Zijn ex eist hem na 3 jaar terug omwille de kinderen

Jij wilt hem "redden" van deze vreselijke ex, hij wil helemaal niet gered worden, maar weer fijn in haar armen verdwijnen. Hij houdt dus niet (genoeg) van jou.



Zo komen de dingen op mij over. Dat neemt niet weg dat je veel verdriet voelt. Liefdesverdriet is horror. Ik voorzie geen hoop voor jullie, helaas, maar wie weet....

Er is maar één gedachte die bij me opkomt, wees blij !

Als je het mij vraagt krijgt deze man nooit het besef dat het gedrag van zijn ex niet normaal is.

Daarbij heb je na al die tijd nog geen band met de kinderen, dat lukt niet zeg je,....lukt dat niet vanwege zijn ex omdat zij de kinderen zo bespeeld heeft of hebben de kinderen er geen zin in?

Dit zal een gecompliceerde relatie zijn geworden.

Ik vind die man ook een vreemde vogel, hij houdt niet meer van zijn ex maar er kan misschien wel weer een gevoel van verliefdheid terug komen??? Waar is zijn gevoel voor jou?

Als hij zoveel van je had gehouden of gek op jee was geweest koos hij er niet voor terug te gaan.

Dus blij zijn met zijn keus !

Klinkt als een slappe lul. Wie laat zich nou overhalen voor een relatie??



Ook met eerder genoemd gedag van zijn kinderen in jouw huis - dat was natuurlijk zijn taak geweest om ze aan jou te laten wennen etc. Klinkt alsof hij daar niets mee gedaan heeft.



Zal allemaal wel komen door schuldgevoel over scheiding...



Laat hem die fout maar opnieuw maken, daar kan je niets aan doen. Maar het is wel uberlullig voor je. Sterkte!

Dit zal echt niet leuk voor je zijn, maar ik denk ook dat als hij bij haar terug wil ( om reden van de kinderen/ en hij gelooft dat de liefde weer kan komen) Dan houdt hij niet genoeg van jou. Het klinkt misschien heel grof maar zo denk ik erover.



Je kan het beste zo min mogelijk met de situatie bemoeien, anders heb je ook nog kans dat hij dadelijk denkt dat je hem van zijn (ex) gezin wil weg houden.



Het lijkt me heel moeilijk voor je wens je veel sterkte.

quote:nieuwevriendin schreef op 13 juni 2009 @ 08:31:



Mensen, ik houd ontzettend veel van deze man en ik wil hem niet kwijt. Het is een plichtsgetrouwe figuur die niet tegen zijn manipuleerenden ex op is gewassen. Schrijf me jullie commentaar. Geeft me hoop dat het op een dag goedkomt tussen mij + mijn vriend + zijn kinderen.



Lieve meid, je bént hem al kwijt. Hij kan niet op tegen zijn ex. Zij heeft gewonnen en hij heeft zich gewonnen gegeven. Wat vreselijk voor je. Wat zul je hier verdriet van hebben maar hoop moet je laten varen. Hij kon het al niet, een relatie hebben met jou, omdat zijn ex het niet wilde hebben en nu heeft hij ook nog besloten om het weer te gaan proberen. Wat blijft er dan nog over voor jou?

He-le-maal niks......



Je hebt het keihard geprobeerd maar hij is niet losgekomen van haar, nooit echt, zij heeft altijd geweten dat ze hem onder druk moest zetten en dat hij dan wel weer terug zou komen want ze ként hem en ze had gelijk, het is haar gelukt.



Vriendin, hier valt echt niks te winnen, want hij heeft de relatiehanddoek met jou al in de ring gegooid en doet zijn trouwring weer om. Hoe erg ik het ook voor jou vind, neem geen genoegen met de positie van eventueel stiekem vriendinnetje, dat sloopt je.



Laat hem los. Dat is nog de enige manier om hem eventueel een keer terug te krijgen. Als jij dat dan nog wil want ik hoop eigenlijk dat je snel in gaat zien dat iemand die zich zo laat manipuleren en piepelen door zijn ex, geen serieuze levenspartner voor je is.



sterkte!



