Minnaartopic deel 18

10-08-2012 11:54 3001 berichten
Kunnen jullie een minnaar hebben zonder er verliefd op te worden? Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo'n man, je hechten. Op dit topic schrijven we over de issues die het hebben van een minnaar met zich meebrengt. Gevoels- en communicatiekwesties maar ook hoe geweldig, leuk en heerlijk het kan zijn.



Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen. Maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze; Vind jij een SV ook zo vervelend?
Alle reacties Link kopieren
Zo.. wat een discussie hier de laaste dagen.

heb het teruggelezen en besluit mijn vingers hier niet aan te branden.

Ik wens Vaintje heel veel sterkte en succes met deze moeilijker tijd waar ze nu in zit .



Welkom Miss supernova.

Wat fijn is het om op dit forum te lezen en te zien dat je niet de enigste bent he ?

Ik begrijp uit je post dat je je vriend verteld hebt dat je verliefd bent geworden op een ander ?



Even over de exclusiviteits afspraken.

Ik snap Angel heel goed, als je een afspraak hebt gemaakt met minnaar en hij walst zo over jullie afspraken en je gevoel heen, na zoveel jaar.. dat is gewoon erg moeilijk en verdrietig.



Ik heb geen afspraak met nr 2, ik heb geen enkele behoefte aan een ander en hij geloof ik ook niet, we hebben het er geen eens over.

Ik ga ervan uit dat het me mischien wel zal melden en anders tja...



Hier rustig op minnaarfront, beide druk met werken.

Mischien vrijdag een ontmoeting omdat we beide in dezelfde regio moeten zijn.. hoop ik uiteraard erg op





@ Sparkle sterkte !
Alle reacties Link kopieren
Bedankt Noppies en Silver



Inderdaad erg fijn dat er in elk geval één plek is waar ik niet gelijk veroordeeld wordt hier op het forum. Daarom wil ik hier ook zo graag mee schrijven. Heel fijn om al jullie ervaringen te lezen. Ontzettend herkenbaar en het laat me vooral ook heel veel nadenken.



Nee ik heb het mijn vriend niet verteld. Ik heb hem wel verteld dat ik twijfels heb over onze relatie. Dat ik niet meer helemaal happy ben, maar dat ik niet goed kan aanwijzen wat het precies is. Dat het vooral het gevoel is dat minder is. Hij heeft ook wel eens twijfels gehad zei hij, maar heeft geaccepteerd dat ik 'het' voor hem ben. We hebben het leuk genoeg; in elke relatie is er wel iets dat je anders zou willen. Helemaal mee eens, maar wanneer weet je dat je twijfels te groot zijn?

Soms ben ik ook bang dat ik geen lange relatie kan hebben, omdat je nu eenmaal na enkele jaren minder verliefd bent en het allemaal wat gezapiger wordt. Je kent elkaar door en door, niets meer te ontdekken. Ik mis die spanning van het verleiden, het nieuwe, de verliefdheid. Dan kan ik wel van relatie naar relatie hoppen, maar hoe gelukkig wordt ik daarvan op de lange termijn?



Zulke dingen schieten nu continu door mijn hoofd. Word er niet heel vrolijk van..



Wil ook wel wat over die exclusiviteit zeggen. Bij een nr 2 zit je al in een ander soort eerlijkheid. Je weet van elkaar dat je niet zo netjes bezig bent (tenminste, als het stiekem gebeurt). Dan is het wat mij betreft ook logisch dat je eerlijk over eventuele andere scharrels. Maar zodra je van je minnaar gaat verlangen dat je de enige bent, want anders stopt het tussen jullie, dan kun je er donder op zeggen dat je minnaar het gaat verzwijgen als hij jou niet kwijt wil. Net zoals je zelf doet bij je nr 1 (in het geval van vreemdgaan). Je liegt erover om diegene niet kwijt te raken. Lastige kwestie..
quote:Sensual_D schreef op 03 oktober 2012 @ 00:06:

Dat hangt toch echt van je eigen instelling af hoor!

