Relaties
alle pijlers
Zeer verwarrend
dinsdag 17 maart 2009 om 14:42
Beste forumlezers,
Ik weet dat mannen en vrouwen elkaar altijd wel ergens verwarrend vinden. Toch wil ik advies vragen. Een paar maand geleden heb ik een jongen leren kennen, waar ik tegen alle verwachting in enorm verliefd op werd. En hij op mij. Een paar weken waren we zo veel mogelijk bij elkaar. Hij herhaalde regelmatig dat hij knettergek op me was en me nooit meer kwijt wilde.
Toen opeens zag hij het niet meer zitten. Het ging hem te snel en hij was nog niet toe aan een relatie. Echter na een week had hij hier al weer spijt van en wilde hij het toch weer proberen. Hierna voelde het voor mij niet hetzelfde (hij was koeler en afstandelijker) Ik heb aangegeven dat we beter vrienden konden zijn en geen relatie meer met elkaar moesten hebben. Hier was hij het wel mee eens en we spraken nog geregeld af. De laatste keer dat we elkaar zagen gaf hij aan dat hij snel weer wilde afspreken, maar vervolgens hoorde ik niks meer van hem. Ik heb nog een paar x gesmst, maar kreeg geen reactie. Ik besloot om dan maar het contact helemaal te verbreken en heb hem verteld dat ik hem niet meer wilde zien. Opeens kreeg ik een reactie van hem dat hij het niet begreep en graag vrienden wilde blijven.
Ik weet niet wat ik van hem moet denken, ik heb nog steeds wel gevoelens voor hem. En ergens hoop ik dat we uiteindelijk weer dichter bij elkaar komen. Moet ik dit wel hopen, of kan ik echt beter helemaal kappen met hem? Zijn familie/vrienden zeggen dat als hij ergens bang voor is hij hard wegrent. En dat dit dus typisch gedrag is voor hem. Maarja ik wil mezelf niet tekort doen en ik wil al helemaal niet wachten op een man.
Ik weet dat mannen en vrouwen elkaar altijd wel ergens verwarrend vinden. Toch wil ik advies vragen. Een paar maand geleden heb ik een jongen leren kennen, waar ik tegen alle verwachting in enorm verliefd op werd. En hij op mij. Een paar weken waren we zo veel mogelijk bij elkaar. Hij herhaalde regelmatig dat hij knettergek op me was en me nooit meer kwijt wilde.
Toen opeens zag hij het niet meer zitten. Het ging hem te snel en hij was nog niet toe aan een relatie. Echter na een week had hij hier al weer spijt van en wilde hij het toch weer proberen. Hierna voelde het voor mij niet hetzelfde (hij was koeler en afstandelijker) Ik heb aangegeven dat we beter vrienden konden zijn en geen relatie meer met elkaar moesten hebben. Hier was hij het wel mee eens en we spraken nog geregeld af. De laatste keer dat we elkaar zagen gaf hij aan dat hij snel weer wilde afspreken, maar vervolgens hoorde ik niks meer van hem. Ik heb nog een paar x gesmst, maar kreeg geen reactie. Ik besloot om dan maar het contact helemaal te verbreken en heb hem verteld dat ik hem niet meer wilde zien. Opeens kreeg ik een reactie van hem dat hij het niet begreep en graag vrienden wilde blijven.
Ik weet niet wat ik van hem moet denken, ik heb nog steeds wel gevoelens voor hem. En ergens hoop ik dat we uiteindelijk weer dichter bij elkaar komen. Moet ik dit wel hopen, of kan ik echt beter helemaal kappen met hem? Zijn familie/vrienden zeggen dat als hij ergens bang voor is hij hard wegrent. En dat dit dus typisch gedrag is voor hem. Maarja ik wil mezelf niet tekort doen en ik wil al helemaal niet wachten op een man.
dinsdag 17 maart 2009 om 14:57
quote:el23 schreef op 17 maart 2009 @ 14:42:
Beste forumlezers,
Ik weet dat mannen en vrouwen elkaar altijd wel ergens verwarrend vinden. Toch wil ik advies vragen. Een paar maand geleden heb ik een jongen leren kennen, waar ik tegen alle verwachting in enorm verliefd op werd. En hij op mij. Een paar weken waren we zo veel mogelijk bij elkaar. Hij herhaalde regelmatig dat hij knettergek op me was en me nooit meer kwijt wilde.
