Ik mis meerdere ontwikkelingen in mijn leven...

21-02-2018 11:45 37 berichten
Beste forummers,

Voel me al heel lang onwijs slecht. Al een jaar ben ik er heel erg mee bezig in mijn hoofd en wil ik dit eigenlijk met iemand bespreken. Ik zal het proberen samen te vatten... Ik loop met rotgevoelens rond; vooral het gevoel niets te hebben bereikt in het leven. Het zijn meerdere zorgen.

Ik ben over minder dan een maand al 24 en heb nog nooit een relatie gehad. Tot mijn 22ste heb ik er geen moment zo over gedacht, maar volgens mij is wel vreemd. Wanneer mensen opmerkingen maken als 'wat raar' bla bla bla of 'jouw tijd komt nog wel hoor!' dan doe ik alsof ik het me allemaal niet boeit, maar ja! ik zit er wel mee en ja, het lijkt mij ook heel leuk om affectie te hebben, van te 'houden'. Ik heb trouwens het idee dat hoe langer het duurt hoe meer ik erover romantiseer, maar ook tegenwoordig bij elke man die ik tegenkom als potentiële partner bekijk.

Ik weet dat ik een laatbloeier ben, maar uiteindelijk wil ik ook wel bloeien. waarvan ik het idee heb dat dat nooit zal gebeuren. Misschien klinkt het flauw, maar na mijn 30ste hoeft het allemaal niet meer. Zelfs ik die nooit een relatie heeft gehad zou denken bij een 30(!) jarige die nooit een relatie heeft of er wel iets klopt. Het begint gewoon een beetje psyisch te worden heb ik het idee, maar dat wil ik niet! Ik denk oke kom op liefde kom je vanzelf tegen, maar ik kan er blijkbaar toch niet luchtig over doen. Ik ben in een tijd dat ik veel dingen besef. Ik mis een ontwikkeling in mijn leven, ik mis vrienschappen, ik mis een luisterend oor. Ik vind dat ik bepaalde ontwikkelingen die een adolescente had moeten doorgaan overgeslagen heb. Maar de tijd tikt wel door...
anoniem_6374917a6c3be wijzigde dit bericht op 21-02-2018 11:48
0.51% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Waarom heb je nog nooit een relatie gehad??
Alle reacties Link kopieren
Ben je wel eens verliefd geweest? Heb je vriendinnen/vrienden?
Alle reacties Link kopieren
moon94 schreef:
21-02-2018 11:45
(...)Ik weet dat ik een laatbloeier ben, maar uiteindelijk wil ik ook wel bloeien. waarvan ik het idee heb dat dat nooit zal gebeuren. Misschien klinkt het flauw, maar na mijn 30ste hoeft het allemaal niet meer. (...)
Dat klinkt wel een beetje fatalistisch hoor. Op die manier leg je een enorme druk op jezelf en dan kan het alleen maar tegen gaan vallen.
Ben je nooit jongens tegengekomen waarmee het meer dan vriendschappelijk klikte?
Schrijf je anders in bij een datingsite, om gewoon eens te proberen. Hou er wel rekening mee dat je heus wel eens op je bek zal gaan, maar als je het niet probeert zul je het nooit weten.
Alle reacties Link kopieren
Nou, "fijn" om te lezen dat er dus iets grondig mis is bij mij (single dertiger). Het is kennelijk gewoon niet voor iedereen weggelegd. Maar je bent pas 24...
Winter is coming...
Alle reacties Link kopieren
Na je 30ste heeft het geen zin meer? :rofl:
Genoeg mensen die pas rond die tijd iemand tegenkomen hoor!
En genoeg relaties die voor de 30e ook weer uitgaan. En dan?

