Relaties
alle pijlers
Handtastelijke schoonvader
donderdag 21 februari 2008 om 16:32
Dag forummers,
Ik zit met gênant en bijna ongeloofwaardig probleem. Dit is de reden dat ik bijna niemand mijn verhaal durf te vertellen.
Mijn man en ik zijn nu 6 jaar bij elkaar. In de eerste jaren heeft mijn man tijden geen contact gehad met zijn vader. Het is een moeilijke en autoritaire man die geen tegenspraak duld en er vaak vreemde gedachtes op na houdt.
Een jaar terug besloot mijn man het contact weer aan te halen. We kregen een kindje en hij besloot dat zijn vader toch recht had om dit kindje ook te leren kennen. Hij werd opa.
Het contact werd weer langzaam aangehaald en in eerste instantie snapte ik niet hoe dit de man uit de verhalen van mijn man kon zijn. Hij was aardig, behulpzaam en ik zag geen kwaad in hem. Het behulpzame werd soms wel overdreven. Hij kocht dure dingen voor mijn man en hij schroomde niet om ineens met een nieuwe fiets voor mij aan te komen. Ik voelde mij beschaamd om dit soort dure cadeaus aan te nemen, maar hij duldde geen tegenspraak. Hij wilde ons een plezier doen en hij bleef kopen.
Het viel mij op dat mijn schoonvader onverwachts op visite kwam. En voornamelijk wanneer hij wist dat ik alleen thuis was. Daar stond hij ineens voor mij neus om 10 uur 's ochtends, helemaal uit de andere kant van Nederland gekomen om onverwachts op visite te komen.
Het handtastelijke gedrag ontstond langzaam en hij bracht het op de manier dat hij zo gek op mij was en 'even' moest knuffelen. Hij hield zich dan strak tegen mij aan en nadat ik mij daarna los probeerde te maken ( het hoeft niet zo lang te duren voor mij), duwde hij toch nog even extra aan.
Ach, dacht ik, hij is gek op knuffelen en hij bedoelt er niets mee. Toch voelde ik mij toen er niet prettig bij. Mijn intuïtie waarschuwde mij en ik negeerde dit. Het af en toe klopjes op mijn kont geven vond ik denigrerend en ondanks ik hem vertelde dat ik dit niet prettig vond, bleef hij lachend klopjes op mijn billen geven. Bij het passeren, als ik bij de box stond bij mijn kind.
Hij deed het vaak en op een pesterige manier.
Tijdens het onkruid wegplukken in de tuin, stond hij achter mij, hij kon het niet laten om even met zijn hand achter in mijn broek te gaan, want mijn broek was afgezakt. Hij trok mijn broek niet goed, hij zat gewoon met zijn hand aan mijn kont.
Die dag werd steeds vervelender. Hij zat op de bank en beval mij naar hem toe te komen. ; Kom eens hier jij, ik wil je even vasthouden". Ik zei duidelijk dat ik er geen behoefte aan had en dat ik mij niet prettig voelde daarbij. ; Nou dan kom ik wel naar jou toe hoor! Dan moet je dat maar leren!"
En dat deed hij. Hij kwam naar mij toe en pakte mij weer stevig vast. Ik wilde mij losrukken, maar hij bleef mij vasthouden. Hij pakte mijn gezicht stevig vast en gaf mij een natte, vieze zoen midden op mijn mond.
Ik ben weggegaan, heb mijn kind in de buggy gedaan en ben gaan wandelen. Tegen de tijd dat mijn man weer thuis kwam ben ik naar huis gegaan. En mijn schoonvader zat daar nog, op de bank. Meneer onschuld aan het uithangen. Slijmen tegen mijn man. " Ik had toch zo'n zin om jullie weer eens te zien, ik dacht ik stap de auto in en kijk eens ik heb een fototoestel voor je gekocht"
Ik heb het laten bezinken en wist niet of ik dit nou aan mijn man moest vertellen. Wie gelooft zulk absurd gedrag van je eigen vader nou?
Ik heb het naderhand verteld en toch zag ik ongeloof van zijn kant. Niet onbegrijpelijk. Het is nu een tijdje verder en het contact met zijn vader is net als voorheen. Niets aan de hand.
Ik zou dit nooit verzinnen. Nooit! Ik hoef geen vete tussen vader en zoon, anders had ik wel gezegd dat die man hier niet meer welkom is. Maar het ongeloof doet mij toch wel een beetje pijn.
Ik voel mij niet prettig bij deze man. Hij is denigrerend naar vrouwen toe en hij heeft geen wroeging of spijt, dat heb ik allang in de gaten.
Ik heb mijn man al duidelijk gemaakt dat ik niet meer met hem alleen wil zijn.
Ik heb echt moeite met deze man gekregen. Als ik hoor dat hij weer langskomt, lig ik avonden van te voren in de zenuwen.