Toen opeens zag hij het niet meer zitten. Het ging hem te snel en hij was nog niet toe aan een relatie. Echter na een week had hij hier al weer spijt van en wilde hij het toch weer proberen. Hierna voelde het voor mij niet hetzelfde (hij was koeler en afstandelijker) Ik heb aangegeven dat we beter vrienden konden zijn en geen relatie meer met elkaar moesten hebben. Hier was hij het wel mee eens en we spraken nog geregeld af. De laatste keer dat we elkaar zagen gaf hij aan dat hij snel weer wilde afspreken, maar vervolgens hoorde ik niks meer van hem. Ik heb nog een paar x gesmst, maar kreeg geen reactie. Ik besloot om dan maar het contact helemaal te verbreken en heb hem verteld dat ik hem niet meer wilde zien. Opeens kreeg ik een reactie van hem dat hij het niet begreep en graag vrienden wilde blijven.
Ik weet niet wat ik van hem moet denken, ik heb nog steeds wel gevoelens voor hem. En ergens hoop ik dat we uiteindelijk weer dichter bij elkaar komen. Moet ik dit wel hopen, of kan ik echt beter helemaal kappen met hem? Zijn familie/vrienden zeggen dat als hij ergens bang voor is hij hard wegrent. En dat dit dus typisch gedrag is voor hem. Maarja ik wil mezelf niet tekort doen en ik wil al helemaal niet wachten op een man.volgens mij weet je het antwoord zelf al, je zegt namelijk: Maarja ik wil mezelf niet tekort doen en ik wil al helemaal niet wachten op een man
Beste forumlezers,
Ik weet dat mannen en vrouwen elkaar altijd wel ergens verwarrend vinden. Toch wil ik advies vragen. Een paar maand geleden heb ik een jongen leren kennen, waar ik tegen alle verwachting in enorm verliefd op werd. En hij op mij. Een paar weken waren we zo veel mogelijk bij elkaar. Hij herhaalde regelmatig dat hij knettergek op me was en me nooit meer kwijt wilde.
Toen opeens zag hij het niet meer zitten. Het ging hem te snel en hij was nog niet toe aan een relatie. Echter na een week had hij hier al weer spijt van en wilde hij het toch weer proberen. Hierna voelde het voor mij niet hetzelfde (hij was koeler en afstandelijker) Ik heb aangegeven dat we beter vrienden konden zijn en geen relatie meer met elkaar moesten hebben. Hier was hij het wel mee eens en we spraken nog geregeld af. De laatste keer dat we elkaar zagen gaf hij aan dat hij snel weer wilde afspreken, maar vervolgens hoorde ik niks meer van hem. Ik heb nog een paar x gesmst, maar kreeg geen reactie. Ik besloot om dan maar het contact helemaal te verbreken en heb hem verteld dat ik hem niet meer wilde zien. Opeens kreeg ik een reactie van hem dat hij het niet begreep en graag vrienden wilde blijven.