(f)

wegwezen en snel een beetje. Dit gevecht ga je echt niet winnen. Kies voor jezelf.

Vriendin,



Ik ben het eens met alle vorige schrijvers en ik weet waar ik het over heb, ik heb namelijk iets soortgelijks meegemaakt. Met dat verschil dat ik gek was op de kinderen en dat het heel goed ging met zijn 3-en, maar 1,5jr nadat wij samen waren (en toen ik hem leerde kennen was hij al 2 jaar officieel gescheiden) schreef zijn ex hem een brief dat ze zo'n spijt had en het graag nog eens wou proberen. Binnen een week was ik hem kwijt. Binnen 6 weken woonde zij weer bij hem in, binnen 3 maanden waren ze hertrouwd (in gemeenschap van goederen terwijl hij dat NOOIT meer ging doen omdat hij daar zo veel bij was kwijtgeraakt), binnen 1 jaar hadden ze een derde kind (terwijl hij geen kinderen meer wou).



Ik ben nog nooit door zo'n dal van liefdesverdriet gegaan als toen, maar heb al wel direct na week 1 besloten dat ik VOORAL niet achter hem aan zou gaan. Het had geen enkele zin. De liefde voor zijn kinderen was zó groot, dat er geen plek was voor rationele overwegingen met 'wat is goed voor jezelf' of plaats voor mij.



Het feit dat zijn ex al een jaar probeert hem terug te krijgen en dat hij dat niet aan jou heeft verteld zegt mij genoeg. Zet een punt achter deze relatie voor je er zelf aan onderdoor gaat. Deze man is jou niet waard! Daarbij vraag ik me ook af hoe veel toekomst deze relatie heeft, als je na 2,5 jaar nog niet op kunt schieten met zijn kinderen (of zij niet met jou, dat maakt voor het resultaat geen verschil).



Sterkte!

Zij eist hem terug??!! Niemand kan dat doen, hij wil dus zelf terug. Zoals ik het lees is het een slapjanus, wat moet je met zo'n man. Nu vind je het heel erg, maar over een tijdje zul je blij zijn dat je van deze ruggengraatloze man af bent en van zijn kinderen.

Het klinkt alsof de relatie nooit echt tot stand gekomen is. En als het in 2,5 jaar niet lukt... waarom zou het dan ooit wel gaan lukken?

quote:nieuwevriendin schreef op 13 juni 2009 @ 08:31:

Hoi dit moet ik echt kwijt.



Twee en een half jaar geleden heb ik mijn vriend (een wat oudere gescheiden vader met 2 jongetjes - inmiddels 7 en 6 jaar) tijdens een avontuurlijke vakantie ontmoet. Volgens zijn zeggend ging zijn relatie met zijn ex goed: ze hadden immers samen veel hulp en coaching gehad in de lange (vanaf de geboorte van hun eerst kind) aanloop naar de echtscheiding 3 jaar eerder. Na de vakantie hielden we contact en waren gauw verliefd. Heel verstandig hield mijn vriend zijn kinderen een hele tijd op afstand – hier had ik alle respect voor. Alleen, nadat de kinderen en ik voor het eerst bij elkaar kwamen ( bij mij thuis eten en naar strand gaan) ging het niet goed. De kinderen gingen als een wrevelwind door mijn huis, op meubels springen, als wilden door de kamer rennen en dan van de door mij zorgvuldig kindvriendelijk eten vonden ze alles “ vies”. Hun vader lieten hun hun gang gaan. Na afloop had ik negatieve opmerkingen en dat werd mij uiterste kwalijk genomen door mijn vriend…. Het duurde lang voor de kinderen en ik weer bij elkaar waren. En twee jaar lang is de verhouding met de ouder kind van 7 nooit verbeterd – elke stap van de weg (b.v. mij bij zijn vader thuis tegenkomen; mijn overnachten als de kinderen er waren) is gepaard met afwijzend gedrag door dat jongentje. Terwijl ik heb me uitgesloofd om de kinderen voor me te winnen. Het is zo gekomen dat onze eerst veel belovend relatie is “ bevroren” geraaakt door de heftige reacties van de ene zoontje: mijn vriend woont anderhalf uur met de auto bij mij vandaan en we “ bezoeken” elkaar ongeveer om het weekend (is beperkt omdat ik er dus beter niet bij kan zijn als zijn kinderen bij hem zijn).

