Minnaar, deel 32.

had nog een klein stukje toegevoegd net: we praten nu inderdaad over de dingen die scheef zitten, lastig, maar nodig. Het is nog steeds een onzekere tijd, met regelmatig ruzie, helaas.

De controle en verantwoordingsacties komen ook regelmatig ter sprake trouwens. Ik snap het wel, dat hij het doet, ik heb zelf ook zijn telefoon bekeken natuurlijk, anders had ik niet geweten dat hij op tinder zat, maar er zijn wel grenzen. Dat hij aan de hand van mijn topiclees geschiedenis conclusies wil trekken, bijv. dat gaat me te ver. Een followme app zou wel over de grens zijn voor mij. Het lijkt me lastig dat te accepteren M4.

Ik keek ooit wel eens in zijn telefoon, ik had zelf namelijk wel het idee dat hij wel ooit eens wat interesse in wat buitendedeurs had. Hij deed dat niet, voor zover ik weet, in mijn telefoon kijken, hij begon pas te controleren toen ik over dat chatten en die open relatie begon, ik had niet meteen het hele verhaal verteld en hij voelde wel dat er meer was. Toen is hij gaan zoeken. En heeft gevonden. Ik moest alle contact verbreken. Hij weet wie het is, en over open relaties hoef ik niet meer te beginnen voorlopig, laat staan deze man als minnaar.

Wij hebben geen afspraken over straffen hoor, maar ik vond wel dat zijn wantrouwen terecht was. Ik had het ook allemaal niet zo netjes aangepakt natuurlijk. Straffen is misschien niet het juiste woord maar nou ja, ik vond ook niet dat ik heel veel recht van spreken had, zeg maar.

Lastig lijkt me dat. Je voelt je schuldig en daarom mag hij grenzen overschrijden. Misschien voelt het goed voor nu, om het evenwicht weer te herstellen, maar eens moet dat er weer af natuurlijk, die controle. En dat hij conclusies trekt ahv de topics die jij bezoekt is niet ok, gedachtenpolitie inderdaad. Niet terecht. Ik zoek ook wel eens iets op over bijv IS, om te weten hoe dat zit, ben blij dat niemand dan mij gaat verdenken van sympathieën voor terrorisme.



Roos, je weet inmiddels toch wel dat je een lekker ding bent he

Phoeb, ik vind jouw verstandhouding met Date ook heel bijzonder. Vriendschapplus, ook als je jarenlang geen date hebt. Fijn dat je man daar wel ok mee is, maar ik begrijp dat niet helemaal. Een incidentele geile date met iemand waar je buiten geiligheid niet veel mee deelt lijkt me minder risicovol dan deze jarenlange 'relatie'.

Gestippeld... weet hij ook precies wie jij bent hier op het forum en wat jij dus schrijft? Mijne weet ook alleen van koffiedate en zoenen, en daardoor dus de volgapp. Ik kan je wel vertellen, dat zodra ik eraan denk dat ik "gevolgd" wordt, ik 1 brok zenuwen wordt en de eerste beste wc op kan zoeken. Alleen nog maar als ik eraan denk, zelfs als ik thuis ben.... Raar he! Maar het is alsof er constant iemand meekijkt met wat je doet, hij begrijpt dat niet. Ik laat het zo, het is niet anders.

Dat weet hij idd. En hij heeft alles gelezen. Ik word er een beetje paranoïde van. Moet over alles nadenken. Hij stelt ook vragen. En als ik geen goed antwoord heb ben ik verdacht. Terwijl ik bijvoorbeeld gewoon boodschappen deed en het iets langer duurde dan normaal.

quote:gestippeld schreef op 26 juli 2016 @ 09:31:

Dat weet hij idd. En hij heeft alles gelezen. Ik word er een beetje paranoïde van. Moet over alles nadenken. Hij stelt ook vragen. En als ik geen goed antwoord heb ben ik verdacht. Terwijl ik bijvoorbeeld gewoon boodschappen deed en het iets langer duurde dan normaal.Zoals de waard is zeker dan, want hoe verklaarde hij zijn apps als tinder?

Jemig gestippeld, dat is ook geen leven dan dus zo.... Maar hij is er toch mee begonnen? Heeft hij al z'n apps verwijderd? Hij mag wel en jij moet je overal voor verantwoorden?... Ook geen leven zo dus... Waar zijn wij mee bezig!? En wat bezielt die mannen? Blijkbaar zijn wij zo godsgruwelijk lekker dat ze te bang zijn om ons kwijt te raken, want beter als ons vinden ze niet meer;)

M4you, ik denk dat die controledrang meer zegt over je man dan over jou. Ga niet geloven dat het komt omdat je zo godsgruwelijk lekker bent, maar wees je ervan bewust dat hij jou onder controle wil houden. Hoever zal hij daarin gaan?

Heerlijke seks met 2 vrindjes op dit moment. Die ik regelmatig zie maar niet te gelijk hoor haha. Allebei totaal anders qua achtergrond.,baan etc maar zo lekker. Soms kan ik best piekeren als single zijnde. Maar de fijne momenten hebben de overhand. Ook buiten me seks leven natuurlijk.

En een ander vrindje voor soms een bezoek aan bijv de fun4to Leuk leuk. #happy#

Dat godsgruwelijk lekker was een grapje he dames... Ik snap dat het niet daarom te doen is, het is echt controledwang idd, en hoever zal dit gaan? Sprak er net met iemand over en diegene zei: hangen er hier geen camera's? Toen werd ik serieus bang! Geloof nooit dat hij dat zou doen, maar ook dit had ik nooit verwacht dus...

Ik ben bang dat het ook erger en erger wordt, hij vertrouwt je niet en als hij niets verdachts ziet met zijn huidige controles zal hij er vanuit gaan dat je nog iets hebt waar hij niet van weet, en wat hij dan dus ook wil vinden. Dit is geen leven M4. Therapie samen is geen optie?

M4 ben jij gelukkig?

Hallo meiden,



Ik kwam op dit topic terecht nadat ik op Google zocht naar ‘cadeautje voor een minnaar’. Ik heb hier en daar wat gelezen (onmogelijk alles, na deel 32 maal 3000 posts, oef ?). Maar ik las veel wat ik herkende en vond het fijn dat er hier zo open en respectvol over gesproken wordt. Een taboe-onderwerp voor velen, wat vaak als ‘slecht’ gezien wordt. Dus ik zou me graag aansluiten en meepraten, als jullie dat goed vinden. Hierbij mijn verhaal…

Yep getrouwd en kids. Was vorig jaar in het buitenland voor het werk voor 3 nachten. Logeerde in een heel mooi disgnhotel en postte hiervan een foto op IG. Het was een speciale hotelkamer, waarbij het bad een prominente plaats had in de kamer en hiervan had ik een foto genomen en dus gepost. Ik zat overdag op een congres en was verveeld. Iemand had ‘nice’ geliked op de hotelfoto. Ik ging kijken naar zijn profiel en ik dacht ook ‘nice’ ? Mooie jongen, leuke foto’s. En ik zag dat hij 50km verwijderd was van de stad waar ik zat. Internet verbergt niks meer natuurlijk ? I was bored, kon wel wat afleiding gebruiken, dus ik stuur hem een privé-berichtje, met de boodschap ‘als je wil mag je het bad wel eens komen uitproberen’. Ik had nooit gedacht dat hij hier serieus op ging antwoorden, maar hij zei ‘ja, om hoe laat’. We kletsen wat over en weer. Ik vertel wanneer mijn congres gedaan is en geef hem het adres van het hotel. Ik vond het een leuk spelletje, ik had mijn afleiding gehad, de tijd was sneller voorbij gedaan, it was done. Ik had nooit gedacht dat hij ook daadwerkelijk ging komen… Maar ik was op de hotelkamer, toen ik een berichtje kreeg dat hij er was. WHAAAAT??? Hij was mooi, jong (aaargh 27, 10 jaar jonger dan ik), en we beleefden een heerlijke nacht. We zijn nog de stad ingegaan om iets te gaan eten (van seks krijg je honger LOL) en we hebben veel gepraat. Het bad werd –uiteraard- uitgeprobeerd en veel geslapen heb ik niet die nacht. Het was magisch. ’s Morgens toen hij wou vertrekken, heb ik gevraagd om het hierbij te laten, ik had tot dan zijn naam zelfs niet gevraagd. Dat leek me maar beter. Hij zei dat hij dat niet wou en we konden toch nog gewoon contact blijven houden… Ik strubbel tegen, maar hij dringt aan. Ik geef toe… maar die grens had ik nooit over moeten gaan.

