Relaties
alle pijlers
Ik een relatie,hij getrouwd.. wat nu
dinsdag 18 maart 2008 om 15:17
Ik heb nu al een aantal verhalen gelezen over mensen die in dezelfde soort situatie zitten of hebben gezeten als ik.
Maar niks komt precies overeen en de adviezen daarmee dus ook niet. toch ook mijn verhaal maar even doen dan ;
Ik woon nu sinds een paar maanden samen en ik ben ongeveer drie maanden geleden begonnen met een sport samen met mijn vriendin.
Tussen mijn vriend en mij ging het vlak voor we gingen samenwonen niet zo lekker, hij was erg kleinerend en ruzies wist hij niet uit te praten of op te lossen. Dit frustreerde mij enorm en ik had daar best veel verdriet van, daarom een gesprek aangegaan over of het nu wel of niet verstandig is om te gaan samenwonen.
Uiteindelijk kwam het erop neer dat hij nergens problemen mee had, en ook niet begreep wat mijn probleem nou precies was.
Het onderwerp is toen vermeden en we zijn toch gaan samenwonen.
Ondertussen had ik iemand leren kennen in de sporthal waar ik samen met die vriendin heen ging, hij was was weliswaar 12 jaar ouder dan mij, maar het klikte gewoon.
Ik dacht hier verder niet bij na, het kwam nog niet in mijn hoofd op dat het wel eens meer kon zijn dan een klik. Ik had ontzettend veel lol met hem en op een avond, toen het regende, bood hij me een lift aan, hij bracht me thuis en tijdens het ritje vroeg hij of hij me eens een mailtje mocht sturen, gewoon gezellig..
Ik heb hem mijn emailadres gegeven.
Toen had ik de eerste signalen moeten zien, ik kreeg lichte kriebels in mijn buik toen hij zijn hand even over mijn been streek.
De weken daarna bracht hij me elke avond thuis en mijn vriend begon een beetje argwaan te krijgen, maar ik stelde hem dan gerust met de feiten dat hij getrouwd is en twee jonge kinderen heeft. Ik stelde mezelf hier ook mee gerust..
Ondertussen had ik steeds meer contact met hem, we mailden naar elkaar en hadden ook nummers uitgewisseld.. we smsten wat over en weer en al snel werden de gesprekken steeds dubbelzinniger en persoonlijker.
Tot een bepaald weekend, ik had ontzettende ruzie met mijn vriend gehad, vertelde hem dat ik bij hem weg wilde omdat deze relatie gewoon niet goed voor mij is, we hebben eindelijk eens goed gepraat en vooral hij zag de toekomst daarna weer zonnig in.
Maar die week erop, kwam ik mijn 'sportmaatje' weer tegen.. zoals altijd bracht hij me weg.. maar nu stopte hij op een parkeerplaats, hij moest met me praten, had gevoelens voor me gekregen en wist niet meer wat hij ermee aan moest.. ik wist ook niet wat ik ermee moest, zat alleen maar wat stom voor me uit te kijken.
Gezegd dat ik ook wel enige kriebels voelde maar hier verder niks mee wilde doen, en hij dat ook niet moest doen.
Daar was hij het mee eens. Een stilte viel, en toen hebben we gezoend. Het ging van kwaad tot erger, stiekem afspraakjes, telefoontjes en rotzooien.
Ik werd gek van schuldgevoel en heb mijn vriend snachts wakker gemaakt om vervolgens op de biegtstoel te gaan..
Hij was zo verdrietig! zei dat hij me niet kwijt wilde, en wilde werken aan onze relatie.
De volgende dag belde die andere man op, ik vertelde dat ik gebiegt had en hij zei dat hij me er niet alleen voor op wilde laten draaien en dus ook maar ging biegten.
En dit is nu ongeveer een maand geleden, ondertussen heb ik veel afspraken met mijn vriend gemaakt, geen contact meer met die ander, focussen op onze relatie.
Ook die andere man heeft dezelfde afspraken met zijn vrouw.
Ik zie hem nu ook alleen nog in de sporthal, en dat is ontzettend ongemakkelijk en vol dubbelzinnige opmerkingen.. we hebben ook nog wel degelijk contact, alleen niet meer in real life..
Hij belt me nog om de dag en we mailen elkaar.
Het stomme is nu gewoon, ik wil mijn relatie niet opgeven, mijn vriend is nu zo super lief voor me en doet zo hard zijn best.
Ik ben ook echt heel gek op hem, maar ik moet zo vechten tegen de gedachtes aan die ander.. de gesprekken met hem zijn heerlijk, en hij zegt ook dat we het niet verder moeten laten komen dan dat, en dat vind ik ook.. maar we weten beide dat zolang we contact hebben, op wat voor manier dan ook, we die gevoelens houden en ons dus niet op onze eigen partner kunnen concentreren.
Het zou zo simpel zijn om gewoon te zeggen, ophouden met die man, let it go.. maar dat is zo super lastig..
jeetje wat een lang verhaal.. wel lekker om het even weg te typen, ik kan nog wel meer uitleggen en in detail treden maar dat ga ik jullie niet aandoen.
Ik zou graag een beetje advies/steun willen van jullie..
Ik ben stom bezig, wat kan door de beugel en wat niet.. ik weet het niet meer.. ben compleet in de war..
Kijk uit naar jullie reactie.
Maar niks komt precies overeen en de adviezen daarmee dus ook niet. toch ook mijn verhaal maar even doen dan ;
Ik woon nu sinds een paar maanden samen en ik ben ongeveer drie maanden geleden begonnen met een sport samen met mijn vriendin.
Tussen mijn vriend en mij ging het vlak voor we gingen samenwonen niet zo lekker, hij was erg kleinerend en ruzies wist hij niet uit te praten of op te lossen. Dit frustreerde mij enorm en ik had daar best veel verdriet van, daarom een gesprek aangegaan over of het nu wel of niet verstandig is om te gaan samenwonen.
Uiteindelijk kwam het erop neer dat hij nergens problemen mee had, en ook niet begreep wat mijn probleem nou precies was.
Het onderwerp is toen vermeden en we zijn toch gaan samenwonen.
Ondertussen had ik iemand leren kennen in de sporthal waar ik samen met die vriendin heen ging, hij was was weliswaar 12 jaar ouder dan mij, maar het klikte gewoon.
Ik dacht hier verder niet bij na, het kwam nog niet in mijn hoofd op dat het wel eens meer kon zijn dan een klik. Ik had ontzettend veel lol met hem en op een avond, toen het regende, bood hij me een lift aan, hij bracht me thuis en tijdens het ritje vroeg hij of hij me eens een mailtje mocht sturen, gewoon gezellig..
Ik heb hem mijn emailadres gegeven.
