
Vriends lichaamshouding
woensdag 12 maart 2008 om 08:34
Dag vivavriendjes en -vriendinnetjes,
Mijn vriend is superlief, trouw als een golden retriever, we hebben heel veel lol samen en ik hou superveel van hem.
MAAR: hij heeft de neiging om een beetje in elkaar te zakken, z'n schouders zakken dan een beetje naar voren. Op zich is dat niet heeeel erg, alleen zijn we even lang en als hij dan ook nog een beetje in elkaar zakt, lijkt hij al snel kleiner dan ik. Als hij mooi rechtop staat, schouders recht dan ziet hij er zooooveeeeel mannelijker, zelfverzekerder en aantrekkelijker uit.
Mijn vraag aan jullie: hoe zeg ik hier subtiel iets van? Ik heb er al wel eens iets van gezegd, maar dan wordt hij boos en verdrietig en voelt hij zich zwaar beledigd.
Ergens vind ik het slecht van mezelf dat ik me over dat soort oppervlakkige zaken druk maak. Maar toch zit ik er mee.
Hoe zouden jullie dit aanpakken? Zouden jullie dit uberhaupt aanpakken?
liefs, pretoogjes
Mijn vriend is superlief, trouw als een golden retriever, we hebben heel veel lol samen en ik hou superveel van hem.
MAAR: hij heeft de neiging om een beetje in elkaar te zakken, z'n schouders zakken dan een beetje naar voren. Op zich is dat niet heeeel erg, alleen zijn we even lang en als hij dan ook nog een beetje in elkaar zakt, lijkt hij al snel kleiner dan ik. Als hij mooi rechtop staat, schouders recht dan ziet hij er zooooveeeeel mannelijker, zelfverzekerder en aantrekkelijker uit.
Mijn vraag aan jullie: hoe zeg ik hier subtiel iets van? Ik heb er al wel eens iets van gezegd, maar dan wordt hij boos en verdrietig en voelt hij zich zwaar beledigd.
Ergens vind ik het slecht van mezelf dat ik me over dat soort oppervlakkige zaken druk maak. Maar toch zit ik er mee.
Hoe zouden jullie dit aanpakken? Zouden jullie dit uberhaupt aanpakken?
liefs, pretoogjes
woensdag 12 maart 2008 om 11:28
woensdag 12 maart 2008 om 11:44
Mijn ex had een heel raar loopje...
Zijn ene schouder hing 10 cm lager dan de ander en dan zwabberde zijn armen (hele lange) langs zijn lichaam.
Zag er nogal raar uit, maar ik ging dan maar voor hem lopen of er naast. Dan zag ik het niet...... had ook geen idee wat hij daar aan kon veranderen.
Rechtop gaan lopen lijkt me niet zo moeilijk, mijn ouders riepen dat vroeger constant tegen mij. Ik moest zelfs met boeken op mijn hoofd door de kamer lopen. Ik ben ze daar nu nog dankbaar voor.
Zijn ene schouder hing 10 cm lager dan de ander en dan zwabberde zijn armen (hele lange) langs zijn lichaam.
Zag er nogal raar uit, maar ik ging dan maar voor hem lopen of er naast. Dan zag ik het niet...... had ook geen idee wat hij daar aan kon veranderen.
Rechtop gaan lopen lijkt me niet zo moeilijk, mijn ouders riepen dat vroeger constant tegen mij. Ik moest zelfs met boeken op mijn hoofd door de kamer lopen. Ik ben ze daar nu nog dankbaar voor.
woensdag 12 maart 2008 om 11:52
quote:Onderdezon schreef op 12 maart 2008 @ 10:46:
Jaja, ik weet het: jullie vinden dit een belachelijk vergelijking. Maar beste TO, dit is hoe ik jouw vraag zie. Laat die kerel fijn zichzelf zijn, en als je per se ergens aan wil knutselen: ga fijn macrameeen.
Dat is inderdaad een belachelijke vergelijking.
Die kerel van haar blijft dezelfde persoon, zelfde kleding, zelfde look, zelfde persoonlijkheid, alleen wat meer rechtop. Een houding veranderen is niet je hele "ik" zijn veranderen.
Make-up doet dat dus wel, vind ik.
Jaja, ik weet het: jullie vinden dit een belachelijk vergelijking. Maar beste TO, dit is hoe ik jouw vraag zie. Laat die kerel fijn zichzelf zijn, en als je per se ergens aan wil knutselen: ga fijn macrameeen.
Dat is inderdaad een belachelijke vergelijking.
Die kerel van haar blijft dezelfde persoon, zelfde kleding, zelfde look, zelfde persoonlijkheid, alleen wat meer rechtop. Een houding veranderen is niet je hele "ik" zijn veranderen.
Make-up doet dat dus wel, vind ik.
woensdag 12 maart 2008 om 12:05
Ik denk dat een lichaamshouding die je al je hele leven hebt niet zomaar te veranderen is. Misschien inderdaad wel door sport.
De lichaamshouding is best bepalend voor de uitstraling...En ik vind het ook iets heel persoonlijks, een ding van jezelf. Als mijn vriend kritiek zou hebben op mijn lichaamshouding, of de manier waarop ik loop of iets dergelijks...zou ik daar best onzeker van worden, omdat dat iets is wat ik niet zomaar kan veranderen en het iets is wat bij mij hoort.
Ik kan me dus goed voorstellen dat je vriend zich ongemakkelijk voelt. Het is ook hoe je t bekijkt. Als je de insteek hebt dat een lichaamshouding gemakkelijk te veranderen is en niet persoonlijk is, dan is het niet zo'n issue om er wat van te zeggen. Maar als je het iets heel persoonlijks vind, dan wel.
Is het je niet gelijk opgevallen toen je iets kreeg met je vriend, of is het iets van de laatste tijd dat je je eraan stoort?
De lichaamshouding is best bepalend voor de uitstraling...En ik vind het ook iets heel persoonlijks, een ding van jezelf. Als mijn vriend kritiek zou hebben op mijn lichaamshouding, of de manier waarop ik loop of iets dergelijks...zou ik daar best onzeker van worden, omdat dat iets is wat ik niet zomaar kan veranderen en het iets is wat bij mij hoort.
Ik kan me dus goed voorstellen dat je vriend zich ongemakkelijk voelt. Het is ook hoe je t bekijkt. Als je de insteek hebt dat een lichaamshouding gemakkelijk te veranderen is en niet persoonlijk is, dan is het niet zo'n issue om er wat van te zeggen. Maar als je het iets heel persoonlijks vind, dan wel.
Is het je niet gelijk opgevallen toen je iets kreeg met je vriend, of is het iets van de laatste tijd dat je je eraan stoort?
woensdag 12 maart 2008 om 12:11
Het is meer iets van de laatste tijd. Waarschijnlijk had hij die houding eerder ook al, maar nu valt het me meer op. Komt denk ik doordat een tijdje terug iemand een opmerking maakte: "Ik zou echt nooooit een vriend willen die kleiner is dan ik". Ik weet dat ik me door dat soort opmerkingen niet moet laten beinvloeden, maar doe dat toch.
Ik weet ook dat het nogal pijnlijk is voor hem als ik er iets van zeg. M'n moeder zei vroeger ook altijd tegen mij: Schouders naar achteren! Of: Je staat krom. En toen voelde ik me daar best gekwetst door, maar ik ben nu blij dat zij er toen iets van zei en dat ik nu een veel betere lichaamshouding heb.
Ik weet ook dat het nogal pijnlijk is voor hem als ik er iets van zeg. M'n moeder zei vroeger ook altijd tegen mij: Schouders naar achteren! Of: Je staat krom. En toen voelde ik me daar best gekwetst door, maar ik ben nu blij dat zij er toen iets van zei en dat ik nu een veel betere lichaamshouding heb.
woensdag 12 maart 2008 om 12:27
Zoals je je vriend beschrijft zie ik hem wel een beetje voor me.
Lief, trouw, zachtaardig van karakter.
Misschien is het wel dat hij zich op zijn persoonlijkheid voelt aangevallen.
Of misschien stelt het hem teleur dat hij zijn houding moet veranderen omdat jij het dan prettiger vindt om met hem gezien te worden?
Als ik jou was, zou ik beginnen met die schouders van hem eens lekker te masseren. Hem te verwennen met een uitgebreide rugmassage, dan kan hij, mocht hij er zelf achter staan, ze wat makkelijker recht houden.
Succes, Perel.
Lief, trouw, zachtaardig van karakter.
Misschien is het wel dat hij zich op zijn persoonlijkheid voelt aangevallen.
Of misschien stelt het hem teleur dat hij zijn houding moet veranderen omdat jij het dan prettiger vindt om met hem gezien te worden?
Als ik jou was, zou ik beginnen met die schouders van hem eens lekker te masseren. Hem te verwennen met een uitgebreide rugmassage, dan kan hij, mocht hij er zelf achter staan, ze wat makkelijker recht houden.
Succes, Perel.
woensdag 12 maart 2008 om 12:29
Dus eigenlijk gaat t meer om zijn lichaamslengte? Doordat hij krom loopt lijkt hij kleiner, en dus kleiner dan jou.
Ik vind het heel iets anders wanneer je moeder jou er als kind er wat van zegt dan wanneer je partner er wat van zegt als je volwassen bent...
Maar weet je, zo'n opmerking van een ander raakt je misschien omdat er ergens in jou ook al een onzekerheid over bestond die gegroeid is door die opmerking.
Als iemand anders tegen mij zegt; ik moet er niet aan denken zeg, een vriend te hebben met een buikje brrrrr. (Sterker nog; er zijn al vaker mensen die er wat van hebben gezegd haha). Dan zal ik daar geen nacht wakker van liggen en er alleen om kunnen lachen. Omdat ik mijn vriend de allerlekkerste vind en mij dat buikje totaal niet soort. Het hoort bij hem en ik hou van hem of ie nou wel of geen buikje heeft. Zou ik ergens dat buikje ook niet zo leuk vinden, dan zou zo'n opmerking mij misschien wel raken en mij onzekerder maken.
Misschien vind je de lichaamslengte van je vriend niet zo aantrekkelijk?
Ik vind het heel iets anders wanneer je moeder jou er als kind er wat van zegt dan wanneer je partner er wat van zegt als je volwassen bent...
Maar weet je, zo'n opmerking van een ander raakt je misschien omdat er ergens in jou ook al een onzekerheid over bestond die gegroeid is door die opmerking.
Als iemand anders tegen mij zegt; ik moet er niet aan denken zeg, een vriend te hebben met een buikje brrrrr. (Sterker nog; er zijn al vaker mensen die er wat van hebben gezegd haha). Dan zal ik daar geen nacht wakker van liggen en er alleen om kunnen lachen. Omdat ik mijn vriend de allerlekkerste vind en mij dat buikje totaal niet soort. Het hoort bij hem en ik hou van hem of ie nou wel of geen buikje heeft. Zou ik ergens dat buikje ook niet zo leuk vinden, dan zou zo'n opmerking mij misschien wel raken en mij onzekerder maken.
Misschien vind je de lichaamslengte van je vriend niet zo aantrekkelijk?

woensdag 12 maart 2008 om 19:02
quote:Yulia schreef op 12 maart 2008 @ 11:52:
[...]
Dat is inderdaad een belachelijke vergelijking.
Die kerel van haar blijft dezelfde persoon, zelfde kleding, zelfde look, zelfde persoonlijkheid, alleen wat meer rechtop. Een houding veranderen is niet je hele "ik" zijn veranderen.
Make-up doet dat dus wel, vind ik.Dat is heftige make-up die jij gebruikt dan. Zelden zo iets belachelijks gehoord.
[...]
Dat is inderdaad een belachelijke vergelijking.
Die kerel van haar blijft dezelfde persoon, zelfde kleding, zelfde look, zelfde persoonlijkheid, alleen wat meer rechtop. Een houding veranderen is niet je hele "ik" zijn veranderen.
Make-up doet dat dus wel, vind ik.Dat is heftige make-up die jij gebruikt dan. Zelden zo iets belachelijks gehoord.

woensdag 12 maart 2008 om 19:44
quote:pretoogjes2 schreef op 12 maart 2008 @ 08:34:
Hoe zouden jullie dit aanpakken? Zouden jullie dit uberhaupt aanpakken?
Nee.
Het interesseert me werkelijk geen bal of mijn vriend groter of kleiner lijkt/is dan ik, en met een mannelijke uitstraling heeft het al helemaal niets te maken. Ik zou hoogstens veel complimentjes geven als hij een keer wel rechtop staat. Wat hij daar verder mee doet moet hij zelf weten.
Hoe zouden jullie dit aanpakken? Zouden jullie dit uberhaupt aanpakken?
Nee.
Het interesseert me werkelijk geen bal of mijn vriend groter of kleiner lijkt/is dan ik, en met een mannelijke uitstraling heeft het al helemaal niets te maken. Ik zou hoogstens veel complimentjes geven als hij een keer wel rechtop staat. Wat hij daar verder mee doet moet hij zelf weten.

woensdag 12 maart 2008 om 20:24
Goh, je kunt er toch gewoon wat van zeggen? Een vriendinnetje van mij liep vroeger altijd in elkaar gedoken. Achteraf weten we allemaal wáárom dat was, maar het zag er helemaal niet zo mooi uit. Terwijl ze juist een hartstikke leuke meid is als ze gewoon rechtop staat. Bovendien is in elkaar gezakt lopen helemaal niet goed voor je rug en je schouders. Dus als vriendinnen hebben we gewoon eens gezegd tegen haar 'hoofd omhoog, schouders naar achteren, navel in en tadaaaaaa daar ben je! Zo word je én nog veeel mooierder, én het is veeeel beter voor je lichaam!'.
Ze heeft er toen niet echt gereageerd, maar binnen een week liep ze rechter
Moet kunnen toch? Ik snap niet waar hij zich dan beledigt door voelt...
Ze heeft er toen niet echt gereageerd, maar binnen een week liep ze rechter
Moet kunnen toch? Ik snap niet waar hij zich dan beledigt door voelt...
woensdag 12 maart 2008 om 20:45
quote:pretoogjes2 schreef op 12 maart 2008 @ 12:11:
Het is meer iets van de laatste tijd. Waarschijnlijk had hij die houding eerder ook al, maar nu valt het me meer op. Komt denk ik doordat een tijdje terug iemand een opmerking maakte: "Ik zou echt nooooit een vriend willen die kleiner is dan ik". Ik weet dat ik me door dat soort opmerkingen niet moet laten beinvloeden, maar doe dat toch.
Ik weet ook dat het nogal pijnlijk is voor hem als ik er iets van zeg. M'n moeder zei vroeger ook altijd tegen mij: Schouders naar achteren! Of: Je staat krom. En toen voelde ik me daar best gekwetst door, maar ik ben nu blij dat zij er toen iets van zei en dat ik nu een veel betere lichaamshouding heb.
Het lijkt alsof jullie allebei erg snel gekwetst zijn en misschien ook erg onzeker. Zou proberen snel duidelijk te krijgen hoe dit soort opmerkingen over en weer worden opgevat en of dit terecht is of niet. Dan kan je ook leren kritiek te geven en te ontvangen zonder dat er een enorm punt van gemaakt wordt. Dan kan je erover praten en misvattingen tijdig herstellen.
Want eerlijk gezegd, als je je al gekwetst voelt door iets wat te veranderen is (lichaamshouding) en niet over iemands wezen gaat, vrees ik dat er nog moeilijke tijden aan kunnen komen. Namelijk als je het wilt hebben over zaken die echt belangrijk zijn.
Het is meer iets van de laatste tijd. Waarschijnlijk had hij die houding eerder ook al, maar nu valt het me meer op. Komt denk ik doordat een tijdje terug iemand een opmerking maakte: "Ik zou echt nooooit een vriend willen die kleiner is dan ik". Ik weet dat ik me door dat soort opmerkingen niet moet laten beinvloeden, maar doe dat toch.
Ik weet ook dat het nogal pijnlijk is voor hem als ik er iets van zeg. M'n moeder zei vroeger ook altijd tegen mij: Schouders naar achteren! Of: Je staat krom. En toen voelde ik me daar best gekwetst door, maar ik ben nu blij dat zij er toen iets van zei en dat ik nu een veel betere lichaamshouding heb.
Het lijkt alsof jullie allebei erg snel gekwetst zijn en misschien ook erg onzeker. Zou proberen snel duidelijk te krijgen hoe dit soort opmerkingen over en weer worden opgevat en of dit terecht is of niet. Dan kan je ook leren kritiek te geven en te ontvangen zonder dat er een enorm punt van gemaakt wordt. Dan kan je erover praten en misvattingen tijdig herstellen.
Want eerlijk gezegd, als je je al gekwetst voelt door iets wat te veranderen is (lichaamshouding) en niet over iemands wezen gaat, vrees ik dat er nog moeilijke tijden aan kunnen komen. Namelijk als je het wilt hebben over zaken die echt belangrijk zijn.

donderdag 13 maart 2008 om 00:12

donderdag 13 maart 2008 om 11:32
donderdag 13 maart 2008 om 19:46
Fantastisch wat er allemaal aangenomen wordt aan de hand van slechts een paar zinnetjes tekst.
We hebben een goede, open relatie. Dit is alleen een gevoelig punt. En ik was benieuwd hoe jullie daar mee om zouden gaan. En als dat het ergste is dan valt het ook allemaal nog wel mee, of niet?!
Gelukkig zaten er ook goede, vriendelijke en oprechte tips bij. Dank jullie wel! Ook de reacties van 'wat maakt het uit als hij wat kleiner lijkt!' werkten relativerend. Thanks!
We hebben een goede, open relatie. Dit is alleen een gevoelig punt. En ik was benieuwd hoe jullie daar mee om zouden gaan. En als dat het ergste is dan valt het ook allemaal nog wel mee, of niet?!
Gelukkig zaten er ook goede, vriendelijke en oprechte tips bij. Dank jullie wel! Ook de reacties van 'wat maakt het uit als hij wat kleiner lijkt!' werkten relativerend. Thanks!
donderdag 13 maart 2008 om 23:59
vrijdag 14 maart 2008 om 13:39
Hallo pretoogje,
Ik heb een tijdje geleden precies met dezelfde vraag gezeten. Mijn vriend liep ook met gebogen schouders en altijd naar de grond te kijken. Mijn vriend is 2 meter en kreeg last van zijn rug. Ik heb toen gezegd dat het best door zijn houding zou kunnen komen. Hij was helemaal niet boos maar juist blij dat ik hem daarop attent maakte. Hij is naar mensendiecktherapie gegaan en door onze relatie is hij zich zekerder gaan voelen en nu loopt hij mooi rechtop. Het ging mij om zijn uitstraling. Ik had er moeite mee dat hij onzeker was omdat ik bang was dat de buitenwereld hem daarom anders zou zien en dat vond ik zonde. Maar goed, als ik jouw stuk zo lees, lijkt het ook wel of je onzeker bent dat anderen hem 'afkeuren' en omdat hij je vriend is, keuren ze indirect ook jou af. Ik dacht op een gegeven moment; als IK hem maar leuk vind en als IK maar weet hoe hij is. Als je vriend niet goed reageert als je zulke dingen zegt vind ik aan de ene kant geen goed teken. Hij zit wel erg snel op de kast maar misschien reageert hij ook zo omdat hij vindt dat je neuzelt. Heb je al gevraagd waarom hij zo reageert als je dit punt aansnijdt? Hij kan namelijk ook zo redeneren dat je alleen maar wilt dat hij gezond blijft. Je hebt twee mogelijkheden, of je accepteert dat hij zo is, of je neemt het risico dat hij 'niet goed' reageert. Succes!
Ik heb een tijdje geleden precies met dezelfde vraag gezeten. Mijn vriend liep ook met gebogen schouders en altijd naar de grond te kijken. Mijn vriend is 2 meter en kreeg last van zijn rug. Ik heb toen gezegd dat het best door zijn houding zou kunnen komen. Hij was helemaal niet boos maar juist blij dat ik hem daarop attent maakte. Hij is naar mensendiecktherapie gegaan en door onze relatie is hij zich zekerder gaan voelen en nu loopt hij mooi rechtop. Het ging mij om zijn uitstraling. Ik had er moeite mee dat hij onzeker was omdat ik bang was dat de buitenwereld hem daarom anders zou zien en dat vond ik zonde. Maar goed, als ik jouw stuk zo lees, lijkt het ook wel of je onzeker bent dat anderen hem 'afkeuren' en omdat hij je vriend is, keuren ze indirect ook jou af. Ik dacht op een gegeven moment; als IK hem maar leuk vind en als IK maar weet hoe hij is. Als je vriend niet goed reageert als je zulke dingen zegt vind ik aan de ene kant geen goed teken. Hij zit wel erg snel op de kast maar misschien reageert hij ook zo omdat hij vindt dat je neuzelt. Heb je al gevraagd waarom hij zo reageert als je dit punt aansnijdt? Hij kan namelijk ook zo redeneren dat je alleen maar wilt dat hij gezond blijft. Je hebt twee mogelijkheden, of je accepteert dat hij zo is, of je neemt het risico dat hij 'niet goed' reageert. Succes!
vrijdag 14 maart 2008 om 14:38
Hoi,
Ik vind deze reactie's ook een beetje overtrokken.
Zelf ben ik 1.80 en heb ik slank postuur. Omdat ik vroeger in een keer zo hard gegroeid ben en langer was dan mijn leeftijdsgenootjes, kreeg ik ook de neiging om krom te gaan lopen. Op mijn 16e ben ik op advies van mijn moeder Mensendieck gaan volgen. Of eigenlijk, op commentaar van mijn moeder, want zo zag ik dat.
Maar ik ben toch op les gegaan, juist omdat ik mij zekerer wilde gaan voelen en dit vooral ook wilde uitstralen. Ik wilde mijn lichaam mooi gaan vinden en dat vond ik toen helemaal niet. Ik vond mijzelf te lang, te dun etc.
Na een paar lessen merkte ik het verschil. Ik ging mijn " nieuwe lichaam" mooi vinden. Ik was trots op mijn lichaam op mij postuur. Het grappige was dat ik daarna veel complimenten kreeg over mijn " mooie lichaam". Echt bizar hoe snel dat kan veranderen. Daarnaast kreeg ik minder spierpijn.
Het punt is wel dat ik op eigen initiatief te telefoon heb gepakt om de huisarts te bellen. Je vriend moet het wel zelf willen. Ik was overtuigd van de voordelen van de Therapie en heb er veel for-and after plaatjes gezien. Noem het anders af en toe op en laat het daarbij. Je kunt ook iets vertellen over Mensendieck en er zijn heel veel interessante topics. Daar valt zeker veel over te vinden. Je kunt hem ook dit topic laten lezen. Ik ging ook niet meteen threrapie volgen, het heeft bij mij zeker een jaar geduurd voordat ik actie ondernam. Er zijn ook goede folders over te vinden.
En het is zeker niet iets beschamends om het een en ander aan lichaamscorrectie te doen. Een mooie houding is ook een gezonde houding. En dat vergeten heel veel mensen.
Je lichaam is er voor gebouwd om in een bepaalde houding te fuctioneren. Kromme spieren is een vervorming van je beoogde houding. Ik vind het belangrijk om zuinig op mijn lichaam te zijn en daarbij heeft Mensendiecktherapie zeker aan bijgedragen.
Ik heb 12 lessen gehad en het is een wereld van verschil.
Zo blij dat ik de cursus heb gevold en wat ben ik blij dat ik mij hier overeen heb gezet, achteraf had ik de cursus wel eerder willen volgen.
Ik hoop dat je hier wat aan hebt.
Ik vind deze reactie's ook een beetje overtrokken.
Zelf ben ik 1.80 en heb ik slank postuur. Omdat ik vroeger in een keer zo hard gegroeid ben en langer was dan mijn leeftijdsgenootjes, kreeg ik ook de neiging om krom te gaan lopen. Op mijn 16e ben ik op advies van mijn moeder Mensendieck gaan volgen. Of eigenlijk, op commentaar van mijn moeder, want zo zag ik dat.
Maar ik ben toch op les gegaan, juist omdat ik mij zekerer wilde gaan voelen en dit vooral ook wilde uitstralen. Ik wilde mijn lichaam mooi gaan vinden en dat vond ik toen helemaal niet. Ik vond mijzelf te lang, te dun etc.
Na een paar lessen merkte ik het verschil. Ik ging mijn " nieuwe lichaam" mooi vinden. Ik was trots op mijn lichaam op mij postuur. Het grappige was dat ik daarna veel complimenten kreeg over mijn " mooie lichaam". Echt bizar hoe snel dat kan veranderen. Daarnaast kreeg ik minder spierpijn.
Het punt is wel dat ik op eigen initiatief te telefoon heb gepakt om de huisarts te bellen. Je vriend moet het wel zelf willen. Ik was overtuigd van de voordelen van de Therapie en heb er veel for-and after plaatjes gezien. Noem het anders af en toe op en laat het daarbij. Je kunt ook iets vertellen over Mensendieck en er zijn heel veel interessante topics. Daar valt zeker veel over te vinden. Je kunt hem ook dit topic laten lezen. Ik ging ook niet meteen threrapie volgen, het heeft bij mij zeker een jaar geduurd voordat ik actie ondernam. Er zijn ook goede folders over te vinden.
En het is zeker niet iets beschamends om het een en ander aan lichaamscorrectie te doen. Een mooie houding is ook een gezonde houding. En dat vergeten heel veel mensen.
Je lichaam is er voor gebouwd om in een bepaalde houding te fuctioneren. Kromme spieren is een vervorming van je beoogde houding. Ik vind het belangrijk om zuinig op mijn lichaam te zijn en daarbij heeft Mensendiecktherapie zeker aan bijgedragen.
Ik heb 12 lessen gehad en het is een wereld van verschil.
Zo blij dat ik de cursus heb gevold en wat ben ik blij dat ik mij hier overeen heb gezet, achteraf had ik de cursus wel eerder willen volgen.
Ik hoop dat je hier wat aan hebt.
maandag 12 mei 2008 om 09:01
Mijn vriend hangt altijd over het winkelwagentje, en ik loop als charlie chaplin, we zeggen er geregeld wat over tegen elkaar maar het is zo moeilijk af te leren! Zegt je vriend dan nooit iets over jou? Jeetje zeg, je moet toch ook wat van elkaar kunnen leren?!?!?!? Krijgt hij nooit kritiek op zijn werk?
dinsdag 13 mei 2008 om 01:31
Nou, zeg, hopelijk komen er niet nog meer opmerkingen van buitenaf waardoor je dan weer iets aan te merken hebt op je vriend. Je zegt zelf dat het nogal oppervlakkig overkomt en dat vind ik inderdaad ook. Het is toch voor de buitenwereld dat je wilt dat ie z'n schouders recht houdt. Want hij ziet er dan zoooveeeel aantrekkelijker en mannelijker uit!!! Kan me hier werkelijk niks bij voorstellen en wat leg je die jongen dan toch op? Rechtop lopen, dan ben je aantrekkelijker, lijk je groter. Dan zeg je dus eigenlijk dat ie zoals ie is niet aantrekkelijk is en naar jouw maatstaven (en de o zo belangrijke omgeving) te klein overkomt. Ik kan me dus heel goed voorstellen dat dit hem kwetst en dat wil niet zeggen dat ie niet tegen kritiek kan maar misschien voelt ie zich afgezeken en niet goed genoeg voor jou.
Bovendien, en al eerder aangegeven hier, is het eenvoudig om te zeggen je houding te veranderen, alleen is dat niet iets wat dan morgen ook daadwerkelijk iets eigens van je is geworden.
Zoek een vriendje die wel groter is, rechtop loopt, tegen kritiek kan of ga zelf ingezakt lopen.
Bovendien, en al eerder aangegeven hier, is het eenvoudig om te zeggen je houding te veranderen, alleen is dat niet iets wat dan morgen ook daadwerkelijk iets eigens van je is geworden.
Zoek een vriendje die wel groter is, rechtop loopt, tegen kritiek kan of ga zelf ingezakt lopen.