Geld & Recht
alle pijlers
procedure LBIO
vrijdag 11 november 2011 om 13:08
Sinds begin 2010 zijn mijn ex en ik uit elkaar.
We zijn begonnen bij een mediator, maar ik ben naar een eigen advocaat gestapt omdat hij zich niet aan afspraken hield. Zo betaalde hij geen alimentatie voor de kinderen, weigerde hij de rekening van de mediator te betalen (waardoor deze ons niet verder wilde helpen) en leverde hij geen financiële gegevens aan.
Ik ben toen overgestapt naar een eigen advocaat, hij wilde geen advocaat omdat hij dat niet wilde betalen.
Via mijn advocaat is uiteindelijk de scheiding geregeld. De financiele verdeling is nog niet rond, omdat hij stelselmatig weigert gegevens hiervoor aan te leveren.
Ik heb een procedure via het LBIO opgestart om de kinderalimentatie te alsnog te claimen. Loonbeslag was niet mogelijk, omdat er blijkbaar een loonbeslag van de belastingdienst op zijn inkomen ligt (hij heeft een eigen bedrijf gehad en steeds geweigerd zijn btw op te geven, daarover heeft hij tegen mij gelogen, hij zei dan dat hij het al wel geregeld had, dit is een van mijn redenen voor de scheiding geweest: voortdurend gelieg over geld). Tja en de belastingdienst pikt dat een bepaald moment niet meer.
Maar goed, inmiddels heeft het LBIO een deurwaarder langsgestuurd met een claim van over de tiendduizend euro. Dus net meneer in alle staten aan de telefoon gehad.....ik moet de claim opheffen, want hij kan immers niet betalen en ik ben volgens hem degene die niet mee werkt.....want i kwil heb geen gegevens over mij nieuwe financiële situatie geven (ik ben intussen gaan samenwonen, mijn vriend betaald vele malen meer aan de kinderen dan ex maar ex wil daarom zijn alimentatie bedrag naar beneden hebben(wat hij dus toch al niet betaald))
Ik heb steeds gezegd dat ik volledig bereid ben bij de rechter of een advocaat opening van zaken te geven (mits hij dat ook doet) maar hij zegt niet naar de rechter te kunnen omdat hij geen geld voor een advocaat heeft.......
Ik vind dat eerlijk gezegd zijn eigen probleem....ik kan niet eenzijdig, zonder uitspraak van de rechter de claim bij het LBIO verlagen, zij gaan gewoon uit van de uitspraak van de rechter. Bovendien is het bedrag al lager afgesproken dan wat hij volgens de tremanormen zou kunnen bijdragen en ik vind gewoon dat ouders beide verantwoordelijk blijven voor de kosten van de kinderen.
Met behulp van mijn vriend redt ik het nu net met de kinderen, maar dat houdt niet over (en ja ik heb een baan, goedbetaald, financiele zelfstandig etc, maar ik betaal sinds de scheiding ook in mijn eentje nog steeds de gezamelijke hypotheek van ons koophuis (vriend heeft nog een eigen huis) dus er zitten grenzen aan.
wat vinden jullie, ben ik volstrekt onredelijk dat ik wil dat ex gewoon zijn bijdrage doet?We hebben drie kinderen en het ali bedrag is vastgesteld op in totaal 700 euro, volgens trema zou hij 980 moeten kunnen betalen. (als hij steeds een deel had betaald was ik wellicht niet eens naar het LBIO gegaan, maar hij betaald niets, 0,0)
Zoals gezegd, als hij het bedrag via de rechter laat bijstellen kan ik daar mee leven (hoewel de huidige claim over de afgelopen twee jaar dan wel blijft natuurlijk)
Hij dreigt nu met opmerkingen als: ik snap heel goed dat sommige mannen hun ex en kinderen afmaken, hij maakt me zwart via twitter en facebook(wat onze kinderen kunnen lezen) etc.
We zijn begonnen bij een mediator, maar ik ben naar een eigen advocaat gestapt omdat hij zich niet aan afspraken hield. Zo betaalde hij geen alimentatie voor de kinderen, weigerde hij de rekening van de mediator te betalen (waardoor deze ons niet verder wilde helpen) en leverde hij geen financiële gegevens aan.
Ik ben toen overgestapt naar een eigen advocaat, hij wilde geen advocaat omdat hij dat niet wilde betalen.
Via mijn advocaat is uiteindelijk de scheiding geregeld. De financiele verdeling is nog niet rond, omdat hij stelselmatig weigert gegevens hiervoor aan te leveren.
Ik heb een procedure via het LBIO opgestart om de kinderalimentatie te alsnog te claimen. Loonbeslag was niet mogelijk, omdat er blijkbaar een loonbeslag van de belastingdienst op zijn inkomen ligt (hij heeft een eigen bedrijf gehad en steeds geweigerd zijn btw op te geven, daarover heeft hij tegen mij gelogen, hij zei dan dat hij het al wel geregeld had, dit is een van mijn redenen voor de scheiding geweest: voortdurend gelieg over geld). Tja en de belastingdienst pikt dat een bepaald moment niet meer.
Maar goed, inmiddels heeft het LBIO een deurwaarder langsgestuurd met een claim van over de tiendduizend euro. Dus net meneer in alle staten aan de telefoon gehad.....ik moet de claim opheffen, want hij kan immers niet betalen en ik ben volgens hem degene die niet mee werkt.....want i kwil heb geen gegevens over mij nieuwe financiële situatie geven (ik ben intussen gaan samenwonen, mijn vriend betaald vele malen meer aan de kinderen dan ex maar ex wil daarom zijn alimentatie bedrag naar beneden hebben(wat hij dus toch al niet betaald))
Ik heb steeds gezegd dat ik volledig bereid ben bij de rechter of een advocaat opening van zaken te geven (mits hij dat ook doet) maar hij zegt niet naar de rechter te kunnen omdat hij geen geld voor een advocaat heeft.......
Ik vind dat eerlijk gezegd zijn eigen probleem....ik kan niet eenzijdig, zonder uitspraak van de rechter de claim bij het LBIO verlagen, zij gaan gewoon uit van de uitspraak van de rechter. Bovendien is het bedrag al lager afgesproken dan wat hij volgens de tremanormen zou kunnen bijdragen en ik vind gewoon dat ouders beide verantwoordelijk blijven voor de kosten van de kinderen.