Toen had ik de eerste signalen moeten zien, ik kreeg lichte kriebels in mijn buik toen hij zijn hand even over mijn been streek.
De weken daarna bracht hij me elke avond thuis en mijn vriend begon een beetje argwaan te krijgen, maar ik stelde hem dan gerust met de feiten dat hij getrouwd is en twee jonge kinderen heeft. Ik stelde mezelf hier ook mee gerust..
Ondertussen had ik steeds meer contact met hem, we mailden naar elkaar en hadden ook nummers uitgewisseld.. we smsten wat over en weer en al snel werden de gesprekken steeds dubbelzinniger en persoonlijker.
Tot een bepaald weekend, ik had ontzettende ruzie met mijn vriend gehad, vertelde hem dat ik bij hem weg wilde omdat deze relatie gewoon niet goed voor mij is, we hebben eindelijk eens goed gepraat en vooral hij zag de toekomst daarna weer zonnig in.
Maar die week erop, kwam ik mijn 'sportmaatje' weer tegen.. zoals altijd bracht hij me weg.. maar nu stopte hij op een parkeerplaats, hij moest met me praten, had gevoelens voor me gekregen en wist niet meer wat hij ermee aan moest.. ik wist ook niet wat ik ermee moest, zat alleen maar wat stom voor me uit te kijken.
Gezegd dat ik ook wel enige kriebels voelde maar hier verder niks mee wilde doen, en hij dat ook niet moest doen.
Daar was hij het mee eens. Een stilte viel, en toen hebben we gezoend. Het ging van kwaad tot erger, stiekem afspraakjes, telefoontjes en rotzooien.
Ik werd gek van schuldgevoel en heb mijn vriend snachts wakker gemaakt om vervolgens op de biegtstoel te gaan..
Hij was zo verdrietig! zei dat hij me niet kwijt wilde, en wilde werken aan onze relatie.
De volgende dag belde die andere man op, ik vertelde dat ik gebiegt had en hij zei dat hij me er niet alleen voor op wilde laten draaien en dus ook maar ging biegten.
En dit is nu ongeveer een maand geleden, ondertussen heb ik veel afspraken met mijn vriend gemaakt, geen contact meer met die ander, focussen op onze relatie.
Ook die andere man heeft dezelfde afspraken met zijn vrouw.
Ik zie hem nu ook alleen nog in de sporthal, en dat is ontzettend ongemakkelijk en vol dubbelzinnige opmerkingen.. we hebben ook nog wel degelijk contact, alleen niet meer in real life..
Hij belt me nog om de dag en we mailen elkaar.
Het stomme is nu gewoon, ik wil mijn relatie niet opgeven, mijn vriend is nu zo super lief voor me en doet zo hard zijn best.
Ik ben ook echt heel gek op hem, maar ik moet zo vechten tegen de gedachtes aan die ander.. de gesprekken met hem zijn heerlijk, en hij zegt ook dat we het niet verder moeten laten komen dan dat, en dat vind ik ook.. maar we weten beide dat zolang we contact hebben, op wat voor manier dan ook, we die gevoelens houden en ons dus niet op onze eigen partner kunnen concentreren.
Het zou zo simpel zijn om gewoon te zeggen, ophouden met die man, let it go.. maar dat is zo super lastig..
jeetje wat een lang verhaal.. wel lekker om het even weg te typen, ik kan nog wel meer uitleggen en in detail treden maar dat ga ik jullie niet aandoen.
Ik zou graag een beetje advies/steun willen van jullie..
Ik ben stom bezig, wat kan door de beugel en wat niet.. ik weet het niet meer.. ben compleet in de war..
Kijk uit naar jullie reactie.
donderdag 27 maart 2008 om 14:43
Toch Bullit, sorry, maar ik denk dat je het niet bij het rechte eind hebt vwb zijn biecht. Maar ja, voor beiden van ons is het giswerk. Jij meent hem beter te kennen, ik meen bepaalde patronen te herkennen.
Meid, je hebt geluk gehad dat jouw vriend het zo opneemt. Dat zijn vrouw het op soortgelijke wijze opneemt (even buiten beschouwing latende het verdriet wat het doet) is heel opmerkelijk te noemen.
Maar hoe gaat het nu met afstand houden? En begrijp je een beetje wat ik bedoelde met prioriteiten bepalen gisteren.
Meid, je hebt geluk gehad dat jouw vriend het zo opneemt. Dat zijn vrouw het op soortgelijke wijze opneemt (even buiten beschouwing latende het verdriet wat het doet) is heel opmerkelijk te noemen.
Maar hoe gaat het nu met afstand houden? En begrijp je een beetje wat ik bedoelde met prioriteiten bepalen gisteren.
donderdag 27 maart 2008 om 14:56
Pom, giswerk is het inderdaad.. ik was er zelf natuurlijk ook niet bij dus ik kan wel een heel betoog gaan houden over dat ik zéker weet dat hij gebiecht heeft en wat hij gezegd heeft maar zeker weten doe je nooit.. zeker niet in zo'n geval.
Wel kan ik met zekerheid zeggen dat ze in ieder geval iets weet, ik heb haar ook zelf aan de telefoon horen praten over de sport en dat ze graag wil dat haar man en ik 'normaal' met elkaar om kunnen gaan en dat ze hem eruit flikkerd als hij het nog een keer zou doen. Das toch wel duidelijke taal.. dat horende kon ik wel de conclusie trekken dat er inderdaad een biecht is geweest of niet?
Met het afstand houden gaat het goed, hij mailt me nog wel veel.. en ik vind het toch nog lastig om er niet op te reageren want dan zegt en/of vraagt hij dingen die ik graag wil beantwoorden en uit wil leggen.. maarja.. voor je het weet zit je er dan weer midden in. Hij mailde me ook dat hij morgen langs zou komen om "face to face dingen uit te spreken".
Dus ik denk dat ik maar snel een afspraak met een vriendin moet maken voor morgen!
En wat die prioriteiten betreft, ja ik begrijp het Pom, maar mijn vriend heeft zelf aangegeven dat ik gewoon naar die sport kan blijven gaan omdat ik hem anders op een andere manier toch wel tegen kom. Ik ga niet dingen aan de kant zetten zonder dat het nodig is natuurlijk. Of is dat ook egoistisch?
Wel kan ik met zekerheid zeggen dat ze in ieder geval iets weet, ik heb haar ook zelf aan de telefoon horen praten over de sport en dat ze graag wil dat haar man en ik 'normaal' met elkaar om kunnen gaan en dat ze hem eruit flikkerd als hij het nog een keer zou doen. Das toch wel duidelijke taal.. dat horende kon ik wel de conclusie trekken dat er inderdaad een biecht is geweest of niet?
