Relaties
alle pijlers
zo ontzettend schuldig!
maandag 17 augustus 2009 om 17:43
Hebben jullie het wel eens meegemaakt? Een stomme kut streek uitgehaald zonder dat je er bewust van was wat je deed?
Nee ik was niet dronken, was het maar zo:(. Mijn vriend is gisteravond langs gekomen, en we hadden het gehad over onze eerste keer samen enzo. Dat is inmiddels een jaar geleden, en ik schreef toen nog alles in dagboeken, dus ook die eerste nacht. Hij wilde het graag lezen, en zelf dat ik het voor zou lezen. Ik vond het heel genant, en liet het hem lezen terwijl ik zelf even naar buiten ging. Na een tijd kwam ik terug en vroeg hem hoe stom het was?...toen zei hij ; ligt eraan welk gedeelte je bedoelt. Moet je het laatste maar eens lezen. Op de laatste pagina bleek van alles te staan wat ik helemaal niet zo bedoelde, maar zo(!) ZO ontzettend kut en lullig, en oh, ik was er eerder blij mee geweest als hij het gewoon uitgemaakt. Voel me zo schuldig! Er stond in dat ik hem meer als tussendoortje zie(terwijl hij mijn eerste is, en ik het echt niet zo voelde), en dat ik zijn exen snap omdat de liefde over gaat(wat bezielde me:(, ik ken zijn exen niet eens!) en tot overmaat van ramp stond er ook in dat ik dolgraag kinderen wil later maar niet met hem! Ik heb me nog nooit zo gevoeld, wist dat ik het nooit goed kon maken. Hij zei meteen dat het al een tijd geleden is en dat ik me niet schuldig moet voelen....voelde me zo kut. Hij is hartstikke onzeker, en dan leest hij dit! Het maakt hem zo onzeker, terwijl het nergens voor nodig is. Ik weet niet eens waarom ik het opgeschreven heb. Lijkt net alsof ik in een teen-movie zit, en net mijn ergste vijand zo een kopje kleiner gemaakt heb....Hij was niet eens boos...was hij het maar. Ik ben zo'n onzettende devil!
Hoe los ik dit op? Is het nog op te lossen?
Nee ik was niet dronken, was het maar zo:(. Mijn vriend is gisteravond langs gekomen, en we hadden het gehad over onze eerste keer samen enzo. Dat is inmiddels een jaar geleden, en ik schreef toen nog alles in dagboeken, dus ook die eerste nacht. Hij wilde het graag lezen, en zelf dat ik het voor zou lezen. Ik vond het heel genant, en liet het hem lezen terwijl ik zelf even naar buiten ging. Na een tijd kwam ik terug en vroeg hem hoe stom het was?...toen zei hij ; ligt eraan welk gedeelte je bedoelt. Moet je het laatste maar eens lezen. Op de laatste pagina bleek van alles te staan wat ik helemaal niet zo bedoelde, maar zo(!) ZO ontzettend kut en lullig, en oh, ik was er eerder blij mee geweest als hij het gewoon uitgemaakt. Voel me zo schuldig! Er stond in dat ik hem meer als tussendoortje zie(terwijl hij mijn eerste is, en ik het echt niet zo voelde), en dat ik zijn exen snap omdat de liefde over gaat(wat bezielde me:(, ik ken zijn exen niet eens!) en tot overmaat van ramp stond er ook in dat ik dolgraag kinderen wil later maar niet met hem! Ik heb me nog nooit zo gevoeld, wist dat ik het nooit goed kon maken. Hij zei meteen dat het al een tijd geleden is en dat ik me niet schuldig moet voelen....voelde me zo kut. Hij is hartstikke onzeker, en dan leest hij dit! Het maakt hem zo onzeker, terwijl het nergens voor nodig is. Ik weet niet eens waarom ik het opgeschreven heb. Lijkt net alsof ik in een teen-movie zit, en net mijn ergste vijand zo een kopje kleiner gemaakt heb....Hij was niet eens boos...was hij het maar. Ik ben zo'n onzettende devil!
