Geld & Recht
alle pijlers
Aanvulling op politiemelding, na 1,5 jaar?
donderdag 8 december 2011 om 10:51
1,5 jaar geleden heeft mijn (minderjarige) dochter, samen met mij, een melding gedaan op het politiebureau voor iets dat haar is overkomen. In de periode die daarop volgde, zijn er meer feiten aan het licht gekomen. Zaken waarover mijn dochter heeft gezwegen, uit angst en schaamte.
Deze nieuwe feiten vormen aanleiding om de melding om te zetten in een aangifte. Immers, nu blijkt dat er werkelijk strafbare feiten zijn gepleegd. Mijn dochter wil deze aangifte niet doen. Nog steeds is er blijkbaar veel angst.
Ik overweeg nu om de aangifte zelf te doen. Mijn dochter is nog steeds minderjarig en ik ben verantwoordelijk voor haar. Ik vind het niet alleen een genoegdoening naar mijn gezin, maar ook een morele verplichting jegens de maatschappij nu deze feiten aan het licht zijn gekomen.
Is het mogelijk om een melding, na 1,5 jaar om te zetten in een aangifte? Mag ik dat doen, ondanks dat mijn dochter het niet wil?
Deze nieuwe feiten vormen aanleiding om de melding om te zetten in een aangifte. Immers, nu blijkt dat er werkelijk strafbare feiten zijn gepleegd. Mijn dochter wil deze aangifte niet doen. Nog steeds is er blijkbaar veel angst.
Ik overweeg nu om de aangifte zelf te doen. Mijn dochter is nog steeds minderjarig en ik ben verantwoordelijk voor haar. Ik vind het niet alleen een genoegdoening naar mijn gezin, maar ook een morele verplichting jegens de maatschappij nu deze feiten aan het licht zijn gekomen.
Is het mogelijk om een melding, na 1,5 jaar om te zetten in een aangifte? Mag ik dat doen, ondanks dat mijn dochter het niet wil?
donderdag 8 december 2011 om 11:32
quote:nola schreef op 08 december 2011 @ 11:28:
Ik vind het enorm naar om te lezen dat jij de grenzen van je dochter niet respecteren wil. Wat wil je haar leren? Een lesje in angst overwinnen, heeft ze nog een lesje nodig in die trant na deze ervaring dan?
Ze is zestien, ze heeft zelf de tijd om haar aangifte te doen tot het misdrijf verjaart is. Laat het haar keuze zijn, het is haar overkomen, niet jou.
Praat met haar, neem het niet uit haar handen zo geef jij haar een machteloos gevoel en een potentieel nieuw trauma door een breuk in vertrouwen met jou. Ga ook eens met een psycholoog praten desnoods, maar maak van haar trauma niet jouw trauma.. het is haar overkomen, zij moet haar aangifte zelf doen op een moment dat het het beste is voor haar, en vooral wanneer zij dat zelf beslist. Ze is slachtoffer geeg haar nu op zijn minst haar eigen keuze terug en demonstreer geen wantrouwen in haar kunnen door over haar rechten heen te walsen omdat jij vind dat je iets moet.
Het is moeilijk, maar wat je doet is niet fair. Bel een psycholoog.
Nola, jouw reakties kloppen niet. Ik heb enorm veel respect voor mijn dochter. Psychologische hulp is aanwezig. Het traject loopt in alle hevigheid. Voortschrijdend inzicht maakt onze kwaadheid en vraagtekens groter. Ik ben er in geen geval op uit om over mijn dochter heen te walsen. Integendeel.... alles staat momenteel in haar teken!
Het feit dat ik er hier over kan schrijven lucht enorm op en elke tip is er een. Praat echter niet over "walsen over gevoelens" en "niet fair"... daarvoor hebben we teveel meegemaakt!
Ik vind het enorm naar om te lezen dat jij de grenzen van je dochter niet respecteren wil. Wat wil je haar leren? Een lesje in angst overwinnen, heeft ze nog een lesje nodig in die trant na deze ervaring dan?
Ze is zestien, ze heeft zelf de tijd om haar aangifte te doen tot het misdrijf verjaart is. Laat het haar keuze zijn, het is haar overkomen, niet jou.
Praat met haar, neem het niet uit haar handen zo geef jij haar een machteloos gevoel en een potentieel nieuw trauma door een breuk in vertrouwen met jou. Ga ook eens met een psycholoog praten desnoods, maar maak van haar trauma niet jouw trauma.. het is haar overkomen, zij moet haar aangifte zelf doen op een moment dat het het beste is voor haar, en vooral wanneer zij dat zelf beslist. Ze is slachtoffer geeg haar nu op zijn minst haar eigen keuze terug en demonstreer geen wantrouwen in haar kunnen door over haar rechten heen te walsen omdat jij vind dat je iets moet.
Het is moeilijk, maar wat je doet is niet fair. Bel een psycholoog.
Nola, jouw reakties kloppen niet. Ik heb enorm veel respect voor mijn dochter. Psychologische hulp is aanwezig. Het traject loopt in alle hevigheid. Voortschrijdend inzicht maakt onze kwaadheid en vraagtekens groter. Ik ben er in geen geval op uit om over mijn dochter heen te walsen. Integendeel.... alles staat momenteel in haar teken!
Het feit dat ik er hier over kan schrijven lucht enorm op en elke tip is er een. Praat echter niet over "walsen over gevoelens" en "niet fair"... daarvoor hebben we teveel meegemaakt!
donderdag 8 december 2011 om 11:34
Je kunt altijd zelf naar de politie. gewoon voor een vrijblijvend gesprek. Zij kunnen je adviseren. Misschien kan slachtofferhulp ook wat voor je betekenen. Zij kunnen je helpen hoe je je dochter het best kunt helpen.
Ik kan mij zo goed voorstellen dat je dochter geen aangifte wil doen. Zij wil hetgewoon vergeten kennelijk en met aangifte bereik je dit niet.
Sta open voor je dochter. Wil ze praten geef haar de ruimte. Wil ze dit niet, geef haar ook dan de ruimte. Slachtofferhulp of een psychollog kan misschien wat voo rhaar betekenen, maar als ze zelf niet wil, houdt het wel een beetje op. Een 16-jarige laat zich moelijk dwingen voor dit soort zaken.
Ik kan mij zo goed voorstellen dat je dochter geen aangifte wil doen. Zij wil hetgewoon vergeten kennelijk en met aangifte bereik je dit niet.
Sta open voor je dochter. Wil ze praten geef haar de ruimte. Wil ze dit niet, geef haar ook dan de ruimte. Slachtofferhulp of een psychollog kan misschien wat voo rhaar betekenen, maar als ze zelf niet wil, houdt het wel een beetje op. Een 16-jarige laat zich moelijk dwingen voor dit soort zaken.
donderdag 8 december 2011 om 11:35
quote:Bergje65 schreef op 08 december 2011 @ 11:29:
Dat is niet onze stijl Elninjoo. Ik probeer mijn kinderen op te voeden met respect voor anderen en kwaad niet met kwaad vergelden. Ik zou een slecht signaal afgevan als ik de dader in elkaar zou laten slaan..... en wat ben ik zelf dan voor een mens??
Dan ben je 'n moeder die haar kind verdedigt!
Als je haar dwingt tot het doen van 'n zinloze aangifte ben je 'n moeder die over haar wensen heen walst en die haar 'n trauma laat herbeleven en er misschien nog wel eentje bijkrijgt als de dader de lachende winnaar wordt.
Dat is niet onze stijl Elninjoo. Ik probeer mijn kinderen op te voeden met respect voor anderen en kwaad niet met kwaad vergelden. Ik zou een slecht signaal afgevan als ik de dader in elkaar zou laten slaan..... en wat ben ik zelf dan voor een mens??
Dan ben je 'n moeder die haar kind verdedigt!
Als je haar dwingt tot het doen van 'n zinloze aangifte ben je 'n moeder die over haar wensen heen walst en die haar 'n trauma laat herbeleven en er misschien nog wel eentje bijkrijgt als de dader de lachende winnaar wordt.
donderdag 8 december 2011 om 11:39
quote:nola schreef op 08 december 2011 @ 11:36:
Het spijt me dat mijn woordkeuze wat hard is, ik begrijp dat het zwaar is waar jullie doorheen gaan, maar ik sta volledig achter wat ik schrijf verder. Sorry.Je hoeft geen sorry te zeggen. Ik vind het alleen jammer dat men een conclusie trekt uit een klein stukje tekst. Het forum leent zich voor veel, maar je kunt nou eenmaal niet het hele verhaal opschrijven.
Het spijt me dat mijn woordkeuze wat hard is, ik begrijp dat het zwaar is waar jullie doorheen gaan, maar ik sta volledig achter wat ik schrijf verder. Sorry.Je hoeft geen sorry te zeggen. Ik vind het alleen jammer dat men een conclusie trekt uit een klein stukje tekst. Het forum leent zich voor veel, maar je kunt nou eenmaal niet het hele verhaal opschrijven.
donderdag 8 december 2011 om 11:40
donderdag 8 december 2011 om 11:42
Ze zegt niet door angst tegengehouden te worden, ze zegt er niet meer aan te willen worden herinnerd.
Je zou haar eventueel kunnen wijzen op de noodzaak om de verzwegen feiten alsnog aan de politie te melden. Als er al een dader genoemd is denk ik dat de meldingen ook meetellen in het belang van de politie om wat harder te zoeken in zaken waarin wel aangifte is gedaan. Aanbieden om deze feiten zelf bij de politie te melden en haar laten in de keuze om aangifte te doen of niet. Desnoods voorstellen om e.e.a. onder de ogen van de politie te brengen via Meld Misdaad Anoniem.
Jouw taak is haar te troosten. Haar te helpen om het vertrouwen in de meerderheid van de mensen weer terug te vinden als ze dit kwijt is. Of jij in de aangifte van het misdrijf überhaupt iets kunt betekenen zou je kunnen uitzoeken via een juridisch loket, wellicht. Je zou ook kunnen uitzoeken hoe lang de verjaringstermijn van dit misdrijf (deze overtreding?) is zodat je je dochter kunt vertellen hoe lang ze nog de tijd heeft om aangifte te doen, als ze dit alsnog wenst.
Nog even afgezien van of de politie wel trek heeft om een incident van twee jaar terug uit te zoeken, zonder medewerking van het slachtoffer zelf.
Je zou haar eventueel kunnen wijzen op de noodzaak om de verzwegen feiten alsnog aan de politie te melden. Als er al een dader genoemd is denk ik dat de meldingen ook meetellen in het belang van de politie om wat harder te zoeken in zaken waarin wel aangifte is gedaan. Aanbieden om deze feiten zelf bij de politie te melden en haar laten in de keuze om aangifte te doen of niet. Desnoods voorstellen om e.e.a. onder de ogen van de politie te brengen via Meld Misdaad Anoniem.
Jouw taak is haar te troosten. Haar te helpen om het vertrouwen in de meerderheid van de mensen weer terug te vinden als ze dit kwijt is. Of jij in de aangifte van het misdrijf überhaupt iets kunt betekenen zou je kunnen uitzoeken via een juridisch loket, wellicht. Je zou ook kunnen uitzoeken hoe lang de verjaringstermijn van dit misdrijf (deze overtreding?) is zodat je je dochter kunt vertellen hoe lang ze nog de tijd heeft om aangifte te doen, als ze dit alsnog wenst.
Nog even afgezien van of de politie wel trek heeft om een incident van twee jaar terug uit te zoeken, zonder medewerking van het slachtoffer zelf.
donderdag 8 december 2011 om 11:44
Zelf heb ik een 16 jarige dochter, maar ik denk niet dat ze blij zal zijn als ze aangifte doet. Vooral omdat ze heeft aangegeven verder te willen. Je kunt beter naar haar luisteren en haar wens respecteren (ook al druist het tegen alles in). Het nadeel is dat ze waarschijnlijk je niet meer vertrouwd of voorlopig niet meer met je wil praten. Als de bewijslast moeilijk is, dan moet je haar niet door de mangel halen.
Overigens ik begrijp best dat je voor handhaving van de wet bent, maar ik kan me sommige ouders ook voorstellen die het recht in eigen handen nemen als hun kind iets ergs is overkomen en de wet geen antwoord heeft.
Overigens ik begrijp best dat je voor handhaving van de wet bent, maar ik kan me sommige ouders ook voorstellen die het recht in eigen handen nemen als hun kind iets ergs is overkomen en de wet geen antwoord heeft.
donderdag 8 december 2011 om 11:48
Ik geloof ook niet dat er iemand aan twijfelt of jij wel het beste wilt voor je dochter, Bergje. Het is heel duidelijk dat zij al jouw zorg en aandacht krijgt.
Maar besef wel, dat dit specifieke gedeelte jouw probleem is en niet de hare. Jij wilt aangifte doen vanwege persoonlijke redenen; zij niet. Het heeft dus het maken met jouw verwerking. Als moeder ben jij namelijk ook slachtoffer van wat er gebeurd is. Alleen dit moet je los van je dochter verwerken, en dat kan dus niet door voor/namens haar aangifte te doen.
Zeker gezien je dochters leeftijd en het feit dat er geen bewijs is, is dit een kansloze onderneming. Zoek dus naar andere wegen om voor jou tot verwerking en afsluiting te komen. Veel sterkte.
Maar besef wel, dat dit specifieke gedeelte jouw probleem is en niet de hare. Jij wilt aangifte doen vanwege persoonlijke redenen; zij niet. Het heeft dus het maken met jouw verwerking. Als moeder ben jij namelijk ook slachtoffer van wat er gebeurd is. Alleen dit moet je los van je dochter verwerken, en dat kan dus niet door voor/namens haar aangifte te doen.
Zeker gezien je dochters leeftijd en het feit dat er geen bewijs is, is dit een kansloze onderneming. Zoek dus naar andere wegen om voor jou tot verwerking en afsluiting te komen. Veel sterkte.
donderdag 8 december 2011 om 11:54
Bergje, zal jouw woede veranderen bij een aangifte? Wat veranderd een eventuele aangifte aan de situatie? Een aangifte wil nog niet zeggen dat er een strafproces volgt.Het is wel waarschijnlijk dat je dochter meerdere malen verhoord wordt.
Wat jij wil bereiken met de aangifte, een veroodeling van de dader, is lang niet zeker.
Ik snap je woede, maar verander dit met een eventueel proces en een "straf". Vaak is voor een slachtoffer elke straf te mild. En of de dader nu schrikt van wat hij zijn slachtoffer heeft angedaan kun je je ook afvragen.
Wat jij wil bereiken met de aangifte, een veroodeling van de dader, is lang niet zeker.
Ik snap je woede, maar verander dit met een eventueel proces en een "straf". Vaak is voor een slachtoffer elke straf te mild. En of de dader nu schrikt van wat hij zijn slachtoffer heeft angedaan kun je je ook afvragen.
donderdag 8 december 2011 om 11:56
Wat een lastige situatie! Ik ben zelf geen moeder (maar heb wel een moeder die als de spreekwoordelijke leeuwin voor haar kinderen vecht).
Is het een optie dat je eenmaal hierover het gesprek met je dochter aangaat? Dat je ook uitspreekt, dat je het er een keer over wil hebben en dat je dan dit specifieke onderwerp (aangifte doen) laat rusten? Dan kunnen jullie beide je verhaal doen en elkaars standpunten zien. Zij weet dan ook dat ze er niet verder over doorgezaagd wordt als ze dat echt niet wil, en jij kan je standpunt duidelijk maken.
Maar als ze echt geen aangifte wil doen, zou ik dat respecteren. Zij heeft meer aan een moeder die ze kan vertrouwen, anders vertelt ze in de toekomst andere dingen misschien niet omdat ze bang is dat jij stappen onderneemt waar zij niet gelukkig mee is.
Maar misschien is dit te simpel gedacht ik wil je in ieder geval veel sterkte wensen, ook voor je dochter!!
Is het een optie dat je eenmaal hierover het gesprek met je dochter aangaat? Dat je ook uitspreekt, dat je het er een keer over wil hebben en dat je dan dit specifieke onderwerp (aangifte doen) laat rusten? Dan kunnen jullie beide je verhaal doen en elkaars standpunten zien. Zij weet dan ook dat ze er niet verder over doorgezaagd wordt als ze dat echt niet wil, en jij kan je standpunt duidelijk maken.
Maar als ze echt geen aangifte wil doen, zou ik dat respecteren. Zij heeft meer aan een moeder die ze kan vertrouwen, anders vertelt ze in de toekomst andere dingen misschien niet omdat ze bang is dat jij stappen onderneemt waar zij niet gelukkig mee is.
Maar misschien is dit te simpel gedacht ik wil je in ieder geval veel sterkte wensen, ook voor je dochter!!
Ik wil ook een motto
donderdag 8 december 2011 om 11:59
Hier een vergelijkbaar verhaal.
Alleen ik was net meerder jarig.
Maar op aandringen van mijn moeder toch aangifte gedaan.
Dit leidde tot 4 slopende rechtzaken.
We dachten genoeg bewijs te hebben, maar helaas was het bewijs niet goed genoeg om ze te bestraffen.
De confrontatie met de daders in de rechtzaal zal me voor altijd bij blijven.
Wat was dat eng en intimiderend.
Alleen ik was net meerder jarig.
Maar op aandringen van mijn moeder toch aangifte gedaan.
Dit leidde tot 4 slopende rechtzaken.
We dachten genoeg bewijs te hebben, maar helaas was het bewijs niet goed genoeg om ze te bestraffen.
De confrontatie met de daders in de rechtzaal zal me voor altijd bij blijven.
Wat was dat eng en intimiderend.
donderdag 8 december 2011 om 12:05
Ik zou toch eens zelf langs de politie gaan om meer informatie in te winnen en hun ervaring te horen. Ik denk dat jou dat goed zal doen.
Ik zou daarbij in ieder geval de nieuwe feiten in de melding opgenomen willen hebben. Stel dat er nu geen aangifte wordt gedaan, maar over een paar jaar wel, dan denk ik dat het makkelijker is als dit soort dingen al bekend zijn.
Ik zou daarbij in ieder geval de nieuwe feiten in de melding opgenomen willen hebben. Stel dat er nu geen aangifte wordt gedaan, maar over een paar jaar wel, dan denk ik dat het makkelijker is als dit soort dingen al bekend zijn.
donderdag 8 december 2011 om 13:01
quote:Bergje65 schreef op 08 december 2011 @ 12:13:
De dader (v) is nog steeds bezig.... nu met anderen. Het begint met diverse "fake" accounts op Hyves, my space ed. en eindigt in iets vreselijks.
Is er dan niet meer bewijs te verzamelen?
Ik zou het echt eens overleggen met de politie.. Zelfs als er geen aangifte wordt gedaan vanwege je dochter, kunnen ze hem daar misschien op pakken..
De dader (v) is nog steeds bezig.... nu met anderen. Het begint met diverse "fake" accounts op Hyves, my space ed. en eindigt in iets vreselijks.
Is er dan niet meer bewijs te verzamelen?
Ik zou het echt eens overleggen met de politie.. Zelfs als er geen aangifte wordt gedaan vanwege je dochter, kunnen ze hem daar misschien op pakken..
