet in een man, het klinkt afgezaagd maar zo is hetr wel.
Je bent van de ene man naar de andere man gerold zonder eerst de ene te verwerken.
Mijd advies......blijf voorlopig je gesprekken doen bij de psycholoog en begin even niet aan een andere man.
Ik denk dat je alle tijd en energie in jezelf moet stoppen....
Succes!!!
Je hebt het hartstikke zwaar met je depressie en daar zal je eerst zelf helemaal zelf uit moeten komen meis.
Geluk vind je niet in een man, het klinkt afgezaagd maar zo is hetr wel.
Je bent van de ene man naar de andere man gerold zonder eerst de ene te verwerken.
Mijd advies......blijf voorlopig je gesprekken doen bij de psycholoog en begin even niet aan een andere man.
Ik denk dat je alle tijd en energie in jezelf moet stoppen....
Succes!!!
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
vrijdag 20 november 2009 om 21:12
Dank je summerdance! Ten eerste voor de knuffel. Maar ook voor je wijze raad. Ik denk inderdaad dat ik mijn ex nog niet goed verwerkt had toen ik aan deze relatie begon. Ik moet me nu inderdaad richten op zelf beter worden. Al maakt het liefdesverdriet dit wel heel moeilijk. Hij zit nog steeds heel erg in mijn hoofd.
vrijdag 20 november 2009 om 21:13
Kan me voorstellen dat je het moeilijk hebt. Fijn dat je bij je familie terecht kan en hulp hebt.
Ik heb niet echt concrete tips, maar onthoud dat het gedrag van vreemdgaande mannen veel meer zegt over hen dan over jou!
Vertrouwen terugwinnen is denk ik een kwestie van tijd. Eerst in jezelf, daar ben je al hard mee bezig. Als die basis eenmaal gelegd is zul je de wereld en de mannen die erop rondlopen ook weer wat meer gaan waarderen.
Ik heb niet echt concrete tips, maar onthoud dat het gedrag van vreemdgaande mannen veel meer zegt over hen dan over jou!
Vertrouwen terugwinnen is denk ik een kwestie van tijd. Eerst in jezelf, daar ben je al hard mee bezig. Als die basis eenmaal gelegd is zul je de wereld en de mannen die erop rondlopen ook weer wat meer gaan waarderen.
This is an unacceptable timeline
vrijdag 20 november 2009 om 21:15
Dank je emaille. Zo had ik het nog niet bekeken...misschien trek ik inderdaad wel dit soort types aan als ik labiel ben. Al leek de laatste zo lief omdat hij er altijd voor me was. Ik vind het daarom moeilijk te zeggen hoe ik tegen hem aan moet kijken. Ik geef toch vooral mezelf de schuld omdat ik niet meer in staat was een leuke vriendin te zijn.
vrijdag 20 november 2009 om 21:17
wijze raad, ik zou zeggen: deze 2 mannen zijn niet exemplarisch voor alle mannen. Ik vermoed dat je met name een deuk in je zelfvertrouwen hebt opgelopen omdat je dacht de mensenkennis/zelfkennis in huis te hebben om voor n man te kiezen die je niet bedondert?
Zou je niet eerst met je geestelijke gezondheid aan de slag willen als single en als dat loopt je pas weer open stellen voor n nieuwe relatie?
Zou je niet eerst met je geestelijke gezondheid aan de slag willen als single en als dat loopt je pas weer open stellen voor n nieuwe relatie?
vrijdag 20 november 2009 om 21:19
vrijdag 20 november 2009 om 21:19
Van mij ook een dikke
Probeer nu vooral te verwerken wat er allemaal gebeurd is. Even geen mannen die je eerst een goed gevoel geven), maar aandacht besteden aan jezelf. Welke dingen vind je leuk om te doen? Heb je hobby's? Zo nee, ga daar eens mee aan de slag. Interesse in jezelf tonen.
heb je genoeg sociale contacten, waar je leuke dingen mee kan doen, uitgaan? Als dat niet zo is, is het misschien een idee om je eens ergens aan te melden bij een club/ vereniging.