Hoe los ik dit op? Is het nog op te lossen?
maandag 17 augustus 2009 om 17:47
maandag 17 augustus 2009 om 17:48
- Raar dat je niet meer weet wat je pas een jaar geleden hebt geschreven
- Raar dat het ineens allemaal niet meer waar en bedoeld is wat je had geschreven
- Raar dat je hem dat laat lezen.
Maar goed.
Hij is niet boos toch...dus ik zou me verder niet druk maken.
- Raar dat het ineens allemaal niet meer waar en bedoeld is wat je had geschreven
- Raar dat je hem dat laat lezen.
Maar goed.
Hij is niet boos toch...dus ik zou me verder niet druk maken.
I`ve learned so much from my mistakes.. I`m thinking of making a few more.
maandag 17 augustus 2009 om 17:59
Tja, je had hem niet moeten laten lezen.
En dat je dingen hebt opgeschreven terwijl je ze niet bedoeld had... Ik schrijf ook wel eens in dagboeken en dan kan ik soms ook heel negatief over dingen denken. Maar door op te schrijven gooi ik dat juist van me af zeg maar. In mijn dagboek staan echt heel veel dingen die ontzettend kwetsend kunnen zijn voor mijn vriend, dus hij mag het natuurlijk niet lezen. En niet omdat ik het meen, maar omdat ik dat gevoel even ergens kwijt moest. Dan is een dagboek een veiliger plek dan een ruzie.
En dat je dingen hebt opgeschreven terwijl je ze niet bedoeld had... Ik schrijf ook wel eens in dagboeken en dan kan ik soms ook heel negatief over dingen denken. Maar door op te schrijven gooi ik dat juist van me af zeg maar. In mijn dagboek staan echt heel veel dingen die ontzettend kwetsend kunnen zijn voor mijn vriend, dus hij mag het natuurlijk niet lezen. En niet omdat ik het meen, maar omdat ik dat gevoel even ergens kwijt moest. Dan is een dagboek een veiliger plek dan een ruzie.
We dont make mistakes here, we just have happy accidents. We want happy, happy paintings. If you want sad things, watch the news. Everything is possible here. This is your little universe -Bob Ross
maandag 17 augustus 2009 om 18:02
Waarom wil hij het lezen? Waarom laat je het lezen? Waarom heb je het niet eerst zelf even doorgelezen? Waarom heb je het geschreven als je het niet meende?
Maar ja, das achteraf.
Ik zou niet weten wat je er nu nog aan kan doen. Heb je niet een positiever stuk over hem geschreven dat je hem kan laten lezen? En dan samen de hele stapel verbranden. Of hem op zijn minst NOOIT meer iets uit je dagboeken laten lezen.
Maar ja, das achteraf.
Ik zou niet weten wat je er nu nog aan kan doen. Heb je niet een positiever stuk over hem geschreven dat je hem kan laten lezen? En dan samen de hele stapel verbranden. Of hem op zijn minst NOOIT meer iets uit je dagboeken laten lezen.
maandag 17 augustus 2009 om 18:22
Oeh nou mijn vriend mag echt never nooit niet mijn dagboek lezen hoor! Ik ben echt heel gek op hem, maar soms als ik even pissig om iets ben dan ventileer ik dat in mijn dagboek (werkt beter dan dat ik tegen hem erover begin...). Dat is echt niet zoals ik over hem denk (alhoewel op dat moment mss wel).
En als hij dat nu zou teruglezen denk ik waarsch. echt dat ik psychisch niet goed ben.
Dus nee. Mijn dagboek blijft gesloten.
Wat ik alleen niet snap is: je weet toch (ongeveer) wel wat je geschreven hebt als het pas een jaar geleden was? Of in ieder geval had je het beter even kunnen checken voordat je je dagboek aan hem gaf.
