Minnaar deel 14

@Jolanda: Wat je nu eigenlijk zegt is dat je gewoon bang bent om te moeten gaan kiezen. Daarnaast dat je een relatie met nr. 2 wenst(?) en dus eigenlijk dat je relatie met nr 1 je geen voldoening geeft? Dat valt allemaal weg als je kiest voor jezelf (hoe egoïstisch dat ook klinken mag). Dat nr 1 of 2 daar deel vanuit maken is logisch, accepteer dat en maak jezelf gelukkig en realiseer jezelf dat het pijn gaat doen...



Daarnaast besef ik ook wel dat dit een proces is, ik ben er geweest en zit er nog midden in. Wees vooral eerlijk naar jezelf en naar de mensen waar je van houd. Laat je niet opjagen maar denk aan jezelf want als jij eraan onderdoor gaat word het allemaal nog moeilijker...

@cvb72 We hebben de illusie keuze`s te kunnen maken omdat we denken in control te zijn, dit totdat iemand die zelf met degene te maken heeft er anders over blijkt of lijkt te gaan denken...



Wat jij nu doet is rouwen om je relatie met nr 2 omdat die deze relatie verbroken heeft, hij heeft gekozen voor zijn nr 1. Ik kan je alleen maar een knuffel geven en mijzelf proberen in te leven hoe dat moet voelen... Ik moet er niet aan denken...



Hoe ga jij er verder mee om cvb? Wat is dan de status van je nr 1 relatie? Ga je daar mee aan de slag? Zit daar voor jezelf en je nr 1 nog toekomst in? Neem je nu genoegen met een "2e plek" en ga je voor een "nieuwe" minnaar of ga je er met alles wat je hebt aan werken? Het kan natuurlijk ook zo zijn dat je dit moment benut om eens met jezelf om de tafel te gaan zitten en uit zien te vogelen wat nu precies je doelen zijn voor jezelf....



Sterkte!

@cbb72 Ik kan me voorstellen dat het heel belabberd voelt als nr. 2 ermee wil stoppen. Ik ben het met JJ eens dat het hebben van keuzes hierin voor iedereen een illusie is. Je hebt niet zelf alle touwtjes in handen want je bent altijd afhankelijk van de gevoelens van de ander. Die kan je niet sturen helaas.

Lukt het je nu wel om te investeren in je relatie met nr. 1? Ik kan me voorstellen nu je verdrietig bent om het verbreken met nr. 2 dat je ook even geen energie hebt om het met nr. 1 gezellig te maken of te houden. Misschien moet je even de tijd nemen om alles op je in te laten werken en pas bedenken wat je gaat doen als je over de ergste verdriet heen bent. Want verliefdheid is een slechte raadgever, maar verdriet is dat ook.

In ieder geval sterkte!

@cvb72 Wat een verhaal zeg! Ik zit hier echt met vingers die even geen letter meer op het scherm konden zetten...



Wat betreft de laatste keer en dat hij het contact verbroken heeft kan ik me wel voorstellen dat hij bang was dat het uitkomt wat jullie hadden nu hij een kindje heeft van een paar maanden. Maar wat een misselijke en lage streken heeft hij uitgehaald richting jou!



Ik snap dat je heel veel pijn hebt en dat het bij jou heel diep zit (getuige je derde keer in 10 jaar tijd) met wat je voor deze meneer voelt, maar iemand die je zo`n loer draait is echt jouw energie niet waard (hoe hard dit ook mag klinken). Ik weet niet of je op dit moment in een relatie zit met perspectief en of je daar op kan focussen maar dat zou ik dus doen als ik jou was.



Sterkte!

Oh en cvb, kijk aub ook uit voor enige herkenbaarheid in je verhalen, je openheid en eerlijkheid hier op het forum kan gemakkelijk dingen herleiden naar jou en ik kan me voorstellen dat je dat beslist niet wil....



Groet,

JJ

Inmiddels lees ik al ruim anderhalf jaar mee op dit topic. Meestal heb ik niet de tijd om te reageren of alles lijkt al meerdere keren geschreven, vandaar dat er niet veel berichtjes van mij te vinden zijn.



Alle stadia van het spannende begin, waar een aantal van jullie nu in zitten, de keuzes die uiteindelijk gemaakt moesten worden en het "leven" na de keuze, heb ik inmiddels ook doorgemaakt.

Mijn situatie is op dit moment vergelijkbaar met die van JJ.



Ik ben niet goed in advies geven of het weergeven van mijn hersenspinsels, op een manier waar iemand wat aan zou hebben.

Door het lezen van dit topic weet ik in ieder geval dat ik niet als enige in een dergelijke situatie zit, en ik ben ook steeds benieuwd naar hoe het met jullie gaat en wat er voor ontwikkelingen zijn.



@cvb72, dit lijkt me niet de juiste man om alles voor op het spel te zetten. Juist een nummer 2 moet je ook blind kunnen vertrouwen vind ik.

@nicole626, spannend morgen. Ben benieuwd hoe het verloopt.

@xxjolandaxx, tja die keuze, moeilijk hoor. Ik heb het op me af laten komen, zonder er heel bewust voor te gaan zitten en te bedenken hoe ik verder moest. Ik wist dat het moment vanzelf zou komen waarop ik de keuze zou maken.

@JJ, toen ik net meelas op dit topic heb ik berichten van je gezien, waarin het je nog prima afging, een nr 1 en een minnares.

Hoe zoiets dan toch kan veranderen in de loop der tijd.

Ik heb net als jij de keuze voor mezelf gemaakt, niet "oud" te willen worden met mijn nummer 1 van toen. Die keuze is in ieder geval de juiste. En als nr. 2 dan uiteindelijk (na het overwinnen van alle problemen) ook dezelfde keuze maakt, hebben we misschien de mogelijkheid om te proberen elkaars nr 1 te worden.



voor iedereen die hier mee leest en schrijft.

@JJ Ik heb gisteren veel nagedacht en ik denk dat je gelijk hebt dat de keuze in een seconde is gemaakt. Diep in mijn hart weet ik best wat ik wil. Ik ben van nature nogal een pleaser. Het zit dan ook totaal niet in mijn systeem om mezelf voorop te zetten. Maar dat is wel wat ik moet gaan doen de komende periode. Inderdaad uit die comfort zone.



@cvb72 meisje wat een verhaal en wat zit het diep. Ik hoop echt voor je dat je hem los kunt laten. Zoals al eerder geschreven, hij is je niet waard en dat weet je zelf ook wel maar ja het gevoel is soms sterker dan het verstand.



@nicole Hoewel we elkaar niet kennen denk ik veel aan je vandaag. Ben zo benieuwd hoe het afloopt. Wel laten weten hoor!

Nicole, fijne dag vandaag! Spannend, ook ik ben benieuwd...



cvb, wat die man je heeft gedaan, terwijl jij zo jong was, echt, wat een ploert, sorry dat ik het zo hard zeg. Ik snap dat je hem op een voetstuk hebt geplaatst, je eerste liefde is gewoon heel bijzonder, die vergeet je niet snel. Maar wat vind ik het jammer voor jou dat het net deze man is geweest... Heel veel sterkte!



Jolanda, ook een pleaser, hmm, dat herken ik. Ga goed bij jezelf te rade, durf te luisteren naar jezelf, en maak je mannen duidelijk dat je nu voor jezelf gaat opkomen. Succes.



Voor mij zijn er ook wat ontwikkelingen de laatste dagen. Ik heb een fijne gesprekspartner gevonden, die maakt dat ik met wat andere ogen naar mijn lover ga kijken. Ik had mijn lover alweer een aantal dagen niet gesproken, tot gisteravond. Maar (onder invloed van die gesprekspartner, en ook wel een beetje door de posts van hyperion en JJ) merkte ik al bij mezelf dat er wat aan het veranderen is, dat ik met wat andere ogen naar lover ga kijken. Ik weet nog niet welke kant het uitgaat, ik leef maar gewoon in het moment denk ik. Maar ook ik ben een pleaser, en het is mijn voornemen om vooral bij lover toch maar eens wat meer voor mezelf op te komen.

quote:vaintje schreef op 01 december 2011 @ 11:21:



Voor mij zijn er ook wat ontwikkelingen de laatste dagen. Ik heb een fijne gesprekspartner gevonden, die maakt dat ik met wat andere ogen naar mijn lover ga kijken. Ik had mijn lover alweer een aantal dagen niet gesproken, tot gisteravond. Maar (onder invloed van die gesprekspartner, en ook wel een beetje door de posts van hyperion en JJ) merkte ik al bij mezelf dat er wat aan het veranderen is, dat ik met wat andere ogen naar lover ga kijken. Ik weet nog niet welke kant het uitgaat, ik leef maar gewoon in het moment denk ik. Maar ook ik ben een pleaser, en het is mijn voornemen om vooral bij lover toch maar eens wat meer voor mezelf op te komen.Bedoel je dan negatiever of juist positiever? Dat opkomen voor mezelf herken ik wel, doe ik ook veel te weinig. Het grappige is dat als ik het dan een keer doe het over het algemeen heel positief uitpakt. Dus waarom doe ik het dan niet vaker?