Met het afstand houden gaat het goed, hij mailt me nog wel veel.. en ik vind het toch nog lastig om er niet op te reageren want dan zegt en/of vraagt hij dingen die ik graag wil beantwoorden en uit wil leggen.. maarja.. voor je het weet zit je er dan weer midden in. Hij mailde me ook dat hij morgen langs zou komen om "face to face dingen uit te spreken".
Dus ik denk dat ik maar snel een afspraak met een vriendin moet maken voor morgen!
En wat die prioriteiten betreft, ja ik begrijp het Pom, maar mijn vriend heeft zelf aangegeven dat ik gewoon naar die sport kan blijven gaan omdat ik hem anders op een andere manier toch wel tegen kom. Ik ga niet dingen aan de kant zetten zonder dat het nodig is natuurlijk. Of is dat ook egoistisch?
donderdag 27 maart 2008 om 16:34
Nou ja...je vond het leuk genoeg om het te doen, dat staat buiten kijf.
Wat ik bedoel is dat met die stiekeme dingen, een knipoog of langs de hand strijken, je wel overkomt alsof je het stiekem nog wel leuk en spannend vind. En dat zul je los moeten laten wil je dit niet meer doen. Het is niet spannend, of leuk, of een grappig geheimpje...het is iets wat je nooit meer moet doen wil je je tweede kans waarmaken.
Die stiekeme dingen komen op mij over als nagenieten van iets wat nooit had mogen gebeuren.
Wat ik bedoel is dat met die stiekeme dingen, een knipoog of langs de hand strijken, je wel overkomt alsof je het stiekem nog wel leuk en spannend vind. En dat zul je los moeten laten wil je dit niet meer doen. Het is niet spannend, of leuk, of een grappig geheimpje...het is iets wat je nooit meer moet doen wil je je tweede kans waarmaken.
Die stiekeme dingen komen op mij over als nagenieten van iets wat nooit had mogen gebeuren.
donderdag 27 maart 2008 om 16:51
Ja Minny, maar als je goed leest, dan is dat juist het punt waar Bullit het moeilijk mee heeft. Ze vindt hem wel degelijk spannend en leuk. Ze houdt nu afstand omdat de relatie niet meer kan. Dit is iets anders dan nagenieten.
Je kunt het beter zien als een rouwproces, definitief afscheid van een minnaar.
Het lijkt wel alsof van jou een minnares geen pijn mag voelen over wat er gebeurd is.
Je kunt het beter zien als een rouwproces, definitief afscheid van een minnaar.
Het lijkt wel alsof van jou een minnares geen pijn mag voelen over wat er gebeurd is.
donderdag 27 maart 2008 om 16:54
Bullit, je kan zelf wel bepalen wanneer je weer gaat sporten of het wel of niet verstandig is. Ik denk dat dit topic jou wel helpt om eventueel je prioriteiten bij te stellen. Hou dat goed in je achterhoofd.
Net als ik al zei, ik weet wat ontrouw betekent voor een relatie en het herstel van het vertrouwen is een zeer lang proces.Hou dat een beetje in je achterhoofd, dat je vriend waarschijnlijk ook echt veel problemen heeft op dit vlak.
Net als ik al zei, ik weet wat ontrouw betekent voor een relatie en het herstel van het vertrouwen is een zeer lang proces.Hou dat een beetje in je achterhoofd, dat je vriend waarschijnlijk ook echt veel problemen heeft op dit vlak.
donderdag 27 maart 2008 om 17:34
Het herstel van vertrouwen is een lang en moeizaam proces. En helemaal 100% wordt het denk ik niet meer (of voor mij niet).
Pom frustratie is geen woord wat ik bij mezelf vind en vond passen. Ja na het uitkomen begint de pijn, het verdriet, de woede, onzekerheid, wantrouwen enzo. Ik vond het een lange weg om samen weer verder te kunnen. Pukman vond de weg ook erg lang. Het hakt er diep in en als alles weer redelijk normaal wordt dan heb je nog steeds wel eens mindere dagen.
Bullit verkijk je niet op wat ontrouw bij je vriend doet. Misschien merk je niet veel aan hem maar van binnen bij hem zal het dwars zitten. Je kwetsbaarheid hierover naar je "bedriegende"partner toe laten merken is soms wel het laatste dat je wil. Hierdoor kan je partner sterker overkomen dan hij eigenlijk is en kan je per ongeluk over zijn grenzen heengaan.
Pom frustratie is geen woord wat ik bij mezelf vind en vond passen. Ja na het uitkomen begint de pijn, het verdriet, de woede, onzekerheid, wantrouwen enzo. Ik vond het een lange weg om samen weer verder te kunnen. Pukman vond de weg ook erg lang. Het hakt er diep in en als alles weer redelijk normaal wordt dan heb je nog steeds wel eens mindere dagen.
Bullit verkijk je niet op wat ontrouw bij je vriend doet. Misschien merk je niet veel aan hem maar van binnen bij hem zal het dwars zitten. Je kwetsbaarheid hierover naar je "bedriegende"partner toe laten merken is soms wel het laatste dat je wil. Hierdoor kan je partner sterker overkomen dan hij eigenlijk is en kan je per ongeluk over zijn grenzen heengaan.
donderdag 27 maart 2008 om 18:23
Pom
Toch Bullit, sorry, maar ik denk dat je het niet bij het rechte eind hebt vwb zijn biecht. Maar ja, voor beiden van ons is het giswerk. Jij meent hem beter te kennen, ik meen bepaalde patronen te herkennen.
Bullit
Ik snap best dat iedereen denkt dat hij een eikel is die je nergens op kan vertrouwen enz. maar zo zie ik het niet, ik denk dat hij zich er oprecht rot onder voelde en toen ik zei dat ik opgebiecht had zei hij letterlijk dat hij mij er niet alleen voor op wilde laten draaien, omdat we het tenslotte samen gedaan hebben. Ergens toch een beetje goedheid dus (al is dat natuurlijk moeilijk te geloven en dat begrijp ik best).
Bullit, enige naiviteit en/of te goedgelovigheid schijnt jou niet vreemd te zijn. Zie het maar eens als volgt want dat is een beetje standaard bij vreemdgaande mannen die ineens het gevoel krijgen dat ze wel eens in het nauw zouden kunnen komen door het "opbiechten" van de minnares aan haar eigen vriend.
"verrek, zij heeft het haar vriend verteld, stel dat die oelewapper alsnog helemaal over de rooie gaat, alsnog een speurtocht in gaat zetten, alsnog er achter komt dat ik degene ben die met zijn vriendin heeft gerommeld, ...........
haar vriend zou mij er daarna wel eens op aan kunnen gaan spreken en nog erger "mijn vrouw er op aan gaan spreken of over in lichten", als ik dan nu ook maar vertel dat ik het ook thuis opgebiecht heb dan kan zij dat in geval van nood tegen haar vriend vertellen, dan heeft het hopenlijk voor hem weinig meerwaarde meer om mijn vrouw op de hoogte te brengen".
