Relaties
alle pijlers
Jaarlijkse ''vakantie'' schoonfamilie
zondag 25 augustus 2019 15:35
Hoi allemaal,
Mijn vriendin en ik zijn bijna 30, zo'n 7,5 jaar samen en sinds ik haar ken gaan we elk jaar met haar familie een week op vakantie. Ik vond de vakanties met mijn eigen familie altijd fantastisch, maar de dynamiek in haar familie is zo dat een weekje weg het tegenovergestelde van lekker ontspannen is.
Haar broertje en moeder maken vaak ruzie, er is constante ergernis. Hij is 25 maar wordt nog steeds bemoederd tot het punt dat zij zijn bammetjes smeert en overdag voor hem kookt als ze er 's avonds niet is. Uiteraard geen groente want dat lust ie niet. Gewoon een heel ongezonde verstandhouding, maar lijkt er tegelijk op dat ze wil dat hij haar hele leven thuis blijft wonen. Vanuit hem heel veel frustratie en woede-uitbarstingen richting haar maar er is niets wat die dynamiek doorbreekt.
Haar vader gaat nu een paar jaar niet meer mee, wat scheelt in het aantal ruzies, maar heb daarmee wel een lotgenoot en bliksemafleider verloren. Ze is namelijk ook opzichtig afkeurend van mij, en ondertussen is het wel duidelijk dat ze omgekeerd ook niet mijn favoriete persoon is. Ik hou niet van ruzie maken en denk dat het ook weinig zin zal hebben, dus ben constant aan het ontwijken en op mijn woorden aan het letten.
Daarnaast zit gezellig iets met mijn vriendin doen er ook niet echt in. We zijn wel eens met zijn tweeën eruit geweest om een dag een stadje te gaan bekijken, maar er wordt een schuldgevoel aangepraat, alsof je verantwoordelijk bent voor het geluk van de anderen en het eigenlijk niet kan maken om met zijn 2 weg te gaan.
Na elke vakantie zeg ik ''nooit meer'' en mijn vriendin is het daar ook mee eens. Maar toch, elk jaar weer, wordt er ergens iets geboekt, en zijn wij geacht mee te gaan. En dankbaar te zijn, want de accommodatie wordt voor ons betaald(verplicht). Het lijkt makkelijk, nee zeggen. Maar ik zie geen subtiele manier om het te doen. Mijn vriendin wordt erin gesmooth-talked en vervolgens is het ''Mam wil een weekje naar een huisje in de xxx, gaan we mee?''. Op het moment dat ik daar nee tegen zeg, heb ik het voorgoed verpest bij schoonmoeder natuurlijk. Die gaat dat opvatten als ultieme belediging en ondankbaarheid. Dat maakt me persoonlijk weinig uit, maar familie is belangrijk en het is toch haar moeder, en probeer daarin rekening te houden met mijn vriendin.
Maar heb het gevoel dat ik nu echt een grens moet gaan trekken omdat dit anders nooit eindigt. Of overdrijf ik en is zo'n jaarlijks weekje afzien niet zo abnormaal?
Mijn vriendin en ik zijn bijna 30, zo'n 7,5 jaar samen en sinds ik haar ken gaan we elk jaar met haar familie een week op vakantie. Ik vond de vakanties met mijn eigen familie altijd fantastisch, maar de dynamiek in haar familie is zo dat een weekje weg het tegenovergestelde van lekker ontspannen is.
Haar broertje en moeder maken vaak ruzie, er is constante ergernis. Hij is 25 maar wordt nog steeds bemoederd tot het punt dat zij zijn bammetjes smeert en overdag voor hem kookt als ze er 's avonds niet is. Uiteraard geen groente want dat lust ie niet. Gewoon een heel ongezonde verstandhouding, maar lijkt er tegelijk op dat ze wil dat hij haar hele leven thuis blijft wonen. Vanuit hem heel veel frustratie en woede-uitbarstingen richting haar maar er is niets wat die dynamiek doorbreekt.
Haar vader gaat nu een paar jaar niet meer mee, wat scheelt in het aantal ruzies, maar heb daarmee wel een lotgenoot en bliksemafleider verloren. Ze is namelijk ook opzichtig afkeurend van mij, en ondertussen is het wel duidelijk dat ze omgekeerd ook niet mijn favoriete persoon is. Ik hou niet van ruzie maken en denk dat het ook weinig zin zal hebben, dus ben constant aan het ontwijken en op mijn woorden aan het letten.
Daarnaast zit gezellig iets met mijn vriendin doen er ook niet echt in. We zijn wel eens met zijn tweeën eruit geweest om een dag een stadje te gaan bekijken, maar er wordt een schuldgevoel aangepraat, alsof je verantwoordelijk bent voor het geluk van de anderen en het eigenlijk niet kan maken om met zijn 2 weg te gaan.
Na elke vakantie zeg ik ''nooit meer'' en mijn vriendin is het daar ook mee eens. Maar toch, elk jaar weer, wordt er ergens iets geboekt, en zijn wij geacht mee te gaan. En dankbaar te zijn, want de accommodatie wordt voor ons betaald(verplicht). Het lijkt makkelijk, nee zeggen. Maar ik zie geen subtiele manier om het te doen. Mijn vriendin wordt erin gesmooth-talked en vervolgens is het ''Mam wil een weekje naar een huisje in de xxx, gaan we mee?''. Op het moment dat ik daar nee tegen zeg, heb ik het voorgoed verpest bij schoonmoeder natuurlijk. Die gaat dat opvatten als ultieme belediging en ondankbaarheid. Dat maakt me persoonlijk weinig uit, maar familie is belangrijk en het is toch haar moeder, en probeer daarin rekening te houden met mijn vriendin.
Maar heb het gevoel dat ik nu echt een grens moet gaan trekken omdat dit anders nooit eindigt. Of overdrijf ik en is zo'n jaarlijks weekje afzien niet zo abnormaal?
zondag 25 augustus 2019 17:07
Jullie zijn beide bijna 30 zei je? Oud genoeg om je eigen beslissingen te maken hoop ik dan toch. Je vriendin kan toch gewoon tegen haar moeder zeggen dat jullie niet mee willen? Dat die moeder dan beledigd is, is (in mijn ogen) dan toch echt haar probleem en niet dat van jullie. Of is het zo dat je bang bent dat je schoonmoeder het contact met haar dochter gaat verbreken?
Nee heb je, ja kun je krijgen.
zondag 25 augustus 2019 17:15
Als je van deze traditie af wil, moet je ergens een keer door de zure appel heen bijten.
Ik zou sowieso vanaf het begin af aan al bedanken voor dit soort tradities. Op vakantie met schoonfamilie is simpelweg niet mijn idee van vakantie vieren dus daar besteed ik dan ook geen vrije dagen aan. En familieweekend zou voor mij de max zijn.
Ik zou sowieso vanaf het begin af aan al bedanken voor dit soort tradities. Op vakantie met schoonfamilie is simpelweg niet mijn idee van vakantie vieren dus daar besteed ik dan ook geen vrije dagen aan. En familieweekend zou voor mij de max zijn.
zondag 25 augustus 2019 17:17
Nu ik er nog eens over nadenk: je kunt het wat zachter laten landen door op een wat natuurlijkere manier de traditie doorbreken. Bijvoorbeeld dat je om werkgerelateerde redenen dit keer niet mee kan.
Aan de andere kant: je bent 30. Tijd om een keer ballen te tonen. Je laat toch niet zo over je heen lopen?
Aan de andere kant: je bent 30. Tijd om een keer ballen te tonen. Je laat toch niet zo over je heen lopen?
zondag 25 augustus 2019 17:21
Als er al is geboekt de kosten vergoeden en zeggen dat je niet meegaat.
Je schoonmoeder doet nou niet echt haar best voor je dus ik zou hier mee ophouden.
(Mijn schoonzus, lieveling van schoonouders, altijd heel gelijkmoedig en zegt nooit wat. Er werd weer een familieweek voorgesteld en zij gilde ineens: ah nee alsjeblieft niet zeg!
En daarna met een enorm rood hoofd de rest van de avond.
We gaan godzijdank dus nooit meer. Echt, het is even niet leuk maar ik zou gewoon aangeven dat je hier geen tijd voor hebt.
Ik snap niet dat je vriendin dat zelf niet kan bedenken.
Je schoonmoeder doet nou niet echt haar best voor je dus ik zou hier mee ophouden.
(Mijn schoonzus, lieveling van schoonouders, altijd heel gelijkmoedig en zegt nooit wat. Er werd weer een familieweek voorgesteld en zij gilde ineens: ah nee alsjeblieft niet zeg!
En daarna met een enorm rood hoofd de rest van de avond.
We gaan godzijdank dus nooit meer. Echt, het is even niet leuk maar ik zou gewoon aangeven dat je hier geen tijd voor hebt.
Ik snap niet dat je vriendin dat zelf niet kan bedenken.
zondag 25 augustus 2019 17:28
Ik vind het juist heel empathisch en bedachtzaam (naar je vriendin toe) dat je niet per definitie een einde aan de traditie / gewoonte (?) wilt maken.Maud*de*Braose schreef: ↑25-08-2019 17:20Grappig, je zeurt over de broer van je vriendin, dat hij zo onvolwassen is. Maar zelf heb je als vent van 30 niet eens de ruggengraat om niet meer mee te gaan op vakantie met de schoonfamilie. Misschien eens wat doen aan je eigen volwassenheid en leren nee zeggen?
