Relaties
alle pijlers
Veel koppels zonder vonk?
woensdag 6 februari 2008 om 10:10
Vanmorgen in de Telegraaf:
AMSTERDAM - Bij een op de vijf Nederlandse stellen is de liefdesvonk verdwenen.
Veel van deze koppels, die desondanks nog bij elkaar zijn, denken dat hun partner zonder problemen vreemd zal gaan als de situatie zich aandient. Dat blijkt uit het Valentijnsonderzoek van internetsite Vergelijk.nl onder ruim 2500 Nederlanders.
Uit de enquête kan ook nog eens de treurige conclusie worden getrokken dat slechts de helft van de Nederlandse bevolking vindt dat hun relatie er sinds het prille begin op vooruit is gegaan. In Nederlandse huishoudens wordt het meeste ruzie gemaakt over rommel. Daarnaast zijn schoonouders, geld, werk en vakantieplannen ook vaak onderwerp van onenigheid.
--------------
Verontrustend of gewoon de realtiteit? Wat vinden jullie?
AMSTERDAM - Bij een op de vijf Nederlandse stellen is de liefdesvonk verdwenen.
Veel van deze koppels, die desondanks nog bij elkaar zijn, denken dat hun partner zonder problemen vreemd zal gaan als de situatie zich aandient. Dat blijkt uit het Valentijnsonderzoek van internetsite Vergelijk.nl onder ruim 2500 Nederlanders.
Uit de enquête kan ook nog eens de treurige conclusie worden getrokken dat slechts de helft van de Nederlandse bevolking vindt dat hun relatie er sinds het prille begin op vooruit is gegaan. In Nederlandse huishoudens wordt het meeste ruzie gemaakt over rommel. Daarnaast zijn schoonouders, geld, werk en vakantieplannen ook vaak onderwerp van onenigheid.
--------------
Verontrustend of gewoon de realtiteit? Wat vinden jullie?
woensdag 13 februari 2008 om 18:14
Zeker weten, Nijntje!
Weet je, ik ga het ook gewoon afdwingen nu.. ;p
Nog even wat betreft dat werken aan je relatie; misschien heb ik het persoonlijk wel nooit ervaren als werken, omdat het voor mij (voor ons) zó'n grote vanzelfsprekendheid is. Eigenlijk vergelijkbaar met mensen die een baan hebben, waarin ze op momenten ook stevig moeten aanpoten, wel eens een rotdag hebben (maar ook weten dat dat nu eenmaal erbij hoort en dat ook accepteren) en soms zelfs een deadline gewoon níet halen, maar waarin ze zó op hun plek zijn en waarin ze zoveel plezier en voldoening vinden, dat ze het ook geen werk noemen, maar een belangrijk deel van hun leven. Voor eventuele 'setbacks' is er dan ook zoveel meer ruimte, denk ik..
Het valt mij ook op dat mensen steeds sneller beginnen aan een relatie (dan zijn ze amper 18), maar daarnaast ook gelijk maar een huis, auto en kind 'nemen'. Alsof ze meekrijgen dat dat zo hoort, dat dat het ultieme doel of zelfs eindstation is). Het lijkt mij nou juist belangrijk dat je eerst elkaar eens leert kennen..
Enne, vuurtjes brandend houden? Sommige vuurtjes zijn zo mooi en overweldigend dat je vanzelf blijft kijken en het niet eens in je opkomt om je om te draaien. Met alle gevolgen van dien...
Weet je, ik ga het ook gewoon afdwingen nu.. ;p
Nog even wat betreft dat werken aan je relatie; misschien heb ik het persoonlijk wel nooit ervaren als werken, omdat het voor mij (voor ons) zó'n grote vanzelfsprekendheid is. Eigenlijk vergelijkbaar met mensen die een baan hebben, waarin ze op momenten ook stevig moeten aanpoten, wel eens een rotdag hebben (maar ook weten dat dat nu eenmaal erbij hoort en dat ook accepteren) en soms zelfs een deadline gewoon níet halen, maar waarin ze zó op hun plek zijn en waarin ze zoveel plezier en voldoening vinden, dat ze het ook geen werk noemen, maar een belangrijk deel van hun leven. Voor eventuele 'setbacks' is er dan ook zoveel meer ruimte, denk ik..
Het valt mij ook op dat mensen steeds sneller beginnen aan een relatie (dan zijn ze amper 18), maar daarnaast ook gelijk maar een huis, auto en kind 'nemen'. Alsof ze meekrijgen dat dat zo hoort, dat dat het ultieme doel of zelfs eindstation is). Het lijkt mij nou juist belangrijk dat je eerst elkaar eens leert kennen..
Enne, vuurtjes brandend houden? Sommige vuurtjes zijn zo mooi en overweldigend dat je vanzelf blijft kijken en het niet eens in je opkomt om je om te draaien. Met alle gevolgen van dien...
donderdag 14 februari 2008 om 11:00
quote:Zuss schreef op 09 februari 2008 @ 13:13:
I
Wat ik me weleens afvraag: ik ken veel koppels die al zo jong bij elkaar zijn gekomen. Wat ik veel zie dat men of gaat scheiden en dan alle remmen los gooit of dat men de experimenteerfase lijkt in te halen door bv te gaan swingen, naar parenclubs te gaan etc. (ff voor de duidelijkheid, dit is géén oordeel!!!) Wel lijkt me dat iedereen die experimenteerfase wel ergens in zijn leven nodig heeft, of het nu in je puberteit is of als je 40+ bent.Hoi Zuss, mijn eerste vriendje had ik toen ik net 16 was en ik ben ermee getrouwd. Die relatie heeft 29 jaar geduurd en ik heb nooit de experimenteerfase gemist. Wel heb ik helemaal op het einde van dat huwelijk korte tijd een soort minnaar gehad omdat er al lang geen liefde of seks meer in dat huwelijk was (dat lag niet aan mij, ik wilde wel nog graag liefde en seks). Kort na mijn scheiding heb ik mijn huidige man leren kennen. Die had een vergelijkbare liefdesgeschiedenis als ik (hij had alleen nog maar seks gehad met zijn vrouw). Nu zijn we alweer vele jaren samen maar het experimenteren met anderen hebben we nooit gemist. We hebben het wel veel met elkaar gedaan (hadden dat gemist in onze eerste relatie, waarin de seks weinig voorstelde). We willen ook nog wel eens naar een parenclub, maar niet om met anderen te experimenteren, alleen maar omdat het ons leuk lijkt om met elkaar te vrijen in een omgeving die daar helemaal op ingericht is en in een leuke, vrije sfeer. We zijn nu allebei in de 50, maar hebben dus allebei die behoefte om met anderen te experimenteren, nooit ervaren. Dat iedereen die experimenteerfase heeft, klopt dus niet.
I
Wat ik me weleens afvraag: ik ken veel koppels die al zo jong bij elkaar zijn gekomen. Wat ik veel zie dat men of gaat scheiden en dan alle remmen los gooit of dat men de experimenteerfase lijkt in te halen door bv te gaan swingen, naar parenclubs te gaan etc. (ff voor de duidelijkheid, dit is géén oordeel!!!) Wel lijkt me dat iedereen die experimenteerfase wel ergens in zijn leven nodig heeft, of het nu in je puberteit is of als je 40+ bent.Hoi Zuss, mijn eerste vriendje had ik toen ik net 16 was en ik ben ermee getrouwd. Die relatie heeft 29 jaar geduurd en ik heb nooit de experimenteerfase gemist. Wel heb ik helemaal op het einde van dat huwelijk korte tijd een soort minnaar gehad omdat er al lang geen liefde of seks meer in dat huwelijk was (dat lag niet aan mij, ik wilde wel nog graag liefde en seks). Kort na mijn scheiding heb ik mijn huidige man leren kennen. Die had een vergelijkbare liefdesgeschiedenis als ik (hij had alleen nog maar seks gehad met zijn vrouw). Nu zijn we alweer vele jaren samen maar het experimenteren met anderen hebben we nooit gemist. We hebben het wel veel met elkaar gedaan (hadden dat gemist in onze eerste relatie, waarin de seks weinig voorstelde). We willen ook nog wel eens naar een parenclub, maar niet om met anderen te experimenteren, alleen maar omdat het ons leuk lijkt om met elkaar te vrijen in een omgeving die daar helemaal op ingericht is en in een leuke, vrije sfeer. We zijn nu allebei in de 50, maar hebben dus allebei die behoefte om met anderen te experimenteren, nooit ervaren. Dat iedereen die experimenteerfase heeft, klopt dus niet.
donderdag 14 februari 2008 om 14:58
quote:Zuss schreef op 09 februari 2008 @ 13:13:
Wat ik me weleens afvraag: ik ken veel koppels die al zo jong bij elkaar zijn gekomen. Wat ik veel zie dat men of gaat scheiden en dan alle remmen los gooit of dat men de experimenteerfase lijkt in te halen door bv te gaan swingen, naar parenclubs te gaan etc. .
Ik zie mensen die na hun uitdolperiode een vaste relatie kregen net zo goed uit elkaar gaan . En die gaan net zo goed beesten , als ze tenminste niet meteen bij partner twee intrekken .
Blijven die bekenden van jou wel bij elkaar tijdens/ na hun gezamelijke experimenteerfase ?
Zoals jij het stelt , dat het een experimenteerfase zou zijn , dan impliceer je toch dat ze niet weten wat ze willen ? Dat ze iets doen totdat ze weten hoe en wat ?
Ik kan moeilijk voor een ander spreken maar wat mijn man en ik doen is niet wat ik normaal onder experimenteren zou verstaan . het is ook geen schade inhouden , trouwens .
Ik kom maar weinig mensen tegen in die kringen die al eeuwen samen zijn .
Als ik het goed inschat ; in de meeste gevallen is het voor één van hen ( - iets - oudere man ) de tweede relatie . De bijna net zo grote groep zijn beiden als eens getrouwd / samenwonend geweest . Nou ja , hier kan ik naast zitten en deze twee groepen door elkaar halen .
Wat ik me weleens afvraag: ik ken veel koppels die al zo jong bij elkaar zijn gekomen. Wat ik veel zie dat men of gaat scheiden en dan alle remmen los gooit of dat men de experimenteerfase lijkt in te halen door bv te gaan swingen, naar parenclubs te gaan etc. .
Ik zie mensen die na hun uitdolperiode een vaste relatie kregen net zo goed uit elkaar gaan . En die gaan net zo goed beesten , als ze tenminste niet meteen bij partner twee intrekken .
Blijven die bekenden van jou wel bij elkaar tijdens/ na hun gezamelijke experimenteerfase ?
Zoals jij het stelt , dat het een experimenteerfase zou zijn , dan impliceer je toch dat ze niet weten wat ze willen ? Dat ze iets doen totdat ze weten hoe en wat ?
Ik kan moeilijk voor een ander spreken maar wat mijn man en ik doen is niet wat ik normaal onder experimenteren zou verstaan . het is ook geen schade inhouden , trouwens .
Ik kom maar weinig mensen tegen in die kringen die al eeuwen samen zijn .
Als ik het goed inschat ; in de meeste gevallen is het voor één van hen ( - iets - oudere man ) de tweede relatie . De bijna net zo grote groep zijn beiden als eens getrouwd / samenwonend geweest . Nou ja , hier kan ik naast zitten en deze twee groepen door elkaar halen .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