TO, blijkbaar zit je heel slecht in je vel. Ga hiervoor met iemand praten.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
lilalinda schreef:
21-02-2018 11:46
Waarom heb je nog nooit een relatie gehad??
dat is vaak wat er meteen gevraagd word. Ik weet het antwoord zelf ook niet helemaal, maar voor mezelf heb ik wel ideeën wat ik alleen hier durf te zeggen; misschien omdat ik overgewicht heb? geen obesitas maar niet slank. 10/15 kilo te veel of ik ben gewoon niemand tegen gekomen.
Azarole schreef:
21-02-2018 11:48
Ben je wel eens verliefd geweest? Heb je vriendinnen/vrienden?
Ik weet niet of ik het verliefdheid kan noemen, maar toen ik 16 was, sprak ik met een jongen (8 maanden) omdat ik zogenaamd nog wilde afslanken stelde ik het uit, uiteindelijk toch niet streefgewicht bereikt en afgesproken. Het leek goed te gaan.... Maar daarna ben ik gewoon dik afgewezen. Dat heeft hij nooit gezegd sterker nog we gingen doorpraten maar ik was zo trots dat ik een hard berichtje stuurde waarop hij nooit antwoord op heeft gegeven; als hij me wel leuk had gevonden dan kon hij mij makkelijk bereiken. Dit heeft mij natuurlijk heel onzeker gemaakt als puber en heb er dan ook hooguit 2 jaar mee gezeten, maar afgelopen 4 jaar helemaal niet.
Alle reacties Link kopieren
Hoe ziet je leven er verder uit? Heb je iets zinvols te doen, dingen waar je plezier uit haalt, sociale contacten? Onderneem je dingen, kom je op plekken waar je mensen tegen kan komen?

Ik weet dat het vreselijk cliché klinkt, maar als je je eigen leven leuk en zinvol invult heb je een grotere kans iemand tegen te komen. En dus ook om iemand tegen te komen die bij jou past.

Je bent 23. Dat is ouder dan gemiddeld voor een eerste relatie, maar verder echt nog best wel jong. Het feit dat je 30 al ziet als een moment dat het niet meer hoeft laat al zien hoe jong je nog bent. :)
Een relatie kan heel leuk zijn, maar het wel of niet hebben van een relatie is niet zaligmakend. Zoeken naar een relatie, puur om er een gehad te hebben, beperkt je blik. Je gaat dan iedere man zien als potentiële partner, wat je contact krampachtig kan maken. Het maakt je ook gevoelig voor het verkeerde soort man.

Je kunt geluk in de liefde niet afdwingen, maar je kunt wel je kansen vergroten door jezelf te ontwikkelen en een leuk, interessant persoon te worden. Dan is het leven zelfs zonder die ene man erin een stuk leuker.
What a nuanced anxiety
nessemeisje schreef:
21-02-2018 11:51
Dat klinkt wel een beetje fatalistisch hoor. Op die manier leg je een enorme druk op jezelf en dan kan het alleen maar tegen gaan vallen.
Ben je nooit jongens tegengekomen waarmee het meer dan vriendschappelijk klikte?
Schrijf je anders in bij een datingsite, om gewoon eens te proberen. Hou er wel rekening mee dat je heus wel eens op je bek zal gaan, maar als je het niet probeert zul je het nooit weten.
Datingsite wil ik niet, want dat begint naar mijn gevoel niet goed. Ik heb het geprobeerd maar niet mijn ding.
winterqueen schreef:
21-02-2018 11:53
Nou, "fijn" om te lezen dat er dus iets grondig mis is bij mij (single dertiger). Het is kennelijk gewoon niet voor iedereen weggelegd. Maar je bent pas 24...
Jij bent dan misschien nu wel single, maar stel je nou eens voor dat je tot je 30ste helemaal geen relatie of iets in die richting heb gehad. Nooit gezoend, nooit geknuffeld en wat daar allemaal bij hoort... Ik wil niet na mijn 30ste nog moeten ontdekken wat mijn type is etc.
Alle reacties Link kopieren
moon94 schreef:
21-02-2018 12:05
dat is vaak wat er meteen gevraagd word. Ik weet het antwoord zelf ook niet helemaal, maar voor mezelf heb ik wel ideeën wat ik alleen hier durf te zeggen; misschien omdat ik overgewicht heb? geen obesitas maar niet slank. 10/15 kilo te veel of ik ben gewoon niemand tegen gekomen.
Welnee, 10/15 kilo teveel is nooit een reden om nooit een klik te hebben met iemand. Uitstraling daarentegen kan wel heel veel schelen. Als jij uitstraalt dat je toch wel afgewezen wordt omdat je wat te zwaar bent is dat niet heel erg aantrekkelijk. Onzekerheid, fatalisme, desinteresse. Allemaal zaken die kunnen veroorzaken dat je niet aangesproken wordt. Uiteraard kan het ook zijn dat je gewoonweg echt nog niet iemand bent tegengekomen die het helemaal is voor je.
Maar de vraag is: wat wil jij? Als je niet lekker in je vel zit, is dat gewoon niet leuk. Laat dat relatiegedoe effe los en ga met jezelf aan de slag, ga dingen doen waar je energie van krijgt, waar je je beter door voelt, zoek een hobby, ga op een sportclub (als je dat niet al doet), zoek (andere) interesses, werk aan je zelfvertrouwen.
moon94 schreef:
21-02-2018 12:12
Jij bent dan misschien nu wel single, maar stel je nou eens voor dat je tot je 30ste helemaal geen relatie of iets in die richting heb gehad. Nooit gezoend, nooit geknuffeld en wat daar allemaal bij hoort... Ik wil niet na mijn 30ste nog moeten ontdekken wat mijn type is etc.
Dan moet je er iets aan doen.
Online daten schijnt laagdrempelig te zijn.

Als je onzeker bent over je lichaam; ga sporten of ga op cursus om meer jezelf te waarderen.
Je gebruikt nu je gewicht als een soort excuus, prima hoor, maar dan kom je niet verder.

Uiteindelijk komt een partner je niet aanwaaien of met de post (behalve die bruidjes uit oostblok)
dus doe wat. Zoek iets laagdrempeligs om je onzekerheid minder te maken, vergroot je sociaal netwerk.
Neem een hobby waarbij je in contact ben met mannen (of vrouwen als je daarop valt).

Ga praten met een POH als je een steuntje nodig hebt, dat is prima, maar blijf niet afwachten.
tyche schreef:
21-02-2018 12:09
Hoe ziet je leven er verder uit? Heb je iets zinvols te doen, dingen waar je plezier uit haalt, sociale contacten? Onderneem je dingen, kom je op plekken waar je mensen tegen kan komen?

Ik weet dat het vreselijk cliché klinkt, maar als je je eigen leven leuk en zinvol invult heb je een grotere kans iemand tegen te komen. En dus ook om iemand tegen te komen die bij jou past.

Je bent 23. Dat is ouder dan gemiddeld voor een eerste relatie, maar verder echt nog best wel jong. Het feit dat je 30 al ziet als een moment dat het niet meer hoeft laat al zien hoe jong je nog bent. :)
Een relatie kan heel leuk zijn, maar het wel of niet hebben van een relatie is niet zaligmakend. Zoeken naar een relatie, puur om er een gehad te hebben, beperkt je blik. Je gaat dan iedere man zien als potentiële partner, wat je contact krampachtig kan maken. Het maakt je ook gevoelig voor het verkeerde soort man.

Ik studeer aan het HBO en ben hopelijk over 2 jaar klaar. Maar toch heb ik het gevoel nog niets bereikt te hebben. Nee, ik heb geen sociale contacten nauwelijks, heel oppervlakkig. Gewoon op school, stage en de vriendinnen die ik had zijn allemaal(!) of getrouwd of verloofd of een vriend. Ik heb mijzelf gedwongen om met mannen te praten die interesse in mij hadden het waren ook gewoon mannen die een potientiele partner hadden kunnen zijn. Maar, ik heb hen niet interessant gevonden zo erg dat als ze iets vertelde dat ik het na een minuut vergat. Het was echt net een hel wat ik doorging. Toen dacht ik doe jezelf dit niet aan, jij wilt geen vriend om een vriend te hebben.

