Thuis
alle pijlers
boerderijkat of asielkat?
maandag 12 april 2010 om 11:47
(ik stel mijn vraag even opnieuw, na het in een topic van iemand anders geplaatst te hebben - daar kwam niet zoveel reactie meer)
Wij willen een kitten (na 2 x een volwassen kat te hebben opgevangen) omdat ons dat fijner lijkt met onze dochter van 15 maanden. Nu wilden wij wel een kitten uit het asiel halen, maar de kat van mijn ouders is waarschijnlijk ook zwanger. Zij wonen op een boerderij, zonder kleine kinderen in de buurt, kat is een echte boerderijkat die veel buiten is en anders in de stal huist. De katjes worden denk ik niet meteen ontdekt, dat kan wel een weekje duren.
Wordt zo'n kitten wel sociaal met mensen / kinderen? Hij kan wel 12 weken bij de moeder blijven natuurlijk, dat lijkt me wel goed. Maar bij een pleeggezin van het asiel groeien ze op in een gezin, alleen moeten ze dan denk ik eerder weer weg dan met 12 weken?
Wie kan hier iets over zeggen? Wat is beter in onze situatie, boerderijkitten of asielkitten? (even los van het feit dat een asielkitten voor veel mensen de voorkeur zou hebben: de meeste kittens die mijn ouders in het verleden hadden, zijn geen natuurlijke dood gestorven zeg maar.)
We willen dus graag een kitten die zo lang mogelijk bij de moeder is gebleven, goed gesocialiseerd is en gewend aan mensen.
Wij willen een kitten (na 2 x een volwassen kat te hebben opgevangen) omdat ons dat fijner lijkt met onze dochter van 15 maanden. Nu wilden wij wel een kitten uit het asiel halen, maar de kat van mijn ouders is waarschijnlijk ook zwanger. Zij wonen op een boerderij, zonder kleine kinderen in de buurt, kat is een echte boerderijkat die veel buiten is en anders in de stal huist. De katjes worden denk ik niet meteen ontdekt, dat kan wel een weekje duren.
Wordt zo'n kitten wel sociaal met mensen / kinderen? Hij kan wel 12 weken bij de moeder blijven natuurlijk, dat lijkt me wel goed. Maar bij een pleeggezin van het asiel groeien ze op in een gezin, alleen moeten ze dan denk ik eerder weer weg dan met 12 weken?
Wie kan hier iets over zeggen? Wat is beter in onze situatie, boerderijkitten of asielkitten? (even los van het feit dat een asielkitten voor veel mensen de voorkeur zou hebben: de meeste kittens die mijn ouders in het verleden hadden, zijn geen natuurlijke dood gestorven zeg maar.)
We willen dus graag een kitten die zo lang mogelijk bij de moeder is gebleven, goed gesocialiseerd is en gewend aan mensen.
dinsdag 13 april 2010 om 00:11
Je hoeft je niet tegen mij te verantwoorden. Als jij vindt dat het kan prima. Natuurlijk is het goed als je een asielkat neemt. Maar deze situatie is toch anders.
Als je ouders tegelijk een paar katjes naar de dierenarts brengen om af te maken ( in het ergste geval) of naar het asiel. ( als die ze nemen want die zitten straks ook bomvol).
Jij noemt jouw argumenten, ik noem die van mij.
Ik persoonlijk zou ze inderdaad alledrie nemen om te kijken naar een oplossing.
En hier zullen we het maar bij laten.
Als je ouders tegelijk een paar katjes naar de dierenarts brengen om af te maken ( in het ergste geval) of naar het asiel. ( als die ze nemen want die zitten straks ook bomvol).
Jij noemt jouw argumenten, ik noem die van mij.
Ik persoonlijk zou ze inderdaad alledrie nemen om te kijken naar een oplossing.
En hier zullen we het maar bij laten.
dinsdag 13 april 2010 om 13:08
@ Wen: in combinatie met een klein kind zou ik in jouw geval kiezen voor 1 of 2 kittentjes uit het asiel die niet bang zijn, direct op je afkomen en het geen probleem vinden om opgetild te worden.
Jouw dochtertje zal ongetwijfeld wel eens te druk of onhandig met ze zijn en dan moet ze ze per ongeluk niet nog banger of schuwer maken of onverwacht een haal van ze krijgen.
Wat betreft de "overtollige" kittens van je ouders: laat je niet afschepen bij het asiel, want ze hebben de plicht om ze over te nemen, al doen ze dat soms niet graag tijdens het kittenseizoen (omdat ze dan vaak overvol zitten).
Als ze van je zelf zijn moet je afstandkosten betalen, daarom kun je ze in jouw geval maar beter hebben "gevonden", want dan zijn het zwervertjes en dus hoef je er niet voor te betalen. Dit is dan wel een leugentje, maar je redt er wel kittens mee.
Jouw dochtertje zal ongetwijfeld wel eens te druk of onhandig met ze zijn en dan moet ze ze per ongeluk niet nog banger of schuwer maken of onverwacht een haal van ze krijgen.
Wat betreft de "overtollige" kittens van je ouders: laat je niet afschepen bij het asiel, want ze hebben de plicht om ze over te nemen, al doen ze dat soms niet graag tijdens het kittenseizoen (omdat ze dan vaak overvol zitten).
Als ze van je zelf zijn moet je afstandkosten betalen, daarom kun je ze in jouw geval maar beter hebben "gevonden", want dan zijn het zwervertjes en dus hoef je er niet voor te betalen. Dit is dan wel een leugentje, maar je redt er wel kittens mee.
dinsdag 13 april 2010 om 13:38
Bedankt Iris, voor beide tips. Ze zijn natuurlijk ook niet van mezelf he, dus daar hoef ik niet over te liegen. Met wat mazzel is de kat toch niet zwanger vanwege haar leeftijd.
Ik ga mijn ouders ook vragen om een briefje in de supermarkt op te hangen e.d., en misschien plaats ik hier op Viva ook wel een oproepje (kattenliefhebbers genoeg hier )
Ik zal erop letten dat de katjes die wij uit het asiel halen, beestjes zijn die inderdaad niet bang zijn, een beetje peuterproof zeg maar.
Ik ga mijn ouders ook vragen om een briefje in de supermarkt op te hangen e.d., en misschien plaats ik hier op Viva ook wel een oproepje (kattenliefhebbers genoeg hier )
Ik zal erop letten dat de katjes die wij uit het asiel halen, beestjes zijn die inderdaad niet bang zijn, een beetje peuterproof zeg maar.
dinsdag 13 april 2010 om 15:51
Ik vind de argumenten om een poes niet te laten helpen trouwens echt onzin, juist een paar poezen laten helpen kan heel veel schelen (5 kittens per worp, twee keer in het jaar...)
Hopelijk gaan we in NL toe naar de regels die in Amerika gelden, namelijk als jij een beest langere tijd te eten geeft is het JOU verantwoordelijkheid en moet je er dus ook mee naar de dierenarts.
Overigens is in Amerika een programma voor 'arme' mensen, zodat hun katten en honden gratis geholpen kunnen worden, wellicht ook ergens in Nederland?
Hopelijk gaan we in NL toe naar de regels die in Amerika gelden, namelijk als jij een beest langere tijd te eten geeft is het JOU verantwoordelijkheid en moet je er dus ook mee naar de dierenarts.
Overigens is in Amerika een programma voor 'arme' mensen, zodat hun katten en honden gratis geholpen kunnen worden, wellicht ook ergens in Nederland?
dinsdag 13 april 2010 om 15:57
@ PlayingTheAngel: De realiteit is dat in agrarisch Nederland deze manier van doen helasas heel gewoon is en dat verander je niet zo snel, maar ik hoop met je mee dat de regels in Nederland ook wat scherper worden.
Maar vergis je niet in Amerika: daar laten ze in asiels dieren nog inslapen en dat doen ze in Nederland niet meer. Zo is er helaas altijd wat.
Maar vergis je niet in Amerika: daar laten ze in asiels dieren nog inslapen en dat doen ze in Nederland niet meer. Zo is er helaas altijd wat.
dinsdag 13 april 2010 om 16:00
Realiteit inderdaad, maar wel een verkeerde waaraan we iets moeten doen!
Je hebt gelijk over het inslapen, al vraag ik me af of dat hier niet gebeurd! Een asiel heeft toch niet onbeperkt plek? Bovendien zijn bepaalde dieren helaas niet plaatsbaar.
Enfin, hoop dat we met zn allen onze verantwoordelijkheid voor dieren meer leren nemen, als jij het dier eten geeft en onderdak in je schuur dat is het je huisdier en daar mogen verantwoordelijkheden bij horen!
Je hebt gelijk over het inslapen, al vraag ik me af of dat hier niet gebeurd! Een asiel heeft toch niet onbeperkt plek? Bovendien zijn bepaalde dieren helaas niet plaatsbaar.
Enfin, hoop dat we met zn allen onze verantwoordelijkheid voor dieren meer leren nemen, als jij het dier eten geeft en onderdak in je schuur dat is het je huisdier en daar mogen verantwoordelijkheden bij horen!
dinsdag 13 april 2010 om 16:02
Iris, misschien weet jij dit... mogen dierenartsen dat zomaar doen? Is het een soort 'beste uit twee kwaden', dat ze dan toch maar die dieren een spuitje geven in plaats van ze te laten verdrinken? Ik vind het namelijk te idioot voor woorden dat zo'n dierenarts dat doet...
@Wen - Ik heb echt zero begrip voor de houding van je ouders hierin, ik vind het verschrikkelijk om te lezen. Sterker nog, waarschijnlijk had ik hun kat ge-cat-napt, laten castreren en dan weer teruggebracht (of gewoon zelf gehouden). Maar dat is zoals ik nu ben... en het was waarschijnlijk anders geweest als ik er ook jaren mee was opgegroeid en snap dat je de band met je ouders wel heel wilt laten ondanks hun katten-acties. Goed van je om de overige katten eventueel naar het asiel te brengen, ik hoop dat je dat ook echt doet. Het is een kleine moeite en je redt er hun leventjes mee. En ik hoop dat je heel veel plezier hebt van je eigen nieuwe katten
.
@Wen - Ik heb echt zero begrip voor de houding van je ouders hierin, ik vind het verschrikkelijk om te lezen. Sterker nog, waarschijnlijk had ik hun kat ge-cat-napt, laten castreren en dan weer teruggebracht (of gewoon zelf gehouden). Maar dat is zoals ik nu ben... en het was waarschijnlijk anders geweest als ik er ook jaren mee was opgegroeid en snap dat je de band met je ouders wel heel wilt laten ondanks hun katten-acties. Goed van je om de overige katten eventueel naar het asiel te brengen, ik hoop dat je dat ook echt doet. Het is een kleine moeite en je redt er hun leventjes mee. En ik hoop dat je heel veel plezier hebt van je eigen nieuwe katten
.
dinsdag 13 april 2010 om 16:09
@ PTA: Als voormalig beheerder van een dierenasiel kan ik je gelukkig melden dat asiels in Nederland het niet meer doen, alleen bij ongenezelijke ziekte of bij ernstige gedragsproblemen die niet meer op te lossen zijn (bij honden).
Als een dier onplaatsbaar is omdat het bijvoorbeeld wild is worden er alternatieven gezocht, zoals naar een wildekattenboerderij, muizenvanger op een boederij worden of terug in de natuur zetten.
Ook wordt er na een tijdje aan uitwisseling met een ander asiel gedaan om de kansen van het dier te vergroten, gaan ze met medewerkers mee naar huis of zelfs naar een bejaardenhuis voor honden of katten.
Uiteindelijk lukt het op deze manier altijd om een plekje voor ze te vinden en hoeven ze dus niet ingeslapen te worden.
Als een dier onplaatsbaar is omdat het bijvoorbeeld wild is worden er alternatieven gezocht, zoals naar een wildekattenboerderij, muizenvanger op een boederij worden of terug in de natuur zetten.
Ook wordt er na een tijdje aan uitwisseling met een ander asiel gedaan om de kansen van het dier te vergroten, gaan ze met medewerkers mee naar huis of zelfs naar een bejaardenhuis voor honden of katten.
Uiteindelijk lukt het op deze manier altijd om een plekje voor ze te vinden en hoeven ze dus niet ingeslapen te worden.
dinsdag 13 april 2010 om 16:12
De dierenarts van mijn ouders is ook vee-arts, heeft dus een goede band met boeren en vindt dit soort dingen waarschijnlijk niet gek.
Ik denk niet dat de kat te cat-nappen ( ) is overigens, als ik het zou willen. Geen katje om zonder handschoenen op te pakken, als ik mijn moeder mag geloven.
Als het nodig is en ik de kans krijg, wil ik de katten inderdaad wel naar het asiel brengen. Ik hoop dat het niet nodig is natuurlijk.
Ik denk niet dat de kat te cat-nappen ( ) is overigens, als ik het zou willen. Geen katje om zonder handschoenen op te pakken, als ik mijn moeder mag geloven.
Als het nodig is en ik de kans krijg, wil ik de katten inderdaad wel naar het asiel brengen. Ik hoop dat het niet nodig is natuurlijk.
woensdag 14 april 2010 om 11:10
Wen, ik denk dat je in jouw situatie een goede keuze maakt door voor een asielkat te gaan nu ik alles gelezen heb.
Ook wil ik je een compliment geven voor je houding in deze situatie. Je komt over alsof je een groot verantwoordelijkheidsgevoel hebt en afgewogen keuzes maakt, zonder je compleet mee te laten slepen in alle emoties. Ja, het is heel verdrietig hoe het soms werkt op een boerderij, maar zo gaan die dingen soms (ik ben zelf van oorsprong een boerendochter). Hopelijk kun je nog iets betekenen voor de kittens als het nestje straks groter uitvalt. Je kunt de instelling van je ouders niet zomaar veranderen maar je kijkt heel redelijk naar wat je wel kunt doen en dat vind ik super.
Heel veel plezier met je nieuwe kitten straks!
Ook wil ik je een compliment geven voor je houding in deze situatie. Je komt over alsof je een groot verantwoordelijkheidsgevoel hebt en afgewogen keuzes maakt, zonder je compleet mee te laten slepen in alle emoties. Ja, het is heel verdrietig hoe het soms werkt op een boerderij, maar zo gaan die dingen soms (ik ben zelf van oorsprong een boerendochter). Hopelijk kun je nog iets betekenen voor de kittens als het nestje straks groter uitvalt. Je kunt de instelling van je ouders niet zomaar veranderen maar je kijkt heel redelijk naar wat je wel kunt doen en dat vind ik super.
Heel veel plezier met je nieuwe kitten straks!
woensdag 14 april 2010 om 11:41
woensdag 14 april 2010 om 13:44
@ DTJ: dat kan natuurlijk ook een boederijkat zijn, maar dat maakt niet uit, want als deze goed gesocialiseerd is dan is er niets aan de hand. Waar het probleem zit is dat de ouders van Wen hun kittens niet socialiseren en dat maakt ze dus ongeschikt voor een gezin met kleine kinderen, niet hun afkomst.
@ Wen: zet de overtollige kittens alsjeblieft niet gratis op Marktplaats, want dan kunnen ze als proefdier eindigen, aangezien die industrie vaak ongewenste dieren opkoopt.
@ Wen: zet de overtollige kittens alsjeblieft niet gratis op Marktplaats, want dan kunnen ze als proefdier eindigen, aangezien die industrie vaak ongewenste dieren opkoopt.
woensdag 14 april 2010 om 14:37
Rosylla, thanks lief dat je dat zo schrijft.
DTJ, het gaat bij mijn asiel om nestjes die geboren worden in een pleeggezin, de moederpoes was dan zwanger gevonden of gebracht, en ondergebracht bij het pleeggezin voor de bevalling. Ze worden dus vanaf de geboorte gesocialiseerd in een gezin.
Iris, gratis op MP zetten was ik inderdaad ook niet van plan, dat vind ik sowieso nooit zo jofel eruit zien. Een kat kost geld, al was het alleen maar vanwege de inentingen. Van die proefdieren wist ik nog niet, nog een extra reden om dat niet te doen. (wat weer allerlei vragen bij mij oproept die hier volledig offtopic zijn)
Gescreend gaat er worden!
DTJ, het gaat bij mijn asiel om nestjes die geboren worden in een pleeggezin, de moederpoes was dan zwanger gevonden of gebracht, en ondergebracht bij het pleeggezin voor de bevalling. Ze worden dus vanaf de geboorte gesocialiseerd in een gezin.
Iris, gratis op MP zetten was ik inderdaad ook niet van plan, dat vind ik sowieso nooit zo jofel eruit zien. Een kat kost geld, al was het alleen maar vanwege de inentingen. Van die proefdieren wist ik nog niet, nog een extra reden om dat niet te doen. (wat weer allerlei vragen bij mij oproept die hier volledig offtopic zijn)
Gescreend gaat er worden!
woensdag 14 april 2010 om 18:02
woensdag 14 april 2010 om 18:19
Haha nee het was gewoon iets wat ik me ineens bedacht: als Wen de katten van haar ouders naar het asiel brengt, zou ze die dan niet gewoon weer terugkrijgen? Maar ik wist niet dat het asiel ook selecteert op socialisatie...!
Ik verwonderde me er eigenlijk al over dat mensen nadenken over het eventueel krijgen van 'probleemkatten', wij hebben altijd katten gehad, overal vandaan, boerderijen en gezinnen... maar nooit problemen gehad met een kat. Dus misschien is het gewoon naïviteit van mij, maar ik zou zonder twijfelen boerderijkittens nemen als ik katten wilde. Hoewel dat misschien met een klein kind wel anders zou zijn.
Ik verwonderde me er eigenlijk al over dat mensen nadenken over het eventueel krijgen van 'probleemkatten', wij hebben altijd katten gehad, overal vandaan, boerderijen en gezinnen... maar nooit problemen gehad met een kat. Dus misschien is het gewoon naïviteit van mij, maar ik zou zonder twijfelen boerderijkittens nemen als ik katten wilde. Hoewel dat misschien met een klein kind wel anders zou zijn.
woensdag 14 april 2010 om 18:28
Ik denk het ook! Ik zou het ook niet erg vinden om een schuwe kat te hebben bijvoorbeeld, en zou daar ook wel mee overweg kunnen (of het dan in ieder geval gaan leren). Maar met een klein kind wil je waarschijnlijk niet dat je kat bijt of krabt of aanvalt of whatsoever.
Ik vind het wel een boeiend onderwerp, trouwens! Gaat het asiel elke kat socialiseren? Nemen ze ook alle katten aan? Wat gebeurt er met katten die niet (zo makkelijk) socialiseren?
Ik vind het wel een boeiend onderwerp, trouwens! Gaat het asiel elke kat socialiseren? Nemen ze ook alle katten aan? Wat gebeurt er met katten die niet (zo makkelijk) socialiseren?
woensdag 14 april 2010 om 19:06
Even uitgaande van mijn eigen asiel en de andere asiels waar ik heb gewerkt:
Ja ze nemen in principe iedere kat aan, dus ook de oude, doodzieke en wilde katen. Dat is hun wettelijke plicht, al wijzen ze soms katten af omdat ze vol zitten, maar dat mag dus eigenlijk niet.
Vervolgens heeft een goed asiel een aantal "kattenfluisteraars" (meestal vrijwilligers maar soms ook eigen personeel) die speciaal komen om te socialiseren of pleeggezinnen om de wilde kittens te socialiseren.
Gemiddeld genomen is 80% van de katten een doodnormale huiskat die verdwaald is of waar afstand van is gedaan, dus die hoeven niet gesocialiseerd te worden.
Van de overige 20% is de helft socialiseerbaar met veel geduld en liefde, omdat ze gewoon wat bang of schuw zijn of omdat ze nog jong en flexibel zijn.
En de resterende 10% is echt veel te wild en die wordt (gesteriliseerd of gecastreerd) weer in de natuur teruggezet of bij een speciale bijvoederplek.
Ook gaan er wel wat oudere of zieke wilde katten naar een wildekattenboederij (omdat ze het in de natuur niet meer redden) en verder nemen veel medewerkers en vrijwilligers ook vaak wel 1 of 2 onplaatsbare katten in huis.
En tenslotte zijn er asiels met een permanente opvang voor onplaatsbare katten en dat is dus eigenlijk hun definitieve huis geworden.
Gemiddeld is een normale kat binnen een paar maanden weg en een "moeilijke" kat binnen een half jaar of in uitzonderingsgevallen binnen een jaar.
Ja ze nemen in principe iedere kat aan, dus ook de oude, doodzieke en wilde katen. Dat is hun wettelijke plicht, al wijzen ze soms katten af omdat ze vol zitten, maar dat mag dus eigenlijk niet.
Vervolgens heeft een goed asiel een aantal "kattenfluisteraars" (meestal vrijwilligers maar soms ook eigen personeel) die speciaal komen om te socialiseren of pleeggezinnen om de wilde kittens te socialiseren.
Gemiddeld genomen is 80% van de katten een doodnormale huiskat die verdwaald is of waar afstand van is gedaan, dus die hoeven niet gesocialiseerd te worden.
Van de overige 20% is de helft socialiseerbaar met veel geduld en liefde, omdat ze gewoon wat bang of schuw zijn of omdat ze nog jong en flexibel zijn.
En de resterende 10% is echt veel te wild en die wordt (gesteriliseerd of gecastreerd) weer in de natuur teruggezet of bij een speciale bijvoederplek.
Ook gaan er wel wat oudere of zieke wilde katten naar een wildekattenboederij (omdat ze het in de natuur niet meer redden) en verder nemen veel medewerkers en vrijwilligers ook vaak wel 1 of 2 onplaatsbare katten in huis.
En tenslotte zijn er asiels met een permanente opvang voor onplaatsbare katten en dat is dus eigenlijk hun definitieve huis geworden.
Gemiddeld is een normale kat binnen een paar maanden weg en een "moeilijke" kat binnen een half jaar of in uitzonderingsgevallen binnen een jaar.
woensdag 14 april 2010 om 19:20
Zoals gezegd, ik begrijp je keuze.
Hou er alleen rekening mee dat je ook een 'gesocialiseerde' asielkat schuw kan zijn of een probleem kan kan zijn/worden. Al over nagedacht wat je er dan mee doet? Breng je hem dan weer terug?
Ik denk dat het voordeel van socialiseren in die eerste 12 weken zwaar overschat wordt. En daarna dan? Je kunt/wilt zelf niet de kat socialiseren, maar dat loopt ook door na die 12 weken.
Zoals gezegd heb ik een 'gezinskat' die erg schuw is (en dus bang voor kinderen) en had ik een ongesocialiseerde boerderijkat die echt superaanhankelijk was. Konden kids de hele dag op de arm houden. Vond alles best en als je met de stofzuiger naast hem op ging keek ie nog niet eens op.
Maar goed, da's weer een andere discussie.
Hou er alleen rekening mee dat je ook een 'gesocialiseerde' asielkat schuw kan zijn of een probleem kan kan zijn/worden. Al over nagedacht wat je er dan mee doet? Breng je hem dan weer terug?
Ik denk dat het voordeel van socialiseren in die eerste 12 weken zwaar overschat wordt. En daarna dan? Je kunt/wilt zelf niet de kat socialiseren, maar dat loopt ook door na die 12 weken.
Zoals gezegd heb ik een 'gezinskat' die erg schuw is (en dus bang voor kinderen) en had ik een ongesocialiseerde boerderijkat die echt superaanhankelijk was. Konden kids de hele dag op de arm houden. Vond alles best en als je met de stofzuiger naast hem op ging keek ie nog niet eens op.
Maar goed, da's weer een andere discussie.
woensdag 14 april 2010 om 21:45
DTJ, ik ga natuurlijk hier thuis ook door met socialiseren, dat lijkt me logisch. Een goede start lijkt me gezien de situatie wel belangrijk. Natuurlijk kan een kat altijd schuw zijn van karakter, ook met een goede start, maar de kans daarop willen we zo klein mogelijk maken.
Ik zei eerder al in dit topic zoiets, als wij een kat nemen is dat in principe totdat hij hier onder de appelboom komt te liggen. We doen zoveel mogelijk om een 'geschikte' kat te krijgen, maar mocht het anders uitpakken dan is dat pech voor ons en niet voor de kat.
Overigens was onze eerste kat in eerste instantie een bang hoopje pluis, die niet naar buiten durfde, door zijn baasje niet meer gewenst was ivm kinderen en die bang was voor van alles. Hij heeft hier nog 8 hele gelukkige jaren gehad, met flink wat investeren door ons in het begin. En het was een raar beest, maar een schat van een kat.
'Onze' vorige kat kwam uit het asiel, schuw in de overtreffende trap, maar die nam de eerste nacht de benen via het hermetisch gebarricadeerde, afgesloten, verduisterde kattenluik. Na anderhalve week een vangkooi te hebben gehad via een dame met een vergunning (en elke nacht drie keer die stomme kat van de buren bevrijden die na 10 x nóg niet snapte dat het luikje dichtging) kwamen we tot de conclusie dat hij niet meer terugkwam... helaas.
In het asiel trek ik ook wel naar de probleemgevallen toe. Als we grotere kinderen hebben, komt er wel weer een 'investeerkatje' denk ik, want het is wel heel dankbaar en leuk.
Ik zei eerder al in dit topic zoiets, als wij een kat nemen is dat in principe totdat hij hier onder de appelboom komt te liggen. We doen zoveel mogelijk om een 'geschikte' kat te krijgen, maar mocht het anders uitpakken dan is dat pech voor ons en niet voor de kat.
Overigens was onze eerste kat in eerste instantie een bang hoopje pluis, die niet naar buiten durfde, door zijn baasje niet meer gewenst was ivm kinderen en die bang was voor van alles. Hij heeft hier nog 8 hele gelukkige jaren gehad, met flink wat investeren door ons in het begin. En het was een raar beest, maar een schat van een kat.
'Onze' vorige kat kwam uit het asiel, schuw in de overtreffende trap, maar die nam de eerste nacht de benen via het hermetisch gebarricadeerde, afgesloten, verduisterde kattenluik. Na anderhalve week een vangkooi te hebben gehad via een dame met een vergunning (en elke nacht drie keer die stomme kat van de buren bevrijden die na 10 x nóg niet snapte dat het luikje dichtging) kwamen we tot de conclusie dat hij niet meer terugkwam... helaas.
In het asiel trek ik ook wel naar de probleemgevallen toe. Als we grotere kinderen hebben, komt er wel weer een 'investeerkatje' denk ik, want het is wel heel dankbaar en leuk.
woensdag 14 april 2010 om 23:17
Iris, wat je eerder zei klopt niet, helaas worden jonge kittens vaak genoeg ingeslapen in een asiel.
Gewoon omdat het teveel geld kost om ze op te lappen of omdat er niet genoeg mensen zijn om moederloze kittens bv te flessen. Maar ook kittens van 10 weken die een verkeerde kleur hebben worden ingeslapen omdat er al 20 van zitten in die kleur. Helaas waargebeurd en nog meer helaas is het feit dat het vaker gebeurd dan ze willen doen voorkomen.
Uiteraard zijn er ook genoeg asiels die het wel goed doen, of zo goed mogelijk proberen te doen.
Ontopic: ik hoop dat er 2 kittens worden geboren, als het er meer zijn hoop ik op een goede afloop.
Gewoon omdat het teveel geld kost om ze op te lappen of omdat er niet genoeg mensen zijn om moederloze kittens bv te flessen. Maar ook kittens van 10 weken die een verkeerde kleur hebben worden ingeslapen omdat er al 20 van zitten in die kleur. Helaas waargebeurd en nog meer helaas is het feit dat het vaker gebeurd dan ze willen doen voorkomen.
Uiteraard zijn er ook genoeg asiels die het wel goed doen, of zo goed mogelijk proberen te doen.
Ontopic: ik hoop dat er 2 kittens worden geboren, als het er meer zijn hoop ik op een goede afloop.
