Seks
alle pijlers
Minnaar. Deel 22.
donderdag 12 december 2013 om 15:06
Al 21 delen schrijven we over onze minnaars en alle heftige gevoelens die meespelen of juist niet. Hier mogen we schoftig genieten, mijmeren, zeuren over wel of geen contact en aftellen tot de volgende date.
Met andere woorden:
Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
Kanttekening van mij: Ik zie graag dat de (vaste) schrijvers een avatar naast hun nick plakken. Zo houden we iedereen goed uit elkaar en blijven we lekker kleurrijk!
Met andere woorden:
Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
Kanttekening van mij: Ik zie graag dat de (vaste) schrijvers een avatar naast hun nick plakken. Zo houden we iedereen goed uit elkaar en blijven we lekker kleurrijk!
dinsdag 25 februari 2014 om 16:57
Heel rot en pijnlijk Juf maar hee, hij is een volwassen man en maakt zijn eigen keuzes. Je hoopt dat hij dat op een dag beseft en zichzelf (plus kinderen) voorop zet in die keuzes.
Maar zéker pijnlijk om te zien, dat beslist. Gelukkig ben jij niet bij machte hem gelukkig te maken (al is het wel mogelijk dat hij gelukkiger was in relatie met jou) anders zou je je nog schuldig voelen ook!
Wees lief voor jezelf!
Maar zéker pijnlijk om te zien, dat beslist. Gelukkig ben jij niet bij machte hem gelukkig te maken (al is het wel mogelijk dat hij gelukkiger was in relatie met jou) anders zou je je nog schuldig voelen ook!
Wees lief voor jezelf!
dinsdag 25 februari 2014 om 17:02
quote:Rooss4 schreef op 25 februari 2014 @ 16:57:
Heel rot en pijnlijk Juf maar hee, hij is een volwassen man en maakt zijn eigen keuzes. Je hoopt dat hij dat op een dag beseft en zichzelf (plus kinderen) voorop zet in die keuzes.
Maar zéker pijnlijk om te zien, dat beslist. Gelukkig ben jij niet bij machte hem gelukkig te maken (al is het wel mogelijk dat hij gelukkiger was in relatie met jou) anders zou je je nog schuldig voelen ook!
Wees lief voor jezelf!
+1
En verder....
Ik heb aangegeven dat ik zin heb in een date. Ik ben benieuwd welke reacties hierop gaan komen bij de rest. Het is bewust niet voorgesproken met man, ik voel me beter als ik gewoon mijn gevoel volg hierin. Zonder dates kan ik tenslotte nooit laten zien dat er balans is
Heel rot en pijnlijk Juf maar hee, hij is een volwassen man en maakt zijn eigen keuzes. Je hoopt dat hij dat op een dag beseft en zichzelf (plus kinderen) voorop zet in die keuzes.
Maar zéker pijnlijk om te zien, dat beslist. Gelukkig ben jij niet bij machte hem gelukkig te maken (al is het wel mogelijk dat hij gelukkiger was in relatie met jou) anders zou je je nog schuldig voelen ook!
Wees lief voor jezelf!
+1
En verder....
Ik heb aangegeven dat ik zin heb in een date. Ik ben benieuwd welke reacties hierop gaan komen bij de rest. Het is bewust niet voorgesproken met man, ik voel me beter als ik gewoon mijn gevoel volg hierin. Zonder dates kan ik tenslotte nooit laten zien dat er balans is
dinsdag 25 februari 2014 om 20:12
Roos
Heftig Juf! Wat een moeilijke keuze, maar wat sterk van je om voor jezelf en je kind te kiezen nu. Ik denk dat je daar goed aan doet, ondanks de emoties en het verdriet, zie je het nog steeds wel heel helder en dat is al heel veel waard. Je weet waar je dit voor doet. Goh, wat rot allemaal, ik had echt gehoopt dat jullie een mooie toekomst lag te wachten, als het eenmaal geregeld was. Maar blijkbaar kan hij het nog niet over zijn hart verkrijgen om op zijn strepen te blijven staan, omdat zij de juiste knoppen in weet te drukken.
Sneu voor iedereen, want iedereen raakt beschadigd en heeft pijn en verdriet.
BV heeft het misschien ook wel even nodig, om even alleen te staan en niet meer automatisch terug te kunnen vallen op jou of wie dan ook om hem heen. Pas dan ziet hij misschien de werkelijke situatie op een dag in. Zolang hij jou heeft/had om naartoe te vluchten als het moeilijk zou worden, hoeft hij zich geen zorgen te maken om het reddingsvest, want dat heb jij altijd bij de hand. Jammer dat het zo moet, maar blijkbaar is het nu niet anders mogelijk.