Ik denk dat je hem gewoon moet duidelijk maken dat het een dagboek is, waar jij op dat moment je gevoelens (frustraties) in uitdrukt. Niet perse de manier waarop jij het echt ziet. Zou ik doen...
En als hij dat nu zou teruglezen denk ik waarsch. echt dat ik psychisch niet goed ben.
Dus nee. Mijn dagboek blijft gesloten.
Wat ik alleen niet snap is: je weet toch (ongeveer) wel wat je geschreven hebt als het pas een jaar geleden was? Of in ieder geval had je het beter even kunnen checken voordat je je dagboek aan hem gaf.
Ik denk dat je hem gewoon moet duidelijk maken dat het een dagboek is, waar jij op dat moment je gevoelens (frustraties) in uitdrukt. Niet perse de manier waarop jij het echt ziet. Zou ik doen...
if they like you you'll know, if they don't you'll be confused
maandag 17 augustus 2009 om 19:17
Als je iemand toestaat je dagboek te lezen, moet je niet gaan mauwen als er dingen naar boven komen waarvan je had kunnen bedenken dat het voor die ander niet leuk zou kunnen zijn.
Maar waarom liet je dit toe, waarom wilde je vriend je dagboek lezen? Dat vind ik vreemd.
Verder niet zeuren, dat doet hij ook niet.
Maar waarom liet je dit toe, waarom wilde je vriend je dagboek lezen? Dat vind ik vreemd.
Verder niet zeuren, dat doet hij ook niet.
maandag 17 augustus 2009 om 19:22
quote:nikkeltje_20 schreef op 17 augustus 2009 @ 17:43:
Hebben jullie het wel eens meegemaakt? Een stomme kut streek uitgehaald zonder dat je er bewust van was wat je deed?
Nee ik was niet dronken, was het maar zo:(. Mijn vriend is gisteravond langs gekomen, en we hadden het gehad over onze eerste keer samen enzo. Dat is inmiddels een jaar geleden, en ik schreef toen nog alles in dagboeken, dus ook die eerste nacht. Hij wilde het graag lezen, en zelf dat ik het voor zou lezen. Ik vond het heel genant, en liet het hem lezen terwijl ik zelf even naar buiten ging. Na een tijd kwam ik terug en vroeg hem hoe stom het was?...toen zei hij ; ligt eraan welk gedeelte je bedoelt. Moet je het laatste maar eens lezen. Op de laatste pagina bleek van alles te staan wat ik helemaal niet zo bedoelde, maar zo(!) ZO ontzettend kut en lullig, en oh, ik was er eerder blij mee geweest als hij het gewoon uitgemaakt. Voel me zo schuldig! Er stond in dat ik hem meer als tussendoortje zie(terwijl hij mijn eerste is, en ik het echt niet zo voelde), en dat ik zijn exen snap omdat de liefde over gaat(wat bezielde me:(, ik ken zijn exen niet eens!) en tot overmaat van ramp stond er ook in dat ik dolgraag kinderen wil later maar niet met hem! Ik heb me nog nooit zo gevoeld, wist dat ik het nooit goed kon maken. Hij zei meteen dat het al een tijd geleden is en dat ik me niet schuldig moet voelen....voelde me zo kut. Hij is hartstikke onzeker, en dan leest hij dit! Het maakt hem zo onzeker, terwijl het nergens voor nodig is. Ik weet niet eens waarom ik het opgeschreven heb. Lijkt net alsof ik in een teen-movie zit, en net mijn ergste vijand zo een kopje kleiner gemaakt heb....Hij was niet eens boos...was hij het maar. Ik ben zo'n onzettende devil!
Hoe los ik dit op? Is het nog op te lossen?
Dagboeken begrijp ik nog, maar liegen in je dagboek (!!) ?????
Blijkbaar voelde je het toen wel zo. Of moest dit geheimtaal voorstellen voor als iemand het zou vinden?
