Revalideren na een herniaoperatie
woensdag 31 augustus 2011 om 16:02
Hallo allemaal, binnenkort word ik geopereerd aan een hernia. Na een half jaar aanmodderen, constant op en neer heb ik uiteindelijk samen met de chirurg de knoop doorgehakt en ga ik onder het mes.
Best wel heel spannend, maar aan de andere kant kijk ik heel erg uit naar herstel en mijn normale leven weer oppakken. Nou ben ik eigenlijk op zoek naar mensen die ook een dergelijke operatie hebben ondergaan en vroeg ik me af hoe je het opbouwen na de operatie hebt aangepakt. De eerste zes weken is sowieso heel rustig aan weer opbouwen, maar hoe ben je daarna verder gegaan?
Best wel heel spannend, maar aan de andere kant kijk ik heel erg uit naar herstel en mijn normale leven weer oppakken. Nou ben ik eigenlijk op zoek naar mensen die ook een dergelijke operatie hebben ondergaan en vroeg ik me af hoe je het opbouwen na de operatie hebt aangepakt. De eerste zes weken is sowieso heel rustig aan weer opbouwen, maar hoe ben je daarna verder gegaan?
zaterdag 3 maart 2012 om 05:49
Ikbenanoniem, hopeelijk fiets je er o doorheen. Ik ben toen even na de operatie ziek geweest, een hele dag de wc pot omhhelst en dat is geen pretje met je rug, maar dan heb je wel geelijk je oefeningen weer gehad.
Ikbenik hahahahaaha moet er heel hard om lachen.
verder een heel onrustige nacht gehad. Gisteravond veel pijn, maar ze hadden mijn pillen ook niet, niet dat die echt helpen dan. Maar goed, het was deenk ik een combi van knetterende koppijn, vermoeidheid, spanning en beenpijn. Toen ik net bijna in slaap was kreeg mijn overbuur pillen en toen was ik weer wakker. Tel daarbij op een buurvrouw met een kunstheup. Heel oud, ook wel smeu, maar met veel pijn die niet zelf uit bed kon voor het toilet wat dus steeds een onderneming was samen met deverplegmg. Om twaalf uuur om een slaappil gevraagd, gek want die heb ik alleen nodig in ziekenhuizen, maar toen tot nu geslapenn. Verheug me op mijn eigen huis, blij dat ik er straks weer ben.
Ikbenik hahahahaaha moet er heel hard om lachen.
verder een heel onrustige nacht gehad. Gisteravond veel pijn, maar ze hadden mijn pillen ook niet, niet dat die echt helpen dan. Maar goed, het was deenk ik een combi van knetterende koppijn, vermoeidheid, spanning en beenpijn. Toen ik net bijna in slaap was kreeg mijn overbuur pillen en toen was ik weer wakker. Tel daarbij op een buurvrouw met een kunstheup. Heel oud, ook wel smeu, maar met veel pijn die niet zelf uit bed kon voor het toilet wat dus steeds een onderneming was samen met deverplegmg. Om twaalf uuur om een slaappil gevraagd, gek want die heb ik alleen nodig in ziekenhuizen, maar toen tot nu geslapenn. Verheug me op mijn eigen huis, blij dat ik er straks weer ben.
zaterdag 3 maart 2012 om 11:02
Ben je al thuis, Evi...? Hoop het voor je.
Kan me mijn slapeloze zkh-nachten nog veel te goed herinneren. Je doet geen oog dicht. Slim dat je even om een slaappil gevraagd hebt. Had ik ook moeten doen; niet aan gedacht.
(Ik heb zelf trouwens heel solidair afgelopen nacht ook heel slecht geslapen; nachtmerrieachtige dromen, vol boosheid, verdriet, misverstanden, een ingedikte verwrongen klont werkelijkheid van de afgelopen maanden op m'n werk. Pfff!)
Hey. Kus; jij was ook nog laat op...? Pijn?
Ikbenanoniem; hoe is het met de griep van iba-man? Heb je 'm overgenomen of niet...?
Kan me mijn slapeloze zkh-nachten nog veel te goed herinneren. Je doet geen oog dicht. Slim dat je even om een slaappil gevraagd hebt. Had ik ook moeten doen; niet aan gedacht.
(Ik heb zelf trouwens heel solidair afgelopen nacht ook heel slecht geslapen; nachtmerrieachtige dromen, vol boosheid, verdriet, misverstanden, een ingedikte verwrongen klont werkelijkheid van de afgelopen maanden op m'n werk. Pfff!)
Hey. Kus; jij was ook nog laat op...? Pijn?
Ikbenanoniem; hoe is het met de griep van iba-man? Heb je 'm overgenomen of niet...?
zaterdag 3 maart 2012 om 11:16
Pijn is het niet te noemen, meer een constant zeurderig rotgevoel. Als ik afleiding heb (tv, boek of dergelijke) dan kan ik het wel hebben, maar zodra ik in bed lig of stil zit dan wordt ik gek van dat been en mijn rug.
Slaap dus verdomde slecht de laatste dagen.
Evi, sterkt straks thuis. Ik had de dag erna heftige pijn die de dag daarop langzaam verdween, dus doe rustig aan!
Slaap dus verdomde slecht de laatste dagen.
Evi, sterkt straks thuis. Ik had de dag erna heftige pijn die de dag daarop langzaam verdween, dus doe rustig aan!
zaterdag 3 maart 2012 om 12:51
Kus, dat gevoel is herkenbaar. Moet zeggen dat ik gisteravond veel pijn had, maar nu is het juist fijn om in beweging te zijn. Voel de zenuw precies lopen eigenlijk meer dan normaal, maar het is geen pijn. Meer irritante aanwezigeid, denk een beetje vergelijkbaar met wat jij omschrijft.
Ik wilde even naar buiten, dus we hebben net even een stukje gefietst. Daarna even wat gedronken en nu weer terug. Was gezellig en viel me niet tegen. Nu komt mijn moeder even op bezoek en daarna ga ik even relaxen. Even uitgebreid onder mijn eigen douche en de zonnebank. Lekker! Fijne zaterdag allemaal.
Ik wilde even naar buiten, dus we hebben net even een stukje gefietst. Daarna even wat gedronken en nu weer terug. Was gezellig en viel me niet tegen. Nu komt mijn moeder even op bezoek en daarna ga ik even relaxen. Even uitgebreid onder mijn eigen douche en de zonnebank. Lekker! Fijne zaterdag allemaal.
zaterdag 3 maart 2012 om 12:55
Ikbenanoniem, wat naar en in de nacht is alles ook nog heftiger dan normaal
Ik ben helemaal niet van de slaappillen, slaap eigenlijk ook onder alle omstandigheden goed. Maar ervaring in het ziekenhuis is heel slecht. Wel eens bijna een week in het ziekenhuis gelegen met haast geen slaap en nu ga ik er niet moeilijk om doen voor een nacht en dat deden zij gelukkig ook niet. Vooral omdat ik op die hoofdpijn moest letten en als je dan niet slaapt kan het daar natuurlijk even goed van komen. Niet lang geslapen, maar wel voldoende om me redelijk fit te voelen fijn dus.
Nummerzoveel, hoe is het bij jou thuis. Trekken jullie het een beetje samen?
Ik ben helemaal niet van de slaappillen, slaap eigenlijk ook onder alle omstandigheden goed. Maar ervaring in het ziekenhuis is heel slecht. Wel eens bijna een week in het ziekenhuis gelegen met haast geen slaap en nu ga ik er niet moeilijk om doen voor een nacht en dat deden zij gelukkig ook niet. Vooral omdat ik op die hoofdpijn moest letten en als je dan niet slaapt kan het daar natuurlijk even goed van komen. Niet lang geslapen, maar wel voldoende om me redelijk fit te voelen fijn dus.
Nummerzoveel, hoe is het bij jou thuis. Trekken jullie het een beetje samen?
zaterdag 3 maart 2012 om 16:25
@Evi: Ik denk dat de hug voor Kusunum is. Hoe gaat het nu?
Vandaag heb ik voor het eerst weer een stukje auto gereden en dat heeft geresulteerd in beenpijn in het been waar ik uitstralingspijn had. Het is dus nog te vroeg voor zelf autorijden.
Passagieren gaat wel iets beter, ook omdat ik op aanraden van de fysio een wigvormig kussen heb gekocht. Die corrigeert de stand van de rug en zorgt voor een actievere zit.
Tot dusver hier geen griepklachten en man is aan de beterende hand. So far, so good.
Vandaag heb ik voor het eerst weer een stukje auto gereden en dat heeft geresulteerd in beenpijn in het been waar ik uitstralingspijn had. Het is dus nog te vroeg voor zelf autorijden.
Passagieren gaat wel iets beter, ook omdat ik op aanraden van de fysio een wigvormig kussen heb gekocht. Die corrigeert de stand van de rug en zorgt voor een actievere zit.
Tot dusver hier geen griepklachten en man is aan de beterende hand. So far, so good.
zaterdag 3 maart 2012 om 19:04
Hihi hij is natuurlijk voor allemaal Nee deze was voor Ikbenik. Ik haal jullie door elkaar sorry! Maar eigenlijk ook voor Kusunum, met die rotnacht.
Autorijden is inderdaad niks! Ik doe het nu ook echt nog zo weinig mogelijk. Eigenlijk balen, want die auto geeft je natuurlijk een stuk vrijheid en dat is heerlijk. Wat fijn dat kussen. Klinkt goed. Ik heb gewoon een kussentje van de bank dat ik dubbel achter mijn rug frot zeg maar, werkt eigenlijk ook best redelijk. Gelukkig ben je (nog) niet ziek. Duimen dat het er ook niet meer aan zit te komen!
Hier ging het vandaag wel redelijk. Het viel me niet tegen, maar merk ook dat ik heel bang ben om te hopen. Maar goed, we nemen het maar weer met de dag en bekijk het ook weer met de dag. Vandaag ging goed, dus dat is mooi meegenomen.
Autorijden is inderdaad niks! Ik doe het nu ook echt nog zo weinig mogelijk. Eigenlijk balen, want die auto geeft je natuurlijk een stuk vrijheid en dat is heerlijk. Wat fijn dat kussen. Klinkt goed. Ik heb gewoon een kussentje van de bank dat ik dubbel achter mijn rug frot zeg maar, werkt eigenlijk ook best redelijk. Gelukkig ben je (nog) niet ziek. Duimen dat het er ook niet meer aan zit te komen!
Hier ging het vandaag wel redelijk. Het viel me niet tegen, maar merk ook dat ik heel bang ben om te hopen. Maar goed, we nemen het maar weer met de dag en bekijk het ook weer met de dag. Vandaag ging goed, dus dat is mooi meegenomen.
zaterdag 3 maart 2012 om 19:44
Evi, goed zeg dat je simpelweg slaapmedicatie hebt gevraagd. Was in eerste instantie ook mijn intentie, omdat ik uit eerdere ervaring weet dat ik in ziekenhuis slecht tot niet slaap. Meende heel laat zelf alsnog wel te kunnen slapen, dus niets meer gevraagd. Later in de nacht hier toch min of meer spijt van.
Maar fijn dat je weer thuis bent en dat het vandaag redelijk ging. Van dag tot dag bekijken klinkt heel verstandig.
Nummerzoveel, jammer dat het zo langzaam gaat. Maar beter te langzaam dan te snel en weer terug bij af zijn! Wel fijn dat je fysio heel duidelijk is in waar voor jou de grenzen liggen.
Ikbenanoniem, hoop dat de griep aan jou voorbij zal gaan. T’is zo met rug en astma meer dan voldoende lijkt me.
Balen dat zelf autorijden nog niet goed gaat, maar weer geduld hebben dan.
Hi,hi dat nieuwsgierige bezoek is eigenlijk wel heel erg. Zou hier zelf in zo’n situatie waarschijnlijk ook niet veel van zeggen, maar je zou ze toch……
Zoals voorbeeld van ikbenik om vervolgens aan te geven dat ze het vast ook nog wel even willen zien!
Vervelend dat slechte slapen, Kusunum! Het breekt je zo op. Hoop dat je komende nachten iets beter zult slapen.
En zoals ikbenanoniem ook al vroeg;
Hoe ist met mr. Zoveel?
En Schuit zijn de scheuten inmiddels al wat minder geworden?
Rug,been + bil voelen hier niet optimaal. Niet heel ernstig, maar ga weer af en toe bewust op de rug liggen, ondanks dat ik dan niet kan slapen. Maar houding voelt beter voor de rug.
Maar fijn dat je weer thuis bent en dat het vandaag redelijk ging. Van dag tot dag bekijken klinkt heel verstandig.
Nummerzoveel, jammer dat het zo langzaam gaat. Maar beter te langzaam dan te snel en weer terug bij af zijn! Wel fijn dat je fysio heel duidelijk is in waar voor jou de grenzen liggen.
Ikbenanoniem, hoop dat de griep aan jou voorbij zal gaan. T’is zo met rug en astma meer dan voldoende lijkt me.
Balen dat zelf autorijden nog niet goed gaat, maar weer geduld hebben dan.
Hi,hi dat nieuwsgierige bezoek is eigenlijk wel heel erg. Zou hier zelf in zo’n situatie waarschijnlijk ook niet veel van zeggen, maar je zou ze toch……
Zoals voorbeeld van ikbenik om vervolgens aan te geven dat ze het vast ook nog wel even willen zien!
Vervelend dat slechte slapen, Kusunum! Het breekt je zo op. Hoop dat je komende nachten iets beter zult slapen.
En zoals ikbenanoniem ook al vroeg;
Hoe ist met mr. Zoveel?
En Schuit zijn de scheuten inmiddels al wat minder geworden?
Rug,been + bil voelen hier niet optimaal. Niet heel ernstig, maar ga weer af en toe bewust op de rug liggen, ondanks dat ik dan niet kan slapen. Maar houding voelt beter voor de rug.
zondag 4 maart 2012 om 08:33
Marbs, vervelend. Maar gelukkig niet heel ernstig. Misschien blijft het in tijden van stress en drukte toch wel altijd een zwakke plek.
Hier vannacht heel goed geslapen. Besefte vanmorgen ook dat het eigenlijk veel beter was dan de afgelopen maanden. Toen uit bed en nu veel pijn. En dat is dan toch een grote teleurstelling. Hoe ik me er ook voor probeer te behoeden, als het een beetje beter voelt,krijg ik hoop en ik moet zeggen dat ik het op dit soort momenten toch heel moeilijk vind dat heen en weer geslingerd worden tussen hoop en teleurstelling.
Hier vannacht heel goed geslapen. Besefte vanmorgen ook dat het eigenlijk veel beter was dan de afgelopen maanden. Toen uit bed en nu veel pijn. En dat is dan toch een grote teleurstelling. Hoe ik me er ook voor probeer te behoeden, als het een beetje beter voelt,krijg ik hoop en ik moet zeggen dat ik het op dit soort momenten toch heel moeilijk vind dat heen en weer geslingerd worden tussen hoop en teleurstelling.
zondag 4 maart 2012 om 11:55
Ik had in mn intakegesprek ook aangegeven dat ik graag slaapmedicatie wilde, maar toen werd me dat afgeraden; omdat je minstens elke 3 uur van kant moest draaien 's nachts. (linkerzij/rechterzij/rug afwisselen) En dat je dan met slaapmedicatie een grotere kans had dat je te lang op 1 kant zou liggen. Maar dat is bij Evi een ander verhaal dus slim dat je dat vroeg.
Marbs; haha; over meloengrote aambei; "Wil-je 'm EFFE ZIEN..??!!"
Evi; stel dat je echt ongesteld moet worden; merk je dan meer/minder klachten aan je rug egenlijk? Vroeg ik me af?
(Had ik nl vóór de operatie wel; dat mn hele bekkengebied dan nog erger ging 'zeuren' en rondzingen van de pijn; mss is dat na de operatie wel anders...?)
Fijn ikbenanoniem; geen griepklachten! (afkloppen!)
Hoesten en niesen is een RAMP met een hernia.
Ik zie erg op tegen de eerste dag dat ik weer zou mogen autorijden; er wordt intussentijd ZO vaak gevist naar wanneer ik weer zelf zou kunnen rijden. Voel me echt opgelaten. Ik heb inmiddels een kind gevonden hier in de buurt dat ook op de school vd kids zit en met wie ze 1x mee kunnen rijden. Voelde me erg bezwaard om aan mensen die ik eigenlijk niet ken zo'n dienst te vragen. Ik had aangeboden dat hun kind dan op een andere dag met ons mee kon rijden, maar dat werd beleefd en wat afstandelijk afgehouden.
Ik hou he-le-máál niet van die afhankelijkheid en ben ZO bang dat ik straks moet concluderen na die 6 a 7 weken dat het autorijden nog niet lukt
Ik had ook een taxibedrijf gebeld dat enigszins betaalbaar was, maar die waren niet happig op dat korte stukkie. Valt weinig winst op te behalen. Ze hielden het een beetje af, probeerden de prijs op te drijven, maar toen ik ze herinnerde aan de berekening op de site, klonken ze erg koeltjes. Ze zouden nog wel overleggen en me terugbellen. (Hebben ze niet meer gedaan. )
Marbs; haha; over meloengrote aambei; "Wil-je 'm EFFE ZIEN..??!!"
Evi; stel dat je echt ongesteld moet worden; merk je dan meer/minder klachten aan je rug egenlijk? Vroeg ik me af?
(Had ik nl vóór de operatie wel; dat mn hele bekkengebied dan nog erger ging 'zeuren' en rondzingen van de pijn; mss is dat na de operatie wel anders...?)
Fijn ikbenanoniem; geen griepklachten! (afkloppen!)
Hoesten en niesen is een RAMP met een hernia.
Ik zie erg op tegen de eerste dag dat ik weer zou mogen autorijden; er wordt intussentijd ZO vaak gevist naar wanneer ik weer zelf zou kunnen rijden. Voel me echt opgelaten. Ik heb inmiddels een kind gevonden hier in de buurt dat ook op de school vd kids zit en met wie ze 1x mee kunnen rijden. Voelde me erg bezwaard om aan mensen die ik eigenlijk niet ken zo'n dienst te vragen. Ik had aangeboden dat hun kind dan op een andere dag met ons mee kon rijden, maar dat werd beleefd en wat afstandelijk afgehouden.
Ik hou he-le-máál niet van die afhankelijkheid en ben ZO bang dat ik straks moet concluderen na die 6 a 7 weken dat het autorijden nog niet lukt
Ik had ook een taxibedrijf gebeld dat enigszins betaalbaar was, maar die waren niet happig op dat korte stukkie. Valt weinig winst op te behalen. Ze hielden het een beetje af, probeerden de prijs op te drijven, maar toen ik ze herinnerde aan de berekening op de site, klonken ze erg koeltjes. Ze zouden nog wel overleggen en me terugbellen. (Hebben ze niet meer gedaan. )
zondag 4 maart 2012 om 12:24
Moeilijk he Ikbenik, en het lastige is, dat het volgens het boekje na zes weken weer zou moeten kunnen gaan, maar autorijden is heel belastend. Er gebeurt een heboel in je rug en vooral als je een schakelbak hebt is dat echt geen pretje. Ik kan me voorstellen dat je je opgefokt voelt door die termijn, maar het kan dus best dat het straks niet lekker gaat. Maar goed, aan de andere kant is zo'n klein stukje te overzien. Gewoon een keertje in het weekend als het rustig is proberen en probeer die druk niet te veel te voelen (klinkt heel triest). Nou weet ik weer niet hoe ver je nu ongeveer bent, want wie weet is het straks wel veel lekkerder om dat stukje te fietsen als je dat voor het eerst geprobeerd hebt. Dan heb jij je beweging gehad en hoef je niet te rijden? Dan moet je natuurlijk nog wel even overbruggen met meerijden enzo voor de kinderen, maar dan is het misschien te overzien?
En als je geopereerd bent en onder volledige narcose mag je geen slaapmedicatie. ALthans dat vertelde de zuster me van het weekend. Dan kan het namelijk voor complicaties zorgen en dan weten ze niet of die van de slaappil of van de narcose komt. Bij mij was dat natuurlijk niet het geval, dus ook geen probleem om een pil te krijgen. En heel dat ongesteldheidsgedoe klinkt heel zeikerig. Normaal had ik ook wel last van mijn rug, maar niet heel erg. Na de operatie brak ik steeds door mijn pil heen, dus op de een of andere manier toch een soort van verstoorde hormoonhuishouding ofzo, dus ben gestopt met de pil. Nu probeer ik gewoon een beetje oorzaken te zoeken voor meer of minder pijn. En eigenlijk is dat heel lastig, maar voordat ik ongesteld word heb ik wel meer pijn, maar goed dat is dan eigenlijk altijd achteraf dat ik dat besef en ik doe er niet zoveel aan. Nu met die prik natuurlijk een bom hormonen gekregen en het voelt alsof ik daar op reageer. Maar goed, we zien het wel in de komende dagen.
En als je geopereerd bent en onder volledige narcose mag je geen slaapmedicatie. ALthans dat vertelde de zuster me van het weekend. Dan kan het namelijk voor complicaties zorgen en dan weten ze niet of die van de slaappil of van de narcose komt. Bij mij was dat natuurlijk niet het geval, dus ook geen probleem om een pil te krijgen. En heel dat ongesteldheidsgedoe klinkt heel zeikerig. Normaal had ik ook wel last van mijn rug, maar niet heel erg. Na de operatie brak ik steeds door mijn pil heen, dus op de een of andere manier toch een soort van verstoorde hormoonhuishouding ofzo, dus ben gestopt met de pil. Nu probeer ik gewoon een beetje oorzaken te zoeken voor meer of minder pijn. En eigenlijk is dat heel lastig, maar voordat ik ongesteld word heb ik wel meer pijn, maar goed dat is dan eigenlijk altijd achteraf dat ik dat besef en ik doe er niet zoveel aan. Nu met die prik natuurlijk een bom hormonen gekregen en het voelt alsof ik daar op reageer. Maar goed, we zien het wel in de komende dagen.
zondag 4 maart 2012 om 13:30
Wat is dat dan precies voor een goedje dat ze je inspuiten. Evi...?
En; ik heb een nieuwe oefening vd fysio; was benieuwd of jullie die kunnen: "manlief" had er in elk geval geen enkel probleem mee, en ook de kids demonstreerden me bereidwillig dat 'die-echt-nie-moeilijk-is-hoor-mam' Maar goed; ZIJ zijn niet geopereerd, en MIJ lukt-ie dus niet.
Ik zit op de (eet-)tafel, benen bungelen los boven de grond. En dan moet ik dus m'n bekken/rug stabiel en ietsje hol houden, terwijl ik mijn linkerbeen (met de voet ietsje naar links oftewel buiten gedraaid) omhoog strek. Ik hoef dus alleen mijn onderbeen eigenlijk maar in het verlengde van mijn bovenbeen proberen te krijgen.
Dat TRILT!!!! Het is alsof mijn been een eigen leven krijgt als ik dat probeer; het schopt en shaket, en bibbert! Pfff!
Dat was dan goed voor enerzijds de been/heupspieren, maar anderzijds het oprekken van de zenuwen ofzoiets.
Lukt dit jullie wel...?
En; als je deze oefeing ook gehad hebt; komt daar vooruitgang in...? Ik bedoel; spieren kun je trainen, maar als een zenuw 'te kort' zou zijn, dan kun je dat toch niet trainen...? (Lijkt me?)
En; ik heb een nieuwe oefening vd fysio; was benieuwd of jullie die kunnen: "manlief" had er in elk geval geen enkel probleem mee, en ook de kids demonstreerden me bereidwillig dat 'die-echt-nie-moeilijk-is-hoor-mam' Maar goed; ZIJ zijn niet geopereerd, en MIJ lukt-ie dus niet.
Ik zit op de (eet-)tafel, benen bungelen los boven de grond. En dan moet ik dus m'n bekken/rug stabiel en ietsje hol houden, terwijl ik mijn linkerbeen (met de voet ietsje naar links oftewel buiten gedraaid) omhoog strek. Ik hoef dus alleen mijn onderbeen eigenlijk maar in het verlengde van mijn bovenbeen proberen te krijgen.
Dat TRILT!!!! Het is alsof mijn been een eigen leven krijgt als ik dat probeer; het schopt en shaket, en bibbert! Pfff!
Dat was dan goed voor enerzijds de been/heupspieren, maar anderzijds het oprekken van de zenuwen ofzoiets.
Lukt dit jullie wel...?
En; als je deze oefeing ook gehad hebt; komt daar vooruitgang in...? Ik bedoel; spieren kun je trainen, maar als een zenuw 'te kort' zou zijn, dan kun je dat toch niet trainen...? (Lijkt me?)
zondag 4 maart 2012 om 14:06
Hmmm... die heb ik niet Ikbenik. Wel op mijn bal zitten en dan om en om mijn benen omhoog, dat trilt in het begin ook heel erg. Heel je lijf is dan bezig om je stabiel te houden. Zo heb ik er ook een in kruiphouding en dan om en om met je been naar achter en je tegengestelde arm gestrekt naar voren zeg maar. In het begin viel ik dan bijna om zo instabiel was ik, vriendlief dacht dat ik hem dan voor de gek aan het houden was. Maar dat is echt wel veel beter geworden. Spuitsel is een mengsel van cortisonen (hormonen) om eventuele zwelling tegen te gaan en heel sterke pijnbestrijding die dan dus lokaal zou moeten werken.
Hier net een rondje gelopen, maar de zenuw doet echt zeer, meer dan voor vrijdag Wil eigenlijk niet gaan liggen, maar denk dat ik toch maar een beetje rustig moet doen.
Hier net een rondje gelopen, maar de zenuw doet echt zeer, meer dan voor vrijdag Wil eigenlijk niet gaan liggen, maar denk dat ik toch maar een beetje rustig moet doen.
zondag 4 maart 2012 om 14:42
Ikbenik,als ik het zo lees is er volgens mij is bij jou zeker wel sprake van vooruitgang, maar denk je in te grote stappen.(alles of niets)
Wanneer iets beter gaat wil je tegelijkertijd (te) veel meer doen en kunnen. Wanneer iets nog moeizaam gaat lijk je de neiging te hebben vooruitgang niet te zien.
O ja ikbenik, misschien ter geruststelling. Heb net even jouw oefening geprobeerd. Operatie is hier bijna half jaar geleden en herstel gaat aardig goed, maar ook hier gaat het niet soepel hoor! Krijg been omhoog, maar binnen paar seconden begint het ook hier te trillen en te shaken
Je operatie is nog maar ruim drie weken geleden, dat autorijden nu nog niet lukt zegt niets over een paar weken.Het is toch ook een kwestie van het met de dag/week bekijken. Zolang je het maar rustig aandoet, rustig aan opbouwt en je grenzen in de gaten houdt komt er vanzelf een dag waarop je merkt dat je weer iets meer kan.
O,dat geen slaapmedicatie na volledige narcose wist ik niet, hoewel het wel heel logisch klinkt.
Ook hier voor en tijdens menstruatie ook meer klachten. Kan het inmiddels dus ook plaatsen. Maar na een stoot hormonen zal je lichaam wel extra aan de hobbel zijn en is er minder een pijl op te trekken. Wel vervelend.
Enne gewoon naar je lichaam blijven luisteren hoor Evi. Wanneer je zenuw zo pijnlijk is rustig aan doen.
Wanneer iets beter gaat wil je tegelijkertijd (te) veel meer doen en kunnen. Wanneer iets nog moeizaam gaat lijk je de neiging te hebben vooruitgang niet te zien.
O ja ikbenik, misschien ter geruststelling. Heb net even jouw oefening geprobeerd. Operatie is hier bijna half jaar geleden en herstel gaat aardig goed, maar ook hier gaat het niet soepel hoor! Krijg been omhoog, maar binnen paar seconden begint het ook hier te trillen en te shaken
Je operatie is nog maar ruim drie weken geleden, dat autorijden nu nog niet lukt zegt niets over een paar weken.Het is toch ook een kwestie van het met de dag/week bekijken. Zolang je het maar rustig aandoet, rustig aan opbouwt en je grenzen in de gaten houdt komt er vanzelf een dag waarop je merkt dat je weer iets meer kan.
O,dat geen slaapmedicatie na volledige narcose wist ik niet, hoewel het wel heel logisch klinkt.
Ook hier voor en tijdens menstruatie ook meer klachten. Kan het inmiddels dus ook plaatsen. Maar na een stoot hormonen zal je lichaam wel extra aan de hobbel zijn en is er minder een pijl op te trekken. Wel vervelend.
Enne gewoon naar je lichaam blijven luisteren hoor Evi. Wanneer je zenuw zo pijnlijk is rustig aan doen.
zondag 4 maart 2012 om 18:12
Evi; lijkt me verstandig dat je dan extra gaat liggen, hoor!
Dat van die slaapmedicatie in combi met narcose wist ik ook niet, maar klinkt logisch.
De oefeningen die jij omschrijft Evi, zoals met die bal, klinken een paar stappen verder dan dat ik ben. Weet ik wat me in de toekomst te wachten kan staan.
Herkenbaar wat je schrijft over teveel willen en ontevreden zijn met (kleine) vorderingen Marbs. Als jij hier na een half jaar ook nog wat moeite mee hebt (of in elk geval een trilbeen), dan moet ik mezelf maar even niet opfokken dat ik het niet kan na 3 (nouja; bijna 4) weken .
En ik heb -ben ik bang- toch iets geforceerd; heb al de hele middag een brandende lijn lopen in kuit/enkel. Alsof er een brandend touw/snaar op m'n been ligt, en aanraken is helemáál overgevoelig en pijnlijk. Hoop maar dat dat morgen weer weg is, en blijkbaar moet ik die zenuw-oprek-oefening wat rustigeraan doen.
Dat van die slaapmedicatie in combi met narcose wist ik ook niet, maar klinkt logisch.
De oefeningen die jij omschrijft Evi, zoals met die bal, klinken een paar stappen verder dan dat ik ben. Weet ik wat me in de toekomst te wachten kan staan.
Herkenbaar wat je schrijft over teveel willen en ontevreden zijn met (kleine) vorderingen Marbs. Als jij hier na een half jaar ook nog wat moeite mee hebt (of in elk geval een trilbeen), dan moet ik mezelf maar even niet opfokken dat ik het niet kan na 3 (nouja; bijna 4) weken .
En ik heb -ben ik bang- toch iets geforceerd; heb al de hele middag een brandende lijn lopen in kuit/enkel. Alsof er een brandend touw/snaar op m'n been ligt, en aanraken is helemáál overgevoelig en pijnlijk. Hoop maar dat dat morgen weer weg is, en blijkbaar moet ik die zenuw-oprek-oefening wat rustigeraan doen.
maandag 5 maart 2012 om 07:32
Pwooohhhh....Wat 'n zware woelnacht weer... Dan gaat die wekker wel weer ERG vroeg. Hele nacht dat branderige gevoel aan dat 'lijntje' gehad op m'n kuit&enkel, afgewisseld met hele rare plaatselijke kippevel alleen op dat been, en dan ook alleen op sommige stukken. Vreeeeeeemd....!
Gaaaaaaap.... Eerst maar eens een flinke mok koffie inschenken....
Kan ik voor iemand anders hier ook een bakkie inschenken..?
Gaaaaaaap.... Eerst maar eens een flinke mok koffie inschenken....
Kan ik voor iemand anders hier ook een bakkie inschenken..?
maandag 5 maart 2012 om 08:01
Doe mij ook maar een bakkie, ikbenik!
Ik heb ook weer veel pijn de laatste dagen
Ik ben de medicatie aan het afbouwen en voel de zenuw in mijn rechterbeen weer lopen. De pijn is minder heftig dan net na de operatie, maar evengoed onmiskenbaar aanwezig. Bah! Ik baal er flink van.
Gelukkig ook goed nieuws hier. Mr Zoveel is vandaag weer naar zijn werk! Gaat er tenminste weer iets zoals het zou moeten gaan. Nu ik nog...
Ik heb ook weer veel pijn de laatste dagen
Gelukkig ook goed nieuws hier. Mr Zoveel is vandaag weer naar zijn werk! Gaat er tenminste weer iets zoals het zou moeten gaan. Nu ik nog...
maandag 5 maart 2012 om 10:40
Bah Ikbenik! Ik wil ook wel wat te drinken hihi.
Nummerzoveel, bah bah bah, kutlijf (mag ik me even bot uitdrukken). Maar gelukkig dat het met je man weer beter gaat, dat is alweer een hele last minder.
Hier denk ik elke keer dat het niet erger kan. Misschien naïef, maar dat had ik met die injectie ook. Slik nu weer diclofenac en ibruprofen, maar voor die zenuwpijn helpt dat volgens mij geen reet. Dus jullie zenuwzuster kan zich hier weer bij jullie aansluiten pffff... Hier alles afgezegd voor de komende dagen, want dat gaat even niet. Pijn is echt veel erger dan vorige week, dus ga er maar weer vanuit dat dat door dat gefrut aan die zenuw komt. Afwachten maar weer.
Nummerzoveel, bah bah bah, kutlijf (mag ik me even bot uitdrukken). Maar gelukkig dat het met je man weer beter gaat, dat is alweer een hele last minder.
Hier denk ik elke keer dat het niet erger kan. Misschien naïef, maar dat had ik met die injectie ook. Slik nu weer diclofenac en ibruprofen, maar voor die zenuwpijn helpt dat volgens mij geen reet. Dus jullie zenuwzuster kan zich hier weer bij jullie aansluiten pffff... Hier alles afgezegd voor de komende dagen, want dat gaat even niet. Pijn is echt veel erger dan vorige week, dus ga er maar weer vanuit dat dat door dat gefrut aan die zenuw komt. Afwachten maar weer.
maandag 5 maart 2012 om 10:45
Ik ben trouwens volgens mij echt koopverslaafd. Nou kan ik er altijd al wat van vooral als ik niet zo lekker in mijn vel zit, alleen dan heb ik er maar weinig tijd voor.. maar heel de dag achter het internet... Ik heb hele verlanglijstjes. Maakte van het weekend nog een grapje over mezelf, dat ik eigenlijk een Goois meisje had moeten zijn met een creditcard van haar vader zonder limiet. Echt heel doelloos...
maandag 5 maart 2012 om 18:35
Jeetje, ik heb de koffie koud laten worden , wacht maar, ik zet wel ff een nieuw potje! Na het avondeten is het ook altijd lekker om 'n vers bakkie te 'doen'.
Allemaal met melk en suiker...?
Vergezeld door een knuffel voor Nummerzoveel en Evi!
Het gaat echt met vallen opstaan. Moeilijk om dan de moed niet te verliezen, maar hou vol dames...! Twee stapjes vooruit, ééntje achteruit. (En soms ook ff 2 stapjes achteruit .)
Vandaag hier ook pijn aan RECHTERbeen; zijkant, bij kuit/enkel. Dat is een nieuwe!
Pfff! Wat betekent DAT nu dan toch weer...? Denk dat het komt door die rare rekoefeing op de tafelrand. Om de zenuwen op te rekken. Blijkbaar is ook rechterzenuw daar zenuwachtig van geworden...
Nouja. Eerst maar eens een dagje rustigaan doen en weer afwachten; zal -hoop ik- ook wel weer over gaan.
Maar; mentaal voel ik me wat stabieler en sterker, en ook mijn bekken/rug voelde vandaag dan weer WEL wat stabieler . Ik kon al wat sneller wandelen dan eerst; het is nu (denk ik) voor anderen niet meer te zien dat ik 'iets' heb; het strompelen met verbeten gezicht is een wandelen in rustig/matig tempo geworden. Het viel mijn moeder ook op; dat ik veel meer ontspannen en "minder-raar" (*thanx mam!* ) liep!
Allemaal met melk en suiker...?
Vergezeld door een knuffel voor Nummerzoveel en Evi!
Het gaat echt met vallen opstaan. Moeilijk om dan de moed niet te verliezen, maar hou vol dames...! Twee stapjes vooruit, ééntje achteruit. (En soms ook ff 2 stapjes achteruit .)
Vandaag hier ook pijn aan RECHTERbeen; zijkant, bij kuit/enkel. Dat is een nieuwe!
Pfff! Wat betekent DAT nu dan toch weer...? Denk dat het komt door die rare rekoefeing op de tafelrand. Om de zenuwen op te rekken. Blijkbaar is ook rechterzenuw daar zenuwachtig van geworden...
Nouja. Eerst maar eens een dagje rustigaan doen en weer afwachten; zal -hoop ik- ook wel weer over gaan.
Maar; mentaal voel ik me wat stabieler en sterker, en ook mijn bekken/rug voelde vandaag dan weer WEL wat stabieler . Ik kon al wat sneller wandelen dan eerst; het is nu (denk ik) voor anderen niet meer te zien dat ik 'iets' heb; het strompelen met verbeten gezicht is een wandelen in rustig/matig tempo geworden. Het viel mijn moeder ook op; dat ik veel meer ontspannen en "minder-raar" (*thanx mam!* ) liep!
maandag 5 maart 2012 om 19:39
Ikbenik, je klinkt goed. Dat is een goede houding en probeer dat vast te houden
Nummerzoveel, hoe was het bij jou vandaag?
Marbs, zijn been, bil en rug weer een beetje rustig.
Schuit, hoe is het met jou?
Kusunum, zijn je nachten weer wat beter?
Ikbenanoniem, hoe is het bij jou? Dipje weer te boven?
Hier wel ok. Ik heb ervoor gezorgd dat ik de komende dagen helemaal niks hoef en dat geeft rust. Wat dat betreft leer ik het beter dan ooit, naar mijn lijf luisteren en op grond daarvan de juiste beslissingen maken. Niet meer wachten totdat anderen je ervan proberen te overtuigen dat je beter niet kunt komen maar zelf het heft in handen nemen. Klinkt misschien een beetje suf, maar mij geeft het veel rust. Ik doe wat ik kan en als mijn lijf niet meewerkt, dan heb ik dat niet onder controle, jammer dan.. (zei zij heel stoer, want zo voelt het natuurlijk 9 van de tien keer niet, maar nu even wel )
Nummerzoveel, hoe was het bij jou vandaag?
Marbs, zijn been, bil en rug weer een beetje rustig.
Schuit, hoe is het met jou?
Kusunum, zijn je nachten weer wat beter?
Ikbenanoniem, hoe is het bij jou? Dipje weer te boven?
Hier wel ok. Ik heb ervoor gezorgd dat ik de komende dagen helemaal niks hoef en dat geeft rust. Wat dat betreft leer ik het beter dan ooit, naar mijn lijf luisteren en op grond daarvan de juiste beslissingen maken. Niet meer wachten totdat anderen je ervan proberen te overtuigen dat je beter niet kunt komen maar zelf het heft in handen nemen. Klinkt misschien een beetje suf, maar mij geeft het veel rust. Ik doe wat ik kan en als mijn lijf niet meewerkt, dan heb ik dat niet onder controle, jammer dan.. (zei zij heel stoer, want zo voelt het natuurlijk 9 van de tien keer niet, maar nu even wel )
maandag 5 maart 2012 om 20:52
Inderdaad balen nummerzoveel, dat die pijn zo opspeelt. Je hoopt natuurlijk bij afbouw medicijnen dat het redelijk tot goed te dragen is zonder. Dan valt dit vies tegen.
Fijn dat het met Mr Zoveel wel weer de goede kant opgaat.
Hè naar Evi dat je de pijnmedicatie weer nodig hebt, maar het ook nog eens nauwelijks werkt. Hopelijk trekt het snel weer weg.
Enne, dat zelf de heft in handen nemen en hierdoor rust ervaren, klinkt helemaal niet suf hoor. Integendeel zelfs, is juist heel goed en sterk van je!
Ikbenik, hmm, van die pijntjes waar je even niet meer weet waar het nu vandaan komt. Lastig, herken ze maar al te goed. Maar die vage pijntjes schijnen er op een of andere manier ook bij te horen, wanneer ik zo de verhalen van de anderen heb gelezen.
Fijn dat je je mentaal weer wat sterker en stabieler voelt!
O ja, lekker vers bakkie koffie. Graag zwart…..
Wat betreft pijn been,bil en rug; Bedacht me vandaag op het werk , wanneer ik achter bureau zit of bij huisbezoeken aan de keukentafel heb ik amper last heb.
Ben toch bang dat bank en stoelen thuis minder goed zitten en niet uitnodigen tot actieve zit.
Wel wat balen want die actieve zit lukt enkel aan tafel op de superharde keukenstoelen, die ik niet lekker vind zitten om op te zitten tijdens tv kijken of een boek lezen.
Mijn zitbal is kapot, maar misschien moet ik er maar weer een aanschaffen om af en toe zitten op af te wisselen.
Fijn dat het met Mr Zoveel wel weer de goede kant opgaat.
Hè naar Evi dat je de pijnmedicatie weer nodig hebt, maar het ook nog eens nauwelijks werkt. Hopelijk trekt het snel weer weg.
Enne, dat zelf de heft in handen nemen en hierdoor rust ervaren, klinkt helemaal niet suf hoor. Integendeel zelfs, is juist heel goed en sterk van je!
Ikbenik, hmm, van die pijntjes waar je even niet meer weet waar het nu vandaan komt. Lastig, herken ze maar al te goed. Maar die vage pijntjes schijnen er op een of andere manier ook bij te horen, wanneer ik zo de verhalen van de anderen heb gelezen.
Fijn dat je je mentaal weer wat sterker en stabieler voelt!
O ja, lekker vers bakkie koffie. Graag zwart…..
Wat betreft pijn been,bil en rug; Bedacht me vandaag op het werk , wanneer ik achter bureau zit of bij huisbezoeken aan de keukentafel heb ik amper last heb.
Ben toch bang dat bank en stoelen thuis minder goed zitten en niet uitnodigen tot actieve zit.
Wel wat balen want die actieve zit lukt enkel aan tafel op de superharde keukenstoelen, die ik niet lekker vind zitten om op te zitten tijdens tv kijken of een boek lezen.
Mijn zitbal is kapot, maar misschien moet ik er maar weer een aanschaffen om af en toe zitten op af te wisselen.
maandag 5 maart 2012 om 21:37
zat ook ff te denken; vroeger had je toch ook van die stoelen die ergonomisch verantwoord zouden zijn waarbij je als het waren deels op je knieen en deels op je billen 'zit', en geen rugleuning hebt. Kon je ook een betje op wippen geloof ik...Weet ff niet hoe die heten,(dus lastig te googlen), maar is dat ook niet iets om mee af te wisselen mss...?
O, enne; hopelijk was koffie lekker, iemand al toe aan iets sterkers...?
O, enne; hopelijk was koffie lekker, iemand al toe aan iets sterkers...?