Seks
alle pijlers
Minnaartopic deel 18
vrijdag 10 augustus 2012 om 11:54
Kunnen jullie een minnaar hebben zonder er verliefd op te worden? Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo'n man, je hechten. Op dit topic schrijven we over de issues die het hebben van een minnaar met zich meebrengt. Gevoels- en communicatiekwesties maar ook hoe geweldig, leuk en heerlijk het kan zijn.
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen. Maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze; Vind jij een SV ook zo vervelend?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen. Maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze; Vind jij een SV ook zo vervelend?
woensdag 17 oktober 2012 om 23:33
quote:unic11 schreef op 17 oktober 2012 @ 22:46:
Vond het idee van een parenclub eerst ook helemaal niets, maar het zaadje was toen wel geplant. En op een gegeven moment als je je relatie een goede kans wilt geven is dit niet eens zo,n hele slechte optie. Het is veilig, netjes en zeer respectvol. Zie het als een leuke avond uit zonder verplichtingen. Het enige verschil is dat je na de dresscode in li gerie loopt, maar op het strand hebben ze vaak minder aan. Je hoeft niet naar boven, waar de actie is en mensen zitten echt niet ongegeneerd aan je. Ook zijn de mensen in een club vaak van hbo niveau, tenminste bij fun4two is mijn ervaring. Gynaecologen, politierechercheurs, directeuren etc.
Voor ons was dit zo,n eyeopener en hebben we weer geleerd om echt goed met elkaar te kletsen. Is ook wel belangrijk als je dit doet trouwens! Hierdoor is onze band alleen maar sterker geworden. Mensen hebben vaak een negatief beeld van een pc, maar dat is volkomen onterecht, is mijn mening nu ik er zelf ben geweest.
Ik vind dit eigenlijk niet zo'n goed idee. Als je naar een parenclub gaat komt er een compleet spectrum van gevoelens bij. Als je een probleem hebt met de gevoelens voor elkaar in je relatie, dan lijkt het mij een slecht plan om nog eens extra gevoelens erbij te gooien.
Mijn man en ik hadden een heel goede relatie toen we begonnen met swingen. Na elke keer hadden we minstens een halve dag nodig om samen te bespreken wat we meegemaakt hadden, wat we voelden, waarom we dat voelden, wat we er van vonden en wat het betekende.
Dat waren prima gesprekken overigens. Dankzij die gesprekken hebben we onze band versterkt.
Maar als je moet twijfelen over de gevoelens in je relatie, dan maak je het jezelf wel extra moeilijk om er nog eens nieuwe gevoelens aan toe te voegen.
Vond het idee van een parenclub eerst ook helemaal niets, maar het zaadje was toen wel geplant. En op een gegeven moment als je je relatie een goede kans wilt geven is dit niet eens zo,n hele slechte optie. Het is veilig, netjes en zeer respectvol. Zie het als een leuke avond uit zonder verplichtingen. Het enige verschil is dat je na de dresscode in li gerie loopt, maar op het strand hebben ze vaak minder aan. Je hoeft niet naar boven, waar de actie is en mensen zitten echt niet ongegeneerd aan je. Ook zijn de mensen in een club vaak van hbo niveau, tenminste bij fun4two is mijn ervaring. Gynaecologen, politierechercheurs, directeuren etc.
Voor ons was dit zo,n eyeopener en hebben we weer geleerd om echt goed met elkaar te kletsen. Is ook wel belangrijk als je dit doet trouwens! Hierdoor is onze band alleen maar sterker geworden. Mensen hebben vaak een negatief beeld van een pc, maar dat is volkomen onterecht, is mijn mening nu ik er zelf ben geweest.
Ik vind dit eigenlijk niet zo'n goed idee. Als je naar een parenclub gaat komt er een compleet spectrum van gevoelens bij. Als je een probleem hebt met de gevoelens voor elkaar in je relatie, dan lijkt het mij een slecht plan om nog eens extra gevoelens erbij te gooien.
Mijn man en ik hadden een heel goede relatie toen we begonnen met swingen. Na elke keer hadden we minstens een halve dag nodig om samen te bespreken wat we meegemaakt hadden, wat we voelden, waarom we dat voelden, wat we er van vonden en wat het betekende.
Dat waren prima gesprekken overigens. Dankzij die gesprekken hebben we onze band versterkt.