Na dit voorval is hij nog wel een keer langs geweest. Als mijn man erbij is gedraagt hij zich normaal en zit niet aan mij, maar zodra hij even naar boven moet of naar de w.c. moet er weer geknuffeld worden. Het heeft geen zin om streng en duidelijk mijn grenzen aan te geven, hij respecteert ze niet en gooit het op; ach niet zo snel boos worden hoor! Hij duld geen tegenspraak, hij kan erg agressief worden. ( heeft in het verleden zijn ex-vrouwen mishandeld)
Wat een verhaal, ik hoop dat iemand mij een paar adviezen kan meegeven.
Ik ben gewoon bang voor die man geworden. Bang voor escalaties. Hij heeft een jaar terug ook een sleutel van ons huis gekregen van mijn man. Dit is ook geen prettig idee.
Ik weet zeker, dat wanneer mijn man hem op zijn gedrag zou aanspreken het in alle toonaarden ontkent gaat worden.
Hij doet niets fout en hoe durf ik zoiets te beweren... Zo wordt het ongeloof van mijn man misschien nog meer aangewakkerd.
Zijn vader blijft hem maar cadeaus en geld toestoppen om zijn liefde om te kopen. Dit is toch walgelijk? Ben ik dan de ruil voor al dat geld en cadeaus?
Bedankt voor het lezen.
Ik zit met gênant en bijna ongeloofwaardig probleem. Dit is de reden dat ik bijna niemand mijn verhaal durf te vertellen.
Mijn man en ik zijn nu 6 jaar bij elkaar. In de eerste jaren heeft mijn man tijden geen contact gehad met zijn vader. Het is een moeilijke en autoritaire man die geen tegenspraak duld en er vaak vreemde gedachtes op na houdt.
Een jaar terug besloot mijn man het contact weer aan te halen. We kregen een kindje en hij besloot dat zijn vader toch recht had om dit kindje ook te leren kennen. Hij werd opa.
Het contact werd weer langzaam aangehaald en in eerste instantie snapte ik niet hoe dit de man uit de verhalen van mijn man kon zijn. Hij was aardig, behulpzaam en ik zag geen kwaad in hem. Het behulpzame werd soms wel overdreven. Hij kocht dure dingen voor mijn man en hij schroomde niet om ineens met een nieuwe fiets voor mij aan te komen. Ik voelde mij beschaamd om dit soort dure cadeaus aan te nemen, maar hij duldde geen tegenspraak. Hij wilde ons een plezier doen en hij bleef kopen.
Het viel mij op dat mijn schoonvader onverwachts op visite kwam. En voornamelijk wanneer hij wist dat ik alleen thuis was. Daar stond hij ineens voor mij neus om 10 uur 's ochtends, helemaal uit de andere kant van Nederland gekomen om onverwachts op visite te komen.
Het handtastelijke gedrag ontstond langzaam en hij bracht het op de manier dat hij zo gek op mij was en 'even' moest knuffelen. Hij hield zich dan strak tegen mij aan en nadat ik mij daarna los probeerde te maken ( het hoeft niet zo lang te duren voor mij), duwde hij toch nog even extra aan.
Ach, dacht ik, hij is gek op knuffelen en hij bedoelt er niets mee. Toch voelde ik mij toen er niet prettig bij. Mijn intuïtie waarschuwde mij en ik negeerde dit. Het af en toe klopjes op mijn kont geven vond ik denigrerend en ondanks ik hem vertelde dat ik dit niet prettig vond, bleef hij lachend klopjes op mijn billen geven. Bij het passeren, als ik bij de box stond bij mijn kind.
Hij deed het vaak en op een pesterige manier.
Tijdens het onkruid wegplukken in de tuin, stond hij achter mij, hij kon het niet laten om even met zijn hand achter in mijn broek te gaan, want mijn broek was afgezakt. Hij trok mijn broek niet goed, hij zat gewoon met zijn hand aan mijn kont.
Die dag werd steeds vervelender. Hij zat op de bank en beval mij naar hem toe te komen. ; Kom eens hier jij, ik wil je even vasthouden". Ik zei duidelijk dat ik er geen behoefte aan had en dat ik mij niet prettig voelde daarbij. ; Nou dan kom ik wel naar jou toe hoor! Dan moet je dat maar leren!"
En dat deed hij. Hij kwam naar mij toe en pakte mij weer stevig vast. Ik wilde mij losrukken, maar hij bleef mij vasthouden. Hij pakte mijn gezicht stevig vast en gaf mij een natte, vieze zoen midden op mijn mond.
Ik ben weggegaan, heb mijn kind in de buggy gedaan en ben gaan wandelen. Tegen de tijd dat mijn man weer thuis kwam ben ik naar huis gegaan. En mijn schoonvader zat daar nog, op de bank. Meneer onschuld aan het uithangen. Slijmen tegen mijn man. " Ik had toch zo'n zin om jullie weer eens te zien, ik dacht ik stap de auto in en kijk eens ik heb een fototoestel voor je gekocht"
Ik heb het laten bezinken en wist niet of ik dit nou aan mijn man moest vertellen. Wie gelooft zulk absurd gedrag van je eigen vader nou?
