Werk & Studie
alle pijlers
Voor de tweede keer een verkeerde studie gekozen?
maandag 29 juni 2020 19:43
Beste Viva'ers,
Ik zit momenteel met mijn handen in mijn haar, ik ben bang dat ik wéér een verkeerde studie heb gekozen. Ik zal mijn situatie even kort uitleggen:
Tijdens 5 en 6 vwo heb ik gestruggled met een aantal psychische problemen (eetstoornis, depressie). Ondanks dat ik 3x in de week therapie hiervoor volgde en veel lessen miste ben ik gelukkig met een 7 geslaagd voor mijn vwo. Na mijn eindexamen heb ik een tussenjaar genomen, om me volledig op mijn herstel te kunnen focussen (dit is gelukkig (grotendeels) gelukt). Overigens heb ik in mijn tussenjaar 3-4 dagen per week gewerkt.
Ik heb gedurende mijn middelbare school, maar ook in mijn tussenjaar veel verschillende open dagen bezocht en veel verschillende studies bekeken.
Na mijn tussenjaar heb ik een keuze gemaakt om mee te doen met de selectie voor geneeskunde en biomedische wetenschappen. Helaas was ik uitgeloot voor geneeskunde (dit was mijn eerste keuze), maar ik was wel ingeloot voor biomedische wetenschappen. Al na een paar maanden werd de druk steeds groter voor mij (ik ben een perfectionist), ik leerde voor mijn idee nooit goed genoeg (had gewoon een zesje op mijn tentamen) en ik begreep het vak over het onderzoek niet (veel natuurkunde, modellen maken). Eind december was ik helemaal op, ik voelde me al weken ziek en het voelde alsof ik weer diep in eem depressie zat waarvan ik dacht dat ik hem achter me had gelaten.
In januari ben ik dan ook gestopt met bmw, achteraf had ik gewild dat ik dit met iemand overlegd had (een studieadviseur oid).
Deze keuze heeft een inslag gemaakt op mijn zelfbeeld, in mijn ogen moest ik universiteit aankunnen want ik had ook vwo gedaan. Ik heb er hierna voor gekozen een hbo studie te gaan doen, bij deze keuze voelde ik me destijds erg rustig. Sinds september vorig jaar volg ik hbo verpleegkunde (en dan het verkorte traject, 3 jaar). Maar ik merk aan mezelf dat ik me verveel, de lessen gaan te traag en de stof is naar mijn mening te oppervlakkig. Ook tijdens de stages mis ik diepgang, en als ik dit aangeef wordt het weggewuifd want 'ik hoef dat toch niet te weten'. Overigens vind ik de praktijk wel leuk, maar niet geweldig.
Nu is het eerste jaar bijna voorbij, en heb ik nog twee jaar te gaan, maar ik weet gewoon niet wat ik nu het beste kan doen. Ik besef heel goed dat als ik hiermee stop, ik 21 jaar ben en nog steeds geen diploma heb. Daarnaast weet ik ook dat dit geen baan is wat ik graag wil doen aankomende 10 jaar.
De drie andere studies waar ik momenteel over na denk zijn geneeskunde, voeding en gezondheid en milieuwetenschappen (oid).
Ik zit zelf te denken om een afspraak te maken met een studieadviseur, ik wil in ieder geval geen overhaaste beslissingen nemen.
Wat is jullie mening over mijn verhaal?
Groetjes, Rozenstruikje
Ik zit momenteel met mijn handen in mijn haar, ik ben bang dat ik wéér een verkeerde studie heb gekozen. Ik zal mijn situatie even kort uitleggen:
Tijdens 5 en 6 vwo heb ik gestruggled met een aantal psychische problemen (eetstoornis, depressie). Ondanks dat ik 3x in de week therapie hiervoor volgde en veel lessen miste ben ik gelukkig met een 7 geslaagd voor mijn vwo. Na mijn eindexamen heb ik een tussenjaar genomen, om me volledig op mijn herstel te kunnen focussen (dit is gelukkig (grotendeels) gelukt). Overigens heb ik in mijn tussenjaar 3-4 dagen per week gewerkt.
Ik heb gedurende mijn middelbare school, maar ook in mijn tussenjaar veel verschillende open dagen bezocht en veel verschillende studies bekeken.
Na mijn tussenjaar heb ik een keuze gemaakt om mee te doen met de selectie voor geneeskunde en biomedische wetenschappen. Helaas was ik uitgeloot voor geneeskunde (dit was mijn eerste keuze), maar ik was wel ingeloot voor biomedische wetenschappen. Al na een paar maanden werd de druk steeds groter voor mij (ik ben een perfectionist), ik leerde voor mijn idee nooit goed genoeg (had gewoon een zesje op mijn tentamen) en ik begreep het vak over het onderzoek niet (veel natuurkunde, modellen maken). Eind december was ik helemaal op, ik voelde me al weken ziek en het voelde alsof ik weer diep in eem depressie zat waarvan ik dacht dat ik hem achter me had gelaten.
In januari ben ik dan ook gestopt met bmw, achteraf had ik gewild dat ik dit met iemand overlegd had (een studieadviseur oid).
Deze keuze heeft een inslag gemaakt op mijn zelfbeeld, in mijn ogen moest ik universiteit aankunnen want ik had ook vwo gedaan. Ik heb er hierna voor gekozen een hbo studie te gaan doen, bij deze keuze voelde ik me destijds erg rustig. Sinds september vorig jaar volg ik hbo verpleegkunde (en dan het verkorte traject, 3 jaar). Maar ik merk aan mezelf dat ik me verveel, de lessen gaan te traag en de stof is naar mijn mening te oppervlakkig. Ook tijdens de stages mis ik diepgang, en als ik dit aangeef wordt het weggewuifd want 'ik hoef dat toch niet te weten'. Overigens vind ik de praktijk wel leuk, maar niet geweldig.
Nu is het eerste jaar bijna voorbij, en heb ik nog twee jaar te gaan, maar ik weet gewoon niet wat ik nu het beste kan doen. Ik besef heel goed dat als ik hiermee stop, ik 21 jaar ben en nog steeds geen diploma heb. Daarnaast weet ik ook dat dit geen baan is wat ik graag wil doen aankomende 10 jaar.
De drie andere studies waar ik momenteel over na denk zijn geneeskunde, voeding en gezondheid en milieuwetenschappen (oid).
Ik zit zelf te denken om een afspraak te maken met een studieadviseur, ik wil in ieder geval geen overhaaste beslissingen nemen.
Wat is jullie mening over mijn verhaal?
Groetjes, Rozenstruikje
maandag 29 juni 2020 23:17
Zelf neig ik naar 2 jaar kiezen op elkaar en doorbijten. Dan heb je in ieder geval je diploma. Daarna zou je altijd nog verder kunnen leren. Stel de andere studies hierna vind je niet leuk of blijken te lastig, dan kan je altijd terugvallen op je hbo diploma.
2 jaartjes bikkelen maar daarna wel zekerheid.
2 jaartjes bikkelen maar daarna wel zekerheid.
maandag 29 juni 2020 23:36
Eens met voorgaand bericht. Wellicht zijn er mogelijkheden tot het volgen van een premaster na de HBO studie die je nu doet, die aansluit bij een eventuele master. Je bent dan wat ouder, hopelijk mentaal ook steviger, waardoor je een grotere kans van slagen hebt voor een universitaire studie. Vraag eventueel naar de mogelijkheden bij een studentendecaan, of zoek via google.
En misschien kun je alvast wat extra "diepgang" opzoeken door het volgen van cursussen/extra stage/studentenassistenten etc.
En misschien kun je alvast wat extra "diepgang" opzoeken door het volgen van cursussen/extra stage/studentenassistenten etc.
maandag 29 juni 2020 23:45
2 jaar kiezen op elkaar en daarna nog een BaNaBa of een Master erbij.
Geeft je ineens 2 jaar tijd om uit te vissen welke Master of welke Bachelor-na-Bachelor je precies wil doen.
Blijkbaar studeer je nogal vlot, dus veel kans dat je dit diploma over 2 jaar met de vingers in je neus haalt. Maar dan heb je tenminste iets om op terug te vallen moest het vervolg alsnog tegenslaan.
Geeft je ineens 2 jaar tijd om uit te vissen welke Master of welke Bachelor-na-Bachelor je precies wil doen.