Maar als je moet twijfelen over de gevoelens in je relatie, dan maak je het jezelf wel extra moeilijk om er nog eens nieuwe gevoelens aan toe te voegen.
donderdag 18 oktober 2012 om 07:52
@onrustig,Roos heeft gelijk,dat je niet moet kiezen tussen nr.1 en nr.2, maar mijn nr.1 weet van mijn nr.2 en dacht dat hij dat wel aankon. Nu ik weer echt contact met nr.2 heb,zit hij toch met heel veel vragen en heeft het moeilijk. Het ene moment,zegt hij,dat ik niet hoef te stoppen en het andere moment is hij heel onzeker en verdrietig.
Dat doet mij ook heel veel pijn en weet niet wat ik moet. Kan zelf,op dit moment,geen antwoord geven waarom ik perse in contact wil blijven met nr.2. Het is begonnen,na/tijdens een hectische tijd met onze jongste dochter en mijn overspannen man.
Je hebt gelijk,dat een mens met vuur speelt als je een minnaar neemt.
Dat doet mij ook heel veel pijn en weet niet wat ik moet. Kan zelf,op dit moment,geen antwoord geven waarom ik perse in contact wil blijven met nr.2. Het is begonnen,na/tijdens een hectische tijd met onze jongste dochter en mijn overspannen man.
Je hebt gelijk,dat een mens met vuur speelt als je een minnaar neemt.
donderdag 18 oktober 2012 om 08:04
Noa, goh wat herkenbaar, ik kan me herinneren dat we al eerder in dezelfde 'fase' zaten met onze minnaars.
Deze week dus een onaangekondigde radiostilte, maar ik betrap me er toch op dat ik van ieder mailtje dat binnenkomt, toch een beetje hoop dat het van hem is. Ik ben heel erg afstand aan het nemen en toch blijf ik nog wel een klein beetje verslaafd. Ik twijfel nu of ik de knoop zelf door wil hakken of niet. Het is ook wel een fijn idee dat er nog een klein deurtje open staat.
Roodhaar, bedankt voor je input over parenclubs. Ik ben inderdaad ook erg bang dat we daarna weer veel te praten hebben en ik weet echt niet wat ik wel of niet aankan met hem erbij. Op zich niet erg, maar met drie kinderen heb ik ervaren dat het lastig kan zijn om dat praten te organiseren, terwijl dat dus wel superbelangrijk is. We hebben ook ervaring met een andere vrouw erbij, met twee verschillende vrouwen. De eerste keer voelde voor mij niet goed, was teveel eenrichtingsverkeer, met de tweede vrouw was het echt een superervaring, heel relaxed en gelijkwaardig.
Een zakenrelatie van mij roept altijd: als je het thuis niet in orde hebt, heb je buiten niks te zoeken. Hij bedoelt het in een andere context, maar het is ook wel heel erg goed toepasbaar op dit forum.
Deze week dus een onaangekondigde radiostilte, maar ik betrap me er toch op dat ik van ieder mailtje dat binnenkomt, toch een beetje hoop dat het van hem is. Ik ben heel erg afstand aan het nemen en toch blijf ik nog wel een klein beetje verslaafd. Ik twijfel nu of ik de knoop zelf door wil hakken of niet. Het is ook wel een fijn idee dat er nog een klein deurtje open staat.
Roodhaar, bedankt voor je input over parenclubs. Ik ben inderdaad ook erg bang dat we daarna weer veel te praten hebben en ik weet echt niet wat ik wel of niet aankan met hem erbij. Op zich niet erg, maar met drie kinderen heb ik ervaren dat het lastig kan zijn om dat praten te organiseren, terwijl dat dus wel superbelangrijk is. We hebben ook ervaring met een andere vrouw erbij, met twee verschillende vrouwen. De eerste keer voelde voor mij niet goed, was teveel eenrichtingsverkeer, met de tweede vrouw was het echt een superervaring, heel relaxed en gelijkwaardig.
Een zakenrelatie van mij roept altijd: als je het thuis niet in orde hebt, heb je buiten niks te zoeken. Hij bedoelt het in een andere context, maar het is ook wel heel erg goed toepasbaar op dit forum.
donderdag 18 oktober 2012 om 08:09
@Anna,ik ben zo vergeetachtig. Jou man weet van je,dat je een minnaar hebt toch? Hij zelf heeft geen minnares? Is hij er achter gekomen? Hoe kan hij het accepteren en heeft hij aan het begin moeite ermee gehad? Sorry,voor al die vragen die ik op je af vuur.
Omdat mijn man het weet en zelf niet de behoefte heeft,lijkt de situatie het meest op die van jou. Alleen zit jou relatie in een rustiger vaarwater,denk ik.
Heb je kinderen?
Omdat mijn man het weet en zelf niet de behoefte heeft,lijkt de situatie het meest op die van jou. Alleen zit jou relatie in een rustiger vaarwater,denk ik.