We hielden contact, af en toe. Ik heb hem nog opgezocht, een dagje over en weer, terwijl ik zogezegd voor het werk ergens heen moest. Ik regelde een weekend (zogezegd met vriendinnen weg). Het spel werd gevaarlijker. Door de afstand zien we elkaar niet veel. Maar ik verlang elke dag naar hem. Ik sta met hem op en ga met hem slapen. Maar ik maak mezelf iets wijs. Ik spon mezelf in een web. In nam een vriendin in vertrouwen over wat er gaande was. 6 maanden later heeft mijn man alles ontdekt. Niet rechtstreeks, maar door het lezen van een sms-conversatie tussen die vriendin en mij. Ik ben thuis weggegaan en heb hem gebeld en gezegd dat ik geen contact meer wou. Hij was aangedaan en zei dat hij dat niet wou. Hij gaf meer om me dan goed voor hem was, kreeg ik te horen. Het was de eerste keer dat hij over gevoelens sprak. We hebben zulke onderwerpen altijd vermeden.

Mijn man heeft me teruggenomen, we zijn nu 9 maanden verder. En toch kan ik HEM niet vergeten. Ik maakte een fake emailadres aan en contacteerde hem terug. De mails waren intens. Het was de enige vorm van contact die we nog hadden. Ik heb hem nog één keer gezien, en mis hem elke dag. We verjaren op dezelfde dag. Ik weet waar hij nu werkt en wil hem iets opsturen als cadeau. Gewoon… ach ik weet eigenlijk niet waarom. Ik hang me vast aan iets dat niet realistisch is.



Enfin dat was het zo wat. Glad to join the conversation!!! Liefs

Als (ja inderdaad getrouwde) man voel ik me een beetje een persona non grata op dit forum, maar dit topic en reacties vormde wel de reden om een profiel te maken. Ik wist natuurlijk al lang dat "jullie" het ook doen. Wie zijn anders die getrouwde vrouwen met wie ik al jaren afspreek? Maar een plek op internet om zo gedetailleerd je ervaringen te delen... wat lopen jullie toch mijlenver op ons mannen voor... En wat raak ik onwillekeurig opgewonden door de ontboezemingen die geplaatst worden.

Vrouwen: jullie rulen de wereld op elk gebied!

Nou de reactie van mijn man was een beetje gelijkaardig als die van M4. Hij wou met me verder onder 3 voorwaarden. Nr1 Ik moest al mijn sociale mediaprofielen sluiten, stopzetten, afzweren,... en de codes op mijn telefoon moesten eraf. Dit vond ik de ergste. Daarenboven heb ik deze deels nodig voor beroepsdoeleinden, dus lastig. Ik heb echt moeten afkicken. Maar nu heb ik een deel van mijn profielen weer terug (me happy). Nr 2 in therapie gaan, samen. We zijn 3 keer samen geweest, daarna ik alleen. Ik ga nog steeds en het doet me goed. Ik heb mezelf beter leren kennen en sta veel sterker in m'n schoenen. Hij zou zelf ook beter ook individueel in therapie gaan. Maar volgens hem heeft hij dat niet nodig. Het 'probleem' ligt toch immers bij bij -zucht- Nr 3 meer aanwezig zijn thuis.



Ik word mega-gecontroleerd door mijn man. Het minste dat ik thuis op mijn telefoon kijk, wordt scheef bekeken. Ik weet zeker dat hij m'n telefoon ook nog nakijkt. Ik vind het verschrikkelijk. Maarja het vertrouwen in mij is volledig weg, gelijkt heeft 'ie natuurlijk wel.



