Minnaar deel 25.

Angst voor wat de toekomst gaat brengen heb ik ook niet meer. Wel gehad, hoor. Mijn relatie was niet slecht te noemen, maar wel totaal uitgeblust. Ik was er al een paar jaar klaar mee, maar had besloten te blijven omdat ik het gezin niet op wilde breken. We hadden het heel breed met z'n tweeën, en nu moet ik erg oppassen wat geld betreft. Maar ik voel me sterker dan ooit. Wat puzzled zegt, ik heb zelf de regie weer.

Roos , ik ga het niet nu achteraf opbiechtten aan mijn nr 1 zeer zeker niet. Wat ik bedoel is dat ik het ga openbreken dat een zo goed als seksloos leven met hem voor mij niet meer werkt.

Oranje het klopt ik wilde meer en investeerde veel meer, dat stuk neem ik hem niet zo zeer kwalijk alleen is voor mij een grens bereikt waarin we te veel verschillen van hoe we een affaire , relatie onderhouden. Ik dacht bij aanvang dat ik het goed gescheiden zou kunnen houden, mijn hart, verliefdheid, verlangen voor nr 1 en voor nr 2. Dat is anders verlopen en mijn tijd aandacht ging vn naar nr 2. Ik kan dat helemaal niet goed sturen en ook niet onder controle krijgen. Nu ik de relatie als zodanig heb verbroken is er ook een clash met mijn jongste zoon die kwaad op me is omdat ik er te weinig voor hem ben geweest. Ook stof tot nadenken. Heb een kater gisteren uit geweest met mijn nr 1 en te veel gedronken. Heel lastig allemaal. Een relatie voortzetten kan tal van gronden hebben verschilt per relatie.

Roos daten met donkere man, zeker doen als het een leuke vent is. Voor mijn vaste nr 1 heb ik heel wat rond gedart en is ieder continent wel vertegenwoordigt. Mijn Surinaamse en Antiliaanse vrienden hadden een prachtig atletisch figuur en waren prettige bedpartners. Ik was wel jong net als zij maar was zeker de moeite waard. Mijn nr 1 welke meer een soort viking is treitert me er nog steeds mee dat ik eigenlijk op negers val. Is gewoon jaloers en kinderachtig van hem. Pff ik ga met mijn houten kop maar eens aan het werk.

quote:almost schreef op 29 juli 2014 @ 00:28:

ik moest gelijk aan scheur denken.



@Jane: grappig, heb ik vanavond ook even gedaan met ex nr2. Was op mijn initiatief, hij was volgens mij niet echt enthousiast. Blijf dat bijzonder vinden, 3 weken terug was hij nog zo zeker van vriendschap te willen houden. Naja, ik snap het ook wel, al die nieuwe bindingshormonen in zijn hoofd. We zien wel wat de toekomst brengt.



Dank je wel, lief van je!

We hebben ons moeilijke afscheid gehad, met andere mensen erbij die half weten dat er iets speelt, dus ons als haviken in de gaten houden. Een beetje over koetjes en kalfjes gepraat, daarna afscheid genomen en na 2 minuten weer een appje dat dit niet echt de manier was om nu uit elkaar te gaan.

Dus nog even samen afgesproken maandagavond, gepraat, wat persoonlijke cadeautjes uitgewisseld (we maken altijd cd's met liedjes die ons gevoel weergeven voor elkaar) en toen toch echt ieder onze eigen weg gegaan. Met de uitspraak naar elkaar toe, we komen helemaal zeker weer bij elkaar uit.

Nu ben ik wat meer nuchter en ik denk dat de kans dat dat niet zo is ook wel aanwezig is, maar het gaat nu wel redelijk met me, de echte klap moet denk ik nog komen. We doen dit voor de goede redenen en het is zoals we het allebei willen, maar ik ben mijn gevoel nu vooral nog weg aan het stoppen, dus ik ben een beetje bang ervoor dat het er nog heel erg uit gaat komen de komende weken of maanden.

Ik was er altijd heilig van overtuigd dat ik niet om die redenen bij een man zou blijven (zekerheid, veiligheid, gezin...) echter naarmate ik ouder word en zelf kinderen heb, denk ik daar wel genuanceerder over. Hoewel er wel weer gradaties zijn in (on)gelukkig zijn. Ik ben absoluut niet ongelukkig, maar het komt niet (meer) vanzelf. Je moet beide blijven investeren om je relatie goed te houden. Ben daar sindskort weer bewuster mee bezig en merk meteen dat het z'n vruchten afwerpt én dat het een wisselwerking is.

Zo, weer bij gelezen.