Over zijn ex heb ik door zijn verhalen alleen een negatief beeld gekregen: uiterst dominante carrierevrouw die altijd haar zin wil door drukken en gunde hem zijn eigen hobby’s niet… Zelf heb ik de ex in al die tijd maar 2 keer gezien (redenatie: ik had niets te maken met de kinderen dus waarom zou ik verplicht met de ex om moeten gaan?). Een keer dat ze mij bij mijn vriend thuis trof toen ze de kinderen is komen ophalen reageerde ze m.i. merkwaardig – ze gaf me formeel een hand (waarvan de vonken er van af sprongen) en vertrok, mijn vriend allerlei critiek naar zijn hoofd over de kinderen (o.s. teveel tv gekeken) gooiend. Mijn intuitie zei dat ze jaloers op mij was maar ik was meer bezorgd over de effect van haar op mijn vriend beledigend tirade op de kinderen: van de zogenaamde goede-ouder-verhouding merkt ik niets.. Later waren er ook kleine dingen die alarmbellen bij mij deden rinkelen: als hij de kinderen bij haar teruggebracht had en zijn ex wist dat ik bij hem op bezoek was, belde ze kort daarna te zeuren dat eens stuk speelgoed niet terug is gebracht en dat hij het meteen moest brengen; of op de eerste Paasdag om 8uur sms-en dat hij onmiddelijk zonnecreme voor de kinderen bij haar moest brengen; ze liet de bezoekplanning van de kinderen rommelig worden zodat mijn vriend en ik ook niet goed kon afstemmen om elkaar te zien). Vlak nadat mijn vriend en ik een relatie kregen en mijn vriend haar netjes hierover had verteld kreeg zij ook een nieuwe vriend die was meteen helmaal ingeburgeerd met haar kinderen; ze zijn nog afgelopen voorjaarsvakantie voor de tweede keer als gezien op vakantie en hij is pas in mei op de verjaardag van de jongste kind. Wat zijn status is weet ik nu niet.



Als donderslag bij helder hemel heeft mijn vriend mij afgelopen week gebeld met “ slecht nieuws”: hij heeft besloten “ meer tijd door te brengen met zijn gezin”. Wat betekent dat hij wil weer proberen om een gezin te vormen met zijn ex. Hij is ook op mijn verzoek bij mij een avond langs gekomen om face-to-face over te hebben.





Belangrijke feiten uit dat gesprek: hij houdt nog ontzettend van mij; zijn ex is al een jaar bezig om hem over te halen om nog met haar te gaan proberen een gezin te vormen “ in het belang van de kinderen”; hij heeft haar al die tijd steeds weten tegen te houden omdat hij in een relatie met mij is maar ze bleef aanhouden…; hij wil graag zijn kinderen een gezinsleven geven; hij houdt niet van zijn ex maar hoopt dat liefde kan komen; hij gelooft haar claims dat ze na jaren coaching de scherpe kanten van haar character heeft veranderd; hij durft niet tegen mij te zeggen dat hij me vanaf nu niet meer wil zien, wel dat om zijn poging met haar een kans te geven dat hij mij minder moet zien (zij eist dat hij me helemaal niet meer ziet, natuurlijk).



Ik heb van alles gedaan om hem voor haar manipulatie te beschermen maar hij is totaal gebiologeerd door de gedachte dat het beter voor de kinderen zou zijn Mijn strategie is nu hem aan te sporen om zo snel mogelijk, zoveel tijd mogelijk met haar door te brengen zodat hij zsm doorkrijgt dat het met haar samen niet gaat! Dan kunnen hij en ik verder samen in een relatie dat uiteindelijk vrij van de door hem opgelegde beperkingen is.



Mensen, ik houd ontzettend veel van deze man en ik wil hem niet kwijt. Het is een plichtsgetrouwe figuur die niet tegen zijn manipuleerenden ex op is gewassen. Schrijf me jullie commentaar. Geeft me hoop dat het op een dag goedkomt tussen mij + mijn vriend + zijn kinderen.





Jullie relatie, die reeds beëindigd is, maakt geen enkele kans op een doorstart. Maar, ik zal je voorspellen waar dit naar toe gaat. Hij pakt de relatie met zijn ex weer gewoon op, jullie blijven elkaar af en toe zien (hij kan jou niet missen en jij verwacht dat hij dan snel weer bij zinnen zal komen), jullie hebben opnieuw fantastische sex met elkaar (hij heeft met zijn vrouw natuurlijk geen sex omdat zij niet bij elkaar slapen), hij heeft geen tijd voor je omdat hij al zijn tijd in de kinderen moet steken (dat begrijp jij toch wel?) en zie daar: van vriendin ben je minnares geworden. Dat kan heel lang gaan duren.... zie enkele andere topics op dit forum.



Het moment waarop hij vertelt dat zij opnieuw zwanger is (ongelukje, teveel drank) en dat hij nu dus wel opnieuw met haar móet trouwen (jij wil toch ook niet dat het kind buiten het huwelijk wordt geboren) kun je op een willekeurige plek in bovenstaand scenario inpassen.



Overigens vind ik dat jullie allebei buitengewoon, laten we zeggen, onhandig geopereerd hebben tijdens jullie relatie. Zowel naar elkaar als naar de kinderen. Enfin, dat is voorbij.

Leg de verantwoordelijkheid van zijn handelen bij hém neer. Jij wijst met alles naar de ex, maar daarmee maak je van de man waar jij zo van houdt een domme sukkel. Hij kan zelf beslissen over dingen en dat heeft hij gedaan. Hij heeft een verantwoordelijkheid naar jou toe, niet zij.



Zo te horen zijn zij nooit echt los geweest van elkaar. De wijze waarop hij toestond dat zij invloed had op zijn leven, zegt genoeg. Zij wilde die invloed en hij liet het maar al te graag toe. Dat geeft verbondenheid aan met elkaar.



Over jouw relatie met hem: Dat hij niet heeft doorgezet in het contact met zijn kinderen, zegt wel iets. De reactie van de kinderen is een hele normale. Zo reageren kinderen wel vaker op de nieuwe partner van, met name, de niet verzorgende, ouder. Met beleid en geduld kun je daar veel mee berieken, maar dat heeft jouw vriend niet gedaan. Ik vind dat dat iets aangeeft over de status van jullie relatie. Op geen enkele wijze heeft hij laten zien te willen investeren in 'jullie'.



Ik vrees dat je hem kwijt ben meid. Heel verdrietig en kut. Maar jekunt je ook afvragen of je hem ooit hebt gehad. Zijn verhaal dat hij voor de kinderen teruggaat, neem dat maar met een forse korrel zout. Hij is nog/weer gek op zijn ex en wil daarom naar haar terug. Zo klinkt het tenminste.

Ah gossie hij is het slachtoffer van zijn dominante ex,wat sneu voor hem..

Hij klinkt niet als een plichtsgetrouw iemand maar als een slappe ruggengraat loze zak.

Ik zou daar geen strategie meer op toepassen maar hem veel succes en geluk wensen met zijn oude vertrouwde gezinnetje..

Wees blij dat je van al dat gedoe af bent,je leven kan vanaf nu alleen maar leuker worden.

Jij wil hem, maar je wil niet dat gedoe met zijn ex en zijn kinderen. Je zit aldoor in een strijd verwikkelt en de kinderen en zijn ex eisen ook aandacht op. Je ziet het wel vaker dat mannen niet goed kunnen aangeven dat het te ver gaat. Vaak zijn ze bang dat ze de kinderen dan helemaal niet meer mogen zien.



Ik hoop dat je het kunt afsluiten. Gooi zijn contactgegevens weg en laat hem echt kiezen.