Van hem vind ik het dom om in je dagboek te willen lezen. Hij nam daar natuurlijk een risico mee Dat moet hij nu niet op jou gaan projecteren. Het is net als het principe; als je het antwoord niet wilt horen, moet je de vraag niet stellen.
Ik denk dat je niets kunt doen dan nu eerlijk zijn tegen hem. En als dat betekend dat je er toen anders tegenaan keek, dan moet je ook daar eerlijk over zijn. Aan hem om dat een plaats te geven.
Hebben jullie het wel eens meegemaakt? Een stomme kut streek uitgehaald zonder dat je er bewust van was wat je deed?
Nee ik was niet dronken, was het maar zo:(. Mijn vriend is gisteravond langs gekomen, en we hadden het gehad over onze eerste keer samen enzo. Dat is inmiddels een jaar geleden, en ik schreef toen nog alles in dagboeken, dus ook die eerste nacht. Hij wilde het graag lezen, en zelf dat ik het voor zou lezen. Ik vond het heel genant, en liet het hem lezen terwijl ik zelf even naar buiten ging. Na een tijd kwam ik terug en vroeg hem hoe stom het was?...toen zei hij ; ligt eraan welk gedeelte je bedoelt. Moet je het laatste maar eens lezen. Op de laatste pagina bleek van alles te staan wat ik helemaal niet zo bedoelde, maar zo(!) ZO ontzettend kut en lullig, en oh, ik was er eerder blij mee geweest als hij het gewoon uitgemaakt. Voel me zo schuldig! Er stond in dat ik hem meer als tussendoortje zie(terwijl hij mijn eerste is, en ik het echt niet zo voelde), en dat ik zijn exen snap omdat de liefde over gaat(wat bezielde me:(, ik ken zijn exen niet eens!) en tot overmaat van ramp stond er ook in dat ik dolgraag kinderen wil later maar niet met hem! Ik heb me nog nooit zo gevoeld, wist dat ik het nooit goed kon maken. Hij zei meteen dat het al een tijd geleden is en dat ik me niet schuldig moet voelen....voelde me zo kut. Hij is hartstikke onzeker, en dan leest hij dit! Het maakt hem zo onzeker, terwijl het nergens voor nodig is. Ik weet niet eens waarom ik het opgeschreven heb. Lijkt net alsof ik in een teen-movie zit, en net mijn ergste vijand zo een kopje kleiner gemaakt heb....Hij was niet eens boos...was hij het maar. Ik ben zo'n onzettende devil!
Hoe los ik dit op? Is het nog op te lossen?
Dagboeken begrijp ik nog, maar liegen in je dagboek (!!) ?????
Blijkbaar voelde je het toen wel zo. Of moest dit geheimtaal voorstellen voor als iemand het zou vinden?
Van hem vind ik het dom om in je dagboek te willen lezen. Hij nam daar natuurlijk een risico mee Dat moet hij nu niet op jou gaan projecteren. Het is net als het principe; als je het antwoord niet wilt horen, moet je de vraag niet stellen.
Ik denk dat je niets kunt doen dan nu eerlijk zijn tegen hem. En als dat betekend dat je er toen anders tegenaan keek, dan moet je ook daar eerlijk over zijn. Aan hem om dat een plaats te geven.
maandag 17 augustus 2009 om 19:26
quote:Iris27 schreef op 17 augustus 2009 @ 18:22:
Oeh nou mijn vriend mag echt never nooit niet mijn dagboek lezen hoor! Vroegah.. toen had ik een dagboek. En mijn huwelijkscadeau aan mijn (nu ex-)man was dat hij altijd in mijn dagboek mocht lezen als hij dat wilde. Speciaal een nieuw dagboek gekocht, hele mooie maar stoere kaft en op de eerste pagina mijn "cadeau" beschreven. Daarna heb ik nooit meer 1 letter in een dagboek geschreven. Daar kwam hij na een half jaar ofzo achter, was ik even blij dat ik niets meer schreef.