Mikmak, daar was en ben ik ook nog altijd van overtuigt! Toen ik echt helemaal op was een aantal maanden terug dacht ik echt. Het maakt me allemaal niet meer uit, maar ik wil gewoon rust. Ik heb nu inderdaad zekerheid. En, ik zou een wat duurdere 4 voeter al weg moeten doen als ik bij man weg zou gaan. Ik had een paar maanden terug zelfs daar al een eventuele oplossing voor bedacht.



En, hoe veel mensen zijn er wel niet die in de huidige tijd bij elkaar moeten blijven omdat ze een koophuis hebben. Vervolgens vechten ze elkaar nog net de tent niet uit. Dat vind ik veselijk.



Maar, als je in je nr1 relatie noh gelukkig genoeg bent en het prima kunt rooien samen, tjah waarom dan niet?

Ik lees nu net even mee in dit topic en zie zoveel verhalen voorbij komen en jullie 'vriendin-achtige' reacties, dat ik ook mijn verhaal hier graag even kwijt wil. Ik had zelf ook al een topic geopend, maar kreeg voornamelijk (op zich wel te begrijpen) verwijtende opmerkingen die mij een scheiding of schuldgevoel aanpraten. Ook wordt daar heel snel geconcludeerd hoe mijn huwelijk in elkaar zou zitten en wat de juiste reactie van mijn man zou moeten zijn als hij er achter komt. Dus ben ik nu wel benieuwd naar jullie reacties en evt vergelijkbare gevoelens ipv verwijtende conclusies.



Ik ben ruim 3 jaar geleden begonnen aan een 'avontuurtje' zonder medeweten van mijn man. Ik was nieuwsgierig naar sex met een vrouw alleen of met een vrouw erbij. Ik maakte weleens wat opmerkingen daarover - niet zo expliciet hoor - maar mn man reageerde daar nooit zo op en gaf aan dat hij aan 1 vrouw genoeg had. Toch was ik zo nieuwsgierig dat ik naar lesbische / trio filmpjes ging kijken en oproepjes voor V/V contact bekeek. Over 1 oproepje van een stel kreeg ik zo'n gevoel dat ik gereageerd had voor ik het wist. Het contact was erg leuk, gezellig en ook spannend, dat we al snel afgesproken hadden. Met z'n drie-en hebben we toen spannende en leuke uurtjes beleefd en ik wist dat ik dit nog wel een keertje wilde. Carla vond 1 keer genoeg om ervaren te hebben, haar nieuwsgierigheid was nu gestild. Met Peter bleef ik app-contact houden.



Met de nodige complimenten van zijn kant en het genot dat we van elkaar hadden gehad, werden de berichtjes steeds geiler. Uiteindelijk dus toch nog een keer met alleen hem afgesproken en weer lekker kunnen genieten. Zo heb ik over 3 jaar in totaal 3 x afgesproken alleen met hem. Overigens is het 'alleen' gebleven bij zoenen, knuffelen, vingeren en orale sex. Hij heeft mij niet gepenetreerd. Dat maakt het natuurlijk niet minder vreemdgaan, maar voor hem wel had ik het idee. Ik ben niet verliefd op Peter, maar de sex is wel anders als bij mijn man. Niet dat er bij ons een sleur is gekomen of dat we het nooit doen, maar hij is altijd wat egoïstischer en mijn SV was vooral bezig om het mij naar de zin te maken en mij meerdere keren klaar te laten komen.



Laatst hadden we al weer een keer afgesproken, toen Peter vroeg of ik nog een keer een trio zou willen doen. Hij wist nog een vriendin die ook nieuwsgierig was en dus zag hij een trio met ons samen wel zitten. Wij vrouwen gingen akkoord en met z'n drie-en was het erg lekker. Simone bleek alleen niet zomaar een vriendin, maar met haar scharrelde hij dus ook tussendoor. Ook al bedrieg ik mijn man natuurlijk ook, kreeg ik er er toch een beetje een vervelend gevoel over dat hij dus naast mij nog een SV erbij had. Ik heb eigenlijk ook medelijden met zijn vrouw Carla, want die weet verder volgens mij nergens van af.



Met Simone....dus de 2e vrouw waarmee ik de trio had, heb ik nu goed contact. We kunnen allebei ons verhaal kwijt over dezelfde SV en herkennen veel gevoelens over de situatie bij elkaar. Ik heb er nu gelijk een vriendin bij gekregen!



Ik denk zelf nu niet meer verder te willen gaan met alleen hem. Hij scharrelt er naar mijn zin iets teveel bij en ik wil niet nr zoveel voor hem zijn. Simone had ook het idee dat er nog meer vrouwen zijn in zijn leven. Hij had naar haar toe al een keer gezegd iemand te weten voor een trio en dat ging over iemand met bruin haar, terwijl ik blond ben. Zij geeft zelf aan dat ze de spanning met hem toch te leuk vind om er mee te stoppen.



Ik twijfel wel of ik nog een keer een trio met hen wil doen of evt alleen met Simone wil afspreken. Het was wel erg spannend en dat zou ik best nog een keer willen meemaken.



Eigenlijk ben ik veel vrijer en meer opzoek naar spanning dan mijn man. Ik wil niet vreemdgaan, maar zomaar het contact verbreken en stoppen is ook lastig. Aan de ene kant zou ik graag met mijn man een trio ervaren of naar een PC willen gaan. Maar ik vind dat zo ontzettend lastig om bespreekbaar te maken. Hij gaat niet echt in op mijn opmerkingen erover en als ik het echt zonder er om heen te draaien zou vertellen, ben ik bang dat hij door onzekerheid gaat denken dat hij niet goed genoeg voor mij is. De angst dat hij het niks zou vinden en af zou keuren, zou mij nog schuldiger maken over datgene wat ik al gedaan heb.



Ik ben ook benieuwd of zo'n ervaring met mijn man dezelfde spanning, maar ook ongedwongen sfeer zal geven. Want misschien zijn we wel heel erg jaloers als er anderen bij betrokken zijn. Daar heb ik nu geen last van, logisch natuurlijk, maar ja......daar kom ik alleen pas echt achter als ik het met mn man bespreek en evt zou gaan doen.



Lastig....lastig....moeilijk....moeilijk......



Oh ja, sorry voor het lange verhaal, maar het voelt goed om dit eens te delen met 'gelijkgestemden' die in vergelijkbare situaties zitten.

Beste sexymama, vergelijkbaar zijn onze situaties totaal niet, maar zoals ze in het andere topic ook al tegen je gezegd hebben, ligt de oplossing toch echt in een goed gesprek met je man.

En dan bedoel ik niet een wazige hint na een vrijpartij over een parenclub, want de meeste mannen herkennen een hint niet al zouden ze erover struikelen.

Nee, ik bedoel de kinderen een dagje/nachtje uit logeren sturen en samen gaan zitten en gewoon duidelijk je kaarten op tafel leggen met wat je mist tussen jullie en wat dat met je doet en hoe je dat graag zou willen veranderen. Ik weet dat het niet makkelijk is, mijn ex was ook een moeilijke prater en ik heb het te lang laten gaan, tot het niet meer te redden was. En dan ging ik nog niet eens vreemd op dat moment....

Als jij het al niet leuk vindt dat SV meerdere vriendinnen heeft, hoe denk je dan dat je zich voelt als hij er achter komt dat je al 2x een trio met anderen hebt gehad.

Denk heel goed na of dit wel de weg is die je op wilt gaan, want je zet veel op het spel zo. Je staat nog op de kruising, je kunt nog kiezen.

quote:mikmakk schreef op 30 juli 2014 @ 10:42:

Ik was er altijd heilig van overtuigd dat ik niet om die redenen bij een man zou blijven (zekerheid, veiligheid, gezin...) echter naarmate ik ouder word en zelf kinderen heb, denk ik daar wel genuanceerder over. Hoewel er wel weer gradaties zijn in (on)gelukkig zijn. Ik ben absoluut niet ongelukkig, maar het komt niet (meer) vanzelf. Je moet beide blijven investeren om je relatie goed te houden. Ben daar sindskort weer bewuster mee bezig en merk meteen dat het z'n vruchten afwerpt én dat het een wisselwerking is.

Ach ja, jong en onbezonnen roepen we dingen waar we later, ingehaald door de levenservaringen, heel anders over denken.

Kijk maar in het topic van de "lesbische feministe"



Wat goed dat je weer bewust aan het investeren bent in je relatie en dat je daar ook resultaat van ziet. Dat moet een goed gevoel geven lijkt me

Met gelijkgestemden of vergelijkbare situaties bedoel ik vrouwen die ook vreemdgegaan zijn en niet zozeer exact dezelfde situatie natuurlijk! In het andere topic zijn er vrouwen die dat zonder zelf meegemaakt te hebben, mij gelijk veroordelen. Ik refereer daarmee ook aan de OP van rooss4 > Dit topic is bedoelt voor discussie met gelijkgestemden.Voor oordeel en dis-nuances zijn andere topics.



Ik hoef echt niet overtuigd te worden dat ik vreemd ga, mijn man bedrieg en te horen hoe slecht ik ben. Die reacties heb ik al gekregen en snap ik op zich ook wel, maar ik wil mijn verhaal ook gewoon even kunnen delen.



@ xpuzzeldx: Ik weet ook dat het goede gesprek met mijn man nu echt moet komen en ik wil daar ook de juiste gelegenheid voor creëren, want even tussen neus en lippen door gaat niet (meer) werken.

Veroordelen doen we hier niet, potentiële vreemdgangers op andere gedachten proberen te brengen wel. En je weet zelf al wat er moet gebeuren...

@sexymama: wat wil je graag horen ?

quote:roodkapjeendewolf schreef op 30 juli 2014 @ 13:50:

@sexymama: wat wil je graag horen ?



Dat wat iedereen graag hoort als ze hier mee gaan schrijven.. Een stukje begrip, een schop onder hun gat, een uithuilschouder, een spiegel..



Waarom schrijf jij hier?

Ik zit in een fase dat ik meer innerlijke onrust voel , dat projecteer ik meteen op mijn nummer 1 en 2. Ik voel me dan tekort gedaan en verlang ineens naar meer terwijl er niks wezenlijks veranderd is. Gelukkig ben ik hier nu bewust van waardoor ik een pas op de plaatst maak ipv dat ik het buiten mezelf leg. Gaat de goede kant op dus

@Sense : kan sexymama niet voor haar zelf spreken ? Het was een oprechte vraag.

@sense : en mijn antwoordt op jou vraag: ik ben erg geïnteresseerd in dit thema , heb er veel door geleerd en leer nog steeds bij.

Een oprechte vraag die mij van jou in het verkeerde keelgat schoot...

@sense: dat mag en kan maar waarom deze felheid ?

Omdat het erg duidelijk is wat sexymama zoekt..

quote:roodkapjeendewolf schreef op 30 juli 2014 @ 13:50:

@sexymama: wat wil je graag horen ?



Nou bijvoorbeeld herkenning van sommige gevoelens en hoe anderen daar mee omgaan. Of anderen die misschien wel in vergelijkbare situaties zitten. Of tips hoe anderen met hun partner in gesprek zijn gegaan over hun wensen en fantasieën op sexgebied en wat daar uiteindelijk de uitkomst van is geweest.



De schop onder mn gat of de spiegel die me voorgehouden wordt heb ik al gekregen. De uithuilschouder is niet nodig gelukkig, ik verkeer niet in een huwelijkscrisis en mijn intentie is niet om mijn man te blijven bedriegen net zo lang totdat het uitkomt, maar ik wil voor mezelf en hem een manier vinden om mijn wensen/fantasieën uit te voeren.

Ik stelde die vraag aan sexymama omdat ik haar andere topic had gelezen, ik was benieuwd waar haar behoefte precies lag.



@Roos :dat laatste , het zit in mij. Hoe slechter of onrustiger ik me voel hoe meer behoefte ik heb aan bevestiging en egostreling ;)maar ik weet inmiddels dat dit maar kortdurend helpt, sterker nog ik wordt er nog onrustiger van

quote:Rooss4 schreef op 30 juli 2014 @ 14:09:

Sexymama, ik denk dat je 3 keuzes hebt.

. Een zeer goed en openhartig gesprek aangaan met je man met het risico dat hij zich een kapotje schrikt en een hoekje gaat zitten huilen.

. Het laten zoals het is, dus vreemdgaan met mannen en vrouwen en hopen dat er nooit een hond achter komt.

. Stoppen met alle capriolen en genoegen nemen met wat je hebt, je zegeningen tellen.

Dan wordt het toch optie 1 en 3, waarschijnlijk in combinatie met elkaar!

quote:sexymama schreef op 30 juli 2014 @ 14:14:

[...]





Nou bijvoorbeeld herkenning van sommige gevoelens en hoe anderen daar mee omgaan. Of anderen die misschien wel in vergelijkbare situaties zitten. Of tips hoe anderen met hun partner in gesprek zijn gegaan over hun wensen en fantasieën op sexgebied en wat daar uiteindelijk de uitkomst van is geweest.



De schop onder mn gat of de spiegel die me voorgehouden wordt heb ik al gekregen. De uithuilschouder is niet nodig gelukkig, ik verkeer niet in een huwelijkscrisis en mijn intentie is niet om mijn man te blijven bedriegen net zo lang totdat het uitkomt, maar ik wil voor mezelf en hem een manier vinden om mijn wensen/fantasieën uit te voeren.



Precies, iedereen komt hier met een diversiteit aan "behoeftes".. En gaande weg leer je de schrijvers kennen en vervul je elkaars behoeftes.. En voor de een is dat een spiegel, een schouder of een schop.. Voor een ander weer alleen herkenning..



Maar de reden dat het verkeerd schoot was omdat het nu net de persoon is die totaal niets van zichzelf laat zien hier.. Gesteld aan iemand die keurig in haar eerste post de reden benoemd om hier te komen schrijven..



En wel wat te laat .. Maar beter laat dan nooit... Welkom!!