Afvallen d.m.v. operatie (maagband, GBP of sleeve) deel 4!

En dit is deel 4 over maagverkleinende operaties zoals een maagband, Gastric Bypass, Gastric Sleeve of een Duodenal Switch.



Zoek je informatie, ben je nieuwsgierig naar het leven na een operatie, zit je zelf in het traject, twijfel je over wel of niet naar de huisarts gaan voor de eventuele stap. Of ben je inmiddels al een 'oudje' en wil je gezellig mee komen praten?



Kom er bij en laat van je horen



Ook een link om te zien waar je goed geholpen word, een lijst opgesteld door CZ :



http://www.cz.nl/consumen ... jken/beste-zorg-bariatrie



Overzicht (overgenomen uit het 3e deel)



[...]

Ben "ontslagen" om 19 uur en thuis. Erg emo. Mijn verhaal komt zsm

Hier mijn verhaal.....heb er 3 uren over gedaan hoor.

Het is tevens voor mijn eigen dagboek.



Maandag 4 juni 2012



Afgelopen maandag 4 juni 2012 was het dan zover, om 17 uur melden op afdeling L (3e etage) in het MCL Leeuwarden. Daar aangekomen werd mijn kamer gewezen. 4-persoons kamer, kamer 2 en bed 4. OK-hemd, OK-broekje en elegante kousen (die moeten 2 weken gedragen worden, dag en nacht) lagen al klaar op mijn nachtkastje.

Daar kon ik mijn spullen uitpakken en in de kast leggen en dan zou er even later een verpleegkundige komen voor het opnamegesprekje. De 29e mei 2012 was ik al op verpleegkundige spreekuur geweest en dus restte nu alleen nog even de controles zoals bloeddruk, temperatuur, zuurstofgehalte en wegen. Met het pre-dieet was ik 4.1 kg kwijt

Dat was zo klaar. Daarna de tv en telefoon aangevraagd. Nadat dat was gebeurd kreeg ik mijn galgenmaal en jeminee wat was dat veel!!

Nu is het zo dat je ervoor 2,5-3 week ervoor een pre-dieet volgt om je lever te verkleinen (eiwitrijk, vetarm en suikerarm) en dat dat veel minder was dan dat daar op het bord lag. Het waren boontjes met aardappels en kipfilet. Na het eten nog naar beneden geweest. Om 18:30 op kamer en daar kreeg ik meteen een trombosespuit in de buik. Polsbandje om (wat eigenlijk meteen al had gemoeten



Daarna ging man naar huis en kwam er bezoek van collega en iemand van het GBP-forum.



Daarna lekker op bed gezeten/gelegen en TV gekeken. Was op dat moment ook niet zenuwachtig. De avond ging wel langzaam voorbij. Om 23 uur maar eens gaan slapen, zou kort nachtje worden. Dinsdag 5 juni 2012 zou ik 06:00 gewekt worden om dan nog te kunnen douchen en klaar te maken voor OK.

Op zich een goede nacht gehad maar wel vaak wakker doordat je alles hoort op de gang (lag bijna aan het einde van de gang, bij deur en zusterspost) en ze geregeld komen kijken bij je op de kamer. Ook waren de dag ervoor 2 geopereerd dus controles moesten ook gedaan worden.







Dinsdag 5 juni 2012



De volgende dag was het 06:15 dat ik wakker werd en nadat mijn overbuurvrouw zich had klaar gemaakt voor haar OK kon ik mijn gang gaan.

Lekker gedoucht en daarna op bed nog een 15 minuten verneveld om de longblaasje uit elkaar te krijgen. Om 07:15 kwamen de verpleegkundige om mij naar de OK te rijden. Die zitten op de 1e etage en is best een ritje met bed en al. Gek genoeg nog steeds geen zenuwen, vond het zelfs spannend

Daar op de holding (voorbereiding) aangekomen naar plek 14 gereden. Jeminee, wat was dat immens groot

Daar voorbereid met infuus aanleggen en de plakkers op mijn lichaam. Gelukkig was het in 1x prikken gelukt. Daarna kwam de anesthesiste en een anesthesiemedewerkster bij mij om te vragen wat ik wilde epidurale katheter (ruggenprik) of morfine pomp. Bij spreekuur met anesthesist in maart had ik aangegeven dat ik het nog nooit eerder had gehad (epiduraal en dat ik het wat eng vond) en ik mocht tot op de dag van operatie daar een besluit overnemen. Besloot een epidurale katheter te nemen. Die zou op de OK gezet worden. Dus toen alles doorgenomen was ben ik naar OK 14 gereden en dat was ook nog een hele lange weg. Op de OK aangekomen mocht ik op de rand van de OK-tafel plaatsnemen en zo dat ik ontspannend genoeg was om epiduraal te zetten. Anesthesiste moest eerst naar de OK ernaast omdat daar een kindje onder narcose moest.



