Relaties
alle pijlers
Word moe van langdradigheid
dinsdag 17 juni 2008 om 21:25
Beetje vreemd topic misschien, maar ik vraag me de laatste tijd af of ik de enige ben. Ik word zo moe van langdradigheid. Merk aan mezelf dat dat de laatste tijd erger wordt. Of meer mensen worden langer van stof of mijn geduld raakt op
Ben zelf iemand die graag luistert, maar merk steeds meer dat veel mensen zo ontzettend wollig (=veel praten, weinig zeggen) kunnen vertellen. Of 4x achter elkaar hetzelfde, alleen een beetje anders.
Hoef geen adviezen over hoe ik mensen afkap o.i.d., was alleen benieuwd of meer mensen dit hebben, of dat ik écht de enige ben
Ben zelf iemand die graag luistert, maar merk steeds meer dat veel mensen zo ontzettend wollig (=veel praten, weinig zeggen) kunnen vertellen. Of 4x achter elkaar hetzelfde, alleen een beetje anders.
Hoef geen adviezen over hoe ik mensen afkap o.i.d., was alleen benieuwd of meer mensen dit hebben, of dat ik écht de enige ben
woensdag 18 juni 2008 om 22:04
Haha, leuk topic. Ik ben zelf ook best lang van stof. Ik probeer wel altijd het relevant en boeiend voor de ander te houden en niet alleen over mijn eigen ding te praten. En stel vragen.
Ik heb precies het tegenovergestelde. Dat ik mensen zo gemakszuchtig, saai en oppervlakkig vind. Zo ongeïnterreseerd. Mijn grootste nachtmerrie zou zijn met iemand samen te leven die alles 'niks an' vind. Ik denk dat hoe goed je kunt luisteren ook te maken heeft met je eigen interesses, hoe breed die zijn en hoeveel positieve triggers je hebt. Sommige mensen leven op bij vrijwel ieder onderwerp dat je aan snijd. Anderen kun je met alles proberen te triggeren tot een beetje een leuk levendig gesprek en dan nog komt er niets uit. Na een tijdje verlies ik dan mijn interesse, niet alleen in het gesprek maar als dat vaak voorkomt en dingen eigenlijk nooit 'aan slaan' ook in de persoon.
Waar ik me wel aan stoor is gebrek aan uitdrukkings vaardigheid. Gaat dan niet om hoe lang, maar om hoe beroerd (hoewel dat wel erger is als het ook nog lang duurt). Als mensen bijvoorbeeld heel erg saai zijn, of geen rekening houden met de luisterende persoon. (Een uur vertellen over je postzegelverzameling boeit nou eenmaal niemand). Maar dat vind ik niet per se onder langdradigheid vallen. Eerder onder beperkt inschattingsvermogen. M.a.w. lang en inhoudelijk mag, kort en inhoudelijk mag ook, lang en stom mag niet en kort en stom mag al helemaal niet.
Wat ik dus STOMMMM vind is dat zo'n korte spanningsboog (nee nee niet meer dan 3 regels hoor) in onze huidige maatschappij beloond schijnt te worden. Liever een vrolijk blaatschaap dan diepgang en intelligentie want das allemaal maar lastig en moeilijk. Dat vind ik dan weer onderontwikkeld over komen dat iemand dat niet weet te waarderen. Stupidity only hurts when its placed next to intelligence. Tsja, dat verklaart een hoop natuurlijk.
Ik heb precies het tegenovergestelde. Dat ik mensen zo gemakszuchtig, saai en oppervlakkig vind. Zo ongeïnterreseerd. Mijn grootste nachtmerrie zou zijn met iemand samen te leven die alles 'niks an' vind. Ik denk dat hoe goed je kunt luisteren ook te maken heeft met je eigen interesses, hoe breed die zijn en hoeveel positieve triggers je hebt. Sommige mensen leven op bij vrijwel ieder onderwerp dat je aan snijd. Anderen kun je met alles proberen te triggeren tot een beetje een leuk levendig gesprek en dan nog komt er niets uit. Na een tijdje verlies ik dan mijn interesse, niet alleen in het gesprek maar als dat vaak voorkomt en dingen eigenlijk nooit 'aan slaan' ook in de persoon.
Waar ik me wel aan stoor is gebrek aan uitdrukkings vaardigheid. Gaat dan niet om hoe lang, maar om hoe beroerd (hoewel dat wel erger is als het ook nog lang duurt). Als mensen bijvoorbeeld heel erg saai zijn, of geen rekening houden met de luisterende persoon. (Een uur vertellen over je postzegelverzameling boeit nou eenmaal niemand). Maar dat vind ik niet per se onder langdradigheid vallen. Eerder onder beperkt inschattingsvermogen. M.a.w. lang en inhoudelijk mag, kort en inhoudelijk mag ook, lang en stom mag niet en kort en stom mag al helemaal niet.