Natuurlijk zijn er 'schaduw kanten' en mindere momenten. Maar het kan echt werken indien je in gaat zien dat je niet de negatieve kanten maar juist de positieve kanten bij elkaar op leert tellen.



Ik heb daar best lang over gedaan.. en nog lukt het niet altijd, maar mijn leven is niet ongelukkig, en ook niet incompleet.



Ik denk dat het voor jou sowieso anders is omdat jouw vriend van je minnaar afweet (toch?) Dan is er geen echt schaduwleven, want daarmee bedoel ik vooral het leugenachtige deel dat op je schouders drukt - en dát lijkt me beklemmend.



quote:Ik heb 2 heerlijke mannen in mijn leven, beiden hebben hun goede kanten, en geen van beide is perfect.. Beide bieden mij veel, op vele manieren.. en ik geniet van beiden, van het gezeldschap van beiden, de intimiteit van beiden (al is intimiteit niet altijd seks) van de gesprekken met beiden.. .Het is heel bijzonder dat zoiets bestaat, denk ik: een volwaardige dubbelrelatie, want daar komt het eigenlijk op neer. Voor mij is dat nooit een overweging geweest; ik ben destijds met open ogen in dit huwelijk gestapt, wetende dat het seksueel niet helemaal aan mijn ideaalbeeld voldeed. Maar het punt is: mijn ideaalbeeld draait om spanning, en daarmee bedoel ik het soort spanning dat je met een vreemde hebt - eerst de jacht en de verovering, daarna de ontdekkingstocht, het avontuur.



Ik ben ooit - voordat ik trouwde, al was ik toen wel al samen met mijn huidige man - vreemdgegaan met iemand die in seksueel opzicht mijn absolute ideaal was. Ook daarvoor heb ik wel eens vriendjes gehad met wie de seks geweldig was. Gek genoeg was ik op geen van hen verliefd. Ik vond het eigenlijk niet zulke aardige mannen. Beetje egocentrisch, vol van zichzelf, en daarbij (kan toeval zijn geweest) waren het notoire vreemdgangers. Kortom: geen relatiemateriaal. Maar in bed vind ik dat blijkbaar wél interessant. Ik stond toen dus voor de keuze: ga ik mijn leven delen met een minder aardige man die mij seksueel heel gelukkig kan maken, tenminste: voor zolang het duurt, of kies ik voor een aardige, betrokken en gelijkgestemde man met wie ik een waardevol leven kan opbouwen, al is dat dan zonder seksueel vuurwerk?



Ik vond dat geen moeilijke keuze. Ik ben ook nog steeds blij dat ik toen zo bewust heb nagedacht over de consequenties van die keuze, want nogmaals: ik wist heel goed waar ik aan begon. En ik dacht oprecht dat ik sterk genoeg was om eventuele verleidingen te weerstaan. Na die ene keer vreemdgaan (voor mijn huwelijk, dus) is het ook niet meer voorgekomen. Wel ben ik in de verleiding geweest, maar ik heb er niet aan toegegeven. Dat was moeilijk, maar achteraf ben ik er blij om.



Helaas overkomt het me nu opnieuw: de verleiding is heel groot. Ik denk dat het te maken heeft met twee dingen: ten eerste is er de persoonlijke crisis (werk-gerelateerd) waar ik al eerder over vertelde, waardoor ik blijkbaar om aandacht verlegen zit. Ten tweede is er de leeftijdskwestie: ik ben halverwege de veertig, en ik krijg ineens een soort 'laatste kans'-gevoel: oh mijn god, als ik nú niet toesla... is het straks te laat! Ik wil het nog één keer meemaken, denk ik op mijn zwakke momenten. Op mijn sterke momenten vind ik mezelf een ongelooflijk cliché, en dan probeer ik mezelf duidelijk te maken dat ik de keuze tussen liefde en lust al HEB gemaakt, lang geleden, en dat ik daar achter moet blijven staan.



Toch is het wel een strijd. Intussen lees ik hier mee, en dat is erg boeiend en verhelderend; veel om over na te denken. Dank allemaal daarvoor!
Je kunt het ook allebei vinden in een man, Samarinde. Kan het niet zo zijn, dat het gewoon op is tussen jou en je man?

Vanuit mijn ervaring; mijn ex ging twee keer vreemd, kwam na de eerste keer terug. Al na twee jaar relatie. Dat zegt mij, dat hij eigenlijk altijd wat heeft gemist bij mij. Dat blijkt ook, omdat hij uiteindelijk heeft gekozen voor de andere vrouw. Bij haar zal hij vinden wat hij zoekt in een vrouw, het totale pakketje. Bij mij was het niet compleet, denk ik. Dan blijf je dus altijd zoekende...óók al is er liefde/houden van. Is dat niet gewoon gewenning, dat iemand na lange tijd in je systeem zit en je van daaruit geen knoop wil doorhakken?H

Het lijkt mij lastig als je altijd in zo'n twilight zone zit. De relatie is geen 100% (voor zover mogelijk), maar een minnaar is ook niet zaligmakend. Misschien dan gewoon allebei de opties niet willen, maar een andere optie?
Tja, ik heb eigenlijk een heel andere stelling. Ik geloof niet dat de mens van nature geschikt is om monogaam te zijn. Ik ben eigenlijk altijd verrast als mensen nooit de aandrang voelen om hun hormonen bot te vieren op een ander.



Tegelijkertijd zijn we wel sociale mensen die behoefte hebben aan veiligheid van onze geliefden. De zekerheid dat iemand er altijd voor jou zal zijn.



Die twee dingen staan vaak haaks op elkaar.

Omdat we die steun niet kwijt willen, worden we jaloers. Want als die ander zijn/haar hormonen volgt, dan is er een kans dat we verlaten worden.

Dat klopt ook met het verhaal van MissSupernova: wel zelf de hormonen willen volgen, maar dat niet toestaan aan de levenspartner.



Ik meen dat een antropoloog die zelf meerdere keren getrouwd is geweest de volgende verklaring had: elke partner vervulde een behoefte op dát moment.

- Sex

- Vaderlijke zorg voor kinderen

- Kameraadschap op de oude dag.



Haar redenering was dat je nooit alles in 1 partner kon vinden, dus dat seriele monogamie de enige oplossing was.



Verstandelijk denk ik dat ze gelijk heeft en dat we het onszelf soms heel moeilijk maken om dat wel allemaal in 1 relatie te zoeken. Typisch is ook dat vaak geklaagd wordt dat de partner sexueel minder aantrekkelijk wordt naarmate diezelfde partner meer energie steekt in de zorg voor de kinderen. Vrouwen die moekes worden, dat fenomeen.

Of mannen die 'te vrouwelijk' voor de kinderen zorgen. Een vreemd soort tegenstrijdigheid, wat Samarinde ook beschrijft: foute onbetrouwbare mannen zijn sexy.
quote:samarinde schreef op 03 oktober 2012 @ 16:48:

[...]



. Voor mij is dat nooit een overweging geweest; ik ben destijds met open ogen in dit huwelijk gestapt, wetende dat het seksueel niet helemaal aan mijn ideaalbeeld voldeed. Maar het punt is: mijn ideaalbeeld draait om spanning, en daarmee bedoel ik het soort spanning dat je met een vreemde hebt - eerst de jacht en de verovering, daarna de ontdekkingstocht, het avontuur.



Ik ben ooit - voordat ik trouwde, al was ik toen wel al samen met mijn huidige man - vreemdgegaan met iemand die in seksueel opzicht mijn absolute ideaal was. Ook daarvoor heb ik wel eens vriendjes gehad met wie de seks geweldig was. Gek genoeg was ik op geen van hen verliefd. Ik vond het eigenlijk niet zulke aardige mannen. Beetje egocentrisch, vol van zichzelf, en daarbij (kan toeval zijn geweest) waren het notoire vreemdgangers. Kortom: geen relatiemateriaal. Maar in bed vind ik dat blijkbaar wél interessant. Ik stond toen dus voor de keuze: ga ik mijn leven delen met een minder aardige man die mij seksueel heel gelukkig kan maken, tenminste: voor zolang het duurt, of kies ik voor een aardige, betrokken en gelijkgestemde man met wie ik een waardevol leven kan opbouwen, al is dat dan zonder seksueel vuurwerk?



Ik begrijp niet helemaal wat je bedoelt met vuurwerk. Je hebt het over de jacht en het onbekende. Dat volg ik: dat kan met je man nooit nieuw zijn.



Maar wat versta je dan onder sexueel vuurwerk? Hot steamy sex? Experimenten? Grensverleggend? Spannende plekken?



En hoe komt het dat je dit niet kunt hebben met je man? Is hij te vanilla voor jou? Is het te teder? Is het teveel een draaiboek? Heeft hij belemmeringen waarom hij niet wil/kan varieren?

Wil jij dingen die hij niet wil?
Alle reacties Link kopieren
@ roodhaarr je kunt toch langer getrouwd zijn met iemand die op (bijna) alle gebieden perfect is, maar sexueel just ok (ipv wow/ vuurpijlen)...? een partner kan toch andere/ lagere grenzen hebben dan jij? qua (S)experimenteren?
quote:justacuteguy schreef op 03 oktober 2012 @ 21:06:

@ roodhaarr je kunt toch langer getrouwd zijn met iemand die op (bijna) alle gebieden perfect is, maar sexueel just ok (ipv wow/ vuurpijlen)...? een partner kan toch andere/ lagere grenzen hebben dan jij? qua (S)experimenteren?Natuurlijk. Maar voor Samarinde vormt dit nu een probleem en daarmee een bedreiging voor haar relatie, want ze is ontvankelijk voor vreemdgaan vanwege dit verschil. Ik ben dus benieuwd op welke manier dit een probleem vormt. Want misschien ligt daarin wel de sleutel tot een oplossing.
Alle reacties Link kopieren
Ik meld me...



Ik heb een tijdje een minnaar gehad maar ongeveer een maand geleden heeft hij er een eind aan gemaakt. We zijn allebei gebonden maar konden liefde en lust van elkaar scheiden dus in dat opzicht was het echt perfect!



Omdat mijn vriend en ik de afgelopen maanden steeds minder seks hebben zit ik weer te denken om contact met hem om te nemen. Heel fout :(. Ik wil eigenlijk geen contact opnemen omdat hij wou stoppen en ik wil mezelf niet opdringen. Aan de andere kant ben ik sexueel gefustreerd... Ik word er ook een beetje chago van zelfs!



Iemand hier in de zelfde situatie (gezeten)?
Alle reacties Link kopieren
Dames, en enkele Heren,

Ik lees al een hele tijd mee. Ben momenteel aan pagina 50, dus reageren is nog niet aan de orde, ik wil wel al even inbreken. Geen idee of ik hier eigenlijk wel thuishoor. Ik ben single en mijn 'minnaar' 'sv' 'fwb' 'ik weet eigenlijk niet goed wat', is dat ook. Maar ik kan me heel goed vinden in de zaken waar jullie ook mee omgaan, het is niet altijd makkelijk en ik vind hier toch wel veel herkenning.

Als mijn deelname niet passend is ga ik er weer vandoor, no hard feelings
Iedereen is hier welkom candy1974. Dus voel je vooral niet bezwaard om hier te posten.



Succes met alles doorlezen.
Alle reacties Link kopieren
Hey O...(bijna) alles goed?

oh chips...topic vervuiling...sorry
offtopic: Hey Zaff... (bijna) alles gaat goed. Thanks for asking.
Alle reacties Link kopieren
@ Nop, nee inderdaad.. ook van mijn kant gaat het niet altijd over rozen, en heb ik inderdaad een zware tijd achter de rug, echter reageerde ik op het feit dat er per definitie werd gesproken over kiezen voor een ongelukkig leven.. Naar mijn idee is dat niet zo 'per definitie' .. Dat ik een zware tijd heb gehad, en zeer emotioneel, wil niet zeggen dat ik dan ook maar meteen ongelukkig was (ben)



@ MissDD ik ga even zoeken naar jouw eigen topic, en wil kijken wat ik je mee kan geven..