Met behulp van mijn vriend redt ik het nu net met de kinderen, maar dat houdt niet over (en ja ik heb een baan, goedbetaald, financiele zelfstandig etc, maar ik betaal sinds de scheiding ook in mijn eentje nog steeds de gezamelijke hypotheek van ons koophuis (vriend heeft nog een eigen huis) dus er zitten grenzen aan.
wat vinden jullie, ben ik volstrekt onredelijk dat ik wil dat ex gewoon zijn bijdrage doet?We hebben drie kinderen en het ali bedrag is vastgesteld op in totaal 700 euro, volgens trema zou hij 980 moeten kunnen betalen. (als hij steeds een deel had betaald was ik wellicht niet eens naar het LBIO gegaan, maar hij betaald niets, 0,0)
Zoals gezegd, als hij het bedrag via de rechter laat bijstellen kan ik daar mee leven (hoewel de huidige claim over de afgelopen twee jaar dan wel blijft natuurlijk)
Hij dreigt nu met opmerkingen als: ik snap heel goed dat sommige mannen hun ex en kinderen afmaken, hij maakt me zwart via twitter en facebook(wat onze kinderen kunnen lezen) etc.
vrijdag 11 november 2011 om 13:12
vrijdag 11 november 2011 om 13:22
Inderdaad, die berekeningen zijn er niet voor niks.
Volledig zakelijk houden, zoveel mogelijk via de advocaat laten regelen en zorgen dat er een uitspraak komt waarin de financiële handel en wandel m.b.t. de kinderen is vastgelegd.
Daarmee kun je naar het LBIO.
En verder je oren sluiten voor non-argumenten als dat ie geen geld heeft. Zou wat zijn zeg, de kindjes geen eten, want hmmm tja, paps heeft geen centjes. Zo werkt het gelukkig niet in Nederland.
Als ie werkelijk al tot z'n nek in de financiële shit zit (wat nou, geen btw afdragen? mafkees), dan verwacht niet te veel, maar ik zou hem zeker op zijn verantwoordelijkheden laten wijzen door een advocaat/rechter.
Volledig zakelijk houden, zoveel mogelijk via de advocaat laten regelen en zorgen dat er een uitspraak komt waarin de financiële handel en wandel m.b.t. de kinderen is vastgelegd.
Daarmee kun je naar het LBIO.
En verder je oren sluiten voor non-argumenten als dat ie geen geld heeft. Zou wat zijn zeg, de kindjes geen eten, want hmmm tja, paps heeft geen centjes. Zo werkt het gelukkig niet in Nederland.
Als ie werkelijk al tot z'n nek in de financiële shit zit (wat nou, geen btw afdragen? mafkees), dan verwacht niet te veel, maar ik zou hem zeker op zijn verantwoordelijkheden laten wijzen door een advocaat/rechter.
vrijdag 11 november 2011 om 13:38
@missvivaesque alles mbt de kinderen is al vastgelegd, hij heeft hier nota bene al drie keer zijn handtekening onder gezet (bij het opmaken van het convenant, bij de voorlopige voorzieningen en bij de uiteindelijke uitspraak) maar hij ontkent gewoon dat hij zich er aan hoeft te houden. Het LBIO loopt idd al, maar hij wil dus dat ik dat terugdraai. en daarover valt hij me vaak lastig, naar advocaat verwijzen helpt niet, hij blijft mij zelf bellen (ik heb al eens melding van stalking gemaakt). ik kan zijn nummer niet blokken, omdat hij ivm de kinderen wel bereikbaar moet blijven en mij moet kunnen bereiken....
vrijdag 11 november 2011 om 15:26
Lastige situatie. Je kan natuurlijk gewoon voet bij stuk houden en die 10.000 euro eisen. Je ex gaat uiteraard zijn boekje ver te buiten door jou en de kinderen indirect te bedreigen (ook al is het misschien een losse, niet zo bedoelde opmerking) en je zwart te maken wat de kinderen kunnen lezen
(Over dat laatste: kun je dit niet voorkomen? Je kunt misschien stellen dat de kinderen geen facebookvrienden met hem mogen zijn zolang hij dergelijke uitspraken op facebook doet?)
Je bent bereid openheid van zaken te geven, mits bij de rechter. Kan het ook niet bij een neutrale advocaat (dus niet de jouwe), op gezamenlijke kosten? Dat kost allicht minder dan een rechtszaak en waarschijnlijk ook minder dan inschakeling van het LBIO, waarvan hij de inningskosten moet betalen.
Het voordeel hiervan is dat de advocaat kan uitleggen dat verhoging van jouw draagkracht (die heb je aangezien je bent gaan samenwonen en dus je vaste lasten zijn gedaald) niet betekent dat de alimentatie omlaag gaat. Het betekent dat het levenspeil van de kinderen omhoog gaat, net zoals dat omhoog zou gaan als hij meer draagkracht zou krijgen doordat hij meer zou gaan verdienen of zou gaan samenwonen.
Degenen die profiteren van een hoger levenspeil van een van de ouders zijn dus de kinderen, niet de andere ouder. Bij de verzorgende ouder wordt deze toename geacht plaats te vinden in de dagelijkse verzorging, woonsituatie enz., bij de niet-verzorgende ouder komt die tot uiting in een hogere alimentatie.
Jij kan hem dit natuurlijk zelf uitleggen, maar van jou zal hij het niet aannemen. Daarom zou je kunnen voorstellen om met hem om de tafel te gaan zitten, wederzijds openheid van zaken over de financiën te geven (wat ook in jouw voordeel is) en een overzicht van beider financiën te maken (inkomen + vaste lasten). Met dit overzicht kunnen jullie naar een advocaat, die op basis van de tremanormen kan uitrekenen of herberekening van de alimentatie nodig is.
Let wel: de advocaat kan geen rechter spelen en zijn/haar berekening is niet bindend. Over de bedragen die bij de berekening worden meegenomen, is discussie mogelijk (hij kan zeggen dat die x euro per maand afbetaling van een auto niet redelijk is, jij kan zeggen dat hij in werkelijkheid een hoger inkomen heeft dan hij opgeeft enz.). Die discussie zou je het beste samen kunnen voeren, want dan kost het niks Eenmaal bij de advocaat loopt uiteraard de teller.
Je zou van tevoren kunnen afspreken dat je de berekening van de advocaat als bindend zal aanvaarden. Je kan ook afspreken dat je afwacht hoe de berekening uitvalt en dan besluit of je ermee instemt. Mochten jullie er op die manier samen uitkomen, dan kun je de advocaat vragen dat te laten vastleggen (ik denk dat dan een nieuw voorstel bij de rechter moet worden ingediend; vraag dat na bij de advocaat).
Komen jullie er niet uit, dan staat het je ex vrij een herziening aan te vragen, met alle kosten van dien. Plus de kosten van het LBIO, want die vordering blijft gewoon staan tot een eventuele herziening van kracht wordt.
Je zou ook kunnen nadenken over mogelijkheden om dit redelijk op te lossen, bv. door een betalingsregeling te treffen en/of een deel van het geld op een spaarrekening van de kinderen te laten storten.
(Over dat laatste: kun je dit niet voorkomen? Je kunt misschien stellen dat de kinderen geen facebookvrienden met hem mogen zijn zolang hij dergelijke uitspraken op facebook doet?)
Je bent bereid openheid van zaken te geven, mits bij de rechter. Kan het ook niet bij een neutrale advocaat (dus niet de jouwe), op gezamenlijke kosten? Dat kost allicht minder dan een rechtszaak en waarschijnlijk ook minder dan inschakeling van het LBIO, waarvan hij de inningskosten moet betalen.
Het voordeel hiervan is dat de advocaat kan uitleggen dat verhoging van jouw draagkracht (die heb je aangezien je bent gaan samenwonen en dus je vaste lasten zijn gedaald) niet betekent dat de alimentatie omlaag gaat. Het betekent dat het levenspeil van de kinderen omhoog gaat, net zoals dat omhoog zou gaan als hij meer draagkracht zou krijgen doordat hij meer zou gaan verdienen of zou gaan samenwonen.
Degenen die profiteren van een hoger levenspeil van een van de ouders zijn dus de kinderen, niet de andere ouder. Bij de verzorgende ouder wordt deze toename geacht plaats te vinden in de dagelijkse verzorging, woonsituatie enz., bij de niet-verzorgende ouder komt die tot uiting in een hogere alimentatie.
Jij kan hem dit natuurlijk zelf uitleggen, maar van jou zal hij het niet aannemen. Daarom zou je kunnen voorstellen om met hem om de tafel te gaan zitten, wederzijds openheid van zaken over de financiën te geven (wat ook in jouw voordeel is) en een overzicht van beider financiën te maken (inkomen + vaste lasten). Met dit overzicht kunnen jullie naar een advocaat, die op basis van de tremanormen kan uitrekenen of herberekening van de alimentatie nodig is.
Let wel: de advocaat kan geen rechter spelen en zijn/haar berekening is niet bindend. Over de bedragen die bij de berekening worden meegenomen, is discussie mogelijk (hij kan zeggen dat die x euro per maand afbetaling van een auto niet redelijk is, jij kan zeggen dat hij in werkelijkheid een hoger inkomen heeft dan hij opgeeft enz.). Die discussie zou je het beste samen kunnen voeren, want dan kost het niks Eenmaal bij de advocaat loopt uiteraard de teller.
Je zou van tevoren kunnen afspreken dat je de berekening van de advocaat als bindend zal aanvaarden. Je kan ook afspreken dat je afwacht hoe de berekening uitvalt en dan besluit of je ermee instemt. Mochten jullie er op die manier samen uitkomen, dan kun je de advocaat vragen dat te laten vastleggen (ik denk dat dan een nieuw voorstel bij de rechter moet worden ingediend; vraag dat na bij de advocaat).
Komen jullie er niet uit, dan staat het je ex vrij een herziening aan te vragen, met alle kosten van dien. Plus de kosten van het LBIO, want die vordering blijft gewoon staan tot een eventuele herziening van kracht wordt.
Je zou ook kunnen nadenken over mogelijkheden om dit redelijk op te lossen, bv. door een betalingsregeling te treffen en/of een deel van het geld op een spaarrekening van de kinderen te laten storten.
Ga in therapie!
vrijdag 11 november 2011 om 22:31
Dubiootje,
Mijn kinderen hebben de leeftijd (pubers) dat ze zich niet meer echt laten vertellen met wie ze wel en niet facebook vrienden zijn ( en twitter kan je zo wie zo niet blokkeren) zeker niet als ht om hun vader gaat. In het convenant is namelijk wel afgesproken dat, omdat hij alimentatie betaalt, ik alle kosten moet dragen voor school, kleding, clubjes, verjaardagen, etc...alles behalve het eten als ze bij hem zijn. En daar zijn ze wel de helft van de tijd....maar goed hij betaalt dus niet, en ik wil mij wel aan de afspraken houden, dus zal ik wel de kosten moeten blijven betalen (kan moeilijk zeggen dat ze geen nieuwe schoenen krijgen als er gaten in de oude zitten, omdat pa niet bijdraagt)
Op zich vind ik je optie om een onafhankelijke advocaat te nemen een goede, maar net als met de mediator zal hij nooit geloven dst die onafhankelijk is.....zelfs niet als ik de advocaat door hem laat uitzoeken.....bovendien zal hij het altijd vertikken om er voor te betalen......hij stelt: die scheiding is jou dingetje, dus daar betaal je dan ook maar voor....en zeker als de advocaat in kwestie hem logische dingen zal uitleggen, dan komt dat omdat ik hem of haar manipuleer. Datzelfde zegt hij ook al over de rechter namelijk......oh, dit is wel zo uitzichtsloos....
Mijn kinderen hebben de leeftijd (pubers) dat ze zich niet meer echt laten vertellen met wie ze wel en niet facebook vrienden zijn ( en twitter kan je zo wie zo niet blokkeren) zeker niet als ht om hun vader gaat. In het convenant is namelijk wel afgesproken dat, omdat hij alimentatie betaalt, ik alle kosten moet dragen voor school, kleding, clubjes, verjaardagen, etc...alles behalve het eten als ze bij hem zijn. En daar zijn ze wel de helft van de tijd....maar goed hij betaalt dus niet, en ik wil mij wel aan de afspraken houden, dus zal ik wel de kosten moeten blijven betalen (kan moeilijk zeggen dat ze geen nieuwe schoenen krijgen als er gaten in de oude zitten, omdat pa niet bijdraagt)
Op zich vind ik je optie om een onafhankelijke advocaat te nemen een goede, maar net als met de mediator zal hij nooit geloven dst die onafhankelijk is.....zelfs niet als ik de advocaat door hem laat uitzoeken.....bovendien zal hij het altijd vertikken om er voor te betalen......hij stelt: die scheiding is jou dingetje, dus daar betaal je dan ook maar voor....en zeker als de advocaat in kwestie hem logische dingen zal uitleggen, dan komt dat omdat ik hem of haar manipuleer. Datzelfde zegt hij ook al over de rechter namelijk......oh, dit is wel zo uitzichtsloos....
vrijdag 11 november 2011 om 22:39
Overigens zijn mijn vaste lasten niet erg gedaald, aangezien mijn vriend zijn eigen huis nog niet heeft kunnen verkopen. Beetje wel natuurlijk, boodschappen delen we wel enzo....en vriend betaald ook mee aan dingen voor de kinderen, wat hem dan weer op beschuldiging van mijn ex komt te staan ( oa dat hij de kinderen probeert in te pikken en dergelijke)
vrijdag 11 november 2011 om 22:49
Hallo,
Het LBIO is een goeie instantie als er aangetoond is dat de man daadwerkelijk draagkracht heeft voor de alimentatie, zoals ik uit jou verhaal begrijp gaat het ook om een achterstand, dat maakt het allemaal wel lastiger. Mensen worden steeds slimmer.