Je kunt geluk in de liefde niet afdwingen, maar je kunt wel je kansen vergroten door jezelf te ontwikkelen en een leuk, interessant persoon te worden. Dan is het leven zelfs zonder die ene man erin een stuk leuker.
Alle reacties Link kopieren
Er loopt hier ook een topic voor mensen die nog nooit een relatie hebben gehad dacht ik. Misschien kun je je daar aansluiten?
Alle reacties Link kopieren
dus, eigenlijk houd je niet genoeg van jezelf? Laat staan van een ander??
(als je denkt, dat die paar kilo meer, je ongeschikt maken om te daten).
Alle reacties Link kopieren
" Ik studeer aan het HBO en ben hopelijk over 2 jaar klaar. Maar toch heb ik het gevoel nog niets bereikt te hebben. Nee, ik heb geen sociale contacten nauwelijks, heel oppervlakkig. Gewoon op school, stage en de vriendinnen die ik had zijn allemaal(!) of getrouwd of verloofd of een vriend. Ik heb mijzelf gedwongen om met mannen te praten die interesse in mij hadden het waren ook gewoon mannen die een potientiele partner hadden kunnen zijn. Maar, ik heb hen niet interessant gevonden zo erg dat als ze iets vertelde dat ik het na een minuut vergat. Het was echt net een hel wat ik doorging. Toen dacht ik doe jezelf dit niet aan, jij wilt geen vriend om een vriend te hebben. "

Overdrijf je niet een béétje?
Alle reacties Link kopieren
Ik vind dit drama om niets. Zoveel mensen hebben op hun 23e nog geen relatie gehad hoor (-: Het is wellicht ouder dan gemiddeld, maar jeetje zeg, je bent hartstikke jong. Ik kreeg mijn eerste serieuze relatie trouwens op mijn 25e. Een vriendin van mij met 29. Nooit over nagedacht of dat niet 'te oud' was of een oordeel over gehad. Waar maak je je druk om... Wat is nu daadwerkelijk het probleem?
Mijn voorkeur zou ook niet zijn om via een datingsite op zoek te gaan, maar blijkbaar weet je in het gewone leven niet die signalen te geven waardoor mannen weten dat je interesse hebt, of open staat voor. Ik zou dan zeker wel eens kijken of er via internet wat te daten valt, zodat je gewoon een beetje kan leren flirten en je open stellen, wat meer ervaring opdoen met de opposite sex. Dat er geen druk op zit - omdat je eigenlik niet heel graag via internet iemand ontmoet- kan juist in je voordeel werken. Je verwachtingen zijn niet te hoog, en vaak is het juist dan dat cupido zijn werk doet.
Alle reacties Link kopieren
moon94 schreef:
21-02-2018 12:26
Het was echt net een hel wat ik doorging
Stel je niet zo aan.
koffiehagedis wijzigde dit bericht op 21-02-2018 12:28
5.54% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
In mijn vriendenkring (veertigers) worden nog steeds baby's geboren, omdat het tegenwoordig blijkbaar heel normaal is om pas laat de ware tegen te komen
Alle reacties Link kopieren
lilalinda schreef:
21-02-2018 12:27
In mijn vriendenkring (veertigers) worden nog steeds baby's geboren, omdat het tegenwoordig blijkbaar heel normaal is om pas laat de ware tegen te komen
Ja dit. Mijn man was single tot zijn 32e en is nu toch aan de vrouw (en wat voor een!) en kinderen (en wat voor kinderen!). Hij was niet echt onzeker, gewoon gericht op andere dingen zoals werk, studie, sport. Hij ging wel op veel dates geloof ik maar dat werd nooit echt iets heel vurigs. Ik was superblij dat hij vrijgezel was zonder ingewikkelde bagage toen ik, dertig en na een lange relatie, bij een etentje naast hem werd gezet.
Alle reacties Link kopieren
moon94 schreef:
21-02-2018 12:05
dat is vaak wat er meteen gevraagd word. Ik weet het antwoord zelf ook niet helemaal, maar voor mezelf heb ik wel ideeën wat ik alleen hier durf te zeggen; misschien omdat ik overgewicht heb? geen obesitas maar niet slank. 10/15 kilo te veel of ik ben gewoon niemand tegen gekomen.