Wat ik dus STOMMMM vind is dat zo'n korte spanningsboog (nee nee niet meer dan 3 regels hoor) in onze huidige maatschappij beloond schijnt te worden. Liever een vrolijk blaatschaap dan diepgang en intelligentie want das allemaal maar lastig en moeilijk. Dat vind ik dan weer onderontwikkeld over komen dat iemand dat niet weet te waarderen. Stupidity only hurts when its placed next to intelligence. Tsja, dat verklaart een hoop natuurlijk.
woensdag 18 juni 2008 om 22:23
Ik had ook al eens een soortgelijjk topic geopend onder de titel 'jezelf een spiegel voorhouden'.
Komt een beetje op hetzelfde neer. Mensen die zich blijkbaar nooit eens afvragen of die ander wel zit te wachten op zo'n langdradig, gedetailleerd verhaal.
Dat je het nu vaker opmerkt heeft misschien ook te maken met dat je zelf steeds bewuster in het leven staat. Dat is tenminste mijn eigen ervaring. Maar waarom je het opmerkt maakt eigenlijk niet zoveel uit, je merkt het op en het irriteert je. Ik begrijp dat helemaal.
Ook ik zit niet te wachten op iemand die uitgebreid zijn werkdag zit te vertellen en zeker niet als het over ITC toestanden gaat!
Of zelfs soms discussieert met zijn/haar partner of ze op vakantie om 10 uur of kwart over 10 richting zee gingen! Lekker belangrijk.
Waarom doen mensen dat?
Lastig om het aan te pakken. Er was op mijn topic wel een goede tip: 'graag de verkorte versie!'. Dat vond ik wel een leuke.
Komt een beetje op hetzelfde neer. Mensen die zich blijkbaar nooit eens afvragen of die ander wel zit te wachten op zo'n langdradig, gedetailleerd verhaal.
Dat je het nu vaker opmerkt heeft misschien ook te maken met dat je zelf steeds bewuster in het leven staat. Dat is tenminste mijn eigen ervaring. Maar waarom je het opmerkt maakt eigenlijk niet zoveel uit, je merkt het op en het irriteert je. Ik begrijp dat helemaal.
Ook ik zit niet te wachten op iemand die uitgebreid zijn werkdag zit te vertellen en zeker niet als het over ITC toestanden gaat!
Of zelfs soms discussieert met zijn/haar partner of ze op vakantie om 10 uur of kwart over 10 richting zee gingen! Lekker belangrijk.
Waarom doen mensen dat?
Lastig om het aan te pakken. Er was op mijn topic wel een goede tip: 'graag de verkorte versie!'. Dat vond ik wel een leuke.
woensdag 18 juni 2008 om 22:27
Details als hoe laat je iets ging doen lijken me ook niet boeiend. Maar gaat het dan om langdradigheid of om inhoudelijke saaiheid? Als mensen bijvoorbeeld alle 350 vakantiefoto's willen laten zien vind ik dat ook heel saai. Vooral als het ook nog eens geen bijzondere foto's zijn (10x hetzelfde, slecht gefotografeerd) maar dat ligt er dan aan dat zo lang van hetzelfde gewoon niet boeiend is. Niet aan hoe lang het duurt.
woensdag 18 juni 2008 om 22:36
quote:fleurtje schreef op 18 juni 2008 @ 22:26:
Langdradigheid heeft geen donder met diepgang en intelligentie te maken.
Niet in alle gevallen. Langdradigheid heeft ook niet altijd met saaiheid en veel details te maken. Sommige mensen hebben ook meer te vertellen dan anderen. Als je zelf wel veel interesses hebt, is het logisch dat je dan ook meer van belang vind om erbij te vermelden. Als jij zelf geen interesses hebt dan vind ik niet dat je alle andere mensen stom moet vinden omdat ze saai vertellen, dingen zijn niet wat ze zijn, dingen zijn wat jij er in ziet.
Heeft ook wel met hoe je tegen het leven aan kijkt te maken. En met doelen stellen. Simpel voorbeeld. Ik stelde pas als doel om zelf sieraden te gaan maken. Tot dat ik dat doel had waren sieraden, losse onderdeeltjes, niet boeiend voor mij. Toen ik dat doel had, werden dingen die ik anders weggeflikkerd had en als nutteloze onzin gezien had ineens leuk. Een ouwe kapotte tas waar super leuke kraaltjes en dingetjes aan zaten, die kapotte oorbellen met wel heel mooie hangertjes, ineens werd het bruikbaar. Als iemand over hypotheken praat, kan ik denken, ver van mn bed show, gaaaap. Ik kan ook ooit het doel hebben gesteld zelf een huis te kopen, en denken hee. Dit is handige informatie, ff opletten.
Met andere woorden je hebt doelen en vooruit denken nodig + enige emphatie en interesse in de ander, wat volgens mij dan weer wel nauw verbonden is met zowel intelligentie als diepgang, om anderen en hun geleuter boeiend te kunnen vinden. Het is alsof je een punt ergens op een blaadje hebt gezet en alsof alle info die je verder mee krijgt, alle stappen die je zet dan de weg naar dat punt gaan vormen. Dan is het niet meer gelul in de ruimte, maar gelul richting een bepaald punt. That does make the difference. Ik heb wel de indruk dat mensen met intelligentie en diepgang daar net wat meer mee bezig zijn en in slagen.