Blijkbaar studeer je nogal vlot, dus veel kans dat je dit diploma over 2 jaar met de vingers in je neus haalt. Maar dan heb je tenminste iets om op terug te vallen moest het vervolg alsnog tegenslaan.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
maandag 29 juni 2020 23:52
Kan je trouwens met school gaan praten om de theorie nog wat sneller erdoor te jagen (meer studiepunten opnemen dan het standaard rooster)? En eventueel met de vrijgekomen tijd extra stages te doen?
Of om gewoon een half jaar eerder afgestudeerd te zijn, zodat je een half jaar betaald aan 't werk kan tussen HBO en een eventueel vervolg?
Of om gewoon een half jaar eerder afgestudeerd te zijn, zodat je een half jaar betaald aan 't werk kan tussen HBO en een eventueel vervolg?
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
dinsdag 30 juni 2020 00:05
Eens met bovenstaande berichten. Bovendien is geneeskunde een zware studie en wellicht niet zo geschikt als je nogal gevoelig bent voor stress.
Misschien kan je met je verpleegkunde de richting op van voeding en gezondheid?
Kan je wel werk vinden met een studie als milieuwetenschappen? Ik heb geen idee namelijk.
Misschien kan je met je verpleegkunde de richting op van voeding en gezondheid?
Kan je wel werk vinden met een studie als milieuwetenschappen? Ik heb geen idee namelijk.
dinsdag 30 juni 2020 00:17
Het hangt er een beetje vanaf of je genoeg geld hebt als je te lang over een studie gaat doen (lees: of rijke ouders bijspringen), maar ik denk dat u meer plezier zult hebben in een inhoudelijk meer uitdagende opleiding (en in uw werk later).
Nou weet ik niet of dat de universiteit moet worden.
Misschien is een opleiding tot laborant (HBO) ook voldoende interessant.
Als u denkt over een andere opleiding, praat dan eens goed met mensen die zo'n opleiding volgen.
(ik heb natuurkunde gestudeerd, en dat is soms puzzelen en nadenken. Geneeskunde is vooral veel uit je hoofd leren.
Dat vind ik niet hetzelfde als diepgang
).
Nou weet ik niet of dat de universiteit moet worden.
Misschien is een opleiding tot laborant (HBO) ook voldoende interessant.
Als u denkt over een andere opleiding, praat dan eens goed met mensen die zo'n opleiding volgen.
(ik heb natuurkunde gestudeerd, en dat is soms puzzelen en nadenken. Geneeskunde is vooral veel uit je hoofd leren.
Dat vind ik niet hetzelfde als diepgang
).
Wat is de vraag die ik niet weet maar wel moet stellen?
dinsdag 30 juni 2020 00:46
Toch niet zo eens met voorgaande berichten. Als je nu al weet dat je deze job geen 10 jaar wil doen kan je beter nu veranderen in plaats van nog 2 jaar tijd te steken in iets wat je toch niet wil doen. Daar krijg je later echt spijt van. Tenzij als je denkt dat het misschien met meer verdieping toch nog je ding zou kunnen zijn, bvb. met een specialisatie binnen de verpleegkunde?
dinsdag 30 juni 2020 07:29
Ik zou even met de studieadviseur praten. Het kan natuurlijk zijn dat het eerste jaar heel gemakkelijk is, omdat je dan nog veel moet leren uit boeken (wat je waarschijnlijk gemakkelijk af gaat) en je in de praktijk nog niet zoveel mag (omdat je 1e jaars bent).
Wellicht dat het tweede of derde jaar moeilijker wordt omdat er dan meer van je verwacht wordt, zoals meer verantwoordelijkheden op stage. Misschien speelt je perfectionisme ook hier een rol, dus ik zou hier ook wel hulp voor zoeken.
Nadeel is natuurlijk dat je hier pas echt achter komt als je verder gaat naar het tweede jaar.
Zelf heb ik ook meerdere opleidingen gedaan (op verschillende niveau's, ik heb diploma's gestapeld), maar ik heb hier uiteindelijk vrij weinig last van gehad.
