Seks
alle pijlers
Minnaar. Deel 22.
donderdag 12 december 2013 om 15:06
Al 21 delen schrijven we over onze minnaars en alle heftige gevoelens die meespelen of juist niet. Hier mogen we schoftig genieten, mijmeren, zeuren over wel of geen contact en aftellen tot de volgende date.
Met andere woorden:
Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
Kanttekening van mij: Ik zie graag dat de (vaste) schrijvers een avatar naast hun nick plakken. Zo houden we iedereen goed uit elkaar en blijven we lekker kleurrijk!
Met andere woorden:
Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
Kanttekening van mij: Ik zie graag dat de (vaste) schrijvers een avatar naast hun nick plakken. Zo houden we iedereen goed uit elkaar en blijven we lekker kleurrijk!
donderdag 27 februari 2014 om 09:33
quote:highlander schreef op 26 februari 2014 @ 16:23:
Mijn vrouw vond het effect wat mijn minnares op mij had altijd zwaar amusant om te zien.
Samen konden ze daar heel hard om lachen.
Ik heb zeer goede herinneringen aan de afgelopen periode door die twee loeders.
Hier lees ik niet dat de band tussen jou en je exminnares uitsluitend berustte op seks. Hier lees ik namelijk ook warmte, genegenheid, humor, begrip en emotie. Misschien maakte de combinatie van de 2 de afgelopen periode voor jou hanteerbaar. En nu helaas 1 van de 2 weggevallen is duw je de ander, die onlosmakelijk aan je nr1 verbonden lijkt te zijn ergens hard van je af (was er nooit geweest als de situatie anders had gelegen, de klik die er tussen beiden was etc).
Ja de situatie is anders; en dat je zegt: seks is geen optie meer; ik bedank voor de eer van reddingsboei, veilige haven; geen verwachtingen richting elkaar; logisch. Eerst zullen jullie beiden schoon schip moeten maken en de mogelijkheid hebben met een frisse blik de wereld weer tegemoet te treden. Daarbij wil je zeker geen 'aanhangsel' uit het verleden moeten meeslepen.
Maar; het is niet zo zwart-wit als jij het ziet imo. Waarom zou platonisch met elkaar omgaan geen optie meer zijn? Kolder. Jullie lijken me beiden rationeel te kunnen denken, maar lijken tevens o zo bang te zijn een 'claim' naar elkaar te doen. Er zullen weinig mensen in je omgeving zijn die zo kunnen weten wat je momenteel doormaakt, en toch heb je geen behoefte daarmee te praten?
Ik vind je ook zo hard voor jezelf door jezelf dit niet toe te staan.
Mijn vrouw vond het effect wat mijn minnares op mij had altijd zwaar amusant om te zien.
Samen konden ze daar heel hard om lachen.
Ik heb zeer goede herinneringen aan de afgelopen periode door die twee loeders.
Hier lees ik niet dat de band tussen jou en je exminnares uitsluitend berustte op seks. Hier lees ik namelijk ook warmte, genegenheid, humor, begrip en emotie. Misschien maakte de combinatie van de 2 de afgelopen periode voor jou hanteerbaar. En nu helaas 1 van de 2 weggevallen is duw je de ander, die onlosmakelijk aan je nr1 verbonden lijkt te zijn ergens hard van je af (was er nooit geweest als de situatie anders had gelegen, de klik die er tussen beiden was etc).
Ja de situatie is anders; en dat je zegt: seks is geen optie meer; ik bedank voor de eer van reddingsboei, veilige haven; geen verwachtingen richting elkaar; logisch. Eerst zullen jullie beiden schoon schip moeten maken en de mogelijkheid hebben met een frisse blik de wereld weer tegemoet te treden. Daarbij wil je zeker geen 'aanhangsel' uit het verleden moeten meeslepen.
Maar; het is niet zo zwart-wit als jij het ziet imo. Waarom zou platonisch met elkaar omgaan geen optie meer zijn? Kolder. Jullie lijken me beiden rationeel te kunnen denken, maar lijken tevens o zo bang te zijn een 'claim' naar elkaar te doen. Er zullen weinig mensen in je omgeving zijn die zo kunnen weten wat je momenteel doormaakt, en toch heb je geen behoefte daarmee te praten?
Ik vind je ook zo hard voor jezelf door jezelf dit niet toe te staan.
donderdag 27 februari 2014 om 09:35
Ik lees mee, heb niet veel schrijftijd op dit moment (veel te druk met flirten met de hongaar en oh ja, ook soep inscheppen )..
Maar ik heb nog eens nagedacht over het 'leuker maken van je leven' door een minnaar en hem daarom in je leven houden.
Daar heb ik wel mijn vraagtekens bij, al kan het best zijn dat ik dat over Guus ook wel eens geschreven heb.
Natuurlijk is je leven leuker als je iemand waar je van houdt in je leven hebt, ook al is het niet altijd rozengeur en maneschijn. Ik denk dat JufM haar leven ook leuker wordt MET bv. Alleen gaat het nu even niet, omdat het ten koste gaat van haarzelf.
De valkuil van 'iemand in je leven laten omdat jouw leven er leuker door wordt' is volgens mij juist dat je dan je ogen kunt sluiten voor alles wat minder leuk is.
Mensen blijven in moeilijkere relaties met grotere problemen bij de partner, maar nog altijd is hun leven leuker mèt die persoon. Denken ze. Want weggaan of afscheid nemen is nog enger. Topics op relatie beginnen zo vaak met 'mijn relatie is zo gelukkig en super, maaaaar.. ' en dan komen de grootste issues naar voren.