Waar je gewoon met een hoge mate van zekerheid van uit mag gaan is het volgende:
"zijn vrouw weet helemaal van niets en hij zal het ook echt niet in zijn hoofd halen om maar iets van de sluier op te lichten" Dat jij en je vriend dat denken is al genoeg voor hem.
Toch Bullit, sorry, maar ik denk dat je het niet bij het rechte eind hebt vwb zijn biecht. Maar ja, voor beiden van ons is het giswerk. Jij meent hem beter te kennen, ik meen bepaalde patronen te herkennen.
Bullit
Ik snap best dat iedereen denkt dat hij een eikel is die je nergens op kan vertrouwen enz. maar zo zie ik het niet, ik denk dat hij zich er oprecht rot onder voelde en toen ik zei dat ik opgebiecht had zei hij letterlijk dat hij mij er niet alleen voor op wilde laten draaien, omdat we het tenslotte samen gedaan hebben. Ergens toch een beetje goedheid dus (al is dat natuurlijk moeilijk te geloven en dat begrijp ik best).
Bullit, enige naiviteit en/of te goedgelovigheid schijnt jou niet vreemd te zijn. Zie het maar eens als volgt want dat is een beetje standaard bij vreemdgaande mannen die ineens het gevoel krijgen dat ze wel eens in het nauw zouden kunnen komen door het "opbiechten" van de minnares aan haar eigen vriend.
"verrek, zij heeft het haar vriend verteld, stel dat die oelewapper alsnog helemaal over de rooie gaat, alsnog een speurtocht in gaat zetten, alsnog er achter komt dat ik degene ben die met zijn vriendin heeft gerommeld, ...........
haar vriend zou mij er daarna wel eens op aan kunnen gaan spreken en nog erger "mijn vrouw er op aan gaan spreken of over in lichten", als ik dan nu ook maar vertel dat ik het ook thuis opgebiecht heb dan kan zij dat in geval van nood tegen haar vriend vertellen, dan heeft het hopenlijk voor hem weinig meerwaarde meer om mijn vrouw op de hoogte te brengen".
Waar je gewoon met een hoge mate van zekerheid van uit mag gaan is het volgende:
"zijn vrouw weet helemaal van niets en hij zal het ook echt niet in zijn hoofd halen om maar iets van de sluier op te lichten" Dat jij en je vriend dat denken is al genoeg voor hem.
donderdag 27 maart 2008 om 18:28
Puk
Bullit verkijk je niet op wat ontrouw bij je vriend doet. Misschien merk je niet veel aan hem maar van binnen bij hem zal het dwars zitten.
Inderdaad Puk, alleen laten mannen het vaak even bezinken om er op een voor hén passende manier op het tijdstip dat hén uit komt op te reageren. Vaak komen daar dan voor de opbiechster nog zeer verassende en volkomen onverwachte (r)eacties uit voort.
Bullit verkijk je niet op wat ontrouw bij je vriend doet. Misschien merk je niet veel aan hem maar van binnen bij hem zal het dwars zitten.
Inderdaad Puk, alleen laten mannen het vaak even bezinken om er op een voor hén passende manier op het tijdstip dat hén uit komt op te reageren. Vaak komen daar dan voor de opbiechster nog zeer verassende en volkomen onverwachte (r)eacties uit voort.
donderdag 27 maart 2008 om 18:45
Bullit, het is vertederend om te lezen hoe, zeker, Pom probeert om jouw op het juiste pad te houden. Als je niet beter zou weten zou je denken "wat een geweldige moeder-dochter relatie zie je hier voorbij komen". Compliment voor pom of eerder voor jullie beiden.
Maar Bullit, jij hebt zelf toch ook nog zoiets als "een eigen wil en eigen normen en waarden". Het is mij toch een beetje te bizar dat jij er voor je zelf alles aan moet doen om die floeperd te ontlopen want anders raak je weer ontoerekeningsvatbaar en herhaalt het hele verhaal zich nogmaals. Kom op meid een beetje girlspirit, realiteitszin, rationaliteit en zelfbeheersing en het moet je dan ook lukken zonder dat je je gaat verschuilen.
Maar Bullit, jij hebt zelf toch ook nog zoiets als "een eigen wil en eigen normen en waarden". Het is mij toch een beetje te bizar dat jij er voor je zelf alles aan moet doen om die floeperd te ontlopen want anders raak je weer ontoerekeningsvatbaar en herhaalt het hele verhaal zich nogmaals. Kom op meid een beetje girlspirit, realiteitszin, rationaliteit en zelfbeheersing en het moet je dan ook lukken zonder dat je je gaat verschuilen.
donderdag 27 maart 2008 om 19:01
quote:pom508 schreef op 27 maart 2008 @ 16:51:
Ja Minny, maar als je goed leest, dan is dat juist het punt waar Bullit het moeilijk mee heeft. Ze vindt hem wel degelijk spannend en leuk. Ze houdt nu afstand omdat de relatie niet meer kan. Dit is iets anders dan nagenieten.
Je kunt het beter zien als een rouwproces, definitief afscheid van een minnaar.
Het lijkt wel alsof van jou een minnares geen pijn mag voelen over wat er gebeurd is.Dat mag ze best, en ik mag daar een mening over hebben. Naar mijn persoonlijke mening is het niet de juiste weg om dit soort gedrag in de toekomst te voorkomen door nog kleine stiekeme "hihi" dingetjes te doen zoals knipogen en langs een hand strijken. Dat naast het feit dat het respectloos is naar jullie partners toe.
Ja Minny, maar als je goed leest, dan is dat juist het punt waar Bullit het moeilijk mee heeft. Ze vindt hem wel degelijk spannend en leuk. Ze houdt nu afstand omdat de relatie niet meer kan. Dit is iets anders dan nagenieten.
Je kunt het beter zien als een rouwproces, definitief afscheid van een minnaar.
