polyamorie - of: 2 leuke mannen

Wat ik dus bedoelde te zeggen is dat als je zegt te zullen kiezen voor je man, moet je man dan eerst uitspreken dat hij het niet trekt voordat jij je vakantievriend aan de kant zet? Moet hij het nou echt spellen? Is het niet genoeg dat hij het heel moeilijk heeft en om jou te behouden je ruimte wil geven die hij ei-gen-lijk niet heeft? Is dat voor jou niet een teken om als de bliksem de stekker uit die vakantieliefde te trekken en te gaan damage controlen in je huwelijk? Want reken maar dat dit gevolgen heeft of je nu stopt met je lover of nog even doorgaat. Op de een of andere manier heb ik het gevoel dat je - nogmaals, ondanks je grote openheid en helderheid - niet weet wat je op het spel zet omdat je denkt dat het wel goed zal komen allemaal. Begrijp je mijn punt?



Eleonora, sterk stuk van jou, maar dat ben ik van je gewend en het is altijd weer een verademing om te lezen. Natuurlijk begrijpt ze jouw punt maar ze wil dat gewoon niet zien. Er einige geveinste naiviteit, gebaseerd op egoisme, in houden en hopen dat dat geslikt wordt.



Ik kan je wel verzekeren dat ik nu in de periode dat ik geen contact heb met vakantielief hier behoorlijk wat last en pijn van heb; wat ik met hem heb, is nu nog niet klaar. Maar zodra 1 van de 3 in deze relatie er niet meer verder mee kan, dan moet het idd stoppen



Dit zegt mijn inziens genoeg. Vraag mij alleen af wat "is nu nog niet klaar" betekent. Laten wij de koe maar eens gewoon bij de horens vatten en het concreet stellen. Ze wil hem gewoon nog blijven ontmoeten en weer sex met hem hebben. Duidelijk de optie die zij nog als enige voor ogen heeft. Na hoeveel keer wippen ben je klaar met hem denk je?

Hoewel ik je oprecht erg dapper vind in je reacties en bijna pijnlijk eerlijk, ook over je eigen rol in dit verhaal, kan ik me gewoon niet voorstellen dat je die vakantievriend niet al lang een zwiep (met respect) hebt gegeven



Met een hele hoop woorden er om heen klinkt het inderdaad eerlijk. Maar de kern van de eerlijkheid zit er gewoon in dat ze gewoon ook met die andere vent van bil wil blijven gaan. Alleen als je het zo in een paar woorden schrijft klinkt het wat botter.

Hai Ikkezelf, dank je wel voor het compliment (f)

Geef even aan wat je gequote hebt en van wie als je wilt, anders is jouw posting wat lastig te volgen.

Hallo PP,



je hebt me eerder gecontacteerd omdat onze situaties zo vergelijkbaar zijn. Ik heb je berichten (en alle reacties) gelezen. Mijn situatie is iets anders in die zin dat ik wel eerst ben vreemdgegaan. Dat is (vrij snel) uitgekomen, maar van in het begin konden we er erg goed over praten (man heeft me nooit verwijten gemaakt, wilde het vooral begrijpen). Ik heb er nog steeds spijt van dat ik niet VOORAF met man gepraat heb en hoe moeilijk jouw situatie nu ook is, ik heb er bewondering voor dat je niet eerst bent vreemdgegaan.



Zoveel wat hier geschreven wordt, is herkenbaar en doet mij ook nadenken over mijn situatie. In een notedop: ruim 1,5 jaar geleden vreemdgegaan (puur egoïstische daad, niks geen excuses voor, ik had geen zelfbeheersing en ging voor de 'lekkere snoep'). Man was uiteraard gekwetst, maar hoewel hij het vreemdgaan afkeurde, was zijn liefde voor mij niet ineens over. We hebben er heel eerlijk en open over gepraat. Het was een erg moeilijke, heftige tijd. Wat jij schrijft, dat het soms ook erg liefdevol was en ons ergens dichter bij elkaar bracht, dat herken ik ook.



Hij wilde me het contact met 'nr2' niet verbieden, omdat ik nu eenmaal een volwassen vrouw ben en niet zijn bezit. En omdat hij er alles aan wilde doen om me gelukkig te zien. Omdat ik hem niet ongelukkig wilde zien, verbrak ik verschillende keren het contact met nr2. Ik werd er zowat depressief van en dat maakte man dan ook weer niet gelukkig. Zo zaten we in een situatie waarbij één van ons hoe dan ook ongelukkig was (ik zonder contact met nr2, hij als er wel contact was). Er was geen 'goede' oplossing. Zowat alle zekerheden waren weg, alleen wisten we zeker dat we niet zonder elkaar verder wilden...



Tot op dit moment heb ik nog steeds contact met nr2. Niet heel frequent (we bellen ongeveer wekelijks en zien elkaar om de zoveel weken eens). Ik kan niet zeggen dat ik van nr2 hou. Natuurlijk hebben we na al die tijd wel een zeker band, maar het contact is toch vooral seksueel. Ik zou geen relatie met hem willen. Op één of andere manier is deze situatie leefbaar. Hoewel we het nog vaak moeilijk hebben, heeft onze relatie nooit echt op de helling gestaan. Man gunt me het contact met nr2 uit liefde, omdat hij weet dat ik ervan geniet. Hoewel in het begin jaloezie en angst om me te verliezen zeker een rol hebben gespeeld, is dat nu veel minder aanwezig. Er gebeurt ook niets stiekem en man heeft een bepaalde controle over de situatie, dat heeft hem wel geholpen om ermee om te gaan.



Nr2 had ook een relatie, maar ook bij hem is uitgekomen dat er 'een ander' was en zijn vriendin heeft hem verlaten. Hij is nu dus vrijgezel, maar trekt niet aan me. Hij weet waar hij staat, daar ben ik van in het begin heel duidelijk over geweest.



Toch is het geen evidente situatie. Ik weet ook niet of het zo nog jaren haalbaar blijft. Voorlopig wel en verder zien we wel weer... Ik heb geleerd dat je in het leven nu eenmaal niet alles kan plannen en dat het soms heel raar kan lopen. 2 jaar geleden had ik heel anders gereageerd op een dergelijk topic én had ik nooit kunnen voorspellen dat ik nu in deze situatie zou zitten.



Jammer genoeg heb ik geen waardevol advies voor jou. Ik ben zelf ook nog zoekende. Voel me nog vaak schuldig omdat ik 'zo' ben (zo slecht, egoïstisch,... vul maar aan). Mijn man is een ongelooflijke lieverd die al dit gedoe helemaal niet verdient, ik hou van hem en toch kan ik het niet laten...



Sterkte met alles!

Marlies

quote:PastelPink schreef op 23 februari 2008 @ 10:08:



Oké: 2e vraag: Als ik moet kiezen is mijn keuze duidelijk: ik kies voor mijn man, mijn huwelijk en mijn kinderen. Vakantievriend zit idd vooraan in mijn hersenen en hart momenteel, maar mijn man ook! Gelukkig heb ik nog niet hoeven kiezen. Ik kan je wel verzekeren dat ik nu in de periode dat ik geen contact heb met vakantielief hier behoorlijk wat last en pijn van heb; wat ik met hem heb, is nu nog niet klaar. Maar zodra 1 van de 3 in deze relatie er niet meer verder mee kan, dan moet het idd stoppen...Pastelpink, fijn dat je mijn vragen beantwoord hebt. Ik weet echter niet zeker of je mijn 2e vraag goed begrepen hebt. Je schreef: ik kies voor mijn man, mijn huwelijk en mijn kinderen. Maar ik vroeg je, voor wie je zou kiezen als je alleen tussen die 2 mannen hoefde te kiezen, en niet, zoals nu tussen enerzijds die nieuwe man en anderzijds het 'hele pakket' namelijk man én huwelijk én kinderen. Dat laatste vervalst uiteraard de keuze. Met andere woorden: als je zegt dat je voor je man zou kiezen, kies je dan in feite niet vooral voor je kinderen, huwelijk, huis, enz. ?? Ik vraag me dat gewoon af. Misschien vind je dat ik te veel op die keuze hamer, maar ik zou zelf, als ik je man was, het heel belangrijk vinden om te weten of ik écht je nummer 1 ben, om (eventueel) met je verder te kunnen.

Verder wou ik me even in je man verplaatsen.

- Aangezien je voor hem zou kiezen als je zou moeten kiezen, zou hij je voor die keuze kunnen stellen. Maar met als gevolg dat jij nog lange tijd verdriet zou hebben omdat je die andere man zou missen. Ik kan me voorstellen dat dat voor hem niet bevredigend zou zijn. Niet echt een optie dus.

- Als hij jou een relatie ernaast laat hebben, ben jij gelukkig maar zit hij met de pijn. Lijkt me ook niet bevredigend. Misschien went de pijn en krijgt hij op zijn beurt een vriendin, en dan schuilt het gevaar dat hij zich door die vriendin veel meer gewaardeerd voelt dan door jou, zodat uiteindelijk híj de beslissing neemt om te scheiden. Zoiets is al meer voorgekomen. Situaties kunnen soms plots in het omgekeerde omslaan.

Ik heb niet echt duidelijk/makkelijk advies voor jou, omdat je de situatie al uit de hand hebt laten lopen. Ik denk namelijk net als Eleonora dat de echte schade pas na verloop van tijd zal blijken.

Het enige wat ik je kan adviseren, is je zo goed mogelijk te realiseren dat de gevoelens die je voor die vakantievriend hebt, alles met hormonen te maken hebben; probeer diezelfde gevoelens op je man te richten in plaats van op hem, want je man verdient ze. Die ander niet, die vond het kennelijk geen probleem om ellende te veroorzaken in je huwelijk. Hij is duidelijk niet iemand die zich wat van andere mensen aantrekt. Ga die man eens zien zoals hij écht is, in plaats van hem te idealiseren. Dan zou je 'pijn' gelijk over moeten zijn. (sorry dat ik 'pijn' tussen quootjes schrijf, maar het is pijn die je jezelf aandoet en het is volgens mij nogal puberale pijn... daar zou je inmiddels als volwassen vrouw bestand tegen moeten zijn.)

Ik zie dat Marlies intussen ook een paar zaken geschreven heeft die ik in mijn post aanhaal.

Sorry, er was iets misgegaan, dubbele post.

Inderdaad Reiger... vooral dat één van beide partijen zowieso ongelukkig werd, dat is zo herkenbaar. We hebben vaak met elkaar gepraat en gehuild, we vonden geen 'goede' oplossing. Als ik alle contact met nr2 verbrak, dan werd ik daar ongelukkig van (ik heb het zo geprobeerd en wilde me helemaal niet zo voelen, maar gevoel laat zich niet voorschrijven). Als ik contact hield met nr2, dan wist ik dat mijn man pijn en verdriet had. Ook een vreselijk gevoel.



Op een bepaald moment hakte mijn man eigenlijk de knoop door. Hij vond dat nr2 hoe dan ook aanwezig was, ook al had ik geen contact met hem (dan dacht ik toch aan hem). Dan kon ik maar beter wél contact hebben, ervan genieten en een vrolijke, gelukkige vrouw zijn. Mij gelukkig zien, maakt hem gelukkig...



Al besef ik maar al te goed dat hij zich vaak met de rug tegen de muur geduwd moet hebben gevoeld. Er waren niet zoveel opties tenslotte. Hij kon me verlaten (maar hield nog van me, dus wilde helemaal niet zonder mij verder), ik kon hem verlaten en al dan niet met nr2 verder gaan (maar dat wilde ik ook niet) of we konden samenblijven en dan met of zonder nr2 in mijn (ons) leven.... We hebben, denk ik, de piste gekozen die het meest leefbaar was. Maar ideaal is het zeker niet....

Hai Ikkezelf, dank je wel voor het compliment

Geef even aan wat je gequote hebt en van wie als je wilt, anders is jouw posting wat lastig te volgen.



gequote van elenora (je weet wel, degene die zo lekker doeksjesononwonden kan schrijven zodat een man het zelfs direct begrijpt en niet 80% van de wollige woorden eerst weg moet gummen om tot de essentie te komen)



sorry hoor, de heren zitten weer een avondje bij elkaar. Omdat we als straf (dopje niet op tandpasta, onderbroek met remsporen, wegrijden voordat ze echt zit en de deur dicht heeft, klagen over haar hoofdpijn wat geinterpreteerd wordt als "geen zin", kind 5 uur alleen op schoolplein laten staan ivm uitlopende vergadering, etc. je weet wel hoe dat gaat) vanavond eens niet samen naar playboy-tv mogen kijken reageren we hier maar weer even. Ikkezelf heeft ons het gras al voor de voeten weggemaaid. Puk nog steeds met stip op 1, Elenora naderd met rasse schreden want damn't heerlijk hoe duidelijk ze is, bij het mannelijke af. Nog 3 vrouwen te gaan en we kunnen die van ons zo inwisselen. Moeten best nog wat gebonden mannen rondlopen die er iets bij willen hebben want het scheelt toch nog altijd zo een euro of 300 per maand ten opzichte van dames van plezierbezoek. Gezien de stijgende benzineprijzen moet je toch op je kleintje gaan letten.



Nou hadden wij het er even over als wij mannen zo een forumitem zouden openen, zoals TO, over een van ons die wel eens met een ander van bil zou willen gaan. Hier zien we dan ineens 9 (hoe noem je dat) reaktiesdinges naar voren komen met allerlei geodbedoelde reakties in de trant van "hoe krijgen we deze, zich zeer naiev voordoende, kip met natte onderbroek nu weer op haar normale stok".



We stellen ons dit even zo voor:



TO: Jan



"ik wil wel eens met mientje"



Reactie Piet:



"was een leuke wedstrijd he"



Reactie Kees:



"heb je ook het vermoeden dat je vrouw de electrische tandenborstel voor andere zaken gebruikt"



Reactie Harry:



"k.tzooi het wordt lente, dadelijk weer iedere week gezon maaien"



Reactie willem:



"on topic blijven jongens"



Piet: "wat was het topic?"



Harry "Jan wil zijn lul achterna gaan lopen"



Kees" met wie?"



Harry "met Mientje"



Jan "ja, Toos is me te gewoon geworden"



Piet "wie is mientje?"



Willem "degene die best eens met Jan wil, en normaliter met Jan en alleman wil"



Piet "aha"



Harry "wat doen we met Toos dan ?"



Renee "ik ben de flauwste niet, ontferm me wel overToos"



Willem "wie is Renee?"



Renee "ik hou wel van polyfysiotherapie, heb er voor geleerd"



Piet "aha"



Jan "jullie NEMEN mij niet serieus"



Kees "getver nee"



Piet "was een leuke wedstrijd he jongens"



Willem "wat?"



Renee "die van mij"



Willem "waar hebben wij het hier over?"



Jan "gewoon eens neuken met een ander"



Harry "aha"

Piet "aha"

Renee "aha"

Willen "aha"

Kees "moet dat?"



Allen : "Jan doe gewoon effe je ding jongen en als je klaar bent kom je gezellig weer mee praten"

zo spaar je 207 reakties uit en vraag je je af waarom Viamarlies niet eens haar man een avondje per maand weg stuurt, haar electrische tandenborstel dan eens helemaal op laad, misschien een pornootje er bij op zet en zich eens helemaal in haar fantasiën laat gaan, heb je daar nu de loodgieter voor nodig? hij trekt echt niks van de rekening af

TO dramaqueen, misschien moet je gewoon eens blij zijn met je echte man

Vivamarlies nog even speciaal voor jou, wij underestimaten het echt niet dat jij geen kinderen kunt krijgen want dat is gewoon echt niet even niets als dat een feit blijkt te zijn. Maar om nou zulke pijnlijke zaken op proberen te lossen,of je gevoelens te verbloemen, om periodiek met een ander van bil te gaan lijkt ons nu toch ook niet echt de oplossing. Je kunt ook direct tegen de man die echt van je houd zeggen "ga maar weg, jij verdiend beter, je verdiend een vrouw die ......". Toevallig schijnt deze echte man gewoon echt echt van jou te houden dus waarom doe je hem dit dan aan?

lekker slapen allemaal, het was weer gezellig

polyamorie of even zelf jeuken of degene die dat best wil wil, waar het krabt

miste ook de spanning..........dus deed het stiekum............super spannenddddddddd.........en liefst met mannen in relaties..........mijn man ontdekte het en was woest..........maar tis mijn leven.........mijn prive'.........en nu doe ik het liefst met twee mannen...........heerlijk gevuld...........jammer van 20 jaar huwelijk maar ik heb mijn zin...en leukste van nederland hij betaald dadelijk lekker alles...........huisje van 300.000 en berg allimentatie...........hahaha........

Tja lijkt geweldig maar je moet dan een open mind hebben anders werkt het niet.......anders gaat er toch vroeg of laat iemand onder lijden .

En je moet het samen delen anders gaat het een eigen leven lijden.......en dan zijn de poppen aan het dansen ...........

Ikkezelf, forummen als je dronken bent voortaan liever op Overige, als ik het zeggen mag.quote:Reiger100 schreef op 23 februari 2008 @ 17:04:

[...]

Het enige wat ik je kan adviseren, is je zo goed mogelijk te realiseren dat de gevoelens die je voor die vakantievriend hebt, alles met hormonen te maken hebben; probeer diezelfde gevoelens op je man te richten in plaats van op hem, want je man verdient ze.



Volgens mij is er bij hormonen geen sprake van of iemand ze verdient of niet. Bij verliefdheid ook niet. Zelfs bij liefde niet.



quote:Ga die man eens zien zoals hij écht is, in plaats van hem te idealiseren. Dan zou je 'pijn' gelijk over moeten zijn. (sorry dat ik 'pijn' tussen quootjes schrijf, maar het is pijn die je jezelf aandoet en het is volgens mij nogal puberale pijn... daar zou je inmiddels als volwassen vrouw bestand tegen moeten zijn.)

Wat bedoel je met puberale pijn? En waarom klinkt het zo neerbuigend?

Als het echt puberale pijn is, wat volgens mij best kan, betekent dat volgens mij niet dat het minder pijnlijk of minder heftig is. Wel dat je je kunt realiseren dat het eigenlijk 'oude' pijn is en meer gaat over een gemis van vroeger dan over de huidige situatie.

@ Ikkezelf: fijn om te weten dat je mijn verhaal zo gevolgd hebt en nu alle puzzelstukjes samenlegt... Confronterend, maar vast goed bedoeld (?). Wat mijn ongewenste kinderloosheid betreft: daarover had ik in dit topic niets geschreven. Dat is een groot verdriet, maar ik loop er niet bepaald mee te koop om medelijden te krijgen, het is gewoon een (jammer) feit in mijn leven. Tuurlijk zal het wel met elkaar te maken hebben (ik ben vreemdgegaan rond de tijd dat ik vernam geen kinderen te kunnen krijgen) en ik zal wel een bepaalde leegte willen opvullen. Je moet toch wat met je leven en al die vrije tijd en energie als je kinderloos blijft Maar laat me heel duidelijk stellen dat ik het NIET als excuus gebruik! Niet voor het vreemdgaan en niet voor de situatie waar ik nu in zit (wel een verklaring, geen excuus).



Wat het iets 'aandoen' van mijn man betreft, die dit 'niet verdient', kijk, daarover kan ik kort zijn: hij is een volwassen man en kan zijn eigen keuzes in het leven maken. Zoals ik eerder al schreef: hij had (heeft) verschillende opties: weggaan of blijven. Hij heeft bewust gekozen om te blijven en dat betekent: mét (het hele gedoe rond) nr2.



Enne.... de verbouwing is ondertussen wel al een tijdje achter de rug, hoor. Hoef dus geen korting meer van de loodgieter Wie weet reken ik hém nu wel kosten aan? Je weet maar nooit, rare forumvogels hier....!



Marlies

Ikkezelf was waarschijnlijk helemaal niet dronken, Korenwolf. Dit is zijn normale manier van schrijven. Hij is namelijk zogenaamd relatietherapeut (althans: hij zegt zelf altijd hulpverlener te zijn, maar daar kan ik me bijzonder weinig bij voorstellen, gezien zijn manier van schrijven die allesbehalve intelligent overkomt) en denkt dat hij zijn visie het hele forum over moet plempen, het liefst met zoveel mogelijk hatelijkheden, beledigingen en trappen onder de gordel.



Ikkezelf: dat jij de ongewenst kinderloosheid van VivaMarlies erbij haalt, vind ik absoluut beneden alle peil. Kennelijk volg je haar goed, want dat punt is niet iets waar ze veel over schrijft. Denk eerst eens na voordat je je toetsenbord een douw geeft.

quote:Mariannanas schreef op 24 februari 2008 @ 13:52:

Ikkezelf was waarschijnlijk helemaal niet dronken, Korenwolf. Dit is zijn normale manier van schrijven.Eerlijk? Lieve help.

Ikkezelf is toch eigenlijk hijzelf met een paar vrienden die af en toe alleen schrijft en soms eerst met die vrienden ( in zijn hoofd ??? ) overlegt ?

Ah, de complimenten aan mijn adres zullen dan ook wel ironisch bedoeld zijn

.

Korenwolf, met 'puberale pijn' bedoel ik dat het pijn is zoals die hoort bij een puber-'liefde'. TO schrijft dat het gemis van haar minnaar haar pijn doet. Ik heb het idee dat het een zelfde soort pijn is als de pijn van een onbereikbare puberverliefdheid (die inderdaad heftig kan zijn, maar best te overkomen is.)

Je schrijft dat mijn reactie neerbuigend klinkt. Zo heb ik ze niet bedoeld, ik probeerde TO 'wakker' te schudden door te zeggen: het is maar een verliefdheid, niet te vergelijken met bijvoorbeeld het verlies van een man waar je een half leven gelukkig mee geweest bent. Dat is volgens mij een heel ander soort pijn. Ben ik voldoende duidelijk?