Seks
alle pijlers
Advies gezocht om seksleven weer op de rit te krijgen
vrijdag 21 februari 2020 04:08
Joe hoi,
Ik zoek advies. Ik vind het best wel doodeng om er naar te vragen maar goed. Ik heb bijna 7 jaar een relatie met een bijzondere man van wie ik veel houd. Ik ben 24 en hij is 28. We hebben één keer per maand seks en kort door de bocht is dat mijn schuld.
Ik wil wel graag dat onze relatie ook op seksueel vlak gewoon gezond is, maar er is het nodige gebeurd om hier te belanden. Ten eerste heb ik een zware depressie gehad die niet echt goed voor mijn libido was en daarna kreeg ik medicatie daar tegen (citalopram) die het laatste restje waarschijnlijk helemaal gesloopt heeft (was ik me toen niet bewust van). Na het stoppen van die medicatie eerst samen veel aan de basis van de relatie gewerkt, hij moest er ook weer in vertrouwen dat ik niet mijn hele leven een wrak zou blijven, begrijpelijk. Nu zijn we op het punt waar vertrouwen goed is, de band tussen ons denk ik heel sterk is, maar ons seksleven is absurd voor onze leeftijd.
De reden dat ik kort door de bocht zeg dat het mijn schuld is dus. Maar ik mis op dit moment fysiek gewoon de toenadering, hij komt me bijna nooit lief knuffelen of kusjes brengen, waar ik dat wel echt heel bewust probeer. Vervolgens klaagt hij wel dat we geen seks hebben, maar fysieke toenadering die daar toe leiden moet merk ik ook niet. Alleen dat hij voortdurend aan mijn billen en borsten zitten wil, zonder de kusjes en knuffels. Nu is tijdens mijn depressie mijn lijf ook ontzettend afgetakeld, dus ik vind het niet zo fijn als hij aan mijn borsten zit terwijl ik niet in de stemming ben, dan ben ik me er alleen maar bewust van dat ook dat niet conform mijn leeftijd er bij hangt... Ik ben blij te merken dat hij er nog even graag aan zit, maar het werkt averechts, tenzij ik daadwerkelijk in de stemming ben, dan heb ik er geen last van omdat mijn hoofd dan bij andere zaken is
uiteraard ook al heel vaak gezegd, eerst vriendelijk, dan met uitleg, daarna toch eens wat kwaad worden omdat hij niet luistert naar wat ik zeg. Maar ik snap ook wel dat hij ook gefrustreerd is en iets mist in onze relatie. Ik denk alleen dat we allebei een ander deel van de seks missen en dat we het tot zover niet bij elkaar hebben kunnen brengen. Mijn libido is nog steeds niet helemaal op het toppunt waar het kan zijn, maar van eens per maand zou het toch minstens eens per week moeten kunnen worden met hoe ik nu in mijn vel zit.
Soms ben ik bang dat we op alleen dat gebied te ver uit elkaar gegroeid zijn en dat het ons een hele mooie relatie gaat kosten. We hebben buiten deze frictie om veel plezier samen en vullen elkaar echt aan op essentiële gebieden. Maar ik ben wel een beetje wanhopig. We hebben tijdens mijn depressie relatietherapie gehad die als een soort vertaler tussen ons in stond wat ontzettend hielp, maar omdat het met mij te goed gaat hebben we die nu niet meer. Hebben jullie nog adviezen hoe mijn vriend en ik weer dichter bij elkaar kunnen komen op seksueel gebied? Of hoe ik mijn vriend kan uitleggen dat ik eerst wat warmte nodig heb voor ik me zomaar weer vol vrijheid elke keer geven kan? Of als het aan mijn gedachtegang ligt, hoe ik er dan wat vrijer in kan staan?
Ik hoop dat jullie me wat helpen kunnen, want ik ben wel klaar met deze situatie. Ik ga waarschijnlijk binnenkort met de pil stoppen om te kijken wat voor impact dat heeft op mijn hele lijf en denkwijze. Maar dat zou toch niet zo'n grote impact op ons leven moeten hebben, dus ik hoop dat jullie ideeën hebben die ons vooruit helpen, in plaats van altijd vast te moeten hangen aan mijn verleden (zonder dat ik hem daarbij kwijt raak).
Groetjes, joehoi
Ik zoek advies. Ik vind het best wel doodeng om er naar te vragen maar goed. Ik heb bijna 7 jaar een relatie met een bijzondere man van wie ik veel houd. Ik ben 24 en hij is 28. We hebben één keer per maand seks en kort door de bocht is dat mijn schuld.
Ik wil wel graag dat onze relatie ook op seksueel vlak gewoon gezond is, maar er is het nodige gebeurd om hier te belanden. Ten eerste heb ik een zware depressie gehad die niet echt goed voor mijn libido was en daarna kreeg ik medicatie daar tegen (citalopram) die het laatste restje waarschijnlijk helemaal gesloopt heeft (was ik me toen niet bewust van). Na het stoppen van die medicatie eerst samen veel aan de basis van de relatie gewerkt, hij moest er ook weer in vertrouwen dat ik niet mijn hele leven een wrak zou blijven, begrijpelijk. Nu zijn we op het punt waar vertrouwen goed is, de band tussen ons denk ik heel sterk is, maar ons seksleven is absurd voor onze leeftijd.
De reden dat ik kort door de bocht zeg dat het mijn schuld is dus. Maar ik mis op dit moment fysiek gewoon de toenadering, hij komt me bijna nooit lief knuffelen of kusjes brengen, waar ik dat wel echt heel bewust probeer. Vervolgens klaagt hij wel dat we geen seks hebben, maar fysieke toenadering die daar toe leiden moet merk ik ook niet. Alleen dat hij voortdurend aan mijn billen en borsten zitten wil, zonder de kusjes en knuffels. Nu is tijdens mijn depressie mijn lijf ook ontzettend afgetakeld, dus ik vind het niet zo fijn als hij aan mijn borsten zit terwijl ik niet in de stemming ben, dan ben ik me er alleen maar bewust van dat ook dat niet conform mijn leeftijd er bij hangt... Ik ben blij te merken dat hij er nog even graag aan zit, maar het werkt averechts, tenzij ik daadwerkelijk in de stemming ben, dan heb ik er geen last van omdat mijn hoofd dan bij andere zaken is
uiteraard ook al heel vaak gezegd, eerst vriendelijk, dan met uitleg, daarna toch eens wat kwaad worden omdat hij niet luistert naar wat ik zeg. Maar ik snap ook wel dat hij ook gefrustreerd is en iets mist in onze relatie. Ik denk alleen dat we allebei een ander deel van de seks missen en dat we het tot zover niet bij elkaar hebben kunnen brengen. Mijn libido is nog steeds niet helemaal op het toppunt waar het kan zijn, maar van eens per maand zou het toch minstens eens per week moeten kunnen worden met hoe ik nu in mijn vel zit.Soms ben ik bang dat we op alleen dat gebied te ver uit elkaar gegroeid zijn en dat het ons een hele mooie relatie gaat kosten. We hebben buiten deze frictie om veel plezier samen en vullen elkaar echt aan op essentiële gebieden. Maar ik ben wel een beetje wanhopig. We hebben tijdens mijn depressie relatietherapie gehad die als een soort vertaler tussen ons in stond wat ontzettend hielp, maar omdat het met mij te goed gaat hebben we die nu niet meer. Hebben jullie nog adviezen hoe mijn vriend en ik weer dichter bij elkaar kunnen komen op seksueel gebied? Of hoe ik mijn vriend kan uitleggen dat ik eerst wat warmte nodig heb voor ik me zomaar weer vol vrijheid elke keer geven kan? Of als het aan mijn gedachtegang ligt, hoe ik er dan wat vrijer in kan staan?
