polyamorie - of: 2 leuke mannen
dinsdag 19 februari 2008 om 10:08
dinsdag 19 februari 2008 om 17:52
@Josephien: Deze reaktie zocht ik idd! Onze verhalen komen niet helemaal overeen, omdat mijn man niet als een broer voor me voelt (en de jouwe wel, als ik het goed begrijp).
@ Eleonora: je slaat de spijker op zijn kop; ik vraag mezelf - inheldere momenten- ook af waar ik mee bezig ben.
@ Eleonora: je slaat de spijker op zijn kop; ik vraag mezelf - inheldere momenten- ook af waar ik mee bezig ben.
anoniem_63029 wijzigde dit bericht op 04-03-2008 09:22
Reden: was persoonlijke hulpvraag
Reden: was persoonlijke hulpvraag
% gewijzigd
dinsdag 19 februari 2008 om 18:42
Eigenlijk best apart dat sommige mensen meer moeite hebben met gevoelens hebben voor een ander en dat anderen meer moeite hebben met buitenechtelijke / buitenrelationele seks .
PastelPink wordt verliefd en wil daarom seks met een ander , ik ben zolang ik swing nog geen moment verliefd op een ander geweest .
PP kan leven met het feit dat haar man het toch wel moeilijk vindt , ikzelf spreek zonder aarzelen een veto uit als iemands teennagellak me niet aanstaat
PastelPink wordt verliefd en wil daarom seks met een ander , ik ben zolang ik swing nog geen moment verliefd op een ander geweest .
PP kan leven met het feit dat haar man het toch wel moeilijk vindt , ikzelf spreek zonder aarzelen een veto uit als iemands teennagellak me niet aanstaat
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 19 februari 2008 om 20:43
quote:superstar_2 schreef op 19 februari 2008 @ 16:50:
Mischien heb ik er overheen gelezen maar hoe denkt vakantielief zelf over dit hele gebeuren?
Denkt hij dat er wel een relatie inzit of is het voor hem meer een leuk avontuurtje?Vakantielief heeft op moment geen tijd voor volledige relatie
Mischien heb ik er overheen gelezen maar hoe denkt vakantielief zelf over dit hele gebeuren?
Denkt hij dat er wel een relatie inzit of is het voor hem meer een leuk avontuurtje?Vakantielief heeft op moment geen tijd voor volledige relatie
anoniem_63029 wijzigde dit bericht op 04-03-2008 09:23
Reden: was persoonlijke hulpvraag
Reden: was persoonlijke hulpvraag
% gewijzigd
dinsdag 19 februari 2008 om 21:10
quote:Knipoogjes schreef op 19 februari 2008 @ 17:41:
Pastel,
Sta met je beide benen op de grond en probeer het niet te idealiseren, want ideaal zal het nooit zijn.
Ik wens je heel erg veel sterkte!
KnipoogjeDank je voor je lieve reaktie! Waarom kan nu nooit eens alleen de zon schijnen, maar is er ook altijd schaduw??
Pastel,
Sta met je beide benen op de grond en probeer het niet te idealiseren, want ideaal zal het nooit zijn.
Ik wens je heel erg veel sterkte!
KnipoogjeDank je voor je lieve reaktie! Waarom kan nu nooit eens alleen de zon schijnen, maar is er ook altijd schaduw??
dinsdag 19 februari 2008 om 21:31
woensdag 20 februari 2008 om 09:07
woensdag 20 februari 2008 om 11:44
quote:eleonora schreef op 19 februari 2008 @ 21:31:
Pastel Pink, lieve schát van een vrouw.......misschien héb je het ideale al!
Heb je daar weleens over nagedacht? Iemand die oprecht van je houdt, die zelfs je slippertje en verliefdheid wil accepteren om je gelukkig te zien, dat is me wat hoor, realiseer je je dat wel eigenlijk?
Tjee, wat ben jij lief
Ja, ja, ja, ik weet het, ik weet het! Waarom denk je dat ik zo bang ben; ik héb deze geweldige man al en ik zou hem kunnen kwijt raken...
Pastel Pink, lieve schát van een vrouw.......misschien héb je het ideale al!
Heb je daar weleens over nagedacht? Iemand die oprecht van je houdt, die zelfs je slippertje en verliefdheid wil accepteren om je gelukkig te zien, dat is me wat hoor, realiseer je je dat wel eigenlijk?
Tjee, wat ben jij lief
Ja, ja, ja, ik weet het, ik weet het! Waarom denk je dat ik zo bang ben; ik héb deze geweldige man al en ik zou hem kunnen kwijt raken...
anoniem_63029 wijzigde dit bericht op 04-03-2008 09:23
Reden: was persoonlijke hulpvraag
Reden: was persoonlijke hulpvraag
% gewijzigd
woensdag 20 februari 2008 om 11:48
woensdag 20 februari 2008 om 11:49
Pastelpink, niet lullig bedoelt, maar als je niet kiets, dan wordt er doorgaans voor je gekozen en ben je mss niet al te blij met de uitkomst.
Dus mss zou toch het besef dat je je man pijndoet ( ookal heeft ie je toestemming gegeven, het is overduidelijk dat ie dat niet van harte gedaan heeft, maar omdat ie jou de ruimte wil geven) voldoende moeten zijn om zelf je minnaar op te geven, juist omdat je je man niet kwijtwilt. verliefdheid bloedt doorgaans dood als er geen contact meer is, dus bel je minnaar op, zeg dat je hebt genoten maar dat je hebt ingeziedat je je huelijk niet verder op het spel wilt zetten en daarom liever alle contact verbreekt. dan zul je heus nog wel een tijdje aan hem denken en liefdesverdriet hebben, maar darna kun je wl verder met je man. Ga je nu door met je minaar zal er een dag komen waarop je man het iet meer trekt en maak je wel degelijk je gelukige huwelijk stuk. want zelfs als je man niet bij je weg gaat, zal het nooit meer zo zijn als het was. je kunt een vaas lijmen, maar de barsten blijf je zien. Nu is het mss nog niet te laat, maar dan zul je wel een keuze moeten maken voor je man.
Dus mss zou toch het besef dat je je man pijndoet ( ookal heeft ie je toestemming gegeven, het is overduidelijk dat ie dat niet van harte gedaan heeft, maar omdat ie jou de ruimte wil geven) voldoende moeten zijn om zelf je minnaar op te geven, juist omdat je je man niet kwijtwilt. verliefdheid bloedt doorgaans dood als er geen contact meer is, dus bel je minnaar op, zeg dat je hebt genoten maar dat je hebt ingeziedat je je huelijk niet verder op het spel wilt zetten en daarom liever alle contact verbreekt. dan zul je heus nog wel een tijdje aan hem denken en liefdesverdriet hebben, maar darna kun je wl verder met je man. Ga je nu door met je minaar zal er een dag komen waarop je man het iet meer trekt en maak je wel degelijk je gelukige huwelijk stuk. want zelfs als je man niet bij je weg gaat, zal het nooit meer zo zijn als het was. je kunt een vaas lijmen, maar de barsten blijf je zien. Nu is het mss nog niet te laat, maar dan zul je wel een keuze moeten maken voor je man.
woensdag 20 februari 2008 om 11:50
quote:PastelPink schreef op 20 februari 2008 @ 11:44:
[...]
Tjee, wat ben jij lief
Ja, ja, ja, ik weet het, ik weet het! Waarom denk je dat ik zo bang ben; ik héb deze geweldige man al en ik zou hem kunnen kwijt raken... aan de andere kant dit heerlijke, verslavende, nieuwe gevoel... het klopt dat ik een verschrikkelijke hebber ben op het moment... ik zie het zelf, maar kan/wil het nu niet veranderen...Oooooo... zeg dat dan meteen.
[...]
Tjee, wat ben jij lief
Ja, ja, ja, ik weet het, ik weet het! Waarom denk je dat ik zo bang ben; ik héb deze geweldige man al en ik zou hem kunnen kwijt raken... aan de andere kant dit heerlijke, verslavende, nieuwe gevoel... het klopt dat ik een verschrikkelijke hebber ben op het moment... ik zie het zelf, maar kan/wil het nu niet veranderen...Oooooo... zeg dat dan meteen.
woensdag 20 februari 2008 om 12:04
woensdag 20 februari 2008 om 12:06
PastelPink, jouw verhaal zou door een vriendin van me geschreven kunnen zijn.... een paar jaar geleden. Alleen ging het bij haar niet om een vroegere vakantieliefde maar om een collega. Zij was ook 20 jaar samen met haar man, had een geweldig huwelijk. En toen werd ze dus verliefd en bleek het wederzijds. Zij had heel sterk het gevoel dat ze, om gelukkig te zijn, zowel de liefde van haar man als haar collega nodig had. Haar man wilde haar niet kwijt en gaf haar de ruimte om haar gevoelens uit te zoeken en min of meer toestemming om seks met haar collega te hebben en uiteindelijk: die collega als 'vriendje erbij' te houden. Nou ja, om een lang verhaal kort te maken.... Na ongeveer een jaar werkte het niet meer, stelde haar man haar voor de keuze: of ik, of hij; toen ze niet kon kiezen ging hij bij haar weg. Haar collega bleek in haar geen 'relatiemateriaal' te zien ondanks al zijn mooie woorden en kreeg 't benauwd toen ze aankondigde te gaan scheiden. Man is inmiddels hertrouwd, collega is vorig jaar ook getrouwd. Zij is alleen achtergebleven met de kinderen en heeft het er nog steeds ontzettend moeilijk mee dat ze haar fijne relatie op het spel gezet heeft, en verloren heeft voor zoiets als een blinde verliefdheid.
In mijn vaders familie en zijn vriendenkring werd het nogal burgerlijk gevonden om voor 1 partner te gaan. In de jaren 70 - begin jaren 80 was het heel normaal dat vriendjes en vriendinnetjes van ooms en tantes, naast hun vaste partners, meekwamen naar verjaardagen e.d. Woonde de vriendin van mijn oom gezellig in huis bij mij oom en tante. Vrijheid blijheid! Maar raad eens? Ze zijn nu allemaal gescheiden. Niet een relatie heeft 't overleefd.
In mijn vaders familie en zijn vriendenkring werd het nogal burgerlijk gevonden om voor 1 partner te gaan. In de jaren 70 - begin jaren 80 was het heel normaal dat vriendjes en vriendinnetjes van ooms en tantes, naast hun vaste partners, meekwamen naar verjaardagen e.d. Woonde de vriendin van mijn oom gezellig in huis bij mij oom en tante. Vrijheid blijheid! Maar raad eens? Ze zijn nu allemaal gescheiden. Niet een relatie heeft 't overleefd.
woensdag 20 februari 2008 om 12:18
woensdag 20 februari 2008 om 12:19
Helemaal eens met Kreng. Doe jezelf een plezier, en luister naar haar raad.
Steek je energie in het spannender en leuker maken van de relatie met je man. Ik zou er van alles onder durven verwedden dat je dan over een jaar een heel stuk gelukkiger bent dan wanneer je op deze weg doorgaat.
Verliefdheid, seksuele spanning, aandacht, het is allemaal heel verslavend maar het is ook bijzonder tijdelijk. Ik hoop dat je dat op tijd beseft.
Steek je energie in het spannender en leuker maken van de relatie met je man. Ik zou er van alles onder durven verwedden dat je dan over een jaar een heel stuk gelukkiger bent dan wanneer je op deze weg doorgaat.
Verliefdheid, seksuele spanning, aandacht, het is allemaal heel verslavend maar het is ook bijzonder tijdelijk. Ik hoop dat je dat op tijd beseft.
woensdag 20 februari 2008 om 12:47
PastelPink
Alles gaat een keer voorbij, ook dit zal voorbijgaan. Ik hoop dat je dan nog trots kunt zijn op jezelf tegenover je man (als hij je man blijft) en kinderen.
Een dingetje steekt mij als ik jouw hoor jubelen over hoe 'open' jij dit hebt aangepakt tegenover je man, dat is het feit dat jij 'toestemming' van je man hebt gekregen om met een ander te seksen.
Hoezo moet jij 'toestemming' krijgen van je man? je bent toch een volwassen vrouw?, je kunt toch gewoon zeggen dat je dat gaat doen? je gaat toch niet om 'toestemming' vragen?
Als je om 'toestemming' vraagt bij je partner, dan leg je de verantwoordelijkheid in zijn handen. Hij vond het toch immers goed?
Net een kind wat 'toestemming' aan haar ouders vraagt.
Maar jij bent een volwassen vrouw van 37. Niemand, ook je man niet, mag gaan over met wie jij het bed deelt. Je bent niemands bezit.
Aan de andere kant heb jij een verantwoordelijkheid op je genomen voor je relatie met je man die al 20 jaar duurt. Als jij je verantwoordelijkheid serieus neemt, dan zorg je er voor dat die relatie goed blijft (jouw deel wat in je vermogen ligt) en daar hoort een hele range aan keuzes bij om dit mogelijk te maken. Je bent het je vast niet bewust, maar elke dag maak je weer die keuzes. Het begint al bij het opstaan.
Nu heb jij een keuze gemaakt die jouw man voor het blok zet en de relatie onder druk zet. Dat mag je doen, je staat in je recht, maar bedenk wel dat keuzes die gemaakt worden in een staat van opwinding/verliefdheid niet altijd de beste keuzes zijn. Je probeert te rationaliseren door dat zogeheten 'polyamoriegedoe' waar ik in jouw geval helemaal niet overtuigd ben dat dat het geval is, zie de goede tegenargumenten die mensen hier al hebben aangedragen.
Hoe 'goed' is je huwelijk te noemen als jij ervoor kiest om je man in de rol te duwen van 'pappa' , en jezelf in de rol van puberende dochter die met vriendje uit wil.
In een gelijkwaardige relatie gaat dat heel anders kan ik je vertellen. Daar wordt niet om 'toestemming' gevraagd, daar wordt overlegd, onderhandeld en door beide partijen besloten. Daar worden keuzes gemaakt die zorgen dat de relatie verstevigd wordt in plaats van onder druk gezet.
Alles gaat een keer voorbij, ook dit zal voorbijgaan. Ik hoop dat je dan nog trots kunt zijn op jezelf tegenover je man (als hij je man blijft) en kinderen.
Een dingetje steekt mij als ik jouw hoor jubelen over hoe 'open' jij dit hebt aangepakt tegenover je man, dat is het feit dat jij 'toestemming' van je man hebt gekregen om met een ander te seksen.
Hoezo moet jij 'toestemming' krijgen van je man? je bent toch een volwassen vrouw?, je kunt toch gewoon zeggen dat je dat gaat doen? je gaat toch niet om 'toestemming' vragen?
Als je om 'toestemming' vraagt bij je partner, dan leg je de verantwoordelijkheid in zijn handen. Hij vond het toch immers goed?
Net een kind wat 'toestemming' aan haar ouders vraagt.
Maar jij bent een volwassen vrouw van 37. Niemand, ook je man niet, mag gaan over met wie jij het bed deelt. Je bent niemands bezit.
Aan de andere kant heb jij een verantwoordelijkheid op je genomen voor je relatie met je man die al 20 jaar duurt. Als jij je verantwoordelijkheid serieus neemt, dan zorg je er voor dat die relatie goed blijft (jouw deel wat in je vermogen ligt) en daar hoort een hele range aan keuzes bij om dit mogelijk te maken. Je bent het je vast niet bewust, maar elke dag maak je weer die keuzes. Het begint al bij het opstaan.
Nu heb jij een keuze gemaakt die jouw man voor het blok zet en de relatie onder druk zet. Dat mag je doen, je staat in je recht, maar bedenk wel dat keuzes die gemaakt worden in een staat van opwinding/verliefdheid niet altijd de beste keuzes zijn. Je probeert te rationaliseren door dat zogeheten 'polyamoriegedoe' waar ik in jouw geval helemaal niet overtuigd ben dat dat het geval is, zie de goede tegenargumenten die mensen hier al hebben aangedragen.
Hoe 'goed' is je huwelijk te noemen als jij ervoor kiest om je man in de rol te duwen van 'pappa' , en jezelf in de rol van puberende dochter die met vriendje uit wil.
In een gelijkwaardige relatie gaat dat heel anders kan ik je vertellen. Daar wordt niet om 'toestemming' gevraagd, daar wordt overlegd, onderhandeld en door beide partijen besloten. Daar worden keuzes gemaakt die zorgen dat de relatie verstevigd wordt in plaats van onder druk gezet.
woensdag 20 februari 2008 om 13:16
quote:PastelPink schreef op 20 februari 2008 @ 12:20:
@peace: bedankt voor je reaktie! Ik weet nu al dat mijn vakantielief geen relatiemateriaal is (dat weet mijn man ook en vakantielief zelf ook). Wat ik al eerder zei: ik ben idd een behoorlijke hebberd; ik heb al een goed huwelijk, maar dit ernaast is zwaar verslavend en voelt nu zoooo goed.... zucht.
Ik hoop dat mijn man en ik eerlijk tegen elkaar kunnen blijven over wanneer het niet meer gaat en dat (ik waarschijnlijk dan) ook de kracht heb om er tijdig mee te stoppen... maar nu voelt het nog niet als klaar en af....Ik denk dat jouw man eigenlijk al heel zwaar over zijn eigen grens is gegaan door jou "toestemming" te geven. jij steekt alleen blind van verliefdheid je kop in het zand voor de dingen die hij niet zegt, uit liefde voor jou. dat lijntje is verschrikkelijk dun en vroeg of lat breekt het. De vraag aan jou is in hoeverre je bereid bent om dat risico te nemen. want nu voelt het nog niet "af", maar wanneer voelt dat het wel? Als je man huilend aan je voeten ligt en je smeekt om te stoppen? Als je vakantievrioendje besluit dat ie toch lievre geen tweede viool speelt? als je man daadwerkelijk ook een minnares erbij neemt?
@peace: bedankt voor je reaktie! Ik weet nu al dat mijn vakantielief geen relatiemateriaal is (dat weet mijn man ook en vakantielief zelf ook). Wat ik al eerder zei: ik ben idd een behoorlijke hebberd; ik heb al een goed huwelijk, maar dit ernaast is zwaar verslavend en voelt nu zoooo goed.... zucht.
Ik hoop dat mijn man en ik eerlijk tegen elkaar kunnen blijven over wanneer het niet meer gaat en dat (ik waarschijnlijk dan) ook de kracht heb om er tijdig mee te stoppen... maar nu voelt het nog niet als klaar en af....Ik denk dat jouw man eigenlijk al heel zwaar over zijn eigen grens is gegaan door jou "toestemming" te geven. jij steekt alleen blind van verliefdheid je kop in het zand voor de dingen die hij niet zegt, uit liefde voor jou. dat lijntje is verschrikkelijk dun en vroeg of lat breekt het. De vraag aan jou is in hoeverre je bereid bent om dat risico te nemen. want nu voelt het nog niet "af", maar wanneer voelt dat het wel? Als je man huilend aan je voeten ligt en je smeekt om te stoppen? Als je vakantievrioendje besluit dat ie toch lievre geen tweede viool speelt? als je man daadwerkelijk ook een minnares erbij neemt?
woensdag 20 februari 2008 om 14:08
Jij schrijft precies wat ik ook al langer probeer duidelijk te maken, nell.
Je blijft zelf verantwoordelijk voor wat er gebeurd en dat betekent ook dat je geen dingen doet die je zelf ook niet van je partner zou accepteren.
Uiteindelijk ben je alleen van jezelf en mag je besluiten wat je wilt. Dat is en blijft wel je eigen verantwooridng.
Als je man het ermee eens zou zijn dat je iets doet, wil ook nog niet zeggen dat je het dan maar moet doen. Je hebt ook een eigen verantwoording.
Je blijft zelf verantwoordelijk voor wat er gebeurd en dat betekent ook dat je geen dingen doet die je zelf ook niet van je partner zou accepteren.
Uiteindelijk ben je alleen van jezelf en mag je besluiten wat je wilt. Dat is en blijft wel je eigen verantwooridng.
Als je man het ermee eens zou zijn dat je iets doet, wil ook nog niet zeggen dat je het dan maar moet doen. Je hebt ook een eigen verantwoording.
woensdag 20 februari 2008 om 14:26
He wat kunnen anderen toch veel beter verwoorden wat ik bedoel!
Aansluitend op nell:
Of je nou wel of niet open bent tegen je partner, ontdoet je niet van jouw verantwoordelijkheid. Het lijkt nu alsof je, door open te zijn, de verantwoordelijkheid ook bij hem legt. (ik heb toch alles eerlijk verteld? Hij weet er toch van? Hij kan toch ook zijn conclusies trekken?) Jij bent het kwijt en hij is het rijk.
Aansluitend op kreng:
kreng verwoordt beter wat ik al bedoelde in mijn eerdere posting over het kiezen. Niet kiezen is ook een keuze, dan kiezen de anderen op een gegeven moment.
En nog even naar aanleiding van een eerdere posting van BGB over 'terugkijken op een saai leven' of zoiets:
Je hebt een moeilijke tijd gehad schrijf je, met gezondheid en familie. Al die tijd was je man er voor je. Nu ben je weer op de rit om te kunnen genieten van het moois om je heen. Doe dat alsjeblieft met de man die er al 20 jaar voor je is: dat heeft hij ook wel verdiend.
Ik wens je wijsheid en kracht!
Meid, wees verstandig....
Aansluitend op nell:
Of je nou wel of niet open bent tegen je partner, ontdoet je niet van jouw verantwoordelijkheid. Het lijkt nu alsof je, door open te zijn, de verantwoordelijkheid ook bij hem legt. (ik heb toch alles eerlijk verteld? Hij weet er toch van? Hij kan toch ook zijn conclusies trekken?) Jij bent het kwijt en hij is het rijk.
Aansluitend op kreng:
kreng verwoordt beter wat ik al bedoelde in mijn eerdere posting over het kiezen. Niet kiezen is ook een keuze, dan kiezen de anderen op een gegeven moment.
En nog even naar aanleiding van een eerdere posting van BGB over 'terugkijken op een saai leven' of zoiets:
Je hebt een moeilijke tijd gehad schrijf je, met gezondheid en familie. Al die tijd was je man er voor je. Nu ben je weer op de rit om te kunnen genieten van het moois om je heen. Doe dat alsjeblieft met de man die er al 20 jaar voor je is: dat heeft hij ook wel verdiend.
Ik wens je wijsheid en kracht!
Meid, wees verstandig....
woensdag 20 februari 2008 om 14:38
Pastel Pink, goed dat je man en jij zo close zijn nu. Je ziet een heleboel zaken wel in nu, met je verstand. Nu je hart nog.
Het is net zoals met eten; je maag geeft pas 20 minuten nadat je vol bent een seintje aan je hersenen dat het genoeg is. Die 20 minuten kun je dus dooreten, zonder door te hebben dat je vol bent. Dat is nu ook met jou aan de hand. Je hoofd en hart zitten niet op hetzelfde level en je hoofd heeft je hart nog niet aan het verstand kunnen peuteren dat het genoeg is. Wees wijs en ga niet door tot je je hand overspeelt, je voelt je er alleen maar rotter door uiteindelijk.
Je hoofd zegt al stop, geef je zenuwbanen de tijd om je hart in te seinen....
Het is net zoals met eten; je maag geeft pas 20 minuten nadat je vol bent een seintje aan je hersenen dat het genoeg is. Die 20 minuten kun je dus dooreten, zonder door te hebben dat je vol bent. Dat is nu ook met jou aan de hand. Je hoofd en hart zitten niet op hetzelfde level en je hoofd heeft je hart nog niet aan het verstand kunnen peuteren dat het genoeg is. Wees wijs en ga niet door tot je je hand overspeelt, je voelt je er alleen maar rotter door uiteindelijk.
Je hoofd zegt al stop, geef je zenuwbanen de tijd om je hart in te seinen....
woensdag 20 februari 2008 om 14:43
mss nog even trugkomen op je eigen metafoor.
Je staat hand in hand aan de rand van het zwembad, zeg je.
In feite komt het er eigenlijk meer op neer dat jij je partner aan zijn arm naar het zwembad hebt gesleurd, hebt gezegd "Ik ga springen, maar ik hou daarbij jouw hand stevig vast. Als je jezelf niet nu van mij losmaakt, dan trek ik je mee. Daarna ben je ook daadwerkelijk gesprongen en heb je je man meegetrokken. Alleen zou de stroming wel ens sterker kunnen blijken dan hij of jij aankunt. De vraag is of en hoe je nu ervoor gat zorgen dat hij niet verdrinkt of dat je wacht tot ie zich wel losmaakt uit jouw greep, omdat ie beide handen nodig heeft om te zwemmen. En aangzien jij hem hebt meegetrokken, is het mss wel zo erlijk om er goed op te letten dat hij niet verdrinkten tijdig de veilige kant weer op te zoeken.
Je staat hand in hand aan de rand van het zwembad, zeg je.
In feite komt het er eigenlijk meer op neer dat jij je partner aan zijn arm naar het zwembad hebt gesleurd, hebt gezegd "Ik ga springen, maar ik hou daarbij jouw hand stevig vast. Als je jezelf niet nu van mij losmaakt, dan trek ik je mee. Daarna ben je ook daadwerkelijk gesprongen en heb je je man meegetrokken. Alleen zou de stroming wel ens sterker kunnen blijken dan hij of jij aankunt. De vraag is of en hoe je nu ervoor gat zorgen dat hij niet verdrinkt of dat je wacht tot ie zich wel losmaakt uit jouw greep, omdat ie beide handen nodig heeft om te zwemmen. En aangzien jij hem hebt meegetrokken, is het mss wel zo erlijk om er goed op te letten dat hij niet verdrinkten tijdig de veilige kant weer op te zoeken.