
Nieuw gezinslid; klein katertje!
zondag 12 september 2010 om 00:00
Gisterenmiddag hebben we bij het asiel een katertje opgehaald van 8 weken jong.
Hij heeft een aantal weken bij een pleeggezin gezeten en moest gisteren via het asiel geplaatst worden. Wij zijn de trotse nieuwe eigenaren geworden.
Tot nu toe gaat het redelijk goed, maar hij is nog erg schuw. Slaapt veel, als hij wakker is speelt hij een beetje, maar kan nog erg schrikken van ons en geluiden.
Eten gaat niet helemaal tof, ik kan hem wel een beetje voeren. Van het asiel kregen we brokjes en rauw vlees (soort worst) mee en vooral van het laatste kan hij geen genoeg krijgen.
Vanavond heeft hij wel gespuugd, maar liep daarna weer 'gewoon' een rondje door de kamer.
Stukje bij beetje wordt hij wat brutaler, maar aanraken vind hij nog niet je van het. Een enkele keer mag ik hem kroelen en hoor ik hem ook spinnen.
Vannacht heeft hij alleen in de huiskamer geslapen. Alles binnen handbereik en vanmorgen zag alles er goed uit.
Ja, wat is nu mijn vraag... Is dit de normale gang van zaken? Ik zit nu opeens te twijfelen of we het allemaal wel goed doen.
Ik laat hem vooral veel zijn gang gaan. Til hem soms wel even op om hem bijvoorbeeld bij het etensbakje te zetten. Klets een beetje tegen hem en speel soms wat.
Hebben jullie verder nog tips?
Hij heeft een aantal weken bij een pleeggezin gezeten en moest gisteren via het asiel geplaatst worden. Wij zijn de trotse nieuwe eigenaren geworden.
Tot nu toe gaat het redelijk goed, maar hij is nog erg schuw. Slaapt veel, als hij wakker is speelt hij een beetje, maar kan nog erg schrikken van ons en geluiden.
Eten gaat niet helemaal tof, ik kan hem wel een beetje voeren. Van het asiel kregen we brokjes en rauw vlees (soort worst) mee en vooral van het laatste kan hij geen genoeg krijgen.
Vanavond heeft hij wel gespuugd, maar liep daarna weer 'gewoon' een rondje door de kamer.
Stukje bij beetje wordt hij wat brutaler, maar aanraken vind hij nog niet je van het. Een enkele keer mag ik hem kroelen en hoor ik hem ook spinnen.
Vannacht heeft hij alleen in de huiskamer geslapen. Alles binnen handbereik en vanmorgen zag alles er goed uit.
Ja, wat is nu mijn vraag... Is dit de normale gang van zaken? Ik zit nu opeens te twijfelen of we het allemaal wel goed doen.
Ik laat hem vooral veel zijn gang gaan. Til hem soms wel even op om hem bijvoorbeeld bij het etensbakje te zetten. Klets een beetje tegen hem en speel soms wat.
Hebben jullie verder nog tips?




zondag 12 september 2010 om 00:15
Je doet het goed, maar je kunt het nog beter doen bij een schuw kittentje:
- verhuis hem naar een kleine rustige ruimte, bijv. een logeerkamer en richt daar alles voor hem in: een kattenbak, zijn eten en drinken en een overdekt mandje met een zacht en dik dekentje erin waar hij helemaal weg in kan kruipen, een radiootje voor wat geluid en zijn speeltjes;
- bezoek hem daar zo veel mogelijk en als hij dan minder schuw is verhuis hem dan pas terug naar de woonkamer en daarna pas de rest van het huis (alles in 1 keer is veel te overweldigend);
- geef hem veel aandacht, maar ook veel rust om te slapen;
- zet hem minstens 5 keer per dag bij zijn eten zodat hij genoeg eet (ze kunnen ongemerkt flink afvallen als ze niet zelf hun eten opzoeken) en na het eten op de bak voor plassen en poepen;
- het is vooral belangrijk dat hij kittenbrokjes eet, dus maak het nat met wat lauw water, want dan komen de geuren vrij en dan eet hij beter;
- zeker na het spugen moert hij direct weer eten, om zijn gewicht te behouden.
Die worst ken ik trouwens niet. Wat is dat?
- verhuis hem naar een kleine rustige ruimte, bijv. een logeerkamer en richt daar alles voor hem in: een kattenbak, zijn eten en drinken en een overdekt mandje met een zacht en dik dekentje erin waar hij helemaal weg in kan kruipen, een radiootje voor wat geluid en zijn speeltjes;
- bezoek hem daar zo veel mogelijk en als hij dan minder schuw is verhuis hem dan pas terug naar de woonkamer en daarna pas de rest van het huis (alles in 1 keer is veel te overweldigend);
- geef hem veel aandacht, maar ook veel rust om te slapen;
- zet hem minstens 5 keer per dag bij zijn eten zodat hij genoeg eet (ze kunnen ongemerkt flink afvallen als ze niet zelf hun eten opzoeken) en na het eten op de bak voor plassen en poepen;
- het is vooral belangrijk dat hij kittenbrokjes eet, dus maak het nat met wat lauw water, want dan komen de geuren vrij en dan eet hij beter;
- zeker na het spugen moert hij direct weer eten, om zijn gewicht te behouden.
Die worst ken ik trouwens niet. Wat is dat?

zondag 12 september 2010 om 00:17
zondag 12 september 2010 om 00:22

zondag 12 september 2010 om 00:37
Aha, Carnibest ken ik wel, al zou ik dat nog niet geven bij 8 weken, maar pas bij 12 weken, omdat ik het wat zwaar op de maag vind. Vandaar ook dat overgeven denk ik.
Dat plekje klinkt lekker beschut en je kunt het beste lekker bij hem gaan zitten en lief tegen hem praten en voorzichtig aaien. Optillen komt later wel.
Dat plekje klinkt lekker beschut en je kunt het beste lekker bij hem gaan zitten en lief tegen hem praten en voorzichtig aaien. Optillen komt later wel.

zondag 12 september 2010 om 01:30

zondag 12 september 2010 om 01:35
Eens met Vl43inder.
Ik ben trouwens verbaasd dat ze een schuw 8 weken oud kittentje al bij zijn pleeggezin weghalen. Waarom niet wachten tot 12 weken? Dan heeft hij nog een maand om bij te trekken en veel van zijn broetjes en zusjes te leren. In mijn asiel ging zo'n kleintje nog niet weg totdat hij er helemaal klaar voor was.
Ik ben trouwens verbaasd dat ze een schuw 8 weken oud kittentje al bij zijn pleeggezin weghalen. Waarom niet wachten tot 12 weken? Dan heeft hij nog een maand om bij te trekken en veel van zijn broetjes en zusjes te leren. In mijn asiel ging zo'n kleintje nog niet weg totdat hij er helemaal klaar voor was.

zondag 12 september 2010 om 01:41
Wij hebben twee raskatten en hen hebben we pas met 13 weken opgehaald. Mocht met 12 weken. We hebben ze een week later opgehaald omdat de ene ziek was, mijn moeder is de fokker (geen broodfokker!, ze heeft eens in de 15 jaar een nestje, maar moet zich wegens stamboom wel als fokker registreren) en de ander omdat het zo ver weg was en eerder niet kon (Belgie, ik woon in NH).
Iris heb jij een asiel? Of heb je een asiel gehad?
Iris heb jij een asiel? Of heb je een asiel gehad?


zondag 12 september 2010 om 01:52
Mijn beste vriendin heeft een paar extreme rugzakjes uit het asiel. Ze heeft daar ook als vrijwilliger gewerkt, vandaar.
Ik ben gek op kinderboerderijen maar ben nog nooit een asiel geweest omdat ik bang ben dat ik het opkoop. Ik kan de advertenties al bijna niet aanzien.
Als ik geen onderdak en eten nodig had gehad dan had ik denk alleen maar voor een asiel gewerkt, ondanks dat ik er nog nooit ben geweest dus. Ik durf gewoon niet.
Ik ben gek op kinderboerderijen maar ben nog nooit een asiel geweest omdat ik bang ben dat ik het opkoop. Ik kan de advertenties al bijna niet aanzien.
Als ik geen onderdak en eten nodig had gehad dan had ik denk alleen maar voor een asiel gewerkt, ondanks dat ik er nog nooit ben geweest dus. Ik durf gewoon niet.

zondag 12 september 2010 om 02:17
Voor mijn katten haalde ik altijd biologisch holistisch voer, was E1,20 per blikje en lekker smikkelen. Mijn buuv heeft een keer een aanbieding van Felix gehad die die van haar niet moesten, nou, de mijne wel. Nu moeten ze dat biologische holistische voer niet meer, na ja!!!!!!!!!!!!!! Probeer je helemaal verantwoord te zijn.......
Mijn Siamees vangt nog wel biologische muizen maar dat is ook een aflopende zaak.
Mijn Siamees vangt nog wel biologische muizen maar dat is ook een aflopende zaak.
zondag 12 september 2010 om 02:27
Ik heb van vakantie een jong kittentje (3 a 4 weken oud) meegenomen, wiens moeder en rest vh nest dood waren gevonden. Handmatig eten gegeven en warm ingepakt in een handdoekje vanaf het begin dicht tegen me aan gehad, zodat ie hartslag kan horen en me voelt ademen tegen zijn bolletje (dat er nog net uitsteekt)..
Eerste dagen bij zoon geslapen, later een reismand gekocht (zo'n plastic geval waarin je een kat meeneemt), ook handdoekje erin. En dan legde ik hem slapend in die warme opgerolde handdoek daarin, werd zijn veilige nestje. Nu gaat het nog steeds vaak zo als ie gaat slapen: tegen me aan, in handdoekje (maar met veel lichaamscontact). Kopje en oortjes strelen, valt ie hard spinnend in slaap. Soms protesteert ie, maar zo ingebakerd komt ie vrijwel meteen tot rust, vindt het heerlijk om op zijn kopje gezoend te worden.
Ik denk dat dat "gekoester" wel belangrijk is. Hij is ondeugend en brutaal (ik denk nu max 7 weken), maar ook heel lief en speels. Je doet er goed aan om genoeg speelgoed te hebben. Wij hadden net een nestje gehad en allerlei uitdagende dingen bewaard: van die beessies van ah, speelgoedmuizen, een beessie aan een lint opgehangen, balletjes, wc-rol, een doos waar we een soort "kattenluikje" in geknipt hebben, een zachte "tennisbal", enz. Je kan dan samen spelen, door zo'n beessie/muissie weg te trekken, of om het hoekje, enzo. Tussen die 8 en 12 weken kan je bij uitstek veel samen spelen. En ook zelf spelen. Dan mollen ze je spullen ook minder (denk ik dan, hahaha).
Hoewel katten altijd wel een eigen temperament hebben en niet elke kat gediend is van knuffelen en/of oppakken, merk ik hoe lekker ze in hun velletje zitten (heb een nestje gehad 4 maanden geleden en 1 daarvan gehouden). Het is wel belangrijk waar het katje vandaan komt (gewenst/niet gewenst, goed gehecht aan moederpoes/broers en zusjes), denk ik.
Als ze jong zonder moeder en broers en zussen zijn, om mee te stoeien en spelen, dan is het nog belangrijker om die (lichaams)warmte te geven, daarvan ben ik echt overtuigd! Zo zorg je voor een veilige hechting aan jou.Ik zou niet bang zijn om je liefde te tonen, toch op te pakken en te knuffelen.
Vd week zouden mensen komen kijken naar het kleintje, en wilden dan evt meteen meenemen, omdat zij nu vrij hadden van werk. Heb ik afgebeld, vond dat veel te vroeg. En zij gelukkig ook. Maar denk er sterk over dit kleine dappere mannetje toch zelf te houden... In elk geval gaat een kleintje met zo'n voorgeschiedenis hier no way zo vroeg weg!
(en dan te bedenken dat ik niet zo'n kattenliefhebber was, haha.).
Spelen, veilig eigen holletje, speeltjes, knuffelen enz zijn belangrijkste. Een doos met handdoek erover vinden ze ook fijn, om zich terug te trekken. Zit hier dag en nacht in de woonkamer, met de deur dicht. Eerste week in haar veilige reismand gelegd, maar nu slaapt ie op een stoel/bank met andere kitten van 4 maanden. Met armen over elkaar heen geslagen, helemaal gek op elkaar.
Kattenbak ging ie uit zichzelf al meteen op
Eten in het begin van een lepeltje (kattenmelk) en eerst de kittenbrokjes geweekt in water (waren nog wat te groot, stikte ze zowat in). Voor zover ik ervaring heb, heb ik gemerkt dat moederpoes (van dat nestje hier) zelf ook steeds meer afstand neemt, urenlang wegbleef, de kittens gingen dan gewoon (op elkaar) slapen en rond 8 weken ook niet meer gediend was van borstvoeding geven.
Dus tis ook wel een natuurlijk proces. Je kan ook een knuffel kopen voor kittentje, iets harigs/warms om tegenaan te liggen als ie slaapt (maar een zachte handdoek kan bijv ook).
Wens je veel succes en vooral veel plezier. Wees niet te bang of je het wel goed doet, ik had ook geen ervaring hiermee, je moet ook een beetje op je eigen intuitie vertrouwen..
Zo'n kleintje heeft vooral liefde nodig en ff tijd om te wennen.
Eerste dagen bij zoon geslapen, later een reismand gekocht (zo'n plastic geval waarin je een kat meeneemt), ook handdoekje erin. En dan legde ik hem slapend in die warme opgerolde handdoek daarin, werd zijn veilige nestje. Nu gaat het nog steeds vaak zo als ie gaat slapen: tegen me aan, in handdoekje (maar met veel lichaamscontact). Kopje en oortjes strelen, valt ie hard spinnend in slaap. Soms protesteert ie, maar zo ingebakerd komt ie vrijwel meteen tot rust, vindt het heerlijk om op zijn kopje gezoend te worden.
Ik denk dat dat "gekoester" wel belangrijk is. Hij is ondeugend en brutaal (ik denk nu max 7 weken), maar ook heel lief en speels. Je doet er goed aan om genoeg speelgoed te hebben. Wij hadden net een nestje gehad en allerlei uitdagende dingen bewaard: van die beessies van ah, speelgoedmuizen, een beessie aan een lint opgehangen, balletjes, wc-rol, een doos waar we een soort "kattenluikje" in geknipt hebben, een zachte "tennisbal", enz. Je kan dan samen spelen, door zo'n beessie/muissie weg te trekken, of om het hoekje, enzo. Tussen die 8 en 12 weken kan je bij uitstek veel samen spelen. En ook zelf spelen. Dan mollen ze je spullen ook minder (denk ik dan, hahaha).
Hoewel katten altijd wel een eigen temperament hebben en niet elke kat gediend is van knuffelen en/of oppakken, merk ik hoe lekker ze in hun velletje zitten (heb een nestje gehad 4 maanden geleden en 1 daarvan gehouden). Het is wel belangrijk waar het katje vandaan komt (gewenst/niet gewenst, goed gehecht aan moederpoes/broers en zusjes), denk ik.
Als ze jong zonder moeder en broers en zussen zijn, om mee te stoeien en spelen, dan is het nog belangrijker om die (lichaams)warmte te geven, daarvan ben ik echt overtuigd! Zo zorg je voor een veilige hechting aan jou.Ik zou niet bang zijn om je liefde te tonen, toch op te pakken en te knuffelen.
Vd week zouden mensen komen kijken naar het kleintje, en wilden dan evt meteen meenemen, omdat zij nu vrij hadden van werk. Heb ik afgebeld, vond dat veel te vroeg. En zij gelukkig ook. Maar denk er sterk over dit kleine dappere mannetje toch zelf te houden... In elk geval gaat een kleintje met zo'n voorgeschiedenis hier no way zo vroeg weg!
(en dan te bedenken dat ik niet zo'n kattenliefhebber was, haha.).
Spelen, veilig eigen holletje, speeltjes, knuffelen enz zijn belangrijkste. Een doos met handdoek erover vinden ze ook fijn, om zich terug te trekken. Zit hier dag en nacht in de woonkamer, met de deur dicht. Eerste week in haar veilige reismand gelegd, maar nu slaapt ie op een stoel/bank met andere kitten van 4 maanden. Met armen over elkaar heen geslagen, helemaal gek op elkaar.
Kattenbak ging ie uit zichzelf al meteen op