Heb je kinderen?
donderdag 18 oktober 2012 om 09:38
Dropje, we hebben ongeveer een jaar geleden afgesproken elkaar meer ruimte te gunnen. Een paar maanden later kwam er toen wat op mijn pad. Het is een beetje complex uit te leggen, maar sommige dingen wist hij direct en anderen niet. Na een maand of twee heb ik ervoor gekozen om open kaart te spelen over wat er precies speelde.
Later reageer ik nog even verder, krijg bezoek.
Later reageer ik nog even verder, krijg bezoek.
donderdag 18 oktober 2012 om 10:44
quote:dropje97 schreef op 18 oktober 2012 @ 07:52:
Je hebt gelijk,dat een mens met vuur speelt als je een minnaar neemt.
Zie ook het topic over "openminded" van Unic. Speel je niet ook met vuur als je het niet doet? Bepaalde behoeftes kun je niet zomaar wegdrukken of ontkennen. Door dat wel te doen, komt je nr 1 relatie toch ook onder druk te staan? Alleen wordt er dan niet meer over dat onderwerp gesproken. Wat spanning kan en zal geven.
Er wordt verwacht dat je je dan gedraagt als een voorbeeldig huisvrouw. Maar soms "werken" bepaalde dingen niet. Zoals de gedachte toen je trouwde. Dat je partner alles was wat je ooit nodig zou kunnen hebben. Mede ingegeven door het chemische stofje in de hersenen wat liefde en verliefdheid veroorzaakt. Maar een mens ontwikkelt door en behoeftes blijven niet hetzelfde. Misschien is dit laatste iets om te bedenken voor een partner die niet openminded is?
.
Je hebt gelijk,dat een mens met vuur speelt als je een minnaar neemt.
Zie ook het topic over "openminded" van Unic. Speel je niet ook met vuur als je het niet doet? Bepaalde behoeftes kun je niet zomaar wegdrukken of ontkennen. Door dat wel te doen, komt je nr 1 relatie toch ook onder druk te staan? Alleen wordt er dan niet meer over dat onderwerp gesproken. Wat spanning kan en zal geven.
Er wordt verwacht dat je je dan gedraagt als een voorbeeldig huisvrouw. Maar soms "werken" bepaalde dingen niet. Zoals de gedachte toen je trouwde. Dat je partner alles was wat je ooit nodig zou kunnen hebben. Mede ingegeven door het chemische stofje in de hersenen wat liefde en verliefdheid veroorzaakt. Maar een mens ontwikkelt door en behoeftes blijven niet hetzelfde. Misschien is dit laatste iets om te bedenken voor een partner die niet openminded is?
.
donderdag 18 oktober 2012 om 11:21
Cirrus, daarmee leg je de "vreemdgaanschuld" bijna bij de niet openminded partner neer. Ik bedoel, je hebt wel een punt hoor, je kan niet van elk persoon verwachten dat hij of zij een brave huismoeder of vader is maar je moet wel bedenken dat de meesten ten tijde van trouwen, gewoon uitgingen van een monogame relatie. Dat je groeit en verandert, in wensen en verlangens is logisch maar je mag niet altijd van je partner verwachten dat hij of zij even meegroeit.
Net zomin als je mag verwachten dat een ieder zijn of haar partner "even" deelt.
Want delen is moeilijk. Godvergeten moeilijk. Niet voor iedereen maar zelfs voor een "bijzonder openminded" mens als ik wel. Ik geef het toe, ik vind dat heel erg moeilijk!
Net zomin als je mag verwachten dat een ieder zijn of haar partner "even" deelt.
Want delen is moeilijk. Godvergeten moeilijk. Niet voor iedereen maar zelfs voor een "bijzonder openminded" mens als ik wel. Ik geef het toe, ik vind dat heel erg moeilijk!
donderdag 18 oktober 2012 om 12:33
Cirrus, buiten dat wat Rooss zegt vind ik ook (inmiddels, duidelijk te laat, maar ja, daarom heb ik nu wel met mijn minnaar gebroken om alsnog te praten) dat je je partner nog wel de kans mag geven om er wat over te zeggen voor je vreemd gaat. Als je niet met elkaar praat, niet aangeeft dat je veranderd bent, dan kan de partner ook niet aangeven of hij ook veranderd is, of hij er wel of niet in mee zou willen gaan, of er nog andere mogelijkheden zijn voor jullie, om het misschien weer leuk te maken samen.
donderdag 18 oktober 2012 om 12:40
@Rooss: Ik ben het zeker met je eens hoor. Mijn gedachte was eigenlijk wie er schuld heeft. Terwijl er natuurlijk helemaal geen sprake is van "schuld" maar ik weet even geen beter woord. Inderdaad is juist het veranderen van mensen met de jaren het issue. Je gaat niet gelijk op en ook niet dezelfde kant op. Je ontdekt ook kanten van jezelf die je niet kende.
Het delen is is erg herkenbaar. Het betekent da je niet meer exclusief bent voor de ander. En willen we dat niet stiekem wel? Hoeveel we de ander ook gunnen?
In mijn eerdere post vergat ik het woord "gunnen". Want dat is wat de ander groot maakt. Als de partner gegúnd wordt om een nr 2 te hebben. Hoezeer dat ook zou indruisen tegen de natuur van de passieve partner. Ik denk dat het een nr 1 relatie ook kan verdiepen als je dit wordt gegund. Alleen al omdat die waardering voor jou, maakt dat je bewuster moet zijn voor de ander. Nog meer moet waarderen. En het besef dat niets vanzelfsprekend is.
En ik vergeet er vast nog wel een paar...
@Vaintje: Klopt wat je zegt. Eerlijkheid dus. Alleen soms overkomt het je. Vaak door een situatie waarin je de moed al hebt opgegeven. Doordat praten al zo vaak op niets uitliep. En dan ben je bevattelijker voor een ander iemand. ik ben inmiddels ervaringsdeskundige (...) Maar het heeft er wel voor gezorgd dat van ons beiden de ogen zijn geopend. De ultieme wake up call, zeg maar. En dat we nog nooit zo goed hebben gepraat als sinds hetgeen mij overkwam.
.
Het delen is is erg herkenbaar. Het betekent da je niet meer exclusief bent voor de ander. En willen we dat niet stiekem wel? Hoeveel we de ander ook gunnen?
In mijn eerdere post vergat ik het woord "gunnen". Want dat is wat de ander groot maakt. Als de partner gegúnd wordt om een nr 2 te hebben. Hoezeer dat ook zou indruisen tegen de natuur van de passieve partner. Ik denk dat het een nr 1 relatie ook kan verdiepen als je dit wordt gegund. Alleen al omdat die waardering voor jou, maakt dat je bewuster moet zijn voor de ander. Nog meer moet waarderen. En het besef dat niets vanzelfsprekend is.
En ik vergeet er vast nog wel een paar...
@Vaintje: Klopt wat je zegt. Eerlijkheid dus. Alleen soms overkomt het je. Vaak door een situatie waarin je de moed al hebt opgegeven. Doordat praten al zo vaak op niets uitliep. En dan ben je bevattelijker voor een ander iemand. ik ben inmiddels ervaringsdeskundige (...) Maar het heeft er wel voor gezorgd dat van ons beiden de ogen zijn geopend. De ultieme wake up call, zeg maar. En dat we nog nooit zo goed hebben gepraat als sinds hetgeen mij overkwam.
.
donderdag 18 oktober 2012 om 13:00
quote:stewardess schreef op 17 oktober 2012 @ 07:06:
Gaar, nr 1 en ik hebben elkaar , zeker in het begin, niet vanzelfsprekend gevonden. Er is een behoorlijke crisis aan vooraf gegaan, waarbij heel wat op tafel kwam. Maar tijdens mijn ziekzijn, had ik behoorlijk wat tijd om na te kunnen denken en heb ik nr 1 ook weer op waarde kunnen schatten. En dat was heel goed.
Een vriendin merkte op dat ik inmiddels een muurtje om mijn hart moest hebben opgetrokken, maar dat denk ik niet. Ik heb me volledig in die verliefdheid gestort en ervan genoten. Maar na de verliefdheid ben ik weer bij zinnen gekomen, en realiseer ik me des te meer dat je dan nooit belangrijke beslissingen moet nemen.Goed nieuws! x
Gaar, nr 1 en ik hebben elkaar , zeker in het begin, niet vanzelfsprekend gevonden. Er is een behoorlijke crisis aan vooraf gegaan, waarbij heel wat op tafel kwam. Maar tijdens mijn ziekzijn, had ik behoorlijk wat tijd om na te kunnen denken en heb ik nr 1 ook weer op waarde kunnen schatten. En dat was heel goed.
Een vriendin merkte op dat ik inmiddels een muurtje om mijn hart moest hebben opgetrokken, maar dat denk ik niet. Ik heb me volledig in die verliefdheid gestort en ervan genoten. Maar na de verliefdheid ben ik weer bij zinnen gekomen, en realiseer ik me des te meer dat je dan nooit belangrijke beslissingen moet nemen.Goed nieuws! x
donderdag 18 oktober 2012 om 13:02
quote:cirrus schreef op 18 oktober 2012 @ 12:40:
Het delen is is erg herkenbaar. Het betekent da je niet meer exclusief bent voor de ander. En willen we dat niet stiekem wel? Hoeveel we de ander ook gunnen?
