Relaties
alle pijlers
Tja, en dat was het dan.... deel 2
dinsdag 31 januari 2012 om 14:51
Zullen we hier maar verder gaan met onze verhalen naar aanleiding van de post van allalone.
"Goedenavond,
Hier zit ik dan.... 44 jaar oud, een relatie van 25 jaar waarvan 22 jaar getrouwd achter de rug. Hij hield niet meer voldoende van mij..... Wel van zijn jongere collega waar hij nu is...
God, wat voel ik me alleen en wat een pijn.... En ja, ik weet het, zwaar debiel, maar ik hou nog steeds van hem...
Allalone...".
Hoop dat jullie het allemaal kunnen vinden, want ik kan die steun en schoppen onder mijn kont nog niet missen.
"Goedenavond,
Hier zit ik dan.... 44 jaar oud, een relatie van 25 jaar waarvan 22 jaar getrouwd achter de rug. Hij hield niet meer voldoende van mij..... Wel van zijn jongere collega waar hij nu is...
God, wat voel ik me alleen en wat een pijn.... En ja, ik weet het, zwaar debiel, maar ik hou nog steeds van hem...
Allalone...".
Hoop dat jullie het allemaal kunnen vinden, want ik kan die steun en schoppen onder mijn kont nog niet missen.
dinsdag 22 mei 2012 om 11:10
Gettingwise, ik heb eerder het idee dat ik meer vrienden heb, dan ik dacht. Er zijn zoveel mensen die met me meeleven en me willen helpen. Maar in de loop van de tijd is het een minder hot topic geworden. Ieder gaat gewoon door met zijn leven, alleen het mijne is ondersteboven gegooid. En dat is ook heel normaal. Neemt niet weg dat als ik hulp nodig heb, die nog steeds krijg. Zoals mijn (zeer wijze) dochter al zei. Om leuke dingen te doen heb je genoeg andere mensen en als steun en toeverlaat stelde Het toch al niets voor, dus je bent er niet op achteruit gegaan, haha. Voelt nog niet helemaal zo, maar klopt eigenlijk wel Het enige is dat je steeds afspraken moet maken, terwijl we voorheen gewoon met zijn tweeen gingen. Je raakt echter aan alles gewend. 
dinsdag 22 mei 2012 om 18:20
k zit in de meeleesstand.... maar ben r wel
zoveel weken verder, zoveel gevoelens verder maar t voelt niet als vooruitgang
Misschien dat ik er toe kom om de afgelopen weken te beschrijven, voor nu is t voldoende als ik zeg dat ik behoefte heb om al die k*&%$#%^lerels een catheter te geven die op zn minst 3 maten te groot is...
zoveel weken verder, zoveel gevoelens verder maar t voelt niet als vooruitgang
Misschien dat ik er toe kom om de afgelopen weken te beschrijven, voor nu is t voldoende als ik zeg dat ik behoefte heb om al die k*&%$#%^lerels een catheter te geven die op zn minst 3 maten te groot is...
dinsdag 22 mei 2012 om 19:24
De mijne stuurt net een sms dat ie het niet leuk vind dat ik hem niet toelaat. Want zegt ie boos ik heb allang besloten dat het niets meer gaat worden tussen hem en mij en dan gaat het natuurlijk niet meer lukken he zegt ie en das natuurlijk gemeen van mij.. aldus IT
Ja ik heb besloten en dat heb ik al toen ik op zoek was naar een huis en nee ik ga niet terug en wat ik helemaal niet snap is dat hij wil proberen of er weer wat kan bloeien tussen ons...Bleg zeg bah. heb eigenlijk helemaal geen zin in relaties op het moment.. Wat een soris. Ben veel te teleurgesteld in de relatie die ik heb gehad. Maar hij heeft zon spijt zegt ie en zal het nooit weer doen.. bla bla bla.. geloof der niets van.
