Seks
alle pijlers
Minnaar deel 40
donderdag 16 juli 2020 08:31
Al 39 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.
Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijgster met pantser en harnas? Moeten de mannen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen? Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen.
Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen.
Probeer zo weinig mogelijk te QUOTEN, door het precaire onderwerp wensen sommige schrijf(st)ers hun postings later aan te passen. Bedankt!
Linkje naar vorige topic:
seks/minnaar-deel-39/list_messages/4513 ... #p30528762
Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijgster met pantser en harnas? Moeten de mannen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen? Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen.
Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen.
Probeer zo weinig mogelijk te QUOTEN, door het precaire onderwerp wensen sommige schrijf(st)ers hun postings later aan te passen. Bedankt!
Linkje naar vorige topic:
seks/minnaar-deel-39/list_messages/4513 ... #p30528762
oranjexxx wijzigde dit bericht op 16-07-2020 08:35
Reden: tekst verwijderd dat de linkjes naar de overige minnaardelen in de eerste post staan.
Reden: tekst verwijderd dat de linkjes naar de overige minnaardelen in de eerste post staan.
2.78% gewijzigd
woensdag 12 augustus 2020 09:44
Goedemorgen allen!
Even een egopost want het is zo stil hier.
Heb even contact met FWB geparkeerd. Het ging te lang te goed denk ik, maar hij heeft best veel aan zijn hoofd en zijn letterlijke woorden waren gisteren dat hij even nergens zin in had dus ook niet in contact met mij.
Toen heb ik gezegd dat we maar beter afstand konden nemen, ik heb niet zoveel behoefte aan het "moeten" appen omdat het "hoort" dus ja, even geen contact. Geen idee waar het toe gaat leiden, laat hem eerst maar alles op orde krijgen.
En hoe gaat het met jullie allemaal?
Even een egopost want het is zo stil hier.
Heb even contact met FWB geparkeerd. Het ging te lang te goed denk ik, maar hij heeft best veel aan zijn hoofd en zijn letterlijke woorden waren gisteren dat hij even nergens zin in had dus ook niet in contact met mij.
Toen heb ik gezegd dat we maar beter afstand konden nemen, ik heb niet zoveel behoefte aan het "moeten" appen omdat het "hoort" dus ja, even geen contact. Geen idee waar het toe gaat leiden, laat hem eerst maar alles op orde krijgen.
En hoe gaat het met jullie allemaal?
woensdag 12 augustus 2020 13:36
Ik heb al zo'n anderhalf jaar een minnaar. Met mijn man heb ik niks qua fysiek contact, ook al zou hij dat wel willen. We hebben drie kinderen samen, hetgeen waarom ik nog bij hem ben.
Ik weet ook dat het niet eerlijk is en veroordeel het zelf ook. Maar de kinderen. En mijn minnaar heeft alleen de hoop dat ik mijn man verlaat en met hem verder ga, want ik ben zijn vriendin. En eigenlijk wil ik dat ook. Maar de kinderen.
Er zijn vast wel mensen met ervaringen...
Ik weet ook dat het niet eerlijk is en veroordeel het zelf ook. Maar de kinderen. En mijn minnaar heeft alleen de hoop dat ik mijn man verlaat en met hem verder ga, want ik ben zijn vriendin. En eigenlijk wil ik dat ook. Maar de kinderen.
Er zijn vast wel mensen met ervaringen...
woensdag 12 augustus 2020 14:35
188x2, welkom. Ik quote mijn eerdere post aan Tante Tuttebel even, ik heb ervaring en die is niet in een “en ze leefden nog lang en gelukkig” geëindigd. Twee maanden geleden leek het nog alsof dat zou kunnen, maar helaas pindakaas.
Ondanks dat onderstaande post 2 maanden oud is, heb je er misschien toch wat aan...
Ondanks dat onderstaande post 2 maanden oud is, heb je er misschien toch wat aan...
Ondersteboven19 schreef: ↑07-06-2020 10:45Je zult veel adviezen krijgen, waarvan ‘bezint eer ge bemint’ waarschijnlijk de beste is, maar uiteindelijk kan er maar een iemand bepalen wat het beste is en dat ben jij zelf.