Mijn minnaar is single ja. Waarom niet met hem verder gaan. Tja. Ik weet gewoon dat dat niet zal lukken, hij en ik in een echte relatie. Hij is niet de persoon waar ik de rest van mijn dagen mee wil doorbrengen. Hij is 10 jaar jonger, wil nog kinderen, woont ver, moet heel zijn leven nog opbouwen. Hij is een beetje een bad boy, niet zo'n kosher verleden achter de rug. Hij heeft me wel ooit gezegd, mocht je nu niet zo ver wonen, dan was ik je persoonlijk bij je hem komen weghalen en dan werd je de mijne. Maar ach, dat zijn allemaal maar woorden. Ik zie hem graag, ik apprecieer hem enorm als persoon maar of ik verliefd op hem ben... Ik heb hem atijd gezegd ' als ik verliefd op je wordt, dan geef ik er de brui aan. Ik hou van onze momenten samen, ik smacht ernaar. Het weerzien, de passie, de kleren die van elkaars lijf gerukt worden, het soort sex die ik thuis niet krijg. Het is gek, maar hij is diegene die me nog overeind houdt in m'n huwelijk.

quote:Marana_ schreef op 27 juli 2016 @ 09:33:

Ik ben bang dat het ook erger en erger wordt, hij vertrouwt je niet en als hij niets verdachts ziet met zijn huidige controles zal hij er vanuit gaan dat je nog iets hebt waar hij niet van weet, en wat hij dan dus ook wil vinden. Dit is geen leven M4. Therapie samen is geen optie?



Ik zit zelf in therapie en mijn therapeut zie ik binnenkort, dus ik ga met hem in gesprek. Therapie samen hebben we al eens gehad maar dit ga ik ook zeker weer aankaarten bij mijn therapeut.



Of ik gelukkig ben? Op dit moment niet... Dat lijkt me wel duidelijk op deze manier.



Welkom fitgirlS! Jouw verhaal is ook heftig, intens, en verstikkend! Jouw man gaat ook ver in zijn controle, de mijne checkt niet mijn telefoon want daar kan hij niet meer in, en ik wis alles wat ik doe.

Lastige situatie, hij is jouw "verslaving" jouw momentje van geluk, ik herken dat gevoel helemaal. Ik hou er alleen wel meer op na, en heb 1 vaste die ik nu dus een poos niet had gezien en vandaag weer voor het eerst. Geen raad hier, wel sterkte!

Ja rooss, daar is hij van op de hoogte

Het lijkt me wel goed te onderkennen dat je als overspelige degene bent die de grenzen die je ooit samen hebt gesteld over gaat. Dat je partner bij wantrouwen of na ontdekking meer controle uitvoert lijkt me begrijpelijk.

Ik kan me ook niet voorstellen dat je echt niet zonder kunt. De extreme opwinding en geilheid zijn inderdaad echt té lekker. Maar ook dat gaat op den duur toch over? Ook die droomman of -vrouw is uiteindelijk een mens met goede en slechte kanten.

Rooss, ik snap dat het moeilijk te begrijpen is, maar ik denk dat veel vreemdgangers het wel voelen als rush, verslaving... En het heeft niks met de liefde thuis te maken vaak. Ik hou zielsveel van mijn man, maar dit stukje geile seks kan ik niet net hem delen en zo is dat bij veel "vreemdgangers" anders ging er ook niemand meer vreemd denk ik

quote:GV72 schreef op 27 juli 2016 @ 16:17:

Het lijkt me wel goed te onderkennen dat je als overspelige degene bent die de grenzen die je ooit samen hebt gesteld over gaat. Dat je partner bij wantrouwen of na ontdekking meer controle uitvoert lijkt me begrijpelijk.

Ik kan me ook niet voorstellen dat je echt niet zonder kunt. De extreme opwinding en geilheid zijn inderdaad echt té lekker. Maar ook dat gaat op den duur toch over? Ook die droomman of -vrouw is uiteindelijk een mens met goede en slechte kanten.Ja zeker, maar je hebt ook niet constant dezelfde... Tenminste, ik niet.. 1 vaste en verder wat leuks af en toe