Minnaar deel 14

cvb72. Ok dan kan ik me er wel iets bij voorstellen van zijn kant. Natuurlijk geldt dat nu ook voor jou aangezien jij nu ook een relatie hebt.



Je ziet dat het idd altijd een zwakke plek blijft. Na jaren kan de vlam gewoon weer opnieuw overslaan. Ik zal moeten uitkijken want dat is ook mijn valkuil.

Dat sms-en herken ik ook. Sta soms met de telefoon in de hand, maar ik doe het niet want ik weet dat ik dan weer in die achtbaan terechtkom..



Het is moeilijk allemaal het is ratio tegenover gevoel. Je moet er natuurlijk goed bij stil staan dat er zowel voor jou als ook voor hem veel op het spel staat, zou je dit weer gaan oppakken.

Hoi cbb72, wat een klote gevoel zal je hebben, afgewisseld met sterke momenten waarop je "met het mes tussen je tanden" je leven vorm probeert te geven "zonder" hem. Ook dat zal je uiteindelijk lukken...



Wat uiteindelijk het moeilijke is dat jullie hele leven verweven lijkt met elkaar en dat jullie misschien wel steeds tegen dit "probleem" aan blijven lopen.



Het enige wat je steeds zal blijven ervaren is spijt en pijn en dat zijn dingen die ook zo zouden zijn als je kiest voor de situatie andersom.



Om even op ratio en gevoel in te spelen zoals xxas dat zegt geldt dat voor alles een andere kant bestaat en het enige gevoel wat er overblijft is twijfel... Twijfel is dodelijk en laat je "hangen" in elke situatie, stilstaan zonder te bewegen, denkend aan wat had kunnen zijn. Kies duidelijk is daarom het devies en leef met je keuze, spijt en pijn horen erbij en vaak voor meerdere personen maar uiteindelijk gaat het maar om 1 iemand en dat ben jij...



Sterkte!

cvb72 wat moeilijk joh. Ik denk dat JanJurk wijze woorden spreekt. Twijfel is afschuwelijk, ik hoop dat je achter je keuze kunt blijven staan. Kies voor jezelf, stap niet weer in je valkuil. Heel veel sterkte.

cvb72. Dat klopt, ik heb al een hele tijd geen contact meer. Alleen bestaat er bij ons te kans elkaar nog (zakelijk) tegen te komen en dat is de bekende valkuil. Wat ik het liefste zou willen, is de telefoon pakken en meteen iets af te spreken. Doe ik natuurlijk niet want dan kom ik er dus nooit meer uit.



JJ omschrijft het idd goed. Twijfel is dodelijk, je staat stil en kunt geen beslissing nemen. Een beslissing is in een dergelijke situatie altijd radicaal. Elkaar zien of het afkappen is allebei moeilijk.

Abidjan: ik heb gelezen dat Wordtel hem denkt te kennen. Ik denk alleen dat zoiets op een forum vaak voorkomt dat je denkt dat je iemand ook kent omdat de verhalen soms erg herkenbaar zijn. Ik denk dus niet dat het dezelfde is. Tenzij persoon in kwestie ook in omgeving Utrecht zit, dan wordt de kans wellicht een heel klein beetje groter maar dan nog geloof ik dat niet.

cvb72 wat een rotgevoel. Die twijfel kan zo aan je vreten en kost bergen energie. Ben het met de rest eens dat JanJurk het mooi heeft omschreven. Die neem ik voor mezelf ook mee, twijfel is stilstaan. Je moet keuzes maken! Pfff is me dat even makkelijker gezegd dan gedaan, hoe waar ook ;-(

JantjeJurkje spreekt ook net als veel mensen van hier uit eigen ervaring. Ik koos er ook voor om het niet te uiten aan nr. 1 en ervoor te kiezen in mijn comfortzone te blijven zitten. Naief als ik was dacht ik zo veilig te zijn en dingen in stand te kunnen houden waardoor ik geen beslissingen hoefde te nemen. Dat was en is ook inherent aan nr. 2 die dan ook geen keuze hoefde te maken. Op een bepaald moment ben je de controle echter kwijt en dan is er geen mogelijkheid meer om zelf je verhaal te doen en word de beslissing voor jou genomen en dan is het lastig kersen eten met je nr.1 en kom je opeens tot de conclusie dat ook een ander kan beslissen dat "het genoeg" is.



En daar sta je dan, de "verrader" verraden terwijl je alleen maar op je eigen blaren kan gaan zitten en die pot met brandzalf is dan opeens ver uit bereik...



Dat is ook het enige wat je jezelf moet realiseren in deze situatie denk ik, je denkt alles in de hand te hebben maar je bent niet alleen. Jouw acties beïnvloeden ook het leven van andere mensen. Ik heb er vrede mee overigens ik wil graag verder met nr. 2 maar ook daar zal een keer een beslissing of keuze gemaakt moeten worden, voor iets wat nu nog niemand weet, wie weet blijft het daar ook wel zoals het is...



Daarom "waarschuwen" er zo veel mensen hier, ze hebben over het algemeen allemaal het T-shirt al en de één zweert bij thuisblijven (zekere en vaste basis met weinig veranderingen), de andere avonturiert "de liefde", het nieuwe, met alle onzekerheden zonder enige garantie. Die garantie is er ook niet voor de oude vertrouwde thuisbasis als dit uitkomt overigens... Ik hoop dat de brandzalf dichtbij staat....

Wat ik vergeet is te melden dat er natuurlijk gewoon ook situaties bestaan als een echte nr 1 en nr 2 waarbij er geen sprake is van liefde of verliefdheid. Of helemaal anders als je het gewoon kan handelen om een heerlijke seksrelatie te hebben naast je relatie met nr. 1 die je alle voldoening geeft van de liefde...

Toch geloof ik daar persoonlijk niet zo in JanJurk... Voor 1 van beiden komen er toch altijd wel gevoelens bij kijken / als dit al niet voor beiden zo is?

Klopt ook wel cvb 72, maar als je het kan handelen en een bevredigende thuissituatie hebt is er geen reden om uit de school te klappen. Wat niet inhoud dat het nooit uitkomt....



Als er dan eenzijdig gevoelens bij komen kijken word het helemaal ingewikkeld idd, maar zoals er voor elk probleem een oplossing is is er ook voor elke situatie een probleem...

JanJurk, heb je gekozen voor nr 2 of ben je nog samen met nr 1? Hebben jij en nr 2 beiden een gezin?

quote:stewardess schreef op 29 november 2011 @ 16:12:

Ik ben alleen aan het meelezen; goeie posts JJ, heb ik veel aan.



Sluit ik me bij aan, Stew.



Het onbreekt me echt aan tijd om inhoudelijk te reageren. even kort en snel.



Met minnaar nr 1 was er alleen lust. Mijn huwelijk was niet perfect maar ik vond het zeker niet slecht. Toen het over was met minnaar nr 1, kon ik de spanning niet meer missen en ging op zoek naar een nieuw contact. Ik leerde iemand kennen, koffiedate gedaan en ik was binnen een uur verkocht. Compleet de weg kwijt, verliefd en dat is tot de de dag van vandaag zo. Inmiddels bijna een jaar verder en zo goed als gescheiden.........



Ik heb geen spijt, voor mij is dit een goede keuze geweest. Het verdient zeker niet voor alles de schoonheidsprijs maar de beslissing om te gaan scheiden is een goede geweest.

quote:vaintje schreef op 27 november 2011 @ 17:59:

Dat zal zeker meespelen Secret, dat ik hem nog niet zolang ken. En ik begrijp de stiltes etc dan ook beter dan eerst. Maar mijn minnaar is zelf single, dus vind ik het dan minder goed te begrijpen dat hij een afspraak afzegt. Als ik het afzeg is dat omdat mijn man toch andere plannen heeft ineens of zo. En dat kan hij niet als reden geven.



Hyperion, komen een aantal van die dingen die jij beschrijft, niet gewoon ook voort uit het verschil tussen mannen en vrouwen en hoe zij tegen relaties aankijken?Nee, niet per definitie. Ik lees hier ook dat sommige vrouwen wel een bepaalde vorm van gelijkwaardigheid met hun minnaar ervaren. Da's mooi. In veel gevallen is dat helaas anders en is de minnaar/nr 2 de "bovenliggende partij".

Ik denk dat die mate van afhankelijkheid waar hier over geschreven wordt ook voortkomt uit het geheim wat je met elkaar deelt. Veel mensen kunnen omdat het allemaal stiekum gebeurt ook nergens met hun gevoelens terecht. Doordat je hiermee alleen bij je minnaar terecht kunt creeer je volgens mij automatisch al een afhankelijkheid. Vooral als je tevens gevoelens voor deze persoon koestert.

quote:JanJurk schreef op 29 november 2011 @ 13:07:

Op een bepaald moment ben je de controle echter kwijt en dan is er geen mogelijkheid meer om zelf je verhaal te doen en word de beslissing voor jou genomen en dan is het lastig kersen eten met je nr.1 en kom je opeens tot de conclusie dat ook een ander kan beslissen dat "het genoeg" is. Mooie posts JJ ! Begrijp ik nou goed dat je door de mand gevallen bent en dat je Nr.1 heeft besloten dat je huwelijk ten einde was?

@ cvb72. Ik heb gekozen voor nr. 2, maar eigenlijk had ik dat allang gedaan. Ik ben weg bij nr, 1 en mijn gezin. Nr. 1 had mij al eerder dit jaar "de wacht" aangezegt. Nr. 2 heeft ook een gezin.



@ Allegaartje, door de mand gevallen was ik niet zoals ik hierboven al zei is eerder dit jaar al gemeld dat ik kon kiezen. Bij de keuzeopties was nr 2 niet vermeld trouwens omdat het inhoudelijk om andere opties ging. We hebben samen besloten dat het over was.



Over het controle verliezen kan ik kort zijn, derden lijken soms opeens van alles te "weten" en ook al is het geen waarheid heb je als je zelf het heft niet meer in handen hebt geen kans meer dingen uit te leggen.



Ik kan me eigenlijk wel aansluiten bij Lisannez, het verdient geen schoonheidsprijs maar ik denk ook voor mijzelf een juiste keuze. Wat ik ermee bereik weet ik trouwens niet, zoals ik al zei is nr 2 bij haar nr 1. en kan het daar nog alle kanten op...



@ All thnx voor de complimenten. Nogmaals, het zijn eigen ervaringen, gevoelens en gedachten die hier op het digitale papier gezet zijn, geen waarheden en "zoveel mensen, zoveel verschillende situaties en meningen". Uiteindelijk willen we allemaal de hoofdprijs zijn en winnen, als je iets wil zal je er voor moeten strijden. Helaas doet het wel altijd mensen pijn....

quote:JanJurk schreef op 29 november 2011 @ 13:25:

Wat ik vergeet is te melden dat er natuurlijk gewoon ook situaties bestaan als een echte nr 1 en nr 2 waarbij er geen sprake is van liefde of verliefdheid. Of helemaal anders als je het gewoon kan handelen om een heerlijke seksrelatie te hebben naast je relatie met nr. 1 die je alle voldoening geeft van de liefde...



En dan noem je niet eens de optie waarbij er situaties bestaan waarbij wel sprake is van echte liefde voor zowel nr1 als nr2.. Ook dat kan zeker goed naast elkaar bestaan..

Ik kan ondertussen wel melden dat je erg goed in je schoenen moet kunnen staan hiervoor. Dat geldt eigenlijk zeker voor degene in de minnaar-relatie, elkaar niet 'gek' maken, regelmatig even pas op de plaats, even relatieveren. Hierbij geldt dat je naar elkaar uit mag spreken dat je van elkaar houdt, maar niet definitief kiest voor een leven verder samen..

@nicola: check het af zou ik zeggen. Dan weet je wellicht op voorhand voor welke knul jij het geluk van je kinderen op het spel zet.

Jeetje wat een hoop wijze woorden het afgelopen etmaal. Ik word gek van dat gevoel te moeten kiezen en dus had ik gisterochtend nog bedacht dat ik daar maar eens mee op ging houden. Niet meer dagdromen over hoe leuk een leven zou kunnen zijn met mijn nr2 en mezelf daar helemaal in verliezen. Maar een overzichtelijke situatie: lekker rustig met nr1 en de kids en maximaal 1x in de maand een lekkere spannende date met nr2. Tot zovel het verstand.



Maar ja dan lees ik: twijfel is dodelijk, je staat stil en kunt geen beslissingen nemen......En dan realiseer ik me weer dat ik niet in de wieg gelegd ben voor deze situatie. Ik kan het gewoon niet handelen, zou willen dat dat wel zo was. En dus realiseer ik me dat ik een beslissing zal moeten nemen. Maar wat. Ik ben bang dat ik daar niet zo 1-2-3 ga uitkomen.

Ik had afgelopen week aan nr2 willen vragen hoe hij de toekomst ziet maar realiseerde me dat ik allebei de antwoorden niet wilde horen. Daarnaast wil ik mijn keuze niet aan hem ophangen. Het is al eerder gezegd, ik moet de keuze maken of ik met nr1 door wil en dat moet los staan van de plannen van nr2. Dus ga ik het er met nr2 nog niet over hebben om te voorkomen dat zijn antwoord mee gaat spelen in mijn belissing.



@jj Weet jouw nr2 dat je voor haar gekozen hebt en op haar "wacht"?



@ nicole hoe is het met de spanning? Klaar voor morgen?

xxjolandaxx Dat dagdromen klinkt me heel bekend hahaha. En er niet naar vragen hoe hij het ziet omdat je beide antwoorden niet wilt weten ook. Ik vind zelf dagdromen heerlijk. Daar verlies ik me gelukkig niet in maar geniet ik gewoon lekker van. Muziekje erbij en gaan met die fantasieën. Maar als je jezelf erin verliest wordt het tijd om daar even mee te stoppen lijkt me.

En stoppen met twijfelen en hop een keuze maken. Hoe waar dat ook is, dat is gewoon niet makkelijk. Want zolang je geen keuze maakt wordt je niet met de consequenties geconfronteerd en dat is voor een periode ook best lekker. Dat zoiets niet voor altijd kan duren dat is eigenlijk wel jammer.

Maar hoe zit het bij jou? Misschien heb ik dat al wel x ergens gelezen maar weet het niet meer. Is jouw nr. 1 op de hoogte van nr. 2?



Tja en ben ik klaar voor morgen. Lastig! Die spanning in mijn lijf stijgt elke dag een beetje. Heb het gevoel alsof ik op de middelbare school zit en een spreekbeurt moet houden: op zich ben je er wel klaar voor en is het ook best leuk maar je weet niet hoe het uit gaat pakken...

JJ, spannende tijden voor jou op het moment dus.. Ik hoop voor jou dat ze voor je kiest! Ook jij heel veel sterkte!

@nicole Mijn nr1 weet niet van mijn nr2. Mijn nr2 was ook getrouwd, is inmiddels bijna gescheiden. Zijn vrouw heeft een aantal emails/sms van ons gelezen en dat was wel het begin van het einde. Ze hebben nog een aantal pogingen gedaan maar uiteindelijk heeft zij de knoop doorgehakt. Ook hij heeft wat moeite met keuzes maken, haha. Nr1 en ik zijn al heel lang samen en hebben 2 kinderen (beginnende pubers). Nr2 zat al jaren een beetje te flirten (zagen elkaar een paar keer per jaar zakelijk) maar daar ging ik eigelijk nooit op in tot begin dit jaar.

E.e.a. is dus al bijna een jaar aan de gang en hoe graag ik het ook zou willen, ik denk niet dat ik dit nog een jaar ga volhouden.

Hoi allemaal, ik lees met belangstelling jullie posts.

Sinds 2 maanden heb ik ook een minnaar, terwijl ik getrouwd ben! Ik hou van mijn man en samen hebben we een leuk leven! En ik ben ook niet op zoek gegaan naar iemand! Per toeval ben ik iemand tegen gekomen en op een roze wolk terecht gekomen. Het gevoel is wederzijds en inmiddels hebben we al 2 afspraakjes gehad!

Ik besef me dat deze situatie niet ideaal is maar voor het moment voel ik mij er heel gelukkig bij. Daarbij besef ik me ook dat ik ergens in de toekomst mijn hart zal breken!

Voor nu geniet ik van deze situatie en voel me (gelukkig)niet schuldig.

Ik geniet, voel me weer vrouw en hoop dat ik nog lang kan genieten van mijn minnaar.



Groetjes tml

@ Jolanda (schrik niet van de lap tekst):



Er zijn denk ik, en nogmaals dat is in mijn beleving en mijn situatie van toepassing, een aantal heel belangrijke factoren die meespelen in je afwegingen. Je weegt namelijk af en dat doe je op basis van informatie, gevoel en vooral een perspectief. Het maken van een keuze neemt geen tijd in beslag, kiezen doe je in een seconde. Wat wel belangrijk is (en wat jij zoals je schrijft voor je uitschuift) is vertrouwen in jezelf en je partner welke van de 2 dat ook moge zijn. Je houd nu alle balletjes omhoog en dat is dodelijk vermoeiend, je put je zelf emotioneel (en daardoor na verloopt van tijd) ook lichamelijk helemaal uit en dat is ook het meest "dodelijke" aan niets doen aan de situatie waarin je beland bent als je toegeeft aan je gevoel. Dat is ook precies waar dit topic op gebaseerd is kan jij die afstand houden tussen jezelf je minnaar en je nr 1? Er zijn er niet zo heel veel die net als Sensual D van twee mannen (in dit geval) kunnen houden en er mee om kunnen gaan zoals Sensual D doet. Daarnaast mag je jezelf afvragen (dat is niet rot bedoelt Sensual D) hoe dat loopt als de andere twee betrokkenen het niet blijken te trekken.



Wat wel belangrijk is voor jou is jezelf realiseren wat je basis is. Is jouw relatie met nr.1 een goeie relatie met liefde en warmte en wil je daar mee oud worden? Hou je van nr. 1? Wat is er mis in je relatie met nr. 1 dat je de keuze voor een minnaar hebt gemaakt? Kan je werken aan een goeie relatie met nr. 1 en geeft dat het juiste perspectief voor jouw leven (liefde, geluk en vooral eerlijkheid naar elkaar in alles)?



Waarom vraag je niet aan nr. 2 wat zijn perspectief is? Waar ben je bang voor Jolanda? Ben je bang dat hij je zal aangeven met jou een leven op te bouwen? Ben je bang dat hij je vertellen zal dat hij je in de "minnaressenrol" ziet en dus geen "relatiemateriaal" is? Het zijn wel belangrijke vragen om in je afwegingen mee te nemen voordat je een keuze maakt, dus ik zou ze zeker wel stellen, als je dan toch moet kiezen waarom dan niet met de juiste informatie?



Tot zover de vragen voor je afwegingen, de afwegingen die je al de hele tijd maakt. Ik ga me nu op glad ijs begeven met wat ik nu schrijf en dat is niet persoonlijk bedoeld want ik ken jou en je situatie niet. Als je eerlijk naar jezelf bent wil je helemaal niet kiezen maar in je comfortzone blijven hangen (zoals ik dat ook deed). Je wil het beste van 2 levens en je wil gewoon geen keuze maken. Je bent bang voor de consequenties van je keuze, gezin overhoop, scheiden en veel pijn bij allemaal. Aan de andere kant een nr. 2 waar je van houd (anders zou de keuzevraag er niet zijn). Ook daar zal pijn zijn als jij een keuze maakt. En last but not least, de vrouw waar het allemaal om draait, jij.... Ook jouw pijn zal er zijn in welke keuze je ook maakt, dus kan je jezelf er maar beter bij neer kunnen leggen en accepteren dat wat je ook doet er altijd mensen pijn en verdriet van zullen hebben dus je kan hen en jezelf daar niet tegen beschermen. Je kan dus niemand beschermen tegen de pijn die het zal gaan doen als je kiest realiseer je dat gewoon. (klinkt hard maar is niet rot bedoeld).



Verder schrijf je dat je je keuze niet van nr. 2 af wil laten hangen, dat is natuurlijk flauwekul, die weg ben je allang voorbij want dan zou je ook geen keuzevraag meer hebben, je mag jezelf wel afvragen of het slim is als jij nog gat in je relatie met nr. 1 ziet zoals hierboven, dus nr 2 is niet de basis van je keuze maar wel een belangrijk onderdeel van je keuze, erken dat en weer dat niet af voor jezelf omdat het kiezen dan minder pijnlijk voelt... Daarnaast is het uit mijn persoonlijke verhaal zo dat je jezelf heel erg moet realiseren dat je straks wel eens alles kwijt kan zijn doordat je niet acteert en twijfelt waardoor iedereen je laat vallen. Andere mensen die betrokken zijn bij jou zijn beslist niet gek en voelen dingen aan en kunnen opeens "voor" jij je keuze maakt kiezen. Daarom is eerlijkheid zo belangrijk in een relatie...



Ik schrijf hier wéér een heel verhaal, nogmaals op basis van wat ik zelf heb meegemaakt en wat ik voel en denk, ik zit hier niet om iemand te kwetsen met wat ik schrijf maar wel omdat ik weet dat het verdomd moeilijk is allemaal en ik me ook gesteund voelde door mensen waar ik mee kon praten en die me in een spiegel lieten kijken. Het is ook een lastig gespreksonderwerp voor vriendinnen en vrienden omdat het allemaal in de "geheimensfeer" zit en nou eenmaal niet alles bespreekbaar is.



Om op je vraag antwoord te geven Jolanda: Ik koos voor mijzelf met een relatie met nr. 2 als ultieme wens. De keus werd overigens ook voor mij gemaakt ook al besloten we samen te stoppen, voor een relatie heb je perspectief nodig namelijk en twee mensen die er voor willen knokken... Nr 2. realiseert zich heel goed dat ik koos om ook niet verder te willen met nr 1 en dat zij daar onderdeel van uitmaakte en weet ook inderdaad dat ik op haar wacht... Misschien daarom mijn waarschuwing voor eerlijkheid en openheid want alleen daarop kan jij verder met nr.1 of nr.2...

[quote]JanJurk schreef op 30 november 2011 @ 10:29:





Waarom vraag je niet aan nr. 2 wat zijn perspectief is? Waar ben je bang voor Jolanda? Ben je bang dat hij je zal aangeven met jou een leven op te bouwen? Ben je bang dat hij je vertellen zal dat hij je in de "minnaressenrol" ziet en dus geen "relatiemateriaal" is? Het zijn wel belangrijke vragen om in je afwegingen mee te nemen voordat je een keuze maakt, dus ik zou ze zeker wel stellen, als je dan toch moet kiezen waarom dan niet met de juiste informatie?



@jj Dit moet ik even op me in laten werken. Om wel alvast antwoord op je vraag te geven. Als hij aangeeft eem toekomst te zien dan moet ik een stap zetten waarvan ik de consequenties niet kan overzien en waar ik het spaans benauwd van krijg. Als hij aangeeft dat ik geen relatiemateriaal ben ben ik gekwetst en teleurgesteld. Ga ik dan met hangende pootjes terug naar nr1 om te kijken of dat nog wat kan worden?



Verder voel ik me totaal niet aangevallen, je hebt gewoon op bijna alle punten gelijk en ik vind het geweldig dat je de tijd en de moeite neemt om dit te doen.