En verder eens met Roos, hij is een volwassen man en maakt zijn eigen keuzes en beslissingen. Daar kan de hele omgeving het zijne of hare van denken, uiteindelijk is het BV die kiest. Hij denkt wrs nu het beste te doen voor zijn kinderen, ook al zit hij er volgens de rest van de wereld naast. Pfff.. moeilijk om dan je om te draaien en voor jezelf te kiezen! Dapper ook!!!! Sterkte, Juf!
Goede zet, Oranje! Ik ben heel benieuwd welke reacties er op gaan komen. Hoop voor je dat het goed uitpakt!
Heftig Juf! Wat een moeilijke keuze, maar wat sterk van je om voor jezelf en je kind te kiezen nu. Ik denk dat je daar goed aan doet, ondanks de emoties en het verdriet, zie je het nog steeds wel heel helder en dat is al heel veel waard. Je weet waar je dit voor doet. Goh, wat rot allemaal, ik had echt gehoopt dat jullie een mooie toekomst lag te wachten, als het eenmaal geregeld was. Maar blijkbaar kan hij het nog niet over zijn hart verkrijgen om op zijn strepen te blijven staan, omdat zij de juiste knoppen in weet te drukken.
Sneu voor iedereen, want iedereen raakt beschadigd en heeft pijn en verdriet.
BV heeft het misschien ook wel even nodig, om even alleen te staan en niet meer automatisch terug te kunnen vallen op jou of wie dan ook om hem heen. Pas dan ziet hij misschien de werkelijke situatie op een dag in. Zolang hij jou heeft/had om naartoe te vluchten als het moeilijk zou worden, hoeft hij zich geen zorgen te maken om het reddingsvest, want dat heb jij altijd bij de hand. Jammer dat het zo moet, maar blijkbaar is het nu niet anders mogelijk.
En verder eens met Roos, hij is een volwassen man en maakt zijn eigen keuzes en beslissingen. Daar kan de hele omgeving het zijne of hare van denken, uiteindelijk is het BV die kiest. Hij denkt wrs nu het beste te doen voor zijn kinderen, ook al zit hij er volgens de rest van de wereld naast. Pfff.. moeilijk om dan je om te draaien en voor jezelf te kiezen! Dapper ook!!!! Sterkte, Juf!
Goede zet, Oranje! Ik ben heel benieuwd welke reacties er op gaan komen. Hoop voor je dat het goed uitpakt!
Heidi, Heidi, Deine Welt sind die Berge - Heidi, Heidi, denn hier oben bist Du zu Haus'
dinsdag 25 februari 2014 om 21:39
Sterkte Juf, en wat ben jij sterk dat je dit nu gekozen hebt! Want je was al een heel eind in de richting van een toekomst samen, al wist je ook dat er nog vele hobbels lagen. Dat het erger is dan voorspeld, is heel rot. Maar ergens denk ik ook dat jij jezelf nu gered hebt van heel veel meer ellende in de toekomst...
Straks, als of wanneer jij een nieuwe man tegen komt, denk je eraan terug en ben je heel blij dat je nu deze beslissing genomen hebt. Eigenlijk kon dit (voorlopig) ook niet positief uitpakken en dat heb jij goed ingeschat. Vrouw met ballen!
Ik vind het heel erg om te lezen (zoals zo vaak), dat een man je dan in zijn berg met ellende meetrekt. Je gaat erin mee uit liefde, totdat je amper nog nee kunt zeggen. Jij deed dat wel, en dat houdt in dat jij enorm veel eigenwaarde en zelfrespect hebt. Dat neemt niemand jou af. Dat ziet BV natuurlijk ook, bij jou en dat zal hem enorm aantrekken. Tegenovergestelde van zijn vrouw. Maar jij ziet nu ook, hoe hij ook kan handelen...ben jij nu een stukje respect voor hem verloren? Benieuwd naar.
Straks, als of wanneer jij een nieuwe man tegen komt, denk je eraan terug en ben je heel blij dat je nu deze beslissing genomen hebt. Eigenlijk kon dit (voorlopig) ook niet positief uitpakken en dat heb jij goed ingeschat. Vrouw met ballen!
Ik vind het heel erg om te lezen (zoals zo vaak), dat een man je dan in zijn berg met ellende meetrekt. Je gaat erin mee uit liefde, totdat je amper nog nee kunt zeggen. Jij deed dat wel, en dat houdt in dat jij enorm veel eigenwaarde en zelfrespect hebt. Dat neemt niemand jou af. Dat ziet BV natuurlijk ook, bij jou en dat zal hem enorm aantrekken. Tegenovergestelde van zijn vrouw. Maar jij ziet nu ook, hoe hij ook kan handelen...ben jij nu een stukje respect voor hem verloren? Benieuwd naar.
dinsdag 25 februari 2014 om 21:52
Jufmafkees, verstandig dat jij in ziet dat jij een ander niet uit het huwelijk kunt 'redden'.
Hij moet daar zelf de ballen voor kweken zonder kinds door jou aan de hand genomen en opgevangen te (willen) worden.