Inmiddels waren de zenuwen zo nu en dan wel aanwezig maar het ging me goed af. Ook was de chirurge inmiddels op de OK. Zou geopereerd worden door Dr.Emous. Wat een superlieve vrouw! Heel leuk gepraat over van alles en nog wat en heeft ze me gevraagd waar het poortje zat van maagband, want dat is bij iedereen anders. Toen kwam de anesthesiste terug en zei de nu ga ik de epiduraal zetten. Anesthesiemedewerkster gaf krukje voor benen en ging op mijn schouders leunen om zo ontspannen genoeg te zijn. Moest een "kattenrug" maken.

(vervolgens gebeurt alles achter je rug)

De anesthesioloog desinfecteert een gedeelte van uw rug en brengt dan steriele doeken aan.Daarna krijg je een injectie op de plaats waar de katheter wordt ingebracht om de huid te verdoven. Deze injectie kan iets gevoelig zijn of branderig aanvoelen.

Vervolgens wordt een naald ingebracht via de rug tussen de wervels door. De punt van de naald moet uitkomen in een ruimte van ongeveer 4 mm diep. Soms duurt het even voordat deze ruimte is gevonden. Door de toegediende verdoving hoort het inbrengen van de naald niet pijnlijk te zijn,wel kun je druk voelen.

Als de naald op de goede plaats zit wordt de katheter er doorheen geschoven, soms kan je hiervan een klein schokje voelen.

De naald wordt hierna verwijderd terwijl de katheter blijft zitten. Vervolgens wordt de katheter langs de rug omhoog geleid en goed vastgeplakt, waarna je weer kunt gaan liggen.

De anesthesioloog kan vervolgens medicatie door de katheter spuiten.

Eenmaal klaar mocht ik gaan liggen op OK-bed en kreeg ik een roze mutsje op

Toen kwam de anesthesiste met een zuurstofkapje waar ik die eenmaal op had diep in moest halen. Nu ga ik narcose in je infuus spuiten en geef maar aan als je je wat draaierig voelt. Nou dat was vrij snel, zo'n 5 tellen en daarna ging het licht uit (het was 08:30) Om 10:15 is man gebeld dat ik onderweg was naar verkoeverkamer en dat alles goed gegaan was. Het kon gelukkig in 1x. Soms kan dat niet als de lever in het pas zit of dat de maagband heel veel beschadigingen achter gelaten heeft.



Op de verkoeverkamer goed in de gaten gehouden en geregeld een pijnscore moest geven. Op een gegeven moment stond er een medewerkster naast mij en ik heb gezegd: pijn, draai maar weer terug

Dat kan niet natuurlijk en ze hebben de pijnmedicatie verhoogd en getest met ijsblokjes. Daarna ging het iets beter. Geregeld de controles. Had overal slangetjes (urinekatheter, vocht, zuurstof (in de neus), epiduraal en oppompkousen (sleeves).



Om 13 uur ben ik naar de afdeling gebracht en weer geïnstalleerd op mijn kamer. Daar meteen de controles weer en heb ik de hele middag geslapen. Man is nog geweest maar heb ik niet veel van meegekregen. Ook chirurge Emous is langs geweest maar was toen misselijk. Ze zei alles is goed gegaan.



Avond vrij veel bezoek maar ook daar niet heel veel van onthouden, wel verwend met heel veel cadeaus

Nadat die weg waren heb ik weer heerlijk geslapen met zo nu en dan tv-kijkend. Van bed kon en mocht ik niet ivm urinekatheter en de rest van de slangen.



In de nacht om 03:00 heel veel pijn en heb uiteindelijk toch maar op bel gedrukt. Nachtzuster vermoedde dat de epiduraal niet goed zat en ze gas eerst medicatie via infuus en als dat na een half uur tot uur niet werkte zou ze de anesthesist oppiepen. Gelukkig zakte de pijn wat en heb ik nog wat hazenslaapjes kunnen doen.





Woensdag 6 juni 2012



Om 6 uur/half 7 is het weer dag in een ziekenhuis. Ze hebben mij laten slapen tot half 8. Mocht nog niets hebben (nog geen slok water) omdat eerst de slikfoto gemaakt moest worden.Arts-assistente weer aan bed en die gaf heeft even de wonden bekeken, zijn er 7. Twee wonden waren wat open en de verpleegkundige ging alles controleren de verbanden vervangen. Gewassen en opgefrist door verpleegkundige en toen stonden ze eerder dan gepland om mij met bed en al naar de afdeling radiologie te transporteren.



Na de operatie word ook getest met blauwe vloeistof of er geen lekkage is maar altijd nog een slikfoto voor de zekerheid.



Daar aangekomen op een ander bed te stappen en dat bed kan gekanteld worden. Ging wat snel en werd misselijk.Kreeg een bekertje met een vies papje en daar moest ik op aangeven van radioloog een slok nemen. Heel vies, goor en bitter. Radioloog gaf aan dat het goed was. Maar de slikfoto moet nog bekeken worden door chirurge Emous en die geeft het door aan de verpleegkundige van de afdeling wanneer je dan een bekertje water krijgt dat je mag proberen met kleine slokjes. Had helemaal geen trek. Geprobeerd en ging goed maar kwam niet aan veel die dag.

Pijnteam is nog langs geweest en die heeft de medicatie verhoogd omdat de pijn heftig was. Sleeves zijn deze dag verwijderd en ook de zuurstof in de neus.



S'avonds met hulp van verpleegkundige op rand van bed gaan zitten en even 20 minuten op de stoel gezeten. Dat was ook meer dan genoeg.

Daarna lekker op bed gaan liggen nog wat TV gekeken en lekker gaan slapen.

Was een betere nacht dan de 1e na de OK. Wel veel wakker maar dat hou je in een ziekenhuis.



Donderdag 7 juni 2012



Ontbijt kwam langs maar het houdt op met een bakje yoghurt.

De dag erop nog niet uit bed vanwege de slangen. Ik ben verzorgd en gewassen door verpleegkundige. Vandaag mijn eigen pyjama weer aan na 2 dagen een OK-jasje (wel paar keer een schone) Arts-assistente kwam langs en die zei dat ik niet naar huis mocht omdat het zuurstofgehalte te laag was en de pijn nog niet onder controle was. Was ook niet verstandig geweest hoor en fijn dat je dan nog mag blijven.



Daarna kwam pijnteam weer langs en de epiduraal werd eruit gehaald.Dat voel je niet eens heel erg, pleister erop en weer een slang minder. Mocht wel om een morfinespuit hebben als ik teveel pijn had.

Nu moest alles weer op gang komen en gelukkig kwam dat snel ondanks te weinig drinken. Kon nu voorzichtig gaan lopen met infuuspomp naar het toilet en gelukkig zat die op de gang tegenover mijn kamer. Moest wel bellen om met hulp van verpleegkundige te gaan want was snel wankel en nog duizelig.



Daarna wat gelezen, gerust met muziek op en TV gekeken. Half 11 gaan slapen en redelijk goed. Natuurlijk gingen s'nachts alle toeters en bellen af bij bijna iedereen en moest het meeste vervangen worden.



Vrijdag 8 juni 2012



Ontbijt kwam langs en wederom een bakje yoghurt en een kopje thee. Thee was uiteindelijk koud omdat je het niet tegelijk mag eten met drinken. Verpleegkundige deed wederom de controles en daarna kwam de arts-assitente en die zei zo dat ziet er al beter uit dan gisteren

Als ik het aankon en de pijn wegbleef/onder controle dan mocht ik in de avond naar huis. We zien het nog wel even aan. De hele dag wat heen en weer gelopen en naar andere kamers geweest en een praatje gemaakt met medelotgenoten en contactgegevens uitgewisseld. S'avonds om 19 uur met "ontslag".



Al met al heel veel lof voor verpleegkundigen, chirurge, chirurgen, arts-assistente en pijnteam. Ze waren allemaal superlief en goede verzorging gehad waar nodig.

Morgen om 11 uur wel naar poli MCL Leeuwarden want belde vanochtend omdat ik een afspraak had bij assistente van chirurg die mij niet geopereerd heeft en wil naar mijn eigen. Geen probleem. Heb aangekaart dat ik een dikke bult op rechter-dijbeen heb ter grote van een ei en blauwe plek in linker-knieholte. Ze ging overleggen omdat het zo kort na OK is en ze willen me morgen zien

Ga er niet vanuit dat ik moet blijven maar houd het wel in achterhoofd (kan het nooit tegenvallen)



Verpleegkundige zei vrijdag (na het douchen lag ik uitgeput op bed) en zag bult dat ze dan overdag uit moesten en s'nachts aan. Maar mocht ze niet uitdoen, overdag en s'nachts niet.

quote:limburger schreef op 11 juni 2012 @ 18:48:

Zo @Brenda, dat avontuur zit er weer op.

Ik heb elke dag even gespiekt. Nadat je geopereerd was heb je een heeel kort berichie geschreven, als "teken van aanwezigheid"



Zo te lezen is het je tot nu toe redelijk meegevallen. Al zul je nu nog beurs zijn van de spierpijn en de erbij horende pijn en andere klachten.

Jij weet als geen ander dat je nu heel rustigjes aan moet wennen aan je wederom nieuwe levensstijl. Dat gaat jou lukken.

Ik ben nu alweer benieuwd naar je volgende verslagje.



"t KUMPT GOOD,.........brenda.



Heb ik je al eens verteld dat ik bewondering heb voor jou doorzettingsvermogen in de strijd naar een gezond lichaam en daardoor ook een gezonde geest?



Lief dat je het zegt van bewondering voor mijn doorzettingsvermogen.

Kon even posten maar veel puf had ik niet. Heb vocht onder de wondjes maar verder geen grote blauwe plekken oid. Gebruik ook geen paracetamol meer

En rustig aan doe ik zeker, vorige keer te vroeg begonnen en dat doen we niet weer.



Was 4.1 kg kwijt en dat was knap zei chirurge (voor dat ik onder zeil ging) want je hebt ook nog het maagbandje met 2cc dus je kan sowieso minder eten. Het zag er super uit van binnen

Morgen gaan we wegen, kan me nog beheersen.

Doe het op dinsdags want is OK-dag.

@Duvelke



Spannend!! Nu wachten dus.

Jij gaat voor maagbandje toch?



4.1kg was alleen met pre-dieet maar wij mochten gewoon eten. Als het maar suikerarm, vetarm en eiwitrijk was. En 4,1 kg was heel knap zei chirurge voordat ik onder narcose ging. Je hebt bandje nog en kan dan al minder eten. Dus vergelijken met een ander die meer afvalt met pre-dieet is niet van toepassing. Ook vroeg ze me wat doel was. Nou als ik onder de 100 kom dan geef ik feestje, bij deze uitgenodigd

Haal je wel zegt ze! Waar mag ik dan aandenken? Nou 85/90 zegt ze moet mogelijk zijn (we gaan ons best doen en het zou supermooi zijn zei ik). Pin me er niet op vast.

Nou meiden kan je vertellen dan ga je relaxed de narcose in

Echt ze is zo lief deze chirurge



Gisteren bij andere chirurg geweest vanwege de blauwe plek, dikke bult (ei) onder rechterdijbeen en tintelende tenen. Deze chirurg had ik vorige week veel gezien toen die bij kamergenoten langs ging. Mijn chirurge kwam ook elke dag!



Jij bent er snel weer, vorige week geopereerd door Emous.

Goed geheugen heeft die

Laten we maar even kijken. Eerst staand en toen kon hij het niet goed beoordelen en daarna toch op behandeltafel geklommen en hij zegt: kousen uit want dit werkt averechts tegen trombose. Of er trombose in familie zit? Nou nee. Oke want anders had ik je spuitjes mee gegeven voor 1 week. Als het volgende week niet minder is geworden dan aan de bel trekken. Ook als je druk op borst voelt. Dan moeten we het anders oplossen (opname?).



Toen ik belde maandag om afspraak te verzetten en het aan gaf van de kousen zei ze: ze mogen niet uit. Nu zegt de chirurg het en nu doe ik ze niet aan meer. Houd me graag aan voorgeschreven regels. Vond hij alleen maar goed om te horen.



Vrijdag na het douchen in MCL Leeuwarden (lag uitgeput op mijn bed) en voelde die bult zei verpleegkundige dat de kousen dan overdag maar uit moesten en s'nachts aan. Sommige patienten hadden ze al helemaal uit. Vond en vind dat niet verstandig en daarom maar aangehouden.



Hij vroeg meteen hoe eten en drinken ging. Nou mag niet klagen. Haal de 1,5 liter wel en soms 2 liter Dat vond hij best knap. Ook omdat het eerst zo moeizaam ging.

Eten zijn muizenhapjes maar dat wist ik



Ook daar even gewogen, dat doen ze bij alle afspraken. Was daar in maart 127 en daarna wel aangekomen nog.

Nu was ik 119.1

Maar ik ga thuis aanhouden want ben niet dagelijks in MCL Leeuwarden. Hier gisteren gewogen, doe ik op dinsdag want dat is OK-dag en ik was 9.1 kilo kwijt

(5 kilo in 1 week precies!!)

Natuurlijk weet ik als geen ander dat het niet zo snel blijft gaan.