Langdradigheid heeft geen donder met diepgang en intelligentie te maken.
Niet in alle gevallen. Langdradigheid heeft ook niet altijd met saaiheid en veel details te maken. Sommige mensen hebben ook meer te vertellen dan anderen. Als je zelf wel veel interesses hebt, is het logisch dat je dan ook meer van belang vind om erbij te vermelden. Als jij zelf geen interesses hebt dan vind ik niet dat je alle andere mensen stom moet vinden omdat ze saai vertellen, dingen zijn niet wat ze zijn, dingen zijn wat jij er in ziet.
Heeft ook wel met hoe je tegen het leven aan kijkt te maken. En met doelen stellen. Simpel voorbeeld. Ik stelde pas als doel om zelf sieraden te gaan maken. Tot dat ik dat doel had waren sieraden, losse onderdeeltjes, niet boeiend voor mij. Toen ik dat doel had, werden dingen die ik anders weggeflikkerd had en als nutteloze onzin gezien had ineens leuk. Een ouwe kapotte tas waar super leuke kraaltjes en dingetjes aan zaten, die kapotte oorbellen met wel heel mooie hangertjes, ineens werd het bruikbaar. Als iemand over hypotheken praat, kan ik denken, ver van mn bed show, gaaaap. Ik kan ook ooit het doel hebben gesteld zelf een huis te kopen, en denken hee. Dit is handige informatie, ff opletten.
Met andere woorden je hebt doelen en vooruit denken nodig + enige emphatie en interesse in de ander, wat volgens mij dan weer wel nauw verbonden is met zowel intelligentie als diepgang, om anderen en hun geleuter boeiend te kunnen vinden. Het is alsof je een punt ergens op een blaadje hebt gezet en alsof alle info die je verder mee krijgt, alle stappen die je zet dan de weg naar dat punt gaan vormen. Dan is het niet meer gelul in de ruimte, maar gelul richting een bepaald punt. That does make the difference. Ik heb wel de indruk dat mensen met intelligentie en diepgang daar net wat meer mee bezig zijn en in slagen.
woensdag 18 juni 2008 om 23:06
Pfff Noblesse. Jij bent ook precies wat ik bedoel...langdradig!
Zelfs in hoe je schrijft
Ik ben het wel met je eens voor wat betreft het punt empathie en interesse in de ander.
Maar diepgang en intelligentie staan daar toch echt los van. Of denk je soms dat alle intelligente mensen met diepgang altijd geboeid luisteren naar alle verhalen van een collega over zijn zwager's vrouw die tijdens de vakantie met haar zoontje die net ziek geweest was net als haar nichtje dat...etc. etc.?
Misschien líjkt dat soms zo, maar dan ligt het meer aan de beleefdheid en het geduld van de toehoorder, da's weer wat anders.
En ja als het over je éigen zwager gaat, of als het zoontje dezelfde ziekte had als de jouwe o.i.d. dan is het wat anders want: raakvlak. Dan is het boeiend.
Punt is dat veel mensen inlevingsvermogen ontberen en gewoon maar doorlullen zonder dat ze in de gaten hebben dat hun belevenissen geen enkele raakvlak hebben met die van hun toehoorder.
En dat vind ik dan vermoeiend.
Zelfs in hoe je schrijft
Ik ben het wel met je eens voor wat betreft het punt empathie en interesse in de ander.
Maar diepgang en intelligentie staan daar toch echt los van. Of denk je soms dat alle intelligente mensen met diepgang altijd geboeid luisteren naar alle verhalen van een collega over zijn zwager's vrouw die tijdens de vakantie met haar zoontje die net ziek geweest was net als haar nichtje dat...etc. etc.?
Misschien líjkt dat soms zo, maar dan ligt het meer aan de beleefdheid en het geduld van de toehoorder, da's weer wat anders.
En ja als het over je éigen zwager gaat, of als het zoontje dezelfde ziekte had als de jouwe o.i.d. dan is het wat anders want: raakvlak. Dan is het boeiend.
Punt is dat veel mensen inlevingsvermogen ontberen en gewoon maar doorlullen zonder dat ze in de gaten hebben dat hun belevenissen geen enkele raakvlak hebben met die van hun toehoorder.
En dat vind ik dan vermoeiend.
woensdag 18 juni 2008 om 23:51
Ik denk dat het ook van invloed is of je introvert of extravert bent. Extraverte mensen krijgen energie van veel mensen om zich heen, hoe meer drukte hoe beter. Introverte mensen laden juist de batterij weer op bij rust en stilte, even geen getetter aan hun hoofd.
Zet je die twee bij elkaar dan maken ze elkaar gek. De extraverte persoon zal een geanimeerd gesprek beginnen en wellicht extra haar best doen door zoveel mogelijk details te vertellen om dat 'stille meisje' een beetje los te krijgen. De introverte persoon wordt daar doodmoe van en zal juist stiller worden (batterijtje raakt leeg). Hierop gaat de extraverte persoon nog meer haar best doen om een beetje leven in de brouwerij te brengen, de introverte gaat nog glaziger kijken etc, etc. Dat introverte mensen meestal goed kunnen luisteren en zich goed kunnen inleven in een ander, maakt het voor hen extra vermoeiend.