In mijn eerdere post vergat ik het woord "gunnen". Want dat is wat de ander groot maakt. Als de partner gegúnd wordt om een nr 2 te hebben. Hoezeer dat ook zou indruisen tegen de natuur van de passieve partner. Ik denk dat het een nr 1 relatie ook kan verdiepen als je dit wordt gegund. Alleen al omdat die waardering voor jou, maakt dat je bewuster moet zijn voor de ander. Nog meer moet waarderen. En het besef dat niets vanzelfsprekend is.
En ik vergeet er vast nog wel een paar...
.
Dit is zo herkenbaar!
Dropje: ik heb vanuit mezelf aan nr 1 verteld wat er speelde / had gespeeld. Een deel was ook al weer afgesloten en toen durfde ik het wel te vertellen. Mijn man is nooit boos geweest, maar had wel vreselijk veel vragen. Ik denk dat we echt wel drie volledige dagen hier heel uitgebreid over gesproken hebben. Hij was bijvoorbeeld heel benieuwd hoe ik dingen georganiseerd had, omdat hij werkelijk geen flauw idee had gehad. Grappig genoeg of wellicht wel logisch, maar ons seksleven kreeg daarna ook een enorme boost. Ik heb ook niet de indruk gehad dat hij onze relatie onder druk gezet voelde. Hij heeft het in ieder geval nooit benoemd toen ik daar naar vroeg, hij was meer dan voldoende zeker van 'ons'. Ik overigens ook.
Hij zou zelf ook wel iets willen hebben zonder mij, maar het is geen must en alleen als het op zijn pad komt. Zoals Roos al terecht opmerkt, delen is heel moeilijk. Hij kan mij goed delen, merk ik. Maar ik weet nog niet hoe goed ik hem kan delen, dat zal ik moeten ondervinden. Bij het ene trio was dat geen enkel issue, bij het andere trio werd ik onzeker. Gelukkig hebben we daar supergoed over gesproken.
Het delen is is erg herkenbaar. Het betekent da je niet meer exclusief bent voor de ander. En willen we dat niet stiekem wel? Hoeveel we de ander ook gunnen?
In mijn eerdere post vergat ik het woord "gunnen". Want dat is wat de ander groot maakt. Als de partner gegúnd wordt om een nr 2 te hebben. Hoezeer dat ook zou indruisen tegen de natuur van de passieve partner. Ik denk dat het een nr 1 relatie ook kan verdiepen als je dit wordt gegund. Alleen al omdat die waardering voor jou, maakt dat je bewuster moet zijn voor de ander. Nog meer moet waarderen. En het besef dat niets vanzelfsprekend is.
En ik vergeet er vast nog wel een paar...
.
Dit is zo herkenbaar!
Dropje: ik heb vanuit mezelf aan nr 1 verteld wat er speelde / had gespeeld. Een deel was ook al weer afgesloten en toen durfde ik het wel te vertellen. Mijn man is nooit boos geweest, maar had wel vreselijk veel vragen. Ik denk dat we echt wel drie volledige dagen hier heel uitgebreid over gesproken hebben. Hij was bijvoorbeeld heel benieuwd hoe ik dingen georganiseerd had, omdat hij werkelijk geen flauw idee had gehad. Grappig genoeg of wellicht wel logisch, maar ons seksleven kreeg daarna ook een enorme boost. Ik heb ook niet de indruk gehad dat hij onze relatie onder druk gezet voelde. Hij heeft het in ieder geval nooit benoemd toen ik daar naar vroeg, hij was meer dan voldoende zeker van 'ons'. Ik overigens ook.
Hij zou zelf ook wel iets willen hebben zonder mij, maar het is geen must en alleen als het op zijn pad komt. Zoals Roos al terecht opmerkt, delen is heel moeilijk. Hij kan mij goed delen, merk ik. Maar ik weet nog niet hoe goed ik hem kan delen, dat zal ik moeten ondervinden. Bij het ene trio was dat geen enkel issue, bij het andere trio werd ik onzeker. Gelukkig hebben we daar supergoed over gesproken.
donderdag 18 oktober 2012 om 21:17
@Stew: Ik heb jouw postings maar eventjes terug gelezen omdat ik benieuwd was naar je ervaringen. Mooi dat je er op zo'n goeie manier uitgekomen bent met je nr. 1. Dat je nu in een soort van negeer-modus (gedwongen) bent uitgekomen, vind ik eigenlijk ook al wel weer veelzeggend. Ik kan er dan wel een good-old ST tegenaan gooien, maar die zal ik je dan maar besparen. Je kent ze immers (bijna) allemaal al.
