Geld & Recht
alle pijlers
Heb ik recht op Wahjong uitkering?
maandag 3 oktober 2011 om 21:36
maandag 3 oktober 2011 om 21:41
quote:hipslala schreef op 03 oktober 2011 @ 21:36:
Je hebt een studieverleden nodig volgens mij en dat heb je niet.
De diagnose is nu pas gesteld, terwijl je al 24 bent. Je leeftijd werkt ook tegen denk ik.
Ik denk dat je eerder voor een Bijstand in aanmerking komt dan Wajong.
Maar vraag het formulier aan bij het UWV en probeer het.Eens, je moet het in jouw situatie zeker proberen. Ik heb een paar jaar geleden stage gelopen bij een instelling voor oa mensen met jouw problemen en daar werd het op deze leeftijd met deze geschiedenis nog wel eens aangevraagd en toegekend. Misschien kun je je laten ondersteunen door Stichting MEE?
Je hebt een studieverleden nodig volgens mij en dat heb je niet.
De diagnose is nu pas gesteld, terwijl je al 24 bent. Je leeftijd werkt ook tegen denk ik.
Ik denk dat je eerder voor een Bijstand in aanmerking komt dan Wajong.
Maar vraag het formulier aan bij het UWV en probeer het.Eens, je moet het in jouw situatie zeker proberen. Ik heb een paar jaar geleden stage gelopen bij een instelling voor oa mensen met jouw problemen en daar werd het op deze leeftijd met deze geschiedenis nog wel eens aangevraagd en toegekend. Misschien kun je je laten ondersteunen door Stichting MEE?
maandag 3 oktober 2011 om 21:44
Je zou toch ook een aangepaste baan kunnen nemen? Het lijkt me niet bevorderlijk voor je geestelijke gezondheid dat je de rest van je leven thuis gaat zitten. Dan wordt alles steeds erger. Thuis word je alleen maar depressief.
Kijk, borderline of niet, veel mensen zonder borderline willen ook niet werken. Er is een verschil tussen niet kunnen werken en niet willen werken. Bij jou lijkt het laatste het geval. Ik zou je niet te veel afschuiven op je borderline. Je bent toch zelf verantwoordelijk voor alles wat je doet in je leven, niet je borderline. En ja ik weet precies wat borderline is en wat borderline inhoudt. Als jij met een instelling gaat werken van, ja ook deze baan ga ik toch niet volhouden en blablabla, nee dan ga je hem ook niet volhouden. Borderline of niet, toch moet je jezelf ook af en toe een schop onder je kont geven en zelfdiscipline proberen te ontwikkelen.
Kijk, borderline of niet, veel mensen zonder borderline willen ook niet werken. Er is een verschil tussen niet kunnen werken en niet willen werken. Bij jou lijkt het laatste het geval. Ik zou je niet te veel afschuiven op je borderline. Je bent toch zelf verantwoordelijk voor alles wat je doet in je leven, niet je borderline. En ja ik weet precies wat borderline is en wat borderline inhoudt. Als jij met een instelling gaat werken van, ja ook deze baan ga ik toch niet volhouden en blablabla, nee dan ga je hem ook niet volhouden. Borderline of niet, toch moet je jezelf ook af en toe een schop onder je kont geven en zelfdiscipline proberen te ontwikkelen.
maandag 3 oktober 2011 om 21:48
quote:lichtpuntjes schreef op 03 oktober 2011 @ 21:44:
Je zou toch ook een aangepaste baan kunnen nemen? Het lijkt me niet bevorderlijk voor je geestelijke gezondheid dat je de rest van je leven thuis gaat zitten. Dan wordt alles steeds erger. Thuis word je alleen maar depressief.
Kijk, borderline of niet, veel mensen zonder borderline willen ook niet werken. Er is een verschil tussen niet kunnen werken en niet willen werken. Bij jou lijkt het laatste het geval. Ik zou je niet te veel afschuiven op je borderline. Je bent toch zelf verantwoordelijk voor alles wat je doet in je leven, niet je borderline. En ja ik weet precies wat borderline is en wat borderline inhoudt. Als jij met een instelling gaat werken van, ja ook deze baan ga ik toch niet volhouden en blablabla, nee dan ga je hem ook niet volhouden. Borderline of niet, toch moet je jezelf ook af en toe een schop onder je kont geven en zelfdiscipline proberen te ontwikkelen.Helemaal mee eens!
Je zou toch ook een aangepaste baan kunnen nemen? Het lijkt me niet bevorderlijk voor je geestelijke gezondheid dat je de rest van je leven thuis gaat zitten. Dan wordt alles steeds erger. Thuis word je alleen maar depressief.
Kijk, borderline of niet, veel mensen zonder borderline willen ook niet werken. Er is een verschil tussen niet kunnen werken en niet willen werken. Bij jou lijkt het laatste het geval. Ik zou je niet te veel afschuiven op je borderline. Je bent toch zelf verantwoordelijk voor alles wat je doet in je leven, niet je borderline. En ja ik weet precies wat borderline is en wat borderline inhoudt. Als jij met een instelling gaat werken van, ja ook deze baan ga ik toch niet volhouden en blablabla, nee dan ga je hem ook niet volhouden. Borderline of niet, toch moet je jezelf ook af en toe een schop onder je kont geven en zelfdiscipline proberen te ontwikkelen.Helemaal mee eens!
maandag 3 oktober 2011 om 21:55
quote:lichtpuntjes schreef op 03 oktober 2011 @ 21:44:
Je zou toch ook een aangepaste baan kunnen nemen? Het lijkt me niet bevorderlijk voor je geestelijke gezondheid dat je de rest van je leven thuis gaat zitten. Dan wordt alles steeds erger. Thuis word je alleen maar depressief.
Kijk, borderline of niet, veel mensen zonder borderline willen ook niet werken. Er is een verschil tussen niet kunnen werken en niet willen werken. Bij jou lijkt het laatste het geval. Ik zou je niet te veel afschuiven op je borderline. Je bent toch zelf verantwoordelijk voor alles wat je doet in je leven, niet je borderline. En ja ik weet precies wat borderline is en wat borderline inhoudt. Als jij met een instelling gaat werken van, ja ook deze baan ga ik toch niet volhouden en blablabla, nee dan ga je hem ook niet volhouden. Borderline of niet, toch moet je jezelf ook af en toe een schop onder je kont geven en zelfdiscipline proberen te ontwikkelen.
Met een Wajong uitkering is het tegenwoordig niet meer zo dat je dan de rest van je leven een uitkering ontvangt en het stempel 'arbeidsongeschikt' hebt. Met de nieuwe wet Werken naar Vermogen moet je straks als uitkeringsgerechtigde gewoon aan de slag! Welliswaar wellicht aangepast werk, of met coaching on the job, oid, maar het is dus zeker niet zo dan je dan gewoon thuis kunt gaan zitten.
@ TO Met een Wajong-indicering krijg je wellicht wel net die extra begeleiding die je nodig hebt om een passende baan te vinden én te behouden!
Het aanvraagformulier vind je op de site van het UWV.
Je zou toch ook een aangepaste baan kunnen nemen? Het lijkt me niet bevorderlijk voor je geestelijke gezondheid dat je de rest van je leven thuis gaat zitten. Dan wordt alles steeds erger. Thuis word je alleen maar depressief.
Kijk, borderline of niet, veel mensen zonder borderline willen ook niet werken. Er is een verschil tussen niet kunnen werken en niet willen werken. Bij jou lijkt het laatste het geval. Ik zou je niet te veel afschuiven op je borderline. Je bent toch zelf verantwoordelijk voor alles wat je doet in je leven, niet je borderline. En ja ik weet precies wat borderline is en wat borderline inhoudt. Als jij met een instelling gaat werken van, ja ook deze baan ga ik toch niet volhouden en blablabla, nee dan ga je hem ook niet volhouden. Borderline of niet, toch moet je jezelf ook af en toe een schop onder je kont geven en zelfdiscipline proberen te ontwikkelen.
Met een Wajong uitkering is het tegenwoordig niet meer zo dat je dan de rest van je leven een uitkering ontvangt en het stempel 'arbeidsongeschikt' hebt. Met de nieuwe wet Werken naar Vermogen moet je straks als uitkeringsgerechtigde gewoon aan de slag! Welliswaar wellicht aangepast werk, of met coaching on the job, oid, maar het is dus zeker niet zo dan je dan gewoon thuis kunt gaan zitten.
@ TO Met een Wajong-indicering krijg je wellicht wel net die extra begeleiding die je nodig hebt om een passende baan te vinden én te behouden!
Het aanvraagformulier vind je op de site van het UWV.
maandag 3 oktober 2011 om 21:57
@lichtpuntjes
Wat bijzonder dat jij precies begrijpt hoe het bij TO zit! Ken je hem/haar persoonlijk, ben je arts en heb jij de diagnose gesteld?
Borderline kent vele varianten en lang niet met elke variant is men in staat om een normaal arbeidszaam leven te leven. Je stelligheid bevestigt dus dat je er geen moer vanaf weet.
Wat bijzonder dat jij precies begrijpt hoe het bij TO zit! Ken je hem/haar persoonlijk, ben je arts en heb jij de diagnose gesteld?
Borderline kent vele varianten en lang niet met elke variant is men in staat om een normaal arbeidszaam leven te leven. Je stelligheid bevestigt dus dat je er geen moer vanaf weet.
maandag 3 oktober 2011 om 22:00
De oude Wajongers die 100% zijn afgekeurd laten ze met rust. Nieuwe krijgen het niet makkelijk.
Werken zul je deels moeten.
Borderline is heftig lijkt me, maar met juiste medicatie en therapie moet het wel beter worden.
Een diagnose Borderline houdt niet in dat je vanaf nu zielig bent, afgeschreven bent en niets meer hoeft. Het is geen excuus om maar lekker niets te doen.
Ga ervoor. Laat zien dat je nog wel veel kunt.
Werken zul je deels moeten.
Borderline is heftig lijkt me, maar met juiste medicatie en therapie moet het wel beter worden.
Een diagnose Borderline houdt niet in dat je vanaf nu zielig bent, afgeschreven bent en niets meer hoeft. Het is geen excuus om maar lekker niets te doen.
Ga ervoor. Laat zien dat je nog wel veel kunt.
maandag 3 oktober 2011 om 22:04
maandag 3 oktober 2011 om 22:07
Dan lijkt me dat je de volgende stappen moet nemen:
- je melden bij uwv
- hulp zoeken bij je stoornis (kijk eens naar stichting MEE, die kunnen je de juiste kanalen helpen vinden)
- een dagritme proberen te gaan aanwennen, de kans is namelijk groot dat je op een dag toch dat werkende leven in zult moeten.
- je melden bij uwv
- hulp zoeken bij je stoornis (kijk eens naar stichting MEE, die kunnen je de juiste kanalen helpen vinden)
- een dagritme proberen te gaan aanwennen, de kans is namelijk groot dat je op een dag toch dat werkende leven in zult moeten.
maandag 3 oktober 2011 om 22:18
quote:indewar88 schreef op 03 oktober 2011 @ 22:04:
Waar lezen jullie dat ik niks wil doen. Ik zeg dat ik nu niks kan doen en in de toekomst misschien wel. Ik weet niet hoelang het gaat duren. Ik heb niet om deze borderline gevraagd.
Maar de wajong bestaat dus niet meer? Is er iets voor in de plaats gekomen?
Ik denk dat je dit je hele leven houdt. Helemaal als het in die mate is nu, dat je totaal niet kunt werken. Wel kun je met je beperking leren omgaan zodat je dadelijk wel door middel van arbeid in je eigen inkomen kunt voorzien. Wat uiteindelijk ook het doel is natuurlijk, of je er nu zelf om gevraagd hebt of niet.
Je zegt nergens letterlijk dat je niet wil werken, maar wat je wel zegt is;
Ik heb borderline dus ik kan niet werken. Dát meisje, was misschien zo in de jaren 90 maar nu toch echt niet meer. Je hebt borderline dus moet je aangepast werken.
Zoals een ander al zei; het maakt je niet zielig. En mijn aanvulling is; het maakt juist dat je nog harder moet werken. Eerst aan jezelf en daarna voor een werkgever. Dubbelop dus.
Waar lezen jullie dat ik niks wil doen. Ik zeg dat ik nu niks kan doen en in de toekomst misschien wel. Ik weet niet hoelang het gaat duren. Ik heb niet om deze borderline gevraagd.
Maar de wajong bestaat dus niet meer? Is er iets voor in de plaats gekomen?
Ik denk dat je dit je hele leven houdt. Helemaal als het in die mate is nu, dat je totaal niet kunt werken. Wel kun je met je beperking leren omgaan zodat je dadelijk wel door middel van arbeid in je eigen inkomen kunt voorzien. Wat uiteindelijk ook het doel is natuurlijk, of je er nu zelf om gevraagd hebt of niet.
Je zegt nergens letterlijk dat je niet wil werken, maar wat je wel zegt is;
Ik heb borderline dus ik kan niet werken. Dát meisje, was misschien zo in de jaren 90 maar nu toch echt niet meer. Je hebt borderline dus moet je aangepast werken.
Zoals een ander al zei; het maakt je niet zielig. En mijn aanvulling is; het maakt juist dat je nog harder moet werken. Eerst aan jezelf en daarna voor een werkgever. Dubbelop dus.
maandag 3 oktober 2011 om 22:30
quote:Madhe schreef op 03 oktober 2011 @ 22:18:
[...]
Ik denk dat je dit je hele leven houdt. Helemaal als het in die mate is nu, dat je totaal niet kunt werken. Wel kun je met je beperking leren omgaan zodat je dadelijk wel door middel van arbeid in je eigen inkomen kunt voorzien. Wat uiteindelijk ook het doel is natuurlijk, of je er nu zelf om gevraagd hebt of niet.
Je zegt nergens letterlijk dat je niet wil werken, maar wat je wel zegt is;
Ik heb borderline dus ik kan niet werken. Dát meisje, was misschien zo in de jaren 90 maar nu toch echt niet meer. Je hebt borderline dus moet je aangepast werken.
Ik kan nu niet werken dat bedoel ik ermee. Daarnaast krijg ik binnenkort een jaar lang dialetische gedragstherapie ( ofzo) ik hoop dat het dan beter gaat en dat ik dan wel iets ga doen. Desnoods weer de sociale werkplein. Ik heb ook geen enkele diploma dus sja normaal werk wie gaat me aannemen. Als ik met therapie klaar ben ben ik 25 en om dan nog aan een mbo opleiding te beginnen met de borderline erbij gaat lastig worden.
Zoals een ander al zei; het maakt je niet zielig. En mijn aanvulling is; het maakt juist dat je nog harder moet werken. Eerst aan jezelf en daarna voor een werkgever. Dubbelop dus.Ik werk voor mijn gevoel nu ook al heel hard om de dag te komen. Vind het wel makkelijk dat iedereen maar doet alsof ik zielig doe of niet wil terwijl er het afgelopen jaar zoveel is gebeurd dat ik nu blij ben dat ik nog leef.
[...]
Ik denk dat je dit je hele leven houdt. Helemaal als het in die mate is nu, dat je totaal niet kunt werken. Wel kun je met je beperking leren omgaan zodat je dadelijk wel door middel van arbeid in je eigen inkomen kunt voorzien. Wat uiteindelijk ook het doel is natuurlijk, of je er nu zelf om gevraagd hebt of niet.
Je zegt nergens letterlijk dat je niet wil werken, maar wat je wel zegt is;
Ik heb borderline dus ik kan niet werken. Dát meisje, was misschien zo in de jaren 90 maar nu toch echt niet meer. Je hebt borderline dus moet je aangepast werken.
Ik kan nu niet werken dat bedoel ik ermee. Daarnaast krijg ik binnenkort een jaar lang dialetische gedragstherapie ( ofzo) ik hoop dat het dan beter gaat en dat ik dan wel iets ga doen. Desnoods weer de sociale werkplein. Ik heb ook geen enkele diploma dus sja normaal werk wie gaat me aannemen. Als ik met therapie klaar ben ben ik 25 en om dan nog aan een mbo opleiding te beginnen met de borderline erbij gaat lastig worden.
Zoals een ander al zei; het maakt je niet zielig. En mijn aanvulling is; het maakt juist dat je nog harder moet werken. Eerst aan jezelf en daarna voor een werkgever. Dubbelop dus.Ik werk voor mijn gevoel nu ook al heel hard om de dag te komen. Vind het wel makkelijk dat iedereen maar doet alsof ik zielig doe of niet wil terwijl er het afgelopen jaar zoveel is gebeurd dat ik nu blij ben dat ik nog leef.
maandag 3 oktober 2011 om 22:34
Ik denk dat je het beste bij het UWV kunt aankloppen.
Uit eigen ervaring, ik heb borderline trekken , wat eerst gediagnosticeerd werd als borderline (wat het toch niet helemaal bleek te zijn, daarvoor mis ik teveel ;kenmerken') iig, toen heeft de psycholoog allemaal dingen geregeld voor UWV samen met mij eigenlijk. Ik wilde zelf liever geen Wajong, en was naar de afspraak gegaan om dat te vertellen (stom he, durfde dat niet echt tegen psycholoog te zeggen, lang vehraal) en die meneer was blij dat ik het zelf niet wilde, want hij gaf toen aan dat bij borderline het toch wel vrij heftig moest zijn voor wajong. Nu had ik dus idd niet echt borderline, maar kenmerken, dus misschien is dat dan niet 'heftig' genoeg, en van jou wel? Dat zou kunnen. (ik ben daarvoor ook een keer bij een arts van UWV geweest trouwens)
Ik denk dat je het beste kunt bellen naar UWV, dan moet je bij een arts op gesprek, en daarna krijg je een soort uitslag bij iemand anders. Misschien vind je dat fijn om te weten, hoe het dan werkt.
Uit eigen ervaring, ik heb borderline trekken , wat eerst gediagnosticeerd werd als borderline (wat het toch niet helemaal bleek te zijn, daarvoor mis ik teveel ;kenmerken') iig, toen heeft de psycholoog allemaal dingen geregeld voor UWV samen met mij eigenlijk. Ik wilde zelf liever geen Wajong, en was naar de afspraak gegaan om dat te vertellen (stom he, durfde dat niet echt tegen psycholoog te zeggen, lang vehraal) en die meneer was blij dat ik het zelf niet wilde, want hij gaf toen aan dat bij borderline het toch wel vrij heftig moest zijn voor wajong. Nu had ik dus idd niet echt borderline, maar kenmerken, dus misschien is dat dan niet 'heftig' genoeg, en van jou wel? Dat zou kunnen. (ik ben daarvoor ook een keer bij een arts van UWV geweest trouwens)
Ik denk dat je het beste kunt bellen naar UWV, dan moet je bij een arts op gesprek, en daarna krijg je een soort uitslag bij iemand anders. Misschien vind je dat fijn om te weten, hoe het dan werkt.
maandag 3 oktober 2011 om 22:48
Indewar88, het is de wet wajong. Kijk maar op rijksoverheid.nl hoe het zit. Daar staat het redelijk overzichtelijk.
Je wordt inderdaad niet 'zomaar' afgekeurd. Die diagnose betekend niet automatisch 100% arbeidsongeschikt. Hoe dat bij jou is, kan niemand hier beoordelen. Dan doen ze bij het UWV wel.
Zie het als een uitdaging; zoek hulp waar jij je goed bij voelt en ga de strijd aan! Succes
Je wordt inderdaad niet 'zomaar' afgekeurd. Die diagnose betekend niet automatisch 100% arbeidsongeschikt. Hoe dat bij jou is, kan niemand hier beoordelen. Dan doen ze bij het UWV wel.
Zie het als een uitdaging; zoek hulp waar jij je goed bij voelt en ga de strijd aan! Succes
dinsdag 4 oktober 2011 om 02:18
Ik denk dat je een goede kans maakt op een wajong met dit levensverhaal. Je situatie voor je 18e alleen al laat al zien dat het toen al aanwezig was. Ook dat je het vaak geprobeerd hebt en nu in therapie gaat laat je goede wil zien.
Zorg dat ze informatie kunnen opvragen bij je psycholoog (die geeft geen persoonlijke details, alleen steekwoorden als bijv: stemmingswisselingen, borderline gediagnosticeerd, agressie) en vertel bij het uwv alles, lees ze desnoods je openingspost voor, die is heel duidelijk en kenmerkend.
Met deze vorm van borderline is het niet even jezelf een schop onder je kont geven. Als mensen zoiets echt denken te kunnen weten, steek er dan gewoon geen energie in, ze zullen het nooit zullen begrijpen.
Als je het toegekend krijgt zul je het alleen uitbetaald krijgen zolang je de wil toont om te werken. Constateren dat het je na zoveel pogingen blijkbaar echt niet lukt is wat anders dan niet willen, maar blijf die wil tonen. Zoals je nu bijvoorbeeld actief hulp zoekt door in therapie te gaan.
Ook bij de nu verplichte werkbegeleiding zullen ze er rekening mee houden als iemand in therapie zit. Je wajong kan dan de druk om te presteren weghalen om in alle rust aan jezelf te werken. Ik geloof dat jij hier recht op hebt.
Ps. Zoek ook eens op schematherapie, en dan voor borderliners, met de verschillende modi.
Zorg dat ze informatie kunnen opvragen bij je psycholoog (die geeft geen persoonlijke details, alleen steekwoorden als bijv: stemmingswisselingen, borderline gediagnosticeerd, agressie) en vertel bij het uwv alles, lees ze desnoods je openingspost voor, die is heel duidelijk en kenmerkend.
Met deze vorm van borderline is het niet even jezelf een schop onder je kont geven. Als mensen zoiets echt denken te kunnen weten, steek er dan gewoon geen energie in, ze zullen het nooit zullen begrijpen.
Als je het toegekend krijgt zul je het alleen uitbetaald krijgen zolang je de wil toont om te werken. Constateren dat het je na zoveel pogingen blijkbaar echt niet lukt is wat anders dan niet willen, maar blijf die wil tonen. Zoals je nu bijvoorbeeld actief hulp zoekt door in therapie te gaan.
Ook bij de nu verplichte werkbegeleiding zullen ze er rekening mee houden als iemand in therapie zit. Je wajong kan dan de druk om te presteren weghalen om in alle rust aan jezelf te werken. Ik geloof dat jij hier recht op hebt.
Ps. Zoek ook eens op schematherapie, en dan voor borderliners, met de verschillende modi.