Hoe sterk is de liefde voor je man? Je gezin? Wat mis je in je huidige relatie en is dat te fiksen zonder er de brui aan te geven? In welke patronen zijn jullie beland en kan je die doorbreken samen? Wil je dat nog wel?
Ik ben een van de schrijfsters hier die de knoop doorhakte en nu samen is met ‘de minnaar’. Wat ik je kan meegeven is wat het met mij heeft gedaan. Wellicht heb je er iets aan...
Bereid je voor op tranen, veel tranen en slapeloze nachten. Ook nadat je de knoop hebt doorgehakt. Er overvalt me nog regelmatig een gevoel van schuld en verdriet richting mijn kinderen. De man waar je nu mee samen bent, gaat veranderen. Jij gaat ook veranderen, voor zover dat nu al niet gaande is. De kleine verschillen tussen jou en je man worden - door het wegvallen van een bedekkende laag liefde - uitvergroot. Ik dacht dat wij wel zonder strijd een scheiding konden regelen, maar dat had ik mis. Het komt wel weer op zijn pootjes terecht allemaal, maar er kunnen harde woorden vallen en kwetsende dingen gezegd worden.
Mensen om je heen hebben snel een oordeel en nee, als “verlater” valt het in de eerste plaats niet in jouw voordeel. Het duurde bij mij echt even voordat men doorhad dat elk verhaal twee kanten kent en ze open stonden voor mijn kant.
Eenmaal de knoop doorgehakt en aan het bouwen geslagen met de nieuwe liefde, ben je er nog niet. Want er bestaan twee werelden naast elkaar, de verliefde met je lover en de verdrietige wereld van een scheiding. En het hele proces van een scheiding doorlopen jullie allebei op je eigen tempo, wat betekent dat je soms elkaar heel goed begrijpt en soms elkaar totaal niet kan vinden. Het kost veel communicatie, geduld en water bij de wijn om daar samen goed doorheen te komen. Ook de basis van (mentale) ontrouw kan zijn sporen nalaten, waardoor er momenten zijn waarop je even moet relativeren en niet achter elk uitblijvend appje meteen een heel drama moet vermoeden.
Zeker als er mensen straks op de hoogte zijn van de start van jullie relatie (en dat er al iets ontstond voordat jullie gescheiden waren) moet je er rekening mee houden dat je bij sommige mensen met 10-0 achter staat. Je verliest misschien vrienden, maar krijgt er ook nieuwe vrienden voor terug.
Ik kan nu nog niet concluderen dat ik ZO gelukkig ben dat ik het 1000% waard vond, maar ik ben ook nog niet door het hele praktische en emotionele proces van een scheiding heen en realiseer me dat dit ook nog wel even kan duren. Als moeder heb ik regelmatig het gevoel gefaald te hebben en daar heb ik verdriet van. Ik denk dat de rust pas komt als ik zie dat ze hun draai hebben gevonden en het goed met ze gaat.
De Marmot (voormalig minnaar) is een onwijs goede, leuke en fijne match en we slagen er goed in om elkaar door deze tijden heen te loodsen, maar makkelijk is het zeker niet. En ik heb nul garanties op een goede afloop voor de rest van mijn leven met deze man. Met welke man dan ook. Desondanks heb ik er vertrouwen in dat ik hoe dan ook gelukkiger ga worden, soms ben ik dat al. Niet dankzij de liefde, wel dankzij een uitstekende therapeut.
Daarmee zeg ik absoluut niet dat je het NIET moet doen, of dat jou eenzelfde achtbaan te wachten staat, maar je moet je goed bedenken of het je waard is. Het is allesbehalve vuurwerk, rozenblaadjes, een-en-al-geluk en ze leefden nog lang en gelukkig. Idealiseer en romantiseer een nieuwe relatie niet, er hangt ook een prijskaartje aan.
Ik ben me er van bewust dat dit mijn eigen ervaring is en dat niet voor iedereen hoeft te gelden. Voor nu wens ik je succes met je beslissing en hoop natuurlijk dat andere minnaressen je ook van goed advies kunnen voorzien.
woensdag 12 augustus 2020 15:58
Ondersteboven19, bedankt. Ik ga het vanavond nog eens lezen als de kids op bed liggen.