Ik heb het naderhand verteld en toch zag ik ongeloof van zijn kant. Niet onbegrijpelijk. Het is nu een tijdje verder en het contact met zijn vader is net als voorheen. Niets aan de hand.
Ik zou dit nooit verzinnen. Nooit! Ik hoef geen vete tussen vader en zoon, anders had ik wel gezegd dat die man hier niet meer welkom is. Maar het ongeloof doet mij toch wel een beetje pijn.
Ik voel mij niet prettig bij deze man. Hij is denigrerend naar vrouwen toe en hij heeft geen wroeging of spijt, dat heb ik allang in de gaten.
Ik heb mijn man al duidelijk gemaakt dat ik niet meer met hem alleen wil zijn.
Ik heb echt moeite met deze man gekregen. Als ik hoor dat hij weer langskomt, lig ik avonden van te voren in de zenuwen.
Na dit voorval is hij nog wel een keer langs geweest. Als mijn man erbij is gedraagt hij zich normaal en zit niet aan mij, maar zodra hij even naar boven moet of naar de w.c. moet er weer geknuffeld worden. Het heeft geen zin om streng en duidelijk mijn grenzen aan te geven, hij respecteert ze niet en gooit het op; ach niet zo snel boos worden hoor! Hij duld geen tegenspraak, hij kan erg agressief worden. ( heeft in het verleden zijn ex-vrouwen mishandeld)
Wat een verhaal, ik hoop dat iemand mij een paar adviezen kan meegeven.
Ik ben gewoon bang voor die man geworden. Bang voor escalaties. Hij heeft een jaar terug ook een sleutel van ons huis gekregen van mijn man. Dit is ook geen prettig idee.
Ik weet zeker, dat wanneer mijn man hem op zijn gedrag zou aanspreken het in alle toonaarden ontkent gaat worden.
Hij doet niets fout en hoe durf ik zoiets te beweren... Zo wordt het ongeloof van mijn man misschien nog meer aangewakkerd.
Zijn vader blijft hem maar cadeaus en geld toestoppen om zijn liefde om te kopen. Dit is toch walgelijk? Ben ik dan de ruil voor al dat geld en cadeaus?
Bedankt voor het lezen.
donderdag 21 februari 2008 om 17:03
Ik ben bang dat wanneer ik hem echt een knietje zou geven, hij echt door het lint zou gaan. Nee hier ben ik te laf voor. Ik ben sowieso laf. En dat weet hij en heeft er een neus voor. Normaal heb ik geen moeite om voor mezelf op te komen, maar omdat ik weet dat hij door kan draaien, durf ik dit bij hem niet.
Ik denk dat zelfs mijn eigen man diep van binnen bang voor zijn eigen vader is.
Ik denk dat zelfs mijn eigen man diep van binnen bang voor zijn eigen vader is.
donderdag 21 februari 2008 om 17:04
Ik denk dat ik in jouw geval tegen mijn man zou zeggen dat ik hem echt niet meer over de vloer wil. Als jouw man dat contact wil aanhouden gaat hij maar daarheen of ze spreken ergens af of zo. Maar ik zou zo iemand niet in mijn huis willen in de buurt van mijn kind.
Klinkt hard en normaal ben ik wel wat diplomatieker en vergevingsgezinder dan dit maar dit doet bij mij alle alarmbellen heel hard afgaan.
Klinkt hard en normaal ben ik wel wat diplomatieker en vergevingsgezinder dan dit maar dit doet bij mij alle alarmbellen heel hard afgaan.
donderdag 21 februari 2008 om 17:06
donderdag 21 februari 2008 om 17:08
Ik kan me heel goed voorstellen dat jij jezelf niet goed kan verdedigen. Daarvoor heb je ergens op de achtergrond ook weer de moral support en het geloof van je man in jou voor nodig denk ik. Dan "mag" het. Nu zou je zijn onschuldige vader afkraken en dan ook nog eens aanvallen.
In dit geval creeert je man onbedoeld een hoop verdeeldheid. Eerlijkheid, openheid, overleg en dan 1 lijn trekken in hoe je hier samen mee verder wil is ontzettend belangrijk. Je man zal ook jouw steun nodig hebben om zich los te maken van zijn onrealistische verwachtingen en de hoop nu eindelijk wel een liefhebbende vader te hebben.
In dit geval creeert je man onbedoeld een hoop verdeeldheid. Eerlijkheid, openheid, overleg en dan 1 lijn trekken in hoe je hier samen mee verder wil is ontzettend belangrijk. Je man zal ook jouw steun nodig hebben om zich los te maken van zijn onrealistische verwachtingen en de hoop nu eindelijk wel een liefhebbende vader te hebben.
donderdag 21 februari 2008 om 17:09
Jeetje, ik krijg echt rillingen van je verhaal. Ik begrijp ook heel goed dat je niet zomaar knetterhard actie durft te ondernemen. Die kerel lijkt me doodeng.
Aan de andere kant, wat hij over je dochtertje zegt Dat mag niet! Bescherm haar tegen die enge man! Doe er iets aan! Vertel dit aan je man. Het is TE erg, ik moet er niet aan denken dat... nou ja, vul maar in
Aan de andere kant, wat hij over je dochtertje zegt Dat mag niet! Bescherm haar tegen die enge man! Doe er iets aan! Vertel dit aan je man. Het is TE erg, ik moet er niet aan denken dat... nou ja, vul maar in
donderdag 21 februari 2008 om 17:09
Hoi theemuts,
Laat je niet van de wijs brengen. Je intuitie zit in deze zaak goed, twijfel daar niet aan.
Je bent niet iemand zwart aan het maken of een wig tussen je man en je schoonvader aan het drijven, dat doet je schoonvader, NIET jij!!!
Verander sowieso de sleutels/het slot en zeg tegen je man dat je niet meer wil dat schoonvader een nieuw exemplaar krijgt. Je mans teleurstelling is volledig begrijpelijk, zijn ontkenning echter niet! Hij moet je echt op je woord geloven anders zit er iets niet goed wat betreft communicatie en vertrouwen tussen jullie.
Besef dat dit NIET jouw schuld is. Je hebt niks uitgelokt, je wilde dit niet en dit heb je duidelijk gezegd.
Als je echt heel erg geschreokken bent dan kun je er eens met de huisarts over praten. Deze zal je dan ook wijzen op het feit dat je je dochtertje moet beschermen. Een man die dit soort dingen doet en van die rare dubbelzinnige opmerkingen maakt over zijn jonge kleindochter is NIET te vertrouwen. Het is de tijd om te handelen.
Bescherm jezelf en bescherm je kleine meid. Veel sterkte.
Laat je niet van de wijs brengen. Je intuitie zit in deze zaak goed, twijfel daar niet aan.
Je bent niet iemand zwart aan het maken of een wig tussen je man en je schoonvader aan het drijven, dat doet je schoonvader, NIET jij!!!
Verander sowieso de sleutels/het slot en zeg tegen je man dat je niet meer wil dat schoonvader een nieuw exemplaar krijgt. Je mans teleurstelling is volledig begrijpelijk, zijn ontkenning echter niet! Hij moet je echt op je woord geloven anders zit er iets niet goed wat betreft communicatie en vertrouwen tussen jullie.
Besef dat dit NIET jouw schuld is. Je hebt niks uitgelokt, je wilde dit niet en dit heb je duidelijk gezegd.
Als je echt heel erg geschreokken bent dan kun je er eens met de huisarts over praten. Deze zal je dan ook wijzen op het feit dat je je dochtertje moet beschermen. Een man die dit soort dingen doet en van die rare dubbelzinnige opmerkingen maakt over zijn jonge kleindochter is NIET te vertrouwen. Het is de tijd om te handelen.
Bescherm jezelf en bescherm je kleine meid. Veel sterkte.
donderdag 21 februari 2008 om 17:11
quote:limara schreef op 21 februari 2008 @ 16:55:
Ik lees net dat je schoonvader ook geen contact meer heeft met zijn dochters.... misschien vergezocht hoor, maar kan dat met misbruik te maken hebben...?
Weet je man wel de reden daarvan?
Nee mijn man heeft ook tijden geen contact meer met zijn halfzussen (mijn man is niet goed in contact onderhouden en dit ging ze tegenstaan).Ik heb ze, jammergenoeg nooit ontmoet. Mijn man weet de redenen ook niet.
Bij mij gaan er wel belletjes rinkelen. Je verbreekt niet zomaar het contact met je vader.
Ik lees net dat je schoonvader ook geen contact meer heeft met zijn dochters.... misschien vergezocht hoor, maar kan dat met misbruik te maken hebben...?
Weet je man wel de reden daarvan?
Nee mijn man heeft ook tijden geen contact meer met zijn halfzussen (mijn man is niet goed in contact onderhouden en dit ging ze tegenstaan).Ik heb ze, jammergenoeg nooit ontmoet. Mijn man weet de redenen ook niet.
Bij mij gaan er wel belletjes rinkelen. Je verbreekt niet zomaar het contact met je vader.
donderdag 21 februari 2008 om 17:14
Sloten vervangen kan je zelf heel makkelijk (heb je je man niet eens voor nodig) Ga naar een slotenmaker of doe het zelf zaak en koop daar nieuwe cilinders (kijk wel even thuis welk merk slot je hebt) Een cilinder is dat ronde ding waar je je sleutel insteekt. Dat is zeg maar een langwerpige koker. Kan je heel makkelijk vervangen. Hoef je de woningbouw niet voor te bellen, en als je ooit gaat verhuizen zet je de oude er weer in. It's simple.
