
Ongewenste erfenis, waar te beginnen??
dinsdag 19 juni 2012 om 22:29
Zoals sommige hier weten heeft mijn biologische vader in februari zelfmoord gepleegd. Ik heb hem niet in mijn leven gehad na mijn derde jaar. Wel meerdere pogingen gedaan die allemaal gestrand zijn in een hoop verdriet van mijn kant. Ik heb hem drie jaar geleden na jaren gezien en dat was direct de laatste keer.
Via via heb ik van zijn dood gehoord, ook een rouwkaart achteraf via een oude kennis gekregen. Ik stond er niet op, zijn hond wel. Dit om een beetje te schetsen hoe ik me hierbij voel.
Na zijn dood niets gehoord, probeer het te verwerken, lukt voor geen meter, heb in vlagen echt paniek hierover.
Nu valt er vanmiddag een brief van de belastingdienst op de mat dat ik een paar honderd euro binnen twee weken moet betalen. Dat kan niet kloppen denk ik, want heb geen schulden oid. Dus ik bel en zie dan pas dat het aan de erven van mijn bio vader gericht is. Zijn schuld dus..... Ik krijg geen rouwkaart, in mijn hele leven niets van hem gehad, geen lief woord, niets. Maar dan is hij dood en krijg ik een rekening.
Ik heb een bezwaarbrief klaar liggen. Al gaven ze me aan de telefoon bij de bd weinig kans. Hij laat overigens zijn vriendin (20 jaar samen geleefd) en haar zoon achter.
Wie weet waar ik aan moet denken, wat ik moet doen? Het enige wat ik ooit wilde was een vader, geen geld. Nu dus ook niet, ik hoef niets van hem. Maar als ik dat wil verwerpen gaat het me alsnog 115 euro kosten begrijp ik.
Iemand advies? Ik kan er niet van slapen.....
Via via heb ik van zijn dood gehoord, ook een rouwkaart achteraf via een oude kennis gekregen. Ik stond er niet op, zijn hond wel. Dit om een beetje te schetsen hoe ik me hierbij voel.
Na zijn dood niets gehoord, probeer het te verwerken, lukt voor geen meter, heb in vlagen echt paniek hierover.
Nu valt er vanmiddag een brief van de belastingdienst op de mat dat ik een paar honderd euro binnen twee weken moet betalen. Dat kan niet kloppen denk ik, want heb geen schulden oid. Dus ik bel en zie dan pas dat het aan de erven van mijn bio vader gericht is. Zijn schuld dus..... Ik krijg geen rouwkaart, in mijn hele leven niets van hem gehad, geen lief woord, niets. Maar dan is hij dood en krijg ik een rekening.
Ik heb een bezwaarbrief klaar liggen. Al gaven ze me aan de telefoon bij de bd weinig kans. Hij laat overigens zijn vriendin (20 jaar samen geleefd) en haar zoon achter.
Wie weet waar ik aan moet denken, wat ik moet doen? Het enige wat ik ooit wilde was een vader, geen geld. Nu dus ook niet, ik hoef niets van hem. Maar als ik dat wil verwerpen gaat het me alsnog 115 euro kosten begrijp ik.
Iemand advies? Ik kan er niet van slapen.....

dinsdag 19 juni 2012 om 22:54
Maar ik twijfel of Ambrosia niet gewoon ongezien wil verwerpen? Dat is misschien ook veel makkelijker. Ook naar de belastingdienst.
Gewoon terugsturen met begeleidend briefje dat je van niets weet, de evt erfenis verwerpt en geen enkele band met deze man had, getuige de rouwkaart. Dat je tevens geen enkele contactgegevens hebt van degene die de zaken behartigt.
Gewoon terugsturen met begeleidend briefje dat je van niets weet, de evt erfenis verwerpt en geen enkele band met deze man had, getuige de rouwkaart. Dat je tevens geen enkele contactgegevens hebt van degene die de zaken behartigt.
Computer says nooooo
dinsdag 19 juni 2012 om 22:56
quote:ambrosia9 schreef op 19 juni 2012 @ 22:47:
Gewoon klote dit, sorry hoor, ik wil dit niet, ik wil niets van hem, ik ben er gewoon ziek van...... Derde keer in tranen vandaag. Hij wist niet eens dat ik een zoontje heb en het idee dat hij daar zelfs invloed op heeft nu hij er niet mee is maakt me echt wanhopig boos en verdrietig. Wat is er voor nodig om hem en alles van hem te bannenAmbrosia, sorry, heeft mijn post je overstuur gemaakt? Je moet hier echt even doorheen en dat is flink k*t en heel hard, maar daarna is het klaar. Dan kan je het verwerken en het boek eindelijk sluiten
Gewoon klote dit, sorry hoor, ik wil dit niet, ik wil niets van hem, ik ben er gewoon ziek van...... Derde keer in tranen vandaag. Hij wist niet eens dat ik een zoontje heb en het idee dat hij daar zelfs invloed op heeft nu hij er niet mee is maakt me echt wanhopig boos en verdrietig. Wat is er voor nodig om hem en alles van hem te bannenAmbrosia, sorry, heeft mijn post je overstuur gemaakt? Je moet hier echt even doorheen en dat is flink k*t en heel hard, maar daarna is het klaar. Dan kan je het verwerken en het boek eindelijk sluiten
dinsdag 19 juni 2012 om 22:57
Mijn vader is uit mijn leven sinds mijn 5 de, gewoon nooit meer iets laten horen. Tot een paar jaar geleden. Ben ik erg van geschrokken, hij heeft zijn leven niet echt op de rit en ik heb dan ook een tijdje geleden al besloten dat ik een evt erfenis ongezien zal verwerpen. Ik hoef zijn evt schulden natuurlijk niet, maar dan ook niet ineens na zijn overlijden wel zijn bezittingen. We deelden niets. Dat behoort de mensen toe die zijn leven deelden.
Computer says nooooo
dinsdag 19 juni 2012 om 23:00
dinsdag 19 juni 2012 om 23:01
quote:summer73 schreef op 19 juni 2012 @ 22:57:
Mijn vader is uit mijn leven sinds mijn 5 de, gewoon nooit meer iets laten horen. Tot een paar jaar geleden. Ben ik erg van geschrokken, hij heeft zijn leven niet echt op de rit en ik heb dan ook een tijdje geleden al besloten dat ik een evt erfenis ongezien zal verwerpen. Ik hoef zijn evt schulden natuurlijk niet, maar dan ook niet ineens na zijn overlijden wel zijn bezittingen. We deelden niets. Dat behoort de mensen toe die zijn leven deelden.Summer Als je kinderen hebt, dan moeten zij ook verwerpen, zelfde geldt voor zussen en broers. Ik zeg het nog maar even.
Mijn vader is uit mijn leven sinds mijn 5 de, gewoon nooit meer iets laten horen. Tot een paar jaar geleden. Ben ik erg van geschrokken, hij heeft zijn leven niet echt op de rit en ik heb dan ook een tijdje geleden al besloten dat ik een evt erfenis ongezien zal verwerpen. Ik hoef zijn evt schulden natuurlijk niet, maar dan ook niet ineens na zijn overlijden wel zijn bezittingen. We deelden niets. Dat behoort de mensen toe die zijn leven deelden.Summer Als je kinderen hebt, dan moeten zij ook verwerpen, zelfde geldt voor zussen en broers. Ik zeg het nog maar even.
dinsdag 19 juni 2012 om 23:01
Ninon, nee hoor, dit is gewoon hoe t voelt sinds ik die brief kreeg vanmiddag. Het voelt echt als een trap na. Klein detail is dat ik een stiefvader heb, die mij wilde adopteren en dat heeft mijn biologische vader tegen gehouden. Waarom, voor niets, ja dat ik nu met zijn rotzooi zit.
Summer, ik weet stukjes van jou verhaal uit dat ene topic. We denken hetzelfde, ik heb ook geen behoefte aan wat dan ook, al was het heel veel geld.