@Gaartje:
@Gaartje:
donderdag 18 oktober 2012 om 23:58
quote:stewardess schreef op 17 oktober 2012 @ 07:06:
Maar na de verliefdheid ben ik weer bij zinnen gekomen, en realiseer ik me des te meer dat je dan nooit belangrijke beslissingen moet nemen.
Mooi Stew... Je loopt eigenlijk alle delen al mee, waarvan 16 delen als TO, dus als dit de les mag zijn van onze gezamenlijke 'leerweg', dan ben ik er best blij mee. En fijn voor je dat je Nr.1. weer hebt gevonden; geniet van je nieuwe balans!
@Hyp:
Maar na de verliefdheid ben ik weer bij zinnen gekomen, en realiseer ik me des te meer dat je dan nooit belangrijke beslissingen moet nemen.
Mooi Stew... Je loopt eigenlijk alle delen al mee, waarvan 16 delen als TO, dus als dit de les mag zijn van onze gezamenlijke 'leerweg', dan ben ik er best blij mee. En fijn voor je dat je Nr.1. weer hebt gevonden; geniet van je nieuwe balans!
@Hyp:
vrijdag 19 oktober 2012 om 15:30
quote:cirrus schreef op 18 oktober 2012 @ 12:40:
@Vaintje: Klopt wat je zegt. Eerlijkheid dus. Alleen soms overkomt het je. Vaak door een situatie waarin je de moed al hebt opgegeven. Doordat praten al zo vaak op niets uitliep. En dan ben je bevattelijker voor een ander iemand. ik ben inmiddels ervaringsdeskundige (...) Maar het heeft er wel voor gezorgd dat van ons beiden de ogen zijn geopend. De ultieme wake up call, zeg maar. En dat we nog nooit zo goed hebben gepraat als sinds hetgeen mij overkwam.
.
@cirrus hier ben ik het niet mee eens, het overkomt je dat je verliefd wordt of gevoelens krijgt voor iemand anders.
dit kan iedereen overkomen.
Dat je hier dan iets mee doet en vreemdgaat is een keuze die je maakt niet iets wat je overkomt.
verder hoor ik vaak dat men hier thuis niet over kan praten.
maar hoeveel hebben hier serieus over geprobeerd over te praten.
en niet alleen een opmerking gemaakt en kijken hoe de partner reageerd. maar echt aangegeven dat je gevoelens voor iemand anders hebt en je het bed met iemand anders wilt delen.
Ik kan me niet voorstellen als je hier echt duidelijk in bent dat je partner je dan negeerd en hier niks over zegt hoe hij/zij hier in staat.
natuurlijk hoeft je partner je gevoelens niet te delen maar je kunt dan wel samen kijken hoe je met de situatie omgaat, en proberren tot een oplossing te komen waar iedereen zich in kan vinden.
ik weet dat er hier een aantal zijn waar dit niet voor geld maar volgens mij vinden de meesten het allang goed onder het mom van wat niet weet wat niet deerd en doen ze niet echt een poging om de partner op een lijn te krijgen.
verder zijn er ook nog een heel aantal (ik denk vooral mannen) die er helemaal niet aan moeten denken dat hun partner ook met iemand anders het bed deelt, en dus ook niet wilt dat er een open relatie komt,
@Vaintje: Klopt wat je zegt. Eerlijkheid dus. Alleen soms overkomt het je. Vaak door een situatie waarin je de moed al hebt opgegeven. Doordat praten al zo vaak op niets uitliep. En dan ben je bevattelijker voor een ander iemand. ik ben inmiddels ervaringsdeskundige (...) Maar het heeft er wel voor gezorgd dat van ons beiden de ogen zijn geopend. De ultieme wake up call, zeg maar. En dat we nog nooit zo goed hebben gepraat als sinds hetgeen mij overkwam.
.
@cirrus hier ben ik het niet mee eens, het overkomt je dat je verliefd wordt of gevoelens krijgt voor iemand anders.
dit kan iedereen overkomen.
Dat je hier dan iets mee doet en vreemdgaat is een keuze die je maakt niet iets wat je overkomt.
verder hoor ik vaak dat men hier thuis niet over kan praten.
maar hoeveel hebben hier serieus over geprobeerd over te praten.
en niet alleen een opmerking gemaakt en kijken hoe de partner reageerd. maar echt aangegeven dat je gevoelens voor iemand anders hebt en je het bed met iemand anders wilt delen.
Ik kan me niet voorstellen als je hier echt duidelijk in bent dat je partner je dan negeerd en hier niks over zegt hoe hij/zij hier in staat.
natuurlijk hoeft je partner je gevoelens niet te delen maar je kunt dan wel samen kijken hoe je met de situatie omgaat, en proberren tot een oplossing te komen waar iedereen zich in kan vinden.
ik weet dat er hier een aantal zijn waar dit niet voor geld maar volgens mij vinden de meesten het allang goed onder het mom van wat niet weet wat niet deerd en doen ze niet echt een poging om de partner op een lijn te krijgen.
verder zijn er ook nog een heel aantal (ik denk vooral mannen) die er helemaal niet aan moeten denken dat hun partner ook met iemand anders het bed deelt, en dus ook niet wilt dat er een open relatie komt,
zaterdag 20 oktober 2012 om 00:18
quote:wovi12 schreef op 19 oktober 2012 @ 15:30:
@cirrus hier ben ik het niet mee eens, het overkomt je dat je verliefd wordt of gevoelens krijgt voor iemand anders.
dit kan iedereen overkomen.
Dat je hier dan iets mee doet en vreemdgaat is een keuze die je maakt niet iets wat je overkomt.
Nee, je begrijpt het verkeerd, maar je kent het verhaal ook niet, vandaar. Ik was bevattelijk voor een ander omdat mijn relatie niet goed zat. Toen ik eenmaal een andere relatie kreeg, besloot ik te scheiden en met die vrouw zou ik samen verder gaan. Achteraf kun je discussieren of dat nu wel zo'n rationeel besluit was, zo snel en o.i.v. de (wederzijdse) mega verliefdheid. Maar zo gebeurde het.
Het vreemdgaan duurde anderhalve week...
De relatie klapte na 3 maanden. Yep, gebakken peren. Maar wel een basis voor een doorstart met mijn (nog net niet ex) vrouw.
Praten is idd meer dan wat losse opmerkingen lanceren. Maar het had evengoed geen effect. Inmiddels leest mijn vrouw in andere topics de bijdragen van Suzy65 en Suzy weet feilloos de vinger op de zere plek te leggen. Heel knap. Een van de dingen was moeite. Dat moet je blijven doen want niets gaat vanzelf. Het tweede is erkennen welke plaats sex inneemt in het leven. DAT het een plaats inneemt...
.
@cirrus hier ben ik het niet mee eens, het overkomt je dat je verliefd wordt of gevoelens krijgt voor iemand anders.
dit kan iedereen overkomen.
Dat je hier dan iets mee doet en vreemdgaat is een keuze die je maakt niet iets wat je overkomt.
Nee, je begrijpt het verkeerd, maar je kent het verhaal ook niet, vandaar. Ik was bevattelijk voor een ander omdat mijn relatie niet goed zat. Toen ik eenmaal een andere relatie kreeg, besloot ik te scheiden en met die vrouw zou ik samen verder gaan. Achteraf kun je discussieren of dat nu wel zo'n rationeel besluit was, zo snel en o.i.v. de (wederzijdse) mega verliefdheid. Maar zo gebeurde het.
Het vreemdgaan duurde anderhalve week...
De relatie klapte na 3 maanden. Yep, gebakken peren. Maar wel een basis voor een doorstart met mijn (nog net niet ex) vrouw.
Praten is idd meer dan wat losse opmerkingen lanceren. Maar het had evengoed geen effect. Inmiddels leest mijn vrouw in andere topics de bijdragen van Suzy65 en Suzy weet feilloos de vinger op de zere plek te leggen. Heel knap. Een van de dingen was moeite. Dat moet je blijven doen want niets gaat vanzelf. Het tweede is erkennen welke plaats sex inneemt in het leven. DAT het een plaats inneemt...
.
zaterdag 20 oktober 2012 om 17:08
Tja, de korte versie: Ik was ZO verliefd. Ik stelde mezelf de vraag: Als ik niet met haar in zee ga, kan ik mezelf dan later aankijken, afvragend hoe het zou zijn geweest... Nee, dat kon ik niet. Ik heb dus het lef gehad. Ik ben vol gedoken in de relatie met die ander en wat wàs het mooi. Ik heb heel bewust gekozen voor een scheiding. Ik geef toe, best randpsychotisch (wat verliefdheid gewoon is) maar dat zag ik toen niet. Zij trouwens ook niet en was net zo into mij. De mailtjes en smsen uit die tijd... Ik wist gewoon niet wat me overkwam. Wilde een nieuwe toekomst bouwen en had daar alles voor over. (en voor haar)
Ik had voor mijn gevoel al lang geleden "afscheid" genomen van mijn vrouw. In emotioneel opzicht. Het station van vertrouwen op praten was allang gepasseerd. Ik geloofde er niet meer in. Zo vaak al teleurgesteld. En ik geef toe dat er 2 voor nodig zijn. Ik pleit mezelf niet vrij.
Afijn, ik zei al, de korte versie. Geloof me dat er heel heel heel veel emotie is geweest...
Ik weet nu dat het niet altijd een "keuze" is voor de één of de ander. Een keuze is, imho, iets wat je vrijwillig kan maken. Maar wàt, als je je geplaatst ziet in een situatie waarin geen weerstand te bieden valt aan iets wat ZO sterk is? True love? Ja, ik denk het wel. Nu probeer ik maar dankbaar te zijn dat ik dit nog een keer heb mogen meemaken...
-
Ik had voor mijn gevoel al lang geleden "afscheid" genomen van mijn vrouw. In emotioneel opzicht. Het station van vertrouwen op praten was allang gepasseerd. Ik geloofde er niet meer in. Zo vaak al teleurgesteld. En ik geef toe dat er 2 voor nodig zijn. Ik pleit mezelf niet vrij.
Afijn, ik zei al, de korte versie. Geloof me dat er heel heel heel veel emotie is geweest...
Ik weet nu dat het niet altijd een "keuze" is voor de één of de ander. Een keuze is, imho, iets wat je vrijwillig kan maken. Maar wàt, als je je geplaatst ziet in een situatie waarin geen weerstand te bieden valt aan iets wat ZO sterk is? True love? Ja, ik denk het wel. Nu probeer ik maar dankbaar te zijn dat ik dit nog een keer heb mogen meemaken...
-
zaterdag 20 oktober 2012 om 21:48
Hyp, misschien dat hij wel wat aan die SP's had gehad Negeren is zo makkelijk.
Cirrus, true love? Hmm, ik denk dat het gebeurde op het moment dat jij heel veel aandacht kon gebruiken. Het is ook zo verleidelijk om je mee te laten slepen, verslavend ook. Goed dat je er zo op terug kijkt, en uiteindelijk heeft het jullie toch ook iets moois opgebracht.
Cirrus, true love? Hmm, ik denk dat het gebeurde op het moment dat jij heel veel aandacht kon gebruiken. Het is ook zo verleidelijk om je mee te laten slepen, verslavend ook. Goed dat je er zo op terug kijkt, en uiteindelijk heeft het jullie toch ook iets moois opgebracht.
zaterdag 20 oktober 2012 om 22:11
quote:stewardess schreef op 20 oktober 2012 @ 21:48:
Cirrus, true love? Hmm, ik denk dat het gebeurde op het moment dat jij heel veel aandacht kon gebruiken. Het is ook zo verleidelijk om je mee te laten slepen, verslavend ook. Goed dat je er zo op terug kijkt, en uiteindelijk heeft het jullie toch ook iets moois opgebracht.
Je hebt een punt dat ik daardoor bevattelijker was. Achteraf zie ik dat ook. Neemt niet weg dat de liefde echt was. Waardoor ik het nu nóg voel. Zèlfs nadat ze me daarna echt heel slecht behandelde. Het verslavende? Nou en of! Ik weet nog dat het maanden duurde voordat ik een beetje was afgekickt van niet meer elke dag sms. Dat was als een shot voor een junk. Ik heb me inderdaad laten meeslepen. Wilde het ook. Me erin ondergedompeld. Als een heerlijke golf die je naar het strand voert.
Nu? Nu is de (oude) relatie eigenlijk beter dan ooit. Was dit de prijs die ik moest betalen? Wel een zware, want ik ben nog steeds niet de oude. Sommige dingen hakken erin...
-
Cirrus, true love? Hmm, ik denk dat het gebeurde op het moment dat jij heel veel aandacht kon gebruiken. Het is ook zo verleidelijk om je mee te laten slepen, verslavend ook. Goed dat je er zo op terug kijkt, en uiteindelijk heeft het jullie toch ook iets moois opgebracht.
Je hebt een punt dat ik daardoor bevattelijker was. Achteraf zie ik dat ook. Neemt niet weg dat de liefde echt was. Waardoor ik het nu nóg voel. Zèlfs nadat ze me daarna echt heel slecht behandelde. Het verslavende? Nou en of! Ik weet nog dat het maanden duurde voordat ik een beetje was afgekickt van niet meer elke dag sms. Dat was als een shot voor een junk. Ik heb me inderdaad laten meeslepen. Wilde het ook. Me erin ondergedompeld. Als een heerlijke golf die je naar het strand voert.
Nu? Nu is de (oude) relatie eigenlijk beter dan ooit. Was dit de prijs die ik moest betalen? Wel een zware, want ik ben nog steeds niet de oude. Sommige dingen hakken erin...
-