Toch zul je het moeten ook in het belang van jullie relatie.
Persoonlijk denk ik dat de eerste keer het moeilijkste is. Misschien iets anders voorstellen zoals uit eten gaan of een dagje weg 'in plaats van' en als dankbaarheid zelf (alles) gaan betalen.
Volgend jaar is het dan een stuk makkelijker. Wel meteen duidelijk zijn dat het niet een eenmalig iets is maar gewoon andere plannen voor de toekomst...
'Soul mate' isn't a pre-existing condition. It's earned over time.
(Pamela Druckerman)
(Pamela Druckerman)
zondag 25 augustus 2019 17:30
Bedankt voor jullie reacties al! @Dignity, dat is een heel goede tip, maar juist daarom plant ze het al een half jaar van te voren volgens mij. Wordt je gelijk lekker voor het blok geplaatst en kan je nog niets hebben staan Willen over 2-3 jaar beginnen aan kind(eren), denk dat dat een goede ''smoes'' zal zijn. Dus is het realistisch gezien nog 2-3 jaar mee voordat we het een natuurlijk einde kunnen geven.
Contact verbreken zal ze denk in niet definitief doen @Sunshine, maar als het vanuit mijn vriendin komt zal het zeker heibel zijn, en als het van mij komt(wat ze hoe dan ook gaat vinden) gaat ze me de rest van haar leven haten(helaas geen sarcasme).
Dus nog 2-3 jaar een week lijden, of een bommetje laten ontploffen. En doe ik dat over een half jaar als de onvermijdelijke vakantie''vraag'' weer gesteld wordt. Ik ben zelf meer van de subtiele benadering maar zie niet hoe we dit subtiel kunnen brengen.
Contact verbreken zal ze denk in niet definitief doen @Sunshine, maar als het vanuit mijn vriendin komt zal het zeker heibel zijn, en als het van mij komt(wat ze hoe dan ook gaat vinden) gaat ze me de rest van haar leven haten(helaas geen sarcasme).
Dus nog 2-3 jaar een week lijden, of een bommetje laten ontploffen. En doe ik dat over een half jaar als de onvermijdelijke vakantie''vraag'' weer gesteld wordt. Ik ben zelf meer van de subtiele benadering maar zie niet hoe we dit subtiel kunnen brengen.
zondag 25 augustus 2019 17:34
Sommige mensen staan nou eenmaal niet open voor subtiele hints. En ik zou hier zeker niet nog 2/3 jaar aan meedoen hoor, kom op.
Je kunt het ook nu al aangeven he. Dan heeft ze alvast tijd om aan het idee te wennen, in plaats van dat jij opeens de party pooper bent als er al bijna geboekt is. Gewoon tussen neus en lippen bij de eerstvolgende afspraak "oh trouwens dit jaar hebben we andere vakantieplannen dus we gaan dit keer niet mee". Klaar. Ben je er ook meteen vanaf.
Bovendien, mocht je ooit aan kinderen beginnen dan is het een goede oefening om nu alvast te beginnen met het aangeven van je grenzen.
Je kunt het ook nu al aangeven he. Dan heeft ze alvast tijd om aan het idee te wennen, in plaats van dat jij opeens de party pooper bent als er al bijna geboekt is. Gewoon tussen neus en lippen bij de eerstvolgende afspraak "oh trouwens dit jaar hebben we andere vakantieplannen dus we gaan dit keer niet mee". Klaar. Ben je er ook meteen vanaf.
Bovendien, mocht je ooit aan kinderen beginnen dan is het een goede oefening om nu alvast te beginnen met het aangeven van je grenzen.
zondag 25 augustus 2019 17:38
Misschien zou je een compromis kunnen sluiten met je vriendin dat het van een week naar een weekendje gaat. Ik snap best dat je vriendin het leuk(er) zou vinden als jij mee gaat. Wees eerlijk naar je vriendin toe en tegen je schoonouders kan je gerust een klein leugentje om eigen bestwil. Bijvoorbeeld dat je je vakantiedagen liever wilt besteden aan een strand/zon/wintersport vakantie of stedentrip.
Als zij echt een week willen gaan en je wilt/durft niet volledig af te haken kom dan bijvoorbeeld van vrijdag tot zondag en zeg dat je eerder niet kan ivm werk. Toon je toch je goede wil maar zit je niet de hele week met de familie opgescheept.
Als zij echt een week willen gaan en je wilt/durft niet volledig af te haken kom dan bijvoorbeeld van vrijdag tot zondag en zeg dat je eerder niet kan ivm werk. Toon je toch je goede wil maar zit je niet de hele week met de familie opgescheept.
zondag 25 augustus 2019 17:40
Ik kan het goed met hem vinden, was niet als zeuren bedoeld. Maar je geeft wel precies aan waar het probleem ligt. Heb zelf nooit problemen gehad met mijn ouders om nee te zeggen tegen dingen. Ik ben niet extreem assertief, maar kom zeker wel voor mezelf op.Maud*de*Braose schreef: ↑25-08-2019 17:20Grappig, je zeurt over de broer van je vriendin, dat hij zo onvolwassen is. Maar zelf heb je als vent van 30 niet eens de ruggengraat om niet meer mee te gaan op vakantie met de schoonfamilie. Misschien eens wat doen aan je eigen volwassenheid en leren nee zeggen?
In mijn ogen maakt schoonmoeder een dynamiek die ongezond is en manipuleert om in dit soort situaties(de vakantie) mee te gaan. Ik ga er zeker een eind aan maken wat de vakanties betreft, maar heb geen idee hoe ik er het beste mee om kan gaan, en vind het erg naar voor mijn vriendin.
zondag 25 augustus 2019 17:49
Wat wil jouw vriendin zelf eigenlijk?? En dan bedoel ik dus; wat wil ze écht?
Wil zij eigenlijk graag mee, om welke reden dan ook, dan zou ik die paar jaar nog zo laten. Wel intussen al aangeven dat het stopt zodra jullie je eigen gezin hebben, want anders wordt je straks geacht met ukkie(s) alsnog mee te gaan.
Wil zij, net als jij, er liever een eind aan maken, dan doe je dat nu. Sámen. Aan het einde van de vakantie (schoon)moeder hartelijk bedanken en vertellen dat dit de laatste keer was. Geef geen reden op. Herhaling; geef geen reden op.
Laat je vriendin het woord doen, maar geef wel rugdekking. Letterlijk. Zij doet het woord voor jullie samen. Levert dat ruzie op? Tja, so be it. Gaat wel weer over.
Wil zij eigenlijk graag mee, om welke reden dan ook, dan zou ik die paar jaar nog zo laten. Wel intussen al aangeven dat het stopt zodra jullie je eigen gezin hebben, want anders wordt je straks geacht met ukkie(s) alsnog mee te gaan.
Wil zij, net als jij, er liever een eind aan maken, dan doe je dat nu. Sámen. Aan het einde van de vakantie (schoon)moeder hartelijk bedanken en vertellen dat dit de laatste keer was. Geef geen reden op. Herhaling; geef geen reden op.
Laat je vriendin het woord doen, maar geef wel rugdekking. Letterlijk. Zij doet het woord voor jullie samen. Levert dat ruzie op? Tja, so be it. Gaat wel weer over.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
zondag 25 augustus 2019 17:49
'ik sla een jaartje over' zou moeten volstaan. Gewoon omdat je niet wilt. Vind je het moeilijk om nee te zeggen? Dan kun je voor een leugentje om bestwil gaan. Te weinig vakantiedagen, drukke fase op werk, reisje met je eigen familie of we laten liever de hond niet nog een keer in een opvang want hij wordt er erg onrustig van. Geen idee wat je in jullie leven als smoes kunt bedenken, maar schoonma moet het er maar mee doen.
Sterkte trouwens met zo'n schoonfamilie, voor je vriendin ook niet leuk!
Sterkte trouwens met zo'n schoonfamilie, voor je vriendin ook niet leuk!
zondag 25 augustus 2019 17:51
Hell no dat ik hiervoor zou tekenen. Nog 3 jaar op een vakantie waar ik mezelf zit op te vreten?
zondag 25 augustus 2019 17:55
Ik zou dus geen reden/smoes opgeven. Want op elke ´want´ volgt een ´ja maar´. De enige goede reden is een begrafenis en die is wat lastig te plannen. Of je trouwt precies in die week, dat is natuurlijk ook een optie.Loekie12345 schreef: ↑25-08-2019 17:49'ik sla een jaartje over' zou moeten volstaan. Gewoon omdat je niet wilt. Vind je het moeilijk om nee te zeggen? Dan kun je voor een leugentje om bestwil gaan. Te weinig vakantiedagen, drukke fase op werk, reisje met je eigen familie of we laten liever de hond niet nog een keer in een opvang want hij wordt er erg onrustig van. Geen idee wat je in jullie leven als smoes kunt bedenken, maar schoonma moet het er maar mee doen.
Sterkte trouwens met zo'n schoonfamilie, voor je vriendin ook niet leuk!
Ik zou die vakanties overigens alleen nog accepteren als mijn man wel graag zou willen gaan. Dan zou ik dat voor lief nemen, omdat ik hem dat plezier wel zou willen doen.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
zondag 25 augustus 2019 17:55