Oeh nou mijn vriend mag echt never nooit niet mijn dagboek lezen hoor! Vroegah.. toen had ik een dagboek. En mijn huwelijkscadeau aan mijn (nu ex-)man was dat hij altijd in mijn dagboek mocht lezen als hij dat wilde. Speciaal een nieuw dagboek gekocht, hele mooie maar stoere kaft en op de eerste pagina mijn "cadeau" beschreven. Daarna heb ik nooit meer 1 letter in een dagboek geschreven. Daar kwam hij na een half jaar ofzo achter, was ik even blij dat ik niets meer schreef.
maandag 17 augustus 2009 om 19:31
sorry hoor, maar mijn dagboeken zijn van mij, en van niemand anders
JUIST omdat je er soms in the heat of the moment nog wel eens dingen wil schrijven die achteraf natuurlijk ZWAAR overtrokken bleken te zijn.
Als ik alle keren dat ik vroegah schreef dat ik toch echt van huis weg zou lopen daadwerkelijk van huis was weggelopen...dan had ik minimaal in Australie gewoond nu.
Dagboeken zijn prive, juist om af en toe eens heerlijk tegen schenen te schoppen.
En om dat jaren later terug te lezen en te denken,....waar maakte ik me druk om.
JUIST omdat je er soms in the heat of the moment nog wel eens dingen wil schrijven die achteraf natuurlijk ZWAAR overtrokken bleken te zijn.
Als ik alle keren dat ik vroegah schreef dat ik toch echt van huis weg zou lopen daadwerkelijk van huis was weggelopen...dan had ik minimaal in Australie gewoond nu.
Dagboeken zijn prive, juist om af en toe eens heerlijk tegen schenen te schoppen.
En om dat jaren later terug te lezen en te denken,....waar maakte ik me druk om.
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
maandag 17 augustus 2009 om 19:40
ow heel erg Frizz,
Ik ben er (volgens mijn dagboekken) ook jaren van overtuigd geweest dat mijn ouders gewoon maar niet van me hielden omdat ik niets mocht
"lief dagboek, ik weet het zeker,ze hebben gewoon een hekel aan me.
Ik ben verdorie al 14 en ik mag nog steeds niet naar dat feest tot 04.00.
Moet om 00.00 al thuis zijn, snappen ze dan echt niet dat het dan pas begint...
En dan (en nu komt tie) IK HAAT ZE!!!! "
Nu jaren later moet ik er alleen maar om lachen en ben ik ze eeuwig dankbaar dat ze me met al mijn naïviteit NIET naar zo'n feest hebben laten gaan
Maar op dat moment.....als mijn pen had kunnen doden
Ik ben er (volgens mijn dagboekken) ook jaren van overtuigd geweest dat mijn ouders gewoon maar niet van me hielden omdat ik niets mocht
"lief dagboek, ik weet het zeker,ze hebben gewoon een hekel aan me.
Ik ben verdorie al 14 en ik mag nog steeds niet naar dat feest tot 04.00.
Moet om 00.00 al thuis zijn, snappen ze dan echt niet dat het dan pas begint...
En dan (en nu komt tie) IK HAAT ZE!!!! "
Nu jaren later moet ik er alleen maar om lachen en ben ik ze eeuwig dankbaar dat ze me met al mijn naïviteit NIET naar zo'n feest hebben laten gaan
Maar op dat moment.....als mijn pen had kunnen doden
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
maandag 17 augustus 2009 om 19:44
Duzzzzzz nikkeltje... Je kan gewoon toegeven dat het een momentopname was. TOEN voelde je het zo. Niks om je voor te schamen.
Je had op het moment dat je je vriend je ermee confronteerde ook kunnen lachen en zeggen: "Wauw wat had ik het toen mis he? Gelukkig zijn we nog steeds bij elkaar want jou wil ik nooit meer missen!"
Je had op het moment dat je je vriend je ermee confronteerde ook kunnen lachen en zeggen: "Wauw wat had ik het toen mis he? Gelukkig zijn we nog steeds bij elkaar want jou wil ik nooit meer missen!"
maandag 17 augustus 2009 om 21:13
Heey meiden,
Ik weet achteraf ook wel dat ik dat ding nooit aan hem had moeten laten lezen. En het is inderdaad zo dat ik dingen opschrijf die ik me later ook gewoon echt niet meer herinner, juist omdat ik ze echt van me af schrijf. Bij ruzies staan er ook wel eens foute dingen in, maar dit was gewoon heel raar. Ik ben blij met jullie reacties, en ik schrijf het echt niet om hem te laten weten dat ik het niet meende ofzo, want hij weet hier geeneens van af.
dank jullie wel
Ik weet achteraf ook wel dat ik dat ding nooit aan hem had moeten laten lezen. En het is inderdaad zo dat ik dingen opschrijf die ik me later ook gewoon echt niet meer herinner, juist omdat ik ze echt van me af schrijf. Bij ruzies staan er ook wel eens foute dingen in, maar dit was gewoon heel raar. Ik ben blij met jullie reacties, en ik schrijf het echt niet om hem te laten weten dat ik het niet meende ofzo, want hij weet hier geeneens van af.
dank jullie wel
maandag 17 augustus 2009 om 21:20
Summer haha moest erg hard lachen om je tekst uit je dagboek. In mijn dagboek van toen staat zoiets in de zelfde strekking.
* Vind het stom dat ik geen bessenjus mag. Ben toch al 13 dan mag ik heus wel alcohol. Ze doen alsof ik een klein kind ben. Vriendin die en vriendin die mogen ook wel bessenjus. Belachelijk vind ik het. Ik doe het stiekem toch gewoon op feestjes als hun er niet bij zijn. Mijn vader is gewoon een klootzak hij drinkt zelf wel bier en gaat mij vertellen dat ik iets niet mag terwijl hij het zelf ook doet.*
* Vind het stom dat ik geen bessenjus mag. Ben toch al 13 dan mag ik heus wel alcohol. Ze doen alsof ik een klein kind ben. Vriendin die en vriendin die mogen ook wel bessenjus. Belachelijk vind ik het. Ik doe het stiekem toch gewoon op feestjes als hun er niet bij zijn. Mijn vader is gewoon een klootzak hij drinkt zelf wel bier en gaat mij vertellen dat ik iets niet mag terwijl hij het zelf ook doet.*
maandag 17 augustus 2009 om 21:22
quote:Madhe schreef op 17 augustus 2009 @ 19:26:
[...]
Vroegah.. toen had ik een dagboek. En mijn huwelijkscadeau aan mijn (nu ex-)man was dat hij altijd in mijn dagboek mocht lezen als hij dat wilde. Speciaal een nieuw dagboek gekocht, hele mooie maar stoere kaft en op de eerste pagina mijn "cadeau" beschreven. Daarna heb ik nooit meer 1 letter in een dagboek geschreven. Daar kwam hij na een half jaar ofzo achter, was ik even blij dat ik niets meer schreef.