Als mijn schoonmoeder op bezoek komt, dan is zij non-stop twee uur lang aan het woord. Alle details van een weekje vakantie komen aan bod, van alle maaltijden die ze heeft gegeten tot aan alle mensen die ze ontmoet heeft en wat ze over deze mensen te weten is gekomen. Na afloop heeft ze een heel gezellige middag gehad, lekker gekletst en een goed gesprek gehad. Mijn vriend en ik zijn gesloopt en moeten echt even bijkomen als ze weer weg is. Als we zelf al iets hebben kunnen vertellen, dan wordt er nauwelijks naar geluisterd of ze vraagt vijf minuten later naar wat je net verteld hebt.
Ook leuk: Je laat iets zien in huis wat nieuw is, bijvoorbeeld de keuken. Reactie schoonmoeder: "Weet je wie ook een mooie keuken heeft...." Daarna krijg je in detail te horen hoe de keuken van de dochter van een vriendin eruit ziet, terwijl je inwendig roept "Zeg iets over ONZE keuken!!" (Inmiddels kan ik er wel om lachen )
Zet je die twee bij elkaar dan maken ze elkaar gek. De extraverte persoon zal een geanimeerd gesprek beginnen en wellicht extra haar best doen door zoveel mogelijk details te vertellen om dat 'stille meisje' een beetje los te krijgen. De introverte persoon wordt daar doodmoe van en zal juist stiller worden (batterijtje raakt leeg). Hierop gaat de extraverte persoon nog meer haar best doen om een beetje leven in de brouwerij te brengen, de introverte gaat nog glaziger kijken etc, etc. Dat introverte mensen meestal goed kunnen luisteren en zich goed kunnen inleven in een ander, maakt het voor hen extra vermoeiend.
Als mijn schoonmoeder op bezoek komt, dan is zij non-stop twee uur lang aan het woord. Alle details van een weekje vakantie komen aan bod, van alle maaltijden die ze heeft gegeten tot aan alle mensen die ze ontmoet heeft en wat ze over deze mensen te weten is gekomen. Na afloop heeft ze een heel gezellige middag gehad, lekker gekletst en een goed gesprek gehad. Mijn vriend en ik zijn gesloopt en moeten echt even bijkomen als ze weer weg is. Als we zelf al iets hebben kunnen vertellen, dan wordt er nauwelijks naar geluisterd of ze vraagt vijf minuten later naar wat je net verteld hebt.
Ook leuk: Je laat iets zien in huis wat nieuw is, bijvoorbeeld de keuken. Reactie schoonmoeder: "Weet je wie ook een mooie keuken heeft...." Daarna krijg je in detail te horen hoe de keuken van de dochter van een vriendin eruit ziet, terwijl je inwendig roept "Zeg iets over ONZE keuken!!" (Inmiddels kan ik er wel om lachen )
Ik vind hier dingen van.
donderdag 19 juni 2008 om 06:56
Flow88, grappig, jij bent ook precies wat ik bedoel. Je kan zelfs op een beeldscherm niet luisteren. Je herhaalt wat ik zei en zegt dat je het niet met me eens bent dus iets zegt me dat begrijpend lezen je ding niet is. Wellicht hetzelfde voor begrijpend luisteren. Ik kan me best voorstellen dat wanneer je zo gehecht bent aan je eigen denken en mening dat je niet eens hoort wat een ander zegt (of typt) dat het dan saai wordt. Je bent immers helemaal niet aan het luisteren, je bent aan het anticiperen op wat je zelf al dacht. En dat kan best saai zijn.
donderdag 19 juni 2008 om 07:11
@ Sabeltandcavia, dat onderscheid introvert/extravert speelt denk ik zeker een rol. Iedereen vind mij juist introvert. Als ik ook maar de lichtste hint krijg dat mensen het niet boeiend vinden zeg ik niks meer. En omdat de meeste mensen nu eenmaal maar 1 minuut echt naar een ander kunnen/willen luisteren, uit ik mijn stiekem toch wel extraversie nooit. Ik vraag me af hoeveel extraverte mensen eigenlijk stiekem introvert zijn (maar uit onzekerheid maar doorlullen omdat introversie nogal een ondergewaardeerde eigenschap is) en andersom.
Ik denk dat dat met politieke correctheid te maken heeft. Enerzijds willen we iets van iemand weten, om ons meer op ons gemak te voelen en te besluiten wat we van die persoon vinden. Anderszijds zijn de meeste mensen niet oprecht geinterreseerd in de ander en verwachten ze dat die ander het kort bondig en relevant houdt. Maar wat voor de 1 relevant is hoeft dat voor de ander niet te zijn. Als iemand weinig praat is die stil, raar of contactgestoord. Als iemand veel praat, dan is het een aandachtszieke, een vermoeiende ouwehoer etc. Als iemand alleen zegt wat de ander wil horen, is het een masochist. Die verteld dus alleen voor een anders luistergenot. Nou goed, wat vind je daarvan, ik heb liever iemand die zichzelf een beetje is, inclusief imperfecties. Over het algemeen word extraversie toch meer gewaardeerd dan introversie, maar volgens mij is dat binnen vertrouwdere contacten niet meer zo en hou je dan beter je bek.
Ik word zelf best moe van dat eeuwige negatieve geoordeel. Je kan het eigenlijk sowieso nooit goed doen. Wellllllllll.... dan maar lekker niet. *en lult vrolijk verder*
Ik denk dat dat met politieke correctheid te maken heeft. Enerzijds willen we iets van iemand weten, om ons meer op ons gemak te voelen en te besluiten wat we van die persoon vinden. Anderszijds zijn de meeste mensen niet oprecht geinterreseerd in de ander en verwachten ze dat die ander het kort bondig en relevant houdt. Maar wat voor de 1 relevant is hoeft dat voor de ander niet te zijn. Als iemand weinig praat is die stil, raar of contactgestoord. Als iemand veel praat, dan is het een aandachtszieke, een vermoeiende ouwehoer etc. Als iemand alleen zegt wat de ander wil horen, is het een masochist. Die verteld dus alleen voor een anders luistergenot. Nou goed, wat vind je daarvan, ik heb liever iemand die zichzelf een beetje is, inclusief imperfecties. Over het algemeen word extraversie toch meer gewaardeerd dan introversie, maar volgens mij is dat binnen vertrouwdere contacten niet meer zo en hou je dan beter je bek.
Ik word zelf best moe van dat eeuwige negatieve geoordeel. Je kan het eigenlijk sowieso nooit goed doen. Wellllllllll.... dan maar lekker niet. *en lult vrolijk verder*
donderdag 19 juni 2008 om 09:32
quote:Noblesse_Oblige schreef op 19 juni 2008 @ 06:56:
Flow88, grappig, jij bent ook precies wat ik bedoel. Je kan zelfs op een beeldscherm niet luisteren. Je herhaalt wat ik zei en zegt dat je het niet met me eens bent dus iets zegt me dat begrijpend lezen je ding niet is. Wellicht hetzelfde voor begrijpend luisteren. Ik kan me best voorstellen dat wanneer je zo gehecht bent aan je eigen denken en mening dat je niet eens hoort wat een ander zegt (of typt) dat het dan saai wordt. Je bent immers helemaal niet aan het luisteren, je bent aan het anticiperen op wat je zelf al dacht. En dat kan best saai zijn.
Hey Noblesse, deze reactie zet mij wel aan het denken...
Hoewel mezelf zeker wel beschouw als iemand die begrijpend leest en luistert, denk ik toch ook wel dat ik mensen die ongebreideld over -in mijn ogen- oninteressante details praten, (te) snel in het hokje "vermoeiend" stop. Goed voorbeeld hiervan: de schoonmoeder die Sabeltandcavia beschrijft (herkenbaar haha)
Wat jij stelt: dat ik dan niet meer luister, maar anticipeer op mijn eigen gedachten, klopt eigenlijk wel. En dat is misschien best arrogant :-S
Ik heb daarom jouw andere posts nogmaals gelezen, zonder vooringenomenheid. Toch vind ik ze nog steeds verwarrend, en snap niet helemaal wat je bedoelt.
Hoe krijg jij het dan voorelkaar om je je voor ieders belevenisen altijd voor 100% te interesseren? Zelfs als het totaal geen raakvlakken heeft met jezelf? Je geeft zelf ook aan dat de meeste mensen maar maximal een minuut naar jou willen luisteren, en dat je zelf je mond houdt als je merkt dat een ander niet luistert. Vind jij dat niet vervelend dan? Hoe benader jij bijvoorbeeld mensen zoals de schoonmoeder van Sabeltandcavia?
Ik ben echt oprecht benieuwd Noblesse. En ik bedoel dit dus niet sarcastisch o.i.d. want als je mij dit kunt uitleggen dan heb ik dus echt iets belangrijks geleerd waar ik in het dagelijks leven veel profijt van zou kunnen hebben.
Ik hoop dat je het nog een keer wilt uitleggen, misschien in andere bewoordingen zodat iemand als ik ze kan begrijpen?
thanks,
Flow88, grappig, jij bent ook precies wat ik bedoel. Je kan zelfs op een beeldscherm niet luisteren. Je herhaalt wat ik zei en zegt dat je het niet met me eens bent dus iets zegt me dat begrijpend lezen je ding niet is. Wellicht hetzelfde voor begrijpend luisteren. Ik kan me best voorstellen dat wanneer je zo gehecht bent aan je eigen denken en mening dat je niet eens hoort wat een ander zegt (of typt) dat het dan saai wordt. Je bent immers helemaal niet aan het luisteren, je bent aan het anticiperen op wat je zelf al dacht. En dat kan best saai zijn.
Hey Noblesse, deze reactie zet mij wel aan het denken...
Hoewel mezelf zeker wel beschouw als iemand die begrijpend leest en luistert, denk ik toch ook wel dat ik mensen die ongebreideld over -in mijn ogen- oninteressante details praten, (te) snel in het hokje "vermoeiend" stop. Goed voorbeeld hiervan: de schoonmoeder die Sabeltandcavia beschrijft (herkenbaar haha)
Wat jij stelt: dat ik dan niet meer luister, maar anticipeer op mijn eigen gedachten, klopt eigenlijk wel. En dat is misschien best arrogant :-S
Ik heb daarom jouw andere posts nogmaals gelezen, zonder vooringenomenheid. Toch vind ik ze nog steeds verwarrend, en snap niet helemaal wat je bedoelt.
Hoe krijg jij het dan voorelkaar om je je voor ieders belevenisen altijd voor 100% te interesseren? Zelfs als het totaal geen raakvlakken heeft met jezelf? Je geeft zelf ook aan dat de meeste mensen maar maximal een minuut naar jou willen luisteren, en dat je zelf je mond houdt als je merkt dat een ander niet luistert. Vind jij dat niet vervelend dan? Hoe benader jij bijvoorbeeld mensen zoals de schoonmoeder van Sabeltandcavia?
Ik ben echt oprecht benieuwd Noblesse. En ik bedoel dit dus niet sarcastisch o.i.d. want als je mij dit kunt uitleggen dan heb ik dus echt iets belangrijks geleerd waar ik in het dagelijks leven veel profijt van zou kunnen hebben.
Ik hoop dat je het nog een keer wilt uitleggen, misschien in andere bewoordingen zodat iemand als ik ze kan begrijpen?
thanks,
donderdag 19 juni 2008 om 10:00
quote:Noblesse_Oblige schreef op 18 juni 2008 @ 22:36:
[...]
. Ik heb wel de indruk dat mensen met intelligentie en diepgang daar net wat meer mee bezig zijn en in slagen.
Ik heb heel veel interesses en zelfs ook nog diepgang. Als iemand interessant weet te vertellen, is het ook leuk. Maar je merkt toch vaak dat het de langdradige mensen zijn die een half uur over iets doen dat ook in vijf minuten kan. En dat heeft niks met gebrek aan interesse en diepgang te maken. Dat soort mensen hoort zichzelf nou eenmaal graag praten.
Ook een kenmerk van langdradige mensen: ze horen niet wat anderen zeggen, gaan daar niet op in, horen alleen zichzelf. Op het moment dat ze merken dat de 'gesprekspartner' ook veel van het onderwerp weet, haakt de langdradige persoon vaak af, het is voor hem/haar dan niet meer interessant. Elke toevoeging van de 'gesprekspartner' wordt terzijde geschoven.
Gesprekspartner zet ik steeds tussen aanhalingstekens, omdat het natuurlijk geen wérkelijke gesprekspartner is: het is slechts publiek dat niet geacht wordt iets anders dan 'oh' en 'ah' te zeggen.
[...]
. Ik heb wel de indruk dat mensen met intelligentie en diepgang daar net wat meer mee bezig zijn en in slagen.
Ik heb heel veel interesses en zelfs ook nog diepgang. Als iemand interessant weet te vertellen, is het ook leuk. Maar je merkt toch vaak dat het de langdradige mensen zijn die een half uur over iets doen dat ook in vijf minuten kan. En dat heeft niks met gebrek aan interesse en diepgang te maken. Dat soort mensen hoort zichzelf nou eenmaal graag praten.
Ook een kenmerk van langdradige mensen: ze horen niet wat anderen zeggen, gaan daar niet op in, horen alleen zichzelf. Op het moment dat ze merken dat de 'gesprekspartner' ook veel van het onderwerp weet, haakt de langdradige persoon vaak af, het is voor hem/haar dan niet meer interessant. Elke toevoeging van de 'gesprekspartner' wordt terzijde geschoven.
Gesprekspartner zet ik steeds tussen aanhalingstekens, omdat het natuurlijk geen wérkelijke gesprekspartner is: het is slechts publiek dat niet geacht wordt iets anders dan 'oh' en 'ah' te zeggen.
donderdag 19 juni 2008 om 21:51
Ben het volledig met Fleurtje eens. Dat ik niet álles interessant vind wat anderen vertellen heeft niks met intelligentie te maken. Ik vind 't juist intelligent als je hoofdzaken van bijzaken kunt onderscheiden en kunt inschatten welke daarvan leuk en interessant zijn voor je gesprekspartner.
Heeft mijn inziens ook niks te maken met interesses. Ik vind het best leuk om te luisteren naar andermans interesses, maar hoef niet 3 uur achter elkaar een gedetailleerde beschrijving te krijgen over hoe een verwarmingsketel werkt (omdat mijn gesprekspartner dat interessant vindt).
Heeft mijn inziens ook niks te maken met interesses. Ik vind het best leuk om te luisteren naar andermans interesses, maar hoef niet 3 uur achter elkaar een gedetailleerde beschrijving te krijgen over hoe een verwarmingsketel werkt (omdat mijn gesprekspartner dat interessant vindt).
donderdag 19 juni 2008 om 21:55
quote:Noblesse_Oblige schreef op 18 juni 2008 @ 22:36:
[...]
Niet in alle gevallen. Langdradigheid heeft ook niet altijd met saaiheid en veel details te maken. .
lang·dra·dig (bijvoeglijk naamwoord; langdradiger, langdradigst; langdradigheid)
1 zo langdurig dat het vervelend wordt
2 uit lange draden bestaand
Als jij heel vlot en leuk een verhaal kan vertellen met veel details, ben je niet langdradig. Maar met langdradig bedoelen we dus vervelend, niet interessant etc.
[...]
Niet in alle gevallen. Langdradigheid heeft ook niet altijd met saaiheid en veel details te maken. .
lang·dra·dig (bijvoeglijk naamwoord; langdradiger, langdradigst; langdradigheid)
1 zo langdurig dat het vervelend wordt
2 uit lange draden bestaand
Als jij heel vlot en leuk een verhaal kan vertellen met veel details, ben je niet langdradig. Maar met langdradig bedoelen we dus vervelend, niet interessant etc.
vrijdag 20 juni 2008 om 00:32
Soms zou je willen dat je een verhaal kon scannen zoals je ook teksten kunt scannen. Dat je dus over een enorm lang verhaal heen glijdt en de belangrijkste punten eruit vist... bedankt voor je verhaal ik ga snel weer verder!
Maar soms wordt een verhaal juist beter als het langdradig is... voor een goed sappig verhaal moet je de spanningsboog wel goed op kunnenbouwen. Als je meteen met de clou begint is er niks meer aan en had je beter helemaal niks kunnen zeggen.
Maar soms wordt een verhaal juist beter als het langdradig is... voor een goed sappig verhaal moet je de spanningsboog wel goed op kunnenbouwen. Als je meteen met de clou begint is er niks meer aan en had je beter helemaal niks kunnen zeggen.
vrijdag 20 juni 2008 om 09:35
quote:fleurtje schreef op 19 juni 2008 @ 10:00:
[...]
Ook een kenmerk van langdradige mensen: ze horen niet wat anderen zeggen, gaan daar niet op in, horen alleen zichzelf. Op het moment dat ze merken dat de 'gesprekspartner' ook veel van het onderwerp weet, haakt de langdradige persoon vaak af, het is voor hem/haar dan niet meer interessant. Elke toevoeging van de 'gesprekspartner' wordt terzijde geschoven.
Gesprekspartner zet ik steeds tussen aanhalingstekens, omdat het natuurlijk geen wérkelijke gesprekspartner is: het is slechts publiek dat niet geacht wordt iets anders dan 'oh' en 'ah' te zeggen.helemaal mee eens! Heb dat ook meerdere malen zo ondervonden. Vind het ook altijd erg vermoeiend naar dat soort mensen te luisteren en een echt gesprek met ze voeren is vaak onmogelijk.
[...]
Ook een kenmerk van langdradige mensen: ze horen niet wat anderen zeggen, gaan daar niet op in, horen alleen zichzelf. Op het moment dat ze merken dat de 'gesprekspartner' ook veel van het onderwerp weet, haakt de langdradige persoon vaak af, het is voor hem/haar dan niet meer interessant. Elke toevoeging van de 'gesprekspartner' wordt terzijde geschoven.
Gesprekspartner zet ik steeds tussen aanhalingstekens, omdat het natuurlijk geen wérkelijke gesprekspartner is: het is slechts publiek dat niet geacht wordt iets anders dan 'oh' en 'ah' te zeggen.helemaal mee eens! Heb dat ook meerdere malen zo ondervonden. Vind het ook altijd erg vermoeiend naar dat soort mensen te luisteren en een echt gesprek met ze voeren is vaak onmogelijk.
vrijdag 20 juni 2008 om 18:46
quote:tubbetje schreef op 20 juni 2008 @ 00:32:
Maar soms wordt een verhaal juist beter als het langdradig is... voor een goed sappig verhaal moet je de spanningsboog wel goed op kunnenbouwen. Als je meteen met de clou begint is er niks meer aan en had je beter helemaal niks kunnen zeggen.Maar als het bijdraagt aan de sappigheid/spanning van een verhaal, dan noem je 't geen langdradigheid!
Maar soms wordt een verhaal juist beter als het langdradig is... voor een goed sappig verhaal moet je de spanningsboog wel goed op kunnenbouwen. Als je meteen met de clou begint is er niks meer aan en had je beter helemaal niks kunnen zeggen.Maar als het bijdraagt aan de sappigheid/spanning van een verhaal, dan noem je 't geen langdradigheid!
vrijdag 20 juni 2008 om 18:56
Mensen die alleen praten en nooit luisteren vind ik ook irritant. Maar dat ligt dan aan het feit dat ze nooit luisteren niet aan het feit dat ze lang praten. Er zijn ook mensen die lang praten en lang luisteren. Veel nutteloze details... wie bepaald wat nutteloos is? Vergelijk het met seks. Voor de ene mens zijn voeten daarbij niet relevant, voor de poot-fetishist zijn voeten alles en is de seks bijzaak. Met niet seksuele onderwerpen ligt dat hetzelfde. Mensen kunnen weird-assed interesses hebben. En of zij voor jou relevante dingen mee nemen, kan zeker met iets als vakantie heel erg persoonlijk zijn. Misschien denken ze wel gewoon dat iedereen dingen hetzelfde ervaart als hun. Onbewust standpunt van velen...