Wellicht dat het tweede of derde jaar moeilijker wordt omdat er dan meer van je verwacht wordt, zoals meer verantwoordelijkheden op stage. Misschien speelt je perfectionisme ook hier een rol, dus ik zou hier ook wel hulp voor zoeken.
Nadeel is natuurlijk dat je hier pas echt achter komt als je verder gaat naar het tweede jaar.
Zelf heb ik ook meerdere opleidingen gedaan (op verschillende niveau's, ik heb diploma's gestapeld), maar ik heb hier uiteindelijk vrij weinig last van gehad.
Valhalla! Where the brave may live Forever!
dinsdag 30 juni 2020 07:37
dinsdag 30 juni 2020 07:56
Verpleegkunde is echt iets heel anders dan geneeskunde! Klinkt alsof je liever geneeskunde had willen studeren.
Een studie doen waar je hart niet ligt, alleen maar om een papiertje te hebben zou ik afraden. Maar ook een studie doen omdat je denkt dat je dat niveau zou moeten kunnen zou ik afraden (beide ervaring mee). Lijkt me verstandig om eerst aan je zelfbeeld / perfectionisme te gaan werken, je bent nog jong genoeg. Anders blijft dit terug komen en je in de weg zitten (ook ervaring mee ).
Een studie doen waar je hart niet ligt, alleen maar om een papiertje te hebben zou ik afraden. Maar ook een studie doen omdat je denkt dat je dat niveau zou moeten kunnen zou ik afraden (beide ervaring mee). Lijkt me verstandig om eerst aan je zelfbeeld / perfectionisme te gaan werken, je bent nog jong genoeg. Anders blijft dit terug komen en je in de weg zitten (ook ervaring mee ).
dinsdag 30 juni 2020 09:02
Ga met een studieadviseur praten. Verkeerd kiezen is natuurlijk vervelend, maar je bent nog niet zo oud. Je kan nog jaren werken en zeker in de zorg is er volgens mij veel vraag naar mensen. Als je iets later instroomt is er waarschijnlijk geen man overboord. Dus even rustig ademen en ontspan
Nav het gesprek of samen met de studieadviseur kan je je opties bepalen. Zet ze eens op papier met de voors en tegens, verwachte werkdruk, mate van verdieping etc. Je huidige studie daarbij ook meenemend als optie (huidige studie regulier, huidige studie versnellen, geneeskunde, de overige studies). Misschien helpt dat met een overwogen besluit en geeft het je rust.
Ik heb zelf trouwens nooit mijn ideale studie gedaan. Ik was een eeuwige twijfelkont en heb voor een Wo economie gekozen. Dat was rationeel denk ik. Mijn hart ligt meer bij psychologie of communicatie, culturele antropologie oid. Dat was tijdens m’n studie wel een worsteling (verre van nominaal gestudeerd) omdat ik me niet altijd kon motiveren. Uiteindelijk afgestudeerd en nu heb ik een hele leuke baan (dit is niet m’n eerste baan, ook daarbij is het soms wat uitproberen). Soms lonk ik wat meer richting coaching en teambuilding. Daar heb ik trainingen en certificeringen voor en kan ik er nu ook bij pakken. Zo vormt een baan zich uiteindelijk ook naar je interesses. Maw studiekeus is vaak erg richtinggevend maar niet alles bepalend voor je werk. Wellicht is het in de zorg wat meer zwart wit, dat weet ik niet, maar ook daar denk ik dat je studie niet 100% bepaald welke taken je over 10 jaar oppakt.
Nav het gesprek of samen met de studieadviseur kan je je opties bepalen. Zet ze eens op papier met de voors en tegens, verwachte werkdruk, mate van verdieping etc. Je huidige studie daarbij ook meenemend als optie (huidige studie regulier, huidige studie versnellen, geneeskunde, de overige studies). Misschien helpt dat met een overwogen besluit en geeft het je rust.
Ik heb zelf trouwens nooit mijn ideale studie gedaan. Ik was een eeuwige twijfelkont en heb voor een Wo economie gekozen. Dat was rationeel denk ik. Mijn hart ligt meer bij psychologie of communicatie, culturele antropologie oid. Dat was tijdens m’n studie wel een worsteling (verre van nominaal gestudeerd) omdat ik me niet altijd kon motiveren. Uiteindelijk afgestudeerd en nu heb ik een hele leuke baan (dit is niet m’n eerste baan, ook daarbij is het soms wat uitproberen). Soms lonk ik wat meer richting coaching en teambuilding. Daar heb ik trainingen en certificeringen voor en kan ik er nu ook bij pakken. Zo vormt een baan zich uiteindelijk ook naar je interesses. Maw studiekeus is vaak erg richtinggevend maar niet alles bepalend voor je werk. Wellicht is het in de zorg wat meer zwart wit, dat weet ik niet, maar ook daar denk ik dat je studie niet 100% bepaald welke taken je over 10 jaar oppakt.
dinsdag 30 juni 2020 09:04
Je begreep het vak over het onderzoek niet. Je haalde zesjes voor je tentamens.
Zo'n briljante student ben je nu ook weer niet.
Stoppen met je HBOV omdat je er zogenaamd te slim voor bent is dus zeker geen goed plan.
Want wees eerlijk. Je hebt het afgelopen jaar vast niet allemaal negens en tienen gehaald.
Het is slim om deze studie gewoon af te maken want dan heb je tenminste een diploma.
Met ik ben slim want ik heb VWO gedaan en daarna 2.mislukte universitaire studies en een mislukte HBO opleiding, ga je echt geen baan vinden.
Zo'n briljante student ben je nu ook weer niet.
Stoppen met je HBOV omdat je er zogenaamd te slim voor bent is dus zeker geen goed plan.
Want wees eerlijk. Je hebt het afgelopen jaar vast niet allemaal negens en tienen gehaald.
Het is slim om deze studie gewoon af te maken want dan heb je tenminste een diploma.
Met ik ben slim want ik heb VWO gedaan en daarna 2.mislukte universitaire studies en een mislukte HBO opleiding, ga je echt geen baan vinden.
dinsdag 30 juni 2020 09:11
Ik persoonlijk zou stoppen. Ben ook na 2 'foute' studies nog aan een derde begonnen met het schaamrood op de kaken, maar dat was de beste keuze ooit. Je moet nog zó lang, dan wil je echt niet in het verkeerde werkveld zitten. Zoveel mensen met saaie rotbanen die ze maar doen om brood op de plank te hebben, ik vind het zonde.
En met 21 jaar ben je echt nog jong zat!
En met 21 jaar ben je echt nog jong zat!
"Wine in the morning, and some breakfast at night. Oh baby, I'm beginning to see the light!"
dinsdag 30 juni 2020 10:10
Ik denk niet dat je het rot bedoelt, maar studeren met mentale klachten is wel zwaarder dit zegt niets over intelligentie, ik zelf heb een paar hele zware trauma s die ik met mij mee draag en ik studeer nu ook en door dit moet ik er ook harder aantrekken en niet omdat ik het niet aankan maar omdat door de cptss je energie vaak sneller op is en je geheugen je soms in de weg zit en ja ook zelfbeeld.sugarmiss schreef: ↑30-06-2020 09:04Je begreep het vak over het onderzoek niet. Je haalde zesjes voor je tentamens.
Zo'n briljante student ben je nu ook weer niet.
Stoppen met je HBOV omdat je er zogenaamd te slim voor bent is dus zeker geen goed plan.
Want wees eerlijk. Je hebt het afgelopen jaar vast niet allemaal negens en tienen gehaald.
Het is slim om deze studie gewoon af te maken want dan heb je tenminste een diploma.
Met ik ben slim want ik heb VWO gedaan en daarna 2.mislukte universitaire studies en een mislukte HBO opleiding, ga je echt geen baan vinden.
Ik werk al jaren onder mijn denk niveau en heb totaal geen uitdaging ik deed en doe het nog steeds van ach heb een baan en diploma toen gehaald maar ik heb hier juist heel veel.stress van afgestompt naar huis iedere keer.
Dus TO is vast slim genoet voor geneeskunde dat is haar droom en als ze er harder aan moet trekken dan is dat zo, het zal haar geen slechtere dokter maken en eerlijk misschien wel een betere want die moeten er echt voor zitten en niet 1x lezen 8 halen en een dag later geen moer meer weten.