Mijn ex had ook een eigen bedrijf en vele schuldeisers, toen ik vervolgens het LBIO inschakelde voor de achterstand (alimentatie en een hoop schulden uit ons huwelijk die door mij zijn voldaan) en de lopende alimentatie was hij zo slim om de WSNP maar aan te vragen.
Met als gevolg een hoop gezeur en rechtzaken verder, mijn vordering staat op de lijst ergens onderaan waar ik nooit ene cent van terug zal zien. En tot mijn grote verbazing besloot de rechter dat hij zolang hij in de WSNP zit de alimentatie op nihil kon worden gezet.
Wat ik hiermee wil zeggen is eigenlijk, bedenk goed wat je wilt met een eventuele rechtzaak. Hoeveel schuldeiser zijn er, wat is de totale schuldenlast, je noemt loonbeslag belasting, deze zal ten alle tijde voorgaan op jou vordering. Wil je dat hij vanaf nu weer gaat betalen of wil je alles tot de laatste cent toe terug.
Hoewel we denken in ons recht te staan, blijkt helaas maar al te vaak dat je dat niet altijd krijgt.
Wens je in ieder geval heel veel succes!!
Het LBIO is een goeie instantie als er aangetoond is dat de man daadwerkelijk draagkracht heeft voor de alimentatie, zoals ik uit jou verhaal begrijp gaat het ook om een achterstand, dat maakt het allemaal wel lastiger. Mensen worden steeds slimmer.
Mijn ex had ook een eigen bedrijf en vele schuldeisers, toen ik vervolgens het LBIO inschakelde voor de achterstand (alimentatie en een hoop schulden uit ons huwelijk die door mij zijn voldaan) en de lopende alimentatie was hij zo slim om de WSNP maar aan te vragen.
Met als gevolg een hoop gezeur en rechtzaken verder, mijn vordering staat op de lijst ergens onderaan waar ik nooit ene cent van terug zal zien. En tot mijn grote verbazing besloot de rechter dat hij zolang hij in de WSNP zit de alimentatie op nihil kon worden gezet.
Wat ik hiermee wil zeggen is eigenlijk, bedenk goed wat je wilt met een eventuele rechtzaak. Hoeveel schuldeiser zijn er, wat is de totale schuldenlast, je noemt loonbeslag belasting, deze zal ten alle tijde voorgaan op jou vordering. Wil je dat hij vanaf nu weer gaat betalen of wil je alles tot de laatste cent toe terug.
Hoewel we denken in ons recht te staan, blijkt helaas maar al te vaak dat je dat niet altijd krijgt.
Wens je in ieder geval heel veel succes!!
vrijdag 11 november 2011 om 23:01
Just me, wat is wsnp? Hij werkt overigens al weer jaren in loondienst, maar t bedrijf bestaat nog wel. Hij heeft geen inkomsten hierop gehad sinds begin 2008, en zegt daarom zelf dat de claim van de belastingdienst onterecht is. Hoe dit precies zit ( ik weet niet waar hij nog meer over heeft gelogen tijdens ons huwelijk) weet ik niet en de belastingdienst wil ht mij ook niet vertellen. Ik snap ook best dat de bd voorgaat, maar als hij er achteraan gaat zou het zo van tafel moeten zijn, omdat hij werkelijk geen inkomsten heeft gehad uit t bedrijf. Ik vermoed dat hij hier niet achteraan gaat omdat hij liever aan de bd betaald ook al is het ten onrechte, dan aan mij. Ik denk zelfs dat zodra ik de claim laat vallen, hij het binnen een maand met de bd geregeld heeft dat hij alles terugkrijgt.
vrijdag 11 november 2011 om 23:53
Elena123 de wsnp is de wettelijke schuldsanering natuurlijke personen, als men veel schuldeisers heeft kan men bij de rechter een verzoek doen erin toegelaten te worden. In het kort betekend het in, drie jaar rondkomen van een leef geld (zon 50 euro per week) de rest word gespaard voor de schuldeisers, na 3 jaar wordt er bekeken of je je er goed aan gehouden hebt (geen nieuwe schulden heb gemaakt) en hup al je schulden worden kwijtgescholden.
Dus dan ben jij je tienduizend gewoon kwijt is het niet meer te verhalen en dan misschien zelfs de lopende alimentatie op 0. En tienduizend achterstand bij jou, plus eventueel toch de terechte schuld bij de belastingdienst zal voor velen al een reden zijn aan te kloppen bij een kredietbank voor een schuldenregeling.
Juist omdat je aangeeft in je OP dat hij een eigen zaak heeft, gaan bij mij alarmbellen rinkelen, omdat er toch snel hulp gezocht word in de schuldsaneringen om er zo snel mogelijk vanaf te zijn en met een schone lei verder te kunnen.
Ik wil je absoluut niet bang praten, het is natuurlijk de meeste nadelige situatie die je je kunt bedenken, maar als ik hem vooraf voorzien had. Had ik misschien toch in mijn situatie wat langer geprobeerd er samen op redelijke voet uit te komen. Dan had ik bij wijze van spreken met 100 euro per maand tegemoetkoming in de zorgkosten genoegen genomen. Nu heb ik zelfs officieel nergens meer recht op en komen alle kosten voor mijn rekening.
Dus dan ben jij je tienduizend gewoon kwijt is het niet meer te verhalen en dan misschien zelfs de lopende alimentatie op 0. En tienduizend achterstand bij jou, plus eventueel toch de terechte schuld bij de belastingdienst zal voor velen al een reden zijn aan te kloppen bij een kredietbank voor een schuldenregeling.
Juist omdat je aangeeft in je OP dat hij een eigen zaak heeft, gaan bij mij alarmbellen rinkelen, omdat er toch snel hulp gezocht word in de schuldsaneringen om er zo snel mogelijk vanaf te zijn en met een schone lei verder te kunnen.
Ik wil je absoluut niet bang praten, het is natuurlijk de meeste nadelige situatie die je je kunt bedenken, maar als ik hem vooraf voorzien had. Had ik misschien toch in mijn situatie wat langer geprobeerd er samen op redelijke voet uit te komen. Dan had ik bij wijze van spreken met 100 euro per maand tegemoetkoming in de zorgkosten genoegen genomen. Nu heb ik zelfs officieel nergens meer recht op en komen alle kosten voor mijn rekening.
zaterdag 12 november 2011 om 00:13
Probeer te kijken naar wat je ex belangrijk vindt en speel daarop in. Blijkbaar vindt hij geld belangrijk (voor hemzelf) en wil hij a) zichzelf de kosten van alimentatie besparen en b) dit gratis doen. Dan zijn dreigementen in zijn optiek de manier om hiermee om te gaan.