@ Samarinde, ik weet waar ik over spreek, ook ik heb heel lang zo'n schaduwleven gehad. Mijn nr1 weet het niet vanaf het begin, maar pas na 1.5 jaar.. Mijn insteek in het verhaal is niet veranderd nadat hij er achter is gekomen..
quote:Jackyy schreef op 03 oktober 2012 @ 23:14:

Ik meld me...



Ik heb een tijdje een minnaar gehad maar ongeveer een maand geleden heeft hij er een eind aan gemaakt. We zijn allebei gebonden maar konden liefde en lust van elkaar scheiden dus in dat opzicht was het echt perfect!



Omdat mijn vriend en ik de afgelopen maanden steeds minder seks hebben zit ik weer te denken om contact met hem om te nemen. Heel fout :(. Ik wil eigenlijk geen contact opnemen omdat hij wou stoppen en ik wil mezelf niet opdringen. Aan de andere kant ben ik sexueel gefustreerd... Ik word er ook een beetje chago van zelfs!



Iemand hier in de zelfde situatie (gezeten)?

Hey Jackyy



Niet in dezelfde situatie gezeten, maar ik kan me er wel iets bij voorstellen. Als ik dit zo lees denk ik, waarom probeer je niet of je het met je vriend weer kunt veranderen, spannender kunt maken of zo? Vertel hem dat je er van baalt dat je zo weinig seks hebt, en wie weet wat er gebeurt.

Ik zou geen contact opnemen met je ex-minnaar, die heeft het willen afbreken, en een maand is nog maar kort, lijkt mij niet goed dat je hem dan nu toch weer benaderd.



(ja ik weet het, dit advies klinkt raar uit mijn mond, ik zet mijn minnaar ook niet aan de kant natuurlijk, maar echt, in dit geval denk ik dat je beter niet meer aan ex-minnaar kunt denken, maar die energie in je vriend kunt steken, anders wordt het nooit meer beter qua seks dan het nu is)
quote:Sensual_D schreef op 04 oktober 2012 @ 01:10:

@ Nop, nee inderdaad.. ook van mijn kant gaat het niet altijd over rozen, en heb ik inderdaad een zware tijd achter de rug, echter reageerde ik op het feit dat er per definitie werd gesproken over kiezen voor een ongelukkig leven.. Naar mijn idee is dat niet zo 'per definitie' .. Dat ik een zware tijd heb gehad, en zeer emotioneel, wil niet zeggen dat ik dan ook maar meteen ongelukkig was (ben).



Sense, dit schreef iemand anders, ik weet zo even niet meer wie. Maar geeft niet.



Ik reageerde op het spannend blijven van de seks. Dat je seks binnen een minnaarsrelatie niet kunt vergelijken met seks binnen een nr 1 relatie, omdat de basis van beide relaties al heel anders is.



Volgens mij zijn dat werelden van verschil.
quote:noppies schreef op 04 oktober 2012 @ 09:08:

[...]





Sense, dit schreef iemand anders, ik weet zo even niet meer wie. Maar geeft niet.



Ik volgens mij, en idd, er zit een verschil tussen moeilijk en ongelukkig.



quote:Ik reageerde op het spannend blijven van de seks. Dat je seks binnen een minnaarsrelatie niet kunt vergelijken met seks binnen een nr 1 relatie, omdat de basis van beide relaties al heel anders is.



