Seks
alle pijlers
Minnaar deel 11
vrijdag 18 juni 2010 om 00:22
Kunnen jullie een minnaar hebben echt alleen voor de seks zonder er verliefd op te worden?
Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo`n man, je hechten.
Zeker als je hem superaantrekkelijk vindt en verder klikt het ook goed
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen, maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze Vind jij een SV ook zo vervelend?.
Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo`n man, je hechten.
Zeker als je hem superaantrekkelijk vindt en verder klikt het ook goed
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen, maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze Vind jij een SV ook zo vervelend?.
anoniem_33555 wijzigde dit bericht op 18-06-2010 18:24
Reden: toevoeging
Reden: toevoeging
% gewijzigd
maandag 5 juli 2010 om 11:08
Ik ben me bewust dat ik hier veel van mijn redenen prijs geef, echter hoeft dat geen reden te zikn mij hier op aan te spreken en mijn verklaringen af te keuren
Ik spreek je niet aan op de inhoud van je posts, maar op de vorm van je posts.
Ik keur nergens je verklaringen af, ik keur je houding af.
Niet je man is verantwoordelijk voor het hebben van je SV, dat ben jij zelf.
Ik spreek je niet aan op de inhoud van je posts, maar op de vorm van je posts.
Ik keur nergens je verklaringen af, ik keur je houding af.
Niet je man is verantwoordelijk voor het hebben van je SV, dat ben jij zelf.
maandag 5 juli 2010 om 11:17
JJ, goede post. al een paar blz. lang (het is bijna niet bij te houden) komen de emoties en soms irritaties de hoek om kijken. Niets mis mee om van elkaar te leren, maar je terecht gewezen voelen, zoals sommigen, heeft verschillende redenen. Altijd handig om dan bij jezelf te beginnen, tenminste dat werkt bij mij. En ja, dat je de ene poster altijd leest en de andere niet dat heb je ook in het dagelijkse leven. Soms zeggen mensen hetzelfde en kun je het wel van de ene hebben en van de andere niet.
Ik ben aan het werk, ja nu dus niet, dit deel van Nederland heeft nog geen vakantie. En hoewel ik zelf me focus op nr 1 en gezin, mis ik wel jullie spannende en vrolijke verhalen over bijna dates etc.
De voorbereidingen voor een date (van ontharen tot lingerie tot een speciaal parfum). Voor de mannen onder ons, bereiden jullie jezelf ook zo voor een date??
Ik ben aan het werk, ja nu dus niet, dit deel van Nederland heeft nog geen vakantie. En hoewel ik zelf me focus op nr 1 en gezin, mis ik wel jullie spannende en vrolijke verhalen over bijna dates etc.
De voorbereidingen voor een date (van ontharen tot lingerie tot een speciaal parfum). Voor de mannen onder ons, bereiden jullie jezelf ook zo voor een date??
maandag 5 juli 2010 om 11:26
@serendipity: Ik ben altijd al een peroon die prat gaat op persoonlijke verzorging.
Ik zeg dat expres zo omdat ik mijzelf geen ijdeltuit vind. Ik hou het simpel en doeltreffend, netjes geschoren (ja ook daar), fris ruikend en tandjes gepoetst.
Ik maak er niet echt speciaal werk van, zou ook wel heel lullig zijn omdat ik sv vaak gewoon op doordeweekse dagen "ontmoet" op gelegenheden die niet speciaal voor een hete date zijn. We weten ook nooit echt of het met seks eindigd maar tot op heden vraag ik me meer af of het wel eens een keer niet met seks eindigd .
Als er een date zou zijn waarbij we de lengte van een dag of nacht zouden hebben wellicht anders maar dan zou het meer in uitvoering zijn als voorbereiding.
Het gevoel in de voorbereiding is natuurlijk wel heel speciaal...
Ik zeg dat expres zo omdat ik mijzelf geen ijdeltuit vind. Ik hou het simpel en doeltreffend, netjes geschoren (ja ook daar), fris ruikend en tandjes gepoetst.
Ik maak er niet echt speciaal werk van, zou ook wel heel lullig zijn omdat ik sv vaak gewoon op doordeweekse dagen "ontmoet" op gelegenheden die niet speciaal voor een hete date zijn. We weten ook nooit echt of het met seks eindigd maar tot op heden vraag ik me meer af of het wel eens een keer niet met seks eindigd .
Als er een date zou zijn waarbij we de lengte van een dag of nacht zouden hebben wellicht anders maar dan zou het meer in uitvoering zijn als voorbereiding.
Het gevoel in de voorbereiding is natuurlijk wel heel speciaal...
maandag 5 juli 2010 om 11:29
mogge @ all.
Er is heel veel geschreven de laatste dagen, hoe graag ik me er ook in wou mengen, ik had geen tijd, dus zal dan mosterd zijn. Schiet niet echt op.
Update van hier: ik heb officieel een minnaar . Aldus minnaar
Ik ben 'bang' voor de vakantieperiode. Wat die met mij en met hem gaat doen.
Ik geef ondertussen veel om hem en als ik dan merk dat ie het moeilijk heeft, dan voel ik gewoon met hem mee.
Ik heb 'makkelijk' praten: ik heb een gezin, een nr1 en dat wil ik graag zo houden, maar ik wil ook hem....
En als ik eerlijk ben, is dat natuurlijk onmogelijk.
Oftewel.... veel gepieker van ons beiden wat onze 'relatie' nu voorstelt en wat we er van kunnen verwachten.
Er is heel veel geschreven de laatste dagen, hoe graag ik me er ook in wou mengen, ik had geen tijd, dus zal dan mosterd zijn. Schiet niet echt op.
Update van hier: ik heb officieel een minnaar . Aldus minnaar
Ik ben 'bang' voor de vakantieperiode. Wat die met mij en met hem gaat doen.
Ik geef ondertussen veel om hem en als ik dan merk dat ie het moeilijk heeft, dan voel ik gewoon met hem mee.
Ik heb 'makkelijk' praten: ik heb een gezin, een nr1 en dat wil ik graag zo houden, maar ik wil ook hem....
En als ik eerlijk ben, is dat natuurlijk onmogelijk.
Oftewel.... veel gepieker van ons beiden wat onze 'relatie' nu voorstelt en wat we er van kunnen verwachten.
maandag 5 juli 2010 om 11:30
JJ, je beschrijft het zo dat ik het bijna voor me zie. En ik ben dan ook niet verbaasd dat je schrijft dat het altijd met sex eindigt.
Die verbondenheid waar je eerder over schreef, tenminste zo interpreteerde ik het, zorgt er voor dat met sex het plaatje wel compleet wordt.
Voorbereiding voor de vrouwen is ook handig om de spanning een uitweg te geven. Mijn speciale lingerie-laatje is nog nooit zo rijk gevuld geweest.
Die verbondenheid waar je eerder over schreef, tenminste zo interpreteerde ik het, zorgt er voor dat met sex het plaatje wel compleet wordt.
Voorbereiding voor de vrouwen is ook handig om de spanning een uitweg te geven. Mijn speciale lingerie-laatje is nog nooit zo rijk gevuld geweest.
maandag 5 juli 2010 om 11:34
ik bespreek hier weer gewoon mijn dates en zal geen uitgebreide posts over mijn vaak verwarrende situatie, en gedachtes plaatsen... Iedereen happy
maandag 5 juli 2010 om 11:45
@jahoe. Ik voel me soms een loeder en soms voel ik me zeer bevoorrecht, 2 geweldige mannen. Beiden heb ik meegemaakt in hele spannende en lieve momenten maar ook in zware en verdrietige momenten. De diepe band is er met beiden.
Met minnaar kan ik alles bepraten, hij vraagt door als ik boos hem, als ik verdrietig ben, hij confronteert me ook heel heftig. Dit doet nr 1 minder, maar dat geeft niet. Ik accepteer nr 1 zoals hij is. Hij heeft minder behoefte aan het delen van gevoelens, behoeftes. Op zijn manier laat hij me weten hoe belangrijk ik voor hem ben. Alleen wist ik niet dat je je zo kwetsbaar kon opstellen, zoals met minnaar en dat dat voor nog een grotere verbondenheid zorgt.
Jahoe ik wens je toe, dat alles er mag zijn! En dat je eigen normen en waardenpatroon deze situatie aankan. Want daarmee worstel ik.
Met minnaar kan ik alles bepraten, hij vraagt door als ik boos hem, als ik verdrietig ben, hij confronteert me ook heel heftig. Dit doet nr 1 minder, maar dat geeft niet. Ik accepteer nr 1 zoals hij is. Hij heeft minder behoefte aan het delen van gevoelens, behoeftes. Op zijn manier laat hij me weten hoe belangrijk ik voor hem ben. Alleen wist ik niet dat je je zo kwetsbaar kon opstellen, zoals met minnaar en dat dat voor nog een grotere verbondenheid zorgt.
Jahoe ik wens je toe, dat alles er mag zijn! En dat je eigen normen en waardenpatroon deze situatie aankan. Want daarmee worstel ik.
maandag 5 juli 2010 om 11:54
@ stew ik vind het gewoon erg jammer dat mensen die anders denken meteen als "verkeerd" worden bestempeld, ik jad graag geweten waarom mijn motivatie zo verkeerd zou zijn, en wat in een niet open relatie wel een goede motivatie is. Maar de wijze waarop het gebeurd vind ik erg jammer.
Zo leg ik de verantwoording ook niet bij mijn nr 1 maar bij mezelf, het is mijn keuze, mijn doordachte keuze het zo op te lossen en mijn relatie te behouden. Dat zowel hjv als jij hier niet mee overwrg kunnen is niet langer mijn probleem. Ik heb getracht het uit te leggen en veel duidelijker kan ik niet zijn denk ik.
Dan is het toch verstandiger dat ik hier niet langer probeer om jullie te laten zien wat mijn visie is, of jullie mede te delen wat mijn gevoelens zijn
Zo leg ik de verantwoording ook niet bij mijn nr 1 maar bij mezelf, het is mijn keuze, mijn doordachte keuze het zo op te lossen en mijn relatie te behouden. Dat zowel hjv als jij hier niet mee overwrg kunnen is niet langer mijn probleem. Ik heb getracht het uit te leggen en veel duidelijker kan ik niet zijn denk ik.