Als jij laat zien dat je je niet gelegen laat liggen aan die dreigementen en dat wat hij wil (niets of in elk geval zo weinig mogelijk betalen) hem niet gaat lukken en bovendien geld gaat kosten, dan heeft hij dus een belang om met jou om de tafel te gaan zitten.
Maar ik snap het, hoe breng je het hem aan zijn verstand als hij zijn heel eigen manier van denken heeft? Is er misschien een gemeenschappelijke vriend(in) die hierin kan bemiddelen?
Wat ik niet snap, is dat hij 980 euro moet betalen terwijl de kinderen de helft van de tijd bij hem zijn. Is dat niet wat hoog?
Als jij laat zien dat je je niet gelegen laat liggen aan die dreigementen en dat wat hij wil (niets of in elk geval zo weinig mogelijk betalen) hem niet gaat lukken en bovendien geld gaat kosten, dan heeft hij dus een belang om met jou om de tafel te gaan zitten.
Maar ik snap het, hoe breng je het hem aan zijn verstand als hij zijn heel eigen manier van denken heeft? Is er misschien een gemeenschappelijke vriend(in) die hierin kan bemiddelen?
Wat ik niet snap, is dat hij 980 euro moet betalen terwijl de kinderen de helft van de tijd bij hem zijn. Is dat niet wat hoog?
Ga in therapie!
zaterdag 12 november 2011 om 09:12
@dubiootje het klopt dat 980 een groot bedrag is, daarom hebben we dit ook lager afgesproken, namelijk op 700 euro. We zijn daarbij uitgegaan van de totale kosten van de kinderen per maand, zonder eten en drinken. Dat kwam uit op zo'n 1200 euro. (voor de drie kinderen samen, school, bso, sport, muziekles, kleding, reiskosten) Afspraak is dat hij daarvan 700 betaald en ik 500. Mijn inkomen is ongeveer 2/3 van het zijne, vaste lasten zijn vergelijkbaar (de mijne iets hoger omdat ik de volledige hypotheek van het helaas nog steeds gezamelijke huis betaal) ik vind al met al dat hij er dan dus niet slecht afkomt, ik denk niet dat ik hem een poot uit probeer te draaien.
Hij heeft een keer gezegd dat hij graag tot een betalingregeling wilde komen. Now you're talking! Dacht ik toen. Tot ik hem vroeg wat hij dan voorstelde om te betalen......dat was nog voor het loonbeslag van de bd. Zijn betalingsvoorstel kwam neer op volledige kwijtschelding van de achterstand en in de toekomst 100 euro per maand voor de kinderen samen.....en dan mocht ik niet meer zeuren. Nou sorry, daarvan heb ik gezegd dat hij eerst maar eens met een realistisch voorstel moest komen.
Het loonbeslag bij de bd loopt nu ongeveer een jaar, denk ik. Hij heeft rond de 3000 euro netto, en vaste lasten van ongeveer 1500 (woning, gwl, auto, zorgverz). Met een loonbeslag is dus een groot bedrag best nog wel redelijk snel te betalen daarom denk ik niet dat hij snel voor een wsnp in aanmerking komt, maar misschien vergis ik me. Hij redeneert dat hij de helft van zijn inkomen aan de kinderen moet betalen....want de helft van de 1500 die hij over houdt daarvan moet 700 naar de kidneren.... Ik vind dat een verkeerde redenatie.....ik heb 2000 netto en betaal hypotheek van 1000 plus andere vaste lasten en dan ook nog de volledige 1200 die de kinderen kosten.....
Hij heeft een keer gezegd dat hij graag tot een betalingregeling wilde komen. Now you're talking! Dacht ik toen. Tot ik hem vroeg wat hij dan voorstelde om te betalen......dat was nog voor het loonbeslag van de bd. Zijn betalingsvoorstel kwam neer op volledige kwijtschelding van de achterstand en in de toekomst 100 euro per maand voor de kinderen samen.....en dan mocht ik niet meer zeuren. Nou sorry, daarvan heb ik gezegd dat hij eerst maar eens met een realistisch voorstel moest komen.
Het loonbeslag bij de bd loopt nu ongeveer een jaar, denk ik. Hij heeft rond de 3000 euro netto, en vaste lasten van ongeveer 1500 (woning, gwl, auto, zorgverz). Met een loonbeslag is dus een groot bedrag best nog wel redelijk snel te betalen daarom denk ik niet dat hij snel voor een wsnp in aanmerking komt, maar misschien vergis ik me. Hij redeneert dat hij de helft van zijn inkomen aan de kinderen moet betalen....want de helft van de 1500 die hij over houdt daarvan moet 700 naar de kidneren.... Ik vind dat een verkeerde redenatie.....ik heb 2000 netto en betaal hypotheek van 1000 plus andere vaste lasten en dan ook nog de volledige 1200 die de kinderen kosten.....
zaterdag 12 november 2011 om 09:17
Danayla
Ik vind eigenlijk dat een betalingsvoorstel van niet van mij moet komen maar van hem. Het werkelijke bedrag is overigens hoger dan 10.000, er staat ook meer dn tienduizend...je kunt t zélf wel nagaan, sinds begin 2010 elke maand 700....
Los daarvan, ALS hij vanaf nu netjes zou betalen, of zelfs al zou hij vanaf nu elke maand structureel 500 overmaken, dan zou ik er anders in staan, maar een dergelijke move komt niet van zijn kant.
Ik vind eigenlijk dat een betalingsvoorstel van niet van mij moet komen maar van hem. Het werkelijke bedrag is overigens hoger dan 10.000, er staat ook meer dn tienduizend...je kunt t zélf wel nagaan, sinds begin 2010 elke maand 700....
Los daarvan, ALS hij vanaf nu netjes zou betalen, of zelfs al zou hij vanaf nu elke maand structureel 500 overmaken, dan zou ik er anders in staan, maar een dergelijke move komt niet van zijn kant.
zaterdag 12 november 2011 om 09:37
Jee, jullie verdienen allebei zoveel en dan nog zoveel gezeik om geld?
En 1200 euro per maand kosten de 3 kinderen? Wat ontzettend veel!
Als hij de helft van de tijd de kinderen heeft dan is er toch co-ouderschap? Wie krijgt de kinderbijslag?
Kunnen jullie niet afspreken dat hij die en die rekeningen betaald en jij de andere? Dan word het lekker naar zijn huis gestuurd die rekening en ben jij er vanaf.
En 1200 euro per maand kosten de 3 kinderen? Wat ontzettend veel!
Als hij de helft van de tijd de kinderen heeft dan is er toch co-ouderschap? Wie krijgt de kinderbijslag?
Kunnen jullie niet afspreken dat hij die en die rekeningen betaald en jij de andere? Dan word het lekker naar zijn huis gestuurd die rekening en ben jij er vanaf.
zaterdag 12 november 2011 om 09:56
Troeta,
Dat wij relatief veel verdienen maakt ook dat ik het tot nu toe heb uitgehouden. Kinderbijslag gaat naar mij, omdat de kinderen bij mij staan ingeschreven. Gelukkig maar want daarmee kan ik eens in de drie maanden de gaten een beetje dichten. Er is inderdaad qua tijdsverdeling coouderschap. Maar ik vertrouw zijn betalingsmoraal niet voldoende om hem een deel van de rekeningen te laten betalen. Hij zal dat nl gewoon niet doen. En dan worden de kinderen alsnog de dupe als ik het niet betaal.
Ik kan ook redeneren dat ik het veel beter heb dan iemand met een kleine baan of bijstand en dat ik dus niet moet zeuren. Maar dat wij relatief veel verdienen maakt toch nog niet dat hij dan niet hoeft bij te dragen? Ik vind een bedrag van 230 euro per kind alimentatie helemaal niet uitzonderlijk als ik hier op het forum kijk. Hij zou hiervan ook nog een deel via de belasting terug kunnen krijgen.
Kosten van kind ongeveer 400 pm, tja, met bso (jongste), schoolkosten incl schoolreisjes, er heeft er eentje medische kosten gemaakt die niet werden vergoed, reiskosten (oudste twee zitten in een andere plaats op de middelbare school) etc. Ik had oorspronkelijk ook gedacht dat het minder zou zijn, maar de berekening is niet eens heel ruim gemaakt, ik loop regelmatig tegen onvoorziene kosten die niet zijn meegenomen ( bv dat de overblijf ineens 2,50 per dag gaat kosten, dus tien euro per week....)
Dat wij relatief veel verdienen maakt ook dat ik het tot nu toe heb uitgehouden. Kinderbijslag gaat naar mij, omdat de kinderen bij mij staan ingeschreven. Gelukkig maar want daarmee kan ik eens in de drie maanden de gaten een beetje dichten. Er is inderdaad qua tijdsverdeling coouderschap. Maar ik vertrouw zijn betalingsmoraal niet voldoende om hem een deel van de rekeningen te laten betalen. Hij zal dat nl gewoon niet doen. En dan worden de kinderen alsnog de dupe als ik het niet betaal.
Ik kan ook redeneren dat ik het veel beter heb dan iemand met een kleine baan of bijstand en dat ik dus niet moet zeuren. Maar dat wij relatief veel verdienen maakt toch nog niet dat hij dan niet hoeft bij te dragen? Ik vind een bedrag van 230 euro per kind alimentatie helemaal niet uitzonderlijk als ik hier op het forum kijk. Hij zou hiervan ook nog een deel via de belasting terug kunnen krijgen.
Kosten van kind ongeveer 400 pm, tja, met bso (jongste), schoolkosten incl schoolreisjes, er heeft er eentje medische kosten gemaakt die niet werden vergoed, reiskosten (oudste twee zitten in een andere plaats op de middelbare school) etc. Ik had oorspronkelijk ook gedacht dat het minder zou zijn, maar de berekening is niet eens heel ruim gemaakt, ik loop regelmatig tegen onvoorziene kosten die niet zijn meegenomen ( bv dat de overblijf ineens 2,50 per dag gaat kosten, dus tien euro per week....)
zaterdag 12 november 2011 om 22:06
Is het je het allemaal waard, zoveel gedoe, gezeik en zelfs bedreigingen? Kun je het niet beter proberen te redden met je vriend voor die paar jaren tot je kinderen 18 zijn? Je ex weigert verantwoordelijkheid te nemen en naar zichzelf kijken gaat hem niet goed af. Ik zou zeggen, ontneem hem de munitie.
De kids zullen het hem later wel kwalijk nemen dat ie nooit betaalde, hij krijgt wel wat ie verdient.
Per saldo betaalt hij niks, alleen heb je wel het gedram ervan.
De kids zullen het hem later wel kwalijk nemen dat ie nooit betaalde, hij krijgt wel wat ie verdient.
Per saldo betaalt hij niks, alleen heb je wel het gedram ervan.
You can fool all the people some of the time, and some of the people all the time, but you cannot fool all the people all the time.
maandag 14 november 2011 om 08:34
Cameron, omdat mijn kinderen die helft van de tijd bij hem zijn, krijgen ze steeds te horen hoe slecht ik wel niet ben, en hun precies vertellen hoe het exact zit daar wil ik ze niet teveel mee belasten. Ze weten nu van mij: er zijn bij de scheiding door de rechter beslissingen genomen over een bepaald bedrag, papa heeft daar ook zijn handtekening onder gezét, maar hij betaald niet......
Zij geven aan dat ze hem zielig vinden en dat hij er ook niets aan kan doen......tja, dat zal dan toch het verhaal zijn dat ze bij hem horen.
En als ik het zou kunnen redden zonder hem, dan zou i kdat wel doen, het liefst ook zonder dat ze steeds naar zouden moeten (maar ik weet: alimentatie is geen kijkgeld) ik heb er echter geen zin in dat hij tegenover de kinderen mooi weer speelt, maar ze financieel in de shit laat zakken en mij het allemaal laat opknappen.
Troeta, ik heb geen idee of hij verder ook problemen heeft, die zou hij niet hoeven hebben, gezien zijn inkomen. Aangezien hij mij of mijn advocaat geen inzage wil geven in zijn situatie, weet ik dat niet en kan ik er dus ook geen rekening mee houden.
Zij geven aan dat ze hem zielig vinden en dat hij er ook niets aan kan doen......tja, dat zal dan toch het verhaal zijn dat ze bij hem horen.
En als ik het zou kunnen redden zonder hem, dan zou i kdat wel doen, het liefst ook zonder dat ze steeds naar zouden moeten (maar ik weet: alimentatie is geen kijkgeld) ik heb er echter geen zin in dat hij tegenover de kinderen mooi weer speelt, maar ze financieel in de shit laat zakken en mij het allemaal laat opknappen.
Troeta, ik heb geen idee of hij verder ook problemen heeft, die zou hij niet hoeven hebben, gezien zijn inkomen. Aangezien hij mij of mijn advocaat geen inzage wil geven in zijn situatie, weet ik dat niet en kan ik er dus ook geen rekening mee houden.
maandag 14 november 2011 om 09:51
Elena, kinderalimentatie is niet aftrekbaar van de belasting. Maar boven een bepaald bedrag kun je wel kosten van levensonderhoud van kinderen opvoeren, misschien heb jij daar iets aan? http://www.alimentatie.nl ... _partneralimentatie_in_de
Wat vreselijk dat je ex de kinderen belast met verhalen over de financiën. Ik denk dat je reactie tegenover de kinderen goed is. Ik zou er zelf nog bij zeggen dat jij er altijd voor zal zorgen dat ze dat krijgen wat ze nodig hebben. Je kan ook uitleggen dat er een verschil is tussen wat je nodig hebt (eten, dak boven je hoofd, kleding, schoolspullen) en "extraatjes" (merk/kwaliteitskleding, sporten, buitenschoolse activiteiten, verjaardagen).
Jij kan garanderen dat ze altijd zullen krijgen wat ze nodig hebben. En je doet ook je uiterste best om te werken voor de extraatjes. Die extraatjes kunnen jij en papa samen ook prima betalen. Als papa niet betaalt, dan kan het zijn dat je op de extraatjes moet bezuinigen.
Je kan dit vast goed uitleggen zonder dat papa de kwaaie pier is, noch jij. Jij voelt je nu waarschijnlijk lullig als je nee moet zeggen tegen bepaalde dingen of bv. niet de leuke schoenen kan kopen die ze graag willen, maar een goedkoper paar. Dat is helemaal niet erg, want aan de basisbehoeften wordt voldaan: ze hebben een paar schoenen aan hun voeten, een dak boven hun hoofd en te eten. Het is helemaal niet erg als kinderen leren dat die extraatjes ook echt extraatjes zijn en geen recht of vanzelfsprekendheid. Zo kun je er ook een beetje een levensles van maken
Tegelijkertijd kun je ook uitleggen dat jij en papa allebei volwassen mensen zijn en verantwoordelijk zijn voor hun onderhoud. Papa is dus niet zielig en moet al helemaal zijn kinderen niet lastigvallen als het hem moeilijk valt om aan die plicht te voldoen. Jullie hebben allebei een verantwoordelijkheid en moeten daaraan voldoen. Dat moet van de wet en van de rechter, niks vrijwilligs aan. Als een van de twee die verantwoordelijkheid niet neemt, moet de ander die overnemen. Dat is wat er nu gebeurt. Jij zal natuurlijk altijd zorgen dat ze krijgen wat ze nodig hebben, maar dat neemt niet weg dat papa zijn verantwoordelijkheid moet nemen. Als dat echt niet lukt, dan kunnen jullie samen gaan praten over een oplossing. Dat heb je ook voorgesteld maar dat wil papa niet.
Zo geef je een feitelijke voorstelling van zaken en kunnen de kinderen zelf, als ze willen, hun conclusies trekken.
Wat het co-ouderschap betreft, het lijkt me dat je financieel nog verder van huis bent als je dat terugdraait. Het is ook niet eerlijk tegenover de kinderen dat zij tijd met hun vader moeten inleveren omdat hij niet betaalt. Reken maar dat hun vader dat er nog even in zal wrijven. Alimentatie is inderdaad geen kijkgeld, dus hou die zaken gescheiden.
Ik denk dat je beter een duidelijke lijn kan aanhouden tegenover je kinderen. Gelukkig vertellen ze je wat hun vader over jou zegt en dat geeft jou de kans om de zaken uit te leggen. Hou steeds een neutrale, feitelijke lijn aan en uiteindelijk zullen ze zelf wel hun conclusies trekken. Ze zien heus wel dat jij hard werkt om in alles te voorzien en als ze bepaalde dingen moeten opgeven doordat hun vader niet betaalt, begrijpen ze wel dat dat door hem komt en niet door jou. Mooi weer spelen is leuk geprobeerd, maar bij pubers kom je daar niet mee weg.
Wat vreselijk dat je ex de kinderen belast met verhalen over de financiën. Ik denk dat je reactie tegenover de kinderen goed is. Ik zou er zelf nog bij zeggen dat jij er altijd voor zal zorgen dat ze dat krijgen wat ze nodig hebben. Je kan ook uitleggen dat er een verschil is tussen wat je nodig hebt (eten, dak boven je hoofd, kleding, schoolspullen) en "extraatjes" (merk/kwaliteitskleding, sporten, buitenschoolse activiteiten, verjaardagen).
Jij kan garanderen dat ze altijd zullen krijgen wat ze nodig hebben. En je doet ook je uiterste best om te werken voor de extraatjes. Die extraatjes kunnen jij en papa samen ook prima betalen. Als papa niet betaalt, dan kan het zijn dat je op de extraatjes moet bezuinigen.
Je kan dit vast goed uitleggen zonder dat papa de kwaaie pier is, noch jij. Jij voelt je nu waarschijnlijk lullig als je nee moet zeggen tegen bepaalde dingen of bv. niet de leuke schoenen kan kopen die ze graag willen, maar een goedkoper paar. Dat is helemaal niet erg, want aan de basisbehoeften wordt voldaan: ze hebben een paar schoenen aan hun voeten, een dak boven hun hoofd en te eten. Het is helemaal niet erg als kinderen leren dat die extraatjes ook echt extraatjes zijn en geen recht of vanzelfsprekendheid. Zo kun je er ook een beetje een levensles van maken
Tegelijkertijd kun je ook uitleggen dat jij en papa allebei volwassen mensen zijn en verantwoordelijk zijn voor hun onderhoud. Papa is dus niet zielig en moet al helemaal zijn kinderen niet lastigvallen als het hem moeilijk valt om aan die plicht te voldoen. Jullie hebben allebei een verantwoordelijkheid en moeten daaraan voldoen. Dat moet van de wet en van de rechter, niks vrijwilligs aan. Als een van de twee die verantwoordelijkheid niet neemt, moet de ander die overnemen. Dat is wat er nu gebeurt. Jij zal natuurlijk altijd zorgen dat ze krijgen wat ze nodig hebben, maar dat neemt niet weg dat papa zijn verantwoordelijkheid moet nemen. Als dat echt niet lukt, dan kunnen jullie samen gaan praten over een oplossing. Dat heb je ook voorgesteld maar dat wil papa niet.
Zo geef je een feitelijke voorstelling van zaken en kunnen de kinderen zelf, als ze willen, hun conclusies trekken.
Wat het co-ouderschap betreft, het lijkt me dat je financieel nog verder van huis bent als je dat terugdraait. Het is ook niet eerlijk tegenover de kinderen dat zij tijd met hun vader moeten inleveren omdat hij niet betaalt. Reken maar dat hun vader dat er nog even in zal wrijven. Alimentatie is inderdaad geen kijkgeld, dus hou die zaken gescheiden.
Ik denk dat je beter een duidelijke lijn kan aanhouden tegenover je kinderen. Gelukkig vertellen ze je wat hun vader over jou zegt en dat geeft jou de kans om de zaken uit te leggen. Hou steeds een neutrale, feitelijke lijn aan en uiteindelijk zullen ze zelf wel hun conclusies trekken. Ze zien heus wel dat jij hard werkt om in alles te voorzien en als ze bepaalde dingen moeten opgeven doordat hun vader niet betaalt, begrijpen ze wel dat dat door hem komt en niet door jou. Mooi weer spelen is leuk geprobeerd, maar bij pubers kom je daar niet mee weg.
Ga in therapie!
maandag 14 november 2011 om 21:43
quote:elena123 schreef op 14 november 2011 @ 08:34:
Cameron, omdat mijn kinderen die helft van de tijd bij hem zijn, krijgen ze steeds te horen hoe slecht ik wel niet ben, en hun precies vertellen hoe het exact zit daar wil ik ze niet teveel mee belasten. Ze weten nu van mij: er zijn bij de scheiding door de rechter beslissingen genomen over een bepaald bedrag, papa heeft daar ook zijn handtekening onder gezét, maar hij betaald niet......Zij geven aan dat ze hem zielig vinden en dat hij er ook niets aan kan doen......tja, dat zal dan toch het verhaal zijn dat ze bij hem horen.
En als ik het zou kunnen redden zonder hem, dan zou i kdat wel doen, het liefst ook zonder dat ze steeds naar zouden moeten (maar ik weet: alimentatie is geen kijkgeld) ik heb er echter geen zin in dat hij tegenover de kinderen mooi weer speelt, maar ze financieel in de shit laat zakken en mij het allemaal laat opknappen.
Troeta, ik heb geen idee of hij verder ook problemen heeft, die zou hij niet hoeven hebben, gezien zijn inkomen. Aangezien hij mij of mijn advocaat geen inzage wil geven in zijn situatie, weet ik dat niet en kan ik er dus ook geen rekening mee houden.
Juist, leg het buiten jezelf.
De rechter zit nu achter Paps aan om hem aan zijn gemaakte afspraken te houden. Niet jij, maar de rechter. Dat jij de ontvangende partij bent, kun je zo ver mogelijk weg houden.
Hij is nu eenmaal jullie vader en de rechter vind dat hij zich als een vader moet gedragen. En daar hoort betalen bij. Kun jij niets aan doen... Zoiets.
Cameron, omdat mijn kinderen die helft van de tijd bij hem zijn, krijgen ze steeds te horen hoe slecht ik wel niet ben, en hun precies vertellen hoe het exact zit daar wil ik ze niet teveel mee belasten. Ze weten nu van mij: er zijn bij de scheiding door de rechter beslissingen genomen over een bepaald bedrag, papa heeft daar ook zijn handtekening onder gezét, maar hij betaald niet......Zij geven aan dat ze hem zielig vinden en dat hij er ook niets aan kan doen......tja, dat zal dan toch het verhaal zijn dat ze bij hem horen.
En als ik het zou kunnen redden zonder hem, dan zou i kdat wel doen, het liefst ook zonder dat ze steeds naar zouden moeten (maar ik weet: alimentatie is geen kijkgeld) ik heb er echter geen zin in dat hij tegenover de kinderen mooi weer speelt, maar ze financieel in de shit laat zakken en mij het allemaal laat opknappen.
Troeta, ik heb geen idee of hij verder ook problemen heeft, die zou hij niet hoeven hebben, gezien zijn inkomen. Aangezien hij mij of mijn advocaat geen inzage wil geven in zijn situatie, weet ik dat niet en kan ik er dus ook geen rekening mee houden.
Juist, leg het buiten jezelf.
De rechter zit nu achter Paps aan om hem aan zijn gemaakte afspraken te houden. Niet jij, maar de rechter. Dat jij de ontvangende partij bent, kun je zo ver mogelijk weg houden.
Hij is nu eenmaal jullie vader en de rechter vind dat hij zich als een vader moet gedragen. En daar hoort betalen bij. Kun jij niets aan doen... Zoiets.
dinsdag 15 november 2011 om 20:42
Wat moet het ontzettend zuur voor je zijn dat jouw ex het voor elkaar krijgt om jou te laten zitten met de shit en ook nog de empathie bij je kinderen weg te slepen.
Er is er maar 1 volwassen in dit verhaal, en dat ben jij. Dat is een ondankbare taak, als je kinderen zelf volwassen zijn zullen ze het begrijpen. Tot dan niet mee lastig vallen, de eer aan jezelf houden, hoe moeilijk dat ook is.
Wat een afschuwelijke ex en zo egoistisch, sneu voor je kinderen dat ze dat allemaal meekrijgen, door hem.
Er is er maar 1 volwassen in dit verhaal, en dat ben jij. Dat is een ondankbare taak, als je kinderen zelf volwassen zijn zullen ze het begrijpen. Tot dan niet mee lastig vallen, de eer aan jezelf houden, hoe moeilijk dat ook is.
Wat een afschuwelijke ex en zo egoistisch, sneu voor je kinderen dat ze dat allemaal meekrijgen, door hem.
You can fool all the people some of the time, and some of the people all the time, but you cannot fool all the people all the time.
dinsdag 15 november 2011 om 21:02
Cameron, dubiootje,
Heel erg bedankt voor jullie opbeurende woorden. Dat doet me goed. Ik heb vandaag begrepen dat meneer eindelijk naar een eigen advocaat is gegaan....hij stuurde me bericht dat hij om tien uur een afspraak had, als ik nog iets wilde voorkomen kon ik dat laten weten...ik heb dus niet gereageerd......
Ik hoop echt dat zijn advocaat hem een beetje verstand bijbrengt of dat in ieder geval de advocaten het nu kunnen uitvechten en ik het zelf niet meer iedere keer hoef te doen......
Volgens hem " komt in het gunstigste geval de winnaar quitte uit de juridischte kosten"......nou ik ga er van uit dat ik gewoon recht blijf houden op het bedrag dat er nU bestaat aan achterstand......en dat hooguit het bedrag voor de toekomst zal worden aangepast......misschien bekijk ik het te gunstig? Hoe denken jullie daarover? Kan je in familierecht eigenlijk voor proceskosten veroordeeld worden? En zitten daar dan ook advocaatkosten bij?
Heel erg bedankt voor jullie opbeurende woorden. Dat doet me goed. Ik heb vandaag begrepen dat meneer eindelijk naar een eigen advocaat is gegaan....hij stuurde me bericht dat hij om tien uur een afspraak had, als ik nog iets wilde voorkomen kon ik dat laten weten...ik heb dus niet gereageerd......
Ik hoop echt dat zijn advocaat hem een beetje verstand bijbrengt of dat in ieder geval de advocaten het nu kunnen uitvechten en ik het zelf niet meer iedere keer hoef te doen......
Volgens hem " komt in het gunstigste geval de winnaar quitte uit de juridischte kosten"......nou ik ga er van uit dat ik gewoon recht blijf houden op het bedrag dat er nU bestaat aan achterstand......en dat hooguit het bedrag voor de toekomst zal worden aangepast......misschien bekijk ik het te gunstig? Hoe denken jullie daarover? Kan je in familierecht eigenlijk voor proceskosten veroordeeld worden? En zitten daar dan ook advocaatkosten bij?