Blijf zo evenwichtig in jouw schoenen staan voor je eigen gezin.
Jouw echte kind gaat voor alles.
Julus, liefde is óók leren nee zeggen lijkt me.
Al was het maar omdat je ook van jezelf houdt.
Hij moet daar zelf de ballen voor kweken zonder kinds door jou aan de hand genomen en opgevangen te (willen) worden.
Blijf zo evenwichtig in jouw schoenen staan voor je eigen gezin.
Jouw echte kind gaat voor alles.
Julus, liefde is óók leren nee zeggen lijkt me.
Al was het maar omdat je ook van jezelf houdt.
volg je verstand, gebruik je gevoel
dinsdag 25 februari 2014 om 23:19
Dank je voor jullie bemoedigende woorden.
Jules vroeg of ik respect ben verloren voor hem. Ik weet nog niet eigenlijk. Dus ik kan je vraag nog niet beantwoorden. Het is wat dubbel namelijk. Ja, want hij komt niet op voor zichzelf maar ook nee omdat ik goed begrijp waarom hij het doet in deze verwarde status. Ik weet het niet.
Ik had het, hoe ironisch ook, nog een paar dagen eerder met hem gehad over grenzen stellen en dat we daar beiden moeite mee hadden. Ik had toen niet kunnen bedenken dat dit zo zou gaan lopen. Dat laatste telefoongesprek met hem voordat ik het beeindigde was nog zo fijn, zoals het hoorde en was tussen ons. Hij was zo lief en stelde mij gerust dat ik nooit bang hoefde te zijn hem kwijt te raken. En nu is alles ineens anders..
Ik wil dit eigenlijk helemaal niet.
Jules vroeg of ik respect ben verloren voor hem. Ik weet nog niet eigenlijk. Dus ik kan je vraag nog niet beantwoorden. Het is wat dubbel namelijk. Ja, want hij komt niet op voor zichzelf maar ook nee omdat ik goed begrijp waarom hij het doet in deze verwarde status. Ik weet het niet.
Ik had het, hoe ironisch ook, nog een paar dagen eerder met hem gehad over grenzen stellen en dat we daar beiden moeite mee hadden. Ik had toen niet kunnen bedenken dat dit zo zou gaan lopen. Dat laatste telefoongesprek met hem voordat ik het beeindigde was nog zo fijn, zoals het hoorde en was tussen ons. Hij was zo lief en stelde mij gerust dat ik nooit bang hoefde te zijn hem kwijt te raken. En nu is alles ineens anders..
Ik wil dit eigenlijk helemaal niet.
dinsdag 25 februari 2014 om 23:24
dinsdag 25 februari 2014 om 23:41
Dat zal vast ook heel dubbel voelen Juf. Alleen al omdat je veel van hem houdt. Bizar hoe snel iets kan omslaan..Then again, woorden zijn en blijven woorden en mensen spreken vaak geruststellende woorden, om ook zichzelf te overtuigen dat het wel goed komt.
Zijn handelen is anders dan gehoopt, maar alleen jij weet (wij niet bedoel ik) vanuit welke gedachte dat was. En feitelijk heeft hij er ook geen einde aan gemaakt, dus hij heeft jou inderdaad niet aan de kant gezet. Die belofte heeft hij niet gebroken. Het is gewoon jammer dat mannen soms zo chantabel zijn bij exen, als er kinderen in het spel zijn. Of vanuit gewetenswroeging, of loyaliteit. Hoe dan ook, jij bent de dupe. Voor nu. In the end kom jij hier het beste uit.
Zijn handelen is anders dan gehoopt, maar alleen jij weet (wij niet bedoel ik) vanuit welke gedachte dat was. En feitelijk heeft hij er ook geen einde aan gemaakt, dus hij heeft jou inderdaad niet aan de kant gezet. Die belofte heeft hij niet gebroken. Het is gewoon jammer dat mannen soms zo chantabel zijn bij exen, als er kinderen in het spel zijn. Of vanuit gewetenswroeging, of loyaliteit. Hoe dan ook, jij bent de dupe. Voor nu. In the end kom jij hier het beste uit.
woensdag 26 februari 2014 om 00:39
JufM
Anders dan in jou situatie, maar toch wat overeenkomsten.
LD begon vorig jaar te veranderen, in zijn communicatie, zijn houding, in alles. Hij had een beslissing genomen (scheiden) en door omstandigheden kon dat toen niet.. Ik zag hem wegkwijnen. Daarna veranderde de situatie, en nog verder gleed hij weg. Ik werd er inderdaad in meegezogen. Hij had hulp nodig, dat was ontzettend duidelijk. Maar mijn uitgestoken hand werd genegeerd. Er waren vele mensen/situaties waartegen hij nee moest leren zeggen. Dat deed hij niet, hij koos er voor om tegen mij nee te zeggen, maar tegelijkertijd wel noodsignalen uit blijven sturen. (dit gebeurde rustig 2 a 3 x per week)
Ik ben daar een tijd in meegegaan (een maand of 10), maar elke keer stak ik mijn hand uit, en viel wederom met mijn blote knietjes op de stenen. Tot op het moment dat ik voelde dat ik er aan onderdoor zou gaan. Ik heb de laatste keer mijn hand uitgestoken, maar met die zelfde hand heb ik hem (figuurlijk) ook een klap in zijn gezicht gegeven om hem wakker te schudden.