Ruil hem in voor een ED! Veilig en warm. Dat is wat je nodig hebt!
donderdag 21 februari 2008 om 17:14
quote:theemuts2 schreef op 21 februari 2008 @ 17:06:
Sloten laten veranderen is ook een optie. Dan kan hij in ieder geval niet zomaar binnenvallen. Dan zou ik de woningbouwvereniging moeten bellen. Die extra kosten maken mij niet uit. Heb ik tenminste een stukje meer rust.
Doe dat maar snel! En praat met anderen over dit probleem! Met jouw ouders, met je huisarts,niet alleen met je man, die is te loyaal naar zijn vader.
Sloten laten veranderen is ook een optie. Dan kan hij in ieder geval niet zomaar binnenvallen. Dan zou ik de woningbouwvereniging moeten bellen. Die extra kosten maken mij niet uit. Heb ik tenminste een stukje meer rust.
Doe dat maar snel! En praat met anderen over dit probleem! Met jouw ouders, met je huisarts,niet alleen met je man, die is te loyaal naar zijn vader.
donderdag 21 februari 2008 om 17:16
Er kunnen verschillende redenen zijn om contact met je vader te verbreken dus ik zou normaal niet zo snel conclusies trekken. Maar in dit geval zou het niet vreemd zijn als er sprake is van seksueel misbruik. Hij heeft duidelijk geen respect voor vrouwen, heeft ook geen respect voor zijn kind(eren) anders had hij nooit een schoondochter betast en die opmerking over je kind is gewoon brrrr.
Nee het zou mij ook niet verbazen. Maar goed, ik ken die man en zijn dochters niet.
Nee het zou mij ook niet verbazen. Maar goed, ik ken die man en zijn dochters niet.
donderdag 21 februari 2008 om 17:18
quote:isa26 schreef op 21 februari 2008 @ 17:13:
Dat je het moeilijk vindt om voor jezelf op te komen, nou ja...da's nog tot daaraan toe. Maar als zo'n vent het waagt om zoiets te zeggen tegen je kind...ik had 'm gvd *excuseer* al lang het huis uitgeschopt!
Zeg dat wel. Ik stond helemaal perplex. Ik heb spijt dat ik niet iets terug gezegd heb. Dit soort opmerkingen worden niet meer geplaatst , want dan ontplof ik.
Hij hoort dit soort dingen niet eens te denken als opa.
Dat je het moeilijk vindt om voor jezelf op te komen, nou ja...da's nog tot daaraan toe. Maar als zo'n vent het waagt om zoiets te zeggen tegen je kind...ik had 'm gvd *excuseer* al lang het huis uitgeschopt!
Zeg dat wel. Ik stond helemaal perplex. Ik heb spijt dat ik niet iets terug gezegd heb. Dit soort opmerkingen worden niet meer geplaatst , want dan ontplof ik.
Hij hoort dit soort dingen niet eens te denken als opa.
donderdag 21 februari 2008 om 17:19
quote:isa26 schreef op 21 februari 2008 @ 17:13:
Dat je het moeilijk vindt om voor jezelf op te komen, nou ja...da's nog tot daaraan toe. Maar als zo'n vent het waagt om zoiets te zeggen tegen je kind...ik had 'm gvd *excuseer* al lang het huis uitgeschopt!
Ik begrijp jouw boosheid heel goed en ik wil samen met jou echt benadrukken met klem (!!!) dat theemuts ECHT actie moet ondernemen, in haar belang en in dat van haar dochter. Voor nu en voor de toekomst.
Maar ik vind jouw reactie wel een beetje hard. Ik begrijp dat je theemuts even wil wakker schudden en misschien is dat nodig maar vergis je niet in hoe manipulatief aanranders/verkrachters kunnen zijn en hoe angstig/geschrokken/beschaamd/overdonderd hun slachtoffers kunnen zijn.
Als je dan ook in eerste instantie niet wordt geloofd kun je aan jezelf en aan je eigen daadkrachtigheid twijfelen. Laten we dus theemuts niet inwrijven dat ze het niet goed doet maar zeggen hoe ze het vanaf nu beter wel (moet) doen.
Dat je het moeilijk vindt om voor jezelf op te komen, nou ja...da's nog tot daaraan toe. Maar als zo'n vent het waagt om zoiets te zeggen tegen je kind...ik had 'm gvd *excuseer* al lang het huis uitgeschopt!
Ik begrijp jouw boosheid heel goed en ik wil samen met jou echt benadrukken met klem (!!!) dat theemuts ECHT actie moet ondernemen, in haar belang en in dat van haar dochter. Voor nu en voor de toekomst.
Maar ik vind jouw reactie wel een beetje hard. Ik begrijp dat je theemuts even wil wakker schudden en misschien is dat nodig maar vergis je niet in hoe manipulatief aanranders/verkrachters kunnen zijn en hoe angstig/geschrokken/beschaamd/overdonderd hun slachtoffers kunnen zijn.