Volgens mij zijn dat werelden van verschil.Dat denk ik ook.
Wat is het hier druk momenteel! Ik heb inmiddels mijn minnaar gesproken en verteld dat hij me heel erg heeft gekwetst. Hij is zich echt kapot geschrokken en ik merk dat hij er naar van is. Dit was totaal niet zijn bedoeling geweest, baalt erg van zichzelf dat hij me verdriet heeft gedaan en hoopt dat ik hem kan vergeven. Wat ik natuurlijk hoopte te horen en wat ik natuurlijk ook kan en wil. Ik ga dus weer over naar de blije-minnares-modus, sta nog even stil bij het leermoment en kijk weer vooruit



Nogmaal heel erg bedankt voor de lieve en constructieve woorden afgelopen weekend!
Alle reacties Link kopieren
@ Nop en Vain.. sorry voor de switch Er wordt te veel geschreven hahaha



Nop, wat betreft het saaie, en het verschil tussen een seksuele relatie tussen nr1 en een minnaar denk ik dat dat ook niet altijd zo hoeft te zijn.. Het hangt ook per persoon af in hoeverre je je dagelijkse beslommeringen invloed laat hebben op je seksleven. Ik denk dat er best mensen zijn die dat kunnen..
Alle reacties Link kopieren
Niet belast met enige geschiedenis, noch fan-connecties heb ik de discussie afgelopen dagen met bijna sociologische interesse kunnen volgen hier. Persoonlijk ben ik toch blij dat de sfeer weer is opgeklaard, dat leest toch aangenamer.



Welkom aan MissSN, Candy en Jackky:). Iedereen heeft z'n eigen reden om een minnaarrelatie aan te gaan en daar is geen goed advies in mogelijk. Zorg in ieder geval dat jouw of zijn thuissituatie er niet onder lijdt.



Hee Sense... zelfs in het meest ideale leven kan je moeilijke momenten tegenkomen toch? It's all about 'balance", dat is een ware levenskunst waar je steeds geoefender in raakt, gaandeweg.



Ik heb niet zo veel te vertellen eigenlijk. Behalve dat ik mijn oude jeugdvlam van meer dan 30 jaar geleden weer eens tegenkwam. Ik krijg altijd op slag 'explosieve kriebels' van die man, terwijl hij inmiddels de 50 is gepasseerd. Tijdens een schoolreünie enige jaren geleden, biechtte hij idem dito gevoelens op; dus tegenwoordig staan we elkaar als domme bakvissen aan te kijken... blij verrast maar ook verschrikt... 'kut, shit, hoi, jij hier?, kus, hmmm, oooh mennn hoe kom ik hier weg??". De eerste schrik maakt altijd snel plaats voor een geamuseerde blik met een stoute twinkel, omdat we allebei weten wat we beiden voelen.



Hahaha... ik moet altijd weer lachen om mijn puberale zelf. Ik mag echt zeggen dat ik aardig wat ervaring heb met minnaars en het beteugelen van mijn gevoel, maar deze man is 'a pistol'; hem moet ik echt niet in de buurt hebben, want dan sta ik niet meer voor mezelf in. Ik heb echt al heel wat leuke en aantrekkelijke mannen leren kennen, maar wat maakt nou dat juist DIT man-mensch m'n hormonen zo op storm jaagt?? Dat vind ik zo intrigerend...
anoniem_65174 wijzigde dit bericht op 04-10-2012 11:13
Reden: aanvulling
% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Precies gaartje, en moeilijke tijden, emoties en gevoelens wil niet zeggen dat je dan maar meteen ongelukkig bent..



Als je in een situatie als deze ongelukkig bent, dan doe je 'meer fout' dan alleen dit.. Je geluk mag namelijk niet afhangen van een ander, (net zo goed als je ongelukkig voelen niet bij een ander neer mag leggen..)



Er is er maar 1 verantwoordelijk voor jouw geluk, en dat ben je zelf
quote:Roodhaarr schreef op 03 oktober 2012 @ 20:18:

Tja, ik heb eigenlijk een heel andere stelling. Ik geloof niet dat de mens van nature geschikt is om monogaam te zijn.

Elke keer als ik dit lees bekruipt me zo`n gevoel dat dit eigenlijk een mooi excuus is om het buiten de deur te zoeken.

Ik denk dat de mens uitstekend geschikt is om monogaam te zijn maar dat de mens in de loop van de jaren een "thrill seeker" is geworden, wellicht onderhevig aan een stukje verveling omdat ons dagelijks leven steeds makkelijker is geworden. Mijn oma had meer dan 10 kinderen en een boerenbedrijf, die had helemaal geen tijd om spanning te zoeken en er wellicht ook helemaal geen behoefte aan.

Ik denk dat wij mensen uitstekend in staat zijn om onze polygame neigingen te beteugelen. Want natuurlijk komen we verleidingen tegen. De vraag is alleen, wat doe je ermee.



Wat ik hier steeds vaker lees is dat een stuk buiten de deur zoeken nu eenmaal makkelijker is dan aan je relatie werken. Een stuk leuker ook wellicht...maar helaas hebben velen van ons ook bewezen (en daarmee vlak ik mezelf niet uit) dat het vaak, zeer vaak ten koste gaat van de nummer 1 relatie.
Hallo alle nieuwe nieuwkomers! Wat is het inderdaad druk geworden hier. Ik heb ookgeen minnaar maar schrijf gewoon mee omdat ik vind dat er veel nuttigs geschreven en meegemaakt wordt en ik er erg veel van kan leren. En het over het algemeen gezellig vind natuurlijk



Rooss, ik ben het deels met jou eens, maar niet als ik het vanuit mijn situatie bekijk. Bij ons is het een deel van het werken aan onze relatie, maar ik denk dat het ook een redelijk uitzonderlijke situatie is. Zo ook bij Sensual, na het 'uitkomen' dan (ik forum nu trouwens mobiel maar ga je verzoekje accepteren zodra ik een pc te pakken krijg!)



Moeilijke fases en een gevoel van geluk gaat denk ik prima samen. Geluk is (voor mij tenminste) vaak een momentopname, terwijl een moeilijke fase veel langer duurt. Tijdens die fase nergens geluk in kunnen vinden, is zonde van de dagen van je korte leven.

Glas half vol verhaal gaat hier denk ik erg goed op.



Inez heb je je date al gehad? Was het leuk?

Iemand anders nog leuke / spannende dingen in de planning?



Ik zie vanavond de afgekapte whatsapp meneer weer, nieuwsgierig hoe (&of) hij op me reageert. Gekke is dat ik eigenlIjk niet eens meer aan hem heb gedacht sinds die ontzettende afknapper.

Vriend vond het wel lollig, dat ik nog zo'n 'probleemgeval' uitzocht, en snapte dat ik liever voor een makkelijker contact ga. Hij is al nieuwsgierig waarmee ik de volgende keer op de proppen kom...
MissDaisy, ik weet (heel toevallig) dat Sense eigenlijk onwijs monogaam is en eigenlijk leeft ze daar (ondanks haar minnaar) ook naar. Dus het "niet monogaam kunnen zijn" gaat voor Sense al helemaal niet op.

Er zijn meer situaties waarbij eigenlijk er eigenlijk alleen maar gesekst wordt met de minnaar en niet meer met de eigen partner, dat kan je ook geen polygamie noemen. Wellicht eerder poly amorie.



Ik weet niet meer wie het schreef, over dat stukje ongeluk omdat het een schaduwkantje van je leven is. Ik herken dat wel. Niet dat het me ongelukkig maakt maar wel omdat ik er niet vrij over kan praten. En dat druist enorm tegen mijn natuurtje.



(Ja, Ien, loeder, waar zit je!)



Afgenknapte whatsapp meneer, oei dat moet ik even terug lezen.

Ik ga morgenavond verleid worden....
Alle reacties Link kopieren
Nou ik zal me dan ook maar eens voorstellen als nieuwe meeschrijver Volg dit onderwerp nu een week of 3.

Ik heb zelf morgenavond voor het eerst een afspraak met iemand die ik heb leren kennen. Hardstikke spannend natuurlijk!



Ben zelf al 9 jaar samen met mijn vriend, en ja het bekende verhaal van opzoek naar meer spanning he. Dus maar zien waar dat heen gaat.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven