Thuis
alle pijlers
Familieperikelen.
donderdag 18 januari 2018 15:07
Ik wil graag even van me afschrijven en wellicht hierdoor op een andere manier naar de dingen kijken.
Mijn volwassen zoon en zijn vrouw en mijn volwassen dochter kunnen niet meer door een deur.
Het zijn totaal verschillende mensen met totaal verschillende leef- en denkwerelden.
Afgelopen september heeft het flink geknald. Blijkbaar vanuit het niets begon schoondochter te razen en te tieren tegen dochter.
Zag het totaal niet aankomen maar blijkbaar speelden er nogal wat frustraties. Mijn dochter zag het ook niet aankomen en was en is er behoorlijk van ondersteboven. Schoondochter wilde er later op terug komen als ze gekalmeerd was. Dit is nooit gebeurd. Inmiddels heb en we omwille van hun kindjes samen Sint gevierd. Dochter was een nacht bij hen uitgenodigd met kerst met haar kindje maar voelde hier weinig voor zolang een en ander niet uitgepraat is en heeft dit ook aangegeven. Hierop kreeg ze een volgens haar nogal zakelijk mailtje terug van haar broer.
Nu hebben zoon en schoondochter uitnodigingen verstuurd voor hun gezamenlijke veraardagen op een avond.
Dochter heeft al te kennen gegeven aan mij dat ze er gezien de omstandigheden niets voor voelt. Kindjes kunnen/mogen niet mee omdat het op een avond is en ze zou gaan omwille van de kinderen als het overdag gevierd zou worden maar dat is nu dus niet aan de orde.
Ik mag en moet me er niet mee bemoeien maar mijn moederhart huilt en ik voel de stress alweer opkomen. Wat een k..situatie. Opnieuw. Ik kan er niks mee maar wat moet ik er wel mee? Bemiddelen gaat niet werken omdat ik veel te emotioneel betrokken ben.
We zijn al zo'n kleine familie en ik zie het steeds meer uiteen vallen.
Ideeën en gedachtes enz. zijn van harte welkom.
Mijn volwassen zoon en zijn vrouw en mijn volwassen dochter kunnen niet meer door een deur.
Het zijn totaal verschillende mensen met totaal verschillende leef- en denkwerelden.
Afgelopen september heeft het flink geknald. Blijkbaar vanuit het niets begon schoondochter te razen en te tieren tegen dochter.
Zag het totaal niet aankomen maar blijkbaar speelden er nogal wat frustraties. Mijn dochter zag het ook niet aankomen en was en is er behoorlijk van ondersteboven. Schoondochter wilde er later op terug komen als ze gekalmeerd was. Dit is nooit gebeurd. Inmiddels heb en we omwille van hun kindjes samen Sint gevierd. Dochter was een nacht bij hen uitgenodigd met kerst met haar kindje maar voelde hier weinig voor zolang een en ander niet uitgepraat is en heeft dit ook aangegeven. Hierop kreeg ze een volgens haar nogal zakelijk mailtje terug van haar broer.
Nu hebben zoon en schoondochter uitnodigingen verstuurd voor hun gezamenlijke veraardagen op een avond.
Dochter heeft al te kennen gegeven aan mij dat ze er gezien de omstandigheden niets voor voelt. Kindjes kunnen/mogen niet mee omdat het op een avond is en ze zou gaan omwille van de kinderen als het overdag gevierd zou worden maar dat is nu dus niet aan de orde.
Ik mag en moet me er niet mee bemoeien maar mijn moederhart huilt en ik voel de stress alweer opkomen. Wat een k..situatie. Opnieuw. Ik kan er niks mee maar wat moet ik er wel mee? Bemiddelen gaat niet werken omdat ik veel te emotioneel betrokken ben.
We zijn al zo'n kleine familie en ik zie het steeds meer uiteen vallen.
Ideeën en gedachtes enz. zijn van harte welkom.
donderdag 18 januari 2018 15:41
nessemeisje schreef: ↑18-01-2018 15:36Ik denk dan gelijk aan hulpverleners versus iemand met psychische problematiek. Kijk je uit met waardes toekennen aan emoties? Die van zoon en schoondochter mogen er ook zijn he? Omdat je dochter eventueel bepaalde problemen heeft en ze zo zielig is, wil niet zeggen dat haar geen blaam treft.
Dit is wel heel erg invullen hoor.
donderdag 18 januari 2018 15:43
Wat bedoel je hiermee? Zoon en schoondochter zitten in de hulpverlening / sociaal beroep?Mayapril schreef: ↑18-01-2018 15:19Ik hoor van beide kanten dingen en meningen. En ik kan me in beide wel verplaatsen. Dat is het lastige. Maar bedenkend in welke beroepsrichting zoon en schoondochter werkzaam zijn en bedenkend in welke situatie dochter verkeerd zou je iets meer begrip verwachten van de eerstgenoemden. Dat is het jammere.
Dan komt het juist heel vaak voor dat dat in de eigen omgeving niet werkt.
donderdag 18 januari 2018 15:44
donderdag 18 januari 2018 15:45
donderdag 18 januari 2018 15:46
Zoon heeft wel een en ander gezegd over wat er bij hen speelt. En ik heb begrip voor hun emoties. Echter geeft het hen naar mijn mening geen recht om zo vanuit het (voor ons) niets uit te vallen en er daarna ondanks de toezegging om er later op terug te komen dit niet te doen.MarindaH schreef: ↑18-01-2018 15:39Bij ruzie tussen dochter en schoondochter vind ik het logisch dat je achter je dochter staat. Tussen zoon en dochter is het een ander verhaal.
Hoe was de band tussen broer en zus voor dit voorval?
Ik zou zelf heel erg geneigd zijn me wel te bemoeien en aan zoon/schoondochter nou eens te vragen wat er speelt. Om een compleet beeld van de situatie te krijgen. Ik denk dat je je als moeder juist heel moeilijk afzijdig kan houden.
Het is niet zo dat dochter hen iets aangedaan of verkeerds naar hen toe gedaan heeft. Het zijn puur emoties, frustraties en gedachtes naar en over haar. Althans dat is wat ik zowel van zoon als van dochter begrijp.
donderdag 18 januari 2018 15:47
nessemeisje schreef: ↑18-01-2018 15:44Nee, per definitie achter dochter gaan staan omdat schoondochter kouwe kant is, is lekker constructief. Ik probeer TO te behoeden voor escalatie door een ander inzicht te geven.
donderdag 18 januari 2018 15:47
Wat is dat nou weer voor een flauwe sneer?nessemeisje schreef: ↑18-01-2018 15:44Nee, per definitie achter dochter gaan staan omdat schoondochter kouwe kant is, is lekker constructief. Ik probeer TO te behoeden voor escalatie door een ander inzicht te geven.
donderdag 18 januari 2018 15:48
Als de koude kant tegen mijn kind zou staan roepen zou ik ook geneigd zijn mijn kinds kant te kiezen.nessemeisje schreef: ↑18-01-2018 15:44Nee, per definitie achter dochter gaan staan omdat schoondochter kouwe kant is, is lekker constructief. Ik probeer TO te behoeden voor escalatie door een ander inzicht te geven.
Geldt trouwens omgekeerd ook: van mijn volwassen kind zou ik toch ook verwachten dat hij/zij een en ander op een nette manier kan brengen.
Ben het trouwens wel met je eens dat de gevoelens van zoon en schoondochter even zwaar wegen, ongeacht hun beroep.
Vind het wel een beetje raar dat TO het beroep erbij haalt, alsof haar verwachtingen tov zoon en schoondochter daarom hoger liggen, maar misschien zie ik dat verkeerd.
donderdag 18 januari 2018 15:49
Mayapril schreef: ↑18-01-2018 15:46Zoon heeft wel een en ander gezegd over wat er bij hen speelt. En ik heb begrip voor hun emoties. Echter geeft het hen naar mijn mening geen recht om zo vanuit het (voor ons) niets uit te vallen en er daarna ondanks de toezegging om er later op terug te komen dit niet te doen.
Het is niet zo dat dochter hen iets aangedaan of verkeerds naar hen toe gedaan heeft. Het zijn puur emoties, frustraties en gedachtes naar en over haar. Althans dat is wat ik zowel van zoon als van dochter begrijp.
Heb je dit al eens gezegd tegen ze?
donderdag 18 januari 2018 15:54
Daar zeg je zowat.
Ik vind het echter heel lastig om de dingen te verwoorden. Ben erg snel geemotioneerd. En zowel zoon als dichter zijn verbaal nogal sterk. Hebben ze niet van mij.
Heb ook al wel gedacht om een mail op te stellen maar dat zullen ze ws.ook bemoeizucht vinden.
Ik vind het wel heel fijn om jullie gedachtes en ervaringen te lezen. Het lucht wel op.
En ik kom er op deze manier ook wel een beetje achter dat je er in mengen de dingen vaak alleen maar eeger maakt...
donderdag 18 januari 2018 16:04
Eens! Het klinkt alsof dochter nu steun bij jou zoekt TO. En ik lees ook dat je geneigd bent om hierin mee te gaan. Lastig! Kan dochter niet tegen schoonzus op?
Ik zou me er toch niet mee bemoeien. En dochter aansporen om dan zelf contact op te nemen met schoonzus. En uit de slachtofferrol te stappen. Want ik krijg het gevoel dat ze hier nu erg inkruipt.
En iemand zei, er speelt waarschijnlijk veel meer dan jij weet. Niet mee bemoeien! En wie erover begint tegen jou, diegene aansporen om met s ander te gaan praten.
Vervelend hoor, ruzie in de familie
anoniem_323693 wijzigde dit bericht op 18-01-2018 16:05
1.25% gewijzigd
donderdag 18 januari 2018 16:05
To, volgens mij doe je het prima. Je hebt ze beiden gehoord en je niet bemoeid.
Nu geef je hen de kans er zelf uit te komen.
Als dochter niet gaat dan is dat een signaal, aan zoon en schoonzus wat ze met het signaal doen. Eventueel kun je her eraan helpen herinneren dat er nog een verklarend gesprekje was beloofd maar dat is al gewaagd hoor.
Ga erheen, eet wat taart en que sera sera...
Nu geef je hen de kans er zelf uit te komen.
Als dochter niet gaat dan is dat een signaal, aan zoon en schoonzus wat ze met het signaal doen. Eventueel kun je her eraan helpen herinneren dat er nog een verklarend gesprekje was beloofd maar dat is al gewaagd hoor.
Ga erheen, eet wat taart en que sera sera...
Lorem Ipsum
donderdag 18 januari 2018 16:08
Maar is het wel echt zo vanuit het niets? Voor jou wel natuurlijk, maar voor je dochter ook?Mayapril schreef: ↑18-01-2018 15:46Zoon heeft wel een en ander gezegd over wat er bij hen speelt. En ik heb begrip voor hun emoties. Echter geeft het hen naar mijn mening geen recht om zo vanuit het (voor ons) niets uit te vallen en er daarna ondanks de toezegging om er later op terug te komen dit niet te doen.
Het is niet zo dat dochter hen iets aangedaan of verkeerds naar hen toe gedaan heeft. Het zijn puur emoties, frustraties en gedachtes naar en over haar. Althans dat is wat ik zowel van zoon als van dochter begrijp.
Als schoondochter gefrustreerd is over bepaalde zaken is dat natuurlijk niet een goede manier om uit te vallen naar je dochter maar als dochter vervolgens schijnheilig gaat doen alsof ze van niets weet en dit als donderslag bij heldere hemel komt terwijl ze dondersgoed weet waar het om gaat,
Dan kan ik me wel voorstellen dat schoondochter er klaar mee is en denkt van: laat maar en er dus niet meer op terug komt
rosepudding wijzigde dit bericht op 18-01-2018 16:12
1.65% gewijzigd
donderdag 18 januari 2018 16:10
Dochter zoekt in die zin geen steun bij mij. Wil ook niet dat ik me ermee bemoei. Kan heel goed zelf haar woordje doen maar is bang dat de boel weer escaleert als zij het voorval opnieuw ter sprake brengt. Het blijft dus broeien naar mijn idee.Labalade schreef: ↑18-01-2018 16:04
Eens! Het klinkt alsof dochter nu steun bij jou zoekt TO. En ik lees ook dat je geneigd bent om hierin mee te gaan. Lastig! Kan dochter niet tegen schoonzus op?
Ik zou me er toch niet mee bemoeien. En dochter aansporen om dan zelf contact op te nemen met schoonzus. En uit de slachtofferrol te stappen. Want ik krijg het gevoel dat ze hier nu erg inkruipt.
En iemand zei, er speelt waarschijnlijk veel meer dan jij weet. Niet mee bemoeien! En wie erover begint tegen jou, diegene aansporen om met s ander te gaan praten.
Vervelend hoor, ruzie in de familie
Wel bespreekt ze haar gevoelens vaak met mij. En dat maakt de dingen soms ingewikkeld en lastig.
donderdag 18 januari 2018 16:22
Heel lastig. Maar nu blijft het ook broeien. Ik denk toch dat dochter zich een beetje dapperder moet opstellen, en zelf naar schoonzus gaan. Als ze echt van niks weet dan wil je dat toch opgehelderd hebben? Ik vind toch dat dochter zich wat te makkelijk neerlegt met klagen bij mama en avondjes moeilijk maken, maar zelf geen oplossingen zoeken. Juist als zij in de ‘mindere’ positie zit dan kan ze zich een keer van haar sterke kant laten zienMayapril schreef: ↑18-01-2018 16:10Dochter zoekt in die zin geen steun bij mij. Wil ook niet dat ik me ermee bemoei. Kan heel goed zelf haar woordje doen maar is bang dat de boel weer escaleert als zij het voorval opnieuw ter sprake brengt. Het blijft dus broeien naar mijn idee.
Wel bespreekt ze haar gevoelens vaak met mij. En dat maakt de dingen soms ingewikkeld en lastig.
