Thuis
alle pijlers
Buurman schreeuwt vaak tegen z’n kinderen...
maandag 11 februari 2019 om 07:29
Hoi Allemaal,
Hier een topic voor advies wat te doen.
Wij hebben sinds een klein jaartje een nieuwe buurman, met twee jongens onder de tien jaar. Moeder is niet in beeld, dus deze man woont hier nieuw in het dorp met Zn kinderen.
De opa’s en oma’s van de jongens komen geregeld langs om op te passen, te helpen in het huishouden en hem te ondersteunen. Verder is het een leuke gast en gezellige kinderen om zo een babbeltje mee te maken.
Maar.... het is zo dat ik zo 3/4 keer per week ‘s ochtends als ik wakker word hem hoor schreeuwen tegen zijn kinderen. Van ‘eruit!!’, tot ‘doe normaal’, ‘stop met dat gejankt’, en andere dingen (soms hoor ik ook niet helemaal goed wat hij zegt). Vind dat zo zielig voor die jongens.
Nu twijfel ik of ik dit moet melden op een veilig thuis, of een keer langs moet gaan bij hun school om mijn zorgen te bespreken. De sociale controle is er wel in dat huis omdat ik regelmatig opa en oma zie, maar heb het idee dat deze man het allemaal niet aankan en uit frustratie begint te schreeuwen. Soms hoor ik een van de jongens ook heel hard huilen na zo’n schreeuwbui.
Wat zouden jullie doen in deze? Ik weet dat ik iets moet doen, maar weet niet zo goed welke stappen.
Bedankt.
Hier een topic voor advies wat te doen.
Wij hebben sinds een klein jaartje een nieuwe buurman, met twee jongens onder de tien jaar. Moeder is niet in beeld, dus deze man woont hier nieuw in het dorp met Zn kinderen.
De opa’s en oma’s van de jongens komen geregeld langs om op te passen, te helpen in het huishouden en hem te ondersteunen. Verder is het een leuke gast en gezellige kinderen om zo een babbeltje mee te maken.
Maar.... het is zo dat ik zo 3/4 keer per week ‘s ochtends als ik wakker word hem hoor schreeuwen tegen zijn kinderen. Van ‘eruit!!’, tot ‘doe normaal’, ‘stop met dat gejankt’, en andere dingen (soms hoor ik ook niet helemaal goed wat hij zegt). Vind dat zo zielig voor die jongens.
Nu twijfel ik of ik dit moet melden op een veilig thuis, of een keer langs moet gaan bij hun school om mijn zorgen te bespreken. De sociale controle is er wel in dat huis omdat ik regelmatig opa en oma zie, maar heb het idee dat deze man het allemaal niet aankan en uit frustratie begint te schreeuwen. Soms hoor ik een van de jongens ook heel hard huilen na zo’n schreeuwbui.
Wat zouden jullie doen in deze? Ik weet dat ik iets moet doen, maar weet niet zo goed welke stappen.
Bedankt.
dinsdag 12 februari 2019 om 10:44
En juist als je zo'n praatje eng vindt, is even bellen met VT een goed idee. Ze hebben ook tips op welke manier je een gesprek aan kan gaan.
Waar mensen vaak bang voor zijn, is dat de mishandeling verborgen plaats gaat vinden.
Of dat de ouder buiten prettig doet, maar binnen het 'praatje' gaat verhalen op het kind.
dinsdag 12 februari 2019 om 11:42
dinsdag 12 februari 2019 om 12:00
Ik leer hier nu in dit topic dat schreeuwen tegen kinderen mishandeling is, maar ik zou normaal dus altijd denken dat het mijn zaken niet zijn. In elk gezin gaan dingen anders was mijn redenering, dus ik zou iemand daar zeker niet op aanspreken (zoals het in de OP staat beschreven).yette schreef: ↑12-02-2019 10:35Ik blijf me erover verwonderen hoe veel mensen hier een gewoon praatje niet als eerste stap zien. Een leuke samenleving maak je samen. Door een simpele vraag en opmerking, kan je iemand al na laten denken over zijn gedrag.
'Hoi buurman, hoe gaat het?'
'Z'n gangetje'
'Ja, we horen dat je 's ochtends vaak problemen hebt met de jongens, ik maak me daar zorgen over ...'
Je bespreekt het toch ook met de buren als hun dochter haar muziek keihard zet zodra haar ouders weg zijn, als je gezien hebt welke buurkinderen sneeuwballen bij ze in de brievenbus duwen of als hun de kat steeds in het speeltuintje onder de glijbaan poept?
Bij samenleven hoort dat je met elkaar communiceert om het leuk te houden. Soms is een lastig gesprekje dan onvermijdelijk. Maar het is niet meer dan even opmerken wat je constateert en vragen of het anders kan. Niet leuk om te moeten doen, maar het kost je slechts een paar minuten en het is niet heel ingewikkeld.
De meeste mensen reageren positief op zo'n gesprekje, worden zich bewust van hun gedrag en passen dat vervolgens aan. Opgelost!
Zo niet, dan kan je altijd nog opschalen door instanties of de politie in te schakelen.
Als ik fysieke mishandeling vermoed ook niet, want dan zou ik het inderdaad wel meteen bij professionals melden. Dat los je niet op met een praatje met de buurvrouw.
Maar goed, blijkbaar is wat er in de OP staat zorgelijker dan ik gedacht zou hebben. Dat heeft niets met wegkijken te maken, maar blijkbaar met mijn inschattingsvermogen.
Overigens zou ik over de andere dingen die je noemt ook niet snel bij buren aankloppen. Dan sta ik de voortdurend aan de deur, want er gebeurt veel hier.
dinsdag 12 februari 2019 om 12:23
Oprechte bewondering voor je zelfreflectie!Nitflex schreef: ↑12-02-2019 12:00Ik leer hier nu in dit topic dat schreeuwen tegen kinderen mishandeling is, maar ik zou normaal dus altijd denken dat het mijn zaken niet zijn. In elk gezin gaan dingen anders was mijn redenering, dus ik zou iemand daar zeker niet op aanspreken (zoals het in de OP staat beschreven).
Als ik fysieke mishandeling vermoed ook niet, want dan zou ik het inderdaad wel meteen bij professionals melden. Dat los je niet op met een praatje met de buurvrouw.
Maar goed, blijkbaar is wat er in de OP staat zorgelijker dan ik gedacht zou hebben. Dat heeft niets met wegkijken te maken, maar blijkbaar met mijn inschattingsvermogen.
Overigens zou ik over de andere dingen die je noemt ook niet snel bij buren aankloppen. Dan sta ik de voortdurend aan de deur, want er gebeurt veel hier.
dinsdag 12 februari 2019 om 12:32
.
Hoewel ik voorstander ben van het gesprek aangaan, vind ik dit bovenstaande wel erg naïef. Denk dat het in de praktijk wel tijdelijk verandert bij een aantal mensen maar bij een aantal ook niet. En mensen vervallen toch relatief snel terug in bestaande/oude patronen.
dinsdag 12 februari 2019 om 12:59
Verschillende, de afgelopen 30 jaar. Over geluidsoverlast door muziek, over dagenlang van 's morgens zeven tot 's avonds twaalven verbouwen, over kinderen die de vuilnisbak van de bejaarde buurvrouw steeds omtrapten, over herhaaldelijk parkeren op mijn privé-plek èn ik heb een keer aangeklopt bij buren terwijl ze weer eens schreeuwde ruzie hadden.
De reactie was altijd positief. Ze zouden eraan denken. Het gedrag veranderde elke keer. Ook bij de scheldende buren. Helaas bleven deze wèl ruziën, maar ze vlogen elkaar minder luid en minder lang in de haren. Na mijn opmerking had die buurman blijkbaar bedacht dat het hielp als hij tijdens zo'n ruzie buitenshuis zou afkoelen. Dus dan hoorde je de voordeur knallen en vertrok hij in de auto.
dinsdag 12 februari 2019 om 13:43
Dat zijn heel andere zaken, het omtrappen van vuilnisbakken of harde muziek.yette schreef: ↑12-02-2019 12:59Verschillende, de afgelopen 30 jaar. Over geluidsoverlast door muziek, over dagenlang van 's morgens zeven tot 's avonds twaalven verbouwen, over kinderen die de vuilnisbak van de bejaarde buurvrouw steeds omtrapten, over herhaaldelijk parkeren op mijn privé-plek èn ik heb een keer aangeklopt bij buren terwijl ze weer eens schreeuwde ruzie hadden.
De reactie was altijd positief. Ze zouden eraan denken. Het gedrag veranderde elke keer. Ook bij de scheldende buren. Helaas bleven deze wèl ruziën, maar ze vlogen elkaar minder luid en minder lang in de haren. Na mijn opmerking had die buurman blijkbaar bedacht dat het hielp als hij tijdens zo'n ruzie buitenshuis zou afkoelen. Dus dan hoorde je de voordeur knallen en vertrok hij in de auto.
Ik bedoel ouders die hun kinderen uitschelden en dagelijks lopen te schreeuwen over wat er allemaal niet goed wordt gedaan.
Je hebt dus als ik het goed begrijp maar één keer bij iemand aangeklopt n.a.v. schreeuwende ruzies? (ruzie tussen volwassenen)
En eigenlijk met weinig tot geen resultaat aangezien de ruzies niet gestopt zijn.
Denk jij echt dat als je tegen een vader of moeder zegt dat je ze dagelijks haar kind/eren uit hoort schelden dat ze daar normaal op zouden reageren en het daarmee zal stoppen?
Ik geloof daar zelf niks van.
Mijn ervaring is dan ook dat ik me er vooral niet mee moet bemoeien, tenzij ik zelf uitgekafferd wil worden.
dinsdag 12 februari 2019 om 13:56
Nou, niet teveel bewondering hoor. Ik ben nog niet helemaal overtuigd dat het allemaal zo vreselijk is wat hier in de OP beschreven wordt. Ik constateer alleen dat mijn inschatting dus echt heel anders is dan velen in dit topic.
dinsdag 12 februari 2019 om 13:57
Kijk, dat bedoel ik nou met smoesjes om zelf niks te doen. Je kan inderdaad een negatieve reactie krijgen. Maar die kan je ook krijgen als je VT of de politie belt. Feit is wel dat je in dit geval wil helpen, omdat je je zorgen maakt. Breng het dan ook zo! Want of je uitgescholden wordt, hangt deels ook van je eigen aanpak af. Het maakt nogal verschil of je bij iemand aanbelt om kritiek te geven op zijn opvoeding of dat je elkaar op straat tegenkomt en tijdens een vriendelijk praatje opmerkt dat je hoort dat er 's ochtends problemen zijn.Niq schreef: ↑12-02-2019 13:43Dat zijn heel andere zaken, het omtrappen van vuilnisbakken of harde muziek.
Ik bedoel ouders die hun kinderen uitschelden en dagelijks lopen te schreeuwen over wat er allemaal niet goed wordt gedaan.
Je hebt dus als ik het goed begrijp maar één keer bij iemand aangeklopt n.a.v. schreeuwende ruzies? (ruzie tussen volwassenen)
En eigenlijk met weinig tot geen resultaat aangezien de ruzies niet gestopt zijn.
Denk jij echt dat als je tegen een vader of moeder zegt dat je ze dagelijks haar kind/eren uit hoort schelden dat ze daar normaal op zouden reageren en het daarmee zal stoppen?
Ik geloof daar zelf niks van.
Mijn ervaring is dan ook dat ik me er vooral niet mee moet bemoeien, tenzij ik zelf uitgekafferd wil worden.
dinsdag 12 februari 2019 om 14:21
Ik heb een keer vt gebelt voor advies. Onze buren (2 huizen verder) hoorden we ook veel schreeuwen tegen hun kinderen, gevolgd door gehuil.
Ik kreeg inderdaad het advies om eens rustig met hun te gaan praten, wat ik ook gedaan heb. Er werd begripvol geknikt, en ze gaven aan dat ze er rekening mee zouden houden.
Dat klopt.
Ze doen nu de achterdeur dicht...
Ik kreeg inderdaad het advies om eens rustig met hun te gaan praten, wat ik ook gedaan heb. Er werd begripvol geknikt, en ze gaven aan dat ze er rekening mee zouden houden.
Dat klopt.
Ze doen nu de achterdeur dicht...
dinsdag 12 februari 2019 om 14:23
ik heb niet alles gelezen en ik denk dat mijn mening wellicht ook niet bij iedereen in de smaak gaat vallen maar goed, je kan niet iedereen plezieren....
Een beetje vanuit mijn persoonlijke ervaring (slopende scheiding, 2 kinderen nieuwe woning)
Wat ik vooral heb gemerkt aan mijn kinderen toen wij net een nieuwe woning hadden was dat kinderen een lange tijd nodig hebben om te acclimatiseren aan hun nieuwe omgeving, en dat kan een behoorlijke tijd aanhouden.
Als 1 ouder is het soms wel moeilijk om alle ballen omhoog te houden. In dit geval weet je dus niet in wat voor persoonlijke situatie deze meneer zit met zijn twee zonen en geloof mij als ik zeg dat jongens erg aan een moeder hangen. Een moeder figuur missen is misschien voor dat gezin een diepe impact. VT hier bij betrekken vind ik erg ver gaan! Het zal wellicht voor nog meer stress gaan zorgen, maak een praatje met je buurman.
Eerlijk? In die tijd dat het bij ons allemaal nog op losse poten stond en er veel stress was had VT waarschijnlijk het laatste duwtje geweest.... En ik zou absoluut niet blij zijn geweest met een buurman/vrouw die zonder enig weten zo'n instantie op ons nek zouden sturen. Zo'n instantie wil je VER van je bed houden.....
Een beetje vanuit mijn persoonlijke ervaring (slopende scheiding, 2 kinderen nieuwe woning)
Wat ik vooral heb gemerkt aan mijn kinderen toen wij net een nieuwe woning hadden was dat kinderen een lange tijd nodig hebben om te acclimatiseren aan hun nieuwe omgeving, en dat kan een behoorlijke tijd aanhouden.
Als 1 ouder is het soms wel moeilijk om alle ballen omhoog te houden. In dit geval weet je dus niet in wat voor persoonlijke situatie deze meneer zit met zijn twee zonen en geloof mij als ik zeg dat jongens erg aan een moeder hangen. Een moeder figuur missen is misschien voor dat gezin een diepe impact. VT hier bij betrekken vind ik erg ver gaan! Het zal wellicht voor nog meer stress gaan zorgen, maak een praatje met je buurman.
Eerlijk? In die tijd dat het bij ons allemaal nog op losse poten stond en er veel stress was had VT waarschijnlijk het laatste duwtje geweest.... En ik zou absoluut niet blij zijn geweest met een buurman/vrouw die zonder enig weten zo'n instantie op ons nek zouden sturen. Zo'n instantie wil je VER van je bed houden.....
anoniem_173507 wijzigde dit bericht op 12-02-2019 14:25
Reden: Aanvulling
Reden: Aanvulling
2.99% gewijzigd
dinsdag 12 februari 2019 om 14:43
ouders aanspreken op hun opvoedstijl is echt heel erg lastig, dat wordt heel snel, heel persoonlijk.
Zelfs in situaties als:
we gaan samen op vakantie, mogen de kinderen wel/niet tijdens het eten van tafel
(of iets anders onschuldigs)
dinsdag 12 februari 2019 om 14:44
VT al teruggebeld?sjansje schreef: ↑12-02-2019 14:21Ik heb een keer vt gebelt voor advies. Onze buren (2 huizen verder) hoorden we ook veel schreeuwen tegen hun kinderen, gevolgd door gehuil.
Ik kreeg inderdaad het advies om eens rustig met hun te gaan praten, wat ik ook gedaan heb. Er werd begripvol geknikt, en ze gaven aan dat ze er rekening mee zouden houden.
Dat klopt.
Ze doen nu de achterdeur dicht...
dinsdag 12 februari 2019 om 14:55
Ik heb het er twee keer met mijn buurman over gesproken en nadien heeft hij me maanden niet meer aangekeken en helaas schreeuwt hij ook nog steeds tegen zijn kinderen.
Ook heb ik een keer aangebeld bij anderen buren omdat ik om 2.00 uur 's nachts de muziek graag zachter wilde hebben en ook dat had geen resultaat behalve dan dat ze me belachelijk maakte (het was een tuinfeest dus ik kon alles letterlijk verstaan). Dus het advies om een gesprek te beginnen leg ik voortaan naast me neer.
Ik ben verantwoordelijk voor wat ik schrijf, niet voor wat u leest.
dinsdag 12 februari 2019 om 15:28
Zijn geen smoesjes, maar is mensenkennis.yette schreef: ↑12-02-2019 13:57Kijk, dat bedoel ik nou met smoesjes om zelf niks te doen. Je kan inderdaad een negatieve reactie krijgen. Maar die kan je ook krijgen als je VT of de politie belt. Feit is wel dat je in dit geval wil helpen, omdat je je zorgen maakt. Breng het dan ook zo! Want of je uitgescholden wordt, hangt deels ook van je eigen aanpak af. Het maakt nogal verschil of je bij iemand aanbelt om kritiek te geven op zijn opvoeding of dat je elkaar op straat tegenkomt en tijdens een vriendelijk praatje opmerkt dat je hoort dat er 's ochtends problemen zijn.
VT wonen en de politie bel ik ook niet, grote kans dat ze het dossier kunnen inzien en alsnog bij jou terecht komen.
Ik laat ze gewoon schelden en zie wel wat er van de kinderen terecht komt. Ik vermoed weinig goeds. Al is het niet alijd zo dat kinderen het gedrag van ouders overnemen.
Niet iedereen wil geholpen worden. Velen vinden het normaal, dat kan je in dit topic ook lezen.
dinsdag 12 februari 2019 om 15:54
OK, duidelijk. Sorry. Dacht dat je net als anderen een smoes gebruikte om zo'n lastig gesprekje te vermijden. Maar je bent gewoon eerlijk.Niq schreef: ↑12-02-2019 15:28Zijn geen smoesjes, maar is mensenkennis.
VT wonen en de politie bel ik ook niet, grote kans dat ze het dossier kunnen inzien en alsnog bij jou terecht komen.
Ik laat ze gewoon schelden en zie wel wat er van de kinderen terecht komt. Ik vermoed weinig goeds. Al is het niet alijd zo dat kinderen het gedrag van ouders overnemen.
Niet iedereen wil geholpen worden. Velen vinden het normaal, dat kan je in dit topic ook lezen.
Jammer dat je je überhaupt niet betrokken voelt. Maar wel zo veilig voor jezelf. Ik kan zelf erg slecht tegen conflicten en geweld. Als het uit de hand loopt of structureel is, zal ik proberen er iets aan te doen. Of dat consequenties voor mezelf heeft, zie ik daarna wel.
dinsdag 12 februari 2019 om 18:02
Noem dat maar een lastig gesprekje, iemand aanspreken op zijn manier van opvoeden. Al noem ik dat zelf geen opvoeden.yette schreef: ↑12-02-2019 15:54OK, duidelijk. Sorry. Dacht dat je net als anderen een smoes gebruikte om zo'n lastig gesprekje te vermijden. Maar je bent gewoon eerlijk.
Jammer dat je je überhaupt niet betrokken voelt. Maar wel zo veilig voor jezelf. Ik kan zelf erg slecht tegen conflicten en geweld. Als het uit de hand loopt of structureel is, zal ik proberen er iets aan te doen. Of dat consequenties voor mezelf heeft, zie ik daarna wel.
dinsdag 12 februari 2019 om 19:30
Dat kan heus gebeuren. Maar de meeste ouders zijn wíllen helemaal niet zo (vaak) schreeuwen en zijn zich niet bewust van de impact of de mogelijkheden tot hulp. Zo’n gesprekje kan dat allemaal wel degelijk in gang zetten.Niq schreef: ↑12-02-2019 13:43Dat zijn heel andere zaken, het omtrappen van vuilnisbakken of harde muziek.
Ik bedoel ouders die hun kinderen uitschelden en dagelijks lopen te schreeuwen over wat er allemaal niet goed wordt gedaan.
Je hebt dus als ik het goed begrijp maar één keer bij iemand aangeklopt n.a.v. schreeuwende ruzies? (ruzie tussen volwassenen)
En eigenlijk met weinig tot geen resultaat aangezien de ruzies niet gestopt zijn.
Denk jij echt dat als je tegen een vader of moeder zegt dat je ze dagelijks haar kind/eren uit hoort schelden dat ze daar normaal op zouden reageren en het daarmee zal stoppen?
Ik geloof daar zelf niks van.
Mijn ervaring is dan ook dat ik me er vooral niet mee moet bemoeien, tenzij ik zelf uitgekafferd wil worden.
•
dinsdag 12 februari 2019 om 19:47
Ja hoor. Ze zullen zich niet aangevallen of beledigd voelen door een gesprekje met een onbekende buurvrouw die ze wijst op de gevolgen van emotionele mishandeling. Wat een soft gedoe, wat een naïviteit. Als je tegen je kinderen kan gillen en ze kan uitschelden moet je gewoon professionele hulp krijgen.
