Seks
alle pijlers
"vrij van geest" vs "behoudend"
woensdag 11 juli 2007 00:50
Ik heb een werkelijk leuke man ontmoet. We kunnen het goed met elkaar vinden en lijken een goede match. Uiteraard is er een 'maar'... onze sex-verledens verschillen nogal. En we hebben daar allebei moeite mee.
Het 'spel-element' waardeer ik altijd enorm, bovendien ben ik van nature erg nieuwsgierig dus.. been there, done almost everything. Altijd binnen de wet en zonder emotionele verbondenheid.
Hij steekt anders in elkaar. Sex is voorbestemd voor geliefden, een daad binnen een relatie tussen twee mensen. In de bijna drie jaar dat hij alleen is geweest, heeft hij dus ook geen vrouw aangeraakt (en naarmate ik hem beter leer kennen, geloof ik dit ook steeds meer).
Bij onze tweede date heeft hij me gevraagd geen sex meer te hebben met andere mannen. Ik wil dit een serieuze kans geven dus heb hiermee ingestemd, hoewel een relatie voor mij niet persé monogaam hoeft te zijn.
Andersom heb ik hem gevraagd om te proberen wat opener te staan voor sex-experimentjes, want het reportoir van anderhalve standje heb ik inmiddels wel gezien.
Ik houd mijn belofte maar mis de spanning van het kinky-gebeuren. Hij doet z'n best maar voelt zich doodongelukkig bij het idee van sex als 'spel' (ook als het alleen tussen ons zou blijven). Kortom we willen elkaar allebei wel tegemoet komen maar vinden het ook allebei best moeilijk.
Langzaam verzanden we nu in impliciete verwijten.. ben ik een slet en hij de paus. Nooit hardop uitgesproken, maar wel gevoeld.. door ons allebei.
Het drijft een wig tussen iets wat verder een fijne relatie is. We praten erover, maar komen er samen niet uit.. mede omdat sex voor ons beiden zo'n verschillende waarde vertegenwoordigt; belangrijk voor mij, een bijzaak voor hem.
Ik houd van deze man en wil hem zeker niet kwijt. Maar ik voel van verre dat dit een broeinest gaat worden van frustraties over en weer, dat openbarst op een moment dat we het het minst kunnen gebruiken (en dan buiten proportie wordt opgeblazen).
Niet dat ik verwacht dat jullie alle wijsheid in pacht hebben.. maar ik weet eigenlijk niet zo goed meer hoe nu verder. Ik kan goed negereren, wachten tot het echt fout gaat en onderwijl gewoon gelukkig zijn. Dat zou een oplossing kunnen zijn, maar mogelijk (waarschijnlijk) een slechte.
Denk eens met me mee als jullie willen.. zowel de 'vrijen van geest' als de wat meer 'behoudenen' onder ons.
Het 'spel-element' waardeer ik altijd enorm, bovendien ben ik van nature erg nieuwsgierig dus.. been there, done almost everything. Altijd binnen de wet en zonder emotionele verbondenheid.
Hij steekt anders in elkaar. Sex is voorbestemd voor geliefden, een daad binnen een relatie tussen twee mensen. In de bijna drie jaar dat hij alleen is geweest, heeft hij dus ook geen vrouw aangeraakt (en naarmate ik hem beter leer kennen, geloof ik dit ook steeds meer).
Bij onze tweede date heeft hij me gevraagd geen sex meer te hebben met andere mannen. Ik wil dit een serieuze kans geven dus heb hiermee ingestemd, hoewel een relatie voor mij niet persé monogaam hoeft te zijn.
Andersom heb ik hem gevraagd om te proberen wat opener te staan voor sex-experimentjes, want het reportoir van anderhalve standje heb ik inmiddels wel gezien.
Ik houd mijn belofte maar mis de spanning van het kinky-gebeuren. Hij doet z'n best maar voelt zich doodongelukkig bij het idee van sex als 'spel' (ook als het alleen tussen ons zou blijven). Kortom we willen elkaar allebei wel tegemoet komen maar vinden het ook allebei best moeilijk.
