
Wijze raad zou fijn zijn...
vrijdag 20 november 2009 om 21:03
Ik lees een paar weken mee op dit forum en heb lang getwijfeld of ik mijn verhaal kwijt wil..maar bij deze toch maar een poging.
Ongeveer 3 jaar geleden heb ik een aantal dingen meegemaakt waardoor ik in een depressie raakte. Mijn toenmalige vriend kon er lastig mee omgaan en is er met een ander vandoor gegaan (na 8 maanden vreemdgaan). Hierdoor raakte ik nog dieper in de put tot ik een nieuwe man ontmoette. Ik was ontzettend verliefd en dit zorgde ervoor dat ik me weer veel beter voelde.
De eerste 6 maanden gingen geweldig. Ik was de ware voor hem en hij voor mij. Hij wilde zelfs mijn naam laten tatoeeren op zijn arm. Ik was de moeder van zijn kinderen etc. etc. Hij heeft er alles aan gedaan om er voor te zorgen dat ik weer in de liefde kon geloven.
Echter na die 6 maanden viel ik weer terug in mijn depressie. Alle energie ging in mijn werk zitten, ik wilde geen andere mensen meer zien, kon niet meer slapen, was angstig, dronk te veel alcohol en zag het leven helemaal niet meer zitten. Al die tijd is hij ontzettend lief voor me geweest en heeft hij me enorm gesteund. Hij was de enige die wist hoe slecht het met mij ging. Hij bleef ook in onze liefde geloven en heeft tot op de laatste week gezegd dat ik de ware voor hem was.
Los van mijn depressie leek het tussen ons goed te zitten tot we ongeveer een maand geleden ruzie kregen en hij wegliep en de hele nacht niet meer terugkwam. Toen hij de volgende avond weer naar huis kwam maakte hij het uit. Er was iets geknapt bij hem vanwege de ruzie.
Ik ben toen naar mijn ouders gegaan. Heb alles verteld wat er gebeurd is en heb gelijk hulp gekregen van een psycholoog en zit inmiddels ook aan de anti-depressiva. Ik werk hard aan mezelf en merk dat het nu alweer een stuk beter met me gaat.
Twee weken geleden kwam ik erachter dat mijn ex ook vreemdging en alweer een nieuwe vriendin heeft. Dit heeft mijn hart gebroken. Dit had ik echt niet van hem verwacht. Hij heeft zo zijn beste gedaan om mijn vertrouwen te winnen.
Wat is nou mijn vraag? Dat weet ik eigenlijk niet zo goed. Ik kom erg veel wijze raad tegen op dit forum. Ik hoop dat jullie mij ook raad kunnen geven. Misschien zodat ik weer vertrouwen kan hebben in de toekomst/mannen. De situatie van een andere kant belichten etc. etc. Alles is welkom. Ik hoop dat ik er verder mee kan.
Ongeveer 3 jaar geleden heb ik een aantal dingen meegemaakt waardoor ik in een depressie raakte. Mijn toenmalige vriend kon er lastig mee omgaan en is er met een ander vandoor gegaan (na 8 maanden vreemdgaan). Hierdoor raakte ik nog dieper in de put tot ik een nieuwe man ontmoette. Ik was ontzettend verliefd en dit zorgde ervoor dat ik me weer veel beter voelde.
De eerste 6 maanden gingen geweldig. Ik was de ware voor hem en hij voor mij. Hij wilde zelfs mijn naam laten tatoeeren op zijn arm. Ik was de moeder van zijn kinderen etc. etc. Hij heeft er alles aan gedaan om er voor te zorgen dat ik weer in de liefde kon geloven.
Echter na die 6 maanden viel ik weer terug in mijn depressie. Alle energie ging in mijn werk zitten, ik wilde geen andere mensen meer zien, kon niet meer slapen, was angstig, dronk te veel alcohol en zag het leven helemaal niet meer zitten. Al die tijd is hij ontzettend lief voor me geweest en heeft hij me enorm gesteund. Hij was de enige die wist hoe slecht het met mij ging. Hij bleef ook in onze liefde geloven en heeft tot op de laatste week gezegd dat ik de ware voor hem was.
Los van mijn depressie leek het tussen ons goed te zitten tot we ongeveer een maand geleden ruzie kregen en hij wegliep en de hele nacht niet meer terugkwam. Toen hij de volgende avond weer naar huis kwam maakte hij het uit. Er was iets geknapt bij hem vanwege de ruzie.
Ik ben toen naar mijn ouders gegaan. Heb alles verteld wat er gebeurd is en heb gelijk hulp gekregen van een psycholoog en zit inmiddels ook aan de anti-depressiva. Ik werk hard aan mezelf en merk dat het nu alweer een stuk beter met me gaat.
Twee weken geleden kwam ik erachter dat mijn ex ook vreemdging en alweer een nieuwe vriendin heeft. Dit heeft mijn hart gebroken. Dit had ik echt niet van hem verwacht. Hij heeft zo zijn beste gedaan om mijn vertrouwen te winnen.
Wat is nou mijn vraag? Dat weet ik eigenlijk niet zo goed. Ik kom erg veel wijze raad tegen op dit forum. Ik hoop dat jullie mij ook raad kunnen geven. Misschien zodat ik weer vertrouwen kan hebben in de toekomst/mannen. De situatie van een andere kant belichten etc. etc. Alles is welkom. Ik hoop dat ik er verder mee kan.
zaterdag 21 november 2009 om 10:34
@ Summerdance: Dank je voor de bemoedigende woorden. Ik vind het inderdaad eng om alleen te zijn. Alleen is dat inderdaad misschien nog beter dan iets hebben met iemand die vreemdgaat. Dat werkt ook niet erg bevorderlijk voor je zelfvertrouwen. Terwijl zien dat ik het nu al een maand alleen red dat wel werkt.
@ qwertu: Ik weet dat ik nog een lange weg te gaan heb. Maar het aanslaan van de AD en het idee dat ik nu hulp heb, niet meer drink en niet hoef te werken en zonder het schuldgevoel dat ik iemand tekort doe doordat ik geen leuke vriendin kan zijn helpen mij wel om me beter te voelen. Het verschil met toen is wel dat ik de opleving toen haalde uit mijn verliefdheid/ een ander en nu uit mezelf.
@ qwertu: Ik weet dat ik nog een lange weg te gaan heb. Maar het aanslaan van de AD en het idee dat ik nu hulp heb, niet meer drink en niet hoef te werken en zonder het schuldgevoel dat ik iemand tekort doe doordat ik geen leuke vriendin kan zijn helpen mij wel om me beter te voelen. Het verschil met toen is wel dat ik de opleving toen haalde uit mijn verliefdheid/ een ander en nu uit mezelf.