De dingen, die mensen vaak uit een dal kunne halen, zijn o.a.:
- regelmaat en ritme (werk, maar dan wel wat je aankan)
- regelmatig eten en slapen
- sociale contacten (die verder niets van je hoeven, alleen leuke dingen doen)
- een hobby/ vrijetijdsbesteding
- jezelf verdiepen in waar je goed in bent/ wat je leuk vindt
- jezelf elke dag aankleden (ook als je niet persé de deur uit zou hoeven) of max 1 joggingpak-dag in de 14 dagen oid.
- leren relativeren (deze is makkelijker gezegd dan gedaan als je vaak last hebt van depressies, dus zoek hulp. maar dat heb je zo te lezen al)
- de buitenlucht elke dag opzoeken (een klein wandelingetje/ blokje om kan al genoeg zijn), ook al is het k*-weer
Bovenstaande tips lijken te simpel voor woorden, maar ze hebben mij heel veel goed gedaan toen ik in een lange periode zat dat het niet goed met me ging en er dacht niet meer uit te komen. De truc is om de discipline vol te houden om deze dingen elke dag te doen.
Veel beterschap met alles en nogmaals dikke
Probeer nu vooral te verwerken wat er allemaal gebeurd is. Even geen mannen die je eerst een goed gevoel geven), maar aandacht besteden aan jezelf. Welke dingen vind je leuk om te doen? Heb je hobby's? Zo nee, ga daar eens mee aan de slag. Interesse in jezelf tonen.
heb je genoeg sociale contacten, waar je leuke dingen mee kan doen, uitgaan? Als dat niet zo is, is het misschien een idee om je eens ergens aan te melden bij een club/ vereniging.
De dingen, die mensen vaak uit een dal kunne halen, zijn o.a.:
- regelmaat en ritme (werk, maar dan wel wat je aankan)
- regelmatig eten en slapen
- sociale contacten (die verder niets van je hoeven, alleen leuke dingen doen)
- een hobby/ vrijetijdsbesteding
- jezelf verdiepen in waar je goed in bent/ wat je leuk vindt
- jezelf elke dag aankleden (ook als je niet persé de deur uit zou hoeven) of max 1 joggingpak-dag in de 14 dagen oid.
- leren relativeren (deze is makkelijker gezegd dan gedaan als je vaak last hebt van depressies, dus zoek hulp. maar dat heb je zo te lezen al)
- de buitenlucht elke dag opzoeken (een klein wandelingetje/ blokje om kan al genoeg zijn), ook al is het k*-weer
Bovenstaande tips lijken te simpel voor woorden, maar ze hebben mij heel veel goed gedaan toen ik in een lange periode zat dat het niet goed met me ging en er dacht niet meer uit te komen. De truc is om de discipline vol te houden om deze dingen elke dag te doen.
Veel beterschap met alles en nogmaals dikke
Only dead fish go with the flow
vrijdag 20 november 2009 om 21:20
vrijdag 20 november 2009 om 21:26
@ tijgermeisje: Ja, je gaat wel twijfelen aan je intuitie. Ik denk nu wel bij mezelf 'Ben ik dan zo naief dat ik alles maar geloof?'. Maar ook dat iemand van wie ik zelf zoveel hou, dat blijkbaar niet van mij doet.
@ emaille: We waren 2 jaar samen. De eerste 6 maanden ging over de periode dat het nog goed ging tussen ons. En niet meer te hard van stapel lopen is inderdaad wel een goede tip. Met mijn ex heb ik al na een half jaar een huis gekocht...voor de crisis, dus dit levert ons ook nog eens een schuld van 60.000 euro op. Die fout maak ik niet nog eens.
@ Dreamglasses: Goede tips! Je zou huisarts moeten worden, die zei precies hetzelfde, haha. Ik probeer daar al zo veel mogelijk mee bezig te zijn. Op dit moment zit ik in de ziektewet en verveel ik me wel een beetje... Maar mijn werk trek ik nu echt even niet.