Ik hoop dat jullie me wat helpen kunnen, want ik ben wel klaar met deze situatie. Ik ga waarschijnlijk binnenkort met de pil stoppen om te kijken wat voor impact dat heeft op mijn hele lijf en denkwijze. Maar dat zou toch niet zo'n grote impact op ons leven moeten hebben, dus ik hoop dat jullie ideeën hebben die ons vooruit helpen, in plaats van altijd vast te moeten hangen aan mijn verleden (zonder dat ik hem daarbij kwijt raak).
Groetjes, joehoi
vrijdag 21 februari 2020 05:50
Hi Joehoi,
Goh, wat heftig! Wat goed van je dat je er zo constructief mee omgaat, daar is veel zelfreflectie voor nodig. Het valt me op dat je jezelf veelal de schuld geeft van dingen waar je weinig controle over kan uitoefenen; je depressie en de medicatie daarvoor. Leg daardoor niet teveel druk op jezelf, want 'het is mijn schuld' maakt dat tot iets wat binnen je macht ligt om op te lossen, en dat is in mijn ogen niet helemaal zo. Je libido laat zich ook maar in beperkte mate controleren (maar daar verschillen de meningen over).
Jullie seksleven weer op de rit krijgen moeten jullie samen doen. Je hebt duidelijk aangegeven bij je vriend wat je behoefte is, en zoals ik het lees mag hij je daar best wat meer in tegemoet komen. Zonder genegenheid wakkert jouw vuurtje maar matig aan, en dat kan ik me wel voorstellen. Ik zou ook opdrogen van een vent die denkt dat ik m'n tiet knijpen genoeg is om me aan te zetten.
Nog een keer praten dus, en duidelijk aangeven dat als jij dit in je eentje moet doen om het te verbeteren het een verloren strijd is. Wat jij evt zou kunnen proberen is duidelijk aan hem vragen wat zijn behoefte is (los van de seks an sich), en zo een gezamenlijk plan formuleren misschien?
Goh, wat heftig! Wat goed van je dat je er zo constructief mee omgaat, daar is veel zelfreflectie voor nodig. Het valt me op dat je jezelf veelal de schuld geeft van dingen waar je weinig controle over kan uitoefenen; je depressie en de medicatie daarvoor. Leg daardoor niet teveel druk op jezelf, want 'het is mijn schuld' maakt dat tot iets wat binnen je macht ligt om op te lossen, en dat is in mijn ogen niet helemaal zo. Je libido laat zich ook maar in beperkte mate controleren (maar daar verschillen de meningen over).
Jullie seksleven weer op de rit krijgen moeten jullie samen doen. Je hebt duidelijk aangegeven bij je vriend wat je behoefte is, en zoals ik het lees mag hij je daar best wat meer in tegemoet komen. Zonder genegenheid wakkert jouw vuurtje maar matig aan, en dat kan ik me wel voorstellen. Ik zou ook opdrogen van een vent die denkt dat ik m'n tiet knijpen genoeg is om me aan te zetten.
Nog een keer praten dus, en duidelijk aangeven dat als jij dit in je eentje moet doen om het te verbeteren het een verloren strijd is. Wat jij evt zou kunnen proberen is duidelijk aan hem vragen wat zijn behoefte is (los van de seks an sich), en zo een gezamenlijk plan formuleren misschien?
vrijdag 21 februari 2020 07:14
Laat hem lezen wat je hier hebt geschreven.
Goed verwoord!
Verder snap ik dat je het niet fijn vindt om aan je borsten e.d. aangeraakt te worden als je niet in the mood bent. Werkt averechts.
Je lijf... ik weet natuurlijk niet in hieverre het veranderd is. Mijn lijf is na de zwangerschap ook veranderd en helaas nooit meer hetzelfde geworden (sommigen hebben dat geluk wel). Ik ben veel gaan sporten. En je moet eens kijken wat je in 6 maanden sporten kunt bereiken! En wat is nou 6 maanden?
Verder: ben je aan de pil? Misschien dan eens stoppen en voor b.v. een spiraaltje ofzo gaan. Die hormonen zijn moodkilling.
Succes!
Goed verwoord!
Verder snap ik dat je het niet fijn vindt om aan je borsten e.d. aangeraakt te worden als je niet in the mood bent. Werkt averechts.
Je lijf... ik weet natuurlijk niet in hieverre het veranderd is. Mijn lijf is na de zwangerschap ook veranderd en helaas nooit meer hetzelfde geworden (sommigen hebben dat geluk wel). Ik ben veel gaan sporten. En je moet eens kijken wat je in 6 maanden sporten kunt bereiken! En wat is nou 6 maanden?
Verder: ben je aan de pil? Misschien dan eens stoppen en voor b.v. een spiraaltje ofzo gaan. Die hormonen zijn moodkilling.
Succes!
de wereld wacht om ontdekt te worden
vrijdag 21 februari 2020 07:58
helaas is deze kwestie herkenbaar, al is het bij mij niet zo extreem. Ik ben een aantal maanden flink overspannen geweest en ben nog steeds niet de oude. Dit heeft mijn zin in seks ook niet goed gedaan. Mijn vriend geeft wel kusjes en knuffels maar gaat vervolgens niet verder. Ook zit hij de hele tijd in mijn kont en borsten te knijpen wat ik echt heel vervelend vind. Als ik er wat van zegt is hij beledigd en voelt hij zich afgewezen....
En als we seks hebben doet hij vaak hetzelfde en heb ik het idee dat hij niet echt luistert naar wat ik wel lekker vind.
Ik was het op een ochtend echt zat en heb
dus ook maar even flink de waarheid gezegd. Het maakte mij eigenlijk ook gewoon boos. We hebben 2-3x per maand seks, belachelijk weinig natuurlijk. En als we seks hebben is het best saai.
Ik ben er ook nog niet uit wat ik er aan moet doen hoor maar ik zou als eerste stap toch eerlijk zijn!
En als we seks hebben doet hij vaak hetzelfde en heb ik het idee dat hij niet echt luistert naar wat ik wel lekker vind.
Ik was het op een ochtend echt zat en heb
dus ook maar even flink de waarheid gezegd. Het maakte mij eigenlijk ook gewoon boos. We hebben 2-3x per maand seks, belachelijk weinig natuurlijk. En als we seks hebben is het best saai.
Ik ben er ook nog niet uit wat ik er aan moet doen hoor maar ik zou als eerste stap toch eerlijk zijn!
vrijdag 21 februari 2020 08:01
Dit!
Maar ook... ik heb mn ex 14 jaar proberen aan te leren dat n kus in mn hals 100x meer effect heeft als een verdwaalde hand in de buurt van mn kruis. Bleek praten tegen n betonnen muur.
Ik hoop dat het bij jullie lukt
Been there, done that, got the T-shirt.
vrijdag 21 februari 2020 08:12
Je wilt wel seks, maar alleen als het precies op jouw manier gaat?
Misschien moet je de focus eens van je eigen gebruiksaanwijzing afhalen en de speelsheid terugbrengen. Beweeg eens mee met de toenadering van je vriend. In plaats van je daar over te verzuchten en gesprekken over aan te gaan. Begin gewoon weer eens ergens. Kom weer in het ritme. Jij wilt een seksleven, werk met wat je aangereikt wordt en take it from there. Het is seks. Speel, onderzoek, voel, geniet, ga op je bek.
Misschien moet je de focus eens van je eigen gebruiksaanwijzing afhalen en de speelsheid terugbrengen. Beweeg eens mee met de toenadering van je vriend. In plaats van je daar over te verzuchten en gesprekken over aan te gaan. Begin gewoon weer eens ergens. Kom weer in het ritme. Jij wilt een seksleven, werk met wat je aangereikt wordt en take it from there. Het is seks. Speel, onderzoek, voel, geniet, ga op je bek.
vrijdag 21 februari 2020 08:19
Voordat je op zoek gaat naar allemaal methodes om je seksleven weer leven in te blazen:
Ga eerst eens bedenken of je je partner nog wel aantrekkelijk genoeg vindt. Vindt hij jou wel aantrekkelijk genoeg.
Hoe vaak blijkt het in relaties wel niet dat de oorzaak van het ontbreken van de seks is dat je eigenlijk niet goed (meer) bij elkaar past. Dan blijkt het in een andere relatie helemaal geen probleem te zijn.
Hoe goed is je relatie nog? Misschien wel minder goed dan je denkt?
Misschien is het wel een enorm goede vriendschap, maar is een relatie niet meer dat wat het moet zijn.
Ga eerst eens bedenken of je je partner nog wel aantrekkelijk genoeg vindt. Vindt hij jou wel aantrekkelijk genoeg.
Hoe vaak blijkt het in relaties wel niet dat de oorzaak van het ontbreken van de seks is dat je eigenlijk niet goed (meer) bij elkaar past. Dan blijkt het in een andere relatie helemaal geen probleem te zijn.
Hoe goed is je relatie nog? Misschien wel minder goed dan je denkt?
Misschien is het wel een enorm goede vriendschap, maar is een relatie niet meer dat wat het moet zijn.
vrijdag 21 februari 2020 08:20
Joehoi schreef: ↑21-02-2020 04:08Maar ik mis op dit moment fysiek gewoon de toenadering, hij komt me bijna nooit lief knuffelen of kusjes brengen, waar ik dat wel echt heel bewust probeer. Vervolgens klaagt hij wel dat we geen seks hebben, maar fysieke toenadering die daar toe leiden moet merk ik ook niet. Alleen dat hij voortdurend aan mijn billen en borsten zitten wil, zonder de kusjes en knuffels.
De luchtige approach:
Eerst lekker samen lachen om Amanda Gore en daarna een serieus gesprek.
https://www.youtube.com/watch?v=sbF-4LOOC5c
vrijdag 21 februari 2020 08:35
Elkaar ook buiten het bed als seksueel wezen zien is essentieel. Jullie snappen dat ook maar geven er een andere draai aan, dat is jammer. Hij mag misschien best even een hand over je borst laten glijden of een tikje op je kont geven en jij mag daar een zoen aan vasthangen, het gaat om de aandacht en het nonverbale vertellen dat je elkaar lekker vindt.
Voor jullie basis hadden jullie een therapeut die "vertaalde", waarom zoeken jullie dat op dit gebied niet? Heb je wel eens een cursus tantra(massage) overwogen of een seksuoloog? Die zou in jullie geval best eea kunnen betekenen.
Voor jullie basis hadden jullie een therapeut die "vertaalde", waarom zoeken jullie dat op dit gebied niet? Heb je wel eens een cursus tantra(massage) overwogen of een seksuoloog? Die zou in jullie geval best eea kunnen betekenen.
...
vrijdag 21 februari 2020 08:59
vrijdag 21 februari 2020 09:14
Ik leg dan de handen van mijn man op mijn schouders ofzoiets en ga gezellig tegen hem aan liggen of zitten en ga met hem knuffelen.
Of ik doe het gewoon terug naar dan grappig zodat het een soort stoeien wordt.
Van het een komt dan het ander, of niet maar dan wel een leuke tijd gehad.
Beledigd zijn omdat er niet precies gebeurt wat je wil levert niks op.
Of ik doe het gewoon terug naar dan grappig zodat het een soort stoeien wordt.
Van het een komt dan het ander, of niet maar dan wel een leuke tijd gehad.
Beledigd zijn omdat er niet precies gebeurt wat je wil levert niks op.
vrijdag 21 februari 2020 09:18
vrijdag 21 februari 2020 09:30
Dit.kindrebel schreef: ↑21-02-2020 09:18Ik heb soms het gevoel dat vrouwen veel te veel onzin is aangeleerd over zin hebben in seks. Waardoor de route naar wippen voor veel stellen een soort onmogelijke queeste is waarin de man op exact de juiste knoppen moet drukken op het juiste moment in de juiste volgorde.
En owee als je als man niet gediend bent van gegrabbel in je broek op random momenten, dan heb je een 'libido probleem' en zoeken bepaalde types een wat 'mannelijker type'.
Nadat het eerst met alle vriendinnen en zussen en nichten is besproken hoe sneu het voor haar is dat haar man nooit wat wil.
vrijdag 21 februari 2020 10:07
kindrebel schreef: ↑21-02-2020 09:18Ik heb soms het gevoel dat vrouwen veel te veel onzin is aangeleerd over zin hebben in seks. Waardoor de route naar wippen voor veel stellen een soort onmogelijke queeste is waarin de man op exact de juiste knoppen moet drukken op het juiste moment in de juiste volgorde.
Yep. En de juiste knoppen veranderen ook nog eens voortdurend, naar gelang haar stemming of tijd van de maand. Dat is voor ons dus echt niet te volgen. Wij kunnen dat niet ruiken namelijk.
vrijdag 21 februari 2020 10:17
Mooi verwoord! Mee eens.kindrebel schreef: ↑21-02-2020 08:12Misschien moet je de focus eens van je eigen gebruiksaanwijzing afhalen en de speelsheid terugbrengen.
Beweeg eens mee met de toenadering van je vriend. In plaats van je daar over te verzuchten en gesprekken over aan te gaan.
Het is seks. Speel, onderzoek, voel, geniet, ga op je bek.
TO, ik ben een man en zit in een soort van vergelijkbare situatie als waar jouw man in zit. Hoewel jij het moeilijk hebt, heeft hij het ook moeilijk met de situatie. Blijf praten en laat hem jouw topic lezen, dan wordt hem misschien duidelijk dat jij er echt mee zit. En wat dat rechtstreeks naar borsten en billen grijpen: zou ik ook kunnen doen en dat zou ik niet verkeerd bedoelen. Laten we het maar onhandigheid noemen. Ga uit van de goede bedoelingen van hem.
vrijdag 21 februari 2020 10:58
Praten over dit onderwerp met je (langdurige) partner is erg lastig omdat sex een onderwerp is waar niet of nauwelijks over wordt gepraat, uitzonderingen daargelaten natuurlijk.
Als je praat vervalt het al gauw in verwijten en die wil niemand horen. En krijg en een snibbig en geen leuk gesprek.
Ga samen het boek “seks, een leven lang leren” lezen van Ellen Laan en Rik van Lunsen. Gaat over communicatie. Superboek.
Als je praat vervalt het al gauw in verwijten en die wil niemand horen. En krijg en een snibbig en geen leuk gesprek.
Ga samen het boek “seks, een leven lang leren” lezen van Ellen Laan en Rik van Lunsen. Gaat over communicatie. Superboek.
vrijdag 21 februari 2020 12:25
En zorg alsjeblieft dat je een andere vorm van anticonceptie neemt dan condooms wanneer je met de pil stopt.
Bij normaal gebruik (dus niet in een door-de-fabrikant geontroleerde laboratorium setting waar altijd meer geadverteerd wordt) hebben condooms aan faalkans van 13% en een ongeplande zwangerschap lijkt me in jouw geval met al je problemen en gezien je leeftijd geen goed idee.
Bij normaal gebruik (dus niet in een door-de-fabrikant geontroleerde laboratorium setting waar altijd meer geadverteerd wordt) hebben condooms aan faalkans van 13% en een ongeplande zwangerschap lijkt me in jouw geval met al je problemen en gezien je leeftijd geen goed idee.
eadlynschreave wijzigde dit bericht op 21-02-2020 12:25
Reden: Spelfout
Reden: Spelfout
0.26% gewijzigd
vrijdag 21 februari 2020 13:53
Wij zijn, door andere oorzaken, de laatste maanden in een zelfde spiraal geraakt en zijn er ook nog niet uit. Wat nogal een pijnlijke gewaarwording is, is dat we allebei dachten dat we erg goed over sex konden praten, dat we daar toch een stuk minder goed in zijn dan we dachten.
Waar ik als man grote moeite mee heb is dat niet aangeraakt willen worden, omdat we dat juist altijd heel veel deden, op alle momenten en locaties. Zij heeft grote moeite met die aftakeling, zoals je dat noemt, terwijl ik haar helemaal niet minder aantrekkelijk vind dan voorheen. Wat niet echt helpt is dat ik leiding geef aan een grote groep jonge mensen, waaronder een aantal bijzonder aantrekkelijke dames. Hoewel daar nooit iets mee gebeurd is, merk ik wel dat het haar alleen maar onzekerder maakt.
Moeilijk probleem. Ik wens je veel sterkte en wijsheid.
Waar ik als man grote moeite mee heb is dat niet aangeraakt willen worden, omdat we dat juist altijd heel veel deden, op alle momenten en locaties. Zij heeft grote moeite met die aftakeling, zoals je dat noemt, terwijl ik haar helemaal niet minder aantrekkelijk vind dan voorheen. Wat niet echt helpt is dat ik leiding geef aan een grote groep jonge mensen, waaronder een aantal bijzonder aantrekkelijke dames. Hoewel daar nooit iets mee gebeurd is, merk ik wel dat het haar alleen maar onzekerder maakt.
Moeilijk probleem. Ik wens je veel sterkte en wijsheid.
vrijdag 21 februari 2020 16:40
Dank voor al zo snel zo veel reacties! Ik denk dat we met veel dingen zeker ook wat kunnen.
Ik vind het vooral heel lastig dat ik echt wel zin wil hebben, maar het simpelweg dan niet krijg van zijn manier van toenadering zoeken. Ik heb ook al eens voor de grap elke keer als hij het bij mij deed het terug gedaan, hij gaf wel toe dat het hem ook wel verveelde na een tijdje. Ik zie ook een paar adviezen in de trant van laat het los dan komt het wel, heeft iemand ook gerichte adviezen hoe ik dat loslaten kan? Tot zover is het altijd makkelijker gezegd dan gedaan. Het is zeker van mijn kant geen onwil en ik neem aan van zijn kant ook niet. De liefde is er ondanks alles nog, dus we willen beide niet dat het om zoiets kapot gaat. Als het dan aan mijn mindset ligt wil ik daar met alle liefde aan werken, maar ik weet niet hoe.
De aantrekkingskracht is er vanaf zijn kant helemaal wel (wat ik iets moois en bijzonders vind, die aftakeling die ik benoemde was een gewichtstoename van rond de 60 (ondergewicht) naar rond de 95 kilo (overgewicht) in een hele korte tijd, ik ben al een hele tijd stabiel, maar afname van gewicht blijft moeilijk). Vanaf mijn kant is het heel afhankelijk van zijn gedrag (waar ik me heel lullig over voel, omdat hij mij ook goed vind zoals ik ben), ik vind hem altijd wel een hele mooie man, maar ik kan het niet beter omschrijven dan dat ik me aangetrokken voel tot zijn warmte. Ik voel me niet veeleisend, een kusje hier, een knufje daar, laatst zag hij me in ons dorp op het station staan en knipperde hij vanuit de auto naar mij, zulke kleine dingen maken mij al heel blij. Ik heb ooit eens iets gehoord over de taal van de liefde; mijn taal is kleine momentjes, zijn taal is grootse gebaren. Ik vind het heel prettig om me gezien te voelen. Hij is zich natuurlijk bewust van mij, maar heeft moeite om me gezien te laten voelen omdat hij die grootse momenten afwacht. Misschien ben ik naïef om te hopen dat dat te overbruggen is, ook daar heb ik geen antwoord op.
Ik ga zeker dat stukje van Amanda Gore met hem zien! Als dat voor hem ook helpt kunnen we samen ook dat boek proberen, lijkt mij een hele goede manier. Ik blijf hopen dat we samen een weg vinden, ook met behulp van jullie adviezen. We hebben samen zoveel belachelijke dingen doorgemaakt, waarom niet nog 1 probleem meer de wereld uit helpen hihi! Ik denk dat iets van een sexuoloog ook best een idee voor ons is als we er samen niet uit komen, gaat zoiets gewoon via de huisarts? Ik heb geen idee eigenlijk.
Nogmaals dank voor alle input
Ik vind het vooral heel lastig dat ik echt wel zin wil hebben, maar het simpelweg dan niet krijg van zijn manier van toenadering zoeken. Ik heb ook al eens voor de grap elke keer als hij het bij mij deed het terug gedaan, hij gaf wel toe dat het hem ook wel verveelde na een tijdje. Ik zie ook een paar adviezen in de trant van laat het los dan komt het wel, heeft iemand ook gerichte adviezen hoe ik dat loslaten kan? Tot zover is het altijd makkelijker gezegd dan gedaan. Het is zeker van mijn kant geen onwil en ik neem aan van zijn kant ook niet. De liefde is er ondanks alles nog, dus we willen beide niet dat het om zoiets kapot gaat. Als het dan aan mijn mindset ligt wil ik daar met alle liefde aan werken, maar ik weet niet hoe.
De aantrekkingskracht is er vanaf zijn kant helemaal wel (wat ik iets moois en bijzonders vind, die aftakeling die ik benoemde was een gewichtstoename van rond de 60 (ondergewicht) naar rond de 95 kilo (overgewicht) in een hele korte tijd, ik ben al een hele tijd stabiel, maar afname van gewicht blijft moeilijk). Vanaf mijn kant is het heel afhankelijk van zijn gedrag (waar ik me heel lullig over voel, omdat hij mij ook goed vind zoals ik ben), ik vind hem altijd wel een hele mooie man, maar ik kan het niet beter omschrijven dan dat ik me aangetrokken voel tot zijn warmte. Ik voel me niet veeleisend, een kusje hier, een knufje daar, laatst zag hij me in ons dorp op het station staan en knipperde hij vanuit de auto naar mij, zulke kleine dingen maken mij al heel blij. Ik heb ooit eens iets gehoord over de taal van de liefde; mijn taal is kleine momentjes, zijn taal is grootse gebaren. Ik vind het heel prettig om me gezien te voelen. Hij is zich natuurlijk bewust van mij, maar heeft moeite om me gezien te laten voelen omdat hij die grootse momenten afwacht. Misschien ben ik naïef om te hopen dat dat te overbruggen is, ook daar heb ik geen antwoord op.
Ik ga zeker dat stukje van Amanda Gore met hem zien! Als dat voor hem ook helpt kunnen we samen ook dat boek proberen, lijkt mij een hele goede manier. Ik blijf hopen dat we samen een weg vinden, ook met behulp van jullie adviezen. We hebben samen zoveel belachelijke dingen doorgemaakt, waarom niet nog 1 probleem meer de wereld uit helpen hihi! Ik denk dat iets van een sexuoloog ook best een idee voor ons is als we er samen niet uit komen, gaat zoiets gewoon via de huisarts? Ik heb geen idee eigenlijk.
Nogmaals dank voor alle input
