erg aanhankelijke kitten

04-10-2009 09:26 44 berichten
ik heb sinds een aantal weken een nieuwe kitten.

tis niet de eerste kitten, dus weet wel het een en ander.

ze is errug schattig (ze zit nu erg geinteresseerd naar het beeldscherm te kijken wat er allemaal gebeurt...... heel grappig...)

ze is alleen heel erg aanhankelijk. hoort ook wel een beetje bij zo'n kleintje, maar ik word er heel erg moe van. ze blijft maar om aandacht vragen en schreeuwen. ook 'zuigt' ze zeg maar aan mijn arm, hand, en al het andere waar ze bij kan. nu weet ik dat dat kan komen omdat ze te vroeg wegging bij haar moeder, wat bij haar niet zo is, maar haar broertjes en zusjes wel, waardoor ze blijkbaar erg veel aandacht van haar moeder kreeg.

nogmaals, zo'n kleintje is erg grappig en heel schattig, maar ik word doodmoe van haar aanhankelijkheid.

natuurlijk haal ik haar van mn schoot als ik daar even geen zin in heb, maar ze blijft terug komen. ook ga ik echt niet altijd in op haar geschreeuw en is t ff een kwestie van volhouden, maar toch......



is hier een 'kattenmens' die snapt waar ik het over heb en vooral weet hoe ik hier mee om moet gaan??
Afleiden met een speelgoedje? Naar ik aanneem heb je speelgoed in huis voor het beestje. Pak een muis en ga d'r apport leren.

Verder zou ik het niet weten, ik heb nooit zo'n kitten gehad.
Alle reacties Link kopieren
Hier een kattenmens (heb er nu 3)

Wil ze wel spelen...is ze aktief? En ...hoeveel weken is je katje eigenlijk?
ja ze is dol op spelen en is is errug actief. ze is ongeveer 12/13 weken. (denk ik..... heb haar gehad van iemand, toen die haar ophaalde zei die mevrouw dat ze 8 weken was, maar of dat echt zo is??)



de eerst dagen dat ze hier was stond ze ook snachts voor de deur te schreeuwen. ik doe alleen geen oog dicht met 4 katten op mn slaapkamer. was ff doorbijten met niet reageren, maar nu snapt ze wel dat ze snachts haar kop moet houden
Alle reacties Link kopieren
Ik werd gillend gek van mijn kat toen ik haar net had.

Ze zat op mijn hoofd, letterlijk.

Dat is na twee weken goed gekomen. En nu is ze helemaal niet meer zo aanhankelijk...



Ik ben wel heel consequent gebleven steeds, op de grond zetten en NEE zeggen. Dat begon ze vrij snel te begrijpen.
Alle reacties Link kopieren
Leuk he...proberen je nachtrust te krijgen met al dat lieve kattenspul wat altijd op je benen wil liggen als jij het al warm hebt, of in je knieholte als je op je zij ligt zodat je je met geen mogelijkheid meer om kunt draaien (Bij mij blijven ze op werkdagen dan zeker beneden met de deur dicht zodat wij kunnen slapen (enzo)



Wat ook zou kunnen zijn: eet en drinkt ze voldoende? Hier de ervaring dat tijdens het eten (ook al stonden er voldoende bakjes) de oudste kat de kleintjes verdrong. Hier konden ze niet tegenop, en vaak was dan alles al bijna op voordat zij de kans kregen. Dus in het begin gaf ik ze apart te eten/drinken..zodat ik zeker wist dat ze voldoende binnenkregen.



Zag dat je aangaf dat ze erg op je arm of handen zuigt...wellicht heeft ze ook echt dorst?
Alle reacties Link kopieren
Je zou bijna denken dat je kitten toch te vroeg bij de moeder is weggehaald. Mijn ene kitten was ook te jong (die zou als ik hem niet zou ophalen in de versnipperaar gaan) dus echt niet dat het mijn keuze is. Toen ik zelf raskatten fokte mochten ze niet voor de 13e week weg. Mijn ene kitten is ook zo aanhankelijk. Lijkt zelfs wel verlatingsangst want overal in het huis loopt hij minder dan 1 meter bij mij vandaan. Ik heb hem met opvoeding zo gekregen dat ik er niet zoveel hinder van heb. Achter de pc is het gelukt van in mijn armen willen liggen tot tegen mij aan liggen. En ipv op mijn buik slapen snachts liggen we lepeltje lepeltje nu. Concequent zijn en goed gedrag belonen. Laten zien welk gedrag jij prettig vindt en als die dat doet ook belonen door goedzo te zeggen. Bij mij is het pas helemaal goed gekomen toen ik er een jaar geleden nog een kitten erbij heb genomen. Ja met een speelkameraadje is hij helemaal content. De hele dag speelt hij nu met die kleine. Ik vond de 6 tot 8 uur spelen met hem wel erg veel tijd in beslag nemen. Kon bijna niets meer anders doen.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
Alle reacties Link kopieren
quote:phoebe24 schreef op 04 oktober 2009 @ 09:39:

ja ze is dol op spelen en is is errug actief. ze is ongeveer 12/13 weken. (denk ik..... heb haar gehad van iemand, toen die haar ophaalde zei die mevrouw dat ze 8 weken was, maar of dat echt zo is??)

Maar hoe weet je dan zo zeker dat ze lang genoeg bij haar moeder geweest is, zoals je in je OP meldt?
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
De ene kitten is aanhakelijker en behoeftiger dan de ander. Bij mijn nest waren ze dertien weken toen ze weggingen en een van de jongens die is gebleven sabbelde toen nog steeds bij zijn moeder. Ze zijn nu een half jaar en als hij de kans krijgt ligt hij nog steeds bij zijn moedertje, al wil zij hem niet meer zo dichtbij hebben. Die zuigbehoefte kan dus best lang doorgaan.



Acht weken is jong als een poesje uit het nest weggaat. Toen mijn nest acht weken oud was dronken ze allemaal nog bij hun moeder. Ik denk dat je poesje erg moet wennen aan het niet meer in een nest te zitten en omdat ze zich niet veilig voelde toen ze bij je kwam, zonder de andere leden van haar groepje, heeft ze nu gedrag ontwikkeld/zich aangewend van veel aandacht vragen.



Ik hoop dat het 'wanhoopsgedrag' ook vanzelf weer verdwijnt. Probeer haar het gevoel te geven dat ze bij je mág zijn als jij rustig gaat zitten bijvoorbeeld. Dat er momenten zijn waarop je je echt met haar bezighoudt en aai haar dan tot ze kalm is en slaapt. Hopelijk krijgt ze daardoor zelfvertrouwen en stopt ze met zoeken naar veiligheid.
quote:himalaya schreef op 04 oktober 2009 @ 09:49:

[...]





Maar hoe weet je dan zo zeker dat ze lang genoeg bij haar moeder geweest is, zoals je in je OP meldt?



eeuhhh hoe ik dat weet? ze zeggen toch dat het na 8 weken kan?? blijkbaar verschilt dat per kitten. haar broertjes en zusjes zijn wel eerder weggegaan (wel te vroeg dus) waardoor haar mama misschien haar extra ging vertroetelen??

het is idd. het irritantste als ik achter de computer zit. wat wel erg scheelt is dat ik al 3 volwassen katten, waarvan 1tje na 1 dag al dikke maatjes met haar was (das een homo kat, die doen niet zo moeilijk ) ze spelen heel veel wat dus wel scheelt. als ik t over de duvel heb, ze komt net weer bij me om aandacht gillen.
[quote]Lady37 schreef op 04 oktober 2009 @ 09:46:

Leuk he...proberen je nachtrust te krijgen met al dat lieve kattenspul wat altijd op je benen wil liggen als jij het al warm hebt, of in je knieholte als je op je zij ligt zodat je je met geen mogelijkheid meer om kunt draaien (Bij mij blijven ze op werkdagen dan zeker beneden met de deur dicht zodat wij kunnen slapen (enzo)



haha. mijn 'bolle' kat slaapt altijd bij me, en die doet alles idd. wat je beschrijft. ik ben alleen een erge koukleum, dus ik vind dat wel lekker, hihi.... (behalve sochtends vroeg als je bijna je nest uit moet en mevrouw komt net ff tegen je aan liggen.)



ik las net bij dat 'zuigen' (whool sucking syndrome heet het...) dat je maar 1 ding moet doen, en dat is opstaan. dat ga ik nu dus consequent toen. en haar ook belonen als ze rustig zit en niet brult...
Alle reacties Link kopieren
Wij hadden er ook zo eentje. Ze heeft waarschijnlijk gewoon een zuigbehoefte. Neem haar in je arm en geef haar je pink, zoals je ook bij een baby zou doen.



Ik ben gelukkig gezegend met een dochter, die dat graag op zich nam Toen poeslief een half jaartje oud was, was het over. En nog steeds kruipt deze poes iedere ochtend 10 minuutjes bij dochterlelie in bed om te knuffelen.
Alle reacties Link kopieren
Je kunt haar ook aanleren dat ze alleen aan bijv. een oude sok mag sabbelen. Elke keer als ze bij je komt zitten en gaat sabbelen, stop je de sok er tussen. Als ze daaraan gewend is, leg je de sok naast je en sabbelt ze daar verder.
strak idee van die vinger en die sok! ga ik proberen. (als steeds weglopen als ze gaat zuigen niet helpt.)

ik snap het nu wel een beetje. een nestje moet minstens 8 weken bij de moederpoes blijven. zij is ongeveer tot 8 weken bij haar moeder gebleven, alleen haar broertjes en zusjes zijn al eerder weggegaan, waardoor het nestje dus te vroeg 'uit mekaar' ging. waarschijnlijk heeft ze dus vanaf toen extra aandacht gekregen... (en zit ik nu met een psycho kat hahaha...)
Alle reacties Link kopieren
Ik zou niet abrupt opstaan en weglopen, want dan kan ze gaan denken dat ze helemaal niet bij je mag zitten.
Ik heb beroepshalve heel erg veel kittentjes gezien en die gingen pas na 9 weken weg als ze groot genoeg waren, maar sommige pas met 10-12 weken. Met 8 weken is ze sowieso dus te vroeg uit het nestje gegaan en in jouw geval heeft ze ook nog eens te kort haar broertjes en zusjes gezien.



Het is dus een goed idee haar zoveel mogelijk als een hulpbehoevende baby te zien die er echt niets aan kan doen, zodat je je minder gaat ergeren.



Gelukkig heb je nog andere katten in huis die haar kattengedrag kunnen leren en zal haar hulpbehoevende gedrag daardoor sneller over gaan, zeker als ze bijvoorbeeld bij een andere kat mag liggen en sabbelen, maar nog een kittentje erbij zou eigenlijk het beste zijn.
Zonder iemand voor het hoofd te willen stoten, maar ik vind het eigenlijk best wel zielig klinken. Dit beestje heeft kennelijk nog een mama(kat) nodig, maar jij wilt het liefst dat ze een beetje weg blijft en niet zoveel aandacht vraagt.
Precies, ik zou haar dan ook zeker niet steeds wegzetten of weglopen, dan snapt ze er niets meer van en voelt ze zich nog onveiliger. Die sok is trouwens wel een uitstekend idee.
Alle reacties Link kopieren
Dat sabbelen ken ik niet maar heb er nu ook eentje rondlopen die een hevige verliefdheid heeft opgevat (en ik op hem trouwens). Loopt de hele dag achter me aan, zit op het bureau als ik computer (zoals nu) en wil het liefst ook s' nachts bij me slapen (deur dicht en oordopjes).

Een ander katje, bijna tegelijkertijd binnengekomen is veel zelfstandiger, alhoewel die dus met 10 weken bij nest wegging en de aanhankelijke bij 11 weken. Het kan ook echt aan het karakter liggen. Ze komen vanzelf wel in een soort 'prepuberteit', dat merk ik echt aan die van ons. Het was echt even slikken toen de knuffelkont opeens een hele avond op een stoel ging liggen in plaats van op mij .
Alle reacties Link kopieren
quote:phoebe24 schreef op 04 oktober 2009 @ 09:39:

ja ze is dol op spelen en is is errug actief. ze is ongeveer 12/13 weken. (denk ik..... heb haar gehad van iemand, toen die haar ophaalde zei die mevrouw dat ze 8 weken was, maar of dat echt zo is??)

Dan moet je niet in je OP zetten dat ze lang genoeg bij de moeder is geweest. Want zelfs 8 weken is tekort.
Alle reacties Link kopieren
quote:phoebe24 schreef op 04 oktober 2009 @ 09:39: ze is ongeveer 12/13 weken. (denk ik..... heb haar gehad van iemand, toen die haar ophaalde zei die mevrouw dat ze 8 weken was, maar of dat echt zo is??)Zelfs 8 weken is veel te jong. Vanaf 13 weken, dat is het best voor een kitten. Dat betekent dus dat ze op zijn vroegst nú pas weg had mogen gaan. Waarom weet je niet zeker of ze wel 8 weken is? Geen stamboom? Geen paspoortje? Geen dierenartsgegevens?
Het zal wel zo'n particulier nestje zijn geweest, daarbij nemen de mensen het helaas soms niet zo nauw en is er binnen mum van tijd weer een nieuw nestje dat ze zo snel mogelijk kwijt willen.



TO even een waarschuwing: dit kleintje heeft helaas een hele belangrijke socialisatieperiode overgeslagen en is dus extra vatbaar voor een verkeerde opvoeding. Voor je het weet zit je met de brokken, dus beter nu wat tegen je zin extra lief en geduldig zijn, dan staks een verkeerd gehechte kat hebben.
Het klinkt inderdaad alsof dat kleintje zich verloren voelt. Wij hebben ook zo'n kat, die met 5 weken uit het nest is gegaan. Ik weet het, veel te vroeg maar het was meenemen of het beestje zou verdronken worden.



We hebben echt een aparte slaapplek voor hem gemaakt, met een kruik eronder en een ouderwetse tikkende wekker (simuleert hartslag van moederpoes). Verder heeft hij bij ons veel aandacht gekregen. Als we hem even niet op schoot wilden, zetten we hem op zijn eigen plekje. Dat werkte behoorlijk goed. Hij sabbelde ook op ons en nagelde /kneedde daarnaast ook op onze armen/buik. Dat gedrag is verdwenen toen hij voor het eerst naar een pension is geweest.



Het kleine katje van toen is uitgegroeid tot een grote grijze kater, die nog steeds heel erg mensgericht is en vreselijk lief is.

Mijn advies zou zijn om je kitten inderdaad een gevoel van veiligheid te geven, een eigen rustig plekje en haar consequent op te voeden. Maar heb geduld, want het is feitelijk een baby.
weglopen als ze gaat sabbelen is niet zielig. ik heb gelezen dat dat het beste is. een moeder poes doet namelijk precies hetzelfde als ze zogen niet meer nodig vindt (na ongeveer 6 tot 8 weken...) mevrouwtje is nu 12/13 weken dus als ze nog bij mammie zou zijn zou ze al geen voeding meer krijgen.

natuurlijk heeft ze aandacht nodig, en die geef ik haar ook.

daar heb ik eerlijk gezegd niet zo veel moeite mee



4 katten is trouwens vrij druk, maar ik vind t zo gezellig......

de andere katten inmiddels ook...
Tja als je het zelf zo goed weet waarom vraag je het dan?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven