Relaties
alle pijlers
Twijfels slaan toe
zaterdag 26 mei 2018 10:10
Beste,
Even kort mijn situatie schetsen. Ik ben een 32 jarige man met 2 schatten van Kids en heb een bloeiende eigen zaak. Met de mama van de kinderen heb ik al een relatie sinds mijn 17de. Dus buiten wat kalverliefdes nooit echt een andere relatie gehad. 5jaar geleden heeft mijn vriendin een affaire gehad van 6 maand met een andere man. Dit heb ik destijds ontdekt en dit was voor mij een heel moeilijke periode. Destijds hadden we nog maar 1 zoon, en had ik besloten er alles aan te doen om haar terug voor mij te winnen. Ik zag haar ontzettend graag, en had mss ook wel aandeel in de oorzaak waarom het toen misliep. Ik werkte heel hard en had weinig tijd voor haar en onze zoon. Ik had vroeger zelf gescheiden ouders, en wou dit mijn kind niet aandoen. Daarom en ook omdat ik haar graag zag had ik besloten voor onze relatie te vechten.
Toch meer dan een jaar heb ik emotioneel echt afgezien van dit bedrog, maar gaandeweg dacht ik dat het mij gelukt was om verder te gaan in ons leven. Er is zelf een tweede schat van een zoon geboren.
Vorig jaar beslisten we om dit jaar te trouwen. In september is het zover.
Maar nu heb ik al enkele maanden surieuze twijfels. Is ze nu echt de ware? Is dit wat ik wil? Zelf het bedrog komt vaak terug in mijn gedachten. Ik heb zelf terug de drang om uit te gaan. Maandelijks zet ik samen met vrienden de bloemetjes buiten tot in de vroege uurtjes. Met geflirt en veel drank. Ik voel me daar soms schuldig over, en vraag me af of dit wel normaal is dat gedrag... Hopelijk zijn hier nog mensen die weten hoe ik me voel en mij mss raad kunnen geven. Grts Jo
Even kort mijn situatie schetsen. Ik ben een 32 jarige man met 2 schatten van Kids en heb een bloeiende eigen zaak. Met de mama van de kinderen heb ik al een relatie sinds mijn 17de. Dus buiten wat kalverliefdes nooit echt een andere relatie gehad. 5jaar geleden heeft mijn vriendin een affaire gehad van 6 maand met een andere man. Dit heb ik destijds ontdekt en dit was voor mij een heel moeilijke periode. Destijds hadden we nog maar 1 zoon, en had ik besloten er alles aan te doen om haar terug voor mij te winnen. Ik zag haar ontzettend graag, en had mss ook wel aandeel in de oorzaak waarom het toen misliep. Ik werkte heel hard en had weinig tijd voor haar en onze zoon. Ik had vroeger zelf gescheiden ouders, en wou dit mijn kind niet aandoen. Daarom en ook omdat ik haar graag zag had ik besloten voor onze relatie te vechten.
Toch meer dan een jaar heb ik emotioneel echt afgezien van dit bedrog, maar gaandeweg dacht ik dat het mij gelukt was om verder te gaan in ons leven. Er is zelf een tweede schat van een zoon geboren.
Vorig jaar beslisten we om dit jaar te trouwen. In september is het zover.
Maar nu heb ik al enkele maanden surieuze twijfels. Is ze nu echt de ware? Is dit wat ik wil? Zelf het bedrog komt vaak terug in mijn gedachten. Ik heb zelf terug de drang om uit te gaan. Maandelijks zet ik samen met vrienden de bloemetjes buiten tot in de vroege uurtjes. Met geflirt en veel drank. Ik voel me daar soms schuldig over, en vraag me af of dit wel normaal is dat gedrag... Hopelijk zijn hier nog mensen die weten hoe ik me voel en mij mss raad kunnen geven. Grts Jo
zaterdag 26 mei 2018 10:16
Je hebt het duidelijk niet verwerkt. Je flirt , omdat je waarschijnlijk ergens denkt dat je het recht hebt om dat te doen. Jouw vriendin ging immers vreemd. Het is alleen maar vluchtgedrag en zal jouw onzekerheid niet wegnemen. Het maakt jou trouwens net zo onaantrekkelijk als je vriendin, jouw gedrag. Staks kun je niet meer met je vinger naar haar blijven wijzen, omdat je precies zo bent. En misschien wel erger; jij zoekt het op.
Wees een vent. En een voorbeeld voor je kinderen.
Wees een vent. En een voorbeeld voor je kinderen.
zaterdag 26 mei 2018 10:30
Dat dacht ik ook eerst dat het door dit bedrog komt. Maar ik denk eerlijk oprecht, dat dit niet enkel daar door komt. Ik heb een druk bestaan met mijn eigen zaak, en soms heb ik ook een uitlaatklep nodig. Dat zit bij mij in dat uitgaan. Dat flirten zou mss wel door het bedrog kunnen komen. Al zoek ik dat flirten zeker niet zelf op. Meestal begint de tegenpartij en ga ik daar op in. En dat flirten is nog nooit verder dan flirten gegaan. Vreemd gaan zal ik nooit doen. Ik weet hoe het voelt en dit zou ik nooit een ander willen aandoen, ook niet uit wraak...
zaterdag 26 mei 2018 10:34
Pas op, ik zie mijn vriendin nog steeds graag hoor. Maar dit is nooit meer hetzelfde geweest als voordien. Vroeger had ik het gevoel dat we de wereld aan konden samen. Nooit geen ruzies gehad, nu ook niet overdreven veel ruzies hoor. Gewoon gekke gevoelens bij mij de laatste tijd.... Moeilijk uit te leggen.
zaterdag 26 mei 2018 10:37
Je kunt je gedrag afzwakken, maar het heeft met integriteit te maken. Je vertoont gedrag wat je nooit zou vertonen als je partner bij je in de buurt zou zijn. En om te ontspannen heb je geen andere vrouwen of drank nodig.Jo1985 schreef: ↑26-05-2018 10:30Dat dacht ik ook eerst dat het door dit bedrog komt. Maar ik denk eerlijk oprecht, dat dit niet enkel daar door komt. Ik heb een druk bestaan met mijn eigen zaak, en soms heb ik ook een uitlaatklep nodig. Dat zit bij mij in dat uitgaan. Dat flirten zou mss wel door het bedrog kunnen komen. Al zoek ik dat flirten zeker niet zelf op. Meestal begint de tegenpartij en ga ik daar op in. En dat flirten is nog nooit verder dan flirten gegaan. Vreemd gaan zal ik nooit doen. Ik weet hoe het voelt en dit zou ik nooit een ander willen aandoen, ook niet uit wraak...
Je keert je af van het probleem en dat is jouw gevoel tov je vriendin. Praat met haar en investeer in haar. Vertrouwen is niet tastbaar. Jij moet een keus maken of je haar vertrouwt of niet. En ook je eigen gedrag eens onder de loep nemen, want zó zuiver op de graat ben je echt niet.
zaterdag 26 mei 2018 10:40
zaterdag 26 mei 2018 10:45
Niets blijft hetzelfde dus ook gevoelens in een langedurige relatie niet. Aan jou en daarna aan jullie om te bepalen of het voldoende is om bij elkaar te blijven. Doorgaan, niets benoemen, trouwen en gevoelens van onvrede laten oplopen tot de max is toch ook geen optie?Jo1985 schreef: ↑26-05-2018 10:34Pas op, ik zie mijn vriendin nog steeds graag hoor. Maar dit is nooit meer hetzelfde geweest als voordien. Vroeger had ik het gevoel dat we de wereld aan konden samen. Nooit geen ruzies gehad, nu ook niet overdreven veel ruzies hoor. Gewoon gekke gevoelens bij mij de laatste tijd.... Moeilijk uit te leggen.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
zaterdag 26 mei 2018 10:47
Trouwen uitstellen, niet zozeer vanwege je twijfels, maar omdat dit een tijdrovende en stressvol gebeuren is qua voorbereiding (tenzij je maandagochtend even het stadhuis inrent, krabbels zet en over gaat tot de orde van de dag) en jullie daarnaast ook nog werken en 2 kleine kinderen hebben. Voorbereiding voor een bruiloft kan zomaar de druppel zijn die de emmer laat overlopen.
Waarom heb jij je best gedaan voor haar toen zij vreemd was gegaan? Heeft zij ook haar best gedaan voor jou, een extra stapje gezet? Vragen beantwoord, spijt betuigt, jou je ruimte gegeven en noem alles maar op....
Waarom heb jij je best gedaan voor haar toen zij vreemd was gegaan? Heeft zij ook haar best gedaan voor jou, een extra stapje gezet? Vragen beantwoord, spijt betuigt, jou je ruimte gegeven en noem alles maar op....
Je moet het leven niet te serieus nemen. Je overleeft het toch niet!
zaterdag 26 mei 2018 10:55
Ik zou er heel graag over praten met mijn vriendin. Maar zij kan niet zo goed praten. Als er een moeilijk onderwerp op tafel ligt, klapt zij meestal dicht. Zelf zegt zij dan niets meer en antwoord zelf niet. Ze neemt het dan meestal ook verkeerd op. Ik wil dit echt doen slagen, maar weet het even niet meer. Als ik dan met goede vrienden of vriendinnen praat zeggen zij meestal dat dit gewoon een periode is waar ik door moet. Iedereen maakt wel eens een moeilijke periode door in hun relatie. En ik heb 2 schatten van kinderen waar ik voor door een vuur wil gaan. Desnoods door zelf met twijfels rond te lopen.Enn schreef: ↑26-05-2018 10:45Niets blijft hetzelfde dus ook gevoelens in een langedurige relatie niet. Aan jou en daarna aan jullie om te bepalen of het voldoende is om bij elkaar te blijven. Doorgaan, niets benoemen, trouwen en gevoelens van onvrede laten oplopen tot de max is toch ook geen optie?
zaterdag 26 mei 2018 10:59
Stress voor het feest te organiseren heb ik echt niet. Dit is volledig haar ding. Ik moet bij wijze van spreken gewoon aanwezig zijn die dag.Hightower schreef: ↑26-05-2018 10:47Trouwen uitstellen, niet zozeer vanwege je twijfels, maar omdat dit een tijdrovende en stressvol gebeuren is qua voorbereiding (tenzij je maandagochtend even het stadhuis inrent, krabbels zet en over gaat tot de orde van de dag) en jullie daarnaast ook nog werken en 2 kleine kinderen hebben. Voorbereiding voor een bruiloft kan zomaar de druppel zijn die de emmer laat overlopen.
Waarom heb jij je best gedaan voor haar toen zij vreemd was gegaan? Heeft zij ook haar best gedaan voor jou, een extra stapje gezet? Vragen beantwoord, spijt betuigt, jou je ruimte gegeven en noem alles maar op....
Ze heeft vroeger echt haar best gedaan, en volgens mij heeft ze ook echt spijt. En ze maakt daar geen probleem van dat ik soms tijd nodig heb voor mezelf. Ik denk dat het echt volledig aan mij ligt.
zaterdag 26 mei 2018 11:00
Mss heb je wel gelijk.Orinokoflow schreef: ↑26-05-2018 10:37Je kunt je gedrag afzwakken, maar het heeft met integriteit te maken. Je vertoont gedrag wat je nooit zou vertonen als je partner bij je in de buurt zou zijn. En om te ontspannen heb je geen andere vrouwen of drank nodig.
Je keert je af van het probleem en dat is jouw gevoel tov je vriendin. Praat met haar en investeer in haar. Vertrouwen is niet tastbaar. Jij moet een keus maken of je haar vertrouwt of niet. En ook je eigen gedrag eens onder de loep nemen, want zó zuiver op de graat ben je echt niet.
zaterdag 26 mei 2018 11:03
Jo1985 schreef: ↑26-05-2018 10:55Ik zou er heel graag over praten met mijn vriendin. Maar zij kan niet zo goed praten. Als er een moeilijk onderwerp op tafel ligt, klapt zij meestal dicht. Zelf zegt zij dan niets meer en antwoord zelf niet. Ze neemt het dan meestal ook verkeerd op. Ik wil dit echt doen slagen, maar weet het even niet meer. Als ik dan met goede vrienden of vriendinnen praat zeggen zij meestal dat dit gewoon een periode is waar ik door moet. Iedereen maakt wel eens een moeilijke periode door in hun relatie. En ik heb 2 schatten van kinderen waar ik voor door een vuur wil gaan. Desnoods door zelf met twijfels rond te lopen.
Ga dan in relatietherapie of samen in gesprek met een ouderling, dominee, imam, etc.
Wanneer er niets verandert, dan zal er ook niets veranderen!
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
explore, dream & discover
zaterdag 26 mei 2018 11:05
zaterdag 26 mei 2018 11:11
Hoe anders is een huwelijk dan dan jouw relatie nu? Het is geen magisch middel tegen vreemdgaan en het zal haar ook niet op miraculeuze wijze ineens laten communiceren.
zaterdag 26 mei 2018 11:34
Dat is aan haar, niet delen bouwt zaken in jou op.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
zaterdag 26 mei 2018 11:36
Omdat je bang bent voor de gevolgen van delen dan maar niet delen? Dat is op zeker een recept tot een climax waarop in ieder geval geen enkel kind van jou zit te wachten.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
zaterdag 26 mei 2018 12:32
Inderdaad. Wat voor voorbeeld denkt TO te zijn voor zijn kinderen. Los van moeder.viva-amber schreef: ↑26-05-2018 12:30Jammer voor de kinderen dat zij twee ouders hebben die een voorkeur hebben voor onvolwassen gedrag.
zaterdag 26 mei 2018 12:54
Hier wil ik toch even op reageren. Ik heb respect voor ieders mening, maar dit vind ik toch wat erover. Ik heb vroeger in instellingen gezeten, bij pleegouders en vaak alleen thuis geweest. Vader en moeder waren alcohol verslaafd.viva-amber schreef: ↑26-05-2018 12:30Jammer voor de kinderen dat zij twee ouders hebben die een voorkeur hebben voor onvolwassen gedrag.
Alles wat niet goed was voor kinderen heb ik mee gemaakt, en er vooral veel uit geleerd.
Onze kinderen komen absoluut niets tekort. Zowel financieel als op vlak van liefde en aandacht krijgen onze kinderen alles waar ze recht op hebben. Van mijn twijfels en problemen merken de Kids Niets. Zelf het bedrog van mijn vriendin indertijd.
Ik snap niet wat mijn twijfels te maken hebben met men kwaliteit als vader....
zaterdag 26 mei 2018 12:59
Je bent wellicht een goede vader, maar je onvolwassenheid zit hem in het feit dat je niet wil/durft te praten met je vriendin, dat je ervoor kiest met andere vrouwen te flirten en dan gaat zitten twijfelen of je vriendin wel de ware is.
Er is niet één ware. Er is een verbinding tussen twee mensen die sterk genoeg moet zijn om geen zin in anderen te hebben. Het zou van volwassenheid getuigen als je onder ogen zou durven zien dat je gedrag slap is, dat je sterk moet zijn om die twijfels te bespreken, ook al ben je bang voor de eventuele uitkomst.
Je vriendin is net zo onvolwassen, omdat ze niet wil praten. Een goede relatie kenmerkt zich door een goede communicatie. En daar ontbreekt het aan beide kanten aan bij jullie.
En daarom is het jammer voor jullie kinderen dat jullie er beiden niet voor (durven) kiezen om volwassen gedrag te vertonen, om de dingen naar elkaar te benoemen en twijfels te bespreken. In plaats daarvan zoeken jullie beide je heil buiten de deur. Een recept voor een scheiding.
Praten dus. En wel zo snel mogelijk. En inderdaad, niet trouwen.
Er is niet één ware. Er is een verbinding tussen twee mensen die sterk genoeg moet zijn om geen zin in anderen te hebben. Het zou van volwassenheid getuigen als je onder ogen zou durven zien dat je gedrag slap is, dat je sterk moet zijn om die twijfels te bespreken, ook al ben je bang voor de eventuele uitkomst.
Je vriendin is net zo onvolwassen, omdat ze niet wil praten. Een goede relatie kenmerkt zich door een goede communicatie. En daar ontbreekt het aan beide kanten aan bij jullie.
En daarom is het jammer voor jullie kinderen dat jullie er beiden niet voor (durven) kiezen om volwassen gedrag te vertonen, om de dingen naar elkaar te benoemen en twijfels te bespreken. In plaats daarvan zoeken jullie beide je heil buiten de deur. Een recept voor een scheiding.
Praten dus. En wel zo snel mogelijk. En inderdaad, niet trouwen.