Ik heb 'geluk' gehad. De ogen gingen open, het tij keerde.. hij zag daadwerkelijk in welke hulp hij nodig had. We hebben de afspraak, dat als we de ander af zien glijden, we het 'recht' mogen nemen om de ander wakker te schudden. Dat kan in de prive sfeer zijn, zakelijk of in onze relatie. En het werkt, beide kanten op. Het kost wel ontzettend veel energie, en net als wat Oranje al eerder vroeg "wat is het waard"
Dat laatste, wat is het je waard kan alleen jij bepalen, net zo goed dat alleen ik kan bepalen tot hoever ik kan gaan. Het zijn geen harde grenzen, het zijn grenzen die per moment bepaald worden.
En bij jou is die grens ook gekomen, de grens waarop het jou te veel gaat beinvloeden, en je gezin gaat beinvloeden. Op het moment dat het jou belemmerd in je functioneren ben jij degene die aan de noodrem moet trekken. Dat is nu gebeurd.
Anders dan in jou situatie, maar toch wat overeenkomsten.
LD begon vorig jaar te veranderen, in zijn communicatie, zijn houding, in alles. Hij had een beslissing genomen (scheiden) en door omstandigheden kon dat toen niet.. Ik zag hem wegkwijnen. Daarna veranderde de situatie, en nog verder gleed hij weg. Ik werd er inderdaad in meegezogen. Hij had hulp nodig, dat was ontzettend duidelijk. Maar mijn uitgestoken hand werd genegeerd. Er waren vele mensen/situaties waartegen hij nee moest leren zeggen. Dat deed hij niet, hij koos er voor om tegen mij nee te zeggen, maar tegelijkertijd wel noodsignalen uit blijven sturen. (dit gebeurde rustig 2 a 3 x per week)
Ik ben daar een tijd in meegegaan (een maand of 10), maar elke keer stak ik mijn hand uit, en viel wederom met mijn blote knietjes op de stenen. Tot op het moment dat ik voelde dat ik er aan onderdoor zou gaan. Ik heb de laatste keer mijn hand uitgestoken, maar met die zelfde hand heb ik hem (figuurlijk) ook een klap in zijn gezicht gegeven om hem wakker te schudden.
Ik heb 'geluk' gehad. De ogen gingen open, het tij keerde.. hij zag daadwerkelijk in welke hulp hij nodig had. We hebben de afspraak, dat als we de ander af zien glijden, we het 'recht' mogen nemen om de ander wakker te schudden. Dat kan in de prive sfeer zijn, zakelijk of in onze relatie. En het werkt, beide kanten op. Het kost wel ontzettend veel energie, en net als wat Oranje al eerder vroeg "wat is het waard"
Dat laatste, wat is het je waard kan alleen jij bepalen, net zo goed dat alleen ik kan bepalen tot hoever ik kan gaan. Het zijn geen harde grenzen, het zijn grenzen die per moment bepaald worden.
En bij jou is die grens ook gekomen, de grens waarop het jou te veel gaat beinvloeden, en je gezin gaat beinvloeden. Op het moment dat het jou belemmerd in je functioneren ben jij degene die aan de noodrem moet trekken. Dat is nu gebeurd.
veroordeel wat je ziet, maar wat jij ziet .... ben ik niet
woensdag 26 februari 2014 om 07:39
Krimp, als ik het goed begrijp heb jij nu een week geen contact gehad?
Het zal wel aan mijn man-zijn liggen dat ik dat geen gek lange periode vind.
Geen nieuws is goed nieuws.
Als hij helemaal klaar met jullie contact zou zijn laat hij dat weten, lijkt me.
Stel jezelf anders een grens waarbinnen hij voor jouw gevoel contact moet opnemen.
Of dat jij dat zelf doet binnen die deadline en hij weet dat -en waarom- jij dat doet.
Mijn ex-minnares en ik hadden naar elkaar uitgesproken dat we elkaar wekelijks wilden spreken en daar een bepaald moment voor afgesproken.
We hadden allebei een drukke agenda en een vast moment gaf ons allebei rust.
Sense, dat kunnen wegkwijnen en de ander daarin mee zuigen hebben zij en ik juist (willen) voorkomen door bijtijds uit het minnespel te stappen.
Als bij jou de grenzen niet hard zijn en per ogenblik verschillen loop jij dan niet het risico dat jij telkens jouw grenzen verlegt ten gunste van zijn problemen?
Als jij evenwichtig gaat plussen en minnen is jullie contact dan nog wel in balans?
Ik lees dat jij geeft en geeft en begrijp ook dat hij nauwelijks te nemen is.
Voor dat nemen ben jij toch 5 jaar geleden een seksrelatie met hem begonnen?
Het zal wel aan mijn man-zijn liggen dat ik dat geen gek lange periode vind.
Geen nieuws is goed nieuws.
Als hij helemaal klaar met jullie contact zou zijn laat hij dat weten, lijkt me.
Stel jezelf anders een grens waarbinnen hij voor jouw gevoel contact moet opnemen.
Of dat jij dat zelf doet binnen die deadline en hij weet dat -en waarom- jij dat doet.
Mijn ex-minnares en ik hadden naar elkaar uitgesproken dat we elkaar wekelijks wilden spreken en daar een bepaald moment voor afgesproken.
We hadden allebei een drukke agenda en een vast moment gaf ons allebei rust.
Sense, dat kunnen wegkwijnen en de ander daarin mee zuigen hebben zij en ik juist (willen) voorkomen door bijtijds uit het minnespel te stappen.
Als bij jou de grenzen niet hard zijn en per ogenblik verschillen loop jij dan niet het risico dat jij telkens jouw grenzen verlegt ten gunste van zijn problemen?
Als jij evenwichtig gaat plussen en minnen is jullie contact dan nog wel in balans?
Ik lees dat jij geeft en geeft en begrijp ook dat hij nauwelijks te nemen is.
Voor dat nemen ben jij toch 5 jaar geleden een seksrelatie met hem begonnen?
highlander wijzigde dit bericht op 26-02-2014 10:15
Reden: typo's er uit
Reden: typo's er uit
% gewijzigd
volg je verstand, gebruik je gevoel
woensdag 26 februari 2014 om 09:14
@highlander, hij is niet altijd maar degene binnen onze relatie met een probleem, ook hij heeft zijn grenzen verlegd en bij tijd en wijle mij uit de een of andere goot gevist.
Jij noemt het enkel een seksrelatie, als dat zo was zou dit idd niet meer passen, maar deze relatie zit een klein beetje anders in elkaar..
In een relatie is er nooit een perfecte balans, soms gaat de weegschaal naar links, soms naar rechts.. Gezien onze geschiedenis samen, de dingen die we al doorstaan hebben mag ik wel zeggen dat hij redelijk in balans is..
Jij noemt het enkel een seksrelatie, als dat zo was zou dit idd niet meer passen, maar deze relatie zit een klein beetje anders in elkaar..
In een relatie is er nooit een perfecte balans, soms gaat de weegschaal naar links, soms naar rechts.. Gezien onze geschiedenis samen, de dingen die we al doorstaan hebben mag ik wel zeggen dat hij redelijk in balans is..
veroordeel wat je ziet, maar wat jij ziet .... ben ik niet
woensdag 26 februari 2014 om 09:39
Sense, ik begrijp ook wel dat jij door het thuis moeizaam kunnen delen van emoties ook jouw problemen samen met jouw minnaar bent gaan aanpakken.
Ik zie ook wel dat als gevolg van die emotionele intimiteit jouw contact met jouw minnaar al snel een tweede liefdesrelatie voor jou werd.
Dat het voor jou hard werken is om twee relaties die allebei op nr 1 lijken te staan in balans te houden met elkaar en jezelf lijkt me ook duidelijk.
Vraag blijft dan nog of jouw minnaar voor jouw lust wel vaak genoeg te nemen is?
Jij hebt jouw minnaar in de basis toch genomen voor de seks die jij thuis nauwelijks hebt?
Of zit jij nu in twee seksloze liefdesrelaties?
Geboeide vraag.
Ik was nooit zo diepgaand emotioneel intiem met derden over problemen doordat mijn vrouw en ik thuis dat allemaal al konden delen met elkaar.
Ik was in het leven van mijn minnares voor de leuk, om elkaar juist af te leiden van alle problemen.
Ik ben benieuwd welke gevolgen dat delen gevoelsmatig heeft als je wel zo diepgaand mededeelzaam bent bij een derde met wie je ook nog seks hebt.
Verscheur je jezelf dan niet?
Ik zie ook wel dat als gevolg van die emotionele intimiteit jouw contact met jouw minnaar al snel een tweede liefdesrelatie voor jou werd.
Dat het voor jou hard werken is om twee relaties die allebei op nr 1 lijken te staan in balans te houden met elkaar en jezelf lijkt me ook duidelijk.
Vraag blijft dan nog of jouw minnaar voor jouw lust wel vaak genoeg te nemen is?
Jij hebt jouw minnaar in de basis toch genomen voor de seks die jij thuis nauwelijks hebt?
Of zit jij nu in twee seksloze liefdesrelaties?
Geboeide vraag.
Ik was nooit zo diepgaand emotioneel intiem met derden over problemen doordat mijn vrouw en ik thuis dat allemaal al konden delen met elkaar.
Ik was in het leven van mijn minnares voor de leuk, om elkaar juist af te leiden van alle problemen.
Ik ben benieuwd welke gevolgen dat delen gevoelsmatig heeft als je wel zo diepgaand mededeelzaam bent bij een derde met wie je ook nog seks hebt.
Verscheur je jezelf dan niet?
volg je verstand, gebruik je gevoel
woensdag 26 februari 2014 om 10:02
Sense, jouw LD deed me altijd heel erg denken aan BV. Die was ook kampioen oesterkweken. Ik herken ons heel erg in jullie. Nog steeds zou ik hem het liefst willen helpen en er voor hem zijn. Maar het belemmerde niet alleen mijn functioneren, ik ging er echt compleet aan onderdoor. Dus ik moest wel.
Jules, woorden zijn woorden maar hij meende ze wel. Hij is altijd eerlijk naar me geweest, had nooit een belofte gebroken etc. Hij was in ons laatste gesprek echt compleet in de war, de ene tegenstrijdigheid na de andere volgde. Hij weet gewoon echt niet wat hij moet doen en hij heeft altijd geleerd dat wat hij wilde niet belangrijk was.
Ik weet het eigenlijk gewoon allemaal niet meer. Ik zie heel goed in dat hij veel bagage heeft, dat het drama in zijn leven met name door haar echt niet is wat goed voor mij zou zijn. Maar dat neemt niet weg dat ik van hem hou en stiekem hoop ik wel dat het ooit nog goedkomt. Ik kan er alleen niet op gaan wachten. Dat is echter de ratio, gevoelsmatig wil ik gewoon nog steeds met hem verder. Ik heb het wel heel stoer gestopt enzo maar als hij voor de deur staat heb ik echt een probleem en is daar weinig van over vrees ik.
Wat Heidi schreef over dat het misschien juist beter is dat hij er nu alleen voor staat, dat zou goed kunnen. Ik weet het niet. We zullen zien.
Jules, woorden zijn woorden maar hij meende ze wel. Hij is altijd eerlijk naar me geweest, had nooit een belofte gebroken etc. Hij was in ons laatste gesprek echt compleet in de war, de ene tegenstrijdigheid na de andere volgde. Hij weet gewoon echt niet wat hij moet doen en hij heeft altijd geleerd dat wat hij wilde niet belangrijk was.
Ik weet het eigenlijk gewoon allemaal niet meer. Ik zie heel goed in dat hij veel bagage heeft, dat het drama in zijn leven met name door haar echt niet is wat goed voor mij zou zijn. Maar dat neemt niet weg dat ik van hem hou en stiekem hoop ik wel dat het ooit nog goedkomt. Ik kan er alleen niet op gaan wachten. Dat is echter de ratio, gevoelsmatig wil ik gewoon nog steeds met hem verder. Ik heb het wel heel stoer gestopt enzo maar als hij voor de deur staat heb ik echt een probleem en is daar weinig van over vrees ik.
Wat Heidi schreef over dat het misschien juist beter is dat hij er nu alleen voor staat, dat zou goed kunnen. Ik weet het niet. We zullen zien.
woensdag 26 februari 2014 om 10:14
Juf, nu jij er niet meer bent als back-up, zal gaan blijken in hoeverre hij echt klaar is met zijn vrouw. Als hij blijft, dan weet je eigenlijk ook genoeg. Hij zou - los van jou- zijn beslissing moeten nemen en stappen moeten zetten. Zonder dus te weten waar hij terechtkomt, hoe, en met wie. Als hij de boel dan zelfstandig op de rit krijgt, moet jou dat veel vertrouwen geven voor de toekomst. Doet hij dit allemaal niet, kun je je conclusie trekken. Dan had hij jou/iemand nodig om weg te komen, omdat hij dat alleen niet kan of durft. En daar kun je dan niet op bouwen. Lakmoesproef dus, een test. De komende tijd. Voor jou heel nuttig. Dat het pijn doet, is een feit. Je moet iemand loslaten die je niet wil loslaten, uit eigen behoud. Zwaar proces, ik weet er alles van..
De hele situatie eromheen vertroebelt ook enorm. Zonder dat zouden jullie ongetwijfeld hartstikke happy kunnen zijn en dat maakt het zwaar.
De hele situatie eromheen vertroebelt ook enorm. Zonder dat zouden jullie ongetwijfeld hartstikke happy kunnen zijn en dat maakt het zwaar.
woensdag 26 februari 2014 om 10:14
@highlander.. Deels is het wellicht ontstaan door een emotioneel gebrek thuis, aan de andere kant is het hebben van een soulmate buiten een relatie ook weer niet zo vreemd. Bij ons wordt er raar tegen aan gekeken vanwege het sekse verschil..