Mijn man weet natuurlijk van niks. Ik heb een aantal keren gezegd dat ik wil scheiden, maar de dreigementen.. Daarom sta ik ook zo stil. Alsof ik niet verder kan, al ruim een jaar. Ik weet dat het allesbehalve een redelijke scheiding zal worden.
Buiten dat, mijn vriend woont ruim tweehonderd km verderop... Dat maakt het ook nog eens lastiger.
Hoe gaat het met jou nu, twee maanden later? Red je het een beetje?
Mijn man weet natuurlijk van niks. Ik heb een aantal keren gezegd dat ik wil scheiden, maar de dreigementen.. Daarom sta ik ook zo stil. Alsof ik niet verder kan, al ruim een jaar. Ik weet dat het allesbehalve een redelijke scheiding zal worden.
Buiten dat, mijn vriend woont ruim tweehonderd km verderop... Dat maakt het ook nog eens lastiger.
Hoe gaat het met jou nu, twee maanden later? Red je het een beetje?
woensdag 12 augustus 2020 17:23
188x2
Ik vind dat je vooral moet scheiden als je vindt dat je huwelijk écht op is, dus niet omdat er iemand anders is.
Want, stel dat je nu zou gaan scheiden, zou je dan daadwerkelijk meteen bij je minnaar willen intrekken? Dit lijkt mij (op zn zachtst gezegd) voor je kinderen een hele slechte optie namelijk. Daarnaast, waarom zou jij dan 200 km verderop moeten gaan wonen ipv dat hij jouw kant op komt?
Ik vind dat je vooral moet scheiden als je vindt dat je huwelijk écht op is, dus niet omdat er iemand anders is.
Want, stel dat je nu zou gaan scheiden, zou je dan daadwerkelijk meteen bij je minnaar willen intrekken? Dit lijkt mij (op zn zachtst gezegd) voor je kinderen een hele slechte optie namelijk. Daarnaast, waarom zou jij dan 200 km verderop moeten gaan wonen ipv dat hij jouw kant op komt?
woensdag 12 augustus 2020 17:59
Hallo allemaal, het is hier ook super rustig. We zien elkaar een hele tijd niet ivm vakanties die niet aansluiten. Bleh. Hij zit nu met zijn vrouw in Frankrijk. En ondanks dat we elkaars nr 2 zijn en ik met mijn eigen man heerlijk in Italië zit ben ik gewoon even stikjaloers. Hebben jullie dat ook? In het dagelijks leven heb ik niet veel moeite met de andere relatie van minnaar, maar tijdens vakanties....grrr Overigens ben ik een best "lieve" nr 2 hoor. Ik stimuleer minnaar om leuke dingen met zijn vrouw te doen, haar te verrassen met leuke uitstapjes etc. Dat lukt aardig, maar nu is de vrouw van minnaar verbaasd dat hij zoveel moeite doet voor haar....Was ze niet meer gewend, hun huwelijk was aardig ingedut. Misschien vinden jullie het wel raar. Maar ik ben zowel hartstikke jaloers als er bij gebaat dat mijn minnaar zijn huwelijk goed houdt. Ik wil geen gedoe met kiezen en drama's enzo. En ik hou oprecht van hem dus wil ik dat hij ook gelukkig is als ik niet bij hem ben... volgen jullie het?
Zowieso, wat jammer van de stop! Het leek zo smooth te gaan tussen jullie...
Liefs van Smart uit een heet Italië
Zowieso, wat jammer van de stop! Het leek zo smooth te gaan tussen jullie...
Liefs van Smart uit een heet Italië
woensdag 12 augustus 2020 18:06
BO this too shall pass... wel fijn om te weten dat je nog meeleest! 
Smartwoman ja dat klopt het ging heerlijk al weken. Geen gezeik normaal contact leuke dates, maar moet wel eerlijk bekennen dat ik nu een kant van hem heb leren kennen die mij niet aanstaat. Ik zal niet zeggen dat ik afgeknapt ben hoor, maar ik had hem anders ingeschat. Dus eigenlijk ben ik er nu wel gewoon rustig over, nket zoals het was in maart dat ik 1 bonk verdriet was en mezelf echt bij elkaar moest houden...
