Thuis
alle pijlers
Woning zoeken in Amsterdam (wat een ramp)
vrijdag 20 maart 2009 om 22:06
Voor de mensen die ook in Amsterdam wonen of zoeken. Hoe hebben jullie je huis gevonden?
Mijn wooncarriere in Amsterdam:
2004 tijdelijke kamer in de Baarsjes (via kamernet)
2004 appartement Transvaalbuurt in onderhuur (huisbaas betaalde niks dus eruit)
2005 appartement indische buurt (ook onderhuur)
2005-2008 appartement in de Baarsjes (onderhuur, Dienst Wonen kwam en moest eruit)
2008-heden containerwoning in Westerpark
Die laatste moet ik in juni uit, omdat ze weggaan. Inmiddels ben ik bijna 26 en afgestudeerd architect (over een jaartje), maar dan heb ik geen recht op studentenhuisvesting en Woningnet is echt een ramp, al 7 jaar ingeschreven en zelfs bij 1 kamerwoningen ben ik niet bij de eerste 30 kandidaten. Makelaars hebben enkel heel duur, en met absurde eisen, onderhuur wil ik niet meer.
Ik wordt er zo hopeloos van, elke dag zoeken, en dan resultaat NUL. Vandaag weer lekker door de stad gefietst, en het lijkt steeds meer een decadente yuppenbedoening. Als het zo doorgaat ben ik zometeen een afgestudeerd architect (met deze economie zonder werk) en zonder dak boven m'n hoofd. Amsterdam waar ik zo van hou, mijn stad, en ik kom er gewoon niet tussen, want ik heb niet zoveel geld of een rijke papa. Ik heb geen nep-goois accent, Vespa en zonnebril in m'n haar. Ik ben van de MAVO doorgestoomd op eigen kracht. Hoe kom ik in vredesnaam aan een huis. Wie kent dit frustrerende gevoel ook? en hoe ga je daarmee om?
Mijn wooncarriere in Amsterdam:
2004 tijdelijke kamer in de Baarsjes (via kamernet)
2004 appartement Transvaalbuurt in onderhuur (huisbaas betaalde niks dus eruit)
2005 appartement indische buurt (ook onderhuur)
2005-2008 appartement in de Baarsjes (onderhuur, Dienst Wonen kwam en moest eruit)
2008-heden containerwoning in Westerpark
Die laatste moet ik in juni uit, omdat ze weggaan. Inmiddels ben ik bijna 26 en afgestudeerd architect (over een jaartje), maar dan heb ik geen recht op studentenhuisvesting en Woningnet is echt een ramp, al 7 jaar ingeschreven en zelfs bij 1 kamerwoningen ben ik niet bij de eerste 30 kandidaten. Makelaars hebben enkel heel duur, en met absurde eisen, onderhuur wil ik niet meer.
Ik wordt er zo hopeloos van, elke dag zoeken, en dan resultaat NUL. Vandaag weer lekker door de stad gefietst, en het lijkt steeds meer een decadente yuppenbedoening. Als het zo doorgaat ben ik zometeen een afgestudeerd architect (met deze economie zonder werk) en zonder dak boven m'n hoofd. Amsterdam waar ik zo van hou, mijn stad, en ik kom er gewoon niet tussen, want ik heb niet zoveel geld of een rijke papa. Ik heb geen nep-goois accent, Vespa en zonnebril in m'n haar. Ik ben van de MAVO doorgestoomd op eigen kracht. Hoe kom ik in vredesnaam aan een huis. Wie kent dit frustrerende gevoel ook? en hoe ga je daarmee om?
zaterdag 21 maart 2009 om 13:46
zaterdag 21 maart 2009 om 23:44
quote:Hangmat schreef op 20 maart 2009 @ 23:00:
Ik denk dat de makelaar niet happy is als ik hem hier ga noemen en hij krijg ook ineens te maken met een enorme stroom inschrijvingen.
Ik kan hem wel naar je mailen als je interesse hebt.
Hey Hangmat,
Als je dat zou willen mailen graag. Dat kan op matamata24a@hotmail.com. Alvast bedankt.
Ik denk dat de makelaar niet happy is als ik hem hier ga noemen en hij krijg ook ineens te maken met een enorme stroom inschrijvingen.
Ik kan hem wel naar je mailen als je interesse hebt.
Hey Hangmat,
Als je dat zou willen mailen graag. Dat kan op matamata24a@hotmail.com. Alvast bedankt.
zondag 22 maart 2009 om 00:01
Ik begrijp dus dat je zelf import bent.
Die moeten in Amsterdam helemaal geen eisen hebben.
Ik,als geboren en getogen Amsterdamse sta al 16 jaar op de wachtlijst en wacht rustig af buiten de stad tot ik aan de beurt ben.
En als ik wil kan ik wel al terug maar dan heb ik niet het huis in de buurt die ik wil.
Denk je dat je met 7 jaar wachttijd al kunt krijgen wat je echt wilt dan heb je het echt helemaal mis.
Dan moet je dus gewoon genoegen nemen met een woninkje in de bijlmer.
Kom op zeg!
Die moeten in Amsterdam helemaal geen eisen hebben.
Ik,als geboren en getogen Amsterdamse sta al 16 jaar op de wachtlijst en wacht rustig af buiten de stad tot ik aan de beurt ben.
En als ik wil kan ik wel al terug maar dan heb ik niet het huis in de buurt die ik wil.
Denk je dat je met 7 jaar wachttijd al kunt krijgen wat je echt wilt dan heb je het echt helemaal mis.
Dan moet je dus gewoon genoegen nemen met een woninkje in de bijlmer.
Kom op zeg!
zondag 22 maart 2009 om 09:02
TO heeft toch al gezegd dat ze nu geen huisje kan kopen?
Ik begrijp wel wat je zegt over een yuppenstad, want het is inderdaad erg moeilijk om als alleenstaande een woning te vinden. Veel woningen binnen de ring zijn gericht op tweeverdieners. Dan kan je zeggen, ja ga dan buiten de ring wonen, maar 'binnen de ring' vind ik zelf geen hoge eis. Wel als je binnen die ring dan ook nog eens wijken gaat uitzoeken, ja dan wordt het idd heeeeeel lastig. Zeker als je nood hoog is en je echt binnen de ring moet zitten, tjah niet te kieskeurig dan!
Ik woon in de Baarsjes en ik vind de buurt niet leuk, maar dat ligt ook aan mijn straat. Hier in deze wijk zijn vast wel wat leuke appartementjes voor 800 euro, maar ik geef je gelijk, het is absurd wat een geld je moet neerleggen als je ziet welke ruimte je krijgt.
Maar goed, dat is Amsterdam. Mijn vriend en ik willen ook groter gaan wonen voor niet al teveel geld en hebben gewoon geaccepteerd dat het dus een andere plaats rónd Amsterdam gaat worden.
Ik begrijp wel wat je zegt over een yuppenstad, want het is inderdaad erg moeilijk om als alleenstaande een woning te vinden. Veel woningen binnen de ring zijn gericht op tweeverdieners. Dan kan je zeggen, ja ga dan buiten de ring wonen, maar 'binnen de ring' vind ik zelf geen hoge eis. Wel als je binnen die ring dan ook nog eens wijken gaat uitzoeken, ja dan wordt het idd heeeeeel lastig. Zeker als je nood hoog is en je echt binnen de ring moet zitten, tjah niet te kieskeurig dan!
Ik woon in de Baarsjes en ik vind de buurt niet leuk, maar dat ligt ook aan mijn straat. Hier in deze wijk zijn vast wel wat leuke appartementjes voor 800 euro, maar ik geef je gelijk, het is absurd wat een geld je moet neerleggen als je ziet welke ruimte je krijgt.
Maar goed, dat is Amsterdam. Mijn vriend en ik willen ook groter gaan wonen voor niet al teveel geld en hebben gewoon geaccepteerd dat het dus een andere plaats rónd Amsterdam gaat worden.
zondag 22 maart 2009 om 10:59
quote:Mopje74 schreef op 22 maart 2009 @ 00:01:
Ik begrijp dus dat je zelf import bent.
Die moeten in Amsterdam helemaal geen eisen hebben.
Ik,als geboren en getogen Amsterdamse sta al 16 jaar op de wachtlijst en wacht rustig af buiten de stad tot ik aan de beurt ben.
En als ik wil kan ik wel al terug maar dan heb ik niet het huis in de buurt die ik wil.
Denk je dat je met 7 jaar wachttijd al kunt krijgen wat je echt wilt dan heb je het echt helemaal mis.
Dan moet je dus gewoon genoegen nemen met een woninkje in de bijlmer.
Kom op zeg!Als jij al 16 jaar ingeschreven staat vraag ik me af waar je terecht wilt komen. Aan een zijgracht? Ik denk dat je dat op je buik kunt schrijven want er zijn ook altijd mensen met een hele lange inschrijfduur én voorrang. Ga reageren en genieten van je huis joh, je bent gek als je langer wacht. Straks ben je dood of bejaard, dan heb je er toch niks meer aan. Of zit je opeens boven de inkomsgrens....
Ik begrijp dus dat je zelf import bent.
Die moeten in Amsterdam helemaal geen eisen hebben.
Ik,als geboren en getogen Amsterdamse sta al 16 jaar op de wachtlijst en wacht rustig af buiten de stad tot ik aan de beurt ben.
En als ik wil kan ik wel al terug maar dan heb ik niet het huis in de buurt die ik wil.
Denk je dat je met 7 jaar wachttijd al kunt krijgen wat je echt wilt dan heb je het echt helemaal mis.
Dan moet je dus gewoon genoegen nemen met een woninkje in de bijlmer.
Kom op zeg!Als jij al 16 jaar ingeschreven staat vraag ik me af waar je terecht wilt komen. Aan een zijgracht? Ik denk dat je dat op je buik kunt schrijven want er zijn ook altijd mensen met een hele lange inschrijfduur én voorrang. Ga reageren en genieten van je huis joh, je bent gek als je langer wacht. Straks ben je dood of bejaard, dan heb je er toch niks meer aan. Of zit je opeens boven de inkomsgrens....
zondag 22 maart 2009 om 11:22
Als ik dit allemaal zo lees, heb ik enorm geboft!
Al in 1999 wilde in Amsterdam wonen. Maar willen, betekent nog niet automatisch ook kunnen (financieel niet en ook niet qua omstandigheden). In 2007 wilde ik het nog steeds.
Huren was geen optie, want ik stond niet ingeschreven. In het voorjaar van 2007 had ik een jaarcontract met uitzicht op vast dienstverband en niet veel geld te besteden; maximaal 125.000 euro.
Mijn wensen: alles binnen de schil van de ui (de singelgrachten).
Ik ging op zoek naar een makelaar. Die wilde me in eerste instantie niet. Ik leverde namelijk niet genoeg op en er zouden geen woningen zijn die aan mijn wensen voldeden.
Toen ik zei dat ik het raar vond dat ze starters geen kans wilden geven, gingen ze overstag. Op twee voorwaarden. Ze zouden drie maanden voor me willen zoeken en daarna onze overeenkomst stop willen zetten en ik moest een redelijk hoge courtage betalen (meer dan normaal) als het zou lukken om het op die manier voor hen ook lucratief te maken. In ging akkoord.
Een week later kreeg drie aanbiedingen in mijn mailbox. Twee onder de 125.000 euro waarvan 1 in Noord en 1 die voldeed aan mijn wens en 1 aanbieding van 135.000 euro.
Op woensdag ben ik gaan kijken naar die ene woning die voldeed aan mijn wens. Op vrijdag heb ik het gekocht. En ben er nog steeds gelukkig. Het is een studio-appartement (maar zo ingedeeld dat ik een apart slaapdeel heb) van 33 vierkante meter en ik heb er (veel) minder dan 125.000 euro voor betaald. Geen funderingscode, geheel gerenoveerd, dubbele beglazing en centrale verwarming. Ik zit hier goed.
Al in 1999 wilde in Amsterdam wonen. Maar willen, betekent nog niet automatisch ook kunnen (financieel niet en ook niet qua omstandigheden). In 2007 wilde ik het nog steeds.
Huren was geen optie, want ik stond niet ingeschreven. In het voorjaar van 2007 had ik een jaarcontract met uitzicht op vast dienstverband en niet veel geld te besteden; maximaal 125.000 euro.
Mijn wensen: alles binnen de schil van de ui (de singelgrachten).
Ik ging op zoek naar een makelaar. Die wilde me in eerste instantie niet. Ik leverde namelijk niet genoeg op en er zouden geen woningen zijn die aan mijn wensen voldeden.
Toen ik zei dat ik het raar vond dat ze starters geen kans wilden geven, gingen ze overstag. Op twee voorwaarden. Ze zouden drie maanden voor me willen zoeken en daarna onze overeenkomst stop willen zetten en ik moest een redelijk hoge courtage betalen (meer dan normaal) als het zou lukken om het op die manier voor hen ook lucratief te maken. In ging akkoord.
Een week later kreeg drie aanbiedingen in mijn mailbox. Twee onder de 125.000 euro waarvan 1 in Noord en 1 die voldeed aan mijn wens en 1 aanbieding van 135.000 euro.
Op woensdag ben ik gaan kijken naar die ene woning die voldeed aan mijn wens. Op vrijdag heb ik het gekocht. En ben er nog steeds gelukkig. Het is een studio-appartement (maar zo ingedeeld dat ik een apart slaapdeel heb) van 33 vierkante meter en ik heb er (veel) minder dan 125.000 euro voor betaald. Geen funderingscode, geheel gerenoveerd, dubbele beglazing en centrale verwarming. Ik zit hier goed.
zondag 22 maart 2009 om 12:01
Lindy, dat begrijp ik, ik zeg zelf ook dat to niet kieskeurig moet zijn en niet de wijken moet gaan uitzoeken waar ze niet wil wonen, want die keuze heb je nu eenmaal niet.
Ik had alleen niet goed gelezen en dus niet begrepen dat ze al 7 jaar staat ingeschreven bij Woningnet. Dan lijkt me het probleem inderdaad al veel kleiner worden.
Ik had alleen niet goed gelezen en dus niet begrepen dat ze al 7 jaar staat ingeschreven bij Woningnet. Dan lijkt me het probleem inderdaad al veel kleiner worden.
zondag 22 maart 2009 om 12:05
Dan heb je inderdaad geluk Christiane! Klinkt goed hoor.
Mijn vriend en ik hebben ook enorm geboft. De straat waarin we wonen is niet goed, veel vernieling en schreeuwende jongeren tot 3 uur 's nachts, maar we betalen slechts 400 euro voor een leuk appartementje en dan denken we ook: je kan niet alles hebben.
Mijn vriend en ik hebben ook enorm geboft. De straat waarin we wonen is niet goed, veel vernieling en schreeuwende jongeren tot 3 uur 's nachts, maar we betalen slechts 400 euro voor een leuk appartementje en dan denken we ook: je kan niet alles hebben.