Langzaam verzanden we nu in impliciete verwijten.. ben ik een slet en hij de paus. Nooit hardop uitgesproken, maar wel gevoeld.. door ons allebei.
Het drijft een wig tussen iets wat verder een fijne relatie is. We praten erover, maar komen er samen niet uit.. mede omdat sex voor ons beiden zo'n verschillende waarde vertegenwoordigt; belangrijk voor mij, een bijzaak voor hem.
Ik houd van deze man en wil hem zeker niet kwijt. Maar ik voel van verre dat dit een broeinest gaat worden van frustraties over en weer, dat openbarst op een moment dat we het het minst kunnen gebruiken (en dan buiten proportie wordt opgeblazen).
Niet dat ik verwacht dat jullie alle wijsheid in pacht hebben.. maar ik weet eigenlijk niet zo goed meer hoe nu verder. Ik kan goed negereren, wachten tot het echt fout gaat en onderwijl gewoon gelukkig zijn. Dat zou een oplossing kunnen zijn, maar mogelijk (waarschijnlijk) een slechte.
Denk eens met me mee als jullie willen.. zowel de 'vrijen van geest' als de wat meer 'behoudenen' onder ons.
donderdag 12 juli 2007 23:05
Jullie doen allebei water bij de wijn en bij dit compromis voelen jullie je beiden niet goed.
Als de relatie verder goed is en jullie ervoor willen gaan zullen jullie het denk ik toch door middel van praten achter de reden van het wel/niet willen moeten komen. Je schrijft dat je voorheen sex zonder emoties had, en hij blijkbaar juist alleen met grote gevoelens. Daar zal dan wel ergens de sleutel voor jullie liggen?
En sextherapie misschien?
Als de relatie verder goed is en jullie ervoor willen gaan zullen jullie het denk ik toch door middel van praten achter de reden van het wel/niet willen moeten komen. Je schrijft dat je voorheen sex zonder emoties had, en hij blijkbaar juist alleen met grote gevoelens. Daar zal dan wel ergens de sleutel voor jullie liggen?
En sextherapie misschien?
vrijdag 13 juli 2007 00:38
@ bgb.. we zijn inmiddels een aantal maanden samen.
@ meiske22.. voor m'n vriend is sex nu eenmaal niet zo belangrijk en de nieuwsgierigheid om iets anders te proberen is er niet.
@ flow88.. je hebt zeker een punt hoor. Hij 'verwijt' me dat ik sex kan hebben zonder speciale gevoelens voor mijn bedpartner, terwijl ik daar echt geen kwaad in zie. Sterker nog, het gebeurt incidenteel dat ik geen zin heb maar toch met hem vrij omdat hij wel zin heeft. Voor de daad an sich heb ik geen gevoelens nodig, da's gewoon 'werk'. Er zijn genoeg andere momenten die me veel intiemer zijn en waarbij mijn gevoel voor hem veel sterker is dan tijdens de sex. En dat weet hij ook.
Ik ben gewoon weer toe aan iets nieuws, iets anders.. dat ik (begrijp me goed) graag met hem wil ontdekken/delen. Bovendien ben ik ervan overtuigd dat ik op velerlei vlak nog veel van deze mijnheer kan leren. En ik hem op sexgebied nog wel wat verrassend leuke dingen kan laten beleven.
Sextherapie.. en dat is wat precies?
@ meiske22.. voor m'n vriend is sex nu eenmaal niet zo belangrijk en de nieuwsgierigheid om iets anders te proberen is er niet.
@ flow88.. je hebt zeker een punt hoor. Hij 'verwijt' me dat ik sex kan hebben zonder speciale gevoelens voor mijn bedpartner, terwijl ik daar echt geen kwaad in zie. Sterker nog, het gebeurt incidenteel dat ik geen zin heb maar toch met hem vrij omdat hij wel zin heeft. Voor de daad an sich heb ik geen gevoelens nodig, da's gewoon 'werk'. Er zijn genoeg andere momenten die me veel intiemer zijn en waarbij mijn gevoel voor hem veel sterker is dan tijdens de sex. En dat weet hij ook.
Ik ben gewoon weer toe aan iets nieuws, iets anders.. dat ik (begrijp me goed) graag met hem wil ontdekken/delen. Bovendien ben ik ervan overtuigd dat ik op velerlei vlak nog veel van deze mijnheer kan leren. En ik hem op sexgebied nog wel wat verrassend leuke dingen kan laten beleven.
Sextherapie.. en dat is wat precies?
vrijdag 13 juli 2007 08:47
sextherapie LIJKT mij niet aan de orde...... (maar wie ben ik ) , jullie hebben verschillende normen en waarden ten opzichte van sex en één van jullie is meer van het experimenteren dan de ander... dat lijkt mij een verschil van karakter . Een therapeut kan de een misschien begrip op laten brengen voor de ander, of inzicht geven waarom de één zus en de ander zo doet/denkt/wil ... maar sommige dingen vallen niet af te dwingen .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
vrijdag 13 juli 2007 20:09
Ik heb even wat gegoogled:
Misschien is het inderdaad niet de oplossing voor jullie probleem, want therapie gaat er volgens mij vanuit dat "het probleem" ligt bij degene die minder seks wil, en dat is volgens mij bij jullie niet perse aan de orde.
Het "probleem" is dat jullie beiden er anders naar kijken, en geen van beiden behoefte heeft om het eigen standpunt te veranderen.
Maar dit KAN een heet hangijzer in de relatie worden, dus negeren is sowieso geen oplossing vrees ik.
Misschien is het inderdaad niet de oplossing voor jullie probleem, want therapie gaat er volgens mij vanuit dat "het probleem" ligt bij degene die minder seks wil, en dat is volgens mij bij jullie niet perse aan de orde.
Het "probleem" is dat jullie beiden er anders naar kijken, en geen van beiden behoefte heeft om het eigen standpunt te veranderen.
Maar dit KAN een heet hangijzer in de relatie worden, dus negeren is sowieso geen oplossing vrees ik.
vrijdag 13 juli 2007 20:40
Jullie zijn hierin gewoon enorm verschillend, doet je best elkaar te naderen maar zoals gezegt wordt dat nooit tot volle tevredenheid van vooral jou (denk ik) want ik hoor jou er niet over dat je je helemaal niet kan vinden in het liefdes bedrijven.
Mijn man zei ooit heel laconiek "als ik met jou verder wil en ik kom een probleem tegen, dan moet ik zorgen dat ik er geen probleem meer van maak" dat klink erg makkelijk maar in feite vertelde hij ermee dat een iets pas een groot probleem wordt als je er een groot probleem van gaat maken. Sex zal dus in jullie relatie niet DE match zijn maar er zullen in veel relatie's wel eens dingen minder matchen. Dus hoe zwaar weegt sex en hoe groot is het probleem? Is het zo groot dat een relatie toekomst er echt niet in zit? Of zijn er zoveel meer waardes in jullie relatie dat je ook van de manier van sex die jullie nu beleven kunt genieten met elkaar?
Of dat voldoende is voor de toekomst weet je niet, maar geef het ook kans om te groeien. Wat verwacht je nou? DAt hij in een paar maanden ineens de kinkie boy is? Hij zal al zijn ideeen al zijn "normen en waarde"overboord moeten gooien. Dat stuit hem nu nog tegen de borst. het is al eng je zelf te geven, laat staan alles waar je in geloofd en voor staat. Gun die man dus ook wat tijd om aan ideeen te denken. Vertrouwen te winnen om gek en wild te gaan doen. Eraan te wennen dat het niet raar, gek, vulgair of not done is.
Jij alleen weet of je die kans wil afwachten. Ik garandeer niet maar verwacht jij ook geen wonderen in een paar maanden.
En tot die tijd...... wat ik al zei, is een probleem er alleen maar als je er ook een probleem van maakt. En hoe groter jij dat probleem maakt, hoe onmogelijker de relatie wordt.
Mijn man zei ooit heel laconiek "als ik met jou verder wil en ik kom een probleem tegen, dan moet ik zorgen dat ik er geen probleem meer van maak" dat klink erg makkelijk maar in feite vertelde hij ermee dat een iets pas een groot probleem wordt als je er een groot probleem van gaat maken. Sex zal dus in jullie relatie niet DE match zijn maar er zullen in veel relatie's wel eens dingen minder matchen. Dus hoe zwaar weegt sex en hoe groot is het probleem? Is het zo groot dat een relatie toekomst er echt niet in zit? Of zijn er zoveel meer waardes in jullie relatie dat je ook van de manier van sex die jullie nu beleven kunt genieten met elkaar?
Of dat voldoende is voor de toekomst weet je niet, maar geef het ook kans om te groeien. Wat verwacht je nou? DAt hij in een paar maanden ineens de kinkie boy is? Hij zal al zijn ideeen al zijn "normen en waarde"overboord moeten gooien. Dat stuit hem nu nog tegen de borst. het is al eng je zelf te geven, laat staan alles waar je in geloofd en voor staat. Gun die man dus ook wat tijd om aan ideeen te denken. Vertrouwen te winnen om gek en wild te gaan doen. Eraan te wennen dat het niet raar, gek, vulgair of not done is.
Jij alleen weet of je die kans wil afwachten. Ik garandeer niet maar verwacht jij ook geen wonderen in een paar maanden.
En tot die tijd...... wat ik al zei, is een probleem er alleen maar als je er ook een probleem van maakt. En hoe groter jij dat probleem maakt, hoe onmogelijker de relatie wordt.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
zaterdag 14 juli 2007 08:51
Hij zal nooit zo kinky worden als jij maar ik vind dat hij wel iets meer z'n best mag doen met dingen uitproberen etc. Dat de 'extreme' dingen niets voor hem zijn lijkt me wel duidelijk maar tot die grens zijn er wel heel wat dingen die hij alsnog kan uitproberen.
Jij hebt al water bij de wijn gedaan en geaccepteerd dat bepaalde dingen met hem niet gaan gebeuren. Voor zover ik kan beoordelen heeft hij nog helemaal geen water bij de wijn gedaan.
En ook al gelooft hij dat seks iets is tussen geliefden hoeft dat een gevarieerd liefdseleven natuurlijk niet uit te sluiten. Heeft hij jouw verleden eigenlijk wel geaccepteerd of is dat iets wat hij jou misschien kwalijk neemt? Hij zal uiteraard niet alles weten..
Jij hebt al water bij de wijn gedaan en geaccepteerd dat bepaalde dingen met hem niet gaan gebeuren. Voor zover ik kan beoordelen heeft hij nog helemaal geen water bij de wijn gedaan.
En ook al gelooft hij dat seks iets is tussen geliefden hoeft dat een gevarieerd liefdseleven natuurlijk niet uit te sluiten. Heeft hij jouw verleden eigenlijk wel geaccepteerd of is dat iets wat hij jou misschien kwalijk neemt? Hij zal uiteraard niet alles weten..
zaterdag 14 juli 2007 10:07
Ik heb het zelf nog nooit meegemaakt... ik ben eigenlijk door vriendjes zo geworden als jij...zij hebben mij wegwijs gemaakt. En er ging een wereld voor me open. Het idee nu...dat ik helemaal verbonden zou zijn aan 1 man en alleen daarmee sexen, nee dat trek ik nog ff niet.
Nu heb ik al jaren een sexvriendje... door de jaren zijn we steeds meer naar elkaar toe gegroeid. Als ik een serieus vriendje had, hadden we alleen vriendschappelijk contact...en toen hij een serieuze vriendin kreeg, liet ik hem op seksueel gebied met rust. Nu is het zo dat hij sinds kort toch weer seksueel contact met mij zoekt. Hij zit al 2 jaar in zijn relatie...maar mist wat jij zegt! Zijn vriendin is helemaal niet zo'n slet in bed. Terwijl hij juist overal voor open staat. Ik ben nu eigenlijk zijn minnares en vervul zijn stoutste fantasien....maar hij houdt van zijn vriendin. Sommige mensen zullen het nooit begrijpen, maar ik vind het prima. Hij scharrelt niet in het rond op zoek naar spanning...die spanning vind hij bij mij. En ik zal geen bedreiging voor zijn relatie zijn, want ik wil hem niet als serieuze vriend
We hebben er nooit echt met zijn vriendin over gepraat, maar ik denk wel dat ze een vermoeden heeft.
Misschien een idee voor jou?! Iemand naast je eigen vriend die wel jouw stoute dromen werkelijkheid laat worden?!
Nu heb ik al jaren een sexvriendje... door de jaren zijn we steeds meer naar elkaar toe gegroeid. Als ik een serieus vriendje had, hadden we alleen vriendschappelijk contact...en toen hij een serieuze vriendin kreeg, liet ik hem op seksueel gebied met rust. Nu is het zo dat hij sinds kort toch weer seksueel contact met mij zoekt. Hij zit al 2 jaar in zijn relatie...maar mist wat jij zegt! Zijn vriendin is helemaal niet zo'n slet in bed. Terwijl hij juist overal voor open staat. Ik ben nu eigenlijk zijn minnares en vervul zijn stoutste fantasien....maar hij houdt van zijn vriendin. Sommige mensen zullen het nooit begrijpen, maar ik vind het prima. Hij scharrelt niet in het rond op zoek naar spanning...die spanning vind hij bij mij. En ik zal geen bedreiging voor zijn relatie zijn, want ik wil hem niet als serieuze vriend
We hebben er nooit echt met zijn vriendin over gepraat, maar ik denk wel dat ze een vermoeden heeft.
Misschien een idee voor jou?! Iemand naast je eigen vriend die wel jouw stoute dromen werkelijkheid laat worden?!
zondag 15 juli 2007 23:37
Lastig.. Ik begrijp helemaal hoe je je voelt. Ik heb een relatie van 10 maanden waarin ik erg gelukkig ben. Alleen de seks.. Op zich hebben we super seks maar ik zou het net iets kinky-achtiger willen..
Mijn vriend is juist een type van tedere, romantische lieve seks.
Ik vind deze relatie echt de moeite waard dus we doen allebei wat water bij de wijn en tot nu toe werkt dat prima.
Mijn vriend is juist een type van tedere, romantische lieve seks.
Ik vind deze relatie echt de moeite waard dus we doen allebei wat water bij de wijn en tot nu toe werkt dat prima.
dinsdag 17 juli 2007 06:46
Sorry guys voor een late reactie, even afwezig geweest.. een lang weekend met m'n lief op stap. We hebben het zo naar ons zin gehad!
Het onderwerp is ook dit weekend weer besproken. Hij heeft de term 'prositutie' voor het eerst in de mond genomen en hardop zijn afschuw uitgesproken over mijn verleden, normen en waarden op dit vlak. Het raakt me meer dan ik kan zeggen.
Ik kan, wil en zal mezelf niet veranderen maar om zo neergezet te worden.. het maakte dat ik me vies voelde. Minderwaardig bijna.
(alleen op dit punt overigens, want verder draagt hij me op handen)
@ doddie.. dank je wel. You put me right back on my feet. Een ding is zeker, die kans op dat wondertje wil ik graag afwachten. Het is verder gewoon een fijne vent. Ik moet ook niet zo zeuren. Bovendien heb ik een engelengeduld als het moet ;-)
Ik zal je vertellen.. vorige week was een oude, goede vriend bij me op bezoek. Gewoon gezellig. We kennen elkaar uit het 'circuit', maar hebben nog nooit wat met elkaar gedaan (ook beiden geen behoefte aan hoor). Ik heb genoten van z'n verhalen, foto's en nieuwe outfit. Na zo'n avond heb ik het even moeilijk, ben ik bijna jaloers en mis ik m'n oude kringetje toch wel heel erg.
Vanavond komt een vriend uit hetzelfde circuit; we hebben het in het verleden wel een en ander met elkaar uitgespookt. M'n lijf verlangt zo naar de adrenaline, de rush..
M'n lief accepteert de vriendschappelijke contacten met deze mensen, maar beziet wel met argwaan. Ik voel z'n onzekerheid in deze. En hoewel ik m'n vriend(inn)en zal blijven ontmoeten, vind ik het ook vervelend voor hem. Het voelt dubbel.
@ surrender.. geloof me, wat jij schetst zou voor mij een prima oplossing zijn. Echter, mijn lief heeft me gevraagd dat niet te doen en dat heb ik hem beloofd. Ik houd me aan deze belofte.
Nu ik teruglees wat ik zojuist geschreven heb, moet ik eigenlijk ook wel een beetje (grim)lachen.. ik voel me vies en hij voelt zich onzeker. Wat doen we elkaar toch aan?! Doddie, je hebt gelijk... het is pas een probleem als je het ervan maakt. Ik zal het hem eens zeggen, kijken wat hij ervan vindt.
Het onderwerp is ook dit weekend weer besproken. Hij heeft de term 'prositutie' voor het eerst in de mond genomen en hardop zijn afschuw uitgesproken over mijn verleden, normen en waarden op dit vlak. Het raakt me meer dan ik kan zeggen.
Ik kan, wil en zal mezelf niet veranderen maar om zo neergezet te worden.. het maakte dat ik me vies voelde. Minderwaardig bijna.
(alleen op dit punt overigens, want verder draagt hij me op handen)
@ doddie.. dank je wel. You put me right back on my feet. Een ding is zeker, die kans op dat wondertje wil ik graag afwachten. Het is verder gewoon een fijne vent. Ik moet ook niet zo zeuren. Bovendien heb ik een engelengeduld als het moet ;-)
Ik zal je vertellen.. vorige week was een oude, goede vriend bij me op bezoek. Gewoon gezellig. We kennen elkaar uit het 'circuit', maar hebben nog nooit wat met elkaar gedaan (ook beiden geen behoefte aan hoor). Ik heb genoten van z'n verhalen, foto's en nieuwe outfit. Na zo'n avond heb ik het even moeilijk, ben ik bijna jaloers en mis ik m'n oude kringetje toch wel heel erg.
Vanavond komt een vriend uit hetzelfde circuit; we hebben het in het verleden wel een en ander met elkaar uitgespookt. M'n lijf verlangt zo naar de adrenaline, de rush..
M'n lief accepteert de vriendschappelijke contacten met deze mensen, maar beziet wel met argwaan. Ik voel z'n onzekerheid in deze. En hoewel ik m'n vriend(inn)en zal blijven ontmoeten, vind ik het ook vervelend voor hem. Het voelt dubbel.
@ surrender.. geloof me, wat jij schetst zou voor mij een prima oplossing zijn. Echter, mijn lief heeft me gevraagd dat niet te doen en dat heb ik hem beloofd. Ik houd me aan deze belofte.
Nu ik teruglees wat ik zojuist geschreven heb, moet ik eigenlijk ook wel een beetje (grim)lachen.. ik voel me vies en hij voelt zich onzeker. Wat doen we elkaar toch aan?! Doddie, je hebt gelijk... het is pas een probleem als je het ervan maakt. Ik zal het hem eens zeggen, kijken wat hij ervan vindt.
dinsdag 17 juli 2007 08:20
Bianca, heb even gezocht, hij staat er nog niet bij, maar die van vorige week is terug te zien, dus als je misschien een paar dagen geduld hebt:
gemist
Ben serieus benieuwd of dit (in jouw ogen) een betere weergave is.
(Ik snap ook wel dat als 1000 swingers het programma kijken dat daarvan een deel ook dít niets vind.)
gemist
Ben serieus benieuwd of dit (in jouw ogen) een betere weergave is.
(Ik snap ook wel dat als 1000 swingers het programma kijken dat daarvan een deel ook dít niets vind.)
dinsdag 17 juli 2007 08:29
quote: hond van jazz reageerde ik voel me vies voorheen ook ? of maakt hij dat jij je vies voelt ? en hij voelt zich onzeker. en wat is dan de beste oplossing ; de áánval....... Wat doen we elkaar toch aan?! Doddie, je hebt gelijk... het is pas een probleem als je het ervan maakt. Ik zal het hem eens zeggen, kijken wat hij ervan vindt.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 17 juli 2007 09:22
Ik denk dat jullie eerst voor je zelf eens moeten uitmaken of jullie samen ondanks dit verder willen. Is dat zo zul je ook moeten stoppen met verwijten maken en niet meer moeten trekken aan elkaar. Maar laat het niet helemaal rusten. Ik bedoel daarmee dat je wel moet blijven aangeven op zijn tijd dat je anders bent hierin. Je hoeft het niet uit de weg te gaan als het ter sprake komt.
Soms heb je zelf het idee laten vallen en geaccepteerd en blijkt de parter er mee bezig te zijn geweest. En dan ineens kan er van die kant een voorstel komen. Omdat de druk weg is. Die druk erop voelt vervelend. Laat je in de verdediging gaan.
Maar zonder die druk kun je best zo af en toe aangeven dat je anders er in staat maar wel hebt geaccepteerd dat het zo is. En dan kan de ander er in stilte mee bezig zijn en erover denken. Kan die ineens tot een gevoel komen "waarom ook niet?" En op moment dat jij het allang opgegeven hebt kan die er dan ineens met zichzelf uit zijn.
Maar zo iets gebeurd niet in een paar maandjes.
En wordt je er echt niet gelukkig van, tja dan zul je moeten concluderen dat die verschillen op dit gebied toch te groot zijn om een goede relatie op te bouwen.
Soms heb je zelf het idee laten vallen en geaccepteerd en blijkt de parter er mee bezig te zijn geweest. En dan ineens kan er van die kant een voorstel komen. Omdat de druk weg is. Die druk erop voelt vervelend. Laat je in de verdediging gaan.
Maar zonder die druk kun je best zo af en toe aangeven dat je anders er in staat maar wel hebt geaccepteerd dat het zo is. En dan kan de ander er in stilte mee bezig zijn en erover denken. Kan die ineens tot een gevoel komen "waarom ook niet?" En op moment dat jij het allang opgegeven hebt kan die er dan ineens met zichzelf uit zijn.
Maar zo iets gebeurd niet in een paar maandjes.
En wordt je er echt niet gelukkig van, tja dan zul je moeten concluderen dat die verschillen op dit gebied toch te groot zijn om een goede relatie op te bouwen.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
woensdag 18 juli 2007 17:02
Ppfff lastige situatie.
Persoonlijk vind ik seks een zo belangrijk en essentieel onderdeel van de relatie dat als daar geen klik (of een enorme kloof) is, ik toch wel ernstig ga nadenken over het behoud ervan. Zeker als iemand redelijk veroordelend is tegenover mijn verleden/fantasieen/mening.
Hoe fantastisch iemand ook is, vraag je af of dit op lange termijn voor jou een houdbare (en wenselijke!) situatie is.
Ik vind het namelijk echt wat anders of iemand gewoon nog niet zoveel ervaring heeft met andere dingen, maar iig voor het praten erover open staat, of dat iemand echt de dingen waar jij plezier aan beleeft/beleefde afkeurt.