Beide zijn wij opgegroeid in een niet allerdaags gezin, en de problemen die daaruit voortkomen bespreek je niet met Jan en alleman.. Natuurlijk weet mijn partner hoe de zaken er voor stonden, maar dat is heel wat anders dan iemand die uit een gelijkwaardige situatie komt
Op die basis is dan ook de vriendschap ontstaan, waaruit later de minnaarsrelatie is gegroeid
Onze relatie is nu niet seksloos (met nr 2) dat was wel even zijn bedoeling, en nee we hebben geen wekelijkse frequentie.. Maar we hebben nog steeds (heerlijke) seks.. Kijk je puur naar de lust, nee dan zou ik dit hoofdstuk sluiten en zelf bedenken wat het volgende hoofdstuk zou zijn. Maar zo zit ik, en deze relatie niet in elkaar
De problemen die wij delen zijn niet zozeer de problemen die we thuis hebben, beide vinden we dat die problemen niet in een minnaarsrelatie thuis horen. We zijn beide enigszins complexe personen, niet zozeer moeilijk, maar wel beide getooid met een rugzak uit het verleden die ons op een of andere manier maakt tot wie we zijn, en er voor zorgt dat we soms in de knoei raken. Op zo'n moment kun je weinig met iemand naar wie je toe zou kunnen stappen, maar des te meer met iemand die jou bij je 'nekvel' pakt en zegt.. "Ik zie dat het misgaat..."
Beide zijn wij opgegroeid in een niet allerdaags gezin, en de problemen die daaruit voortkomen bespreek je niet met Jan en alleman.. Natuurlijk weet mijn partner hoe de zaken er voor stonden, maar dat is heel wat anders dan iemand die uit een gelijkwaardige situatie komt
Op die basis is dan ook de vriendschap ontstaan, waaruit later de minnaarsrelatie is gegroeid
Onze relatie is nu niet seksloos (met nr 2) dat was wel even zijn bedoeling, en nee we hebben geen wekelijkse frequentie.. Maar we hebben nog steeds (heerlijke) seks.. Kijk je puur naar de lust, nee dan zou ik dit hoofdstuk sluiten en zelf bedenken wat het volgende hoofdstuk zou zijn. Maar zo zit ik, en deze relatie niet in elkaar
De problemen die wij delen zijn niet zozeer de problemen die we thuis hebben, beide vinden we dat die problemen niet in een minnaarsrelatie thuis horen. We zijn beide enigszins complexe personen, niet zozeer moeilijk, maar wel beide getooid met een rugzak uit het verleden die ons op een of andere manier maakt tot wie we zijn, en er voor zorgt dat we soms in de knoei raken. Op zo'n moment kun je weinig met iemand naar wie je toe zou kunnen stappen, maar des te meer met iemand die jou bij je 'nekvel' pakt en zegt.. "Ik zie dat het misgaat..."
veroordeel wat je ziet, maar wat jij ziet .... ben ik niet
woensdag 26 februari 2014 om 10:24
quote:Julus schreef op 26 februari 2014 @ 10:14:Hij zou - los van jou- zijn beslissing moeten nemen en stappen moeten zetten. Zonder dus te weten waar hij terechtkomt, hoe, en met wie. Als hij de boel dan zelfstandig op de rit krijgt, moet jou dat veel vertrouwen geven voor de toekomst. Doet hij dit allemaal niet, kun je je conclusie trekken. Dan had hij jou/iemand nodig om weg te komen, omdat hij dat alleen niet kan of durft. En daar kun je dan niet op bouwen.Hij moet inderdaad kunnen (leren) zwemmen zonder reddingsbandjes aan.
Als hij dat (nog) niet kan raakt Jufmafkees in de bemoederende rol geklemd.
Geen gelijkwaardige basis voor een liefdesrelatie.
Als hij dat (nog) niet kan raakt Jufmafkees in de bemoederende rol geklemd.
Geen gelijkwaardige basis voor een liefdesrelatie.
volg je verstand, gebruik je gevoel
woensdag 26 februari 2014 om 10:25
quote:Julus schreef op 26 februari 2014 @ 10:14:
Juf, nu jij er niet meer bent als back-up, zal gaan blijken in hoeverre hij echt klaar is met zijn vrouw. Als hij blijft, dan weet je eigenlijk ook genoeg. Hij zou - los van jou- zijn beslissing moeten nemen en stappen moeten zetten. Zonder dus te weten waar hij terechtkomt, hoe, en met wie. Als hij de boel dan zelfstandig op de rit krijgt, moet jou dat veel vertrouwen geven voor de toekomst. Doet hij dit allemaal niet, kun je je conclusie trekken. Dan had hij jou/iemand nodig om weg te komen, omdat hij dat alleen niet kan of durft. En daar kun je dan niet op bouwen. Lakmoesproef dus, een test. De komende tijd. Voor jou heel nuttig. Dat het pijn doet, is een feit. Je moet iemand loslaten die je niet wil loslaten, uit eigen behoud. Zwaar proces, ik weet er alles van..
De hele situatie eromheen vertroebelt ook enorm. Zonder dat zouden jullie ongetwijfeld hartstikke happy kunnen zijn en dat maakt het zwaar.
Wow, je post raakt me heel erg. Ik denk dat je helemaal gelijk hebt, dat het zo misschien wel veel beter is omdat de keus dat echt helemaal los van mij gemaakt wordt. Ik denk wel dat het daar op uit zal draaien hoor, vraag is alleen wanneer en hoe lang dat nog duurt.
Zonder dat zouden jullie ongetwijfeld hartstikke happy kunnen zijn en dat maakt het zwaar. Dat is dus het frustrerende aan alles. Dat het de omstandigheden zijn die dit voorkomen en hem voor zijn gevoel dwingen te blijven/terug te gaan.
Sense, ik vat exact wat je bedoeld. BV en ik heb ook dezelfde soort achtergrond/opvoeding/ervaringen, ook dezelfde valkuilen dus. De herkenning bij elkaar maakt het ook makkelijk elkaar te begrijpen en aan een half woord genoeg te hebben. Op emotioneel niveau heb je dan heel snel een diepe band en die is vrij zeldzaam en staat compleet los van de seks. Maar Sense, vraagje aan jou: wat zou jij hebben gedaan als je alles geprobeerd had maar LD nog steeds niet wakker te schudden was en je er zelf aan onderdoor ging?
Juf, nu jij er niet meer bent als back-up, zal gaan blijken in hoeverre hij echt klaar is met zijn vrouw. Als hij blijft, dan weet je eigenlijk ook genoeg. Hij zou - los van jou- zijn beslissing moeten nemen en stappen moeten zetten. Zonder dus te weten waar hij terechtkomt, hoe, en met wie. Als hij de boel dan zelfstandig op de rit krijgt, moet jou dat veel vertrouwen geven voor de toekomst. Doet hij dit allemaal niet, kun je je conclusie trekken. Dan had hij jou/iemand nodig om weg te komen, omdat hij dat alleen niet kan of durft. En daar kun je dan niet op bouwen. Lakmoesproef dus, een test. De komende tijd. Voor jou heel nuttig. Dat het pijn doet, is een feit. Je moet iemand loslaten die je niet wil loslaten, uit eigen behoud. Zwaar proces, ik weet er alles van..
De hele situatie eromheen vertroebelt ook enorm. Zonder dat zouden jullie ongetwijfeld hartstikke happy kunnen zijn en dat maakt het zwaar.
Wow, je post raakt me heel erg. Ik denk dat je helemaal gelijk hebt, dat het zo misschien wel veel beter is omdat de keus dat echt helemaal los van mij gemaakt wordt. Ik denk wel dat het daar op uit zal draaien hoor, vraag is alleen wanneer en hoe lang dat nog duurt.
Zonder dat zouden jullie ongetwijfeld hartstikke happy kunnen zijn en dat maakt het zwaar. Dat is dus het frustrerende aan alles. Dat het de omstandigheden zijn die dit voorkomen en hem voor zijn gevoel dwingen te blijven/terug te gaan.
Sense, ik vat exact wat je bedoeld. BV en ik heb ook dezelfde soort achtergrond/opvoeding/ervaringen, ook dezelfde valkuilen dus. De herkenning bij elkaar maakt het ook makkelijk elkaar te begrijpen en aan een half woord genoeg te hebben. Op emotioneel niveau heb je dan heel snel een diepe band en die is vrij zeldzaam en staat compleet los van de seks. Maar Sense, vraagje aan jou: wat zou jij hebben gedaan als je alles geprobeerd had maar LD nog steeds niet wakker te schudden was en je er zelf aan onderdoor ging?
woensdag 26 februari 2014 om 10:27
quote:highlander schreef op 26 februari 2014 @ 10:24:
[...]
Hij moet inderdaad kunnen (leren) zwemmen zonder reddingsbandjes aan.
Als hij dat (nog) niet kan raakt Jufmafkees in de bemoederende rol geklemd.
Geen gelijkwaardige basis voor een liefdesrelatie.Jup, helemaal waar. Hij is niet mijn 'projectje', dat vertik ik zo te laten gebeuren.
[...]
Hij moet inderdaad kunnen (leren) zwemmen zonder reddingsbandjes aan.
Als hij dat (nog) niet kan raakt Jufmafkees in de bemoederende rol geklemd.
Geen gelijkwaardige basis voor een liefdesrelatie.Jup, helemaal waar. Hij is niet mijn 'projectje', dat vertik ik zo te laten gebeuren.