TO volg je hart!
dinsdag 30 juni 2020 10:54
Ik ben het hier wel mee eens.BlaZoo schreef: ↑30-06-2020 07:37Als je meer diepgang wil en het allemaal te makkelijk is, wie houdt je dan tegen de bibliotheek in te gaan? Studie is niet pas “echt” als het voor je is georganiseerd en met een tentamen wordt afgesloten. Als je echt behoefte hebt aan meer kennis ipv een papiertje dan doe je daar wat aan
Kijk, er is niets mis met nog een keer stoppen. Echt niet. Je bent nog jong, en er zijn stapels mensen die een aantal keer geswitcht zijn voor ze iets vinden dat past. Of die er rond hun 30e achterkomen en dan alsnog (voor de vierde keer) switchen. Maar met jouw mentale klachten, is het misschien wel fijn om onder je niveau te werken, en een langere weg te lopen naar je einddoel terwijl je je verleden verwerkt. Dat je de diepgang zelf kan opzoeken als je er tijd en ruimte in je hoofd voor hebt, en makkelijk door je studie kan lopen als je mentale problemen even wat meer aandacht vragen is misschien eigenlijk heel lekker? En met een afgeronde hbo-v kun je altijd een baan vinden, en ben je altijd gewild. Ik bedoel niet dat je iets aan de maatschappij verplicht bent, maar voor iemand die onzeker is en niet altijd gelooft dat ze er mag zijn wat ze ook doet, is dat vaak een heel geruststellende gedachte om op te bouwen. En de abstracte modellen die je meer moeite kosten, kun je je daarna eigen maken. Of nu al, in je eigen tijd, op je eigen tempo, zonder druk.
dinsdag 30 juni 2020 20:12
Wauw, ik wil iedereen enorm bedanken voor de moeite om een reactie te plaatsen!
Ik denk dat het voor mij misschien het idee is (naast het feit dat ik denk dat verpleegkunde niet bij mij past) dat ik 'al' 23 ben als ik na mijn verpleegkunde aan een nieuwe studie begin. Ik wil graag samenwonen met mijn vriend, maar hij werkt al en als ik in een andere stad ga studeren kan dat waarschijnlijk niet etc etc.
Een aantal van jullie opperen om evt zelf de boeken in te duiken; hier heb ik inderdaad ook al over na gedacht en is zeker iets wat ik van plan ben om te gaan doen.
@Rosanna1985: ik kan zeker opnieuw meeloten voor geneeskunde, maar bij de universiteit die het meest in de buurt zit van mijn huis ben ik uitgeloot (hier mag je maar 1x meedoen) en eerlijk gezegd sta ik nu niet stevig genoeg in mijn schoenen om naar de andere kant van het land te verhuizen.
Ik betaal trouwens mijn studie(s) zelf, geen sprake van rijke ouders helaas haha.
@sugarmiss: ik zeg nergens dat ik briljant ben toch ? Ik geef enkel aan dat ik denk dat verpleegkunde niet goed bij mij past als ik kijk naar zowel de inhoud van de stof als naar het werkveld. Overigens heb ik wel alleen maar 8-ens en 9-ens gehaald dit jaar, maar dat terzijde.
Ik vind het op mentaal vlak zeker prettig dat de studie me makkelijk af gaat. Sinds ik verpleegkunde volg heb ik veel meer vrije tijd en voel ik me alleen nog tijdens tentamenweken gestresst in plaats van altijd. Door mijn mentale problemen heb ik al jaren last van een verminderde concentratie, wat ik heel erg vervelend vind. Ik wil namelijk héél graag, maar het concentreren werkt vaak gewoon niet mee.
Ik denk dat ik contact op ga nemen met de studieadviseur, misschien heeft hij/zij nog tips voor mij, of misschien verdiepende opdrachten studie gerelateerd. Anders kan ik inderdaad zelf alsnog de boeken in duiken.
Mochten jullie nog dingen willen delen hoor ik het graag!
Ik denk dat het voor mij misschien het idee is (naast het feit dat ik denk dat verpleegkunde niet bij mij past) dat ik 'al' 23 ben als ik na mijn verpleegkunde aan een nieuwe studie begin. Ik wil graag samenwonen met mijn vriend, maar hij werkt al en als ik in een andere stad ga studeren kan dat waarschijnlijk niet etc etc.