Eten in het begin van een lepeltje (kattenmelk) en eerst de kittenbrokjes geweekt in water (waren nog wat te groot, stikte ze zowat in). Voor zover ik ervaring heb, heb ik gemerkt dat moederpoes (van dat nestje hier) zelf ook steeds meer afstand neemt, urenlang wegbleef, de kittens gingen dan gewoon (op elkaar) slapen en rond 8 weken ook niet meer gediend was van borstvoeding geven.
Dus tis ook wel een natuurlijk proces. Je kan ook een knuffel kopen voor kittentje, iets harigs/warms om tegenaan te liggen als ie slaapt (maar een zachte handdoek kan bijv ook).
Wens je veel succes en vooral veel plezier. Wees niet te bang of je het wel goed doet, ik had ook geen ervaring hiermee, je moet ook een beetje op je eigen intuitie vertrouwen..
Zo'n kleintje heeft vooral liefde nodig en ff tijd om te wennen.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zondag 12 september 2010 om 02:35
Verbaast me trouwens dat 8 weken als zo vroeg wordt gezien?! Ik las wel dat fokkers 12 weken aanhouden en wettelijk iig minstens 7 weken is (vind ik veel te vroeg zelf).
Heb zelf beiden kittens met 9 weken aan vrienden gegeven en dat gaat prima. Zijn heel snel gewend geraakt in nieuwe omgeving. Vooral omdat daar ook andere huisdieren/katten zijn? En ze zich dan daaraan gaan hechten? Merk dat de meesten dit aanhouden (8 weken), ook de dierenarts vindt dat een prima leeftijd?!
(okee, in geval van een schuw beestje.. en kennelijk niet heel gewenst door de eigenaar, anders niet via dierenasiel aangeboden? Dus tja, denk niet dat meer weken daar of in asiel (andere omgeving en dan paar weken later opnieuw wennen) veel goeds had gedaan? Maar ja, daarvoor weet ik er te weinig van. Veilige omgeving lijkt me in dat geval belangrijker, zoals bij TO tot rust komen en vertrouwd raken.
Heb zelf beiden kittens met 9 weken aan vrienden gegeven en dat gaat prima. Zijn heel snel gewend geraakt in nieuwe omgeving. Vooral omdat daar ook andere huisdieren/katten zijn? En ze zich dan daaraan gaan hechten? Merk dat de meesten dit aanhouden (8 weken), ook de dierenarts vindt dat een prima leeftijd?!
(okee, in geval van een schuw beestje.. en kennelijk niet heel gewenst door de eigenaar, anders niet via dierenasiel aangeboden? Dus tja, denk niet dat meer weken daar of in asiel (andere omgeving en dan paar weken later opnieuw wennen) veel goeds had gedaan? Maar ja, daarvoor weet ik er te weinig van. Veilige omgeving lijkt me in dat geval belangrijker, zoals bij TO tot rust komen en vertrouwd raken.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..

zondag 12 september 2010 om 08:10
Misschien is het katje ook eerder weggedaan omdat het druk is nu? Ik meen me te herinneren dat er dit jaar extreem veel katten en honden gedumpt zijn.
In elk geval hebben wij 2 keer een kitten gehad. De eerste keer was een half wild katertje dat veel jonger was dan die van jullie. Ik denk dat hij een week of 5 of 6 was. We hebben hem meegenomen van een camping in een natuurgebied waar de katten elk jaar de nek om wordt gedraaid of waar ze afgeschoten worden als ze niet tam genoeg zijn om te lokken. Kinderen op de camping hadden met hem gespeeld, daardoor was hij wel wat aan mensen gewend. Ik gaf hem kittenmelk in een flesje of in een spuitje en wat in water geweekte brokjes. De eerste dagen kwam hij niet uit de zithoek. Ik had daar zijn voer neergezet, een plekje om te slapen gemaakt, een kattenbak en speelgoed. Pas na een tijdje durfde hij verder de kamer in te lopen. We hadden toen nog geen andere katten. De tweede kitten kregen we toen deze kater volwassen was. Zij was veel brutaler en liep meteen de heel woonkamer door en sprong overal op. Ook haar hebben we brokjes gegeven en soms wat zacht voer. De kater konden we altijd gewoon oppakken. Hij lag dan als een baby op zijn rug in onze armen . Als je poes oppakt krabt ze je helemaal open. Ze komt wel bij je liggen maar alleen als ze dat zelf wil. (zoals nu. Ze wil op schoot maar ik heb de laptop al op schoot. Dus wil ze op mijn borsten en zwangere buik liggen om zich uitgebreid te wassen ) De kater leeft helaas niet meer, hij is aangereden 1 1/2 jaar geleden. We missen hem nog steeds, hij was zo speciaal....
Dat katten overgeven is heel normaal. Vaak heeft het met haarballen te maken maar met zo'n kleintje komt het denk ik eerder doordat hij te veel gegeten heeft in één keer. Kan op zich geen kwaad maar houd het in de gaten.
Speel lekker veel met het katje en pak het niet te vaak op. Hij zal vanzelf vaker bij je komen.
In elk geval hebben wij 2 keer een kitten gehad. De eerste keer was een half wild katertje dat veel jonger was dan die van jullie. Ik denk dat hij een week of 5 of 6 was. We hebben hem meegenomen van een camping in een natuurgebied waar de katten elk jaar de nek om wordt gedraaid of waar ze afgeschoten worden als ze niet tam genoeg zijn om te lokken. Kinderen op de camping hadden met hem gespeeld, daardoor was hij wel wat aan mensen gewend. Ik gaf hem kittenmelk in een flesje of in een spuitje en wat in water geweekte brokjes. De eerste dagen kwam hij niet uit de zithoek. Ik had daar zijn voer neergezet, een plekje om te slapen gemaakt, een kattenbak en speelgoed. Pas na een tijdje durfde hij verder de kamer in te lopen. We hadden toen nog geen andere katten. De tweede kitten kregen we toen deze kater volwassen was. Zij was veel brutaler en liep meteen de heel woonkamer door en sprong overal op. Ook haar hebben we brokjes gegeven en soms wat zacht voer. De kater konden we altijd gewoon oppakken. Hij lag dan als een baby op zijn rug in onze armen . Als je poes oppakt krabt ze je helemaal open. Ze komt wel bij je liggen maar alleen als ze dat zelf wil. (zoals nu. Ze wil op schoot maar ik heb de laptop al op schoot. Dus wil ze op mijn borsten en zwangere buik liggen om zich uitgebreid te wassen ) De kater leeft helaas niet meer, hij is aangereden 1 1/2 jaar geleden. We missen hem nog steeds, hij was zo speciaal....
Dat katten overgeven is heel normaal. Vaak heeft het met haarballen te maken maar met zo'n kleintje komt het denk ik eerder doordat hij te veel gegeten heeft in één keer. Kan op zich geen kwaad maar houd het in de gaten.
Speel lekker veel met het katje en pak het niet te vaak op. Hij zal vanzelf vaker bij je komen.
zondag 12 september 2010 om 09:00
We zijn de nacht weer goed doorgekomen. Alleen alle fotolijstjes lagen om, haha.
Hij is héél erg speels op dit moment. Echt leuk om te zien. Net kwam hij zelfs naar me toe in de keuken en miauwen voor eten!
En terwijl ik dit type komt hij bij me zitten op de bank en wil op de laptop staan.
We boeken vooruitgang.
Hij heeft geen moeder meer, zat dus in een pleeggezin en ik denk dat het asiel 8 weken hanteert voor plaatsing. Het pleeggezin besteedt waarschijnlijk liever weer de aandacht een janderr kittentje in nood.
Hij is héél erg speels op dit moment. Echt leuk om te zien. Net kwam hij zelfs naar me toe in de keuken en miauwen voor eten!
En terwijl ik dit type komt hij bij me zitten op de bank en wil op de laptop staan.
We boeken vooruitgang.
Hij heeft geen moeder meer, zat dus in een pleeggezin en ik denk dat het asiel 8 weken hanteert voor plaatsing. Het pleeggezin besteedt waarschijnlijk liever weer de aandacht een janderr kittentje in nood.

zondag 12 september 2010 om 09:13
Als hij jammert en jij reageert meteen leert hij dat jij te vertrouwen bent. Heel goed dus om daar wel op te reageren, zo krijg je een band. En het gaat wel over hoor, het jammeren. Onze poes jammert alleen nog als ze het geluid van rammelende voerschaaltjes hoort of een blik dat wordt opgengetrokken. En elke zondag krijgt ze een rauw ei. Als ze dat schaaltje hoort jammert ze niet, dan krijst ze
zondag 12 september 2010 om 09:44