@cvb72 Wat heb je wat meegemaakt met die Chris zeg. Hij klinkt echt helemaal niet oké maar ik snap dat je op die leeftijd daar helemaal in op gaat. Dan vertrouw je op mooie praatjes. Gelukkig ook maar want dat hoort ook op die leeftijd. Alleen jammer dat je dan net zo'n vent tegen het lijf loopt die misbruik van jouw goedgelovigheid maakt. En als je dan jaren verder bent, dan zit hij zo in je systeem dat het moeilijk is hem er weer uit te krijgen ook al ben je nu ouder en wijzer. Maar volgens mij ga je de goede kant op. Dat kost verdriet dat snap ik. Maar je komt hier geheid sterker uit. Die levenslessen nemen ze je ook niet meer af moet je maar denken. Dus zet'm op!



@xxjolandaxx en Vaintje, vandaag is mijn 'datedag' inderdaad. Gisteren nog even naar elkaar via de sms bevestigd. Was al tijd geleden afgesproken en wij hebben tussendoor geen contact dus dan is het prettig om zeker te weten dat je daar niet alleen zit te wachten . Ik heb er in ieder geval zin in en tuurlijk horen jullie morgen hoe het was!



En Vaintje ik lees dat jij je hele situatie opnieuw aan het overdenken bent? Op welke manier kijk je met andere ogen naar je lover? Toch minder leuk dan gedacht?

Ik gooi mijn verhaal er ook maar eens op. Kan wel een heldere blik gebruiken. Getrouwd, één kind, 15 jaar relatie, dertigers.

Vreemdgaan zou niet echt een probleem zijn in onze relatie was altijd de afspraak. Als er maar openheid was. Toen kwam ik een man tegen, het klikte vanaf moment 1, we keken elkaar aan en diréct vlogen er berichtjes over en weer. Hij is ook getrouwd.

Seks is er niet van gekomen omdat we niet bij elkaar in de buurt wonen, en als we elkaar tegenkomen is er geen gelegenheid tot seks. Er is heel wat af gezoend inmiddels.

Het contact was enorm intensief. Mijn man was op de hoogte, maar stond er niet achter vanwege een aantal zaken.

Ondertussen stond mijn huwelijk onder druk, want ik werd tot over mijn oren verliefd op de ander. Wat hyperion schrijft herken ik: hij had de touwtjes in handen, want, wat bleek: hij had veel vaker met dit bijltje gehakt. Daar kwam ik pas erg laat achter, hoewel ik hem er vaak naar gevraagd had. We hebben wel een keer of wat geprobeerd al het contact te verbreken. Dit lukte steeds niet doordat we elkaar weer tegenkwamen en/of doordat ik weer contact met hem op nam. Dit zorgde er natuurlijk voor dat hij helemaal de touwtjes in handen had. Er zijn momenten geweest dat ik echt in staat ben geweest om de hele boel de boel te laten en mijn man te verlaten hiervoor. Gelukkig heb ik dat niet gedaan. De hele emotionele achtbaan heb ik gehad. We reageren erg heftig op elkaar, al heb ik daar volgens mij meer last van dan hij. Hij houdt toch altijd een zekere afstand en daardoor ga ik me in allerlei bochten wringen om het contact te verdiepen. Dat ken ik helemaal niet van mezelf!

Nu zijn we op een punt dat het in mijn huwelijk weer heel erg goed gaat, mijn man vergeeft me, de relatie is veel beter geworden (en die was al heel ok) en ik heb meer rust in mijn donder. Maar ja, hij is er nog steeds, die ander, al een jaar nu. Dat ik nooit een NR1 relatie met hem wil, dat is me wel duidelijk, dat gaat niet werken. Maar ik kwam hem weer tegen en dan wint mijn gevoel het weer van mijn verstand en wordt er heftig gezoend en vliegen de berichten weer over en weer. Hier heb ik thuis niets over verteld.



Nu is het zo dat we elkaar door omstandigheden niet meer spontaan tegen komen. Dat is voor mij ergens een grens, net als seks dat is. Nu ben ik fout bezig, maar ik onderneem daar niet heel veel actie voor. Ergens bewust afspreken, met elkaar naar bed gaan, stiekem, dat zie ik niet zo zitten, dat is zó stiekem, dat wil ik niet. Maar ik wil hem zó ontzettend graag. Ik heb nog nooit de fysieke aantrekkingskracht gevoeld die ik bij deze man voel. In de periodes dat we geen contact hadden miste ik hem enorm, hij zegt hij mij ook, maar dat blijkt niet uit zijn acties. Hij wil mijn relatie niet verpesten zegt hij, en daarom houdt hij afstand, zelf wil hij ook niet van zijn relatie af, ik ook niet van de mijne. Zijn relatie is niet veel soeps zegt hij en dat geloof ik ook wel (al is dat grotendeels zijn eigen schuld, als ik zie hoe hij zich opstelt, maar dat zijn mijn zaken niet).



Nu zitten we op het punt dat we een beslissing moeten nemen: stoppen, of toch doorgaan. Ik weet inmiddels dat ik niet per se verliefd op hem ben, wel op de spanning, op het gevoel dat hij me geeft. Ik ben verslaafd, en niet zo’n beetje ook. Ik vind alles aan hem leuk en spannend, we kennen elkaars minder leuke kanten inmiddels ook maar al te goed. Het klikt en we hebben wel iets bijzonders samen. Het allerliefst zou ik dit gewoon openlijk naast mijn relatie doen, dat kan in mijn ogen best. Maar met deze man, in deze situatie kan dat niet. Dus wat nu? Laat ik hem los of ga ik ermee door?

@cvb , hoi ik ben dus een man , en ik voel met je mee , heb bijna 2 jaar relatie gehad met getrouwde vrouw en waren stapel verliefd op elkaar..maar ze kon het niet handelen , na verloop van tijd kreeg schuldgevoel de overhand en we maakten het uit..en weer aan..en weer uit , tot wel 10 keer aan toe , ik zelf ben trouwens single , en het is nu een maand voorbij , maar voel me nu sterker en zal niet snel meer teruggaan , genoeg is genoeg maar de pijn is er niet minder om..het rare is dat ik toch weer voor een gebonden vrouw zou kunnen vallen , alleen zou ik er voor proberen te waken om niet meer verliefd te worden , de lust {waar het toch vaak omgaat]..is door de spanning en het stiekumme toch eigenlijk super opwindend , ik ben hier totaal onwetend aan begonnen..[beide ] en voorzag niet wat een inpact het kon hebben , ik heb als single een leuk leven en ben niet noodzakelijkerwijs naar een vaste relatie op zoek..ben al 2 keer getrouwd geweest..maar wat kan het toch vreselijk moeilijk zijn om los te komen van elkaar , zelfs in mijn huwelijken niet zoiets gevoeld..kan het soms niet begrijpen , zou het het ongrijpbare zijn?..het onmogelijke?..toch had ik het niet willen missen..gr triky

Poeh Herfststorm. Ik wil je best adviseren, ik weet alleen niet of je mijn antwoord wilt horen. Als ik het zo lees denk ik, ga voor je nr1. Je man geeft jouw die kans, en jullie relatie is heel goed zeg je. Nr2 klinkt als een foute man. Ik snap je verslavingsgevoel, maar hiervoor geldt hetzelfde als een verslaving aan nicotine of wat dan ook: er van afkicken is heel moeilijk. Cold Turkey is de beste manier. Hou alle mogelijke manieren van contact af, verban nr2 uit je leven en geniet van je goeie relatie met nr1.



@ Jolanda en Nicole: ik kijk inderdaad wat negatiever naar mijn lover. Realistischer, zou mijn gesprekspartner zeggen. Maar ja, wat voor dubbele agenda heeft hij...

Ik weet dat mijn lover ook het type foute man is, het type waar ik vroeger met een grote boog omheen liep. Maar het streelt mijn ego wel dat deze foute man, die zoveel vrouwen kan krijgen, seks wil met mij. En ik vind het ook een soort bescherming, dat hij geen relatiemateriaal is. Dat maakt het minder bedreigend voor mijn huwelijk.

En hij is zo lekker, en zo relaxed, ik denk dat ik dat niet kwijt wil...

en wat een leuke site is dit , ik heb al het een en ander gelezen en voelt goed om gelijkgestemde te horen..

Herfststorm, ik denk dat jij het antwoord zelf heel goed weet. Het is verstand versus gevoel. Alles duidt erop dat je moet stoppen maar er is iets dat je niet loslaat. Datgene blijft ook in stand door het steeds weer contact zoeken en het spannende toe te laten.

tja..het zit zelfs iets ingewikkelder , jaloers wel en niet , jaloers op het feit dat hij haar elke dag om zich heen heeft , maar huwelijk niet zo goed en praktisch geen sex , daar natuurlijk niet jaloers op..voor de record , ik ben 48 en zij is 37 , 2 kinders en huisje boompje beestje..ik ben wt losser om het zo maar te zeggen , ik rij op een trike en ben beetje bikerstijl georienteerd..mischien vond ze het allemaal wel stoer enzo , ook heb ik me laten overhalen in mijn verliefdheid om eens bij haar te komen eten..met gezin dus ..is normaal bij hun , dat kan zij ze..ik vond het niet zo normaal maar goed , zo leerde ik hem dus ook kennen en de kids die stapelgek op me zijn geworden en ik op hun..ben gek op kids..dus nu mis ik niet alleen mijn minnares , maar ook nog wat meer..heb er overigens wel spijt van dat ik zo in hun leven ben geinfiltreerd om zo te zeggen , en hij is geen nare vent , maar wat was het moeilijk om met hem over koetjes en kalfjes te praten en ondertussen denken van..man als je je omdraait pak ik je vrouw..maar de jaloersheid had vooral betrekking op mijn gemis van haar..niet zozeer om hem..en wat de breuk betreft , zoiets zwaars heb ik nog niet meegemaakt , wist zelfs niet dat zo n pijn bestond , mijn eerste huwelijk doofde langzaam van 2 kanten uit en gingen zonder slag of stoot uit elkaar , we waren er allebij klaar mee , mijn tweede huwelijk , was mijn beslissing en heb ik mijn vrouw veel pijn mee gedaan , maar de koek was bij mij helemaal op echt wel geprobeerd met relatie terapie en al , maar kwam niet meer aan , dus toen besloten om uit elkaar te gaan.bij mijn minnares had ik echt het gevoel mijn soulmate te hebben gevonden..en wederzijds , maar ze kon er niet mee omgaan , en voor haar gezin gekozen , wat ik respecteer hoor , en heb haar nooit voor een keuze gesteld , dat zou ik niet kunnen , wel gehoopt dat ze haar leven met mij erbij had kunnen accepterten , maar dat ging dus niet..maar als je zoveel liefde voelt dan is loskomen heel erg moeilijk , maar ik doe het wel en op de cold turkey manier..beter niets horen of zien want anders weer voor de bijl..dat heb ik al te vaak meegemaakt nu..

@Herfststorm: Je zit in een behoorlijke spagaat. Als je het tegen je man zegt dat je nog steeds je minnaar ziet, dan zullen de problemen denk ik niet te overzien zijn. Je houdt het niet voor niks geheim voor hem dat je je minnaar weer ziet omdat je weet dat je man er niet mee akkoord gaat. En dan verslaafd...aan hem? Aan de spanning icm hem? Is het niet gewoon zo -wat voor veel vrouwen met een minnaar geldt- dat je verslaafd bent aan de spanning en het gevoel dat je minnaar je geeft (dat je mooi, aantrekkelijk, lief, lekker en ontzettend geil bent)? Da's vaak bij veel vrouwen met ingekakte relaties (een fors aantal jaren bij elkaar en 1 of 2 jonge kinderen, waarbij het leven van de vrouw in kwestie wat doorkabbelt en weinig spanning heeft) het geval. Ik weet niet of dat zo is, maar ik krijg het idee dat je minnaar ook gebonden is. Hij heeft vaker met het bijltje gehakt, weet hoe hij jou in de afhankelijkheidspositie moet krijgen, want daar zit je immers al in. Bovendien weet je ook wel dondersgoed dat, wanneer jij je man zou verlaten, hij dit waarschijnlijk niet doet bij zijn partner. En gesteld dat hij dit zou doen en hij kiest voor jou, waarna jullie dan een "legaal setje" zijn, wat is dan het eerste dat je mist? De spanning! Spanning is vaak, ook in niet-minnaarachtige relatieachtige vehikels, dé trigger. Je man verlaten zou denk ik geen optie zijn. Het enige resultaat daarvan zou zijn dat je met lege handen staat: geen man en geen minnaar. Wat dan wel? Doorgaan op deze voet? Nou nee...door je verslaving ben je superafhankelijk van hem geworden. Totale disbalans. Hij heeft je aan een touwtje en dat gaat op zeker moment op een enorme desastreuze manier tegen je werken.

Ik ga nog wel inhoudelijk reageren hoor op wat er hier allemaal geschreven wordt (pffff.... is bijna niet bij te houden!, welkom aan iedereen die nieuw is), maar vroeg me toch ook even iets luchtigs af...

zijn er nog mensen met een spannende date het weekend?

Ben gewoon even benieuwd of er ook nog wel wordt genoten van het minnaarschap!

@ Nicole.....hoe was het gisteren ? Ben erg nieuwsgierig !

Oh help, het was geweldig!

Gisteravond date gehad. We hebben veel gepraat en veel gekust. Het enge aan al dat gepraat is dat we emotioneel dichter bij elkaar komen. Ik merkte gisteravond dat het "oppervlakkige" (enkel de fysieke aantrekkingskracht) het niet meer alleen maar is en dat is knap ingewikkeld en dat voelt wel link. We hebben het ook veel gehad over hoe verder. Het gekke is dat hiervoor ik degene was die hem steeds overhaalde om af te spreken. Hij hield de boot steeds af. En op de een of andere gekke manier voelde dat wel veilig. Maar nu draait het om en wil hij alles doen om af te spreken en wil hij me zien en is bereid om ook met hele kleine korte momenten genoegen te nemen. En dat voelt wel eng. Ik heb hem gevraagd of hij me kan blijven zien zonder verliefd te worden. Hij zei eerst ja maar daarna toch nee. Ik ben bang dat voor mij hetzelfde geldt. Het werd een heel emotioneel gesprek en dat zegt al genoeg over het gevoel. Ik heb hem gezegd dat hij eerst heel goed moet nadenken of hij dit aankan en dat ik geen initiatief zal nemen. Doorgaan zal hem ook belemmeren in het vinden van een eigen leuke relatie. Ik laat het nu bij hem en ben heel benieuwd of ik nog wat van hem hoor.

In ieder geval veel om over na te denken vandaag! Maar jee wat was het leuk en opwindend!

Secret ik heb maandag weer een date. Weet nu al dat een heerlijk ( sinterklaas) avondje zal worden! Ik moest onze date voor vorige week afzeggen maar halen we dubbel en dwars in!

@nicole Klinkt geweldig! Niet het gevoel dat je een keuze moet maken? Ik hoop van harte van niet want anders wordt het allemaal heel lastig te handelen! Geniet lekker van het gevoel dat je nu hebt.

Nicole, klinkt helemaal niet geweldig.



Zo te lezen ga je ellende krijgen. Dit heeft niets te maken met een incidenteel slippertje, dit is de voorbode van een affaire waarbij je je hart gaat verliezen.



Voor vrouwen is het sowieso in het algemeen genomen toch moelijker om je gevoel te scheiden. Veel worden toch wel verliefd op hun minnaar.

Wil je je kinderen en echtgenoot niet in het ongeluk storten, dan zou ik alle contact verbreken met de andere kerel.

quote:zammm schreef op 02 december 2011 @ 17:24:

Nicole, klinkt helemaal niet geweldig.



Zo te lezen ga je ellende krijgen. Dit heeft niets te maken met een incidenteel slippertje, dit is de voorbode van een affaire waarbij je je hart gaat verliezen.



Vreselijk mee eens.

@Nicole, het lijkt mij dat jij dit straks zelf ook niet zal kunnen handelen. Klinkt nu gevoelsmatig al zo heftig en dat wordt volgens mij alleen maar erger als jullie ook nog sex gaan hebben met elkaar.



@Secret69, genieten van minnaar, zeker! Voor mij alleen nooit mogelijk in het weekend. Meestal wel elke week een date van een uur of 3-4, dus tijd genoeg voor alles, inclusief bijkletsen en samen even slapen (soms).