Ja ik heb besloten en dat heb ik al toen ik op zoek was naar een huis en nee ik ga niet terug en wat ik helemaal niet snap is dat hij wil proberen of er weer wat kan bloeien tussen ons...Bleg zeg bah. heb eigenlijk helemaal geen zin in relaties op het moment.. Wat een soris. Ben veel te teleurgesteld in de relatie die ik heb gehad. Maar hij heeft zon spijt zegt ie en zal het nooit weer doen.. bla bla bla.. geloof der niets van.
en een dikke
zaterdag 26 mei 2012 om 11:56
Hier gaat het ook niet lekker hoor. Paar zeer sterke weken maanden gehad, maar zit ervolledig doorheen. Mijn IT denkt nog steeds dat het ooit goed zal komen tussen ons. Nou niet denk ik dan. Ik moet er werkelijk niet aan denken en kan niet bij het feit dat hij oprecht denkt dat mijn vedriet zoveelminder word dat dat het niu is en dat ik het acceptabel vind om opnieuw met hem verder te gaan. Hij heeft terdege bewezen niet betrouwbaar te zijn. ( vanmorgen kwan de tel rek van kpn binnen op mijn emailaccount, en hij beld nog bijna dagelijks met haar zag ik.) Maar das alleen bellen zegt ie. das geen vreemdgaan. En eigenlijk moet het me niets boeien, maar ik heb zon haat tegen hem.. En zo verborgen gehouden, omdat ik de kids het beste gun. Maar als de kids emotioneel problemen hieraan over houden denk ik dan.. Oh dan is ie van mij .. Ik ben zo heel heel erg boos. En dan mij opbellen of ik samen met de kids met hem naar het zwembad ga. Daar heb ik geen zin in. Laat ie dat lekker doen met de kids samen.. Hij en mij samen is er niet meer en zal er ook niet komen. Blijkbaar heeft uit nog steeds niet door wat het allemaal met mij heeft gedaan dit. Omdat hij denkt dat ik ooit bij hem terug zal komen. Hij heeft de tijd wel om te wachten zegt ie.. Nou ik ook, maar niet meer op hem. In okt heb ik hem de kans gegeven en in nov en in dec. en een kleinbeetje in jan. En toen was ik kapot helemaal op en hij maar lekker met een ander in de weer. Ik kan er soms gewoon niet meertegen. Het liefst zou ik hem niet meer weer zien, maar Ja er zijn ook kinderen.
IK heb op het moment lichamelijke ongemakken. Zuurbranden, diarree..
IK heb op het moment lichamelijke ongemakken. Zuurbranden, diarree..
zaterdag 26 mei 2012 om 22:47
Ach Problemo, wat moet dat moeilijk zijn. Hoe kan hij nou denken dat jij gezellig met hem naar het zwembad gaat na alles wat hij je heeft aan gedaan. Laat staan samen verder gaan. Hoe bizar ook, hij beseft volgens mij niet wat voor ontzettende schade, verdriet en pijn hij aangericht heeft met z'n acties. Anders zou hij zelf kunnen bedenken en begrijpen dat jij nooit meer wat met hem zou kunnen of willen beginnen.... Hoe kan hij daar nou in geloven? Onvoorstelbaar... Ontzettend groot bord voor z'n hoofd! Lijkt me heel moeilijk voor jou, en ook voor jou Kunstje, dat je hem niet helemaal uit je leven kunt bannen vanwege de kinderen.
Zelf ben ik een golfslagbad
Zo wisselend. Qua emoties, maar ook qua gedachtes. Ene moment denk ik, je hebt me laten gaan en me zoveel verdriet gedaan + je onderneemt niets, waarom zou ik er nog in geloven? Of het zelf nog willen? Ik zou hier nooit gelukkig van worden! En dan voel ik me sterk en is geen contact zoeken makkelijk en tja, word ik bijna overmoedig.
Terwijl andere moment denk ik dat als de liefde bij ons beide echt zo diep zit vinden we elkaar wel weer, zoek ik strohalmen om nog in iets te geloven, mis ik hem vreselijk, voel ik zo intens veel verdriet. Lijkt wel alsof het ook even extra hard aankomt na wat goede dagen, zo confronterend ofzo. Ook een knuffelend stel op straat, zoiets, dan breekt m'n hart soms zo erg.... Misschien logisch die wisselende gevoelens, maar wel heftig en vermoeiend.
Maar goed, wat wel positief is dat door deze heftige tijd onverwerkte dingen van vroeger naar boven zijn gekomen. En dat maakt het nog wel heftiger, maar merk dat het me ook houvast geeft en ik mezelf beter begin te begrijpen en ik denk dat ik meer rust zal vinden (in het algemeeen, maar ook in een eventuele toekomstige relaties) als die dingen van vroeger meer een plek hebben gekregen. Woensdag voor 2e keer naar de psycholoog, heb goed gevoel bij hem, heb echt het idee dat hij me hier op fijne manier bij kan helpen.
Allebei sterkte en hopelijk fleurt 't zonnetje jullie een beetje op
Zelf ben ik een golfslagbad
Zo wisselend. Qua emoties, maar ook qua gedachtes. Ene moment denk ik, je hebt me laten gaan en me zoveel verdriet gedaan + je onderneemt niets, waarom zou ik er nog in geloven? Of het zelf nog willen? Ik zou hier nooit gelukkig van worden! En dan voel ik me sterk en is geen contact zoeken makkelijk en tja, word ik bijna overmoedig. Terwijl andere moment denk ik dat als de liefde bij ons beide echt zo diep zit vinden we elkaar wel weer, zoek ik strohalmen om nog in iets te geloven, mis ik hem vreselijk, voel ik zo intens veel verdriet. Lijkt wel alsof het ook even extra hard aankomt na wat goede dagen, zo confronterend ofzo. Ook een knuffelend stel op straat, zoiets, dan breekt m'n hart soms zo erg.... Misschien logisch die wisselende gevoelens, maar wel heftig en vermoeiend.
Maar goed, wat wel positief is dat door deze heftige tijd onverwerkte dingen van vroeger naar boven zijn gekomen. En dat maakt het nog wel heftiger, maar merk dat het me ook houvast geeft en ik mezelf beter begin te begrijpen en ik denk dat ik meer rust zal vinden (in het algemeeen, maar ook in een eventuele toekomstige relaties) als die dingen van vroeger meer een plek hebben gekregen. Woensdag voor 2e keer naar de psycholoog, heb goed gevoel bij hem, heb echt het idee dat hij me hier op fijne manier bij kan helpen.
Allebei sterkte en hopelijk fleurt 't zonnetje jullie een beetje op
zondag 27 mei 2012 om 09:22
Gettingwise, Fijn dat het klikt met je therapeut. Dat is belangrijke en wss kom je hier beter uit, maar het is hard werken he. Je zult nog een paar keer door een diep dal moeten, maar langzamerhand zul je gaan merken dat het beter gaat. Het gaat lukken en geniet nu van het mooie weer.
Problemo: zorg goed voor jezelf en je lijf. Je hebt zo veel te verwerken gehad, dat heeft zijn weerslag op je lichaam. Dus verwen jezelf.
Sterkte voor alle meiden hier.
Problemo: zorg goed voor jezelf en je lijf. Je hebt zo veel te verwerken gehad, dat heeft zijn weerslag op je lichaam. Dus verwen jezelf.
Sterkte voor alle meiden hier.
zondag 27 mei 2012 om 10:11
Hoe is het met jou Kunstje? Lief dat je iedereen hier zo steunt...
Ik denk dat jij een beetje in dezelfde fase zit als ik. Wéten dat je niet meer terug kunt (en wil) maar nog zoveel pijn hebben van wat er niet meer is (en achteraf gezien allang niet meer was). Komt goed met ons hoor, heeft alleen veel tijd nodig..
Problemo, ik vind jou sterk!! Blijf bij jezelf en twijfel niet. Je hebt hem vorig jaar zóveel kansen gegeven, wat een sneu figuur dat hij nu opeens wél lijkt in te zien wat hij weggegooid heeft. Maar ondertussen wel nog contact houden met haar, wát een eikel!!
Gettingwise.. Zo herkenbaar ook. Wat een onmacht hè.. Wellicht heb je iets aan dit boek: alles gebeurt met een reden / Mira Kirshenbaum. Het heeft mij geholpen om te zien dat niets voor niets gebeurt (alhoewel de gebeurtenis de opbrengst soms niet rechtvaardigt hoor, daar ben ik me van bewust).
Nightnurse, gaat het een beetje met je?
Gianna, sterke vrouw! Ik lees je posts en lees dan een mengeling van verdriet en geluk. Dat verdriet baart me nog wel eens zorgen, ik had zo gehoopt dat ik dit hoofdstuk ooit helemaal zou kunnen sluiten. Nu weet ik dat dat niet kan. Dat dit iets is wat ik altijd met me mee zal dragen. En dat ik altijd met hem te maken blijf krijgen, vanwege de kinderen. Hij, en wellicht ook haar. Want hij woont nog steeds met minares samen. Pff.. Vind ik nog wel het moeilijkst op dit moment..
Zo. Ik ga met de kindjes lekker zwemmen. Heb er zin in! Vandaag weer een redelijke dag. Ik moet vooruit kijken, niet meer achteruit. Ik weet dat ik nooit meer gelukkig zou worden met hem. Hij zou me blijven bedriegen. Nú heb ik de kans om mezelf weer te worden (dat was ik al jaren niet meer, deed álles om hem te pleasen dus, ook qua stijl en kleding). En wellicht ooit weer eens iemand tegen te komen die wél eerlijk is en oprecht van MIJ houdt..
Fijne dag allemaal!!!
Ik denk dat jij een beetje in dezelfde fase zit als ik. Wéten dat je niet meer terug kunt (en wil) maar nog zoveel pijn hebben van wat er niet meer is (en achteraf gezien allang niet meer was). Komt goed met ons hoor, heeft alleen veel tijd nodig..
Problemo, ik vind jou sterk!! Blijf bij jezelf en twijfel niet. Je hebt hem vorig jaar zóveel kansen gegeven, wat een sneu figuur dat hij nu opeens wél lijkt in te zien wat hij weggegooid heeft. Maar ondertussen wel nog contact houden met haar, wát een eikel!!
Gettingwise.. Zo herkenbaar ook. Wat een onmacht hè.. Wellicht heb je iets aan dit boek: alles gebeurt met een reden / Mira Kirshenbaum. Het heeft mij geholpen om te zien dat niets voor niets gebeurt (alhoewel de gebeurtenis de opbrengst soms niet rechtvaardigt hoor, daar ben ik me van bewust).
Nightnurse, gaat het een beetje met je?
Gianna, sterke vrouw! Ik lees je posts en lees dan een mengeling van verdriet en geluk. Dat verdriet baart me nog wel eens zorgen, ik had zo gehoopt dat ik dit hoofdstuk ooit helemaal zou kunnen sluiten. Nu weet ik dat dat niet kan. Dat dit iets is wat ik altijd met me mee zal dragen. En dat ik altijd met hem te maken blijf krijgen, vanwege de kinderen. Hij, en wellicht ook haar. Want hij woont nog steeds met minares samen. Pff.. Vind ik nog wel het moeilijkst op dit moment..
Zo. Ik ga met de kindjes lekker zwemmen. Heb er zin in! Vandaag weer een redelijke dag. Ik moet vooruit kijken, niet meer achteruit. Ik weet dat ik nooit meer gelukkig zou worden met hem. Hij zou me blijven bedriegen. Nú heb ik de kans om mezelf weer te worden (dat was ik al jaren niet meer, deed álles om hem te pleasen dus, ook qua stijl en kleding). En wellicht ooit weer eens iemand tegen te komen die wél eerlijk is en oprecht van MIJ houdt..
Fijne dag allemaal!!!
Als je voor jezelf kiest, krijg je er altijd iets mooiers voor terug..
maandag 28 mei 2012 om 22:58
Net een uur met ex gesproken. Was moeilijk en fijn tegelijk. Vertelt over waar ik mee bezig ben qua verleden. Hij gaf aan dat hij dat altijd al gedacht had, dat daar iets onverwerkts zat en dat ik pas meer rust kon vinden als dat verwerkt was (heeft hij ook wel eens gezegd, maar ik zag het toen zelf niet). Ene kant vond hij het heel knap dat ik ermee bezig was, andere kant gaf hij ook aan te balen dat het niet gebeurd was toen we nog wat hadden. Dat begrijp ik wel, maar ook wel moeilijk om te horen. Maar ik was er toen niet klaar voor, leek wel of dit eerst moest gebeuren. Zei ook tegen hem dat dat gevoel van hem begrijp, maar dat ik mezelf niets verwijt, ik heb toen gedaan wat op dat moment goed voelde. En dat is ook zo (ook al moet ik het wel tegen mezelf zeggen, want er is ook een gevoel van; shit, waarom heb ik er niet eerder wat mee gedaan, maar dat moet ik niet denken!).
We hebben paar weken lang totaal geen contact gehad. Moet zeggen dat we nu gelukkig wel normaal konden praten met elkaar. HIj zei dat hij het fijn en leuk vond om me weer te spreken en kletste zelf door (eerst was hij heel gespannen en wilde hij zo snel mogelijk ophangen).
Vind het wel moeilijk, kan echt niet pijlen hoe hij er verder over in staat. Ik zei wel iets van; tja, je weet niet hoe de toekomst gaat lopen (poging tot pijlen). Toen beaamde hij dat wel. Maar goed, zegt ook weinig. Wel maakte hij nog een opmerking (ik zei iets dat ik me echt op mezelf moet focussen nu); van, ja, misschien kom je morgen wel je droomman tegen. Dat vond ik wel een beetje apart. Maar goed....
Maar proberen echt op mezelf te focussen, eerst verleden goed verwerken en zien hoe het contact tussen hem en mij zal gaan. Maar die onzekerheid vind ik wel moeilijk, ook al weet ik dat deze tijd vor mezelf wel goed is. Maar mis hem zo en geef zoveel om hem....
We hebben paar weken lang totaal geen contact gehad. Moet zeggen dat we nu gelukkig wel normaal konden praten met elkaar. HIj zei dat hij het fijn en leuk vond om me weer te spreken en kletste zelf door (eerst was hij heel gespannen en wilde hij zo snel mogelijk ophangen).
Vind het wel moeilijk, kan echt niet pijlen hoe hij er verder over in staat. Ik zei wel iets van; tja, je weet niet hoe de toekomst gaat lopen (poging tot pijlen). Toen beaamde hij dat wel. Maar goed, zegt ook weinig. Wel maakte hij nog een opmerking (ik zei iets dat ik me echt op mezelf moet focussen nu); van, ja, misschien kom je morgen wel je droomman tegen. Dat vond ik wel een beetje apart. Maar goed....
Maar proberen echt op mezelf te focussen, eerst verleden goed verwerken en zien hoe het contact tussen hem en mij zal gaan. Maar die onzekerheid vind ik wel moeilijk, ook al weet ik dat deze tijd vor mezelf wel goed is. Maar mis hem zo en geef zoveel om hem....
donderdag 31 mei 2012 om 16:37
Hier ben ik weer even helemaal over de rooie. Proberen de kinderen wat af te spreken voor vaderdag. Heeft Het geen tijd, heeft het te druk met Wijdbeens, maar ze mogen daar wel bij zijn. Probeert de kinderen zo te dwingen die snol te ontmoeten. Grrrrrh. Uiteraard zijn de kinderen weer zeer teleurgesteld en verdrietig.
En ik kan helemaal niets doen!
En ik kan helemaal niets doen!
donderdag 31 mei 2012 om 19:05
Dat is heel lullig voor jullie kinderen maar zij kunnen de keus maken; gaan of niet. Ze zijn tenslotte volwassen.
Anders maar een andere dag zou je denken.
Maar dat jij je hier nog zo ongelooflijk over opwindt, laat toch gaan vrouw....., negatieve energie aan iets waar je de hand niet in hebt.
Mijn minderjarige dochter woont sinds 2 jaar bij haar vader ivm contnuïeit van school en onregelematige diensten van mij.
Hoorde ik gister dat hij vreemd is gegaan en vriendin dit ca.2 jaar geleden te horen heeft gekregen.
vraag me af hoe de sfeer daar in huis is geweest en of ik haar niet beter moet beschermen, sowieso tegen een leipo die recht lult wat krom is.
Moeilijk punt.
Anders maar een andere dag zou je denken.
Maar dat jij je hier nog zo ongelooflijk over opwindt, laat toch gaan vrouw....., negatieve energie aan iets waar je de hand niet in hebt.
Mijn minderjarige dochter woont sinds 2 jaar bij haar vader ivm contnuïeit van school en onregelematige diensten van mij.
Hoorde ik gister dat hij vreemd is gegaan en vriendin dit ca.2 jaar geleden te horen heeft gekregen.
vraag me af hoe de sfeer daar in huis is geweest en of ik haar niet beter moet beschermen, sowieso tegen een leipo die recht lult wat krom is.Moeilijk punt.
donderdag 31 mei 2012 om 20:15
Kunstje, jouw kinderen zijn ongeveer even oud als die van mij. Ze zijn oud en wijs genoeg om zelf te bepalen hoe ze vaderdag willen vieren en ik vraag me af of ze dat ook echt willen.
Laat ze het zelf bepalen en ga daar niet tussen zitten.
Je wilt je kinderen het verdriet en ongemak besparen maar dat kan je niet. Hoe graag je dit zou willen, dit is iets wat de kinderen zullen moeten gaan oplossen. Ze worden volwassen en dat is niet altijd leuk.
Het enige wat jij kan doen is er te zijn als ze jou nodig hebben. Niet meer en niet minder.
Laat ze het zelf bepalen en ga daar niet tussen zitten.
Je wilt je kinderen het verdriet en ongemak besparen maar dat kan je niet. Hoe graag je dit zou willen, dit is iets wat de kinderen zullen moeten gaan oplossen. Ze worden volwassen en dat is niet altijd leuk.
Het enige wat jij kan doen is er te zijn als ze jou nodig hebben. Niet meer en niet minder.
donderdag 31 mei 2012 om 21:02
:
[...]