(En ik denk nu ook dat zoon en schoonzus hulpverleners zijn. Maakt niet dat ze geen mensen meer zijn met eigen emoties en gevoelens. Of dat ze zich altijd maar als hulpverleners zouden moeten opstellen, meer begrip moeten opbrengen, en je op dat punt dus meer van hen mag verwachten dan van dochter. Dit gaat niet over cliënten. Dit gaat over henzelf. En een (schoon)zus die dus soms erg op de irritatiespier kan werken. Ook hulpverleners zijn in hun prive net mensen
).
donderdag 18 januari 2018 16:35
TO, je schrijft dat je dochter bang is, dat het escaleert. Maar het is al geescaleerd. Dus die fase zijn jullie al voorbij.
In sommige gevallen kan ik me wel voorstellen dat je je er mee zou bemoeien, maar ik begrijp en respecteer je privacy dus dat je niet het hele voorval inhoudelijk hier hebt neergezet.
Ook zonder je ermee te bemoeien, inhoudelijk, kun je wel stellen, dat jij wilt dat ze het oplossen.
In sommige gevallen kan ik me wel voorstellen dat je je er mee zou bemoeien, maar ik begrijp en respecteer je privacy dus dat je niet het hele voorval inhoudelijk hier hebt neergezet.
Ook zonder je ermee te bemoeien, inhoudelijk, kun je wel stellen, dat jij wilt dat ze het oplossen.
donderdag 18 januari 2018 16:36
rosepudding schreef: ↑18-01-2018 16:08Maar is het wel echt zo vanuit het niets? Voor jou wel natuurlijk, maar voor je dochter ook?
Als schoondochter gefrustreerd is over bepaalde zaken is dat natuurlijk niet een goede manier om uit te vallen naar je dochter maar als dochter vervolgens schijnheilig gaat doen alsof ze van niets weet en dit als donderslag bij heldere hemel komt terwijl ze dondersgoed weet waar het om gaat,
Dan kan ik me wel voorstellen dat schoondochter er klaar mee is en denkt van: laat maar en er dus niet meer op terug komt
Dat denk ik niet. Er zal vast al veel gespeeld hebben, maar daar houd je meestal schoonmoeder buiten, lijkt me.
Ik heb totaal niets met een familielid, maar no way dat ik daar anderen iets over vertel. Mijn vriend weet het wel, maar verder niet, juist omdat ik weet dat het andere familieleden veel verdriet zou doen. En bij ons verwacht ik niet dat het ooit escaleert, maar als dat zou gebeuren, dan zijn er toch al veel gebeurtenissen aan vooraf gegaan, die anderen niet weten. En dan lijkt het plotseling, maar dat is het niet.
donderdag 18 januari 2018 16:39
MarindaH schreef: ↑18-01-2018 15:39Bij ruzie tussen dochter en schoondochter vind ik het logisch dat je achter je dochter staat. Tussen zoon en dochter is het een ander verhaal.
Hoe was de band tussen broer en zus voor dit voorval?
Ik zou zelf heel erg geneigd zijn me wel te bemoeien en aan zoon/schoondochter nou eens te vragen wat er speelt. Om een compleet beeld van de situatie te krijgen. Ik denk dat je je als moeder juist heel moeilijk afzijdig kan houden.
Waarom vind je dat logisch? Kan schoondochter niet 'gelijk' hebben? Ik vind het niet, juist dan gaat het verder escaleren. Want schoondochter en zoon zijn 1, dus als je voor dochter kiest, kies je tegen de andere twee. Waarom zou je dat willen doen?
Kies de meest wijze oplossing, en dat is er niet mee bemoeien en zeker geen partij kiezen. Want dan zal er een partij zijn die zich benadeeld voelt, en dat kan zich tegen jou keren. Heb je straks een kind die niet meer bij je op bezoek komt omdat jij partij kiest voor de ander.
donderdag 18 januari 2018 16:45
Als je dat al een sneer vindt...
Los van de vorm ben ik het eens met de inhoud. Schoondochter hoort bij zoon dus als je tegen haar kiest kies je ook tegen zoon.
In zon positie moet je jezelf niet eens willen zetten. Zwitserland zijn en niet nee bemoeien. Niet voor of tegen iemand zijn.
donderdag 18 januari 2018 16:46
Yep dit dusHoezitdit schreef: ↑18-01-2018 16:39Waarom vind je dat logisch? Kan schoondochter niet 'gelijk' hebben? Ik vind het niet, juist dan gaat het verder escaleren. Want schoondochter en zoon zijn 1, dus als je voor dochter kiest, kies je tegen de andere twee. Waarom zou je dat willen doen?
Kies de meest wijze oplossing, en dat is er niet mee bemoeien en zeker geen partij kiezen. Want dan zal er een partij zijn die zich benadeeld voelt, en dat kan zich tegen jou keren. Heb je straks een kind die niet meer bij je op bezoek komt omdat jij partij kiest voor de ander.