Dan is het toch verstandiger dat ik hier niet langer probeer om jullie te laten zien wat mijn visie is, of jullie mede te delen wat mijn gevoelens zijn
En ik vraag me af wat goed is voor ons allebei. Op blote voeten loop ik langzaam door. We zijn één.
maandag 5 juli 2010 om 12:00
maandag 5 juli 2010 om 12:01
@BDS: hoeft niet lang te reageren hoor, ik ben al zo lang van stof, haha. Ik houd het meestal iha en reageer ook meestal neutraal. Dan benoem ik dingen, wat geen mening is en geen oordeel, maar een feit (bijv dat je de keuze maakt ook voor de nr 1). En dat ik moeite heb met invullen van de gedachten van nr 1 over libido of hoe die denkt over seks/open relaties. Dat velen van hier dit ook nooit van zichzelf gedacht hebben, voor ze het zelf meemaakten als "vreemdganger". Dus paar jaar eerder had hun nr 1 dit ook van hen gedacht. Mensen ontwikkelen en veranderen, zij dus ook, je weet dus nooit hoe gelukkig/tevreden nr 1 is met de relatie, als je dat niet bespreekt. Of probeert die situatie te veranderen, anders dan verwijten of in gedachten alvast het probleem bij de nr 1 te leggen.
Ik had dus meer een probleem met de aannames en conclusies die nogal eens gemaakt worden over de eigen nr 1, ook die houdt een stukje verborgen en misschien accepteert die ook dingen voor de goede vrede of is daar (nog) tevreden mee.
Deze posts raakten mij ook, natuurlijk en gaf ik mijn beleving aan. (Ex communiceerde ook niet, nam gewoon aan dat ik hiermee gelukkig en tevreden was. Dat was niet zo.). Ik onderstreep het belang van eerlijk zijn, of zo eerlijk mogelijk, dat hebben hij en ik niet (tijdig) gedaan, en wel uiteindelijk vanuit verwijten en dat is een spiraal naar beneden. Nog machtelozer is dat er ook dan niet meer gepraat werd, alleen bij je neergelegd en uit angst voor verwijten vertrok hij. Omdat hij inzag dat dit vertrouwen niet zomaar terug was, niet meteen vergeten en vergeven was, maar een lange weg zou worden.
In die zin heb ik het dus wel erg en respectloos gevonden dat er gewoon helemaal geen plaats was voor mijn gevoelens en pijn, geen rekening mee gehouden ten tijde van, en daarna ook niet. Alleen maar "redenen" gehoord waarom ik tekort schoot, geen woord voor mij en alleen ruimte voor zijn gevoelens en zijn onvredes. Dus ik zet voor mijzelf toch vraagtekens als mensen zeggen dat hun nr 1 gelukkig is zoals het gaat.
Maar ik ben niet tegen het hebben van een sv. Zeker niet onder bepaalde omstandigheden, dat je die niet bij je nr 1 kan invullen. Ik denk dat seks veel minder plat is dan mensen iha denken.. het is een wezenlijk deel van jezelf en heel belangrijk om je daarin te kunnen ontwikkelen en meemaken/groeien van intimiteit. Soms kan je partner dat niet geven, is, om welke reden dan ook, geblokkeerd en ontneemt je niet zozeer "genot", maar een wezenlijk instrument voor groei, voor iets heel moois wat ons gegeven is, intimiteit is veel meer dan steamy seks. En zeker niet minder ook
En zoals bij Stew is gebeurd en Lisannez gebeurt is heel mooi: die gaan samen door een proces, juist doordat dit gebeurde, allebei wakker geschud en samen nieuwe ontwikkelingen ingaan, nieuwe facetten van zichzelf en elkaar ontdekken.
Maar dat kan alleen als beiden hiertoe bereid zijn en open staan. Nooit verwacht van jezelf/de ander, maar mensen zijn tot veel ruimer denken in staat, vaak juist door een crisis als dit. Natuurlijk zijn er ook die dat niet kunnen en zullen blijven hangen in verongelijktheid, en die "kans op groei" niet aanpakken, maar in hun "gelijk" blijven vastzitten. En dat weet je nooit van tevoren, hoe iemand opeens kan reageren bij tegenslag/crisis. Dat blijft een gok, de een zal je levenslang het leven zuur maken met wraak, wrok en tegenwerking. De ander doet er iets constructiefs mee en groeit.
Uit angst om te kwetsen ontnemen we misschien onbewust partners de kans om te kunnen groeien.. Dat geldt voor een "laaglibidio-partner", die geen moeite doet te zorgen voor diens aandeel in de peiler intimiteit en seks in een relatie net zo goed als voor degene die dat maar accepteert en dit elders vindt. Beiden houden door niet te praten het probleem met elkaar in stand en misschien is dat niet de bedoeling.
In feite doet een partner met (echt) laag libido zichzelf namelijk ook enorm tekort, maar weet dat niet, merkt dat niet, zoals BDS al zegt. Al is dat een andere orde, een onmacht, die niet gerepareerd kan. In andere gevallen misschien wel, juist door wake-up call. En dan hoef je er niet bij te zeggen dat je inmiddels al zo lang een sv hebt, maar het houden bij het probleem wat je samen hebt.. Hoeveel mensen doen het daarna niet heel anders in een volgende liefde(srelatie)? Ontdekken onvermoede libido's en passie alsnog?
Ik ben daar zelf ook "fout" in geweest, door mijn onvredes niet te uiten, waardoor ex dacht dat ik het wel best vond zoals het ging, tevreden en gelukkig was. Nu heb ik het vermogen altijd al met name gehad te kijken naar wat er wel allemaal goed en fijn is, mijn zegeningen te tellen, maar soms doe je daarmee jezelf en de ander onbedoeld enorm tekort, alleen door eea niet hardop uit te spreken. Daardoor ontnam ik ex ook de kans om er iets aan te veranderen.
En zo kan je allebei uit angst voor de ander kwetsen of pijn te doen eea laten gisten en woekeren en dat heeft zijn invloed op de andere pijlers: hechting en zorgzaamheid. Wat door diverse mensen hier al genoemd wordt: het sijpelt overal doorheen als er geen/weinig bevredigende seks is. Het is de lichamelijke component van die liefdesrelatie en haalt op den duur veel meer onderuit. Dus voor sommigen vind ik het zeker wel gerechtvaardigd als een sv JUIST het mogelijk maakt om bij die nr 1 te blijven.
En juist nu begrijp ik veel meer hiervan, nu ik zelf niet meer iemand met laag libido ben, hoe enorm moeilijk het is, als dat deel van je leven onbeantwoord wordt en niet bevredigd wordt. In die zin is die scheiding/crisis een grote levensles geworden en huldig ik mezelf op het standpunt: als je eerdere signalen en kansen niet aanpakt om zelf te groeien (ikzelf dus, mijn blokkades in seksualiteit en intmititeit), die lessen zich alsmaar harder zullen voordoen. Zoiets als: wie niet horen wil..
Mijn intentie is om anderen te waarschuwen, die gevoelens van vage ontevredenheid en behoeftes voor zichzelf (en samen) te onderzoeken, waar dat vandaan komt. Wat je zelf kan doen. Deels kan het ook een signaal van iets anders zijn, bijv geen passie in het leven en je werk/bezigheden vinden, tekort aan aandacht, bevestiging, (zelf)waardering, verveling, enz enz. Het verdient altijd de moeite ernaar te kijken, om welke motieven je die passie mist en elders zoekt. En dat ligt voor iedereen anders, ieder zijn eigen complexe leven en gevoelens, daar zal ik nooit over oordelen.
Soms moet je pijn (bij jezelf of partner) niet vermijden, die is er onderhuids toch wel. In die pijn liggen vele antwoorden, heb ik gemerkt.
Ik had dus meer een probleem met de aannames en conclusies die nogal eens gemaakt worden over de eigen nr 1, ook die houdt een stukje verborgen en misschien accepteert die ook dingen voor de goede vrede of is daar (nog) tevreden mee.
Deze posts raakten mij ook, natuurlijk en gaf ik mijn beleving aan. (Ex communiceerde ook niet, nam gewoon aan dat ik hiermee gelukkig en tevreden was. Dat was niet zo.). Ik onderstreep het belang van eerlijk zijn, of zo eerlijk mogelijk, dat hebben hij en ik niet (tijdig) gedaan, en wel uiteindelijk vanuit verwijten en dat is een spiraal naar beneden. Nog machtelozer is dat er ook dan niet meer gepraat werd, alleen bij je neergelegd en uit angst voor verwijten vertrok hij. Omdat hij inzag dat dit vertrouwen niet zomaar terug was, niet meteen vergeten en vergeven was, maar een lange weg zou worden.
In die zin heb ik het dus wel erg en respectloos gevonden dat er gewoon helemaal geen plaats was voor mijn gevoelens en pijn, geen rekening mee gehouden ten tijde van, en daarna ook niet. Alleen maar "redenen" gehoord waarom ik tekort schoot, geen woord voor mij en alleen ruimte voor zijn gevoelens en zijn onvredes. Dus ik zet voor mijzelf toch vraagtekens als mensen zeggen dat hun nr 1 gelukkig is zoals het gaat.
Maar ik ben niet tegen het hebben van een sv. Zeker niet onder bepaalde omstandigheden, dat je die niet bij je nr 1 kan invullen. Ik denk dat seks veel minder plat is dan mensen iha denken.. het is een wezenlijk deel van jezelf en heel belangrijk om je daarin te kunnen ontwikkelen en meemaken/groeien van intimiteit. Soms kan je partner dat niet geven, is, om welke reden dan ook, geblokkeerd en ontneemt je niet zozeer "genot", maar een wezenlijk instrument voor groei, voor iets heel moois wat ons gegeven is, intimiteit is veel meer dan steamy seks. En zeker niet minder ook
En zoals bij Stew is gebeurd en Lisannez gebeurt is heel mooi: die gaan samen door een proces, juist doordat dit gebeurde, allebei wakker geschud en samen nieuwe ontwikkelingen ingaan, nieuwe facetten van zichzelf en elkaar ontdekken.
Maar dat kan alleen als beiden hiertoe bereid zijn en open staan. Nooit verwacht van jezelf/de ander, maar mensen zijn tot veel ruimer denken in staat, vaak juist door een crisis als dit. Natuurlijk zijn er ook die dat niet kunnen en zullen blijven hangen in verongelijktheid, en die "kans op groei" niet aanpakken, maar in hun "gelijk" blijven vastzitten. En dat weet je nooit van tevoren, hoe iemand opeens kan reageren bij tegenslag/crisis. Dat blijft een gok, de een zal je levenslang het leven zuur maken met wraak, wrok en tegenwerking. De ander doet er iets constructiefs mee en groeit.
Uit angst om te kwetsen ontnemen we misschien onbewust partners de kans om te kunnen groeien.. Dat geldt voor een "laaglibidio-partner", die geen moeite doet te zorgen voor diens aandeel in de peiler intimiteit en seks in een relatie net zo goed als voor degene die dat maar accepteert en dit elders vindt. Beiden houden door niet te praten het probleem met elkaar in stand en misschien is dat niet de bedoeling.
In feite doet een partner met (echt) laag libido zichzelf namelijk ook enorm tekort, maar weet dat niet, merkt dat niet, zoals BDS al zegt. Al is dat een andere orde, een onmacht, die niet gerepareerd kan. In andere gevallen misschien wel, juist door wake-up call. En dan hoef je er niet bij te zeggen dat je inmiddels al zo lang een sv hebt, maar het houden bij het probleem wat je samen hebt.. Hoeveel mensen doen het daarna niet heel anders in een volgende liefde(srelatie)? Ontdekken onvermoede libido's en passie alsnog?
Ik ben daar zelf ook "fout" in geweest, door mijn onvredes niet te uiten, waardoor ex dacht dat ik het wel best vond zoals het ging, tevreden en gelukkig was. Nu heb ik het vermogen altijd al met name gehad te kijken naar wat er wel allemaal goed en fijn is, mijn zegeningen te tellen, maar soms doe je daarmee jezelf en de ander onbedoeld enorm tekort, alleen door eea niet hardop uit te spreken. Daardoor ontnam ik ex ook de kans om er iets aan te veranderen.
En zo kan je allebei uit angst voor de ander kwetsen of pijn te doen eea laten gisten en woekeren en dat heeft zijn invloed op de andere pijlers: hechting en zorgzaamheid. Wat door diverse mensen hier al genoemd wordt: het sijpelt overal doorheen als er geen/weinig bevredigende seks is. Het is de lichamelijke component van die liefdesrelatie en haalt op den duur veel meer onderuit. Dus voor sommigen vind ik het zeker wel gerechtvaardigd als een sv JUIST het mogelijk maakt om bij die nr 1 te blijven.
En juist nu begrijp ik veel meer hiervan, nu ik zelf niet meer iemand met laag libido ben, hoe enorm moeilijk het is, als dat deel van je leven onbeantwoord wordt en niet bevredigd wordt. In die zin is die scheiding/crisis een grote levensles geworden en huldig ik mezelf op het standpunt: als je eerdere signalen en kansen niet aanpakt om zelf te groeien (ikzelf dus, mijn blokkades in seksualiteit en intmititeit), die lessen zich alsmaar harder zullen voordoen. Zoiets als: wie niet horen wil..
Mijn intentie is om anderen te waarschuwen, die gevoelens van vage ontevredenheid en behoeftes voor zichzelf (en samen) te onderzoeken, waar dat vandaan komt. Wat je zelf kan doen. Deels kan het ook een signaal van iets anders zijn, bijv geen passie in het leven en je werk/bezigheden vinden, tekort aan aandacht, bevestiging, (zelf)waardering, verveling, enz enz. Het verdient altijd de moeite ernaar te kijken, om welke motieven je die passie mist en elders zoekt. En dat ligt voor iedereen anders, ieder zijn eigen complexe leven en gevoelens, daar zal ik nooit over oordelen.
Soms moet je pijn (bij jezelf of partner) niet vermijden, die is er onderhuids toch wel. In die pijn liggen vele antwoorden, heb ik gemerkt.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
maandag 5 juli 2010 om 12:04
*ik zit in de meeleesmodus maar tegelijk ook op mijn vingertjes,ik had een hele lange post getikt over/voor bds en de reacties daarop maar besloten niet te plaatsen want die was zo mega en soms TE duidelijk dat ik gelijk door een angel waarschijnlijk een ban zou krijgen!
ik begrijp bds heel goed ook wat ze schrijf en hoe ze denk,ook al is ze soms wat kort door de bocht,maar dat zijn er meer hier.
verder zijn hier mooie en duidelijk en mindere posts geschreven met stof tot nadenken.
post van JJ van 10.31 is goed en duidelijk,gun elkaar de ruimte om te posten wat je wil,en tuurlijk zijn de reacties niet altijd wat je lezen wilt maar dat maakt het forum tot wat het is.
engel kruip weer terug onder haar steentje*
ik begrijp bds heel goed ook wat ze schrijf en hoe ze denk,ook al is ze soms wat kort door de bocht,maar dat zijn er meer hier.
verder zijn hier mooie en duidelijk en mindere posts geschreven met stof tot nadenken.
post van JJ van 10.31 is goed en duidelijk,gun elkaar de ruimte om te posten wat je wil,en tuurlijk zijn de reacties niet altijd wat je lezen wilt maar dat maakt het forum tot wat het is.
engel kruip weer terug onder haar steentje*
maandag 5 juli 2010 om 12:09
maandag 5 juli 2010 om 12:14
quote:BDS70 schreef op 05 juli 2010 @ 11:54:
@ stew ik vind het gewoon erg jammer dat mensen die anders denken meteen als "verkeerd" worden bestempeld, ik jad graag geweten waarom mijn motivatie zo verkeerd zou zijn, en wat in een niet open relatie wel een goede motivatie is. Maar de wijze waarop het gebeurd vind ik erg jammer.
Zo leg ik de verantwoording ook niet bij mijn nr 1 maar bij mezelf, het is mijn keuze, mijn doordachte keuze het zo op te lossen en mijn relatie te behouden. Dat zowel hjv als jij hier niet mee overwrg kunnen is niet langer mijn probleem. Ik heb getracht het uit te leggen en veel duidelijker kan ik niet zijn denk ik.
Dan is het toch verstandiger dat ik hier niet langer probeer om jullie te laten zien wat mijn visie is, of jullie mede te delen wat mijn gevoelens zijn
@BDS
@ stew ik vind het gewoon erg jammer dat mensen die anders denken meteen als "verkeerd" worden bestempeld, ik jad graag geweten waarom mijn motivatie zo verkeerd zou zijn, en wat in een niet open relatie wel een goede motivatie is. Maar de wijze waarop het gebeurd vind ik erg jammer.
Zo leg ik de verantwoording ook niet bij mijn nr 1 maar bij mezelf, het is mijn keuze, mijn doordachte keuze het zo op te lossen en mijn relatie te behouden. Dat zowel hjv als jij hier niet mee overwrg kunnen is niet langer mijn probleem. Ik heb getracht het uit te leggen en veel duidelijker kan ik niet zijn denk ik.
Dan is het toch verstandiger dat ik hier niet langer probeer om jullie te laten zien wat mijn visie is, of jullie mede te delen wat mijn gevoelens zijn
@BDS
maandag 5 juli 2010 om 12:17
Dat zowel hjv als jij hier niet mee overwrg kunnen is niet langer mijn probleem
Dit, lieve BDS, is een prachtige interpretatie.
Waarom zou ik met jouw keuze overweg moeten kunnen?
Het is jouw leven.
Ik wilde je alleen erop wijzen dat er wat kromme redenaties voorbij kwamen, IN MIJN OGEN.
Als jij dat anders ziet, so be it.
Dat is het mooie van een forum. Je pikt eruit wat je aanspreekt, de rest laat je voor wat het is.
Dit, lieve BDS, is een prachtige interpretatie.
Waarom zou ik met jouw keuze overweg moeten kunnen?
Het is jouw leven.
Ik wilde je alleen erop wijzen dat er wat kromme redenaties voorbij kwamen, IN MIJN OGEN.
Als jij dat anders ziet, so be it.
Dat is het mooie van een forum. Je pikt eruit wat je aanspreekt, de rest laat je voor wat het is.
maandag 5 juli 2010 om 12:22
quote:angel1971 schreef op 05 juli 2010 @ 12:04:
*ik zit in de meeleesmodus maar tegelijk ook op mijn vingertjes,ik had een hele lange post getikt over/voor bds en de reacties daarop maar besloten niet te plaatsen want die was zo mega en soms TE duidelijk dat ik gelijk door een angel waarschijnlijk een ban zou krijgen!
ik begrijp bds heel goed ook wat ze schrijf en hoe ze denk,ook al is ze soms wat kort door de bocht,maar dat zijn er meer hier.
verder zijn hier mooie en duidelijk en mindere posts geschreven met stof tot nadenken.
post van JJ van 10.31 is goed en duidelijk,gun elkaar de ruimte om te posten wat je wil,en tuurlijk zijn de reacties niet altijd wat je lezen wilt maar dat maakt het forum tot wat het is.
engel kruip weer terug onder haar steentje*Ik had die lange post van jou nou juist wel willen lezen Engel! Ben heel benieuwd hoe jij over de dingen denkt die hier afgelopen dagen zijn geschreven!
*ik zit in de meeleesmodus maar tegelijk ook op mijn vingertjes,ik had een hele lange post getikt over/voor bds en de reacties daarop maar besloten niet te plaatsen want die was zo mega en soms TE duidelijk dat ik gelijk door een angel waarschijnlijk een ban zou krijgen!
ik begrijp bds heel goed ook wat ze schrijf en hoe ze denk,ook al is ze soms wat kort door de bocht,maar dat zijn er meer hier.
verder zijn hier mooie en duidelijk en mindere posts geschreven met stof tot nadenken.
post van JJ van 10.31 is goed en duidelijk,gun elkaar de ruimte om te posten wat je wil,en tuurlijk zijn de reacties niet altijd wat je lezen wilt maar dat maakt het forum tot wat het is.
engel kruip weer terug onder haar steentje*Ik had die lange post van jou nou juist wel willen lezen Engel! Ben heel benieuwd hoe jij over de dingen denkt die hier afgelopen dagen zijn geschreven!
maandag 5 juli 2010 om 12:25
BDS, ik schrijf nergens dat jij verkeerd bent. Ik schrijf ook nergens dat ik goed ben, integendeel zou ik zeggen. Jij legt anderen woorden en meningen in de mond omdat jij jezelf aangevallen voelt. En dat bedoel ik met defensief reageren.M.i zijn er geen motivaties die goed zijn, en daarmee geef ik ook meteen aan dat ik niet goed ben.
Angel, blijf lekker op jouw vingers zitten en onder jouw steen liggen. Wat voor mij groen is, is voor jou rose...dat is hetgeen je heel duidelijk maakt. Ik vind het alleen nog steeds erg jammer dat je hier en in jouw mails naar mij nog steeds niet duidelijk hebt kunnen maken wat jouw issue is.
Angel, blijf lekker op jouw vingers zitten en onder jouw steen liggen. Wat voor mij groen is, is voor jou rose...dat is hetgeen je heel duidelijk maakt. Ik vind het alleen nog steeds erg jammer dat je hier en in jouw mails naar mij nog steeds niet duidelijk hebt kunnen maken wat jouw issue is.
maandag 5 juli 2010 om 12:41
@Toy: helemaal gelijk in: geen interesse is killing voor elke soort relatie.Niemand wil zich genegeerd voelen. Ruzie geeft nog meer betrokkenheid dan negeren/ geen interesse.
Elkaar vrijlaten en respecteren/accepteren kan uitmonden in onverschilligheid, of zo gevoeld worden. Desinteresse is dodelijk voor elk gevoel van betrokkenheid bij elkaar. Bewust vrijlaten kan verworden tot: "je doet maar, hoor, kan mij niks schelen".
Niet gehoord of gezien worden in je behoeftes en gevoelens geeft een enorm gevoel van afstand. Ik heb dit 2 jaar mogen meemaken, zelfs toen ik ziek was, geen enkele compassie of interesse, totaal niet met mij, maar met zichzelf bezig. Dat zei me genoeg, en hakt er enorm in!! Dat gaat zo diep, dat gun ik niemand en mijzelf dus ook niet. Toen wist ik dat het helemaal mis was en was het dus ook klaar voor mij. Hoe ik ook vroeg om helderheid en zelf probeerde het gesprek aan te gaan, hij negeerde alles en kon hem niks schelen.
En dan je zelfwaardering en zelfvertrouwen enz (terug) vinden is heel moeilijke weg. En toch is het zoveel waard, als je daar sterker uit komt, en in jezelf vindt!! Dus in zekere zin ook de grootste les geweest en daarom kan ik nu dankbaar zijn, omdat het mijn persoonlijke groei en (enorme) ontwikkeling heeft ingeluid, terwijl ik ingeslapen was.. (in allerlei opzichten). Met als toetje dat je leert naar jezelf te luisteren en jezelf als leidraad te nemen en kansen pakt om te groeien, geen stilstand accepteert, geen blijven hangen en onuitgesproken ergernissen, zodat die ook niet groter kunnen worden.
Soms zijn die lessen nodig om op een hoger plan te komen. Ik heb daarvoor zelfs later mijn dank uitgesproken naar hem. Hoe verdrietig ook, soms is het opengooien het beste (achteraf gezien).. had ik liever eerder gehad, omdat het dan alleen verdriet/afwijzing was geweest, maar vertrouwen in stand was gebleven. SV en seks zijn niet het probleem geweest voor mij, dat begreep ik en miste ik zelf ook. Maar hoe je met elkaar omgaat, desinteresse, genegeerd, eisen stellen en zelf niks geven, dat zou niemand moeten accepteren. Dat heeft met de pijlers hechting en zorgzaamheid te maken.
En dat geldt evengoed voor negeren van signalen van diegene, die aangeeft dat op seks/intimiteit zich niet begrepen/gezien te worden, tekort te komen, gevoelens genegeerd worden en "zoek het maar uit, maar niet buiten de deur".. Dat is heel heftig, want even belangrijk als die andere pijlers onder een relatie. Op die andere pijlers durven we nog wel te "klagen", maar dit ligt kennelijk nog heel gevoelig bij heel veel mensen. Met alle gevolgen van dien.
Dus soms is dat deel invullen met een ander juist heel "helend" als je daarmee zorgzaamheid en hechting wel in stand kan houden en heel zeker weet dat de nr 1 dat oh zo belangrijke deel negeert, onbelangrijk vindt en geen interesse heeft. Ken dit van dichtbij en ik vind dat een heel moeilijke opgave en kan iemand net zo onderuit halen, afwijzen, onbelangrijk laten voelen, ongeliefd, onaantrekkelijk en bovenal de kans niet geven intimiteit en lichamelijk normale behoeften te bevredigen.
Het is veel meer dan een beetje genieten van seks/klaarkomen, het ligt veel dieper dan dat. Het is iets wat je niet in je eentje kan, je kan niet met jezelf zoenen of seks hebben, lichaamswarmte geven, het bijzondere van intiem zijn met een ander kan je jezelf niet geven.. en mag je een ander niet ontzeggen, als je dat zelf niet nodig denkt te hebben of dat vermogen geblokkeerd is.
Signalen niet willen zien en desinteresse is erger dan ruzie of blijvend van behoefte/mening verschillen. Dan ben je iig nog verbonden, desinteresse en negeren ontbindt alle gevoelens van verbondenheid. Ik vind het zelfs heel knap dat mensen hier jaren mee om proberen te gaan en tegen vechten, alvorens zichzelf dit te gunnen.
Ieder mens wil gezien en gehoord worden, aandacht, op elk gebied. De meesten zeggen hier dan ook: "ik had het liever allemaal met nr 1 gewild, dit is 2nd best". En dat snap ik helemaal. Ik vind het wel een excuus, als dat niet mogelijk blijkt. Negeren (van iets of iemand) en onmacht zijn de meest ingrijpende emoties en geven het diepste impact op "ik ben iets waard/ van geen waarde". (zelfs geen ruzie/negatieve aandacht waard namelijk)..
Toy, hechting is: is iemand er voor mij als er echt iets aan de hand is met me, echte tegenslag? Meest cruciale van een relatie.. in hoeverre kan je op iemand rekenen bij ongeluk, ziekte, een kind dat niet goed gaat of andere diep ingrijpende zorgen/momenten.. Dan zijn er meer pijlers aangetast, oa zorgzaamheid voor elkaar, geen verbondenheid meer voelen..
Gelukkig lees ik hier overwegend dat dat allemaal nog in stand is en soms juist kan blijven, door een sv. Dat kan de best mogelijke oplossing, meest haalbare ideale vorm zijn. Negeren en desinteresse is op geen enkel gebied acceptabel, denk ik. Maar ja, een ander/partner kan daar anders over denken.. dan houdt het ergens op. Die afweging, of er nog genoeg over is wat er wel is, of aan te doen is, en hoe, moet ieder voor zich maken..