Ik denk dat het struisvogelen is.
Sense, dat vraag ik me ook af, wat Oranje schrijft. Is nu het wachten op een eventuele scheiding en hoe het dan verder moet? Hij wil geen nr 1 relatie met jou, maar wel jullie vriendschap? Hoe als hij wel iemand tegen komt waar hij een nr 1 relatie mee krijgt en die moeite heeft met jou?
Maar ik heb nog eens nagedacht over het 'leuker maken van je leven' door een minnaar en hem daarom in je leven houden.
Daar heb ik wel mijn vraagtekens bij, al kan het best zijn dat ik dat over Guus ook wel eens geschreven heb.
Natuurlijk is je leven leuker als je iemand waar je van houdt in je leven hebt, ook al is het niet altijd rozengeur en maneschijn. Ik denk dat JufM haar leven ook leuker wordt MET bv. Alleen gaat het nu even niet, omdat het ten koste gaat van haarzelf.
De valkuil van 'iemand in je leven laten omdat jouw leven er leuker door wordt' is volgens mij juist dat je dan je ogen kunt sluiten voor alles wat minder leuk is.
Mensen blijven in moeilijkere relaties met grotere problemen bij de partner, maar nog altijd is hun leven leuker mèt die persoon. Denken ze. Want weggaan of afscheid nemen is nog enger. Topics op relatie beginnen zo vaak met 'mijn relatie is zo gelukkig en super, maaaaar.. ' en dan komen de grootste issues naar voren.
Ik denk dat het struisvogelen is.
Sense, dat vraag ik me ook af, wat Oranje schrijft. Is nu het wachten op een eventuele scheiding en hoe het dan verder moet? Hij wil geen nr 1 relatie met jou, maar wel jullie vriendschap? Hoe als hij wel iemand tegen komt waar hij een nr 1 relatie mee krijgt en die moeite heeft met jou?
Heidi, Heidi, Deine Welt sind die Berge - Heidi, Heidi, denn hier oben bist Du zu Haus'
donderdag 27 februari 2014 om 10:03
Rooss; Wat de een vriendschap noemt zal de ander als slachtofferhulp zien. Midden in een relatie kun je vaak niet meer objectief zijn; en daar heb je de kreet weer: 'want dit is toch echt heel anders'.
Denk dat de valkuil vooral ligt in : Als je zelf diep van binnen hoopt dat de ander wel weer terug zal keren in het oude patroon waarbij de fijne, leuke, geile kanten van het minnaarschap weer de overhand zullen krijgen.
Als je tijdelijk je eigen wensen en verlangens aan de kant zet en denkt; als ik er maar ben, als ik maar de schouder aanbied dan komt het misschien wel weer goed, waarbij al dan niet grenzen verlegt worden (want opgeven is geen optie, want stel dat..., hij heeft even iemand nodig, ik wil hem 'als vriend' niet kwijt blablabla...)
Met een minnaar tijdens seks je grenzen verleggen is ok, maar daarbuiten moet contact gebaseerd zijn op gelijkwaardigheid, respect en dienen mijn grenzen in acht genomen te worden.
Denk dat de valkuil vooral ligt in : Als je zelf diep van binnen hoopt dat de ander wel weer terug zal keren in het oude patroon waarbij de fijne, leuke, geile kanten van het minnaarschap weer de overhand zullen krijgen.
Als je tijdelijk je eigen wensen en verlangens aan de kant zet en denkt; als ik er maar ben, als ik maar de schouder aanbied dan komt het misschien wel weer goed, waarbij al dan niet grenzen verlegt worden (want opgeven is geen optie, want stel dat..., hij heeft even iemand nodig, ik wil hem 'als vriend' niet kwijt blablabla...)
Met een minnaar tijdens seks je grenzen verleggen is ok, maar daarbuiten moet contact gebaseerd zijn op gelijkwaardigheid, respect en dienen mijn grenzen in acht genomen te worden.
donderdag 27 februari 2014 om 10:17
quote:engel68 schreef op 27 februari 2014 @ 09:33: Hier lees ik niet dat de band tussen jou en je exminnares uitsluitend berustte op seks. Hier lees ik namelijk ook warmte, genegenheid, humor, begrip en emotie. [..] Eerst zullen jullie beiden schoon schip moeten maken en de mogelijkheid hebben met een frisse blik de wereld weer tegemoet te treden. [..] Ik vind je ook zo hard voor jezelf door jezelf dit niet toe te staan.Heel eerlijk Engel?
Op seks alleen kan een relatie niet zolang draaien als mijn ex-minnares en ik die hadden.
Dat zag mijn vrouw al veel eerder dan ik dat in wilde zien.
Toen zij opmerkte dat ik uitstekend bij hun allebei pas heb ik mezelf doof gehouden.
Ik weiger om de positie van mijn vrouw op de schop te zetten.
Ik vind dat hoogverraad.
Op seks alleen kan een relatie niet zolang draaien als mijn ex-minnares en ik die hadden.
Dat zag mijn vrouw al veel eerder dan ik dat in wilde zien.
Toen zij opmerkte dat ik uitstekend bij hun allebei pas heb ik mezelf doof gehouden.
Ik weiger om de positie van mijn vrouw op de schop te zetten.