Mijn oude dagboek daar mag iedereen in lezen
Mijn moeder en mijn vader en desnoods mijn zus
En ook al zeggen ze van niet, dat doen ze dus
Maar van dat lezen heb ik voortaan niks te vrezen
Want al die dingen die ik aan geen mens vertellen wil of kan
Die schrijf ik in mijn tweede dagboek en daar weten zij niks van
Dus mogen ze wat mij betreft nieuwsgierig wezen
Mijn oude dagboek daar mag iedereen in lezen
Nu een maand geleden kreeg ik in de gaten
Dat mijn moeder stiekem in mijn dagboek las
En daar ook nog met mijn vader over praatte
Nou je snapt wel dat ik reuze nijdig was
Maar toen ik ze vroeg waarom ze dat nou deden
Hebben ze dat allebei gewoon ontkent
En wat moet je dan al ben je ontevreden
Kinderen trekken altijd aan het kortste end
Dus toen heb ik maar een winkel opgezocht
En een tweede dagboek voor mezelf gekocht
refr.:
Haar oude dagboek daar mag iedereen in lezen
D'r moeder en d'r vader en desnoods d'r zus
En ook al zeggen ze van niet, dat doen ze dus
Maar van dat lezen heeft ze voortaan niks te vrezen
Want al die dingen die ik aan geen mens vertellen wil of kan
Die schrijf ik in mijn tweede dagboek en daar weten zij niks van
Dus mogen ze wat haar betreft nieuwsgierig wezen
Haar oude dagboek daar mag iedereen in lezen
En ik blijf wel in mijn oude dagboek schrijven
Om daar zo maar mee te stoppen dat is raar
Maar alleen nog om de tijd wat te verdrijven
Dingen die een beetje gek zijn of niet waar
En nu zie ik soms mijn moeder naar mij kijken
Met zo'n blik van: Gaat het echt wel goed met jou
Maar ze durft natuurlijk niks te laten blijken
Omdat ze daarmee zichzelf verraden zou
En wat echt geheim moet zijn voor iedereen
Heb ik eindelijk nu voor mezelf alleen
[...]
Vroegah.. toen had ik een dagboek. En mijn huwelijkscadeau aan mijn (nu ex-)man was dat hij altijd in mijn dagboek mocht lezen als hij dat wilde. Speciaal een nieuw dagboek gekocht, hele mooie maar stoere kaft en op de eerste pagina mijn "cadeau" beschreven. Daarna heb ik nooit meer 1 letter in een dagboek geschreven. Daar kwam hij na een half jaar ofzo achter, was ik even blij dat ik niets meer schreef.
Mijn oude dagboek daar mag iedereen in lezen
Mijn moeder en mijn vader en desnoods mijn zus
En ook al zeggen ze van niet, dat doen ze dus
Maar van dat lezen heb ik voortaan niks te vrezen
Want al die dingen die ik aan geen mens vertellen wil of kan
Die schrijf ik in mijn tweede dagboek en daar weten zij niks van
Dus mogen ze wat mij betreft nieuwsgierig wezen
Mijn oude dagboek daar mag iedereen in lezen
Nu een maand geleden kreeg ik in de gaten
Dat mijn moeder stiekem in mijn dagboek las
En daar ook nog met mijn vader over praatte
Nou je snapt wel dat ik reuze nijdig was
Maar toen ik ze vroeg waarom ze dat nou deden
Hebben ze dat allebei gewoon ontkent
En wat moet je dan al ben je ontevreden
Kinderen trekken altijd aan het kortste end
Dus toen heb ik maar een winkel opgezocht
En een tweede dagboek voor mezelf gekocht
refr.:
Haar oude dagboek daar mag iedereen in lezen
D'r moeder en d'r vader en desnoods d'r zus
En ook al zeggen ze van niet, dat doen ze dus
Maar van dat lezen heeft ze voortaan niks te vrezen
Want al die dingen die ik aan geen mens vertellen wil of kan
Die schrijf ik in mijn tweede dagboek en daar weten zij niks van
Dus mogen ze wat haar betreft nieuwsgierig wezen
Haar oude dagboek daar mag iedereen in lezen
En ik blijf wel in mijn oude dagboek schrijven
Om daar zo maar mee te stoppen dat is raar
Maar alleen nog om de tijd wat te verdrijven
Dingen die een beetje gek zijn of niet waar
En nu zie ik soms mijn moeder naar mij kijken
Met zo'n blik van: Gaat het echt wel goed met jou
Maar ze durft natuurlijk niks te laten blijken
Omdat ze daarmee zichzelf verraden zou
En wat echt geheim moet zijn voor iedereen
Heb ik eindelijk nu voor mezelf alleen