Tip: ga eens kijken naar body positive bloggers/influencers. Megan Crabbe (@bodyposipanda), bijvoorbeeld.

Ik heb overgewicht, val zelfs in de categorie obesitas, ben 24, maar heb aan mannelijke aandacht geen tekort. Echter, zoals RuPaul ooit zei: "If you don't love yourself, how in the hell you gonna love somebody else?". Werk aan jezelf en je beeld van jezelf. Afvallen kan, maar dit is niet het probleem bij de kern aanpakken.

Edit: misschien ben ik een slechte raadgever. Ik ben absoluut geen relatietype, dus ook niet op zoek. Heb gewoon lol als ik ergens ben, niets geforceerds als dat hele gedraai om elkaar om te kijken of er wederzijdse interesse is. Ik denk even hardop, maar misschien is dat een reden dat mannen afhaken, omdat het te gemaakt overkomt?
anoniem_203378 wijzigde dit bericht op 21-02-2018 12:44
17.57% gewijzigd
moon94 schreef:
21-02-2018 12:12
Jij bent dan misschien nu wel single, maar stel je nou eens voor dat je tot je 30ste helemaal geen relatie of iets in die richting heb gehad. Nooit gezoend, nooit geknuffeld en wat daar allemaal bij hoort... Ik wil niet na mijn 30ste nog moeten ontdekken wat mijn type is etc.
Nou mijn man mankeert helemaal niks hoor.
Die leerde ik kennen toen hij 29 was en op relationeel gebied was hij nog zo groen als gras.
Inmiddels zijn we 21 jaar verder.

En je bent "hooguit" twee jaar bezig geweest met een afwijzing?
Ik zou aan je zelf gaan werken.
Alle reacties Link kopieren
moon94 schreef:
21-02-2018 12:17
Ik studeer aan het HBO en ben hopelijk over 2 jaar klaar. Maar toch heb ik het gevoel nog niets bereikt te hebben. Nee, ik heb geen sociale contacten nauwelijks, heel oppervlakkig. Gewoon op school, stage en de vriendinnen die ik had zijn allemaal(!) of getrouwd of verloofd of een vriend. Ik heb mijzelf gedwongen om met mannen te praten die interesse in mij hadden het waren ook gewoon mannen die een potientiele partner hadden kunnen zijn. Maar, ik heb hen niet interessant gevonden zo erg dat als ze iets vertelde dat ik het na een minuut vergat. Het was echt net een hel wat ik doorging. Toen dacht ik doe jezelf dit niet aan, jij wilt geen vriend om een vriend te hebben.
Wat versta jij dan onder 'iets bereikt hebben', en waarom zou je dat nu al moeten?

Heb je wel behoefte aan meer sociale contacten? Waarom zijn de contacten die je hebt oppervlakkig?

En als je zo weinig interesse had in die mannen, hoe zie je een relatie dan voor je?
Je hoeft natuurlijk niet elke man leuk te vinden, maar ik vraag me af of je je onderliggende worsteling met jezelf niet projecteert op dit ene onderwerp, de relatie, en dat je hoopt dat als je dat voor elkaar krijgt dat ook je andere problemen vanzelf verdwijnen.

Het klinkt alsof je een algemeen gevoel van onzekerheid en ontevredenheid hebt, waardoor je niet goed in je vel zit. Je zou eens kunnen gaan praten met de studentenpsycholoog. Jezelf leren kennen en weten hoe jij je leven voor jezelf leuk kan maken, is ook heel waardevol als je een relatie hebt. Daten via een app ofzoiets kan ook helpen, zeker als je het gebruikt als een middel om mensen te leren kennen en jezelf te oefenen om echt contact te maken met anderen. Zie een date niet als een sollicitatie voor een relatie, maar een leuk tijdverdrijf. Het ergste dat kan gebeuren is dat het tegenvalt; nou, dan ga je weg. In het beste geval vind je iemand die bij je past, maar daar tussenin zitten ook mogelijkheden: je hebt een leuke middag, of je vind iemand waarmee het vriendschappelijk klikt.
What a nuanced anxiety

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven