Relaties
alle pijlers
Zo dichtbij en toch zover weg...
dinsdag 6 januari 2009 om 19:43
Je zit tegenover me, al een uur of wat thuis van je werk, maar we hebben slechts een aantal beleeftheden uitgewisseld...
Voor de zoveelste keer zwijgend tegenover elkaar ipv met elkaar..
Voel me vooral eenzaam en verdrietig..
Waarom komen we hier niet uit, waar is het ooit mis gegaan??
Een relatie valt of staat met afspraken en vertrouwen in elkaar, hoor ik zo vaak van vriendinnen, tsja dat vind ik ook...maar wat als dit nu juist het probleem is??
Wat doe je wanneer bijna elke afspraak gemaakt met elkaar, niet, half of anders wordt nagekomen??
Of wanneer hij zegt dat hij echt wel gegrijpt dat het belangrijk is maar echt zelf niet begrijpt waaron hij zich er toch niet aan wil cq kan houden???
Vaak heb ik hem uitgelegd waarom iets belangrijk is voor mij is, wat mijn waarden en normen hierin zijn, maar het lijkt alsof het niet aankomt...
We draaien in cirkel en komen er niet uit.
Pfff lucht in ieder geval wat op om het van me af te schrijven, en maar weer vroeg naar bed, hopend dat de dag van morgen weer gauw aanbreekt( beetje struisvogelpolitiek, ik weet het...)
Voor de zoveelste keer zwijgend tegenover elkaar ipv met elkaar..
Voel me vooral eenzaam en verdrietig..
Waarom komen we hier niet uit, waar is het ooit mis gegaan??
Een relatie valt of staat met afspraken en vertrouwen in elkaar, hoor ik zo vaak van vriendinnen, tsja dat vind ik ook...maar wat als dit nu juist het probleem is??
Wat doe je wanneer bijna elke afspraak gemaakt met elkaar, niet, half of anders wordt nagekomen??
Of wanneer hij zegt dat hij echt wel gegrijpt dat het belangrijk is maar echt zelf niet begrijpt waaron hij zich er toch niet aan wil cq kan houden???
Vaak heb ik hem uitgelegd waarom iets belangrijk is voor mij is, wat mijn waarden en normen hierin zijn, maar het lijkt alsof het niet aankomt...
We draaien in cirkel en komen er niet uit.
Pfff lucht in ieder geval wat op om het van me af te schrijven, en maar weer vroeg naar bed, hopend dat de dag van morgen weer gauw aanbreekt( beetje struisvogelpolitiek, ik weet het...)
dinsdag 6 januari 2009 om 20:07
Ik kom zo bij je Love1966, eerst even Vlinder flink toespreken: "Waar slaat die opmerking van je op?? Zeker weer last van je eigen ofzo???"
@TO: Ik herken het wel van een vorige relatie. Totaal geen communicatie of afspraken die nagekomen worden. Het is een heel vervelend en machteloos gevoel. Bij mij is het dan ook uitgegaan. Ik kan je geen raad geven, alleen sterkte wensen.
@TO: Ik herken het wel van een vorige relatie. Totaal geen communicatie of afspraken die nagekomen worden. Het is een heel vervelend en machteloos gevoel. Bij mij is het dan ook uitgegaan. Ik kan je geen raad geven, alleen sterkte wensen.
dinsdag 6 januari 2009 om 20:11
Heb je dit bespreekbaar gemaakt bij je vriend/man? Hoe je je op dit moment voelt? Hoe gaat hij ermee om? Of heb je er geen vertrouwen (meer) in dat het opgelost wordt?
Het gevoel hebben dat iemand "ver weg" staat is rot, ik heb het op een andere manier binnen een relatie. Ik wil je dan ook succeswensen..
Hoelang zit je al in deze situatie? Dat je je zo voelt?
Het gevoel hebben dat iemand "ver weg" staat is rot, ik heb het op een andere manier binnen een relatie. Ik wil je dan ook succeswensen..
Hoelang zit je al in deze situatie? Dat je je zo voelt?
dinsdag 6 januari 2009 om 20:24
@ Karin
Inmiddels is het dagelijkse kost om het te bespreken..
Komt altijd op het zelfde neer; afspraak maken, duurt een week, of twee en helaas moet ik dan weer constateren dat de afspraak weer 'verwatert' is. Man heeft vervolgens uitleg over waarom hij vond of vind dat afspraak niet meer van belang was (zonder dit af te checken of te bespreken met mij). Gevolg ik ben gefrusteerd, man begrijpt dit niet, ik leg weer het belang uit enz enz
Inmiddels duurt dit al een aantal jaar. Waarom zolang, zul je zeggen? Eigenlijk ook heel simpel; iedere keer hoop ik weer op beter. En dat gaat ook een week zo...of twee.
Daarnaast is hij echt mijn grote liefde, goed voor de kids enz..
Pfff lastig hoor!
Inmiddels is het dagelijkse kost om het te bespreken..
Komt altijd op het zelfde neer; afspraak maken, duurt een week, of twee en helaas moet ik dan weer constateren dat de afspraak weer 'verwatert' is. Man heeft vervolgens uitleg over waarom hij vond of vind dat afspraak niet meer van belang was (zonder dit af te checken of te bespreken met mij). Gevolg ik ben gefrusteerd, man begrijpt dit niet, ik leg weer het belang uit enz enz
Inmiddels duurt dit al een aantal jaar. Waarom zolang, zul je zeggen? Eigenlijk ook heel simpel; iedere keer hoop ik weer op beter. En dat gaat ook een week zo...of twee.
Daarnaast is hij echt mijn grote liefde, goed voor de kids enz..
Pfff lastig hoor!
dinsdag 6 januari 2009 om 20:29
quote:love1966 schreef op 06 januari 2009 @ 20:24:
@ Karin
Inmiddels is het dagelijkse kost om het te bespreken..
Komt altijd op het zelfde neer; afspraak maken, duurt een week, of twee en helaas moet ik dan weer constateren dat de afspraak weer 'verwatert' is. Man heeft vervolgens uitleg over waarom hij vond of vind dat afspraak niet meer van belang was (zonder dit af te checken of te bespreken met mij). Gevolg ik ben gefrusteerd, man begrijpt dit niet, ik leg weer het belang uit enz enz
Inmiddels duurt dit al een aantal jaar. Waarom zolang, zul je zeggen? Eigenlijk ook heel simpel; iedere keer hoop ik weer op beter. En dat gaat ook een week zo...of twee.
Daarnaast is hij echt mijn grote liefde, goed voor de kids enz..
Pfff lastig hoor!
Dat duurd erg lang ja.. maar ik begrijp je wel, ikzelf heb ook de hoop dat mijn partner veranderd. Ookal lees ik hier op het forum vaak genoeg dat iemand niet verander, maar soms hoop je het zo.
Als hij verder een fijne partner is en goed voor je kinderen dan klinkt het zeker wel goed.
Wat zijn precies die afspraken die jullie maken en die dan weer verwateren?
@ Karin
Inmiddels is het dagelijkse kost om het te bespreken..
Komt altijd op het zelfde neer; afspraak maken, duurt een week, of twee en helaas moet ik dan weer constateren dat de afspraak weer 'verwatert' is. Man heeft vervolgens uitleg over waarom hij vond of vind dat afspraak niet meer van belang was (zonder dit af te checken of te bespreken met mij). Gevolg ik ben gefrusteerd, man begrijpt dit niet, ik leg weer het belang uit enz enz
Inmiddels duurt dit al een aantal jaar. Waarom zolang, zul je zeggen? Eigenlijk ook heel simpel; iedere keer hoop ik weer op beter. En dat gaat ook een week zo...of twee.
Daarnaast is hij echt mijn grote liefde, goed voor de kids enz..
Pfff lastig hoor!
Dat duurd erg lang ja.. maar ik begrijp je wel, ikzelf heb ook de hoop dat mijn partner veranderd. Ookal lees ik hier op het forum vaak genoeg dat iemand niet verander, maar soms hoop je het zo.
Als hij verder een fijne partner is en goed voor je kinderen dan klinkt het zeker wel goed.
Wat zijn precies die afspraken die jullie maken en die dan weer verwateren?
dinsdag 6 januari 2009 om 20:44
Waneer houden vrouwen eens op met hun partner te willen veranderen. En wanneer gaan ze snappen dat dat dus niet werkt.
Als zijn afspraken telkens weer verwateren, dan past wat jij van m vraagt dus niet bij wie hij is. Dan heb je twee opties. Of je accepteert dat niemand perferct is en dat je nu eenmaal van deze man houdt met zijn goede en zijn slechte kanten, en je maakt een afspraak met je zelf om niet meer op hem te zeuren. Of je besluit dat zijn slechte kanten zwaarder wegen en dat jij niet met deze man kunt leven en je gat bij m weg.
Blijven hopen heeft weinig zin, je vraagt nu iets van je man dat ie je niet kan geven en nooit gaat kunen geven. Keuze is nu aan jou. Hem nog eens en nog eens vragen blijft even zinloos als de vorige keren dt je het m gevraagd hebt.
Als zijn afspraken telkens weer verwateren, dan past wat jij van m vraagt dus niet bij wie hij is. Dan heb je twee opties. Of je accepteert dat niemand perferct is en dat je nu eenmaal van deze man houdt met zijn goede en zijn slechte kanten, en je maakt een afspraak met je zelf om niet meer op hem te zeuren. Of je besluit dat zijn slechte kanten zwaarder wegen en dat jij niet met deze man kunt leven en je gat bij m weg.
Blijven hopen heeft weinig zin, je vraagt nu iets van je man dat ie je niet kan geven en nooit gaat kunen geven. Keuze is nu aan jou. Hem nog eens en nog eens vragen blijft even zinloos als de vorige keren dt je het m gevraagd hebt.
dinsdag 6 januari 2009 om 20:52
@ mars
Nee, dat is geen issue...daar heb ik het natuurlijk ook al eens over gehad. Het is voor mij ook geen probleem om andere afspraken te maken samen.Even voor alle duidelijkheid: het is dus geen kwestie van dat ik wil hem veranderen en hij zich alleen aan mijn afspraken moet houden!!!
@ Karin
Recent voorbeeld mbt praktische zaken:
Oudste zoon(16) helpen met zijn financieen. Jongen heeft net een bijbaantje en het leven voor de jeugd is duur tegenwoordig..Ik ( maar man ook)vind(en) het belangrijk om mijn)onze) kids een gezond financieel bewustzijn mee te geven
Afgesproken dat man dit op zich neemt op vaste dag( ook na overleg met zoon)
Week 1 geen probleem, daarna versloft het, zelfs zoonlief spreekt pa hierop aan, gaat weer week goed daarna wederom zelfde liedje en zo inmiddels 3 maanden op en af..
Emotioneel:
Ruzie maken moet kunnen vinden we allebei, afgesproken dat weglopen prima is om af te koelen, maar daarna zullen we toch weer verder moeten.
Man loopt weg,maar daarna hebben we het er vooral niet meer over is zijn idee. Hij kan rustig dan vragen welke boodschappen er gehaald moeten worden grrrrrrrrrr
Uiteraard hier ook weer over gesproken, afspraken gemaakt die recht doen aan beider behoeften en vervolgens herhaald bovenstaand zich nogmaals en nogmaals en nogmaals.
Mij ontgaat dan totaal het nut van het maken van afspraken met elkaar als je je er toch niet aan houdt.
Nee, dat is geen issue...daar heb ik het natuurlijk ook al eens over gehad. Het is voor mij ook geen probleem om andere afspraken te maken samen.Even voor alle duidelijkheid: het is dus geen kwestie van dat ik wil hem veranderen en hij zich alleen aan mijn afspraken moet houden!!!
@ Karin
Recent voorbeeld mbt praktische zaken:
Oudste zoon(16) helpen met zijn financieen. Jongen heeft net een bijbaantje en het leven voor de jeugd is duur tegenwoordig..Ik ( maar man ook)vind(en) het belangrijk om mijn)onze) kids een gezond financieel bewustzijn mee te geven
Afgesproken dat man dit op zich neemt op vaste dag( ook na overleg met zoon)
Week 1 geen probleem, daarna versloft het, zelfs zoonlief spreekt pa hierop aan, gaat weer week goed daarna wederom zelfde liedje en zo inmiddels 3 maanden op en af..
Emotioneel:
Ruzie maken moet kunnen vinden we allebei, afgesproken dat weglopen prima is om af te koelen, maar daarna zullen we toch weer verder moeten.
Man loopt weg,maar daarna hebben we het er vooral niet meer over is zijn idee. Hij kan rustig dan vragen welke boodschappen er gehaald moeten worden grrrrrrrrrr
Uiteraard hier ook weer over gesproken, afspraken gemaakt die recht doen aan beider behoeften en vervolgens herhaald bovenstaand zich nogmaals en nogmaals en nogmaals.
Mij ontgaat dan totaal het nut van het maken van afspraken met elkaar als je je er toch niet aan houdt.
dinsdag 6 januari 2009 om 20:56
Tja, als Love66 iets vraagt of afspreekt en hij zegt ja maar doet nee, dan is dat ook niet zo handig van haar man, hij kan ook gewoon zeggen: nee deze afspraken wil ik niet.
Tegelijkertijd, als dit al jaren speelt zou je je wel af kunnen vragen of steeds dezelfde afspraken (die eenzijdig van jou uit komen?) maken zin heeft, blijkbaar niet dus.
Ik weet niet wat je van hem vraagt waar hij niet aan kan voldoen of wat hij niet belangrijk genoeg vindt?
Wat wil hij? Welke afspraken wil hij met je maken of wil ie juist minder vastleggen dan jij wilt?
En hopen op een betere dag van morgen, da's idd wel struisvogelpolitiek.
Tegelijkertijd, als dit al jaren speelt zou je je wel af kunnen vragen of steeds dezelfde afspraken (die eenzijdig van jou uit komen?) maken zin heeft, blijkbaar niet dus.
Ik weet niet wat je van hem vraagt waar hij niet aan kan voldoen of wat hij niet belangrijk genoeg vindt?
Wat wil hij? Welke afspraken wil hij met je maken of wil ie juist minder vastleggen dan jij wilt?
En hopen op een betere dag van morgen, da's idd wel struisvogelpolitiek.
dinsdag 6 januari 2009 om 21:20
quote:return_of_kreng schreef op 06 januari 2009 @ 20:44:
Waneer houden vrouwen eens op met hun partner te willen veranderen. En wanneer gaan ze snappen dat dat dus niet werkt.
Als zijn afspraken telkens weer verwateren, dan past wat jij van m vraagt dus niet bij wie hij is. Dan heb je twee opties. Of je accepteert dat niemand perferct is en dat je nu eenmaal van deze man houdt met zijn goede en zijn slechte kanten, en je maakt een afspraak met je zelf om niet meer op hem te zeuren. Of je besluit dat zijn slechte kanten zwaarder wegen en dat jij niet met deze man kunt leven en je gat bij m weg.
Blijven hopen heeft weinig zin, je vraagt nu iets van je man dat ie je niet kan geven en nooit gaat kunen geven. Keuze is nu aan jou. Hem nog eens en nog eens vragen blijft even zinloos als de vorige keren dt je het m gevraagd hebt.Ja! Een zinnige reactie! Kom je niet zo vaak tegen hier, doe er wat mee....!!
Waneer houden vrouwen eens op met hun partner te willen veranderen. En wanneer gaan ze snappen dat dat dus niet werkt.
Als zijn afspraken telkens weer verwateren, dan past wat jij van m vraagt dus niet bij wie hij is. Dan heb je twee opties. Of je accepteert dat niemand perferct is en dat je nu eenmaal van deze man houdt met zijn goede en zijn slechte kanten, en je maakt een afspraak met je zelf om niet meer op hem te zeuren. Of je besluit dat zijn slechte kanten zwaarder wegen en dat jij niet met deze man kunt leven en je gat bij m weg.
Blijven hopen heeft weinig zin, je vraagt nu iets van je man dat ie je niet kan geven en nooit gaat kunen geven. Keuze is nu aan jou. Hem nog eens en nog eens vragen blijft even zinloos als de vorige keren dt je het m gevraagd hebt.Ja! Een zinnige reactie! Kom je niet zo vaak tegen hier, doe er wat mee....!!
woensdag 7 januari 2009 om 13:17
quote:love1966 schreef op 06 januari 2009 @ 20:17:
Dank je Yulia! Je begrijpt precies wat ik bedoel.
En wat Vlinder betreft: wat er aan de hand is staat omscheven, dus nee, ik ben geen slachtoffer in de zin van geweld of wat dan ook...gelukkig niet!
Wat er aan de hand is stond nog helemaal niet omschreven, en ook de vorm van jouw relatie niet (van mijn part ken je hem net drie maanden). Je hebt alleen verteld dat je het zat bent dat je partner zich niet houdt aan afspraken en ik maak uit jouw post op dat jij vindt dat dat helemaal zijn schuld is.
Om in te gaan op jouw probleem is het wel handig om te weten of het afspraken over de inrichting van de besteklade zijn of afspraken over bijvoorbeeld de opvoeding van de kinderen.
Een communicatieprobleem is altijd een probleem van beiden. Als je niet succesvol bent in de communicatie met je man dan kun je beter proberen om het anders aan te pakken dan dat je tot nu toe hebt gedaan, of je legt je bij de situatie neer, of je verlaat hem.
Kijk eerst naar wat je zelf kunt veranderen. Jij kunt hem niet veranderen, en wij al helemaal niet. Stap dus uit die slachtofferrol en doe iets.
Dank je Yulia! Je begrijpt precies wat ik bedoel.
En wat Vlinder betreft: wat er aan de hand is staat omscheven, dus nee, ik ben geen slachtoffer in de zin van geweld of wat dan ook...gelukkig niet!
Wat er aan de hand is stond nog helemaal niet omschreven, en ook de vorm van jouw relatie niet (van mijn part ken je hem net drie maanden). Je hebt alleen verteld dat je het zat bent dat je partner zich niet houdt aan afspraken en ik maak uit jouw post op dat jij vindt dat dat helemaal zijn schuld is.
Om in te gaan op jouw probleem is het wel handig om te weten of het afspraken over de inrichting van de besteklade zijn of afspraken over bijvoorbeeld de opvoeding van de kinderen.
Een communicatieprobleem is altijd een probleem van beiden. Als je niet succesvol bent in de communicatie met je man dan kun je beter proberen om het anders aan te pakken dan dat je tot nu toe hebt gedaan, of je legt je bij de situatie neer, of je verlaat hem.
Kijk eerst naar wat je zelf kunt veranderen. Jij kunt hem niet veranderen, en wij al helemaal niet. Stap dus uit die slachtofferrol en doe iets.
woensdag 7 januari 2009 om 13:56
Praktisch:
koop zo'n mooie familiekalender, hang die op een in het oog springend punt op en zet alle gezinsafspraken hier op. herinner je man 'sochtends aan het ontbijt nog even aan zijn afspraak met zoonlief. Wordt boos op iedereen die zijn afspraken niet op de familieplanner heeft gezet ( dus ook jijzelf en je zoon).
( overigens vind ik een wekelijke afspraak ook nogal overdreven voor een 16jarie. Gezond financieel besef is ook een kwestie van "leren van je fouten". Op een gegeven moment merkt ie vanzelf wel dat geld niet eeuwig reikend is en dat je je uitgaven moet aanpassen aan je inkomen. Een paar keer die confrontatie met iets niet kunnen betalen is veel leerzamer dan wekelijkse gesprekjes).
koop zo'n mooie familiekalender, hang die op een in het oog springend punt op en zet alle gezinsafspraken hier op. herinner je man 'sochtends aan het ontbijt nog even aan zijn afspraak met zoonlief. Wordt boos op iedereen die zijn afspraken niet op de familieplanner heeft gezet ( dus ook jijzelf en je zoon).
( overigens vind ik een wekelijke afspraak ook nogal overdreven voor een 16jarie. Gezond financieel besef is ook een kwestie van "leren van je fouten". Op een gegeven moment merkt ie vanzelf wel dat geld niet eeuwig reikend is en dat je je uitgaven moet aanpassen aan je inkomen. Een paar keer die confrontatie met iets niet kunnen betalen is veel leerzamer dan wekelijkse gesprekjes).