Een aantal van jullie opperen om evt zelf de boeken in te duiken; hier heb ik inderdaad ook al over na gedacht en is zeker iets wat ik van plan ben om te gaan doen.
@Rosanna1985: ik kan zeker opnieuw meeloten voor geneeskunde, maar bij de universiteit die het meest in de buurt zit van mijn huis ben ik uitgeloot (hier mag je maar 1x meedoen) en eerlijk gezegd sta ik nu niet stevig genoeg in mijn schoenen om naar de andere kant van het land te verhuizen.
Ik betaal trouwens mijn studie(s) zelf, geen sprake van rijke ouders helaas haha.
@sugarmiss: ik zeg nergens dat ik briljant ben toch ? Ik geef enkel aan dat ik denk dat verpleegkunde niet goed bij mij past als ik kijk naar zowel de inhoud van de stof als naar het werkveld. Overigens heb ik wel alleen maar 8-ens en 9-ens gehaald dit jaar, maar dat terzijde.
Ik vind het op mentaal vlak zeker prettig dat de studie me makkelijk af gaat. Sinds ik verpleegkunde volg heb ik veel meer vrije tijd en voel ik me alleen nog tijdens tentamenweken gestresst in plaats van altijd. Door mijn mentale problemen heb ik al jaren last van een verminderde concentratie, wat ik heel erg vervelend vind. Ik wil namelijk héél graag, maar het concentreren werkt vaak gewoon niet mee.
Ik denk dat ik contact op ga nemen met de studieadviseur, misschien heeft hij/zij nog tips voor mij, of misschien verdiepende opdrachten studie gerelateerd. Anders kan ik inderdaad zelf alsnog de boeken in duiken.
Mochten jullie nog dingen willen delen hoor ik het graag!
dinsdag 30 juni 2020 20:21
Vergis je niet in geneeskunde. Het is een enorm lange studie die veel van je vraagt. Je zult van alles de basis moeten leren terwijl je interesse mogelijk maar bij een paar dingen ligt. Coschappen zijn prachtig om overal een kijkje in de keuken te mogen nemen, maar ze duren ook láng. Je maakt lange, onbetaalde dagen en je wordt continu beoordeeld. Elke keer dat je net je draai hebt gevonden en e.e.a. weet, ga je naar de volgende plek met zijn eigen sociale omgangsvormen en kennis. Alsof je 12 keer achter elkaar aan een nieuwe baan begint. Kun je dat aan als perfectionist die mentaal nu niet sterk genoeg is voor een verhuizing?
Als ik jou was zou ik HBO Verpleegkunde afmaken en dan kijken of je er een master achteraan kunt doen. Als verpleegkundige hóef je niet aan het bed te staan. Je kunt ook researchverpleegkundige worden of bijvoorbeeld in een adviesorgaan terecht komen. Je zou ook nog kunnen promoveren, als je zou willen. Echt TO, je hebt zoveel opties en er zit al 1/3e van die studie op.
Als ik jou was zou ik HBO Verpleegkunde afmaken en dan kijken of je er een master achteraan kunt doen. Als verpleegkundige hóef je niet aan het bed te staan. Je kunt ook researchverpleegkundige worden of bijvoorbeeld in een adviesorgaan terecht komen. Je zou ook nog kunnen promoveren, als je zou willen. Echt TO, je hebt zoveel opties en er zit al 1/3e van die studie op.
dinsdag 30 juni 2020 20:27
Als je nu nog steeds aan geneeskunde denkt zou je daar toch nog naar kunnen kijken? Heb je daarvoor al een specifiek beroep in gedachte? Als je weet wat je hierna wilt worden heb je echt een doel en is het wellicht makkelijker om het te halen.. Ik zou je inderdaad adviseren om met een studentenadviseur te praten, het is zonder om een opleiding te volgen als het beroep je toch niet zo aanspreekt.. Ik snap dat men hier zegt dat het nog maar 2 jaar bikkelen is, maar een universitaire studie is ook maar 3 jaar en bij geneeskunde is de master een vorm van stage (co-schappen) waardoor je toch in de praktijk bezig bent.