Het lijkt wel alsof van jou een minnares geen pijn mag voelen over wat er gebeurd is.Dat mag ze best, en ik mag daar een mening over hebben. Naar mijn persoonlijke mening is het niet de juiste weg om dit soort gedrag in de toekomst te voorkomen door nog kleine stiekeme "hihi" dingetjes te doen zoals knipogen en langs een hand strijken. Dat naast het feit dat het respectloos is naar jullie partners toe.
donderdag 27 maart 2008 om 20:03
Dank je Ikke, ben helemaal niet de moeder van Bullit, maar kan wel een beetje aangeven waar haar denkpatronen de mist in gaan in deze.
en dat is juist zo leuk om te lezen hoe subtiel en elkaar aftastend jullie samen dat doen, kan ik als man nog iets van leren (arghhh geef het toe hoor)
go (on) girls
en dat is juist zo leuk om te lezen hoe subtiel en elkaar aftastend jullie samen dat doen, kan ik als man nog iets van leren (arghhh geef het toe hoor)
go (on) girls
donderdag 27 maart 2008 om 20:09
en puk schiet daar vanuit een andere positie en ervaring weer in, minny draagt ook weer iets bij, ik wil niemand te kort doen dus bij voorbaat sorry dan, maar dat allemaal is toch heel mooi om te volgen en lezen, misschien ben ik de enige (man) die gewoon niet moet reageren en moet genieten en leren van deze vrouwelijke interacties
donderdag 27 maart 2008 om 20:24
quote:minny schreef op 27 maart 2008 @ 19:01:Dat mag ze best, en ik mag daar een mening over hebben. Naar mijn persoonlijke mening is het niet de juiste weg om dit soort gedrag in de toekomst te voorkomen door nog kleine stiekeme "hihi" dingetjes te doen zoals knipogen en langs een hand strijken. Dat naast het feit dat het respectloos is naar jullie partners toe.Bullit, ik kan me voorstellen dat je door een soort rouwproces heen moet. Maar ik sluit me bij Minny aan; deze stiekeme tekenen van tederheid/verbondenheid zijn heel onrespectloos naar jullie partners, en zullen er zeker niet aan bijdragen sneller over hem heen te komen.
donderdag 27 maart 2008 om 23:04
Ikkezelf, Mooi verhaal dat van die biecht die hij niet gedaan heeft volgens jou... het klinkt ook allemaal heel logisch en makkelijk aan te nemen. Maarrrr als je mijn verhaal goed had gelezen had je gelezen dat ik een telefoon gesprek tussen de lovebirds heb gehoord waarin zij duidelijk aangaf het wel te weten.
Ik ben vrij nuchter en overzie echt wel hoe de dingen in elkaar steken.
Ik weet heus dat hij altijd zijn eigen hachje zal proberen te redden, ook ten koste van mij.
Maar dat werkt andersom precies zo. So I can't blame him for that..
Wat de moeder-dochter relatie met Pom betreft.. wat een onzin, ze geeft me gewoon goed advies en daar ben ik erg blij mee.. ze drukt me met mijn neus op de feiten en dat ze dat dan op een vriendelijke manier doet betekend niet gelijk dat ze mijn moeder wil zijn
Minny, ik begrijp je punt wel.. het is ook zo dat ik stilletjes geniet van de momenten dat ik hem zie, tuurlijk, ik ben niet ineens van steen ofzo.
Maar het voelt ontzettend dubbel, ik wil heel graag een hekel aan hem hebben, heb een ontzettende klootzak vinden dat hij mij,zichzelf, zijn vrouw,kinderen én mijn vriend in deze positie heeft gebracht. Maar zo voel ik het niet, ik heb geen hekel aan hem.. ik vind hem geen klootzak..
Ik voel een soort band met hem, alsof we in hetzelfde schuitje zitten.. en dan natuurlijk niet te vergeten die gevoelens die op blijven spelen.
Dan nog even een update.. was ik vanmiddag opweg naar mijn stage, ik parkeer de auto, stap uit en loop richting het gebouw waar ik stage loop.
En wie staat daar? juist... hij.... "we moeten praten, ik moest je zien" en ja, ik heb heel even met hem gepraat, ik weet het.. ik had door moeten lopen, maar ik kon het gewoon (nog) niet.
Heb drie zinnen met hem gewisseld en ben toen naar binnen gegaan... eerst richting toilet.. even mijn hartslag omlaag brengen... pfffff.....
Ik ben vrij nuchter en overzie echt wel hoe de dingen in elkaar steken.
Ik weet heus dat hij altijd zijn eigen hachje zal proberen te redden, ook ten koste van mij.
Maar dat werkt andersom precies zo. So I can't blame him for that..
Wat de moeder-dochter relatie met Pom betreft.. wat een onzin, ze geeft me gewoon goed advies en daar ben ik erg blij mee.. ze drukt me met mijn neus op de feiten en dat ze dat dan op een vriendelijke manier doet betekend niet gelijk dat ze mijn moeder wil zijn
Minny, ik begrijp je punt wel.. het is ook zo dat ik stilletjes geniet van de momenten dat ik hem zie, tuurlijk, ik ben niet ineens van steen ofzo.
Maar het voelt ontzettend dubbel, ik wil heel graag een hekel aan hem hebben, heb een ontzettende klootzak vinden dat hij mij,zichzelf, zijn vrouw,kinderen én mijn vriend in deze positie heeft gebracht. Maar zo voel ik het niet, ik heb geen hekel aan hem.. ik vind hem geen klootzak..
Ik voel een soort band met hem, alsof we in hetzelfde schuitje zitten.. en dan natuurlijk niet te vergeten die gevoelens die op blijven spelen.
Dan nog even een update.. was ik vanmiddag opweg naar mijn stage, ik parkeer de auto, stap uit en loop richting het gebouw waar ik stage loop.
En wie staat daar? juist... hij.... "we moeten praten, ik moest je zien" en ja, ik heb heel even met hem gepraat, ik weet het.. ik had door moeten lopen, maar ik kon het gewoon (nog) niet.
Heb drie zinnen met hem gewisseld en ben toen naar binnen gegaan... eerst richting toilet.. even mijn hartslag omlaag brengen... pfffff.....
vrijdag 28 maart 2008 om 08:06
Zo te lezen gaat hij je niet met rust laten. Ik denk dat je hier heel kort in moet zijn Bullit. Hij MOET je met rust laten. Zou hij er gevoelig voor zijn als je anders met zijn vrouw dreigt te praten? Ik zeg maar wat... Dat hij geen respect heeft voor anderen blijkt nu maar weer. Over de door jou aangegeven wens en grens dendert hij ook weer doodleuk heen. Jij had hem toch verteld dat je geen contact meer wilde, meende ik? Nou...de fijne meneer negeert dat dus weer fijn.
Overigens, en dit moet ik toch echt weer kwijt, heb jij je in die positie laten brengen. Dat komt niet door hem, maar door jezelf. En nu weer. De volgende keer dat hij daar staat loop je doodleuk door met de woorden "Oh gezellig, wacht ff, dan ga ik je vrouw er ook even bij halen, wordt het nog gezelliger." Eens kijken of ie blijft staan....
Overigens, en dit moet ik toch echt weer kwijt, heb jij je in die positie laten brengen. Dat komt niet door hem, maar door jezelf. En nu weer. De volgende keer dat hij daar staat loop je doodleuk door met de woorden "Oh gezellig, wacht ff, dan ga ik je vrouw er ook even bij halen, wordt het nog gezelliger." Eens kijken of ie blijft staan....
vrijdag 28 maart 2008 om 08:12
Overigens ben ik het eens met Ikke. In die zin dat hij waarschijnlijk wel iets heeft opgebiecht maar, met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid, niet alles. Wat jij hoorde was waarschijnlijk haar reactie op zijn "biecht" dat er een meisje heeeelemaal weg van hem was en dat ie daar een beetje mee geflirt had.
Maar dit is helemaal niet relevant, want jij moet gewoon verder met je leven.
Maar dit is helemaal niet relevant, want jij moet gewoon verder met je leven.
vrijdag 28 maart 2008 om 09:51
Bullit, was hij er niet gewoon voor zijn vrouw..............?
Laten we eerlijk zijn, het is niet de slimste plek voor een man om zijn minnares te zien...........de locatie waar vrouwlief ook werkt. Wakker worden Bullit, hij was er echt ook voor zijn vrouw. Anders krijg je van die toestanden, goh ik zag je man nog buiten staan praten met Bullit.
Maar net als anderen al zeggen en er al zo lang gezegd wordt, jij moet eens gewoon een echte nee verkopen aan hem.
Laten we eerlijk zijn, het is niet de slimste plek voor een man om zijn minnares te zien...........de locatie waar vrouwlief ook werkt. Wakker worden Bullit, hij was er echt ook voor zijn vrouw. Anders krijg je van die toestanden, goh ik zag je man nog buiten staan praten met Bullit.
Maar net als anderen al zeggen en er al zo lang gezegd wordt, jij moet eens gewoon een echte nee verkopen aan hem.
vrijdag 28 maart 2008 om 13:06
Nou heb ik niet alles gelezen, maar ik heb wel een advies voor je. Ga eens echt en goed bij jezelf na wat je wilt. Je hebt namelijk een keuze. Wil je bij je vriend blijven en om welke reden? Hou je van hem, of wil je niet alleen zijn?
Als je echt zeker weet dat je wilt blijven: kappen met die ander en het gedoe met mail sms etc.
Als je het niet zeker weet; laat dan je vriend niet in de waan dat je voor hem gaat, dat is zo respectloos, dat is nog erger dan het mailen etc met die ander.
En als je eigenlijk niet meer met je vriend verder wilt, ga dan ook weg en hou er mee op. Niet je verliefdheid of gevoelens maar het bedrog zijn kwetsend.
Ik zit zelf in een periode waarin ik vertrouwen terug probeer te krijgen in mijn man.En dat lukt gewoonweg niet, omdat alles op een gegeven moment een leugen was.
Als je echt zeker weet dat je wilt blijven: kappen met die ander en het gedoe met mail sms etc.
Als je het niet zeker weet; laat dan je vriend niet in de waan dat je voor hem gaat, dat is zo respectloos, dat is nog erger dan het mailen etc met die ander.
En als je eigenlijk niet meer met je vriend verder wilt, ga dan ook weg en hou er mee op. Niet je verliefdheid of gevoelens maar het bedrog zijn kwetsend.
Ik zit zelf in een periode waarin ik vertrouwen terug probeer te krijgen in mijn man.En dat lukt gewoonweg niet, omdat alles op een gegeven moment een leugen was.
anoniem_8990 wijzigde dit bericht op 28-03-2008 13:08
Reden: woord vergeten
Reden: woord vergeten
% gewijzigd
vrijdag 28 maart 2008 om 23:01
Pom, dan is hij niet goed op de hoogte van zijn vrouw haar rooster want ze was vrij gister.
Niet de meest snuggere actie natuurlijk om daar te verschijnen, maar goed.. mij uberhaupt aandacht geven is al geen snuggere actie natuurlijk.
Ik heb hem gezegd dat ik een streep wil zetten onder wat er was tussen ons en we niet meer onze beloftes aan onze partners moeten breken.
Hij beaamde wat ik zei en zo zijn we uit elkaar gegaan.
Later kreeg ik een smsje "je zag er wel weer erg mooi uit" .
Oke, toegegeven, ook ik vind het een afknapper dat hij niet wat sterker in zijn schoenen staat en me dan toch weer een smsje moet sturen.
Minny, ik ben er niet mee bezig of hij nou wel, niet, misschien de hele, halve, kwart waarheid heeft verteld.
Dat is zijn zaak. Ik persoonlijk geloof wel dat hij het opgebiecht heeft, maar dat is mijn gevoel. Als het niet zo is, so be it.. daar slaap ik niet minder om.
En tuurlijk weet ik dat ik mezelf ook in die positie heb gebracht, dat weet ik dondersgoed!
Ik bedoelde te zeggen dat ik hem graag een klootzak wil vinden om wat hij heeft gedaan, ik wil geen respect hebben voor iemand die zijn vrouw en kinderen zo bedonderd. Ik vind mezelf al een naar mens dat ik het doe! en daarom wil ik slecht over hem denken, niet om de schuld af te schuiven.. maar om hem los te kunnen laten...
Niet de meest snuggere actie natuurlijk om daar te verschijnen, maar goed.. mij uberhaupt aandacht geven is al geen snuggere actie natuurlijk.
Ik heb hem gezegd dat ik een streep wil zetten onder wat er was tussen ons en we niet meer onze beloftes aan onze partners moeten breken.
Hij beaamde wat ik zei en zo zijn we uit elkaar gegaan.
Later kreeg ik een smsje "je zag er wel weer erg mooi uit" .
Oke, toegegeven, ook ik vind het een afknapper dat hij niet wat sterker in zijn schoenen staat en me dan toch weer een smsje moet sturen.
Minny, ik ben er niet mee bezig of hij nou wel, niet, misschien de hele, halve, kwart waarheid heeft verteld.
Dat is zijn zaak. Ik persoonlijk geloof wel dat hij het opgebiecht heeft, maar dat is mijn gevoel. Als het niet zo is, so be it.. daar slaap ik niet minder om.
En tuurlijk weet ik dat ik mezelf ook in die positie heb gebracht, dat weet ik dondersgoed!
Ik bedoelde te zeggen dat ik hem graag een klootzak wil vinden om wat hij heeft gedaan, ik wil geen respect hebben voor iemand die zijn vrouw en kinderen zo bedonderd. Ik vind mezelf al een naar mens dat ik het doe! en daarom wil ik slecht over hem denken, niet om de schuld af te schuiven.. maar om hem los te kunnen laten...
vrijdag 28 maart 2008 om 23:30
Hoi Bullit ( en anderen die meelezen)
Ik heb in praktisch dezelfde zituatie als jou gezeten, alleen ben ik dan niet met mijn "minnaar" het bed in gedoken.
Ook hij vertelde me dat hij en zijn afspraken hadden gemaakt. Ja sure..... Ik was op een gegeven moment helemaal hoteldebotel van die man, terwijl ik thuis de liefste man van de wereld heb zitten. Maar hij(mijn GM) kon zo goed manipuleren en me zo goed naar de mond praten. Het enige wat hij wou was me in zijn bed lullen wat hem gelukkig niet is gelukt....In eerste instantie zei hij dat hij mij heel leuk vond en kriebels had, totdat ik hem vertelde dat ik dus ECHT verliefd op hem was. Toen dacht hij natuurlijk een makkelijke prooi te hebben en begon hij me echt te verleiden. We hebben een paar keer afgesproken, op een neutraal terrein, en er is toen (vooral dankzij mij) niets heftigs gebeurd. Hij zat wel de hele tijd aan mij en hield mijn hand vast en sloeg zijn arm om me heen, maar verder is het niet gegaan. Tot het laatste gesprek, toen ik hem vertelde dat ik het zo niet langer meer wou, dat ik geen 2 huwelijken op t spel wou zetten, dat ik het gevoel had dat hij me alleen maar voor de sex wou ( ja duh!) en dat dat er voor mij niet in zat omdat ik dus geen problemen wilde veroorzaken. Hij was t er mee eens, zei dat we dan maar gewoon vrienden moesten blijven, bla bla.......Nou niks vrienden dus. Hij liet gewoon niets meer van zich horen, de lul!! Ik was de eerste paar weken erg verdrietig omdat we toch wel erg leuk met elkaar omgingen, ik kon met hem over alles praten, we hadden veel gemeen. Af en toe stuurde ik hem een mail , kreeg dan een nietszeggend vaag mailtje terug.Smsen mocht ineens niet meer want dat werd hem te link ( terwijl we daarvoor gewoon smsden, niets geheimzinnigs aan, geen seksueel getinte smsjes ofzo) en afspreken wou hij ook niet. Op een gegeven moment had ik er genoeg van omdat ik er gewoon aan kapot ging. Ik moest telkens initiatief nemen, van zijn kant kwam niets. Dus heb ik hem radicaal uit mijn systeem gedelete..Zijn mobiele nummer geblokkeerd, zijn emailadres geblokkeerd, zijn hyves verwijderd. Ik heb nu al een paar weken niets van hem gehoord en het is heerlijk rustig zo. Natuurlijk zit hij nog steeds in mijn kop, daarvoor zijn de gevoelens ook te diep, maar ik zit niet meer constant mijn telefoon, mailbox, hyves, MSN te checken.
Misschien ook een idee voor jou!! Tuurlijk , in het begin is het hartstikke moeilijk maar na een paar dagen merk je de rust al.
Groetjes Misty
Ik heb in praktisch dezelfde zituatie als jou gezeten, alleen ben ik dan niet met mijn "minnaar" het bed in gedoken.
Ook hij vertelde me dat hij en zijn afspraken hadden gemaakt. Ja sure..... Ik was op een gegeven moment helemaal hoteldebotel van die man, terwijl ik thuis de liefste man van de wereld heb zitten. Maar hij(mijn GM) kon zo goed manipuleren en me zo goed naar de mond praten. Het enige wat hij wou was me in zijn bed lullen wat hem gelukkig niet is gelukt....In eerste instantie zei hij dat hij mij heel leuk vond en kriebels had, totdat ik hem vertelde dat ik dus ECHT verliefd op hem was. Toen dacht hij natuurlijk een makkelijke prooi te hebben en begon hij me echt te verleiden. We hebben een paar keer afgesproken, op een neutraal terrein, en er is toen (vooral dankzij mij) niets heftigs gebeurd. Hij zat wel de hele tijd aan mij en hield mijn hand vast en sloeg zijn arm om me heen, maar verder is het niet gegaan. Tot het laatste gesprek, toen ik hem vertelde dat ik het zo niet langer meer wou, dat ik geen 2 huwelijken op t spel wou zetten, dat ik het gevoel had dat hij me alleen maar voor de sex wou ( ja duh!) en dat dat er voor mij niet in zat omdat ik dus geen problemen wilde veroorzaken. Hij was t er mee eens, zei dat we dan maar gewoon vrienden moesten blijven, bla bla.......Nou niks vrienden dus. Hij liet gewoon niets meer van zich horen, de lul!! Ik was de eerste paar weken erg verdrietig omdat we toch wel erg leuk met elkaar omgingen, ik kon met hem over alles praten, we hadden veel gemeen. Af en toe stuurde ik hem een mail , kreeg dan een nietszeggend vaag mailtje terug.Smsen mocht ineens niet meer want dat werd hem te link ( terwijl we daarvoor gewoon smsden, niets geheimzinnigs aan, geen seksueel getinte smsjes ofzo) en afspreken wou hij ook niet. Op een gegeven moment had ik er genoeg van omdat ik er gewoon aan kapot ging. Ik moest telkens initiatief nemen, van zijn kant kwam niets. Dus heb ik hem radicaal uit mijn systeem gedelete..Zijn mobiele nummer geblokkeerd, zijn emailadres geblokkeerd, zijn hyves verwijderd. Ik heb nu al een paar weken niets van hem gehoord en het is heerlijk rustig zo. Natuurlijk zit hij nog steeds in mijn kop, daarvoor zijn de gevoelens ook te diep, maar ik zit niet meer constant mijn telefoon, mailbox, hyves, MSN te checken.
Misschien ook een idee voor jou!! Tuurlijk , in het begin is het hartstikke moeilijk maar na een paar dagen merk je de rust al.
Groetjes Misty
zaterdag 29 maart 2008 om 08:39
Misty ik kan je alleen maar zeggen wees blij dat hij niets meer van zich laat vernemen.
Okee cru in jou ogen maar bedenk vriendschap word zoiets niet maar vraagt om problemen.Hoe hard je ook afspraken maakt voor jezelf je komt terecht in iets wat je niet wil.
Mss. op de lange termijn vriendschap maar nu geen goed idee.
Geheid dat het verder uitbreidt.
Je kan het ook zo bekijken, hij laat je met rust,respecteerd je.Hoe tegenstrijdig dat voelt voor jou.
Nogmaals wees blij,hoe klote je ook voelt nu.
Okee cru in jou ogen maar bedenk vriendschap word zoiets niet maar vraagt om problemen.Hoe hard je ook afspraken maakt voor jezelf je komt terecht in iets wat je niet wil.
Mss. op de lange termijn vriendschap maar nu geen goed idee.
Geheid dat het verder uitbreidt.
Je kan het ook zo bekijken, hij laat je met rust,respecteerd je.Hoe tegenstrijdig dat voelt voor jou.
Nogmaals wees blij,hoe klote je ook voelt nu.
zaterdag 29 maart 2008 om 11:51
Bullit, dat hij daar was en zij was vrij is zeer opmerkelijk te noemen. Hij heeft daar of iets opgehaald voor zijn vrouw of hij speelt echt met vuur.
Ik kies voor optie een en dat baseer ik op het feit, dat jouw minnaar niet van plan is om zijn relatie met zijn vrouw te beëindigen. Dus waarom echte risico's gaan nemen.
Een boek voor jou om te lezen is toch wel de Duivelsdriehoek. Dan kom je echt tot betere inzichten hoe dit soort patronen werken.
Zoals ik kan opmaken uit jouw verhaal is er bij jou wel degelijk een wens geweest om je relatie te beëindigen vanwege je minnaar. Jullie hebben dan de gezamelijke biecht gehad, waarbij ik bij zijn verhaal vraagtekens plaats over hoeveel hij heeft verteld. Hij was toen niet en nu niet van plan zijn relatie te beëindigen. Zijn theaterstuk met als titel; Hoe moeilijk ik het heb met het verlies van mijn minnares, speelt hij vol overgave. Maar heel erg berekend, want dit alles mag ab so luut niet ten koste gaan van zijn lieve gezinnetje.
En Bullit, jij bent de enige echte in dit spel. Jij speelt geen rol, maar bent overgeleverd aan zijn theater.
Het verhaal van Mistvienna is geen uniek verhaal, maar heeft hele grote overeenkomsten met dat van jou.
Overigens neemt de aandacht van dit soort minnaars snel af wanneer er meer duidelijkheid is. In het geval van Misty omdat zij hem echt afwees, maar geef je zo'n man je hart en je bed, dan zal hij snel weer op jacht gaan, want hij kan niet zonder de jacht en het veroveren.
Bullit, jij zoekt zelf ook deze spanning op. Je vriend geeft deze al lang niet meer. Die is saai en vervelend. Die heeft het over huishoudelijke dingen, hangt verveeld op de bank, gooit zijn sokken niet in de was etc etc.
Het spel wat je minnaar met je speelt vind je maar al te boeiend. Jij bent zijn geweldige vrouw! De vrouw waar hij in vuur en vlam van staat, de vrouw die zoveel meer is dan zijn vrouw thuis.
Niks mis mee, maar over een tijdje krijg je wel de echte rekening gepresenteerd.
Ik kies voor optie een en dat baseer ik op het feit, dat jouw minnaar niet van plan is om zijn relatie met zijn vrouw te beëindigen. Dus waarom echte risico's gaan nemen.
Een boek voor jou om te lezen is toch wel de Duivelsdriehoek. Dan kom je echt tot betere inzichten hoe dit soort patronen werken.
Zoals ik kan opmaken uit jouw verhaal is er bij jou wel degelijk een wens geweest om je relatie te beëindigen vanwege je minnaar. Jullie hebben dan de gezamelijke biecht gehad, waarbij ik bij zijn verhaal vraagtekens plaats over hoeveel hij heeft verteld. Hij was toen niet en nu niet van plan zijn relatie te beëindigen. Zijn theaterstuk met als titel; Hoe moeilijk ik het heb met het verlies van mijn minnares, speelt hij vol overgave. Maar heel erg berekend, want dit alles mag ab so luut niet ten koste gaan van zijn lieve gezinnetje.
En Bullit, jij bent de enige echte in dit spel. Jij speelt geen rol, maar bent overgeleverd aan zijn theater.
Het verhaal van Mistvienna is geen uniek verhaal, maar heeft hele grote overeenkomsten met dat van jou.
Overigens neemt de aandacht van dit soort minnaars snel af wanneer er meer duidelijkheid is. In het geval van Misty omdat zij hem echt afwees, maar geef je zo'n man je hart en je bed, dan zal hij snel weer op jacht gaan, want hij kan niet zonder de jacht en het veroveren.
Bullit, jij zoekt zelf ook deze spanning op. Je vriend geeft deze al lang niet meer. Die is saai en vervelend. Die heeft het over huishoudelijke dingen, hangt verveeld op de bank, gooit zijn sokken niet in de was etc etc.
Het spel wat je minnaar met je speelt vind je maar al te boeiend. Jij bent zijn geweldige vrouw! De vrouw waar hij in vuur en vlam van staat, de vrouw die zoveel meer is dan zijn vrouw thuis.
Niks mis mee, maar over een tijdje krijg je wel de echte rekening gepresenteerd.
zaterdag 29 maart 2008 om 13:59
Misty, als ik zo het verhaal van Bullit lees dan mag je blij zijn dat er niet aan je getrokken wordt! Complimenten trouwens dat je er nog op tijd uitgedoken bent. Nou ja...bijna op tijd
Bullit, als je hem echt een zak wilt vinden dan help ik je gaarne met het opstellen van een lijstje van zijn slechte eigenschappen:
-Hij liegt
-Hij bedriegt zijn vrouw
-Hij luistert niet naar nee
-Hij gaat maar door
-Hij doet stiekeme verkneukel dingen in bijzijn van zijn en jouw partner!
-Hij heeft geen respect voor jouw grenzen
-Hij kan blijkbaar heel goed de boel verdraaien
-Hij zet zijn huwelijk op het spel voor zijn eigen pleziertjes
-Hij zet jouw relatie op het spel voor zijn eigen pleziertjes
.....
Nou Bullit, goed begin toch? Maar jij weet er vast wel meer! Peutert ie in zijn neus? Laat ie vieze scheten? Kan hij niet tegen zijn verlies (die lijkt me zeer waarschijnlijk)? Is het eigenlijk vergane glorie in een mid-life? Vertel!
Bullit, als je hem echt een zak wilt vinden dan help ik je gaarne met het opstellen van een lijstje van zijn slechte eigenschappen:
-Hij liegt
-Hij bedriegt zijn vrouw
-Hij luistert niet naar nee
-Hij gaat maar door
-Hij doet stiekeme verkneukel dingen in bijzijn van zijn en jouw partner!
-Hij heeft geen respect voor jouw grenzen
-Hij kan blijkbaar heel goed de boel verdraaien
-Hij zet zijn huwelijk op het spel voor zijn eigen pleziertjes
-Hij zet jouw relatie op het spel voor zijn eigen pleziertjes
.....
Nou Bullit, goed begin toch? Maar jij weet er vast wel meer! Peutert ie in zijn neus? Laat ie vieze scheten? Kan hij niet tegen zijn verlies (die lijkt me zeer waarschijnlijk)? Is het eigenlijk vergane glorie in een mid-life? Vertel!