Ik weet niet wat ik van hem moet denken, ik heb nog steeds wel gevoelens voor hem. En ergens hoop ik dat we uiteindelijk weer dichter bij elkaar komen. Moet ik dit wel hopen, of kan ik echt beter helemaal kappen met hem? Zijn familie/vrienden zeggen dat als hij ergens bang voor is hij hard wegrent. En dat dit dus typisch gedrag is voor hem. Maarja ik wil mezelf niet tekort doen en ik wil al helemaal niet wachten op een man.volgens mij weet je het antwoord zelf al, je zegt namelijk: Maarja ik wil mezelf niet tekort doen en ik wil al helemaal niet wachten op een man
dinsdag 17 maart 2009 om 14:57
quote:el23 schreef op 17 maart 2009 @ 14:42:
Ik weet niet wat ik van hem moet denken, ik heb nog steeds wel gevoelens voor hem. En ergens hoop ik dat we uiteindelijk weer dichter bij elkaar komen. Moet ik dit wel hopen, of kan ik echt beter helemaal kappen met hem? Zijn familie/vrienden zeggen dat als hij ergens bang voor is hij hard wegrent. En dat dit dus typisch gedrag is voor hem. Maarja ik wil mezelf niet tekort doen en ik wil al helemaal niet wachten op een man.Het beste advies komt nog altijd van jezelf
Ik weet niet wat ik van hem moet denken, ik heb nog steeds wel gevoelens voor hem. En ergens hoop ik dat we uiteindelijk weer dichter bij elkaar komen. Moet ik dit wel hopen, of kan ik echt beter helemaal kappen met hem? Zijn familie/vrienden zeggen dat als hij ergens bang voor is hij hard wegrent. En dat dit dus typisch gedrag is voor hem. Maarja ik wil mezelf niet tekort doen en ik wil al helemaal niet wachten op een man.Het beste advies komt nog altijd van jezelf
dinsdag 17 maart 2009 om 16:13
Ehm. Lastig.
Ik zou idd ook concluderen dat het allemaal wel meevalt met zijn gevoelens voor jou, het lijkt hem alleen leuk te zijn als het hem uitkomt..
Daarentegen, als hij ergens bang voor is, rent hij weg. Misschien beteken je zo veel voor hem, dat hij op dit punt bang is je kwijt te raken, bang is zichzelf in jou te verliezen, bang is zich te binden en loopt hij dáárom weg..
Maar ja, welke van de twee is het?!
Ik heb geen ervaring met mannen die weglopen als ze bang zijn, dus ik zou het niet durven zeggen..
Ik zou idd ook concluderen dat het allemaal wel meevalt met zijn gevoelens voor jou, het lijkt hem alleen leuk te zijn als het hem uitkomt..
Daarentegen, als hij ergens bang voor is, rent hij weg. Misschien beteken je zo veel voor hem, dat hij op dit punt bang is je kwijt te raken, bang is zichzelf in jou te verliezen, bang is zich te binden en loopt hij dáárom weg..
Maar ja, welke van de twee is het?!
Ik heb geen ervaring met mannen die weglopen als ze bang zijn, dus ik zou het niet durven zeggen..
dinsdag 17 maart 2009 om 16:38
Ik heb wel ervaring met mensen die weglopen als ze bang zijn (was er zelf een en af en toe moet ik nog mijn best doen om neiging te onderdrukken).
Uiteindelijk is het net zo pijnlijk en kwetsend om als jojo gebruikt te worden uit angst als het is om als jojo gebruikt te worden uit "not-into-you". het is makkelijke aan jezelf te verkopen dat die ander dat doet omdat ie bang is dan om toe t geven dat ie je niet leuk genoeg vind, want a) beter voor je ego en b) makkelijker om jezelf wijs te maken dat het goedkomt als je maar blijft volhouden).
Uiteindelijk blijf je in beide gevallen met een gebroken hartje en lege handen achter. OOk bij angstige mensen werkt trekken en blijven wachten niet. verbreek het contact en ga verder. als het echt angst is, staat ie dan inneens weer op de stoep. maar als je m binnenlaat slaat de angts al snel weer toe, waarop hij weer je keihard van zich gaat aftrappen. En dat geeft je voldoening omdat?
Uiteindelijk is het net zo pijnlijk en kwetsend om als jojo gebruikt te worden uit angst als het is om als jojo gebruikt te worden uit "not-into-you". het is makkelijke aan jezelf te verkopen dat die ander dat doet omdat ie bang is dan om toe t geven dat ie je niet leuk genoeg vind, want a) beter voor je ego en b) makkelijker om jezelf wijs te maken dat het goedkomt als je maar blijft volhouden).
Uiteindelijk blijf je in beide gevallen met een gebroken hartje en lege handen achter. OOk bij angstige mensen werkt trekken en blijven wachten niet. verbreek het contact en ga verder. als het echt angst is, staat ie dan inneens weer op de stoep. maar als je m binnenlaat slaat de angts al snel weer toe, waarop hij weer je keihard van zich gaat aftrappen. En dat geeft je voldoening omdat?