Summer, ik weet stukjes van jou verhaal uit dat ene topic. We denken hetzelfde, ik heb ook geen behoefte aan wat dan ook, al was het heel veel geld.
dinsdag 19 juni 2012 om 23:02
Er zijn 3 mogelijkheden, een erfenis accepteren, verwerpen of benificiair aanvaarden, wat simpel gezegd betekent dat je de erfenis alleen accepteert als er meer geld (goederen) is dan schulden. Als jij inschat dat er meer schulden zijn dan geld, zou ik gewoon de belastingdienst een briefje sturen dat jij (vooralsnog) de erfenis niet accepteert, dikke kans dat ze dan niet meer weten wat ze moeten doen en het dus laten zitten.Iig loop je daarmee zelf geen risico.
dinsdag 19 juni 2012 om 23:26
Hoe vervelend ook, volgens mij heeft je vader hier nooit bij stil gestaan dat dit zou kunnen gebeuren. De belastingdienst ziet een overlijden, en zoekt vervolgens op wie wettelijke erfgenamen zijn. Vandaar dat men post naar jou gaat sturen. Er zit dus van zijn kant vermoedelijk geen enkele bewustheid bij dat hij je gewild of ongewild met iets opzadelen wil.
Voor jou in ieder geval wel een verdrietige en vervelende bijkomstigheid bij zijn overlijden.
Voor jou in ieder geval wel een verdrietige en vervelende bijkomstigheid bij zijn overlijden.
dinsdag 19 juni 2012 om 23:32
Mijn biologische vader was echt ziek, in zijn hoofd. Hij was een slecht mens en een leugenaar. Hij maakte alles stuk.
Ik hoop dat het mogelijk is dat er niets van hem voortleeft in mij. Het idee dat hij op wat voor manier blijft terugkomen in mijn leven of dat van mijn zoontje is niet te verkroppen.
Ik hoop dat het mogelijk is dat er niets van hem voortleeft in mij. Het idee dat hij op wat voor manier blijft terugkomen in mijn leven of dat van mijn zoontje is niet te verkroppen.

dinsdag 19 juni 2012 om 23:38
quote:ambrosia9 schreef op 19 juni 2012 @ 23:28:
Nee geen bewustheid, wel egocentrisme, hij was echt alleen met zichzelf bezig.
Ambrosia, 2_day heeft wel een punt. Omdat je zijn kind bent, heb je wettelijk hoe dan ook recht op je zg. kindsdeel - zelfs als hij je onterfd zou hebben. Misschien dat het een klein beetje helpt om dit te zien als iets wat echt niets met jou of hem persoonlijk te maken heeft: het is wettelijk gewoon zo geregeld.
Nee geen bewustheid, wel egocentrisme, hij was echt alleen met zichzelf bezig.
Ambrosia, 2_day heeft wel een punt. Omdat je zijn kind bent, heb je wettelijk hoe dan ook recht op je zg. kindsdeel - zelfs als hij je onterfd zou hebben. Misschien dat het een klein beetje helpt om dit te zien als iets wat echt niets met jou of hem persoonlijk te maken heeft: het is wettelijk gewoon zo geregeld.

dinsdag 19 juni 2012 om 23:44
Pas op, als je zelf verwerpt, en je hebt een minderjarig kind dan erft het kind. En namens minderjarige kinderen mag je alleen beneficiair aanvaarden (dus aanvaarden onder voorbehoud van boedelbeschrijving). Of je moet specifiek toestemming hebben van het kantongerecht om te verwerpen namens je minderjarige kind. In ieder geval zo was het een aantal jaar geleden.
Een briefje schrijven naar de belastingdienst gaat dit niet oplossen, je moet echt handelen door de erfenis te verwerpen of te aanvaarden.
En geloof me, als je niets te maken wil hebben met de nalatenschap dan wil je ook zeker niet beneficiair aanvaarden, wat een gedoe is dat zeg.
En een hele dikke knuffel.
Een briefje schrijven naar de belastingdienst gaat dit niet oplossen, je moet echt handelen door de erfenis te verwerpen of te aanvaarden.
En geloof me, als je niets te maken wil hebben met de nalatenschap dan wil je ook zeker niet beneficiair aanvaarden, wat een gedoe is dat zeg.
En een hele dikke knuffel.
dinsdag 19 juni 2012 om 23:45
Ik heb het vorig jaar gehad. Naar de rechtbank gegaan, beneficiair aanvaard, daar krijg je dan een bewijs van (kost wel een dikke 100 euro). Je maakt hier kopieeen van en je stuurt iedere schuldeiser een kopie met een begeleidende brief. Klaar. Belastingdienst heeft dat gewoon te accepteren, maar vasthoudend zijn ze vaak wel.