Volgens mij heeft die vent geen ruggegraat. Wil je zo iemand als partner? Hij heeft er zelf voor gekozen om terug te gaan naar haar en de kinderen.



Kies voor jezelf en verbreek het contact.

En laat je vooral niet gebruiken als klaag- en vraagpaal. Hij is er toe in staat om zijn relatieproblemen met jou te willen delen en jou als uitlaatklep te gebruiken. Of mssch wil hij uit medelijden contact met je houden, maar bedenk goed: hij is beslist de laatste die jou kan helpen om deze breuk te verwerken.

En omdat je nog gevoelens voor hem hebt, kan dat contact snel uitmonden in een verhouding. Hij is immers niet echt gelukkig met haar (....). Voor je het weet ben je een minnares (zie reactie van Wuiles). Dat is echt wel het laatste waar je in verzeild wil raken. (ik spreek helaas uit ervaring).

Ik heb zelf eens zoiets meegemaakt. Ik zag eerst niet dat hij nog om zijn ex gaf, omdat hij altijd negatief over haar was. Achteraf betekende dat niets, dat was de reactie omdat zij hem niet meer wilde. Want toen ze hem wel weer wilde, was ie zoooo terug! En tegen mij zei hij ook dat het toen om de kinderen ging. Maar ik begon toen in zijn zinnen meer op te merken dat hij nog om haar gaf. Het is een kwestie van tussen de regels door lezen en alert zijn. Ik wilde eerder te graag horen dat het over en uit was en dat hij niet meer van haar hield. Toen ik scherper oplette merkte ik dat hij ons beiden daarmee misleid had. Ja, ook zichzelf.



Kortom: ik denk dat wanneer iemand besluit het opnieuw te proberen, het nooit zo kan zijn dat hij ex haat en zich opoffert voor de kinderen. Hij houdt nog van haar en heeft in feite op dit moment gewacht.



Dat moet heel hard voor jou zijn om dat te onderkennen. Je zult je ook afvragen om hij om jou gegeven heeft. Ja, ik denk het wel, maar de gevoelens voor ex zijn sterker en zij heeft als plus: de kinderen. Dus niet als hoofdreden maar meer als extraatje zijn de kinderen de aanleiding.

Nou nieuwevriendin, we zijn het er allemaal wel over eens geloof ik. Wat jij? Kan je er een beetje mee leven denk je?



Of kom je nooit meer terug?

Ik vind het ontzettend verdrietig voor je, maar deze man heeft zich van jou losgemaakt. Wellicht is hij overgehaald, maar dan heeft hij zich dus wel laten overhalen.



Wil jij een man die zich laat overhalen om weer een relatie met zijn ex aan te gaan? Wil je echt een relatie met iemand die jou na 2 1/2 jaar laat zitten?



Heel veel sterkte! (f)

Dit is een oneerlijke 'strijd' die jij niet zal winnen. Een man die zelf niet weet wat hij wil, snel om te turnen is, en een deel daarvan begrijp ik wel want hij heeft kinderen. En kinderen (en dus ook de moeder van die kinderen) zullen nagenoeg ALTIJD vóórgaan.



Zelfs als hij er na verloop van tijd achterkomt dat het met haar toch weer niet werkt, dat ze weer tegen dezelfde dingen aanlopen en hij jou terug wil, zal ik hem nooit meer terugnemen. Je bent geen gebruiksvoorwerp dat je even aan de kant zet. Jij verdient respect.

Overigens wel een vervelend voor jou, en zeker omdat je gek bent op die man, en je veel energie hebt gestoken om het leuk te krijgen met zijn kinderen.

Sterkte.

Gewist.

Het modereerbeleid van Viva is beneden elk peil.

Ja, ben ook wel nieuwsgierig wat je inhoudelijk van de reacties vindt en wat je er mee doet...

Ik eigenlijk ook wel ....

Komt niet meer terug. Heeft inmiddels bij het moderatortopic gevraagd of het topic verwijderd kan worden. Ze is blij met de reacties dus nu kan het topic gesloten worden (?!)....