Ik vind dat hoogverraad.
volg je verstand, gebruik je gevoel
donderdag 27 februari 2014 om 10:35
quote:engel68 schreef op 27 februari 2014 @ 10:03:Midden in een relatie kun je vaak niet meer objectief zijn; en daar heb je de kreet weer: 'want dit is toch echt heel anders'. Denk dat de valkuil vooral ligt in : Als je zelf diep van binnen hoopt dat de ander wel weer terug zal keren in het oude patroon waarbij de fijne, leuke, geile kanten van het minnaarschap weer de overhand zullen krijgen. [..] en denkt; als ik er maar ben, als ik maar de schouder aanbied dan komt het misschien wel weer goed, waarbij al dan niet grenzen verlegt worden (want opgeven is geen optie, want stel dat..., hij heeft even iemand nodig, ik wil hem 'als vriend' niet kwijt blablabla...) Je kunt je dan afvragen of die valkuil van jou geen bodemloze put in de ander is.
Een put waarin je uit wanhoop en angst voor verlies maar blijft investeren.
Ten koste van jezelf.
Soms moet je er mee leren leven dat oude tijden niet meer terugkeren.
Uit zelfbehoud kappen met het voortslepen van een situatie.
Een put waarin je uit wanhoop en angst voor verlies maar blijft investeren.
Ten koste van jezelf.
Soms moet je er mee leren leven dat oude tijden niet meer terugkeren.
Uit zelfbehoud kappen met het voortslepen van een situatie.
volg je verstand, gebruik je gevoel
donderdag 27 februari 2014 om 10:37
quote:Heeeidi schreef op 27 februari 2014 @ 09:35:
Maar ik heb nog eens nagedacht over het 'leuker maken van je leven' door een minnaar en hem daarom in je leven houden.
Daar heb ik wel mijn vraagtekens bij, al kan het best zijn dat ik dat over Guus ook wel eens geschreven heb.
...
De valkuil van 'iemand in je leven laten omdat jouw leven er leuker door wordt' is volgens mij juist dat je dan je ogen kunt sluiten voor alles wat minder leuk is.
...
Mensen blijven in moeilijkere relaties met grotere problemen bij de partner, maar nog altijd is hun leven leuker mèt die persoon. Denken ze.
Ik denk dat het struisvogelen is.
Het leuke, zorgeloze genieten is vooral iets van de eerste fase van het minnespel, toch? Onvermijdelijk raak je meer betrokken bij elkaar, begin je te reflecteren over nr. 1, nr. 2...
Je probeert een evenwicht te vinden, afspreken geeft energie maar kost ook energie.
Je deelt vaak meer (en meer) dan alleen sex.
Ikzelf ben nu twee minnaars verder. In beide gevallen liep het uit de hand. Highlander merkte toen terecht op dat je, met een huwelijk waar saamhorigheid en sex toch wel structureel missen, steeds opnieuw in een valkuil gaat vallen als je het buiten de deur blijft zoeken.
Ik wil dat niet, ben er nu over aan het lezen. En stuitte op een artikel dat me aan het denken zet (nog geen conclusies dus;). Een paar zinnetjes:
"De meeste mensen denken dat ze moeten kiezen tussen twee partners. Maar de vraag zou moeten zijn wat het was dat u bij die ander vond waar u zo blij van werd."
"De verborgen wijsheid ligt volgens Kirshenbaum altijd in een ervaring die al het stof wegblaast dat op een vaste relatie is neergedaald. Daardoor zie je opeens dingen van jezelf terug die je was vergeten."
"Het gemis wordt volgens Kirshenbaum niet per definitie veroorzaakt door iets wat ontbreekt in de relatie. Vaak komt het voort uit een onvervulde behoefte in je leven."
Wat je kunt leren van een affaire
Maar ik heb nog eens nagedacht over het 'leuker maken van je leven' door een minnaar en hem daarom in je leven houden.
Daar heb ik wel mijn vraagtekens bij, al kan het best zijn dat ik dat over Guus ook wel eens geschreven heb.
...
De valkuil van 'iemand in je leven laten omdat jouw leven er leuker door wordt' is volgens mij juist dat je dan je ogen kunt sluiten voor alles wat minder leuk is.
...
Mensen blijven in moeilijkere relaties met grotere problemen bij de partner, maar nog altijd is hun leven leuker mèt die persoon. Denken ze.
Ik denk dat het struisvogelen is.
Het leuke, zorgeloze genieten is vooral iets van de eerste fase van het minnespel, toch? Onvermijdelijk raak je meer betrokken bij elkaar, begin je te reflecteren over nr. 1, nr. 2...
Je probeert een evenwicht te vinden, afspreken geeft energie maar kost ook energie.
Je deelt vaak meer (en meer) dan alleen sex.
Ikzelf ben nu twee minnaars verder. In beide gevallen liep het uit de hand. Highlander merkte toen terecht op dat je, met een huwelijk waar saamhorigheid en sex toch wel structureel missen, steeds opnieuw in een valkuil gaat vallen als je het buiten de deur blijft zoeken.
Ik wil dat niet, ben er nu over aan het lezen. En stuitte op een artikel dat me aan het denken zet (nog geen conclusies dus;). Een paar zinnetjes:
"De meeste mensen denken dat ze moeten kiezen tussen twee partners. Maar de vraag zou moeten zijn wat het was dat u bij die ander vond waar u zo blij van werd."
"De verborgen wijsheid ligt volgens Kirshenbaum altijd in een ervaring die al het stof wegblaast dat op een vaste relatie is neergedaald. Daardoor zie je opeens dingen van jezelf terug die je was vergeten."
"Het gemis wordt volgens Kirshenbaum niet per definitie veroorzaakt door iets wat ontbreekt in de relatie. Vaak komt het voort uit een onvervulde behoefte in je leven."
Wat je kunt leren van een affaire
donderdag 27 februari 2014 om 10:47
Anouk, ik denk dat mevr Kirshenbaum gelijk heeft.
Een bijslaap vult een (vergeten) behoefte van jezelf aan.
Een relatie erbij hoeft niets over de staat van de relatie thuis te zeggen.
Beide relaties kunnen elkaar aanvullen tot jezelf in al je behoeftes voorzien bent.
Een bijslaap vult een (vergeten) behoefte van jezelf aan.
Een relatie erbij hoeft niets over de staat van de relatie thuis te zeggen.
Beide relaties kunnen elkaar aanvullen tot jezelf in al je behoeftes voorzien bent.
volg je verstand, gebruik je gevoel
donderdag 27 februari 2014 om 11:15
quote:barbarella70 schreef op 26 februari 2014 @ 21:49:
Hier even een update. Man heeft aangegeven toch verder te willen met daten, maar voorlopig rust te willen. Het staat dus in de koelkast, geen idee voor hoe lang. Ik merk dat het rust geeft bij hem, ik word er onrustig van. Het blijft heel lastig...
Hier even een update. Man heeft aangegeven toch verder te willen met daten, maar voorlopig rust te willen. Het staat dus in de koelkast, geen idee voor hoe lang. Ik merk dat het rust geeft bij hem, ik word er onrustig van. Het blijft heel lastig...
A dirty mind is a joy forever
donderdag 27 februari 2014 om 11:26
quote:highlander schreef op 27 februari 2014 @ 10:17:
[...]
Heel eerlijk Engel?
Op seks alleen kan een relatie niet zolang draaien als mijn ex-minnares en ik die hadden.
Dat zag mijn vrouw al veel eerder dan ik dat in wilde zien.
Toen zij opmerkte dat ik uitstekend bij hun allebei pas heb ik mezelf doof gehouden.
Ik weiger om de positie van mijn vrouw op de schop te zetten.
Ik vind dat hoogverraad.
De positie van je vrouw heeft nooit op de schop gezeten; en van hoogverraad is absoluut geen sprake! Je loyaliteit, trouw aan je vrouw en hoe jij je prioriteiten legde staan ook niet ter discussie. Maar ik denk dat je daarin doorgeslagen bent en gechargeerd lijkt het alsof je min of meer straft omdat je enig gevoel had voor je minnares terwijl je vrouw nog aan je zijde stond.
De pas op de plaats nu? Hoognodig! Maar je zou het ook als bijzonder cadeau kunnen ervaren dat er iemand is bij wie je volledig jezelf kunt zijn en die ook min of meer de goedkeuring van nr1had. Als een vrouw dit naar je uit durft te spreken spreekt daar imo veel vertrouwen en liefde uit.
En wat er in de toekomst ook zal gebeuren of hoe alles zal verlopen; niemand zal ooit de plaats van haar kunnen innemen. Maar dat maakt de plaats die een ander mogelijk ooit krijgt niet van minder waarde.
[...]
Heel eerlijk Engel?
Op seks alleen kan een relatie niet zolang draaien als mijn ex-minnares en ik die hadden.
Dat zag mijn vrouw al veel eerder dan ik dat in wilde zien.
Toen zij opmerkte dat ik uitstekend bij hun allebei pas heb ik mezelf doof gehouden.
Ik weiger om de positie van mijn vrouw op de schop te zetten.
Ik vind dat hoogverraad.
De positie van je vrouw heeft nooit op de schop gezeten; en van hoogverraad is absoluut geen sprake! Je loyaliteit, trouw aan je vrouw en hoe jij je prioriteiten legde staan ook niet ter discussie. Maar ik denk dat je daarin doorgeslagen bent en gechargeerd lijkt het alsof je min of meer straft omdat je enig gevoel had voor je minnares terwijl je vrouw nog aan je zijde stond.
De pas op de plaats nu? Hoognodig! Maar je zou het ook als bijzonder cadeau kunnen ervaren dat er iemand is bij wie je volledig jezelf kunt zijn en die ook min of meer de goedkeuring van nr1had. Als een vrouw dit naar je uit durft te spreken spreekt daar imo veel vertrouwen en liefde uit.
En wat er in de toekomst ook zal gebeuren of hoe alles zal verlopen; niemand zal ooit de plaats van haar kunnen innemen. Maar dat maakt de plaats die een ander mogelijk ooit krijgt niet van minder waarde.
donderdag 27 februari 2014 om 11:39
quote:oranjexx schreef op 27 februari 2014 @ 09:23:
Sense, ben je niet bang dat hij alsnog gaat scheiden? Want als ik het goed lees, is het dan toch definitief over tussen jullie?
Nee daar ben ik niet bang voor, want hij gaat scheiden..
Ja het zal dan definitief over zijn..
Hoe was het ook al weer? Loslaten is ook houden van...
Sense, ben je niet bang dat hij alsnog gaat scheiden? Want als ik het goed lees, is het dan toch definitief over tussen jullie?
Nee daar ben ik niet bang voor, want hij gaat scheiden..
Ja het zal dan definitief over zijn..
Hoe was het ook al weer? Loslaten is ook houden van...
veroordeel wat je ziet, maar wat jij ziet .... ben ik niet
donderdag 27 februari 2014 om 12:02
quote:engel68 schreef op 27 februari 2014 @ 09:33: Er zullen weinig mensen in je omgeving zijn die zo kunnen weten wat je momenteel doormaakt, en toch heb je geen behoefte daarmee te praten?Onze gesprekken daarover waren altijd al bondig.
Aangezien onze thuissituaties gelijk opliepen en voor 'insiders' geen toelichting behoefde.
Bij de patiëntenvereniging vinden we allebei nog steeds klankbord en woordeloos begrip.
Ons minnespel was onze 'oase'.
De plek waar geen dagelijkse zorgen waren.
We hebben ons nooit zorgen gemaakt om elkaar.
We hadden allebei thuis al zorgen genoeg.
We geven thuis zoveel, nog steeds denk ik.
Zij zei dat zij mij had om puur aan zichzelf denkend te nemen.
Omdat ze zichzelf een sexy vamp wilde weten.
In die zin ben ik haar genotsmiddel geweest.
Zij net zo goed die van mij.
quote:engel68 schreef op 27 februari 2014 @ 11:26:De pas op de plaats nu? Hoognodig! Maar je zou het ook als bijzonder cadeau kunnen ervaren dat er iemand is bij wie je volledig jezelf kunt zijn en die ook min of meer de goedkeuring van nr1had. Als een vrouw dit naar je uit durft te spreken spreekt daar imo veel vertrouwen en liefde uit.Ik weet het.
Mijn vrouw gunde mij alle geluk van de wereld.
Mocht ik ooit ruimte in mezelf vinden.
Mocht ik ooit toe zijn aan weer een echte relatie.
Dan loopt er idd nog steeds een vrouw rond.
Een vrouw die twee handen op één buik was met wijlen mijn vrouw.
Ik kies er bewust voor deze vrouw te laten lopen.
Aangezien onze thuissituaties gelijk opliepen en voor 'insiders' geen toelichting behoefde.
Bij de patiëntenvereniging vinden we allebei nog steeds klankbord en woordeloos begrip.
Ons minnespel was onze 'oase'.
De plek waar geen dagelijkse zorgen waren.
We hebben ons nooit zorgen gemaakt om elkaar.
We hadden allebei thuis al zorgen genoeg.
We geven thuis zoveel, nog steeds denk ik.
Zij zei dat zij mij had om puur aan zichzelf denkend te nemen.
Omdat ze zichzelf een sexy vamp wilde weten.
In die zin ben ik haar genotsmiddel geweest.
Zij net zo goed die van mij.
quote:engel68 schreef op 27 februari 2014 @ 11:26:De pas op de plaats nu? Hoognodig! Maar je zou het ook als bijzonder cadeau kunnen ervaren dat er iemand is bij wie je volledig jezelf kunt zijn en die ook min of meer de goedkeuring van nr1had. Als een vrouw dit naar je uit durft te spreken spreekt daar imo veel vertrouwen en liefde uit.Ik weet het.
Mijn vrouw gunde mij alle geluk van de wereld.
Mocht ik ooit ruimte in mezelf vinden.
Mocht ik ooit toe zijn aan weer een echte relatie.
Dan loopt er idd nog steeds een vrouw rond.
Een vrouw die twee handen op één buik was met wijlen mijn vrouw.
Ik kies er bewust voor deze vrouw te laten lopen.
volg je verstand, gebruik je gevoel
donderdag 27 februari 2014 om 12:02
quote:engel68 schreef op 27 februari 2014 @ 10:03:
Denk dat de valkuil vooral ligt in : Als je zelf diep van binnen hoopt dat de ander wel weer terug zal keren in het oude patroon waarbij de fijne, leuke, geile kanten van het minnaarschap weer de overhand zullen krijgen.
Als je tijdelijk je eigen wensen en verlangens aan de kant zet en denkt; als ik er maar ben, als ik maar de schouder aanbied dan komt het misschien wel weer goed,
Er zijn 1.000 redenen om een helpende hand te bieden en als het niet om een acute noodsituatie gaat is deze helpende hand zelden zuiver altruïstisch. Dat is prima, dat is mens eigen. Iemand helpen in de hoop dat je de oude persoon weer terugkrijgt zie ik zelf niet zodanig als problematisch. Het enige risico is dat je teleurgesteld wordt omdat het "oude persoon" wegblijft.
Het risico "gaten vullen in je eigen emotionele leven door een zgn hulpende hand te bieden" zie ik als veel schadelijker omdat het een verslavend effect heeft (afhankelijkheid), zeer vaak voorkomt en niet snel onderkent wordt. Vaak weet je later pas dat je dat deed.
Highlander, ik lees eigenlijk een soort misplaatst loyaliteitsconflict in jou richting je vrouw. Je bent bang je vrouw van de troon te stoten door je minnares in je leven te houden en noemt het zelfs hoogverraad. Mag ik de vrijheid nemen door te zeggen dat ik er van overtuigd ben dat jouw vrouw dit niet als hoogverraad zou zien? Je hebt je laten leiden door angst. Jammer.
Denk dat de valkuil vooral ligt in : Als je zelf diep van binnen hoopt dat de ander wel weer terug zal keren in het oude patroon waarbij de fijne, leuke, geile kanten van het minnaarschap weer de overhand zullen krijgen.
Als je tijdelijk je eigen wensen en verlangens aan de kant zet en denkt; als ik er maar ben, als ik maar de schouder aanbied dan komt het misschien wel weer goed,
Er zijn 1.000 redenen om een helpende hand te bieden en als het niet om een acute noodsituatie gaat is deze helpende hand zelden zuiver altruïstisch. Dat is prima, dat is mens eigen. Iemand helpen in de hoop dat je de oude persoon weer terugkrijgt zie ik zelf niet zodanig als problematisch. Het enige risico is dat je teleurgesteld wordt omdat het "oude persoon" wegblijft.
Het risico "gaten vullen in je eigen emotionele leven door een zgn hulpende hand te bieden" zie ik als veel schadelijker omdat het een verslavend effect heeft (afhankelijkheid), zeer vaak voorkomt en niet snel onderkent wordt. Vaak weet je later pas dat je dat deed.
Highlander, ik lees eigenlijk een soort misplaatst loyaliteitsconflict in jou richting je vrouw. Je bent bang je vrouw van de troon te stoten door je minnares in je leven te houden en noemt het zelfs hoogverraad. Mag ik de vrijheid nemen door te zeggen dat ik er van overtuigd ben dat jouw vrouw dit niet als hoogverraad zou zien? Je hebt je laten leiden door angst. Jammer.
donderdag 27 februari 2014 om 12:12
Roos,
we willen beide geen relatie waarin je voor elkaar kiest uit angst alleen te zijn
of iemand nodig denken te hebben om je te 'redden' uit een tranendal.
We willen allebei onafhankelijk evenwichtig lopen op eigen kracht.
We houden van onafhankelijkheid in een ander en onszelf.
Iets wat we allebei weer alleenstaand evenwichtig leren te zijn door elkaar los te laten.
Wat de toekomst brengt zien we tegen die tijd wel.
we willen beide geen relatie waarin je voor elkaar kiest uit angst alleen te zijn
of iemand nodig denken te hebben om je te 'redden' uit een tranendal.
We willen allebei onafhankelijk evenwichtig lopen op eigen kracht.
We houden van onafhankelijkheid in een ander en onszelf.
Iets wat we allebei weer alleenstaand evenwichtig leren te zijn door elkaar los te laten.
Wat de toekomst brengt zien we tegen die tijd wel.
volg je verstand, gebruik je gevoel
donderdag 27 februari 2014 om 12:19
Is dat de enige reden dan? Je exminnares is eigenlijk een stomme trut en een lelijke trol en er valt geen zinnig woord mee te kleppen dus als ze al in je leven zou zijn is dat omdat je niet alleen wil zijn? Onzin denk ik.
Maar goed, het is jouw keuze hoor. Ik begin alleen wel met Engel eens te worden dat je jezelf én haar ernstig tekort doet.
Maar goed, het is jouw keuze hoor. Ik begin alleen wel met Engel eens te worden dat je jezelf én haar ernstig tekort doet.
donderdag 27 februari 2014 om 12:29
Roos, zo te lezen is de 'redder' in jou weer wakker geworden?
Waarom maak jij je zorgen over een thema waarover mijn ex-minnares en ik het in december al roerend met elkaar eens waren?
Waarom wil jij persé dat zij en ik zo vlak na het overlijden van onze liefdes in elkaars armen belanden?
Moeten wij ons à la BV en Jufmafkees ergens in gaan storten terwijl we nog bezig zijn met verwerken?
Waarom lijk jij ons allebei geen ademruimte te gunnen?
Waarom heb jij er geen vertrouwen in dat zowel zij als ik wel op onze eigen voeten terecht komen?
Waarom maak jij je zorgen over een thema waarover mijn ex-minnares en ik het in december al roerend met elkaar eens waren?
Waarom wil jij persé dat zij en ik zo vlak na het overlijden van onze liefdes in elkaars armen belanden?
Moeten wij ons à la BV en Jufmafkees ergens in gaan storten terwijl we nog bezig zijn met verwerken?
Waarom lijk jij ons allebei geen ademruimte te gunnen?
Waarom heb jij er geen vertrouwen in dat zowel zij als ik wel op onze eigen voeten terecht komen?
volg je verstand, gebruik je gevoel
donderdag 27 februari 2014 om 12:34
Highlander, ik lees eigenlijk een soort misplaatst loyaliteitsconflict in jou richting je vrouw. Je bent bang je vrouw van de troon te stoten door je minnares in je leven te houden en noemt het zelfs hoogverraad. Mag ik de vrijheid nemen door te zeggen dat ik er van overtuigd ben dat jouw vrouw dit niet als hoogverraad zou zien? Je hebt je laten leiden door angst. Jammer.
Eensch!
Highlander: nee je hoeft niet halsoverkop elkaar in de armen te duiken, een ieder hier vindt het verstandig dat je tijd neemt, dat jullie elkaar niet claimen oid.
Maar je hoeft niet in de verdediging te schieten hoor niemand die je aanvalt, we spiegelen alleen terug wat we lezen, jij lijkt echter bewust een muur opgebouwd te hebben, waarbij verstand het enige is wat er even toe mag doen. Helaas werkt het in het leven niet altijd zo.
Eensch!
Highlander: nee je hoeft niet halsoverkop elkaar in de armen te duiken, een ieder hier vindt het verstandig dat je tijd neemt, dat jullie elkaar niet claimen oid.
Maar je hoeft niet in de verdediging te schieten hoor niemand die je aanvalt, we spiegelen alleen terug wat we lezen, jij lijkt echter bewust een muur opgebouwd te hebben, waarbij verstand het enige is wat er even toe mag doen. Helaas werkt het in het leven niet altijd zo.
donderdag 27 februari 2014 om 12:48
Roos en Engel,
jullie loeders belagen mij van twee kanten.
Vind je het gek dat ik daar fel van word?
Waarvoor dank, dat doet me goed, ik mag dat geplaag wel.
Recent heb ik nog gemerkt dat ik niet van steen ben.
Hoewel een bepaald onderdeel van mij was dat toen ik haar zag wel.
Er zit nog of weer een beetje levenslust in dit lijf.
Om dat in goede banen te leiden gebruik ik mijn verstand als leidraad idd.
Ik houd mijn hoofd graag koel en mijn hart warm voor mijn evenwicht.
jullie loeders belagen mij van twee kanten.
Vind je het gek dat ik daar fel van word?
Waarvoor dank, dat doet me goed, ik mag dat geplaag wel.
Recent heb ik nog gemerkt dat ik niet van steen ben.
Hoewel een bepaald onderdeel van mij was dat toen ik haar zag wel.
Er zit nog of weer een beetje levenslust in dit lijf.
Om dat in goede banen te leiden gebruik ik mijn verstand als leidraad idd.
Ik houd mijn hoofd graag koel en mijn hart warm voor mijn evenwicht.
volg je verstand, gebruik je gevoel
donderdag 27 februari 2014 om 12:49
quote:barbarella70 schreef op 26 februari 2014 @ 21:49:
Hier even een update. Man heeft aangegeven toch verder te willen met daten, maar voorlopig rust te willen. Het staat dus in de koelkast, geen idee voor hoe lang. Ik merk dat het rust geeft bij hem, ik word er onrustig van. Het blijft heel lastig...
Hey Barb, wat een ontwikkelingen steeds zeg... Heeft man dat aangegeven omdat hij merkt aan je dat het niet werkt, de afspraak om niet meer te daten? Heeft de rust die hij wil wellicht te maken met deze specifieke minnaar? Net zoals Oranje bij 1,5 te dichtbij kwam volgens zijn vrouw?
Het lijkt me hartstikke lastig. Je houdt van elkaar maar je denkt verschillend over monogamie en trouw. Zijn er meer die hiermee worstelen. Ik vraag mezelf ook wel eens af of, als ik ooit weer een vaste relatie krijg, het bij mij dan ook niet eens zal opspelen...
Sterkte
Hier even een update. Man heeft aangegeven toch verder te willen met daten, maar voorlopig rust te willen. Het staat dus in de koelkast, geen idee voor hoe lang. Ik merk dat het rust geeft bij hem, ik word er onrustig van. Het blijft heel lastig...
Hey Barb, wat een ontwikkelingen steeds zeg... Heeft man dat aangegeven omdat hij merkt aan je dat het niet werkt, de afspraak om niet meer te daten? Heeft de rust die hij wil wellicht te maken met deze specifieke minnaar? Net zoals Oranje bij 1,5 te dichtbij kwam volgens zijn vrouw?
Het lijkt me hartstikke lastig. Je houdt van elkaar maar je denkt verschillend over monogamie en trouw. Zijn er meer die hiermee worstelen. Ik vraag mezelf ook wel eens af of, als ik ooit weer een vaste relatie krijg, het bij mij dan ook niet eens zal opspelen...
Sterkte
donderdag 27 februari 2014 om 13:48
Dank je. Nee, dat was aanvankelijk wel de reden waarom hij meeging in dit avontuur, maar inmiddels wil hij het ook voor zichzelf. Dat is wel fijn om te horen, uiteraard.
Mijn minnaar kwam niet te dichtbij, dat was het beslist niet. Hij vindt het frustrerend dat het voor mij zo makkelijk is om contact te leggen, en voor hem zo moeilijk. Hij is geen flirt, zoals ik. Ik ben nogal een losse flodder die overal op afschiet, hij is juist bedachtzaam. Hij wil het even helemaal uit zijn hoofd zetten, zich focussen op andere dingen. Snap ik allemaal. Maar ik vind het moeilijk om op mijn handen te zitten. Misschien bevalt die rust wel zo goed dat ie de boel alsnog afblaast. En als we de draad weer wel oppakken, heb ik (en ook hij) geen idee hoe lang die pauze gaat duren. Is mijn minnaar tegen die tijd echt uit beeld? Weet ik ook nog niet. Ik word daar onrustig van.
Mijn minnaar kwam niet te dichtbij, dat was het beslist niet. Hij vindt het frustrerend dat het voor mij zo makkelijk is om contact te leggen, en voor hem zo moeilijk. Hij is geen flirt, zoals ik. Ik ben nogal een losse flodder die overal op afschiet, hij is juist bedachtzaam. Hij wil het even helemaal uit zijn hoofd zetten, zich focussen op andere dingen. Snap ik allemaal. Maar ik vind het moeilijk om op mijn handen te zitten. Misschien bevalt die rust wel zo goed dat ie de boel alsnog afblaast. En als we de draad weer wel oppakken, heb ik (en ook hij) geen idee hoe lang die pauze gaat duren. Is mijn minnaar tegen die tijd echt uit beeld? Weet ik ook nog niet. Ik word daar onrustig van.
donderdag 27 februari 2014 om 14:46
quote:barbarella70 schreef op 27 februari 2014 @ 13:48:
Dank je. Nee, dat was aanvankelijk wel de reden waarom hij meeging in dit avontuur, maar inmiddels wil hij het ook voor zichzelf. Dat is wel fijn om te horen, uiteraard.
Mijn minnaar kwam niet te dichtbij, dat was het beslist niet. Hij vindt het frustrerend dat het voor mij zo makkelijk is om contact te leggen, en voor hem zo moeilijk. Hij is geen flirt, zoals ik. Ik ben nogal een losse flodder die overal op afschiet, hij is juist bedachtzaam. Hij wil het even helemaal uit zijn hoofd zetten, zich focussen op andere dingen. Snap ik allemaal. Maar ik vind het moeilijk om op mijn handen te zitten. Misschien bevalt die rust wel zo goed dat ie de boel alsnog afblaast. En als we de draad weer wel oppakken, heb ik (en ook hij) geen idee hoe lang die pauze gaat duren. Is mijn minnaar tegen die tijd echt uit beeld? Weet ik ook nog niet. Ik word daar onrustig van.
Oh Barb, om verschillende redenen kan ik me heel goed in jou en je man verplaatsen. Die rust is inderdaad heel veel waard, maar er speelt zoveel meer mee wat onrustig kan maken.
Sterkte meid, ik hoop dat jullie nog veel mooie dingen gegund is, in wat voor vorm dan ook.
Dank je. Nee, dat was aanvankelijk wel de reden waarom hij meeging in dit avontuur, maar inmiddels wil hij het ook voor zichzelf. Dat is wel fijn om te horen, uiteraard.
Mijn minnaar kwam niet te dichtbij, dat was het beslist niet. Hij vindt het frustrerend dat het voor mij zo makkelijk is om contact te leggen, en voor hem zo moeilijk. Hij is geen flirt, zoals ik. Ik ben nogal een losse flodder die overal op afschiet, hij is juist bedachtzaam. Hij wil het even helemaal uit zijn hoofd zetten, zich focussen op andere dingen. Snap ik allemaal. Maar ik vind het moeilijk om op mijn handen te zitten. Misschien bevalt die rust wel zo goed dat ie de boel alsnog afblaast. En als we de draad weer wel oppakken, heb ik (en ook hij) geen idee hoe lang die pauze gaat duren. Is mijn minnaar tegen die tijd echt uit beeld? Weet ik ook nog niet. Ik word daar onrustig van.
Oh Barb, om verschillende redenen kan ik me heel goed in jou en je man verplaatsen. Die rust is inderdaad heel veel waard, maar er speelt zoveel meer mee wat onrustig kan maken.
Sterkte meid, ik hoop dat jullie nog veel mooie dingen gegund is, in wat voor vorm dan ook.
donderdag 27 februari 2014 om 15:45
quote:highlander schreef op 27 februari 2014 @ 12:29:
Roos, zo te lezen is de 'redder' in jou weer wakker geworden?
Waarom maak jij je zorgen over een thema waarover mijn ex-minnares en ik het in december al roerend met elkaar eens waren?
Waarom wil jij persé dat zij en ik zo vlak na het overlijden van onze liefdes in elkaars armen belanden?
Moeten wij ons à la BV en Jufmafkees ergens in gaan storten terwijl we nog bezig zijn met verwerken?
Waarom lijk jij ons allebei geen ademruimte te gunnen?
Waarom heb jij er geen vertrouwen in dat zowel zij als ik wel op onze eigen voeten terecht komen?
Nee.
Ik maak me geen zorgen, ik vind je gewoon een bange poepert.
Dat wil ik niet, ik vertrouw je redenen alleen niet.
Nee maar het één sluit het ander niet uit, je mag elkaars armen af en toe best gebruiken vind ik.
Zeg ik dat, dat ik je geen ademruimte gun? Goh.
Heb ik daar geen vertrouwen in? Nogmaals goh.
Ik lees kritische vragen van jouw kant maar als jij zelf kritische vragen krijgt zou ik je geen ademruimte gunnen. Gelukkig mag je het helemaal op je eigen manier doen dus ik zeg, zoek het lekker uit.
Roos, zo te lezen is de 'redder' in jou weer wakker geworden?
Waarom maak jij je zorgen over een thema waarover mijn ex-minnares en ik het in december al roerend met elkaar eens waren?
Waarom wil jij persé dat zij en ik zo vlak na het overlijden van onze liefdes in elkaars armen belanden?
Moeten wij ons à la BV en Jufmafkees ergens in gaan storten terwijl we nog bezig zijn met verwerken?
Waarom lijk jij ons allebei geen ademruimte te gunnen?
Waarom heb jij er geen vertrouwen in dat zowel zij als ik wel op onze eigen voeten terecht komen?
Nee.
Ik maak me geen zorgen, ik vind je gewoon een bange poepert.
Dat wil ik niet, ik vertrouw je redenen alleen niet.
Nee maar het één sluit het ander niet uit, je mag elkaars armen af en toe best gebruiken vind ik.
Zeg ik dat, dat ik je geen ademruimte gun? Goh.
Heb ik daar geen vertrouwen in? Nogmaals goh.
Ik lees kritische vragen van jouw kant maar als jij zelf kritische vragen krijgt zou ik je geen ademruimte gunnen. Gelukkig mag je het helemaal op je eigen manier doen dus ik zeg, zoek het lekker uit.