Geweldig, wat ben je al ver Soyli. Volhouden nu want alles wat je hierboven schrijft is o zo waar en laat je kracht zien. Jij komt er wel!
Wat lief.. Dankjewel!
Ik heb mn goede en mn slechte dagen. Gisteren was een slechte. Heb dan de neiging om volledig terug te gaan in mijn slachtofferrol (comfortabel!) en me af te vragen waar ik dit aan verdiend heb. Maar meer nog: waar hij het aan verdiend heeft om gelukkig te zijn met haar..
Gelukkig weet ik inmiddels dat na slechte dagen goede dagen komen. Zoals vandaag! Ben zelfs weer begonnen met hardlopen. Vandaag voor de tweede keer en moet zeggen, 10 kilo minder heeft zo zn voordelen
..
Als je voor jezelf kiest, krijg je er altijd iets mooiers voor terug..
donderdag 31 mei 2012 om 21:04
Eens met kwallenbal! Maar kan me je gevoel wel voorstellen hoor (kwallenbal ook denk ik). Jij hebt dit allemaal niet gewild en nu worden je kinderen ook nog de dupe door zijn egoistisch gedrag. Dat maakt je woedend. Op hem, maar zeker ook op haar. En op het feit dat zij samen zijn en blijkbaar gelukkig zijn met elkaar.. Vergeet echter niet dat je nooit weet wat er áchter een voordeur gebeurt.... Voor jou ook een ..
..
Als je voor jezelf kiest, krijg je er altijd iets mooiers voor terug..
donderdag 31 mei 2012 om 21:05
@Campari.. Kan me je onmacht zó goed voorstellen! Zeker als je er zoveel later achter komt wat die droeftoeter gedaan heeft en hoezeer dat het leven van je kind waarschijnlijk beïnvloed heeft. Praat er met haar over, en laat haar zien en voelen dat je er voor haar bent. Is zij op de hoogte van wat er gebeurd is?
Ging hij overigens bij jou ook vreemd? Met zijn huidige vriendin?
Ging hij overigens bij jou ook vreemd? Met zijn huidige vriendin?
Als je voor jezelf kiest, krijg je er altijd iets mooiers voor terug..
vrijdag 1 juni 2012 om 14:22
Dat het tussen ons over is, daar heb ik me bij neergelegd en zelfs ingezien dat het beter is. Of ik was kapot gegaan of ons huwelijk. Dan maar beter ons huwelijk, nietwaar? Maar ik erger me er aan dat Het de kinderen pijn doet en blijft doen. Het is altijd zijn IK wat voor gaat. Ik had de kinderen beter gegund. 
vrijdag 1 juni 2012 om 17:00
:
[...]
Wat lief.. Dankjewel!
Ik heb mn goede en mn slechte dagen. Gisteren was een slechte. Heb dan de neiging om volledig terug te gaan in mijn slachtofferrol (comfortabel!) en me af te vragen waar ik dit aan verdiend heb. Maar meer nog: waar hij het aan verdiend heeft om gelukkig te zijn met haar..
Gelukkig weet ik inmiddels dat na slechte dagen goede dagen komen. Zoals vandaag! Ben zelfs weer begonnen met hardlopen. Vandaag voor de tweede keer en moet zeggen, 10 kilo minder heeft zo zn voordelen
vrijdag 1 juni 2012 om 19:31
:
Dat het tussen ons over is, daar heb ik me bij neergelegd en zelfs ingezien dat het beter is. Of ik was kapot gegaan of ons huwelijk. Dan maar beter ons huwelijk, nietwaar? Maar ik erger me er aan dat Het de kinderen pijn doet en blijft doen. Het is altijd zijn IK wat voor gaat. Ik had de kinderen beter gegund.
Natuurlijk gun je je kinderen alles wat goed, wenselijk en positief is Kunstje maar dat kan niet altijd. Ook dat hoort bij het moeder zijn en het heet loslaten
Loslaten is heel moeilijk maar voor de kinderen broodnodig om volwassen te worden.
Kunstje, jouw kinderen weten echt wel hoe jij denkt en zij weten ook dat het niet aan jou ligt dat hun vader zo moeilijk doet.
Zij gaan echt wel conclusies trekken, ze zijn niet dom.
Nogmaals, als je kinderen je nodig hebben komen ze wel en je kan ze duidelijk maken dat ze altijd welkom zijn. Meer kan je niet doen maar je doet genoeg.