@ emaille: We waren 2 jaar samen. De eerste 6 maanden ging over de periode dat het nog goed ging tussen ons. En niet meer te hard van stapel lopen is inderdaad wel een goede tip. Met mijn ex heb ik al na een half jaar een huis gekocht...voor de crisis, dus dit levert ons ook nog eens een schuld van 60.000 euro op. Die fout maak ik niet nog eens.
@ Dreamglasses: Goede tips! Je zou huisarts moeten worden, die zei precies hetzelfde, haha. Ik probeer daar al zo veel mogelijk mee bezig te zijn. Op dit moment zit ik in de ziektewet en verveel ik me wel een beetje... Maar mijn werk trek ik nu echt even niet.
vrijdag 20 november 2009 om 21:29
vrijdag 20 november 2009 om 21:34
quote:Letgo schreef op 20 november 2009 @ 21:03:
Ik lees een paar weken mee op dit forum en heb lang getwijfeld of ik mijn verhaal kwijt wil..maar bij deze toch maar een poging.
Ik was ontzettend verliefd en dit zorgde ervoor dat ik me weer veel beter voelde.
De eerste 6 maanden gingen geweldig. Ik was de ware voor hem en hij voor mij. Hij wilde zelfs mijn naam laten tatoeeren op zijn arm. Ik was de moeder van zijn kinderen etc. etc. Hij heeft er alles aan gedaan om er voor te zorgen dat ik weer in de liefde kon geloven.
Echter na die 6 maanden viel ik weer terug in mijn depressie. Alle energie ging in mijn werk zitten, ik wilde geen andere mensen meer zien, kon niet meer slapen, was angstig, dronk te veel alcohol en zag het leven helemaal niet meer zitten. Al die tijd is hij ontzettend lief voor me geweest en heeft hij me enorm gesteund. Hij was de enige die wist hoe slecht het met mij ging. Hij bleef ook in onze liefde geloven en heeft tot op de laatste week gezegd dat ik de ware voor hem was.
Los van mijn depressie leek het tussen ons goed te zitten tot we ongeveer een maand geleden ruzie kregen en hij wegliep en de hele nacht niet meer terugkwam. Toen hij de volgende avond weer naar huis kwam maakte hij het uit. Er was iets geknapt bij hem vanwege de ruzie.
Ik ben toen naar mijn ouders gegaan. Heb alles verteld wat er gebeurd is en heb gelijk hulp gekregen van een psycholoog en zit inmiddels ook aan de anti-depressiva. Ik werk hard aan mezelf en merk dat het nu alweer een stuk beter met me gaat.
Twee weken geleden kwam ik erachter dat mijn ex ook vreemdging en alweer een nieuwe vriendin heeft. Dit heeft mijn hart gebroken. Dit had ik echt niet van hem verwacht. Hij heeft zo zijn beste gedaan om mijn vertrouwen te winnen.
Wat is nou mijn vraag? Dat weet ik eigenlijk niet zo goed. Ik kom erg veel wijze raad tegen op dit forum. Ik hoop dat jullie mij ook raad kunnen geven. Misschien zodat ik weer vertrouwen kan hebben in de toekomst/mannen. De situatie van een andere kant belichten etc. etc. Alles is welkom. Ik hoop dat ik er verder mee kan.
Als ik dit lees, neem ik het je ex eigenlijk niet kwalijk dat hij niet is gebleven. Toegegeven, de manier waarop verdient alles behalve een schoonheidsprijs. Maar als je na 6 maanden relatie al met zoveel gedoe te maken krijgt vind ik het niet vreemd dat je het niet meer ziet zitten. Daarbij vind ik het hele " hij maakte me weer gelukkig, door hem geloofde ik weer in de liefde" een behoorlijk zware last voor de schouders van een gewone man.
Je kunt het ook positief bekijken. Door dit hele voorval heb je wel ingezien dat het tijd is om hulp in te schakelen. Verder eens met bovenstaande reacties, zorg eerst voor jezelf, voor je weer aan een relatie begint.
Ik lees een paar weken mee op dit forum en heb lang getwijfeld of ik mijn verhaal kwijt wil..maar bij deze toch maar een poging.
Ik was ontzettend verliefd en dit zorgde ervoor dat ik me weer veel beter voelde.
De eerste 6 maanden gingen geweldig. Ik was de ware voor hem en hij voor mij. Hij wilde zelfs mijn naam laten tatoeeren op zijn arm. Ik was de moeder van zijn kinderen etc. etc. Hij heeft er alles aan gedaan om er voor te zorgen dat ik weer in de liefde kon geloven.
Echter na die 6 maanden viel ik weer terug in mijn depressie. Alle energie ging in mijn werk zitten, ik wilde geen andere mensen meer zien, kon niet meer slapen, was angstig, dronk te veel alcohol en zag het leven helemaal niet meer zitten. Al die tijd is hij ontzettend lief voor me geweest en heeft hij me enorm gesteund. Hij was de enige die wist hoe slecht het met mij ging. Hij bleef ook in onze liefde geloven en heeft tot op de laatste week gezegd dat ik de ware voor hem was.
Los van mijn depressie leek het tussen ons goed te zitten tot we ongeveer een maand geleden ruzie kregen en hij wegliep en de hele nacht niet meer terugkwam. Toen hij de volgende avond weer naar huis kwam maakte hij het uit. Er was iets geknapt bij hem vanwege de ruzie.
Ik ben toen naar mijn ouders gegaan. Heb alles verteld wat er gebeurd is en heb gelijk hulp gekregen van een psycholoog en zit inmiddels ook aan de anti-depressiva. Ik werk hard aan mezelf en merk dat het nu alweer een stuk beter met me gaat.
Twee weken geleden kwam ik erachter dat mijn ex ook vreemdging en alweer een nieuwe vriendin heeft. Dit heeft mijn hart gebroken. Dit had ik echt niet van hem verwacht. Hij heeft zo zijn beste gedaan om mijn vertrouwen te winnen.
Wat is nou mijn vraag? Dat weet ik eigenlijk niet zo goed. Ik kom erg veel wijze raad tegen op dit forum. Ik hoop dat jullie mij ook raad kunnen geven. Misschien zodat ik weer vertrouwen kan hebben in de toekomst/mannen. De situatie van een andere kant belichten etc. etc. Alles is welkom. Ik hoop dat ik er verder mee kan.
Als ik dit lees, neem ik het je ex eigenlijk niet kwalijk dat hij niet is gebleven. Toegegeven, de manier waarop verdient alles behalve een schoonheidsprijs. Maar als je na 6 maanden relatie al met zoveel gedoe te maken krijgt vind ik het niet vreemd dat je het niet meer ziet zitten. Daarbij vind ik het hele " hij maakte me weer gelukkig, door hem geloofde ik weer in de liefde" een behoorlijk zware last voor de schouders van een gewone man.
Je kunt het ook positief bekijken. Door dit hele voorval heb je wel ingezien dat het tijd is om hulp in te schakelen. Verder eens met bovenstaande reacties, zorg eerst voor jezelf, voor je weer aan een relatie begint.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
vrijdag 20 november 2009 om 21:44
@ lolapoeza: Ja daar heb je wel gelijk in. Achteraf zie ik dat ook. Toen ik er midden in zat heb ik niet beseft welke last ik op zijn schouders heb gelegd. Ik snap nu dat ik alleen mezelf gelukkig kan maken. Misschien heb ik die last niet eens zozeer bij hem neergelegd, maar hij heeft hem wel op zich genomen. En dat is heel zwaar voor hem geweest.
De andere kant is natuurlijk dat er blijkbaar een relatie-breuk voor nodig was om hulp in te schakelen. Ik vertrouw er op dat ik hier veel sterker uit kom. Ik vind het alleen heel erg dat dit me mijn relatie gekost heeft.
De andere kant is natuurlijk dat er blijkbaar een relatie-breuk voor nodig was om hulp in te schakelen. Ik vertrouw er op dat ik hier veel sterker uit kom. Ik vind het alleen heel erg dat dit me mijn relatie gekost heeft.
vrijdag 20 november 2009 om 21:58
Letgo, zoals jij jouw situatie beschrijft, had je je handen vol aan jezelf. Dat was teveel voor je relatie, en dat is jammer. Maar zoals je zelf schrijft ben je daarna een hoop dingen gaan oppakken om je eigen situatie te verbeteren.
Waarom zou je dan geen vertrouwen in de toekomst, en ook in "mannen" (de kans op een succesvolle relatie) kunnen hebben? De bent nu bezig met het veranderen van de belangrijkste reden dat het in het verleden niet goed ging, jezelf. Dat lijkt me een heel goed ding! Je geeft jezelf nu kansen, dat is nog beter dan dat een ander je een kans geeft.
Waarom zou je dan geen vertrouwen in de toekomst, en ook in "mannen" (de kans op een succesvolle relatie) kunnen hebben? De bent nu bezig met het veranderen van de belangrijkste reden dat het in het verleden niet goed ging, jezelf. Dat lijkt me een heel goed ding! Je geeft jezelf nu kansen, dat is nog beter dan dat een ander je een kans geeft.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
vrijdag 20 november 2009 om 22:51
Ergens kan ik wel denken 'liever gelukkig en alleen, dan met ex en ongelukkig'. Want ja zo was de situatie natuurlijk wel. Ik weet nu dat ik eerst zelf hier helemaal uit moet komen. Ik wil dus ook helemaal niet bezig zijn met andere mannen. Maar diep van binnen is er de angst om alleen te blijven. En ik vind het nu erg moeilijk om hem los te laten. Juist nu heb ik het gevoel dat ik zijn steun meer nodig heb dan ooit. Maar dat ik het al een maand red zonder hem en nog steeds 'overleef' geeft me ook wel zelfvertrouwen.
vrijdag 20 november 2009 om 23:25
Letgo, ik zal je vertellen, het IS ook eng om alleen te zijn.
Zeker als je het niet gewend bent
Maar neem van me aan....als je het toelaat (dat je het gewoon eng vind zo af en toe) en je doet het toch je vanzelf gaat zien dat het eigenlijk helemaal niet zo eng is.
De zon gaat gewoon weer op, en elke dag dat de zon weer opkomt is als een overwinning op jezelf.
En dan is het ineens niet zo eng meer....
En dan dan zal je ook zien dat he helemaal geen steun nodig hebt van een vreemdgaande ex.
En dan zal hem loslaten ook ineens een stuk makkelijker gaan.
Gewoon dag voor dag leven, jezelf doelen stellen die haalbaar zijn,,,,,dat kan je,,,,echt!
Zeker als je het niet gewend bent
Maar neem van me aan....als je het toelaat (dat je het gewoon eng vind zo af en toe) en je doet het toch je vanzelf gaat zien dat het eigenlijk helemaal niet zo eng is.
De zon gaat gewoon weer op, en elke dag dat de zon weer opkomt is als een overwinning op jezelf.
En dan is het ineens niet zo eng meer....
En dan dan zal je ook zien dat he helemaal geen steun nodig hebt van een vreemdgaande ex.
En dan zal hem loslaten ook ineens een stuk makkelijker gaan.
Gewoon dag voor dag leven, jezelf doelen stellen die haalbaar zijn,,,,,dat kan je,,,,echt!
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
zaterdag 21 november 2009 om 10:30
idd je nu beter voelen is tof, maar probeer n half jaar 'stabiel' te leven voor je je in iets nieuws stort, wat dat ook is. Kleine stapjes, en met name: volhouden. En bedenken waar op te letten, dat je n slechtere periode kan zien aankomen/opvangen, n soort plan voor wat te doen mocht het weer minder gaan.
Slow and Steady wins the race.
Slow and Steady wins the race.