Elkaar vrijlaten en respecteren/accepteren kan uitmonden in onverschilligheid, of zo gevoeld worden. Desinteresse is dodelijk voor elk gevoel van betrokkenheid bij elkaar. Bewust vrijlaten kan verworden tot: "je doet maar, hoor, kan mij niks schelen".
Niet gehoord of gezien worden in je behoeftes en gevoelens geeft een enorm gevoel van afstand. Ik heb dit 2 jaar mogen meemaken, zelfs toen ik ziek was, geen enkele compassie of interesse, totaal niet met mij, maar met zichzelf bezig. Dat zei me genoeg, en hakt er enorm in!! Dat gaat zo diep, dat gun ik niemand en mijzelf dus ook niet. Toen wist ik dat het helemaal mis was en was het dus ook klaar voor mij. Hoe ik ook vroeg om helderheid en zelf probeerde het gesprek aan te gaan, hij negeerde alles en kon hem niks schelen.
En dan je zelfwaardering en zelfvertrouwen enz (terug) vinden is heel moeilijke weg. En toch is het zoveel waard, als je daar sterker uit komt, en in jezelf vindt!! Dus in zekere zin ook de grootste les geweest en daarom kan ik nu dankbaar zijn, omdat het mijn persoonlijke groei en (enorme) ontwikkeling heeft ingeluid, terwijl ik ingeslapen was.. (in allerlei opzichten). Met als toetje dat je leert naar jezelf te luisteren en jezelf als leidraad te nemen en kansen pakt om te groeien, geen stilstand accepteert, geen blijven hangen en onuitgesproken ergernissen, zodat die ook niet groter kunnen worden.
Soms zijn die lessen nodig om op een hoger plan te komen. Ik heb daarvoor zelfs later mijn dank uitgesproken naar hem. Hoe verdrietig ook, soms is het opengooien het beste (achteraf gezien).. had ik liever eerder gehad, omdat het dan alleen verdriet/afwijzing was geweest, maar vertrouwen in stand was gebleven. SV en seks zijn niet het probleem geweest voor mij, dat begreep ik en miste ik zelf ook. Maar hoe je met elkaar omgaat, desinteresse, genegeerd, eisen stellen en zelf niks geven, dat zou niemand moeten accepteren. Dat heeft met de pijlers hechting en zorgzaamheid te maken.
En dat geldt evengoed voor negeren van signalen van diegene, die aangeeft dat op seks/intimiteit zich niet begrepen/gezien te worden, tekort te komen, gevoelens genegeerd worden en "zoek het maar uit, maar niet buiten de deur".. Dat is heel heftig, want even belangrijk als die andere pijlers onder een relatie. Op die andere pijlers durven we nog wel te "klagen", maar dit ligt kennelijk nog heel gevoelig bij heel veel mensen. Met alle gevolgen van dien.
Dus soms is dat deel invullen met een ander juist heel "helend" als je daarmee zorgzaamheid en hechting wel in stand kan houden en heel zeker weet dat de nr 1 dat oh zo belangrijke deel negeert, onbelangrijk vindt en geen interesse heeft. Ken dit van dichtbij en ik vind dat een heel moeilijke opgave en kan iemand net zo onderuit halen, afwijzen, onbelangrijk laten voelen, ongeliefd, onaantrekkelijk en bovenal de kans niet geven intimiteit en lichamelijk normale behoeften te bevredigen.
Het is veel meer dan een beetje genieten van seks/klaarkomen, het ligt veel dieper dan dat. Het is iets wat je niet in je eentje kan, je kan niet met jezelf zoenen of seks hebben, lichaamswarmte geven, het bijzondere van intiem zijn met een ander kan je jezelf niet geven.. en mag je een ander niet ontzeggen, als je dat zelf niet nodig denkt te hebben of dat vermogen geblokkeerd is.
Signalen niet willen zien en desinteresse is erger dan ruzie of blijvend van behoefte/mening verschillen. Dan ben je iig nog verbonden, desinteresse en negeren ontbindt alle gevoelens van verbondenheid. Ik vind het zelfs heel knap dat mensen hier jaren mee om proberen te gaan en tegen vechten, alvorens zichzelf dit te gunnen.
Ieder mens wil gezien en gehoord worden, aandacht, op elk gebied. De meesten zeggen hier dan ook: "ik had het liever allemaal met nr 1 gewild, dit is 2nd best". En dat snap ik helemaal. Ik vind het wel een excuus, als dat niet mogelijk blijkt. Negeren (van iets of iemand) en onmacht zijn de meest ingrijpende emoties en geven het diepste impact op "ik ben iets waard/ van geen waarde". (zelfs geen ruzie/negatieve aandacht waard namelijk)..
Toy, hechting is: is iemand er voor mij als er echt iets aan de hand is met me, echte tegenslag? Meest cruciale van een relatie.. in hoeverre kan je op iemand rekenen bij ongeluk, ziekte, een kind dat niet goed gaat of andere diep ingrijpende zorgen/momenten.. Dan zijn er meer pijlers aangetast, oa zorgzaamheid voor elkaar, geen verbondenheid meer voelen..
Gelukkig lees ik hier overwegend dat dat allemaal nog in stand is en soms juist kan blijven, door een sv. Dat kan de best mogelijke oplossing, meest haalbare ideale vorm zijn. Negeren en desinteresse is op geen enkel gebied acceptabel, denk ik. Maar ja, een ander/partner kan daar anders over denken.. dan houdt het ergens op. Die afweging, of er nog genoeg over is wat er wel is, of aan te doen is, en hoe, moet ieder voor zich maken..
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