Als je dan ook in eerste instantie niet wordt geloofd kun je aan jezelf en aan je eigen daadkrachtigheid twijfelen. Laten we dus theemuts niet inwrijven dat ze het niet goed doet maar zeggen hoe ze het vanaf nu beter wel (moet) doen.
donderdag 21 februari 2008 om 17:24
Ik snap die reactie wel Isa26, hij heeft het over een onschuldige baby. Ik hoor niet bang voor die vent te zijn, maar actie te ondernemen. In het belang voor mijn dochtertje.
Ik laat haar nooit met hem alleen. Nooit. Mijn man heeft afgesproken er altijd bij te zijn. En mocht ik naar de w.c. moeten of iets anders doen, mijn man is bij onze dochter. Ik weet niet OF hij iets bij haar zou doen, maar het zou mij niet meer verbazen. De rechten van een opa om met zijn kleindochtertje tijd alleen door te brengen heeft hij verspeelt.
Ik laat haar nooit met hem alleen. Nooit. Mijn man heeft afgesproken er altijd bij te zijn. En mocht ik naar de w.c. moeten of iets anders doen, mijn man is bij onze dochter. Ik weet niet OF hij iets bij haar zou doen, maar het zou mij niet meer verbazen. De rechten van een opa om met zijn kleindochtertje tijd alleen door te brengen heeft hij verspeelt.
donderdag 21 februari 2008 om 17:27
Iemand die 1 keer over mijn grenzen heen gaat mag nog wel in mijn huis mits het geen hele heftige dingen zijn maar wanneer het zo idioot is als bij jou was het heel snel bekeken. Daar had ik zelfs ruzie met mijn man voor over. Ik laat niet over me heenlopen.
Kan wel goed begrijpen dat zoiets vaak ineens gebeurd zonder dat je erop bedacht bent én je wil geen gezeur veroorzaken etc.
Maar nú is het moment aangebroken om knalhard op je strepen te staan. Nogmaals bij mij was het al lang gebeurd geweest maar ik heb wat dit betreft een kort lontje. Maar met de opmerking tegen je dochter heeft hij alle reserve die jij nog had verspeeld. Dat wil zeggen, dat zou wel zo moeten zijn. Dat je zelf denkt "nou ja laat maar even" kan nog natuurlijk maar je dochter kan zichzelf nul beschermen en jij als moeder moet gaan tijgeren wanneer je het geringste vermoeden hebt dat haar veiligheid en waardigheid in gevaar komt. Als een moeder het niet doet .. wie dan?
Je hebt de eerste keer je niet pluis gevoel genegeerd, dat kan, neemt niemand je kwalijk, is goed voor te stellen. Als je het nu weer zou negeren vind ik het oerstom. Ik schat je neit als oerstom in dus ik denk dat het goed moet komen.
Kan wel goed begrijpen dat zoiets vaak ineens gebeurd zonder dat je erop bedacht bent én je wil geen gezeur veroorzaken etc.
Maar nú is het moment aangebroken om knalhard op je strepen te staan. Nogmaals bij mij was het al lang gebeurd geweest maar ik heb wat dit betreft een kort lontje. Maar met de opmerking tegen je dochter heeft hij alle reserve die jij nog had verspeeld. Dat wil zeggen, dat zou wel zo moeten zijn. Dat je zelf denkt "nou ja laat maar even" kan nog natuurlijk maar je dochter kan zichzelf nul beschermen en jij als moeder moet gaan tijgeren wanneer je het geringste vermoeden hebt dat haar veiligheid en waardigheid in gevaar komt. Als een moeder het niet doet .. wie dan?
Je hebt de eerste keer je niet pluis gevoel genegeerd, dat kan, neemt niemand je kwalijk, is goed voor te stellen. Als je het nu weer zou negeren vind ik het oerstom. Ik schat je neit als oerstom in dus ik denk dat het goed moet komen.
donderdag 21 februari 2008 om 17:37
quote:twompie schreef op 21 februari 2008 @ 17:27:Maar met de opmerking tegen je dochter heeft hij alle reserve die jij nog had verspeeld. Dat wil zeggen, dat zou wel zo moeten zijn. Dat je zelf denkt "nou ja laat maar even" kan nog natuurlijk maar je dochter kan zichzelf nul beschermen en jij als moeder moet gaan tijgeren wanneer je het geringste vermoeden hebt dat haar veiligheid en waardigheid in gevaar komt. Als een moeder het niet doet .. wie dan?
Je hebt de eerste keer je niet pluis gevoel genegeerd, dat kan, neemt niemand je kwalijk, is goed voor te stellen. Als je het nu weer zou negeren vind ik het oerstom. Ik schat je neit als oerstom in dus ik denk dat het goed moet komen.Mee eens. Goed verwoord, twompie.
Je hebt de eerste keer je niet pluis gevoel genegeerd, dat kan, neemt niemand je kwalijk, is goed voor te stellen. Als je het nu weer zou negeren vind ik het oerstom. Ik schat je neit als oerstom in dus ik denk dat het goed moet komen.Mee eens. Goed verwoord, twompie.
donderdag 21 februari 2008 om 17:41
- je man overtuigen dat het bittere ernst is
- aangifte doen bij de politie
- sloten veranderen
- pepperspray aanschaffen en bij je dragen
- pepperspray zo nodig gebruiken
Dit klinkt als een heel enge en ook gevaarlijke man. Als zelfs je man niet van plan is voor je op te komen mag (moet) je het zelf doen. Ook voor je kind.
- aangifte doen bij de politie
- sloten veranderen
- pepperspray aanschaffen en bij je dragen
- pepperspray zo nodig gebruiken
Dit klinkt als een heel enge en ook gevaarlijke man. Als zelfs je man niet van plan is voor je op te komen mag (moet) je het zelf doen. Ook voor je kind.
Polygamie = intensieve vrouwhouderij
donderdag 21 februari 2008 om 17:41
In zeker zin voel ik mij wel oerstom.
Het liefst scheld ik die man uit, gooi het liefst iets tegen zijn kop aan, maar daar los je ook niets mee op. Behalve dat ik zelf in het ziekenhuis lig.
" je vrouw schold mij zomaar uit en ze gooide zomaar iets naar mijn hoofd, is ze psychisch wel in orde?" Wordt er dan gezegd. Hij vond ook dat zijn ex-vrouwen de harde hand verdienden.
En mocht hij nog eens een vreemde opmerking naar mijn dochtertje maken, dan gaat er echt iets naar zijn hoofd. Zonder pardon. Maar daar zou hij wel voor oppassen, want hij is niet meer alleen met mij en mijn dochtertje. Hij weet precies wanneer hij zoiets kan zeggen. Hij kan altijd tegen mij man zeggen dat hij dat niet gezegd heeft. Dat heeft hij al vaker gedaan. Iets lulligs zeggen, ik over de zeik en dan onschuld spelen. " huh? dat zei ik helemaal niet! Heeft ze verkeerd begrepen of verstaan". ( die lullige opmerking was dat hij niet hoopte dat het zijn geld aan mijn verkwistte.. en dat hij eiste dat ik zijn huis een keer kwam opruimen... )
Het liefst scheld ik die man uit, gooi het liefst iets tegen zijn kop aan, maar daar los je ook niets mee op. Behalve dat ik zelf in het ziekenhuis lig.
" je vrouw schold mij zomaar uit en ze gooide zomaar iets naar mijn hoofd, is ze psychisch wel in orde?" Wordt er dan gezegd. Hij vond ook dat zijn ex-vrouwen de harde hand verdienden.
En mocht hij nog eens een vreemde opmerking naar mijn dochtertje maken, dan gaat er echt iets naar zijn hoofd. Zonder pardon. Maar daar zou hij wel voor oppassen, want hij is niet meer alleen met mij en mijn dochtertje. Hij weet precies wanneer hij zoiets kan zeggen. Hij kan altijd tegen mij man zeggen dat hij dat niet gezegd heeft. Dat heeft hij al vaker gedaan. Iets lulligs zeggen, ik over de zeik en dan onschuld spelen. " huh? dat zei ik helemaal niet! Heeft ze verkeerd begrepen of verstaan". ( die lullige opmerking was dat hij niet hoopte dat het zijn geld aan mijn verkwistte.. en dat hij eiste dat ik zijn huis een keer kwam opruimen... )
donderdag 21 februari 2008 om 17:46
quote:Mies1970 schreef op 21 februari 2008 @ 17:13:
om mee te beginnen is een geluidsopname met je GSM misschien laagdrempeli
ger dan een camera ophangen!
korte klap en tesamen met inderdaad een schreeuw als ie het weer doet voldoende om de ogen van je man, EN je schoonvader te openen!Dat dacht ik ook direct, opnemen met je GSM, camera's is direct zo'n toestand.
om mee te beginnen is een geluidsopname met je GSM misschien laagdrempeli
ger dan een camera ophangen!
korte klap en tesamen met inderdaad een schreeuw als ie het weer doet voldoende om de ogen van je man, EN je schoonvader te openen!Dat dacht ik ook direct, opnemen met je GSM, camera's is direct zo'n toestand.
There's nothing fair in this world,there's nothing sure in this world,there is nothing pure,so you better look for something left in this world.
donderdag 21 februari 2008 om 17:49
@ theemuts: goed dat je niet meer alleen met die man in huis bent maarrrr.... denk je dat dit afdoende maatregel is?
Is het verder wachten tot het volgende incident zich voordat zodat je hem dan een bord naar zijn kop kan gooien?
(Of heb je er wellicht meer aan om iets te doen met de dringende adviezen die hier zijn gegeven over die man volledig weren uit je huis, uit je leven, jezelf wapenen, aangifte/melding doen, etc.?)
Is het verder wachten tot het volgende incident zich voordat zodat je hem dan een bord naar zijn kop kan gooien?
(Of heb je er wellicht meer aan om iets te doen met de dringende adviezen die hier zijn gegeven over die man volledig weren uit je huis, uit je leven, jezelf wapenen, aangifte/melding doen, etc.?)
anoniem_54930 wijzigde dit bericht op 21-02-2008 17:52
Reden: 'Incident' schuin gedrukt gemaakt. Je weet inmiddels al dat het niet om een incident gaat. Dat heeft hij al bewezen. Je moet NU op de rem staan anders gaat dit door in de toekomst.
Reden: 'Incident' schuin gedrukt gemaakt. Je weet inmiddels al dat het niet om een incident gaat. Dat heeft hij al bewezen. Je moet NU op de rem staan anders gaat dit door in de toekomst.
% gewijzigd
donderdag 21 februari 2008 om 17:50
Beste Theemuts,
Wat een rotsituatie! Je zo bedreigd voelen in je eigen huis, maar ook merken dat je er moeilijk wat tegen durft te doen.
Ik denk dat de veiligheid van jou en je dochtertje bij alles wat je overweegt voorop moeten staan.
De camera's zijn daarom wel leuk, maar wat bij part geen oplossing. Omdat als je ze kan gebruiken het te laat is. Hij dan al aan jou of haar gezeten heeft... En wie weet wat meer.
Misschien kan je samen met je man of een goede vriendin kijken wat een haalbaar actieplan is? Als hij je aanraakt, of aan wil raken, hoe dan te reageren...
Je schrijft dat je een knietje geven eng vind ivm zijn aggressieve gedrag. Dat kan ik me voorstellen.
Toch hoop ik dat je, als hij ook maar een vinger naar jou of je dochtertje uitsteekt, je de moed vind om hem een flink knietje te geven en zijn verwarring te gebruiken om samen met je dochtertje in veiligheid te komen.
Een wijs iemand zei ooit tegen me: als je een krokodil in je huis haalt weet je dat hij zal proberen te bijten.
Nu is jou krokodil belangrijk voor je man, maar het is wel heel heel belangrijk om (liefst samen) te kijken hoe je ervoor kan zorgen dat jij en je dochter niet gebeten kunnen worden.
Sterkte hoor!
Wat een rotsituatie! Je zo bedreigd voelen in je eigen huis, maar ook merken dat je er moeilijk wat tegen durft te doen.
Ik denk dat de veiligheid van jou en je dochtertje bij alles wat je overweegt voorop moeten staan.
De camera's zijn daarom wel leuk, maar wat bij part geen oplossing. Omdat als je ze kan gebruiken het te laat is. Hij dan al aan jou of haar gezeten heeft... En wie weet wat meer.
Misschien kan je samen met je man of een goede vriendin kijken wat een haalbaar actieplan is? Als hij je aanraakt, of aan wil raken, hoe dan te reageren...
Je schrijft dat je een knietje geven eng vind ivm zijn aggressieve gedrag. Dat kan ik me voorstellen.
Toch hoop ik dat je, als hij ook maar een vinger naar jou of je dochtertje uitsteekt, je de moed vind om hem een flink knietje te geven en zijn verwarring te gebruiken om samen met je dochtertje in veiligheid te komen.
Een wijs iemand zei ooit tegen me: als je een krokodil in je huis haalt weet je dat hij zal proberen te bijten.
Nu is jou krokodil belangrijk voor je man, maar het is wel heel heel belangrijk om (liefst samen) te kijken hoe je ervoor kan zorgen dat jij en je dochter niet gebeten kunnen worden.
Sterkte hoor!
donderdag 21 februari 2008 om 17:53
Ik kan me niet eens voorstellen dat mijn man mij niet zou geloven als ik dit aan hem zou vertellen, ik hoop echt dat je man dit serieus van je aan neemt. Het is toch te gek dat je met bewijzen zou moeten komen? Ik bedoel dit niet vervelend ten opzichte van je man, maar meer om jezelf te beschermen.
Wat een ongelovelijke nare situatie, ik hoop dat je dit snel met je man kan bespreken en dat er stappen ondernomen worden, want dit kan zo niet langer.
Misschien toch een tip qua bewijs; heb je geen babyfoon die je kan gebruiken zodat je man direct hoort wat er gebuerd als hij even de kamer verlaat?
Sterkte!
Wat een ongelovelijke nare situatie, ik hoop dat je dit snel met je man kan bespreken en dat er stappen ondernomen worden, want dit kan zo niet langer.
Misschien toch een tip qua bewijs; heb je geen babyfoon die je kan gebruiken zodat je man direct hoort wat er gebuerd als hij even de kamer verlaat?
Sterkte!