@ Flow88, kee nou ben ik gesmolten hoor. Wat liev, zo'n reactie als ik net vervelend tegen je zat te doen. (Hee, ik ben ook maar part-time ice queen). Ik ben denk ik gezegend met veel kleine maffe interesses. Dat maakt het makkelijker om mensen en hun eindeloze details boeiend te vinden. Vind ik het onderwerp zelf niet boeiend, vind ik het wel weer boeiend om gedrags experimentjes te doen. Zulke mensen die maar door blijven praten zijn daar uitermate geschikt voor. Bv de effecten van lichaamstaal. Hoevaak je ah, boeiend, vertel verder! kan zeggen zonder dat iemand denkt dat ie genept wordt, wat er gebeurd als je doet of je een rare tic hebt, of en hoe de ander dan reageert. Etc. (Ik kan mezelf goed bezig houden ja).
Wat trouwens ook werkt, is de lichaamstaal aannemen van iemand die luistert, af en toe knikken, en lekker gaan zitten dagdromen (kom je anders ook nooit aan toe...). Ik vind het wel oke hoor. Veel mensen die zoveel lullen verwachten ook niet dat je de hele tijd luistert, zijn ze ook helemaal niet gewend waarschijnlijk. Als het boeiend is luister ik wel de hele tijd. En ik vind dingen al snel boeiend want ik ben met veel dingen bezig of bezig geweest of wil er nog bezig mee gaan zijn, en dan is het al snel relevant voor je.
@ Flow88, kee nou ben ik gesmolten hoor. Wat liev, zo'n reactie als ik net vervelend tegen je zat te doen. (Hee, ik ben ook maar part-time ice queen). Ik ben denk ik gezegend met veel kleine maffe interesses. Dat maakt het makkelijker om mensen en hun eindeloze details boeiend te vinden. Vind ik het onderwerp zelf niet boeiend, vind ik het wel weer boeiend om gedrags experimentjes te doen. Zulke mensen die maar door blijven praten zijn daar uitermate geschikt voor. Bv de effecten van lichaamstaal. Hoevaak je ah, boeiend, vertel verder! kan zeggen zonder dat iemand denkt dat ie genept wordt, wat er gebeurd als je doet of je een rare tic hebt, of en hoe de ander dan reageert. Etc. (Ik kan mezelf goed bezig houden ja).
Wat trouwens ook werkt, is de lichaamstaal aannemen van iemand die luistert, af en toe knikken, en lekker gaan zitten dagdromen (kom je anders ook nooit aan toe...). Ik vind het wel oke hoor. Veel mensen die zoveel lullen verwachten ook niet dat je de hele tijd luistert, zijn ze ook helemaal niet gewend waarschijnlijk. Als het boeiend is luister ik wel de hele tijd. En ik vind dingen al snel boeiend want ik ben met veel dingen bezig of bezig geweest of wil er nog bezig mee gaan zijn, en dan is het al snel relevant voor je.
vrijdag 20 juni 2008 om 20:56
quote:Noblesse_Oblige schreef op 20 juni 2008 @ 18:56:
Wat trouwens ook werkt, is de lichaamstaal aannemen van iemand die luistert, af en toe knikken, en lekker gaan zitten dagdromen (kom je anders ook nooit aan toe...).Ik dagdroom liever in mn eentje. Vind het echt zonde van mijn tijd om zo'n zwatelaar aan te moeten horen, ik laat dat tegenwoordig ook duidelijk merken; door bv naar mijn beeldscherm te blijven kijken, doortypen, wazig ja en nee knikken...
Wat trouwens ook werkt, is de lichaamstaal aannemen van iemand die luistert, af en toe knikken, en lekker gaan zitten dagdromen (kom je anders ook nooit aan toe...).Ik dagdroom liever in mn eentje. Vind het echt zonde van mijn tijd om zo'n zwatelaar aan te moeten horen, ik laat dat tegenwoordig ook duidelijk merken; door bv naar mijn beeldscherm te blijven kijken, doortypen, wazig ja en nee knikken...
vrijdag 20 juni 2008 om 21:55
toch is het vaak dat wanneer je je ergert aan iemand dat jij zelf niet goed in je vel zit.Je kan meer hebben wanneer je je top voelt.
Vaak is het zo dat je de eigenschap van die ander waar jij je aan ergert herkent van jezelf en die als negatief ervaart of dat je zou willen diep down inside dat je je ook zo zou willen manifesteren.
Vaak is het zo dat je de eigenschap van die ander waar jij je aan ergert herkent van jezelf en die als negatief ervaart of dat je zou willen diep down inside dat je je ook zo zou willen manifesteren.
wees jezelf, er zijn genoeg anderen.