Verder het beeld dat je schetst over vakanties met partner herken ik niet. Ik had geen jaloezie naar zijn vriendin. Wel naar degene op wie hij destijds verliefd was geworden. Sloeg ook nergens op dat weet ik maarja, gevoelens he?
Smartwoman ja dat klopt het ging heerlijk al weken. Geen gezeik normaal contact leuke dates, maar moet wel eerlijk bekennen dat ik nu een kant van hem heb leren kennen die mij niet aanstaat. Ik zal niet zeggen dat ik afgeknapt ben hoor, maar ik had hem anders ingeschat. Dus eigenlijk ben ik er nu wel gewoon rustig over, nket zoals het was in maart dat ik 1 bonk verdriet was en mezelf echt bij elkaar moest houden...
Verder het beeld dat je schetst over vakanties met partner herken ik niet. Ik had geen jaloezie naar zijn vriendin. Wel naar degene op wie hij destijds verliefd was geworden. Sloeg ook nergens op dat weet ik maarja, gevoelens he?
woensdag 12 augustus 2020 18:08
Ben je niet jaloers, omdat je stiekem wél liever zou kiezen, maar hij dit nooit zou doen, althans voor jou?Smartwoman1971 schreef: ↑12-08-2020 17:59Misschien vinden jullie het wel raar. Maar ik ben zowel hartstikke jaloers als er bij gebaat dat mijn minnaar zijn huwelijk goed houdt. Ik wil geen gedoe met kiezen en drama's enzo. En ik hou oprecht van hem dus wil ik dat hij ook gelukkig is als ik niet bij hem ben... volgen jullie het?
woensdag 12 augustus 2020 18:11
Ik vind dat dus wél begrijpelijk. Het zegt mij namelijk dat je niet jaloers was op die andere vrouw, maar op het feit dat hij wél verliefd was op haar maar niet op jou.
woensdag 12 augustus 2020 18:16
Ja dat klopt eigenlijk helemaal. Ik had heel graag de bevestiging gehad dat hij ook verliefd op mij was, ik weet dat ik dat toen in ieder geval wel op hem was.
Ik vind het op dit moment raar rustgevend, niet meer hoeven wachten op een appje want die komt toch niet. Ben lekker met mezelf bezig. Het scheelt misschien dat mijn man ook weg de afgelopen dagen, en die mis ik dan weer wel... soms snap ik het zelf niet allemaal.
woensdag 12 augustus 2020 18:41
Dank je wel BO.
Met mij gaat alles z’n gangetje en naar omstandigheden oké. Ik ben er heerlijk een weekje tussenuit geweest bij familie en dat deed mij meer dan verwacht. Zij hadden een BBQ voor mij georganiseerd, want door mijn zhuisopname zaten wij voor het eerst niet met het hele gezin aan 1 tafel afgelopen Kerst. Was best een emotioneel momentje. Pffffff ik ben zo verschrikkelijk emotioneel geworden na mijn diagnose, om gek van te worden soms hahahahaha.
Mijn (ex) minnaar en ik hebben nog altijd contact en onlangs belde hij mij met beeld. Vond ik aan de ene kant heel fijn, maar hij weet dat ik dat liever niet heb (gezien mijn emo-kantje). Als ik hem zie doet het mij nl extra pijn en verlang ik extra terug naar de tijd voor mijn diagnose en ik qua lichaam nog niet zo ‘afgetakeld’ was. Ik vind dit erg lastig, verlang enorm naar hem als ik hem dan zie ook al is het op beeldscherm
Tja, de realiteit valt me soms best zwaar.............
Ik hoop dat je je snel beter voelt BO, het is gewoon kut soms
woensdag 12 augustus 2020 18:48
He Lois wat klinkt dat idd emotioneel. Kan me voorstellen dat je er niet aan toe bent om beeld te bellen. Wel heel fijn dat hij nog contact met je opneemt en oprecht geïnteresseerd is in je. Kan me voorstellen dat dat goed doet.
Je gezondheid is nu weer helemaal okee of zit je er nog middenin?
In ieder geval
Je gezondheid is nu weer helemaal okee of zit je er nog middenin?
In ieder geval
woensdag 12 augustus 2020 19:01
Helaas wordt mijn gezondheid nooit meer oké Zowizo, ik ben ongeneeslijk ziek
Ook daardoor voor de rest van mijn leven, voor zo lang als het duurt, behandelingen (immuuntherapie en hormoontherapie) en maar hopen dat het ‘rustig’ blijft. De schade die al is aangericht is helaas onomkeerbaar en juist dát maakt het best lastig, omdat ik hierdoor ook erg immobiel ben geworden. Ik was een zeer happy single, succesvolle ZZP’er, financieel en op alle gebied volledig onafhankelijk en zelfstandig en dat is nu bijna het tegenovergestelde geworden. Dat ik ziek ben geworden is pech hebben, maar dat ik daardoor bijna niets meer kan is een harde dobber en haast niet te accepteren (al doe ik wel mijn best hoor, wil geen verbitterd eenzaam persoon worden haha).
Dus ik lees vrolijk verder hier en geniet van al jullie spannende verhalen en ‘huil’ soms ook mee bij de verdrietige kanten......
woensdag 12 augustus 2020 19:13
woensdag 12 augustus 2020 19:23
@Lois; ik zit hier met tranen in mijn ogen, je bericht raakt me enorm en zou zo voor je wensen dat je weer gezond kan worden.
Waarom sta je jezelf niet toe om af en toe met je ex-minnaar af te spreken? Of is dat te moeilijk voor jou om, zoals je er nu aan toe bent, door hem gezien te worden?
Want zeker nu kan je al de liefde en genegenheid gebruiken die hij wil/kan geven of heb ik dat mis? Dikke van mij.
@ Zowizo: gek, maar voor mij voelt het alsof jullie hetzelfde patroon ‘doen’ als eerst, je minnaar en jij. Misschien in een andere vorm maar ik denk toch de aantrekken-afstoten dynamiek te zien.
@BO: Wat rot dat je het zo zwaar hebt. Heb je nog wel weer contact gehad met De Marmot of is het nu echt even radiostilte om los van elkaar te komen? Voor jou ook een dikke
188x2: Kinderen voelen onbewust wel dat je ‘er niet echt bent’ als je zo graag zou willen scheiden. Het is altijd oppassen dat kinderen niet het gevoel krijgen dat het aan hen ligt dat er spanningen zijn.
Ik ben het met BO en Lois eens; nul garanties op een happy ending en volgens mij moet je alleen gaan scheiden als je zeker weet dat je ook alleen wilt zijn (af en aan met de kinderen erbij bij co-ouderschap)
Ik had vorige week een korte date met ‘de directeur’ en dat was super leuk. We hadden niet veel tijd dus het is een semi-verticale date geworden. Maar lekker gekletst, gelachen, gezoend en met kleding aan van elkaar genoten. Volgende week hebben we een hoteldate, heb er erg veel zin in.
Tot nu toe verloopt het scheidingsproces in harmonie en dat is fijn. De kinderen hebben het ongelooflijk zwaar en zijn ontzettend verdrietig. Ze praten veel met ons en delen hun gedachten en gevoelens, gelukkig.
Mentaal voel ik me goed, fysiek zie ik een stressreactie en emotioneel vind ik het verder erg meevallen voor wat betreft mezelf. Af en toe echt even intens verdrietig maar het gevoel van rust en opluchting overheerst.
Waarom sta je jezelf niet toe om af en toe met je ex-minnaar af te spreken? Of is dat te moeilijk voor jou om, zoals je er nu aan toe bent, door hem gezien te worden?
Want zeker nu kan je al de liefde en genegenheid gebruiken die hij wil/kan geven of heb ik dat mis? Dikke
van mij.@ Zowizo: gek, maar voor mij voelt het alsof jullie hetzelfde patroon ‘doen’ als eerst, je minnaar en jij. Misschien in een andere vorm maar ik denk toch de aantrekken-afstoten dynamiek te zien.
@BO: Wat rot dat je het zo zwaar hebt. Heb je nog wel weer contact gehad met De Marmot of is het nu echt even radiostilte om los van elkaar te komen? Voor jou ook een dikke
188x2: Kinderen voelen onbewust wel dat je ‘er niet echt bent’ als je zo graag zou willen scheiden. Het is altijd oppassen dat kinderen niet het gevoel krijgen dat het aan hen ligt dat er spanningen zijn.
Ik ben het met BO en Lois eens; nul garanties op een happy ending en volgens mij moet je alleen gaan scheiden als je zeker weet dat je ook alleen wilt zijn (af en aan met de kinderen erbij bij co-ouderschap)
Ik had vorige week een korte date met ‘de directeur’ en dat was super leuk. We hadden niet veel tijd dus het is een semi-verticale date geworden. Maar lekker gekletst, gelachen, gezoend en met kleding aan van elkaar genoten. Volgende week hebben we een hoteldate, heb er erg veel zin in.
Tot nu toe verloopt het scheidingsproces in harmonie en dat is fijn. De kinderen hebben het ongelooflijk zwaar en zijn ontzettend verdrietig. Ze praten veel met ons en delen hun gedachten en gevoelens, gelukkig.
Mentaal voel ik me goed, fysiek zie ik een stressreactie en emotioneel vind ik het verder erg meevallen voor wat betreft mezelf. Af en toe echt even intens verdrietig maar het gevoel van rust en opluchting overheerst.
woensdag 12 augustus 2020 19:23
Ik heb een tijdje terug hier ook gepost, en kom toch nog weer even terug.
Lois, ontzettend heftig wat je mee maakt. Ik vind je ondanks dit toch moedig overkomen.
Vorig jaar had ik mijn relatie met mijn minnaar beëindigd omdat het alleen nog over sex kon gaan, wat in het begin niet zo was.
Ik heb getwijfeld of ik er goed aan gedaan had om het te verbreken. De zoektocht naar een vrijgezelle man liep niet zoals ik wilde, en ik bleef toch stiekem naar
ex-minnaar verlangen. Alsof hij dat aanvoelde heeft hij weer contact met met opgenomen dat hij me miste. Ik helemaal blij en we hadden de draad weer opgepakt.
Maar je raadt het al, het gaat weer zoals het ging.
Aan de éne kant denk ik, 'Nou, geniet er toch lekker van nu je single bent, aan de andere kant denk ik, zucht (haha)
Lois, ontzettend heftig wat je mee maakt. Ik vind je ondanks dit toch moedig overkomen.
Vorig jaar had ik mijn relatie met mijn minnaar beëindigd omdat het alleen nog over sex kon gaan, wat in het begin niet zo was.
Ik heb getwijfeld of ik er goed aan gedaan had om het te verbreken. De zoektocht naar een vrijgezelle man liep niet zoals ik wilde, en ik bleef toch stiekem naar
ex-minnaar verlangen. Alsof hij dat aanvoelde heeft hij weer contact met met opgenomen dat hij me miste. Ik helemaal blij en we hadden de draad weer opgepakt.
Maar je raadt het al, het gaat weer zoals het ging.
Aan de éne kant denk ik, 'Nou, geniet er toch lekker van nu je single bent, aan de andere kant denk ik, zucht (haha)
woensdag 12 augustus 2020 19:32
Ilysm snap ik helemaal, tis ook niet niks he? Uiteindelijk maak je je klaar om afscheid te nemen van iemand waar je ooit heel veel van gehouden hebt. Wel heel moeilijk voor de kinderen maar positief te horen dat ze wel met jullie praten en zich niet afsluiten, dat geeft immers meer ruimte tot verwerking.
Hopelijk is het snel achter de rug dat jullie allemaal verder kunnen.
Toch even ego-vraagje... hoe bedoel je hetzelfde patroon? Want in maart was ik er echt kapot van en nu eigenlijk heel rustig...
Hopelijk is het snel achter de rug dat jullie allemaal verder kunnen.
Toch even ego-vraagje... hoe bedoel je hetzelfde patroon? Want in maart was ik er echt kapot van en nu eigenlijk heel rustig...
